بسم الله الرحمن الرحیم
کجای این حکومت اسلامی است؟!
چه چیز این نظام اسلامی است و آیا بهتر نیست اسم اسلام را خراب نکرده و ادعای اسلامی بودن نکنیم؟!
برای رسیدن به پاسخ، با هم یک تمثیل را مرور کنیم:
سکانس۱: قطاری که دزدیده شد!
قطاری را فرض کنید که قرار بوده به مشهد برود اما متولی آن برای منافع خود، جهت حرکت را به شهر وان در ترکیه تغییر داده و لوکوموتیوران و خدمه قطار را برای این هدف اعلام نشده با خود همراه کرده است؛ همچنین فضای حاکم بر قطار و تبلیغات موجود نیز متناسب با حال و هوای ترکیه تعریف شده تا مسافران بر اثر القائات مستمر، نسبت به تغییر مسیر معترض نشده و با آن هماهنگ شوند!
بیشتر مسافران از تغییر مقصد بی‌خبرند! عده کمی مطلع شده و از آن استقبال می‌کنند؛ و تنها عده معدودی متوجه این فریبکاری شده و تصمیم می‌گیرند سایر مسافران را آگاه و با کمک آنها مسیر را اصلاح کنند!
آنها با تلاش و تحمل سختی، با کمک مسافران آگاه شده و دغدغه‌مند، قطار را متوقف، لوکوموتیوران را برکنار و با عوض کردن سوزن ریل، مسیر قطار را به سمت مشهد برمی‌گردانند.
قطار هنوز همان قطار است؛ لوکوموتیو، واگن‌ها، کوپه‌ها، صندلی‌ها، گرمایش و سرمایش، خدمه قطار، نظافت راهروها، غذای رستوران، سرویس‌های بهداشتی، مسافران و اخلاق و فرهنگ آنها هنوز متناسب با مقصد قبلی یعنی وان ترکیه است و چیزی تغییر نکرده! اما صرفاً به دلیل تغییر مقصد از ترکیه به مشهد، حالا آن را قطار مشهد صدا می‌کنند! تغییر عنوان بخاطر تغییر مقصد!
حالا باید در حین حرکت به سمت مشهد، هرآنچه را که متناسب با مقصد جدید نیست اصلاح نمود؛ چراکه اگر خدمه همچنان مانند قبل رفتار کنند و امکانات قطار همان باشد، نمی‌شود از مسافران انتظار تغییر داشت، چون با دیدن تناقضات بین شأن مقصد با قطار و خدمه آن، خواهند گفت: "مگر همه‌چیز قطار اصلاح شده که حالا نوبت ما باشد؟!"
با رفع مشکلات قطار و خدمت‌رسانی همه خدمه بر اساس رویه‌ها و قوانین جدید، موانع برای دعوت مسافران به تغییر متناسب با مقصد جدید برطرف شده و مسافران با مشاهده تغییرات مثبت، به شکل خودجوش مشتاق تغییر می‌شوند!
با قرار گرفتن چنین قطار فوق‌العاده‌ای در معرض دید دیگران، آنها نیز مشتاق خواهند شد که برای رشد خطوط ریلی‌شان، قطار خود را با استانداردهای این قطار هماهنگ کرده و در نهایت مجموعه‌ای از خطوط ریلی استاندارد شکل می‌گیرد.
کجای این حکومت اسلامی است؟! چه چیز این نظام اسلامی است و آیا بهتر نیست اسم اسلام را خراب نکرده و ادعای اسلامی بودن نکنیم؟! برای رسیدن به پاسخ، با هم یک تمثیل را مرور کنیم: سکانس۱: قطاری که دزدیده شد! قطاری را فرض کنید که قرار بوده به مشهد برود اما متولی آن برای منافع خود، جهت حرکت را به شهر وان در ترکیه تغییر داده و لوکوموتیوران و خدمه قطار را برای این هدف اعلام نشده با خود همراه کرده است؛ همچنین فضای حاکم بر قطار و تبلیغات موجود نیز متناسب با حال و هوای ترکیه تعریف شده تا مسافران بر اثر القائات مستمر، نسبت به تغییر مسیر معترض نشده و با آن هماهنگ شوند! بیشتر مسافران از تغییر مقصد بی‌خبرند! عده کمی مطلع شده و از آن استقبال می‌کنند؛ و تنها عده معدودی متوجه این فریبکاری شده و تصمیم می‌گیرند سایر مسافران را آگاه و با کمک آنها مسیر را اصلاح کنند! آنها با تلاش و تحمل سختی، با کمک مسافران آگاه شده و دغدغه‌مند، قطار را متوقف، لوکوموتیوران را برکنار و با عوض کردن سوزن ریل، مسیر قطار را به سمت مشهد برمی‌گردانند. قطار هنوز همان قطار است؛ لوکوموتیو، واگن‌ها، کوپه‌ها، صندلی‌ها، گرمایش و سرمایش، خدمه قطار، نظافت راهروها، غذای رستوران، سرویس‌های بهداشتی، مسافران و اخلاق و فرهنگ آنها هنوز متناسب با مقصد قبلی یعنی وان ترکیه است و چیزی تغییر نکرده! اما صرفاً به دلیل تغییر مقصد از ترکیه به مشهد، حالا آن را قطار مشهد صدا می‌کنند! تغییر عنوان بخاطر تغییر مقصد! حالا باید در حین حرکت به سمت مشهد، هرآنچه را که متناسب با مقصد جدید نیست اصلاح نمود؛ چراکه اگر خدمه همچنان مانند قبل رفتار کنند و امکانات قطار همان باشد، نمی‌شود از مسافران انتظار تغییر داشت، چون با دیدن تناقضات بین شأن مقصد با قطار و خدمه آن، خواهند گفت: "مگر همه‌چیز قطار اصلاح شده که حالا نوبت ما باشد؟!" با رفع مشکلات قطار و خدمت‌رسانی همه خدمه بر اساس رویه‌ها و قوانین جدید، موانع برای دعوت مسافران به تغییر متناسب با مقصد جدید برطرف شده و مسافران با مشاهده تغییرات مثبت، به شکل خودجوش مشتاق تغییر می‌شوند! با قرار گرفتن چنین قطار فوق‌العاده‌ای در معرض دید دیگران، آنها نیز مشتاق خواهند شد که برای رشد خطوط ریلی‌شان، قطار خود را با استانداردهای این قطار هماهنگ کرده و در نهایت مجموعه‌ای از خطوط ریلی استاندارد شکل می‌گیرد.۳:۱۲