جنگ با آرزوها
تصویر
تصویر"هیچ جا نخواهیم رفت، خروج ما از غـ.ـزه به سوی آسمان است، فقط به سوی آسمان"
با دوربینش عهد بسته بود تا پیچیدن صدای الله اکبر در کوچه پس کوچه های قـ.ـدس، لنزش را خرج تصویر حماسه‌ها و مظلومیت مردم کشورش کند. خودش را فرض می‌کرد که قابش را روی صفوف جماعت مسجد الاقصـ.ـی تنظیم کرده و ثبت اولین تصویر بعد از پیروزی به دست او رقم می‌خورد. او به عهدش وفادار بود، طبق آخرین دست نوشته‌اش هیچ جا نرفت و تنها مقصدش بعد از غـ.ـزه، آسمان بود.
در قامت یک خبرنگار، کارش را از سال ۲۰۱۲ آغاز کرد. چند سالی را به کسب تجربه در خبرگزاری‌های مختلف گذراند و در مقطعی با یک خبرگزاری وابسته به سازمان ملل برای پوشش اتفاقات فلسـ.ـطین همکاری کرد.حاصل این تجربیات شد ایده‌ای برای تأسیس یک شرکت رسانه‌ای که می‌خواست متفاوت از فضای مرسوم رسانه‌ها عمل کند.
آرزوها برای او تعریف مقطعی نداشتند، چند وقت بعد به همراهی دوست خبرنگارش، شـ.ـهید یاسر مرتجی شرکتی را با محوریت فلسـ.ـطین و با نام "عین میدیا" تاسیس کرد.او در طول این مدت موفق شد با ساخت دو فیلم مستند، دوبار در جشنواره های بین المللی برای مستندهایش جایزه دریافت کند.
رشدی السراج ۳۱ ساله بود، تازه ازدواج کرده بود و دختری چند ماهه داشت؛ هر از گاهی نگاهش را به سمت آسمان می‌انداخت تا راهی که در انتظارش بود لابه‌لای حواس پرتی‌های دنیا گم نشود. راهی که پای ایستادن و خستگی را از او می‌گرفت.سر انجام رشدی السراج بعد از مدت ها تلاش در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳ بر اثر بمباران رژیم صهیـ.ـونیستی به شـ.ـهادت رسید.
#داستان_یک_آرزو#خبرنگار#فلسطین
@jangbaarezouha
با دوربینش عهد بسته بود تا پیچیدن صدای الله اکبر در کوچه پس کوچه های قـ.ـدس، لنزش را خرج تصویر حماسه‌ها و مظلومیت مردم کشورش کند. خودش را فرض می‌کرد که قابش را روی صفوف جماعت مسجد الاقصـ.ـی تنظیم کرده و ثبت اولین تصویر بعد از پیروزی به دست او رقم می‌خورد. او به عهدش وفادار بود، طبق آخرین دست نوشته‌اش هیچ جا نرفت و تنها مقصدش بعد از غـ.ـزه، آسمان بود.در قامت یک خبرنگار، کارش را از سال ۲۰۱۲ آغاز کرد. چند سالی را به کسب تجربه در خبرگزاری‌های مختلف گذراند و در مقطعی با یک خبرگزاری وابسته به سازمان ملل برای پوشش اتفاقات فلسـ.ـطین همکاری کرد.حاصل این تجربیات شد ایده‌ای برای تأسیس یک شرکت رسانه‌ای که می‌خواست متفاوت از فضای مرسوم رسانه‌ها عمل کند.آرزوها برای او تعریف مقطعی نداشتند، چند وقت بعد به همراهی دوست خبرنگارش، شـ.ـهید یاسر مرتجی شرکتی را با محوریت فلسـ.ـطین و با نام "عین میدیا" تاسیس کرد.او در طول این مدت موفق شد با ساخت دو فیلم مستند، دوبار در جشنواره های بین المللی برای مستندهایش جایزه دریافت کند.رشدی السراج ۳۱ ساله بود، تازه ازدواج کرده بود و دختری چند ماهه داشت؛ هر از گاهی نگاهش را به سمت آسمان می‌انداخت تا راهی که در انتظارش بود لابه‌لای حواس پرتی‌های دنیا گم نشود. راهی که پای ایستادن و خستگی را از او می‌گرفت.سر انجام رشدی السراج بعد از مدت ها تلاش در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳ بر اثر بمباران رژیم صهیـ.ـونیستی به شـ.ـهادت رسید.#داستان_یک_آرزو#خبرنگار#فلسطین
@jangbaarezouha
۱۷:۰۵
رشاد ابو سلیخه
روایت جوانی از نسل Z که علاقه اش به بازیگری او را به نماد امنیت و مقاومت تبدیل کرد.
بخوانید:
https://ble.ir/jangbaarezouha/7716734191565562354/1732805692884
روایت جوانی از نسل Z که علاقه اش به بازیگری او را به نماد امنیت و مقاومت تبدیل کرد.بخوانید:
https://ble.ir/jangbaarezouha/7716734191565562354/1732805692884
۱۴:۵۴
جنگ با آرزوها رشاد ابو سلیخه روایت جوانی از نسل Z که علاقه اش به بازیگری او را به نماد امنیت و مقاومت تبدیل کرد. بخوانید: https://ble.ir/jangbaarezouha/7716734191565562354/1732805692884
رشاد ابو سلیخه روایت جوانی از نسل Z که علاقه اش به بازیگری او را به نماد امنیت و مقاومت تبدیل کرد. بخوانید: https://ble.ir/jangbaarezouha/7716734191565562354/1732805692884متولد سال ۲۰۰۱ بود. از نسلی که اساتید علوم اجتماعی آن را به نسل "Z" می‌شناسند. نسلی جست‌وجوگر، کنجکاو و به عقیده آنها در مقابل بسیاری از هنجارها، یک یاغی.او هم جست‌وجوگر بود و کنجکاو، اما می‌خواست مثال نقضی باشد برای تصویری که او را متهم به یاغی‌گری می‌کند.در دانشگاه الاقصی روزنامه نگاری و رسانه خوانده بود. اهل هنر بود و بازیگری حرفه اصلی‌اش بود. گاهی که از ایفای نقش مقابل دوربین فراغت می‌یافت دست به قلم می‌برد و شعر می‌گفت.سال ۲۰۲۰ مجموعه شعری با عنوان "نامه‌های خاک" از او منتشر شد که او را به عنوان جوان ترین شاعر فلسطینی معرفی می‌کرد.شهرت اصلی او برمیگردد به ۳ سال پیش و زمانی که سریال "قبضه الاحرار" یا "مشت آزادگان" توجه رسانه‌ها و جوامع عربی را به خود جلب کرد. در این سریال که روایت مقاومت نیروهای حمـ.ـاس در برابر نفوذ اطلاعاتی اسـ.ـرائیل بود رشاد ابو سلیخه امانت‌دار نقش اول و بازیگر اصلی فیلم بود.تحسین همزمان فیلم و بازی رشاد باعث شد تا این سریال در جشنواره‌های مختلف جوایز زیادی کسب کند و به شهرت خوبی برسد.رشاد دیگر بدل شده بود به نمادی از امید و امنیت؛ چهره او مردم را یاد مجاهدان حمـ.ـاس می‌انداخت که سال‌هاست به دنبال خطرات میگردند تا چیزی متوجه مردم نشود. امید به پیروزی در رشاد زنده بود، اما این اواخر مجبور به تحمل جنگ و سایه سنگینش در مدرسه آوارگان الفخوره در اردوگاه جبالیا شده بود؛ مدرسه.ای که در نهایت با بمباران ارتش اسـ.ـرائیل محل شهادت رشاد ابو سلیخه و چندین انسان دیگر شد.
#داستان_یک_آرزو#فلسطین #بازیگر@jangbaarezouha
#داستان_یک_آرزو#فلسطین #بازیگر@jangbaarezouha
۱۴:۵۴
تا بحال کسی را برای سبزی کشته‌اند....
شهید یوسف ابوربیع
یک صبح سرد و سخت با طلوع کم فروغ خورشید از پس ابرها شروع می‌شود. مثل روزهای دیگری که سخت شروع شدند. امروز بناست کشاورزی کنند و بتوانند برخی گیاهان را روی خاک‌های خون‌آلود شمال غزه بکارند. کار دشواری است اما موفقیت‌هایی را هم کسب کرده است. بالاخره در هر شرایطی بشر حق دارد به غذا دسترسی داشته باشد. کشت و کار بعد از مدتی باعث می‌شود مواد غذایی اندکی به مردم برسد. از گشنگی نمردن که امتیاز بزرگی است. همین سبزی و بادمجان خودش روحیه‌ی زیادی به انسان می‌دهد. طرح "هنزرعها" از آن یک جوان فلسطینی بود تا بتواند در هر مکانی گیاه بکارد و امید مردم را زنده نگه دارد. آن هم در روزهایی که کسی جز خودشان به داد خودشان نمی‌رسیدند. پدرش به او کمک کرد تا راهی را آغاز کند تا شاید اولین شهید کشاورزی در جهان باشد.
تا بحال کسی را برای سبزی کشته‌اند؟ دیدید کسی جرمش کشاورزی و تامین غذای نیازمندان و گرسنگان باشد؟ اصلا می‌توان استفاده از زمین برای کاشتن سبزی و صیفی‌جات را جرم‌‌انگاری کرد؟ مجاهد راه گرسنگی که اتفاقا دانشجوی کشاورزی هم بود بذر تهیه کرد و نهال کاشت و شروع کرد به آموزش دادن آن به مردم. یک نفر در برابر یک ارتش پرقدرت با گیاه ایستاد و مانع گرسنگی مردمش شد. با خبرگزاری الجزیره مصاحبه کرد و از شهادت دو دوست خود خبر داد.
ارتش زمین‌ها او را خراب کرد. منابعش را از بین برد و خودش را هم کشت. قبلا گفته بود که: «من دوباره به همان چیزی که ما را از آن باز می‌دارند برمی‌گردم. آن ها ما را می کشند و به هر طریق ممکن خفه می کنند تا قیام نکنیم، اما ما ادامه می دهیم. ما مردمی هستیم که به دنبال راه‌هایی برای زندگی، ماندن و مقاومت با وجود همه چالش‌ها هستیم.» یوسف ابو ربیع مهندس کشاورزی فلسطینی که سعی داشت تامین غذای مردمش را به گردن بگیرد بعد از سوقصدهای متعدد در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴ به شهادت رسید. در وصیت‌نامه‌اش آرزو کرد که بیت لاهیا به حالت قبلی خود بازگردد و مردم با وجود مشکلات، به زندگی ادامه دهند. او بر اهمیت مقاومت و امید تأکید کرده و خواستار حمایت جهانیان از مردم غزه شد. صفحه شخصی او در فیسبوک مملو از پیام‌های تسلیت و تمجید از تلاش‌هایش در دوران قحطی بود.
#داستان_یک_آرزو#فلسطین #غزه
@jangbaarezouha
شهید یوسف ابوربیعیک صبح سرد و سخت با طلوع کم فروغ خورشید از پس ابرها شروع می‌شود. مثل روزهای دیگری که سخت شروع شدند. امروز بناست کشاورزی کنند و بتوانند برخی گیاهان را روی خاک‌های خون‌آلود شمال غزه بکارند. کار دشواری است اما موفقیت‌هایی را هم کسب کرده است. بالاخره در هر شرایطی بشر حق دارد به غذا دسترسی داشته باشد. کشت و کار بعد از مدتی باعث می‌شود مواد غذایی اندکی به مردم برسد. از گشنگی نمردن که امتیاز بزرگی است. همین سبزی و بادمجان خودش روحیه‌ی زیادی به انسان می‌دهد. طرح "هنزرعها" از آن یک جوان فلسطینی بود تا بتواند در هر مکانی گیاه بکارد و امید مردم را زنده نگه دارد. آن هم در روزهایی که کسی جز خودشان به داد خودشان نمی‌رسیدند. پدرش به او کمک کرد تا راهی را آغاز کند تا شاید اولین شهید کشاورزی در جهان باشد.تا بحال کسی را برای سبزی کشته‌اند؟ دیدید کسی جرمش کشاورزی و تامین غذای نیازمندان و گرسنگان باشد؟ اصلا می‌توان استفاده از زمین برای کاشتن سبزی و صیفی‌جات را جرم‌‌انگاری کرد؟ مجاهد راه گرسنگی که اتفاقا دانشجوی کشاورزی هم بود بذر تهیه کرد و نهال کاشت و شروع کرد به آموزش دادن آن به مردم. یک نفر در برابر یک ارتش پرقدرت با گیاه ایستاد و مانع گرسنگی مردمش شد. با خبرگزاری الجزیره مصاحبه کرد و از شهادت دو دوست خود خبر داد. ارتش زمین‌ها او را خراب کرد. منابعش را از بین برد و خودش را هم کشت. قبلا گفته بود که: «من دوباره به همان چیزی که ما را از آن باز می‌دارند برمی‌گردم. آن ها ما را می کشند و به هر طریق ممکن خفه می کنند تا قیام نکنیم، اما ما ادامه می دهیم. ما مردمی هستیم که به دنبال راه‌هایی برای زندگی، ماندن و مقاومت با وجود همه چالش‌ها هستیم.» یوسف ابو ربیع مهندس کشاورزی فلسطینی که سعی داشت تامین غذای مردمش را به گردن بگیرد بعد از سوقصدهای متعدد در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴ به شهادت رسید. در وصیت‌نامه‌اش آرزو کرد که بیت لاهیا به حالت قبلی خود بازگردد و مردم با وجود مشکلات، به زندگی ادامه دهند. او بر اهمیت مقاومت و امید تأکید کرده و خواستار حمایت جهانیان از مردم غزه شد. صفحه شخصی او در فیسبوک مملو از پیام‌های تسلیت و تمجید از تلاش‌هایش در دوران قحطی بود.#داستان_یک_آرزو#فلسطین #غزه
@jangbaarezouha
۱۵:۲۳
رویای آزادی
رویایی که بچه‌های فلسـطـینی با آن به دنیا میایند، بزرگ می‌شوند و با آن به خواب می‌روند اما ممکن است هیچ وقت از خواب بیدار نشوند...
دانشجوی دانشگاه غزه؛ محمدظاهر حمو
#جنگ_با_آرزوها #دانشجو#دانشگاه
@jangbaarezouha
رویایی که بچه‌های فلسـطـینی با آن به دنیا میایند، بزرگ می‌شوند و با آن به خواب می‌روند اما ممکن است هیچ وقت از خواب بیدار نشوند...دانشجوی دانشگاه غزه؛ محمدظاهر حمو#جنگ_با_آرزوها #دانشجو#دانشگاه
@jangbaarezouha
۱۳:۳۸
عمر البلعاوی در صفحه‌ای فیسبوکش نوشته بودمی‌ایستیمجایی نمی‌رویم الا به آسمان#شمال‌ـ‌غزه
@jangbaarezouha
عمر البلعاوی در صفحه‌ای فیسبوکش نوشته بودمی‌ایستیمجایی نمی‌رویم الا به آسمان#شمال‌ـ‌غزه@jangbaarezouha۱۳:۲۹
سفر از شمال به آسمان
قبل از ورودش به کلاس نگاه بچه‌ها به درب دوخته می‌شد. همه منتظر بودند تا بعد از باز شدن درب دوباره کتاب‌های انگلیسی برای یک زنگ دیگر مهمان میزهای تحریرشان بشود!
عمر هر روز به محض ورود به کلاس چشم‌هایی را می‌دید که منتظر بودند تا دوباره او را پای تخته و در حال تدریس ببینند.
عمر البلعاوی مترجم و معلم زبان انگلیسی بود. سال ۲۰۱۶ در دانشگاه اسلامی غزه پذیرفته شد و سال ۲۰۲۰ در رشته زبان انگلیسی فارغ التحصیل شد.
بعد از فراغت از دانشگاه به مدرسه "اوائل وقادة" رفت و به تدریس زبان مشغول شد. خیلی زود یکی از محبوب‌ترین معلمان مدرسه شد.
او نمیخواست پیچیده باشد. می‌دانست که گاهی ساده بودن موثرتر از پچیده رفتار کردن است. گاهی صِرف دلسوزی معلم برای شاگرد می‌شود سرآغاز کشف یک استعداد و امتداد آن تا رسیدن به موفقیت.
این اواخر و بعد از شروع جنگ به همراه جمع دیگری هر روز بساط آشپزی را جفت‌‌وجور می‌کردند و برای آوارگان غذا می‌پختند. شاید اینطور می‌خواست شرایطی را که جنگ به آنها تحمیل کرده و حق آموزش را از آن ها گرفته تغییر بدهد و به نحوی برای مردمش مفید باشد.
سرانجام نهم اکتبر ۲۰۲۴ کوادکوپتری که هر جنبنده‌ای را در خیابان‌های جبالیا هدف قرار می‌داد عمر البلعاوی را زد و او همان‌طور که در صفحه‌ی فیسبوکش نوشته بود اینقدر در شمال ماند تا از شمال به آسمان رفت.
@jangbaarezouha
قبل از ورودش به کلاس نگاه بچه‌ها به درب دوخته می‌شد. همه منتظر بودند تا بعد از باز شدن درب دوباره کتاب‌های انگلیسی برای یک زنگ دیگر مهمان میزهای تحریرشان بشود! عمر هر روز به محض ورود به کلاس چشم‌هایی را می‌دید که منتظر بودند تا دوباره او را پای تخته و در حال تدریس ببینند.عمر البلعاوی مترجم و معلم زبان انگلیسی بود. سال ۲۰۱۶ در دانشگاه اسلامی غزه پذیرفته شد و سال ۲۰۲۰ در رشته زبان انگلیسی فارغ التحصیل شد.بعد از فراغت از دانشگاه به مدرسه "اوائل وقادة" رفت و به تدریس زبان مشغول شد. خیلی زود یکی از محبوب‌ترین معلمان مدرسه شد. او نمیخواست پیچیده باشد. می‌دانست که گاهی ساده بودن موثرتر از پچیده رفتار کردن است. گاهی صِرف دلسوزی معلم برای شاگرد می‌شود سرآغاز کشف یک استعداد و امتداد آن تا رسیدن به موفقیت.این اواخر و بعد از شروع جنگ به همراه جمع دیگری هر روز بساط آشپزی را جفت‌‌وجور می‌کردند و برای آوارگان غذا می‌پختند. شاید اینطور می‌خواست شرایطی را که جنگ به آنها تحمیل کرده و حق آموزش را از آن ها گرفته تغییر بدهد و به نحوی برای مردمش مفید باشد.سرانجام نهم اکتبر ۲۰۲۴ کوادکوپتری که هر جنبنده‌ای را در خیابان‌های جبالیا هدف قرار می‌داد عمر البلعاوی را زد و او همان‌طور که در صفحه‌ی فیسبوکش نوشته بود اینقدر در شمال ماند تا از شمال به آسمان رفت.@jangbaarezouha۲۰:۲۶
عمر البلعاوی در فیسبوکش نوشته بود:من سال‌های زیادی را پر از سخت‌کوشی و پشتکار گذراندم و برای اینکه بتوانم خودم را خوب بسازم، چه در دوران تحصیل در دانشگاه در گروه زبان انگلیسی دانشگاه اسلامی و چه در سال‌های گذشته، خستگی و اضطراب زیادی را متحمل شدم. بعد از دانشگاه در مکان‌های مختلف کردم تا در سال ۲۰۲۰ به عنوان معلم در یک مدرسه معتبر و متناسب با اهداف و اصول خاص خودم شغلی پیدا کردم. همچنین در مراکز آموزشی و پرورشی مختلف کار کردم و به دانش آموزان دختر و پسر زیادی چه به صورت فردی و چه گروهی آموزش دادم. با بسیاری از موسسات بین‌المللی و مشتریان خارج از کشور از طریق پلتفرم‌های مستقل و رسانه‌های اجتماعی روابط و همکاری برقرار کردم.من برای رسیدن به اهدافم و ایجاد شادی در قلبم ساعت‌های طولانی تا ۱۵ ساعت در روز کار می‌کردم. به لطف خدا ساخت خانه زیبای خود را به پایان رساندم که سالها تلاش شبانه روزی به طول انجامید. حاضر بودم زندگی‌ام را با کسانی که خدا برایم برگزیده شریک شوم. در راهم شریک و یار داشته باشم و فرزندانم را در مقابلم ببینم و از دیدن آنها و شنیدن خنده‌هایشان خوشحال شوم. آرزوی روزی را داشتم که شادی در من شکوفا شود و جبرانی زیبا برای روزهای خسته کننده‌ای باشد که در محل کار سپری کردم.اما حکمت و تقدیر خدا می خواست که جنگ ویرانگر پیش بیاید. رویاها و آینده ما را نابود کرد. جنگ همه چیزهایی را که ساخته بودیم نابود کرد: کار، شغل، خانه، پول، روابط. جنگ حتی خانواده، اقوام، همسایگان، همکاران و دوستان ما را از بین برد. نمی‌دانم چه زمانی زمان خروج ما از این دنیا فرا می رسد، اما اگر سعادت در این دنیا برای ما نوشته نشده است، از خدا می‌خواهیم که آن را در بهشت‌ش برای ما بنویسد.ما این را از خداوند متعال انتظار داریم و هیچ قدرت و نیرویی جز در خداوند نیست. خدایا به ما اجر صبر عطا کن و به ما اجر نیکی عطا کن ای پروردگار جهانیان. @jangbaarezouha۱۳:۰۲
اعضای خانواده‌اش را در حمله هوایی به خانه‌شان در اردوگاه آوارگان نصیرات از دست داد.#غزه#غزه‌ـ‌تقاوم
@jangbaarezouha۲۰:۲۱
آخرین قاب مشترک پدربزرگ، مادربزرگ به همراه فرزندان و نوه هایشان
۱۳ نفر از اعضای خانواده‌ی پروفسور اسامه محمد الحبش در حمله هوایی به ساختمانی در النصیرات آسمانی شدند.
در این حمله ۴۰ نفر کشته شدند. خانواده‌ی الحبش در این ساختمان مهمان خانواده‌ی اللوح بودند.
#غزه #غزه‌ـ‌تقاوم#فلسطین
@jangbaarezouha
۱۳ نفر از اعضای خانواده‌ی پروفسور اسامه محمد الحبش در حمله هوایی به ساختمانی در النصیرات آسمانی شدند.در این حمله ۴۰ نفر کشته شدند. خانواده‌ی الحبش در این ساختمان مهمان خانواده‌ی اللوح بودند.#غزه #غزه‌ـ‌تقاوم#فلسطین
@jangbaarezouha۱۱:۲۹
کاپشن را دور پسرش پیچید تا سردش نشودپدر است دیگر ....
#غزه #فلسطین
@jangbaarezouha۷:۰۳
جنگ با آرزوها قسمت پنجم:آخرین امتحانامتحانی که زندگی دو نفر را تغییر داد جنگ با آرزوها؛ روایت داستان‌های شنیده نشده از فلسطین @jangbaarezouha۱۵:۱۲
دیشب که خواب بودید
رژیم کودک‌کش مدرسه احمد بن‌عزیز که پناهگاه آوارگان در خان‌یونس را بمباران کرد.
در این حمله دستکم ۲۵ غیرنظامی از جمله زنان و کودکان کشته شدند.
مدرسه در منطقه‌ای قرار داشت که رژیم آن را منطقه بشردوستانه اعلام کرده بود.
#غزه #فلسطین #شهداـ‌غزه
@jangbaarezouha
رژیم کودک‌کش مدرسه احمد بن‌عزیز که پناهگاه آوارگان در خان‌یونس را بمباران کرد.در این حمله دستکم ۲۵ غیرنظامی از جمله زنان و کودکان کشته شدند.مدرسه در منطقه‌ای قرار داشت که رژیم آن را منطقه بشردوستانه اعلام کرده بود.#غزه #فلسطین #شهداـ‌غزه
@jangbaarezouha۹:۴۳
پدربزرگ روح‌الروح هم خاطره شد
خالد نبهان پدربزرگ فلسطینی که با نوه‌اش وداع خاصی داشت در بمباران اردوگاه نصیرات توسط رژیم کودک‌کش به شهادت رسید.
#غزه#فلسطین
@jangbaarezouha
خالد نبهان پدربزرگ فلسطینی که با نوه‌اش وداع خاصی داشت در بمباران اردوگاه نصیرات توسط رژیم کودک‌کش به شهادت رسید.#غزه#فلسطین
@jangbaarezouha۱۴:۰۵
۱۴:۰۵
نمی‌دانم چه خواهد شد، اما می‌دانم چه خواهم کرد
محمد رفعت جوان بود و تازه کارش را آغاز کرده بود. سالها درس خوانده بود و برای این رویا تلاش کرده بود. دفتری حقوقی داشت و به وکالت مشغول بود. معروف شده بود و حتی روزنامه‌ها و رادیو از او دعوت می‌کردند تا در مورد اصول قانون و پرونده‌های قضایی صحبت کند. جنگ آغاز شد و در بمباران‌ها دفترش از بین رفت. رویایی که مدام برای آن تلاش کرده بود و با آن حتی به رشد اجتماعی خوبی رسیده بود از بین رفت.
با اینکه طبق معمول باید ناراحت و دلزده می‌شد به کمک مردمش شتافت. تابلوی دفتر وکالتش را بر سر در چادرش نصب کرد. هدفش را رفع نیاز هم‌وطنان قرار داد تا نیازهای حقوقی و معاملاتی آوارگان را رفع کند. اسم مکتب خود را " مکتب النازحین للمحاماه" گذاشته بود. به مردم کمک می‌کرد و هر روز در گفت‌وگو با نزدیکانش از حس نزدیکش به شهادت می‌گفت. در نهایت در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ به همراه خانواده‌اش شهادت رسید.
#غزه#فلسطین
@jangbaarezouha
محمد رفعت جوان بود و تازه کارش را آغاز کرده بود. سالها درس خوانده بود و برای این رویا تلاش کرده بود. دفتری حقوقی داشت و به وکالت مشغول بود. معروف شده بود و حتی روزنامه‌ها و رادیو از او دعوت می‌کردند تا در مورد اصول قانون و پرونده‌های قضایی صحبت کند. جنگ آغاز شد و در بمباران‌ها دفترش از بین رفت. رویایی که مدام برای آن تلاش کرده بود و با آن حتی به رشد اجتماعی خوبی رسیده بود از بین رفت. با اینکه طبق معمول باید ناراحت و دلزده می‌شد به کمک مردمش شتافت. تابلوی دفتر وکالتش را بر سر در چادرش نصب کرد. هدفش را رفع نیاز هم‌وطنان قرار داد تا نیازهای حقوقی و معاملاتی آوارگان را رفع کند. اسم مکتب خود را " مکتب النازحین للمحاماه" گذاشته بود. به مردم کمک می‌کرد و هر روز در گفت‌وگو با نزدیکانش از حس نزدیکش به شهادت می‌گفت. در نهایت در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ به همراه خانواده‌اش شهادت رسید.#غزه#فلسطین
@jangbaarezouha۹:۳۳
به کدامین گناه؟
پیکرهای کودکان خانواده‌ی خلة که در جبالیا به دست رژیم کودک‌کش کشته شدند.
#غزه#غزه‌ـ‌تقاوم
@jangbaarezouha
پیکرهای کودکان خانواده‌ی خلة که در جبالیا به دست رژیم کودک‌کش کشته شدند.#غزه#غزه‌ـ‌تقاوم
@jangbaarezouha۲۰:۲۶
دیشب که خواب بودید
رژیم کودک‌کش با بمباران مناطق مختلف نوار غزه ۵۰ فلسطینی را به شهادت رساند.
این دختر بچه یکی از قربانیان جنایت دیشب رژیم کودک‌کش است.
#غزه
@jangbaarezouha
رژیم کودک‌کش با بمباران مناطق مختلف نوار غزه ۵۰ فلسطینی را به شهادت رساند.این دختر بچه یکی از قربانیان جنایت دیشب رژیم کودک‌کش است.#غزه
@jangbaarezouha۵:۲۷
مردی در میانه‌ی میدان
روایتی از آشپزی که بیش از ۴۰۰ روز به مردم غزه غذا داد.
محمود المدهون آشپز فلسطینی با کمک برادرش هانی که مقیم آمریکاست آشپزخانه سوپ غزه را راه اندازی کردند و با کمک‌های مردمی از سراسر جهان گاه تا ۳۰۰۰ نفر را در بیت لاهیا غذا می‌دادند.
به زودی....
#غزه
@jangbaarezouha
روایتی از آشپزی که بیش از ۴۰۰ روز به مردم غزه غذا داد.محمود المدهون آشپز فلسطینی با کمک برادرش هانی که مقیم آمریکاست آشپزخانه سوپ غزه را راه اندازی کردند و با کمک‌های مردمی از سراسر جهان گاه تا ۳۰۰۰ نفر را در بیت لاهیا غذا می‌دادند.به زودی....#غزه
@jangbaarezouha۷:۰۳
محمود المدهون ۳۳ ساله و ساکن غزه بود. محمود فارغ التحصیل دانشگاه اسلامی غزه، متاهل و مدیر یک خیریه در غزه بود. پدر هفت فرزند بود که کوچک‌ترین آنان آلین بود که دو هفته قبل از شهادت محمود به دنیا آمده بود.پس از طوفان الاقصی و با شروع جنگ به کمک برادرش هانی که مقیم آمریکاست یک گروه جهادی طبخ غذا به اسم آشپزخانه سوپ غزه را در غزه راه اندازی کرد و به کمک برادرش توانست روزانه از سرتاسر جهان کمک‌های مالی بگیرد. او خودش از ابتدا در جایگاه یک آشپز در این آشپزخانه سیار شروع به فعالیت کرد. تا روز شهادتش بیش از ۴۰۰ روز بود که شبانه روزی به همراه تیمی که تشکیل داده بود از جمله آشپزهای زن و مرد فلسطینی به مردم جنگ‌زده‌ی غزه غذای رایگان می‌داد.او در صفحه‌ی شخصی‌اش خود را شیر شمال نامیده بود و این لقب به این سبب بود که بیشتر فعالیت‌های این تیم در شمال غزه بود که بیشتر دچار جنگ شده بود. محمود تلاش‌های زیادی برای تامین وسایل ارتباطی محاصره شدگان کرد و توانست با حمایت برادر خود از آمریکا این وسایل را تهیه کند. او همچنین تلاش کرد اینترنت را برای فعالان مجازی فراهم کند تا بتوانند بیشتر مردم جهان را در جریان حال و هوای اوضاع غزه در طول جنگ قرار بدهند. او ماموریت اصلی خودش را تزریق امید در میان مردم شمال می‌دانست.محمود یک سال قبل از شهادتش برادرش مجید و تعدادی از اعضای خانواده را در حمله هوایی از دست داده بود. پسر ارشدش هم قبل از آنها به شهادت رسیده بود.محمود و هانی آشپزخانه سوپ غزه را در تاریخ ۱۴ فوریه و روز ولنتاین راه اندازی کردند. محمود ابتدا با خرید سه قابلمه شروع به پختن سوپ برای مردم شمال غزه کرد. با شروع قحطی و ممنوعیت ورود مواد غذایی به غزه کار بسیار سخت شده بود و محمود تصمیم گرفت به مزارع محلی برود و هرچیزی را باقی مانده بخرد که با استفاده از آنها برای مردم غزه به صورت رایگان غذا پخت. هانی توانست در این مدت بیش از ۲ میلیون دلار برای آشپزخانه جمع آوری کند. روز دهم آذر ۱۴۰۳ ساعت ۹ صبح بود که محمود به همراه دوست خود، ابو تامر برای توزیع غذا و کمک در بیمارستان کمال عدوان، یکی از آخرین بیمارستان هایی که در شمال غزه نیمه فعال است می‌رفتند. یک پهپاد اسرائیلی به سمت ماشین محمود تیراندازی کرد. ماشین محمود آتش گرفت و منفجر شد. ابو تامر که در ماشین دیگری بود نتوانست برای کمک کردن به محمود جلو برود. سرانجام محمود در ماشین خود درحالی‌که به سمت بیمارستان کمال عدوان برای رساندن کمک به مردم غزه می‌رفت به شهادت رسید.هانی برادر محمود معتقد است که مرگ محمود برنامه ریزی شده و یک ترور بوده است زیرا محمود فردی بود که شبانه روز به مردم شمال غزه زندگی می‌بخشید. سرانجام جنازه محمود را در بین پتو پیچیدند و روی گاری به سمت قبرستان بردند تا با کمک پسرانش خیلی غریبانه به خاک سپرده شود. کوچک‌ترین پسر محمود ۱۰ روزه بود. هیچ ثبت احوالی در غزه برای گرفتن شناسنامه یا ثبت کردن نام باز نبود و پسر ده روزه‌ی محمود هنوز نامی نداشت که پدرش را از دست داد. آخرین محموله‌ای که محمود قصد داشت به بیمارستان ببرد آووکادو و گوجه فرنگی بود. هانی عکسی از این کمک‌ها در صفحه‌ی مجازی منتشر کرد و در زیر آن عنوان کرد آخرین هدیه سرآشپز محمود به بیمارستان محاصره شده کمال عدوان امروز صبح به بیمارستان رسید.هانی تاکید کرد ما بعد از محمود هم کار کمک‌رسانی را با قدرت ادامه می‌دهیم و سه سوپ‌پزخانه دیگر را در مکان‌های مختلف در شمال غزه و دو سوپ‌پزخانه در جنوب افتتاح کردیم. او ادامه داد مردم نباید به خاطر تهیه غذای گرم برای یک کودک گرسنه کشته شوند. گرفتن یک جرعه آب برای افرادی که به آن نیاز دارند هرگز نباید موضوع سیاسی باشد اما در غزه یک جنایت به نظر می‌رسد.#غزه
@jangbaarezouha۸:۴۱