بله | کانال حب الحسین یجمعنا

۸ اسفند ۱۴۰۲

حب الحسین یجمعنا

#اطلاعیه سلام به اعضای کانال #حب_الحسین_یجمعنا میخوایم کتاب #سلام_بر_ابراهیم که زندگی نامه #شهید_ابراهیم_هادی🥀 رو روایت می کنه از روز یکشنبه ۱۷ دی ماه به صورت متن تو کانال بزاریم و روایت کنیم.

انشاالله پس از روایت کامل و اتمام رسیدن کتاب از کسانی که داوطلبان هستند آزمون گرفته میشه. و کسانی که موفق در آزمون شدند به این عزیزان هدیه ای تقدیم میشه

لینک کانال بله

https://ble.ir/hobhossein1402

لینک کانال ایتا

https://eitaa.com/hobhossein1402

قسمت چهاردهم
#قهرمانی

مسابقات قهرمانی ۷۴ کيلو باشگاه ها بود. #ابراهيم همه حريفان را يکی پس از ديگري شكست داد و به نيمه نهایی رسيد. آن سال #ابراهيم خيلي خوب تمرين کرده بود. اکثر حريف ها را با اقتدار شکست داد.اگر اين مسابقه را ميزد حتمًا در فينال قهرمان ميشد. اما در نيمه نهایی خيلی بد کشتی گرفت. بالاخره با يک امتياز بازی را واگذار كرد!آن سال #ابراهيم مقام سوم را کسب کرد. اما سالها بعد، همان پسری که حريف نيمه نهایی #ابراهيم بود را ديدم آمده بود به #ابراهيم سر بزند.آن آقا از خاطرات خودش با #ابراهيمتعريف ميکرد همه ما هم گوش ميکرديم.تا اينکه رسيد به ماجرای آشنایی خودش با #ابراهيم گفت: آشنایی ما بر ميگردد به نيمه نهایی کشتی باشگاه ها در وزن ۷۴ کيلوقرار بود من با #ابراهيم کشتی بگيرم.اما هر چه خواست آن ماجرا را تعريف کند #ابراهيم بحث را عوض ميکرد! آخر هم نگذاشت كه ماجرا تعريف شود! روز بعد همان آقا را ديدم وگفتم: اگه ميشه قضيه کشتی خودتان را تعريف کنيداو هم نگاهی به من کرد. نفس عمیقی کشيد وگفت: آن سال من در نيمه نهایی حريف #ابراهيم شدم. اما يکی از پاهايم شديدًا آسيب ديد. به #ابراهيم که تا آن موقع نميشناختمش گفتم: رفيق، اين پای من آسيب ديده. هوای ما رو داشته باش.#ابراهيم هم گفت: باشه داداش، چشم.بازي های او را ديده بودم. توی كشتی استاد بود. با اينکه شگرد #ابراهيم فن هایی بود که روی پا ميزد. اما اصلاً به پای من نزديک نشد!ولی من، در کمال نامردی يه خاک ازش گرفتم و خوشحال از اين پیروزی به فينال رفتم.#ابراهيم با اينکه راحت ميتونست من رو شکست بده و قهرمان بشه، ولی اين کار رو نکرد.بعد ادامه داد: البته فكر ميكنم او از قصد كاری كرد كه من برنده بشم! از شکست خودش هم ناراحت نبود. چون قهرمانی برای او تعريف ديگه اي داشت.ولی من خوشحال بودم. خوشحالی من بيشتر از اين بود که حريف فينال بچه محل خودمون بود فکر ميکردم همه مرام و معرفت داش ابرام رو دارن.اما توی فينال با اينکه قبل از مسابقه به دوستم گفته بودم که پايم آسيب ديده اما دقيقًا با اولين حرکت همان پای آسيب ديده من را گرفت. آه از نهاد من بلند شد. بعد هم من را انداخت روی زمين و بالاخره من ضربه شدم.آن سال من دوم شدم و #ابراهيم سوم. اما شک نداشتم حق #ابراهيم قهرمانی بود. از آن روز تا حال با او رفيقم. چیزهای عجیبی هم از او ديده ام. خدا را هم شکر ميکنم که چنين رفیقی نصيبم کرده.صحبتهايش که تمام شد خداحافظی کرد و رفت من هم برگشتم. در راه فقط به صحبت هايش فکر ميکردم.يادم افتاد در مقر سپاه گيلان غرب روی يكي از ديوارها برای هر كدام از رزمنده ها جمله ای نوشته شده بود.در مورد ابراهيم نوشته بودند: #ابراهيم_هادی با خصائص پوریای ولی

این داستان ادامه دارد...