روحانيت بايد تحصيل را به صورت بزرگترين جهاد تلقى كند. جهاد با اسلحه بسى آسانتر از جهاد به وسيله فكر است، زيرا در جهاد مسلحانه، اگر فاقد سلاح باشيم، مى توانيم با پرداخت مبالغى و يا عقد يك قرارداد سياسى يا نظامى به تهيه آن بپردازيم اما سلاحى كه در جهاد فكرى استفاده مى شود در هيچ جاى دنيا به صورت ساخته شده و آماده يافت نمى شود بلكه بايد آن را با بكارگيرى مغزها فراهم كرد.تبليغات دشمنان بر عليه اسلام هر روز فزونى مى يابد و از سوى مكتبهاى گوناگون، در تمام زواياى دنيا، ظهور پيدا مى كند. در اين ميان، روحانيت بايد دشمن و كثرت مكاتب باطل را جدّى گرفته ضرورتها را دريابد و با استمداد خالصانه از خداوند متعال و توسل به اولياى بزرگوارش و با همّتى بس بلند به تحصيل بپردازد.مباحثی در باب حوزه، آیت الله مصباح، ص ۱۲@ee_tesam
۱۹:۰۶
عدم افتراق میان قرآن و امام که در حدیث ثقلین امده: «فانهما لن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض» به نحو تکوینی است نه تحصیلی. یعنی این دو از یکدیگر اصلا قابل جدا شدن نیستند. نه اینکه قابل جدا شدن و دو چیز مجزا هستند و در ضمیمه ی هم باید قرار بگیرند. قرآن همان نسخه ی کتابی امام است. همانطور که امام نسخه ناطق کتاب است. اگر میخواهیم در محضر امام برویم، در غیبت قرآن برایمان قرار داده شده. مراجعه به قرآن مراجعه ی به امام است. وقتی در محضر قرآن نشسته ایم باید آداب نشستن در محضر امام را رعایت کنیم و اینطور تداعی کنیم که در پیشگاه امامیم. «اعتصموا بحبل الله» در ادامه ی سوره تفکیک میشود به دو نسخه ی «حبل من الله» و «حبل من الناس» که اولی قرآن و دومی امام است. امام و قرآن دو وجه از حبل الله واحد هستند. در سوره ی یس دارد که «کل شیء احصیناه فی امام مبین» و در سوره ی انعام دارد که: «لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین». امام و کتاب هردو یک وصف جامع حقایق بودن دارند.چکیده ی نکات اصلی جلسه ی معرفة المهدی استاد قاسمیان، ۶ دی@ee_tesam
۱۸:۳۶
قرآن، ندای مادرانه ی خداوندی ست.
۱۸:۵۶
بازارسال شده از
۱۴:۵۴
صدای مریم
خردسالان ما عقل محض اند و روشنگران دهر.فهمیده شدن از دیرباز سیره ی ماست و این خط ادامه دارد.آری... معرکه ی جهاد تبیین خردسال و پیر، مرد و زن، زنده و شهید نمی شناسد.
ما از گهواره به خونتان تشنه ایم. ما از گهواره مشق مبارزه کرده ایم.پس ما را در گهواره ها بکشید. که شهادت پایان نیست، آغاز است.ویلتان باد یزیدیان زمان که گور خود را کندید.طوری خوارتان می کنیم که گردنکشان تاریخ آنگونه خوار نشده اند.زمان کودک کشی و بی هواکشی گذشته است.فرعون ها و شمرها نفس های اخرشان را میکشند.#یامنصور_أمِت
صوت قرائت وصیتنامه ی حاج قاسم توسط مریم سطلانی نژاد، شهید خردسال انفجار کرمان۱۶ دی ۱۴۰۲
خردسالان ما عقل محض اند و روشنگران دهر.فهمیده شدن از دیرباز سیره ی ماست و این خط ادامه دارد.آری... معرکه ی جهاد تبیین خردسال و پیر، مرد و زن، زنده و شهید نمی شناسد.
ما از گهواره به خونتان تشنه ایم. ما از گهواره مشق مبارزه کرده ایم.پس ما را در گهواره ها بکشید. که شهادت پایان نیست، آغاز است.ویلتان باد یزیدیان زمان که گور خود را کندید.طوری خوارتان می کنیم که گردنکشان تاریخ آنگونه خوار نشده اند.زمان کودک کشی و بی هواکشی گذشته است.فرعون ها و شمرها نفس های اخرشان را میکشند.#یامنصور_أمِت
صوت قرائت وصیتنامه ی حاج قاسم توسط مریم سطلانی نژاد، شهید خردسال انفجار کرمان۱۶ دی ۱۴۰۲
۶:۲۹
اتکاء به وسیله، مهمترین مانع انتقام سخت
خود ابومهدی یا ناو ابومهدی؟خود حاج قاسم یا موشک حاج قاسم؟الحمدلله توان نظامی و ابزاری ما به حدی رسیده است که میتوانیم پیشرفته ترین ابزارهای نظامی را به دست خودمان بسازیم و از آنها استفاده کنیم.اما فراموش نباید بکنیم که: «مکتب ما مکتب #معنا و #روح است نه مکتب #ابزار و #جسم» اگر ابزارگرایی به جای معناگرایی برای ما پیش بیاید، فاتحه ی مان خوانده است.مگر ما دفاع مقدس را با قدرت معنویت و صددرصد بدون ابزار، پیروزمندانه پشت سر نگذاشتیم؟«جنگ ما جنگ عقیده بود و معنویت.» نه جنگ ابزار و ماده.«خط مقدم جبهه های ما محراب عبادت بود» و شد که توانستیم پنجه پر پنجه ی جهان بیندازیم و ثابت کنیم، خدا قوی تر از همه چیز است.در دفاع مقدس شهید دادیم اما ابدا شهید زیاد ندادیم. مقایسه کنید تعداد کشته های جنگ جهانی دوم را با تعداد شهدای ما.خداست که معین میکند چه کسی شهید شود و چه کسی نشود.ابزارها جلوگیری از تلفات دهی نمیکنند.فریاد حاج احمد متوسلیان را بشنویم که میگوید: «دیگه بسسه متکی به وسیله بودن»نشود که احساس نیاز مان به ابزار در پسا دفاع مقدس بیشتر از احساس نیاز به معنویت دفاع مقدسی باشد.ابزارهای امروزمان را اگر قوی تر از خدای دفاع مقدس بدانیم، بدجوری چوب خواهیم خورد.ناو ابومهدی را بسازیم و به آن افتخار کنیم ولی «باور کنیم که خدای ابومهدی و روح ابومهدی قوی تر از ناو ابومهدی است.»موشک حاج قاسم را بسازیم و به ان افتخار کنیم اما فراموش نکنیم خدای حاج قاسم و روح حاج قاسم قوی تر از موشک حاج قاسم است. یقین بدانیم اگر متکی به وسیله و ابزار باشیم، گره کارزار تعیین کننده ی فلسطین، باز نمیشود.
به مناسبت رونمایی از ناو شهید ابومهدی المهندس توسط نیروی دریایی سپاه۱۶ دی ۱۴۰۲
خود ابومهدی یا ناو ابومهدی؟خود حاج قاسم یا موشک حاج قاسم؟الحمدلله توان نظامی و ابزاری ما به حدی رسیده است که میتوانیم پیشرفته ترین ابزارهای نظامی را به دست خودمان بسازیم و از آنها استفاده کنیم.اما فراموش نباید بکنیم که: «مکتب ما مکتب #معنا و #روح است نه مکتب #ابزار و #جسم» اگر ابزارگرایی به جای معناگرایی برای ما پیش بیاید، فاتحه ی مان خوانده است.مگر ما دفاع مقدس را با قدرت معنویت و صددرصد بدون ابزار، پیروزمندانه پشت سر نگذاشتیم؟«جنگ ما جنگ عقیده بود و معنویت.» نه جنگ ابزار و ماده.«خط مقدم جبهه های ما محراب عبادت بود» و شد که توانستیم پنجه پر پنجه ی جهان بیندازیم و ثابت کنیم، خدا قوی تر از همه چیز است.در دفاع مقدس شهید دادیم اما ابدا شهید زیاد ندادیم. مقایسه کنید تعداد کشته های جنگ جهانی دوم را با تعداد شهدای ما.خداست که معین میکند چه کسی شهید شود و چه کسی نشود.ابزارها جلوگیری از تلفات دهی نمیکنند.فریاد حاج احمد متوسلیان را بشنویم که میگوید: «دیگه بسسه متکی به وسیله بودن»نشود که احساس نیاز مان به ابزار در پسا دفاع مقدس بیشتر از احساس نیاز به معنویت دفاع مقدسی باشد.ابزارهای امروزمان را اگر قوی تر از خدای دفاع مقدس بدانیم، بدجوری چوب خواهیم خورد.ناو ابومهدی را بسازیم و به آن افتخار کنیم ولی «باور کنیم که خدای ابومهدی و روح ابومهدی قوی تر از ناو ابومهدی است.»موشک حاج قاسم را بسازیم و به ان افتخار کنیم اما فراموش نکنیم خدای حاج قاسم و روح حاج قاسم قوی تر از موشک حاج قاسم است. یقین بدانیم اگر متکی به وسیله و ابزار باشیم، گره کارزار تعیین کننده ی فلسطین، باز نمیشود.
به مناسبت رونمایی از ناو شهید ابومهدی المهندس توسط نیروی دریایی سپاه۱۶ دی ۱۴۰۲
۷:۰۲
حاج احمد متوسلیان: دیگه بسسه متکی به وسیله بودن.اگر شما متکی به وسیله هستید، پس بدونید برادرا...
۷:۰۴
ذبح مقاومت به نام دیپلماسی آیا اسرائیل بدون ورود مستقیم نظامی ایران و صرفا با دیپلماسی قابل محو شدن است؟دیده میشود که عده ای در تحلیل مبارزه ی سرنوشت ساز و تاریخی منطقه، با ورود مستقیم ج.ا به عرصه ی مقاومت سرسختانه ی نظامی، ابراز مخالفت میکنند. با این توجیه که این هدف و تله ی اسراییل برای ماست. او میخواهد با کسترده کردن عرصه ی درگیری شرکای نگران و مرددش را راضی به حمایت کرده و سپس فشار افکار عمومی جهانی را تبدیل به حمایت کند.در نتیجه باید تلاش های مستقیم ایران معطوف به حیطه ی دیپلماسی نرم باشد و حیطه ی سخت نظامی بصورت غیرمستقیم پیگیری شود.اما این استدلال صحیح نیست و سوال ما از دوستان این است که:
مگر مبارزه ی نظامی حاد میان ایران و اسرائیل در منطقه، چیز جدیدی است؟ مگر نه اینکه مدت هاست جهان شاهد ضربات متعدد نظامی دو طرف بر یکدیگر است و موضع خود را در این تقابل مشخص کرده است؟ منتظر چه اتفاقی هستید تا غرب حمایتش را از ایشان بردارد؟ چه جنایات و مصائبی بالاتر از آنچه هم اکنون در غزه در حال رخ دادن است؟ مگر با عقب کشیدن از عملیات نظامی، امکان زدودن این حمایت های بی حد و حصر از سمت غرب وجود دارد؟ اگر امکانش بود، اکنون که اسراییل خبیث، چنین وضع اسفناکی دارد، اتفاق می افتاد. مگر حمایت های غربی ها جلوگیری کننده از افول رژیم بوده است که حال بخواهیم از افزایش آن جلوگیری کنیم؟ از ابتدا غرب تمام قد پای رژیم ایستاده بوده و همزمان هم رژیم در سراشیبی سقوط بوده است. در محاسبات باید هوشمندانه و مدبرانه عمل کرد و واقعیت ها را در نظر گرفت. بله، پراکنده کردن عقبه ی حامی یک واقعیت استراتژیک است؛ اما این واقعیت را هم باید دید که خداوند پشتیبان ملتی است که به وظیفه و تکلیفش در قبال او عمل میکنند. قدرت و حمایت الهی فراتر از هرگونه حمایتی است که هو علی کل شیء قدیر. پس باید دغدغه ی انجام تکلیف داشته باشیم و چه تکلیفی اساسی تر از جلوگیری سریع و قاطع از کودک کشی و قتل عام کودک و زن بی پناه. تکلیف محو اسرائیل است و چه بخواهیم چه نخواهیم روزی با آن روبرو خواهیم شد. یقین باید دانست که در موعد محو این غده ی سرطانی دست های حامی پلیدی به حمایت از ان بر میخیزند. چه بخواهیم چه نخواهیم. نکند که عقبه ی ذهنی چنین تحلیل هایی شک و تردید در وعده ها و سنن الهی باشد که خودش را در قالب چنین محاسباتی کشانده است... و اینها همه دلایلی است برای این فریادهای سید مقاومت مبنی براینکه: «راه حل در این جنگ، مقاومت است نه دیپلماسی».إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ. أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ. الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِم بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (حج، ۳۸ تا ۴۰)
محمدجواد جان نثاریhttps://ble.ir/ee_tesam۱۰:۳۷
#بسم_اللهفرار از جنگ، ویژگی منافقین در قرآن محمدجواد جان نثاری
شرایط جهان و منطقه به گونه ای است که به نظر می رسد ما در معرض امتحان های سخت و یک جنگ فراگیر و شدید هستیم. حضرت رسول اکرم می فرمایند: «هنگامى كه فتنه ها چون پاره هاى شب تار بر شما مشتبه شود، به قرآن روى بياوريد». حال به سراغ قرآن برویم؛ قرآن به ما میگوید که با پدیده ی جنگ و قتال چگونه باید مواجه بشویم؟
خداوند در سوره ی احزاب، از یک آزمایش بزرگ و #زلزله ی شدید برای ایمان های قلبی مومنان خبر داده است. «هُنالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالاً شَديداً» که همان جنگ احزاب و محاصره ی کامل مدینه توسط قبائل کفار است. در پس این زلزله شکاف و دو قطبی جدیدی میان امت بوجود آمد؛ بطوری که مؤمن و منافق از هم غربال شدند.
دسته ای که #مریض_قلبی بودند و در قلبشان ایمان حقیقی و خالص وجود نداشت، #نفاق و دورویی شان سر باز کرد. ندا سر دادند که وعده ی پیروزی و نصرت خداوند و فرستاده اش چیزی جز دروغ و فریب نیست؛ شکست را برای خود قطعی دیدند. «إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلاَّ غُرُوراً» خلأهای مادی، فنی و تکنولوژیک را به دروغ بهانه کردند تا از معرکه ی جهاد فرار کنند و خود را به خیال خامشان نجات دهند. «يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُريدُونَ إِلاَّ فِرارا»
در صورتی که در عهد با خدا بودند که هرگز نباید به دشمن پشت کنند و از او بگریزند. فرار آنها از جنگ برای نجات جان خود سودی ندارد، چراکه حیات دنیا کوتاه بوده و از مرگ راه گریزی نیست. هرچه خداوند اراده کند برای ما رقم خواهد خورد؛ سرنوشت ما در دست اوست؛ و تنها اوست که یاری می رساند. آنها میگویند جنگ را به تاخیر بیندازیم و در مقابله با صف آرایی دشمنان تعلل می ورزند چراکه اگر با جنگ مواجه شوند از ترس پس می افتند. (15 تا 19 احزاب)
در مقابل دسته ای دیگر مومنان حقیقی به نمایندگی حضرت محمد (ص) هستند که در مواجهه با شدائد و مصیبت ها کالجبل الراسخ میگویند این همان وعده ی الهی است. انها با رضایت، ایمان و تسلیم قلبی، به میدان جهاد و جنگ می شتابند. چنان به وعده ی الهی و امدادهای غیبی او ایمان دارند که برای کمبود امکانات و نفرات هیچ ارزشی قائل نیستند. با آغوش باز به استقبال آزمون های شدید و سخت می روند و ایمان دارند که خداوند تنها یار و یاور آن هاست. «لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ ... وَ لَمَّا رَأَ الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ما زادَهُمْ إِلاَّ إيماناً وَ تَسْليماً»
نتیجتا قرآن کریم به ما اعلام می کند که اولا پیشامدهای جنگی و شدائد از سوی دشمنان، بنا بر سنت الهی توسط خود خداوند تنظیم و تدبیر شده و وسیله ی ازمایش و ابتلای مومنان اند و ثانیا بیرون امدن از این ابتلائات در این است که به وعده های نصرت الهی ایمان داشته باشیم و به پشتوانه ی او و نصرت هایش به استقبال خطرها برویم نه آنکه از آن ها فرار کرده و مشمول غضب الهی شویم. در این مثال همه با هم دیدیم که چگونه قرآن کریم مددرسان و هدایتگر ما در فتنه هاست. قرآن به ما راه عبور از فتنه ها را معرفی میکند. هدایت می کند ما را به وصول الی الله و از موانع آن گذر می دهد. به حبل قرآن تمسک بجوییم تا در غربال گری های شدید آخرالزمانی ثابت قدم باشیم. #ان_شاءالله#یادداشت@ee_tesam
محمدجواد جان نثاری شرایط جهان و منطقه به گونه ای است که به نظر می رسد ما در معرض امتحان های سخت و یک جنگ فراگیر و شدید هستیم. حضرت رسول اکرم می فرمایند: «هنگامى كه فتنه ها چون پاره هاى شب تار بر شما مشتبه شود، به قرآن روى بياوريد». حال به سراغ قرآن برویم؛ قرآن به ما میگوید که با پدیده ی جنگ و قتال چگونه باید مواجه بشویم؟ خداوند در سوره ی احزاب، از یک آزمایش بزرگ و #زلزله ی شدید برای ایمان های قلبی مومنان خبر داده است. «هُنالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالاً شَديداً» که همان جنگ احزاب و محاصره ی کامل مدینه توسط قبائل کفار است. در پس این زلزله شکاف و دو قطبی جدیدی میان امت بوجود آمد؛ بطوری که مؤمن و منافق از هم غربال شدند. دسته ای که #مریض_قلبی بودند و در قلبشان ایمان حقیقی و خالص وجود نداشت، #نفاق و دورویی شان سر باز کرد. ندا سر دادند که وعده ی پیروزی و نصرت خداوند و فرستاده اش چیزی جز دروغ و فریب نیست؛ شکست را برای خود قطعی دیدند. «إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلاَّ غُرُوراً» خلأهای مادی، فنی و تکنولوژیک را به دروغ بهانه کردند تا از معرکه ی جهاد فرار کنند و خود را به خیال خامشان نجات دهند. «يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُريدُونَ إِلاَّ فِرارا» در صورتی که در عهد با خدا بودند که هرگز نباید به دشمن پشت کنند و از او بگریزند. فرار آنها از جنگ برای نجات جان خود سودی ندارد، چراکه حیات دنیا کوتاه بوده و از مرگ راه گریزی نیست. هرچه خداوند اراده کند برای ما رقم خواهد خورد؛ سرنوشت ما در دست اوست؛ و تنها اوست که یاری می رساند. آنها میگویند جنگ را به تاخیر بیندازیم و در مقابله با صف آرایی دشمنان تعلل می ورزند چراکه اگر با جنگ مواجه شوند از ترس پس می افتند. (15 تا 19 احزاب) در مقابل دسته ای دیگر مومنان حقیقی به نمایندگی حضرت محمد (ص) هستند که در مواجهه با شدائد و مصیبت ها کالجبل الراسخ میگویند این همان وعده ی الهی است. انها با رضایت، ایمان و تسلیم قلبی، به میدان جهاد و جنگ می شتابند. چنان به وعده ی الهی و امدادهای غیبی او ایمان دارند که برای کمبود امکانات و نفرات هیچ ارزشی قائل نیستند. با آغوش باز به استقبال آزمون های شدید و سخت می روند و ایمان دارند که خداوند تنها یار و یاور آن هاست. «لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ ... وَ لَمَّا رَأَ الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ما زادَهُمْ إِلاَّ إيماناً وَ تَسْليماً» نتیجتا قرآن کریم به ما اعلام می کند که اولا پیشامدهای جنگی و شدائد از سوی دشمنان، بنا بر سنت الهی توسط خود خداوند تنظیم و تدبیر شده و وسیله ی ازمایش و ابتلای مومنان اند و ثانیا بیرون امدن از این ابتلائات در این است که به وعده های نصرت الهی ایمان داشته باشیم و به پشتوانه ی او و نصرت هایش به استقبال خطرها برویم نه آنکه از آن ها فرار کرده و مشمول غضب الهی شویم. در این مثال همه با هم دیدیم که چگونه قرآن کریم مددرسان و هدایتگر ما در فتنه هاست. قرآن به ما راه عبور از فتنه ها را معرفی میکند. هدایت می کند ما را به وصول الی الله و از موانع آن گذر می دهد. به حبل قرآن تمسک بجوییم تا در غربال گری های شدید آخرالزمانی ثابت قدم باشیم. #ان_شاءالله#یادداشت@ee_tesam۱۹:۲۶
نجوایی با کفیلة ی حوزه های علمیه، بی بی جان حضرت معصومه (سلام الله علیها)
با وضو از دیده تر مینویسم فاطمهمثل فضه مثل قنبر مینویسم فاطمهباطن الله اکبر مینویسم فاطمههستی موسی بن جعفر مینویسم فاطمه
تا قیامت آفتاب روشن دین فاطمه ستنور زهرا، صبر زینب، جمع در این فاطمه ست
حضرت معصومه ی طاهاست عصمت را ببین!محملش نور است نور الله عزت را ببینسجده اش را بنگر و اوج عبادت را ببینجان سلطان است این بانو کرامت را ببین
بین راه مشهد و قم ما کرم لازم شدیمسائل خورشید و ماه حضرت کاظم شدیم
خم شده در محضر بانو قد پیغمبرانای فدای خواهری او تمام خواهرانمادری کرده رضا را خوبتر از مادراناوست تا روزی رسان پس خوش بحال نوکران
هرزمان دلتنگ زهرا میشوم قم میروم
میل مشهد میکنم پا میشوم قم میروم
چندروزی هست تب دارد نگاهش بر در استآنقدر غم خورده و غم خورده خیلی لاغر استدرد دوری از تمام درد و غم ها بدتر استباز هم یک فاطمه از درد بین بستر است
این‌چه غوغاییست یا رب که میان قم بپاستاین دم آخر به لبهایش رضا جانم رضاست
رفته بین هربیابان در هوای دلبرشروی ناقه بین‌محمل سایبان دارد سرششکر! نامحرم ندیده هیچکس دوروبرشیا نخندیده کسی بر خاک روی معجرش
درد پا دارد ولی دردش فراوان نیست نیستپای بی بی زخمی از خار مغیلان نیست نیست
در مسیرش غیر تکریم و ادب دیگر ندیدبا لب تشنه رضای خویش را بی سر ندیددور تا دور خودش چشم بد لشگر ندیدغارت چادر ندید و غارت معجر ندید
عمه اش زینب ولی زیر لگدها مانده بودبین آن نامردهای پست تنها مانده بود
سید پوریا هاشمی@ee_tesam
با وضو از دیده تر مینویسم فاطمهمثل فضه مثل قنبر مینویسم فاطمهباطن الله اکبر مینویسم فاطمههستی موسی بن جعفر مینویسم فاطمه
تا قیامت آفتاب روشن دین فاطمه ستنور زهرا، صبر زینب، جمع در این فاطمه ست
حضرت معصومه ی طاهاست عصمت را ببین!محملش نور است نور الله عزت را ببینسجده اش را بنگر و اوج عبادت را ببینجان سلطان است این بانو کرامت را ببین
بین راه مشهد و قم ما کرم لازم شدیمسائل خورشید و ماه حضرت کاظم شدیم
خم شده در محضر بانو قد پیغمبرانای فدای خواهری او تمام خواهرانمادری کرده رضا را خوبتر از مادراناوست تا روزی رسان پس خوش بحال نوکران
هرزمان دلتنگ زهرا میشوم قم میروم
میل مشهد میکنم پا میشوم قم میروم
چندروزی هست تب دارد نگاهش بر در استآنقدر غم خورده و غم خورده خیلی لاغر استدرد دوری از تمام درد و غم ها بدتر استباز هم یک فاطمه از درد بین بستر است
این‌چه غوغاییست یا رب که میان قم بپاستاین دم آخر به لبهایش رضا جانم رضاست
رفته بین هربیابان در هوای دلبرشروی ناقه بین‌محمل سایبان دارد سرششکر! نامحرم ندیده هیچکس دوروبرشیا نخندیده کسی بر خاک روی معجرش
درد پا دارد ولی دردش فراوان نیست نیستپای بی بی زخمی از خار مغیلان نیست نیست
در مسیرش غیر تکریم و ادب دیگر ندیدبا لب تشنه رضای خویش را بی سر ندیددور تا دور خودش چشم بد لشگر ندیدغارت چادر ندید و غارت معجر ندید
عمه اش زینب ولی زیر لگدها مانده بودبین آن نامردهای پست تنها مانده بود
سید پوریا هاشمی@ee_tesam
۱۱:۱۳
نقش ما در جنگ وجودی حق و باطل (تقریری از گفتار مهم و دقیق استاد قنبریان در همایش تولد قیام) هرکسی می خواهد برای مقاومت کار عملی کند، مقاومت را مقاوم سازی کند. یعنی مفصل های آسیب پذیر مقاومت را پیدا کند و آنها را مستحکم کند. یکی از این مفصل های حیاتی، اولویت بودن #امت_سازی اسلامی به جای #تدبیر_حداقلی دولت های محلی و جزئی است. اگر این مفصل آسیب ببیند انقلاب اسلامی و جبهه ی مقاومت ضربه ی وجودی میخورد و خطر اضمحلال وجودی بر آن مترتب است. چراکه فرصت این امت سازی هم اکنون است و این ماموریت در فرصت محدود خودش که امروز است قابل انجام است نه زمان های آینده. از الهیات اسلامی خلاصتا بر می آید که تیه (حیرانی و گمشدگی) یهود در زمین است و تیه شیعه در زمان. لذا خطری که متوجه شیعه است پدید امدن بداء و از دادن فرصت حیاتی امت سازی است که اصلی ترین مقدمه ظهور است. #جریان_سازش هم دقیقا روی همین مفصل تمرکز دارد و در مقابل گفتمان امت سازی اولویت را به جزئی نگری در دولت ها تقلیل می دهد. الگوی مطلوبش عربستان و امارات هایی ست که دغدغه ی رفاه و آسایش خیالی دولت و نظام خود را دارند و از هزینه دادن برای امت سازی کنار کشیده اند. اساسا هدف تحریمها نیز ایجاد مشغله ها و مشکله های داخلی برای ج.ا است که از فکر امت سازی بیرون بیایند. ضمیمه: فرازهایی از بیانات رهبری در نماز جمعه نصر مبنی بر تعیین خط اصلی امت سازی: «هر ملّتی اگر میخواهد مبتلای به محاصره‌ی فلج‌کننده‌ی دشمن نشود، باید از اوّل چشم را باز کند، بیدار باشد؛ وقتی دید دشمن سراغ یک ملّت دیگر رفت، خود را با آن ملّت مظلوم و زیر ستم شریک بداند، به او کمک کند، با او همکاری کند تا دشمن آنجا موفّق نشود. اگر دشمن آنجا موفّق بشود می‌آید سراغ این نقطه‌ی بعدی. ما مسلمانها سالهای متمادی از این حقیقت غفلت کرده‌ایم، نتایجش را هم دیده‌ایم؛ امروز دیگر نباید غفلت کنیم؛ باید حواسمان جمع باشد. ما باید کمربند دفاع را، کمربند استقلال‌طلبی را و عزّت را، از افغانستان تا یمن، از ایران تا غزّه و لبنان، در همه‌ی کشورهای اسلامی و ملّتهای اسلامی محکم ببندیم.»@ee_tesam
۸:۲۴
وجوب فروش اسلحه به دیکتاتوری اسدی!میگویند اشتباه کردیم که از حکومت دیکتاتوری اسدی که مردمش هم او را نمیخواستند دفاع کردیم. میگویند بشار، بعثی ای بود که با ظلم روی کار آمد و خوب شد که طومارش پیچیده شد. میگویند این همه جوانان پاک و مظلوم کشورمان با تصمیم و راهبرد غلط به کشتن دادیم و در انتها هم شکست خوردیم و چیزی نصیبمان نشد. و همچنان میگویند و میگویند و زبانشان به خوبی باز شده. اما نمی دانند که در منطق دینی ما «اولویت بندی» حرف اول را می زند. یعنی همه ی دستورات و اعمال باید در جایگاه و نسبت درست خودشان با دیگر امور درنظر گرفته شوند. فقه ما میگوید اگر اولویتِ امت اسلامی اقتضا کند حتی مامور به این هستیم که به «دشمنانِ دین» رایگان سلاح بدهیم!
« فروش سلاح به دشمنان دین از امور سیاسی ای است که تابع مصالح روز است. چه بسا مصالح مسلمین اقتضای فروش سلاح و بلکه اعطای رایگان سلاح به گروهی از کفار را داشته باشد. و این مثلا در زمانی است که هجوم بیاورد به منطقه ی اسلام، دشمن قوی ای که نمیشود او را دفع کرد مگر با تسلیح این گروه کفاری که مسلمین در امنیت از انها هستند. پس واجب است که به انها سلاح داده شود برای دفاع از محدوده اسلام و واجب است بر والی مسلمین که پشتیبانی کند این گروه مشرک مدافع از حدود اسلام را با هر وسیله ای که ممکن باشد.» (امام خمینی، المکاسب المحرمة، ج1، ص231 (ترجمه شده))
هند سرّاج میگوید امام صادق (ع) فرمودند: «به شام سلاح ببر. همانا خداوند به وسیله آن ها دشمن ما و دشمن شما که روم است را دفع می کند. به آن ها سلاح بفروش مگر اینکه بین ما و آن ها جنگ باشد که هرکس به دشمن جنگی ما سلاحی بفرستد که آنها را علیه ما یاری کند مشرک است.» (كافي ج5، ص112، ح2)
ممکن است بگویید این چه نوع اسلامی است و چه مصلحتی است که مسیرش از چشم پوشیدن بر ناعدالتی میگذرد؟ چطور است که مجوز میدهیم که یک دیکتاتوری پابرجا بماند اما از وجود اسلام حفاظت و حراست بعمل بیاید؟ میگوییم برای رفع ناعدالتی های دیکتاتور مذکور است که میگوییم باید به او سلاح بدهیم. باید اسلامی باقی بماند و حفظ بشود که بتواند در امتداد مسیرش عدالت برای تمام جهان به ارمغان بیاورد. اگر سوریه اسد و مجاهدت های مدافعان حرم نبود ما فرصت طلایی ده ساله برای تجهیز فلسطین و پدید آمدن طوفان الاقصی را نداشتیم. و ما طوفان الاقصی را اگر نداشتیم اسرائیل با پیشرفت در فرآیند عادی سازی و رشد تبادلات تجاری طومارمان را در منطقه می پیچید. لذا مصلحت سنجی درست نظام در تجهیز و دفاع از سوریه ی اسد عین عدالت ورزی و اولویت بندی او بوده است. هرچیز را در جای خودش قرار دادن بوده است.
@ee_tesam۱۷:۱۶
چرا تحقق اسلامِ ناب زمان وسیعی می طلبد؟
چرا انبیا و ائمه علیهم السلام از ابتدا تاریخ و آخرالزمان را هدف گرفتند نه صرفا زمان خودشان را؟
«فردی که به بدن خود تعلق دارد، زنده بودن را تنها تا حد بدن درک می کند و از حیات های والاتر محروم است. یعنی درک و تعلقی بیش از خوردن ندارد. ولی «العلماءُ باقون ما بقی الدهر» یعنی علما شعاع وسیعی را تحت تعلقات خود درآورده اند. علما کسانی هستند که واقعیت را با تمام وسعتش دریافته اند.و هرچه دید و بینش وسیع تری داشته باشیم، به زمان وسیع تری احتیاج داریم تا آن بینش را عملی سازیم. زیرا هرچه بینش وسیع تر باشد، افراد کمتری آن را درک می کنند و به همین دلیل است که مکتب واقعی و کاملا وسیع بسیار طول خواهد کشید تا کاملا عملی شود.جهانی شدنِ عقیده در زمان کوتاه دلیل بر واقعی بودن آن نیست؛ بلکه دلیل بر نزدیک بودن آن به افکار عصر خویش است.»
باعلی در صحرا؛ آیت الله حائری شیرازی؛ صفحه ی 46@ee_tesam
چرا انبیا و ائمه علیهم السلام از ابتدا تاریخ و آخرالزمان را هدف گرفتند نه صرفا زمان خودشان را؟
«فردی که به بدن خود تعلق دارد، زنده بودن را تنها تا حد بدن درک می کند و از حیات های والاتر محروم است. یعنی درک و تعلقی بیش از خوردن ندارد. ولی «العلماءُ باقون ما بقی الدهر» یعنی علما شعاع وسیعی را تحت تعلقات خود درآورده اند. علما کسانی هستند که واقعیت را با تمام وسعتش دریافته اند.و هرچه دید و بینش وسیع تری داشته باشیم، به زمان وسیع تری احتیاج داریم تا آن بینش را عملی سازیم. زیرا هرچه بینش وسیع تر باشد، افراد کمتری آن را درک می کنند و به همین دلیل است که مکتب واقعی و کاملا وسیع بسیار طول خواهد کشید تا کاملا عملی شود.جهانی شدنِ عقیده در زمان کوتاه دلیل بر واقعی بودن آن نیست؛ بلکه دلیل بر نزدیک بودن آن به افکار عصر خویش است.»
باعلی در صحرا؛ آیت الله حائری شیرازی؛ صفحه ی 46@ee_tesam۱۵:۱۴
آیت الله کوهستانی:حرف های بیهوده و لغو تاثیری زیاد در روح دارد و روح را می میراند. من حرف های بیهوده را کمتر از غذای حرام نمی دانم.@ee_tesam۱۵:۵۸