«حقیقت عظیم غزه، ما و ادارهٔ فرهنگ و رسانه در ایران» [صفحه ۱/۲]نه من ز بی‌عملی در جهام ملولم و بسملالت علما هم ز علم بی‌عمل است
ما سِر شدیم، بی‌تفاوت و بی‌حس شدیم،و در این بی‌حسی به جز خودمان و سبک زندگی‌مان، مسئولان رسانه و فرهنگ هم بسیار مقصرند.
در طی این سی و چند روز، حدود پنج هزار کودک کشته شدند.
چندروز پیش آمار کشته‌شدگان غزه، یازده‌هزارنفر را هم رد کرد
چه اتفاقی برای ما افتاده؟
واکنش ما به قتل یازده‌هزار انسان از واکنشمان به قتل پنجاه نفر بیشتر نیست.واکنشمان به قتل پنج هزار کودک از واکنشمان به قتل پانزده کودک بیشتر نیست.واکنشمان به تداوم قطعی جنایت هم از واکنشمان به جنایتی که یکبار در گذشته انجام شده بیشتر نیست.
در طول تاریخ بزرگ‌ترین جانیان و آدمکشان و کشورگشایان عموما مردان را می‌کشتند، آن‌هم مردان سالم و جوان و برومند جنگی. در جنایات اسرائیل کشته‌شدگان اصلی کودکان و زنان و سالخوردگانِ غیرنظامی‌اند. این میزان توحش و درندگی و پستی در هیچ حیوانی نیست. هیچ گرگی نمی‌تواند مثل اسرائیل جنایت کند و –جسارتا- هیچ گوسفندی مثل بشر نظاره‌گر امروز نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد. به نوعی می‌شود گفت ما جزو بی‌غیرت‌ترین و ناانسان‌ترین انسان‌های طول تاریخ هستیم. چون در هیچ دوره‌ای انسان‌ها اینقدر آگاهی و علم و دسترسی به اخبار نداشتند، یعنی امکاناتی که برایشان مسئولیت بیاورد، با اینحال همگی -یا اکثریت- در برابر نسل‌کشی و کودک‌کشی، منفعل و ساکت و بی‌تفاوت و بی‌حسیم. یا هیچ کاری نمی‌کنیم، یا کار موثری نمی‌کنیم.
مای بشر را رها کنیم، برای مای مسلمان و مای ایرانی چه اتفاقی افتاده؟
در عموم کشورها تصمیم‌گیران و مدیرانِ سیاسی و نظامی و امنیتی با خباثت و رذالت و منفعت‌طلبی‌شان مانع فهم و کنشمندی ملت‌هایشان شده‌اند و در سرزمین ما مدیران و تصمیم‌گیرانِ فرهنگی با جهالت و بی‌سوادی و بی‌تخصصی‌شان دارند از ما انگیزه‌زدایی و کنش‌زدایی می‌کنند. دارند پوستمان را کلفت می‌کنند که اصلا نزدیکی حرارت شعله را حس نکنیم.
در عربستان بن‌سلمانِ کودک‌کش، در آذربایجان الهامِ ماقبلِ انسان، در آلمان هیتلرهای جدید، در انگلیس شاهنشاهی خون‍‌ریز، در فرانسه تخم و ترکه‌های استعمارگران جنایتکار الجزایر، همه متحد آشکار اسرائیل و نوکر آمریکا هستند و آگاهانه با ارادۀ مردم خود می‌ستیزند.
اما در ایران مدیریت مدعی و نابلد و جوانِ فرهنگ، ناخواسته، شاید از روی جهل و شاید از روی بی‌مسئولیتی دارد ما را سِر میکند، با انبوه تولیدات و شعارها و رویدادها و برنامه‌های احمقانه و ناکارآمد و مصنوعی و ویترینی...
[ادامه
]@Fihmafih۱۹:۳۲