خوشحالی چوب ها...
چند روز پیش بچهها در باغ قدم میزدند که صدای چند «چوبِ ناراحت» را شنیدند!
با شوق رفتند تا پیدایش کنند،چوبها را بغل کردند، با آنها بازی کردند،در پایان، چوبها،در دنیای خیال کودک،خوشحال شدند و بچهها هم فهمیدند که هر چیز کوچکی در طبیعت، میتواند قصهای برای کشف شدن داشته باشد.
این بازی ساده، فقط یک خیال شیرین نبود؛تمرینی بود برای همدلی، توجه، تخیّل و ارتباط با طبیعت.برای اکتشاف، همکاری، حل مسئله و....جایی که کودک یاد میگیرد هر چیزی میتواند قصهای داشته باشد و دوستداشتنی باشد بازی، آغاز فهمیدنِ دنیا از زاویهی کودکانه استگاهی دنیا از نگاه کودکان،زبانِ تازهای پیدا میکند…#باغ_مادر_و_کودک
|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
چند روز پیش بچهها در باغ قدم میزدند که صدای چند «چوبِ ناراحت» را شنیدند!
با شوق رفتند تا پیدایش کنند،چوبها را بغل کردند، با آنها بازی کردند،در پایان، چوبها،در دنیای خیال کودک،خوشحال شدند و بچهها هم فهمیدند که هر چیز کوچکی در طبیعت، میتواند قصهای برای کشف شدن داشته باشد.این بازی ساده، فقط یک خیال شیرین نبود؛تمرینی بود برای همدلی، توجه، تخیّل و ارتباط با طبیعت.برای اکتشاف، همکاری، حل مسئله و....جایی که کودک یاد میگیرد هر چیزی میتواند قصهای داشته باشد و دوستداشتنی باشد
بازی، آغاز فهمیدنِ دنیا از زاویهی کودکانه استگاهی دنیا از نگاه کودکان،زبانِ تازهای پیدا میکند…#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۷:۱۳
#اردو | سفر به دنیای آفرینش
اردوی ما فقط یک گردش ساده نبود…سفری بود به دنیای آفرینش؛جایی که هر جانور، هر حرکت و هر صدادرسی تازه از قدرت خالق و شگفتی جهان میداد
کلاساولیها چشمهایشان را پر از سؤال کردند:چرا پرندگان اینطور پرواز میکنند؟چطور شیر اینهمه نیرومند خلق شده؟چرا رنگ پوست حیوانها با هم فرق دارد؟و این سؤالها، همان جرقههای حقیقیِ یادگیریاند.
در کنار هیجان و خنده،بچهها؛ مشاهده کردن را یاد گرفتند، به آفریدههای خدا دقیق شدند و فهمیدند که دنیا بزرگتر، زیباتر و حکیمانهتر از آن چیزی است که فقط از پشت میز و صندلی ها دیده میشود.
در الگوی معلی، ما باور داریم:«طبیعت، اولین کتاب تربیت است؛و هر تجربهی میدانی، صفحهای تازه برای رشد.»
این اردوها برای ما یک برنامه جانبی نیستند، بلکه بخشی از مسیر تربیتاند؛تا کودک، قبل از اینکه درس بخواندشگفتی را ببیند، معنا را حس کند و خالق را بشناسد.#مدرسه_الگوی_معلی
|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
اردوی ما فقط یک گردش ساده نبود…سفری بود به دنیای آفرینش؛جایی که هر جانور، هر حرکت و هر صدادرسی تازه از قدرت خالق و شگفتی جهان میداد
کلاساولیها چشمهایشان را پر از سؤال کردند:چرا پرندگان اینطور پرواز میکنند؟چطور شیر اینهمه نیرومند خلق شده؟چرا رنگ پوست حیوانها با هم فرق دارد؟و این سؤالها، همان جرقههای حقیقیِ یادگیریاند.
در کنار هیجان و خنده،بچهها؛ مشاهده کردن را یاد گرفتند، به آفریدههای خدا دقیق شدند و فهمیدند که دنیا بزرگتر، زیباتر و حکیمانهتر از آن چیزی است که فقط از پشت میز و صندلی ها دیده میشود.
در الگوی معلی، ما باور داریم:«طبیعت، اولین کتاب تربیت است؛و هر تجربهی میدانی، صفحهای تازه برای رشد.»
این اردوها برای ما یک برنامه جانبی نیستند، بلکه بخشی از مسیر تربیتاند؛تا کودک، قبل از اینکه درس بخواندشگفتی را ببیند، معنا را حس کند و خالق را بشناسد.#مدرسه_الگوی_معلی
|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۷:۲۱
روایت یک خاطره؛ آغاز یک تجربه تازه
در آستانه برگزاری انتخابات شورای دانشآموزی
سال قبل در همین روزها،دانشآموزان برای انتخاب نمایندگان خودشان صف کشیده بودند…شور و هیجان، رقابت سالم،پوسترهایی که با ذوق طراحی شده بود،سخنرانیهای کوتاه اما صادقانه،و لحظهای که صندوق رأی باز شد و اسمها خوانده شد…همهاش شد یک تجربه فراموشنشدنی.
این روزها، مسئول شورای دانشآموزی سال گذشته دارد خاطراتش را مرور می کند؛از روزی که برای اولینبار احساس کرد«صدایش اثر دارد»و «انتخاب شدن یعنی پذیرفتن مسئولیت، نه فقط گرفتن یک عنوان».
امسال دوباره در آستانه همان مسیر ایستادهایم؛ مسیرِ تمرین مشارکت،مسیرِ یاد گرفتنِ مسئولیتپذیری،و مسیرِ فهم این حقیقت که: «دموکراسی را باید زندگی کرد، نه فقط شنید.»
انتخابات شورای دانشآموزی در مجموعه مایک مراسم نیست؛ یک کلاس تربیتی است.جایی که دانشآموزان یاد میگیرند چگونه تصمیم بگیرند، چگونه نقد کنند،چگونه رأی بدهند و چگونه برای بهتر شدن جمعشان تلاش کنند.
امسال هم قرار استتجربهای تازه نوشته شود…به دست همانهایی که امروز دارندآیندهشان را تمرین میکنند
#مدرسه_الگوی_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
در آستانه برگزاری انتخابات شورای دانشآموزی
سال قبل در همین روزها،دانشآموزان برای انتخاب نمایندگان خودشان صف کشیده بودند…شور و هیجان، رقابت سالم،پوسترهایی که با ذوق طراحی شده بود،سخنرانیهای کوتاه اما صادقانه،و لحظهای که صندوق رأی باز شد و اسمها خوانده شد…همهاش شد یک تجربه فراموشنشدنی.
این روزها، مسئول شورای دانشآموزی سال گذشته دارد خاطراتش را مرور می کند؛از روزی که برای اولینبار احساس کرد«صدایش اثر دارد»و «انتخاب شدن یعنی پذیرفتن مسئولیت، نه فقط گرفتن یک عنوان».
امسال دوباره در آستانه همان مسیر ایستادهایم؛ مسیرِ تمرین مشارکت،مسیرِ یاد گرفتنِ مسئولیتپذیری،و مسیرِ فهم این حقیقت که: «دموکراسی را باید زندگی کرد، نه فقط شنید.»
انتخابات شورای دانشآموزی در مجموعه مایک مراسم نیست؛ یک کلاس تربیتی است.جایی که دانشآموزان یاد میگیرند چگونه تصمیم بگیرند، چگونه نقد کنند،چگونه رأی بدهند و چگونه برای بهتر شدن جمعشان تلاش کنند.
امسال هم قرار استتجربهای تازه نوشته شود…به دست همانهایی که امروز دارندآیندهشان را تمرین میکنند
#مدرسه_الگوی_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۱۰:۴۶
#استوری | اَللّٰهُـــــــمَ اسقِنَـــــــا الغَیـــــــث
امروززیر سقف آسمونبا دلهای پاکو دستهای کوچولوی پرمهرنماز باران خوندیم.
الهی به برکت قلبهای صاف این دردانهها، باران رحمتت رو بر ما نازل کن
#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
امروززیر سقف آسمونبا دلهای پاکو دستهای کوچولوی پرمهرنماز باران خوندیم.
الهی به برکت قلبهای صاف این دردانهها، باران رحمتت رو بر ما نازل کن
#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۶:۳۹
روایت تابستان هدفمند در مدرسه ترنم معلی
در ترنم معلی، تابستان نه فصلِ فاصله،که فصلِ نزدیکتر شدن، شناختن و ساختن است.
ما باور داریم قبل از شروع هر سال تحصیلی،باید یک پُل از محبت، اعتماد و همراهی میان مربی و دانشآموز ساخته شود؛ پُلی که پایهاش نه کلاس درس،که بازی، تجربه، گفتگو و لمس زندگی است.
مربیهایمان تابستان را به «فرصت آشنایی» تبدیل کردند؛ با بازیهایی که از دل خود بچهها طراحی شد،باماجراجوییهایی که شوقِ یادگیری را روشن کرد، و با لحظههایی که کنار هم بودن، معنی تازهای گرفت.
در جشنوارهی شگفتانگیز معجون دانشصدای استعدادها شنیده شد؛استعدادهایی که گاهی پنهان مانده بودند،اما اینبار مجال دیده شدن پیدا کردنددر قالب خلاقیت، نقاشی، تجربه، نمایش، ساخت، روایت و....
تابستان برای ما فرصتِ ساختنِ نقشهی شخصیت بچههاست؛ تا بدانیم هر کدامشان چه میبینند، به چه فکر میکنند، و قرار است چه بشوند.#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
در ترنم معلی، تابستان نه فصلِ فاصله،که فصلِ نزدیکتر شدن، شناختن و ساختن است.
ما باور داریم قبل از شروع هر سال تحصیلی،باید یک پُل از محبت، اعتماد و همراهی میان مربی و دانشآموز ساخته شود؛ پُلی که پایهاش نه کلاس درس،که بازی، تجربه، گفتگو و لمس زندگی است.
مربیهایمان تابستان را به «فرصت آشنایی» تبدیل کردند؛ با بازیهایی که از دل خود بچهها طراحی شد،باماجراجوییهایی که شوقِ یادگیری را روشن کرد، و با لحظههایی که کنار هم بودن، معنی تازهای گرفت.
در جشنوارهی شگفتانگیز معجون دانشصدای استعدادها شنیده شد؛استعدادهایی که گاهی پنهان مانده بودند،اما اینبار مجال دیده شدن پیدا کردنددر قالب خلاقیت، نقاشی، تجربه، نمایش، ساخت، روایت و....
تابستان برای ما فرصتِ ساختنِ نقشهی شخصیت بچههاست؛ تا بدانیم هر کدامشان چه میبینند، به چه فکر میکنند، و قرار است چه بشوند.#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۱۵:۰۹
بازارسال شده از
ا﷽ا#اعلام_مراسم#فاطمیه مراسم روضه شهادت حضرت زهرا (س)
✿ به کلام:حجت الاسلام و المسلمین لحمی
✿ با نوای:حاج مهدی کریم پورحاج حسین آرامکربلایی محمدصادق البرزی
زمان: پنجشنبه ۲۹ آبان ماه لغایت ۲ آذرماه (به مدت ۴ شب) ساعت ۱۹:۳۰
مکان: خیابان فلسطین ، کوچه یک، مسجد امام حسین علیه السلام
برادران/خواهران
|هیئت محبین جوادالائمه(علیه السلام) | @mohebbin_javad_ol_Aemeh
✿ به کلام:حجت الاسلام و المسلمین لحمی
✿ با نوای:حاج مهدی کریم پورحاج حسین آرامکربلایی محمدصادق البرزی
زمان: پنجشنبه ۲۹ آبان ماه لغایت ۲ آذرماه (به مدت ۴ شب) ساعت ۱۹:۳۰مکان: خیابان فلسطین ، کوچه یک، مسجد امام حسین علیه السلام برادران/خواهران
|هیئت محبین جوادالائمه(علیه السلام) | @mohebbin_javad_ol_Aemeh
۷:۳۴
درست کردن الویه ایجاد تجربه مشترک
تربیت، رعایت همین نکات ریز و ظریف هستجایی که مادر و کودک کنار هم میچشند، میخندند، میریزند، اشتباه میکنند، اصلاح میکنند و در نهایت، خلق میکنند.اینجا، الویه فقط یک غذا نیست؛یک تجربه مشترک است.
وقتی کودک در تکهتکه کردن سیبزمینی و مرغ، چیدن تزئین، یا حتی شستن ظرفها شریک میشود، در حقیقت دارد: حس مسئولیت را تمرین میکند جرأت تجربه و اشتباه کردن را یاد میگیرد و مهمتر از همه، احساس میکند «من مؤثرم».
تربیت، گاهی در دل بازی و گاهی در بوی غذا اتفاق میافتد؛ جایی که کودک «نقش داشتن» را یاد میگیرد, نه فقط «تماشا کردن».
در دورهمی مادر و کودک، همین اتفاق افتاد…نه آموزش پخت الویه، بلکه تمرین مشارکت، گفتگو، خلاقیت و صمیمیت.
پیشنهاد ساده برای خانهها:این هفته، یک غذا یا دسر ساده انتخاب کنید: فقط بخواهید کودکتان شریک خلق باشد نه فقط تماشاگر نتیجه.همین.بگذارید «من بلدم» جای خودش را به «من میتونم مشارکت کنم» بدهد.
از روند مشارکت بچه ها هم می تونید فیلم تهیه کنید و برا ما بفرستید
#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
ایجاد تجربه مشترک تربیت، رعایت همین نکات ریز و ظریف هستجایی که مادر و کودک کنار هم میچشند، میخندند، میریزند، اشتباه میکنند، اصلاح میکنند و در نهایت، خلق میکنند.اینجا، الویه فقط یک غذا نیست؛یک تجربه مشترک است.
وقتی کودک در تکهتکه کردن سیبزمینی و مرغ، چیدن تزئین، یا حتی شستن ظرفها شریک میشود، در حقیقت دارد:
حس مسئولیت را تمرین میکند جرأت تجربه و اشتباه کردن را یاد میگیرد و مهمتر از همه، احساس میکند «من مؤثرم».تربیت، گاهی در دل بازی و گاهی در بوی غذا اتفاق میافتد؛ جایی که کودک «نقش داشتن» را یاد میگیرد, نه فقط «تماشا کردن».
در دورهمی مادر و کودک، همین اتفاق افتاد…نه آموزش پخت الویه، بلکه تمرین مشارکت، گفتگو، خلاقیت و صمیمیت.
پیشنهاد ساده برای خانهها:این هفته، یک غذا یا دسر ساده انتخاب کنید: فقط بخواهید کودکتان شریک خلق باشد نه فقط تماشاگر نتیجه.همین.بگذارید «من بلدم» جای خودش را به «من میتونم مشارکت کنم» بدهد.از روند مشارکت بچه ها هم می تونید فیلم تهیه کنید و برا ما بفرستید #باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۴:۰۹
#گزارش_تصویریجلسات تخصصی دروس | ریاضی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
#اردو | سفری کوتاه به شهر کتاب ها
بچهها به کتابخانه رفتند؛کتابها را ورق زدند، تصویرها را نگاه کردندو قصهها آرامآرام در خیالشان جان گرفت
در این سن، هنوز قرار نیست بچهها «خواندن» بلد باشند، اما میتوانند گوش بدهند، حدس بزنند، خیال بسازند، و با قصهها حرف بزنند.
و همین یعنی:قصه دارد در آنها کار میکند… قدرت فکر کردن توان شنیدن و صبر کردن جرأت حرف زدن و سؤال پرسیدن و حتی یاد گرفتن اینکه هر آدمی یک قصه دارد…
ما به بچهها خواندن یاد نمیدهیم؛ما کمک میکنیم «قصهها در دلشان ریشه بزند».چون قبل از اینکه کودک خواندن را بلد باشد، باید خیال کردن را بلد باشد.
#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
بچهها به کتابخانه رفتند؛کتابها را ورق زدند، تصویرها را نگاه کردندو قصهها آرامآرام در خیالشان جان گرفت
در این سن، هنوز قرار نیست بچهها «خواندن» بلد باشند، اما میتوانند گوش بدهند، حدس بزنند، خیال بسازند، و با قصهها حرف بزنند.
و همین یعنی:قصه دارد در آنها کار میکند…
قدرت فکر کردن توان شنیدن و صبر کردن جرأت حرف زدن و سؤال پرسیدن و حتی یاد گرفتن اینکه هر آدمی یک قصه دارد… ما به بچهها خواندن یاد نمیدهیم؛ما کمک میکنیم «قصهها در دلشان ریشه بزند».
چون قبل از اینکه کودک خواندن را بلد باشد، باید خیال کردن را بلد باشد.#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۱۰:۴۷
ویژه برنامه شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
محفل ساده ،نورانی و بی ریای دختر خانم های ترنم معلی....هرکس هرکاری بلد بود، برای مادر مهربانیها انجام داد…
#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
محفل ساده ،نورانی و بی ریای دختر خانم های ترنم معلی....هرکس هرکاری بلد بود، برای مادر مهربانیها انجام داد…
#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۹:۰۱
معجون دانش | تابستانِ بدون توقفدر کانون نخبگان و آیندهسازان، تابستان برای ما یعنی: #یادگیری، #تجربه، #هیجان و #شناخت
اول: فضایی شاد و پرنشاط برای گذراندن اوقات فراغتبا اردوهای هیجانانگیز، تجربههای دستساز، بازیهای گروهی و رقابتهای سالم… دوم: ساختن رابطهای واقعی بین مربی و دانشآموزوقتی فعالیتها با انتخاب و علاقه خود بچهها طراحی میشود، ارتباط عمیقتر، صمیمانهتر و ماندگارتر شکل میگیرد.🧭 سوم: کشف استعداد، مهارت و روحیه بچههابرای اینکه بدانیم در سال جدید باید با هر دانشآموز از کجا و چگونه شروع کنیم…
و نتیجه این سه هدف شد جشنواره معجون دانش
در بخش کتابخوانی؛بچهها گروه ساختند، کتاب انتخاب کردند، خواندند، بحث کردند و ارائه دادند…کتاب برایشان از یک تکلیف درسی تبدیل شد به یک تجربه مشترک و شیرین. در بخش ریاضی؛مفاهیم سال گذشته را تبدیل کردند به بازی، ابزار آموزشی و تولیدات خلاقانه.و در جشنواره پایانی، آثارشان را ارائه و با هم رقابت کردند.#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN۱۷:۲۱
#اردو | نگاهِ عمیق ، آغازِ دید برتر این بار قصه ی حیوانات رو با چشم دیدیم
جایی که چشمهای بچه ها پر از سؤال شد: «چرا گردن زرافه اینقدر بلند است؟» «چرا بعضی حیوانها پرواز نمیکنند؟» «چطور خدا هرکدام را به یک شکل متفاوت آفریده، ولی همهشان لازماند؟»
مشاهده، اولین مرحله تفکر است پرسشگری، جرقه یادگیری است و تعجب، دروازهای است به ایمان و درک زیبایی آفرینش
در این اردو، بچهها یاد گرفتند:گاهی برای فهمیدن، باید ببینی، بپرسی و کشف کنی، نه فقط بشنوی.«یک نگاه عمیق»، میتواند آغاز یک «دید برتر» باشد.#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
جایی که چشمهای بچه ها پر از سؤال شد:
«چرا گردن زرافه اینقدر بلند است؟» «چرا بعضی حیوانها پرواز نمیکنند؟» «چطور خدا هرکدام را به یک شکل متفاوت آفریده، ولی همهشان لازماند؟» مشاهده، اولین مرحله تفکر است پرسشگری، جرقه یادگیری است و تعجب، دروازهای است به ایمان و درک زیبایی آفرینشدر این اردو، بچهها یاد گرفتند:گاهی برای فهمیدن، باید ببینی، بپرسی و کشف کنی، نه فقط بشنوی.«یک نگاه عمیق»، میتواند آغاز یک «دید برتر» باشد.#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۲۲:۴۲
اولین قدمهای کوچک، در مسیر یک حس بزرگاین بار بچهها فقط تماشاگر مراسم نبودند؛صاحب نقش بودند.
با کمک مادرها آش رشته پختند،با پدرها موکب را برپا کردند،لقمه و نقل آماده کردندو با دستهای کوچکشان،از مهمانان عزای مادر مهربانیها پذیرایی کردند.
وقتی کودک احساس میکند «نقش دارد»،یاد میگیرد میتواند مؤثر باشد.و این، همان نقطهایست که تربیت شروع میشود…اینجا درس اصلی همین بود؛اینکه فهم معنویت همیشه با جمله و توضیح شروع نمیشود؛ گاهی وقتی کودک خودش نقش دارد،چیزی را در دلش آرام تجربه میکندکه با هیچ توضیحی جایگزین نمیشود.#باغ_مادر_و_کودک |کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۹:۰۰
دعوت به همراهی در روایت یک نگاه…در مجموعهی ما، تربیت فقط یک سلسلهفعالیت نیست؛ یک زیست است.زیستی که در آن کودک، نوجوان، مربی و خانواده کنار هم، تجربه میکنند، میآموزند، تصمیم میگیرند، اثر میگذارند و رشد میکنند.
ما باور داریم تربیت، هنگامی جان میگیرد که دیده شود، روایت شود، و تبدیل به تجربهی مشترک شود.برای همین، تلاش میکنیم گوشههایی از این مسیر تربیتیِ مشارکتی و زیستمحور را در صفحات رسمی مجموعه ثبت کنیم؛ نه برای گزارشدهی، بلکه برای روایت یک نگاه.
روایتی از:
نقشآفرینیِ واقعی کودکان و نوجوانان مشارکت فعال خانوادهها شکلگیری تجربههای اصیل تربیتی و مسیری که از «فعل» تا «فکر» و از «تجربه» تا «هویت» میگذرداگر شما هم به این مسیر باور دارید،اگر فکر میکنید تربیت، جریانی است که باید دستبهدست روایت شود و به گفتمان تبدیل شود،🫶 ما را در این روایت همراهی کنید.نه فقط با دنبال کردن…بلکه با انتشار، معرفی و دعوت دیگران به دیدن، اندیشیدن و گفتگو در این مسیر.
کانال های رسمی کانون نخبگان:https://eitaa.com/k_nokhbeganhttps://ble.ir/k_nokhbegan صفحه رسمی کانون نخبگان در اینستاگرام:https://www.instagram.com/k_nokhbeganکانال ها و صفحه مرتبط با هیئت مجموعه:http://eitaa.com/mohebbin_javad_ol_Aemehhttps://ble.ir/mohebbin_javad_ol_aemehhttps://instagram.com/mohebbin_javad_ol_aemeh۲۲:۱۵
#نمایشگاه | ارتباط نور و زندگی
آبانماه امسال، کلاسسومیهای الگوی معلی تصمیم گرفتند درس «ارتباط نور و زندگی» را بسازند، تجربه کنند و نشان بدهند.
چند هفته کار کردند؛آزمایشها، ماکتها، مشاهدهها و ایدههای کوچکشان را تبدیل کردند به یک نمایشگاه واقعیو خانوادهها و دانشآموزان دیگر را دعوت کردند تا از این دستسازهها دیدن کنند.
اما پشت این نمایشگاه، چند اتفاق مهمتر افتاد:
فرصت دیدهشدن تواناییهاهر شخص، سهمی از فهم خودش را به شکل یک اثر عینی عرضه کرد.
کار گروهی و تقسیم نقشهابچهها فهمیدند ساختن یک کار علمی، فقط حفظِ درس نیست؛ نگهداشتن قول، همکاری، صبر و مشارکت است.
رشد فن بیان و مهارت ارائهتوضیح دادنِ یک سازه ساده، برای یک متربی یعنی: «من فهمیدم، پس میتوانم توضیح بدهم.»
تقویت اعتمادبهنفس از مسیر تجربهوقتی خانوادهها با دقت میایستند و توضیح یک دانش آموز را گوش میدهند، آن شخص بزرگتر میشود—در نگاه خودش.
ارتباط خانواده با مسیر یادگیریوالدین از نزدیک دیدند که یادگیری علوم، در مدرسه ما روی تخته و کتاب نمیماند؛در دست بچهها رشد میکند.
ارزیابی واقعی برای مربیمربیان فهمیدند بچهها کدام بخشِ درس را «درست فهمیدهاند» و کجا نیاز به همراهی بیشتر دارند؛ از روی اثری که خودش ساخته است؛ نه از روی یک صفحه تکلیف.
نمایشگاه تمام شد، اما «اثر» آن باقی ماند:کودکانی که یاد گرفتند میتوانند بسازند، توضیح دهند، کار کنند و بدرخشند…درست مثل نور.#مدرسه_الگوی_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
آبانماه امسال، کلاسسومیهای الگوی معلی تصمیم گرفتند درس «ارتباط نور و زندگی» را بسازند، تجربه کنند و نشان بدهند.
چند هفته کار کردند؛آزمایشها، ماکتها، مشاهدهها و ایدههای کوچکشان را تبدیل کردند به یک نمایشگاه واقعیو خانوادهها و دانشآموزان دیگر را دعوت کردند تا از این دستسازهها دیدن کنند.
اما پشت این نمایشگاه، چند اتفاق مهمتر افتاد:
فرصت دیدهشدن تواناییهاهر شخص، سهمی از فهم خودش را به شکل یک اثر عینی عرضه کرد. کار گروهی و تقسیم نقشهابچهها فهمیدند ساختن یک کار علمی، فقط حفظِ درس نیست؛ نگهداشتن قول، همکاری، صبر و مشارکت است. رشد فن بیان و مهارت ارائهتوضیح دادنِ یک سازه ساده، برای یک متربی یعنی: «من فهمیدم، پس میتوانم توضیح بدهم.» تقویت اعتمادبهنفس از مسیر تجربهوقتی خانوادهها با دقت میایستند و توضیح یک دانش آموز را گوش میدهند، آن شخص بزرگتر میشود—در نگاه خودش. ارتباط خانواده با مسیر یادگیریوالدین از نزدیک دیدند که یادگیری علوم، در مدرسه ما روی تخته و کتاب نمیماند؛در دست بچهها رشد میکند. ارزیابی واقعی برای مربیمربیان فهمیدند بچهها کدام بخشِ درس را «درست فهمیدهاند» و کجا نیاز به همراهی بیشتر دارند؛ از روی اثری که خودش ساخته است؛ نه از روی یک صفحه تکلیف. نمایشگاه تمام شد، اما «اثر» آن باقی ماند:کودکانی که یاد گرفتند میتوانند بسازند، توضیح دهند، کار کنند و بدرخشند…درست مثل نور.#مدرسه_الگوی_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN۲۰:۴۱
#روز_دانش_آموز | هدیهای برای آینده
در مدرسه الگوی معلی، «روز دانشآموز» فقط یک جشن نیست؛ فرصتی است برای اینکه بچهها به آینده فکر کنند، خودشان را ببینند و رؤیایشان را جدی بگیرند.
چند روز قبل، معلمها از بچهها خواستند بنویسند: «وقتی بزرگ شدم، دوست دارم چه کسی باشم؟»پاسخها ساده بود، اما واقعی؛ برآمده از جهان ذهنیِ خودِ بچهها.
ما هم همان رؤیاهای کودکانه را تبدیل کردیم به یک قاب عکس هویتی:هر دانشآموز، در لباس شغل آیندهاش؛نه به عنوان یک «تصویر فانتزی»،بلکه به عنوان یادآوریِ اینکه هویت، از همین امروز ساخته میشود.
و پشت این قابها، چند اتفاق تربیتی مهم افتاد:
دانش آموز فرصت پیدا کرد به خودش فکر کند؛ به اینکه چه چیزی برایش مهم است و دوست دارد چه نقشی در آینده داشته باشد.
احساس ارزشمندی و دیدهشدن در وجودش تقویت شد؛ وقتی میبیند بزرگترها رؤیای او را جدی گرفتهاند، او هم خودش را جدیتر میگیرد.
هویتسازی از مسیر تجربه شکل گرفت؛ با دیدن تصویر خودش در یک «نقش»، به درک تازهای از تواناییها و مسیر رشدش میرسد.
پیوند مدرسه و زندگی واقعی پررنگ شد؛ یعنی درسها، مهارتها و تلاش امروز،با آیندهی واقعی او ارتباط پیدا میکند.
معنابخشی به انگیزه اتفاق افتاد؛رؤیا وقتی تصویر میشود، تبدیل میشود به هدف.
قابهای امروز، شاید کوچک باشند…اما در دل خود، جرقهای از آیندهی پسرانمان را حمل میکنند.#مدرسه_الگوی_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
در مدرسه الگوی معلی، «روز دانشآموز» فقط یک جشن نیست؛ فرصتی است برای اینکه بچهها به آینده فکر کنند، خودشان را ببینند و رؤیایشان را جدی بگیرند.
چند روز قبل، معلمها از بچهها خواستند بنویسند: «وقتی بزرگ شدم، دوست دارم چه کسی باشم؟»پاسخها ساده بود، اما واقعی؛ برآمده از جهان ذهنیِ خودِ بچهها.
ما هم همان رؤیاهای کودکانه را تبدیل کردیم به یک قاب عکس هویتی:هر دانشآموز، در لباس شغل آیندهاش؛نه به عنوان یک «تصویر فانتزی»،بلکه به عنوان یادآوریِ اینکه هویت، از همین امروز ساخته میشود.
و پشت این قابها، چند اتفاق تربیتی مهم افتاد:
دانش آموز فرصت پیدا کرد به خودش فکر کند؛ به اینکه چه چیزی برایش مهم است و دوست دارد چه نقشی در آینده داشته باشد. احساس ارزشمندی و دیدهشدن در وجودش تقویت شد؛ وقتی میبیند بزرگترها رؤیای او را جدی گرفتهاند، او هم خودش را جدیتر میگیرد. هویتسازی از مسیر تجربه شکل گرفت؛ با دیدن تصویر خودش در یک «نقش»، به درک تازهای از تواناییها و مسیر رشدش میرسد. پیوند مدرسه و زندگی واقعی پررنگ شد؛ یعنی درسها، مهارتها و تلاش امروز،با آیندهی واقعی او ارتباط پیدا میکند. معنابخشی به انگیزه اتفاق افتاد؛رؤیا وقتی تصویر میشود، تبدیل میشود به هدف. قابهای امروز، شاید کوچک باشند…اما در دل خود، جرقهای از آیندهی پسرانمان را حمل میکنند.#مدرسه_الگوی_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN۲۲:۱۳
کانون نخبگان و آینده سازان شیراز خوشحالید مدرسهها شروع شده؟! نه ... چرا بعضی از بچهها با بیمیلی راهی مدرسه میشوند؟ این عدم شوق و انگیزه چه بر سر آینده میآورد؟ مدرسه برای بسیاری از بچهها،از یک فضای شوقانگیز به یک "وظیفه"ی سخت تبدیل شده. جایی که لذت یادگیری زیر فشار نمره و تکلیف گم شده. یک سیستم آموزشی کهنه، که بیش از حد بر حفظیات تأکید دارد و کمتر جایی برای خلاقیت و مهارتهای زندگی واقعی باقی میگذارد، به تدریج اشتیاق را خاموش میکند. اما تبعات این بیعلاقگی فقط به امروز محدود نمیشود. وقتی مدرسه نتواند انگیزهای برای یادگیری ایجاد کند، ما در حال از دست دادن استعدادها و ساختن نسلی بیاشتیاق به دانش و پیشرفت هستیم. |کانون نخبگان و آیندهسازان |@K_NOKHBEGAN
خوشحالید مدرسهها شروع شده؟! نه ... چرا بعضی از بچهها با بیمیلی راهی مدرسه میشوند؟ این عدم شوق و انگیزه چه بر سر آینده میآورد؟ مدرسه برای بسیاری از بچهها،از یک فضای شوقانگیز به یک "وظیفه"ی سخت تبدیل شده. جایی که لذت یادگیری زیر فشار نمره و تکلیف گم شده. یک سیستم آموزشی کهنه، که بیش از حد بر حفظیات تأکید دارد و کمتر جایی برای خلاقیت و مهارتهای زندگی واقعی باقی میگذارد، به تدریج اشتیاق را خاموش میکند. اما تبعات این بیعلاقگی فقط به امروز محدود نمیشود. وقتی مدرسه نتواند انگیزهای برای یادگیری ایجاد کند، ما در حال از دست دادن استعدادها و ساختن نسلی بیاشتیاق به دانش و پیشرفت هستیم. |کانون نخبگان و آیندهسازان |@K_NOKHBEGAN
#جشن_شکوفه_ها | مهرماهِ پُر مِهر
روز اول مهر برای کلاساولیها همیشه پر از هیجان و نگرانی است؛ و همینجا بود که کلاسدومیها نقش زیبایی را برعهده گرفتند:آنها جشن شکوفهها را برای کوچولوهای پایه اول برگزار کردند؛ محیط جشن را آماده کردند،هدیه ساختند، سرود خواندندو از تجربهها و خاطرات سالِ گذشتهشان گفتند…خاطراتی که هم دلگرمی بود، هم راهنما.
و جالب اینکه کلاساولیها هم برای تشکر،هدیهای کوچک و دستساز برای کلاسدومیها ساختند؛ هدیههایی ساده اما پر مهر.#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
روز اول مهر برای کلاساولیها همیشه پر از هیجان و نگرانی است؛ و همینجا بود که کلاسدومیها نقش زیبایی را برعهده گرفتند:آنها جشن شکوفهها را برای کوچولوهای پایه اول برگزار کردند؛ محیط جشن را آماده کردند،هدیه ساختند، سرود خواندندو از تجربهها و خاطرات سالِ گذشتهشان گفتند…خاطراتی که هم دلگرمی بود، هم راهنما.
و جالب اینکه کلاساولیها هم برای تشکر،هدیهای کوچک و دستساز برای کلاسدومیها ساختند؛ هدیههایی ساده اما پر مهر.#مدرسه_ترنم_معلی|کانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۱۳:۵۷
تجربهای کوچک، اما واقعی از «زندگی در شهر»
برای خیلی از دخترهای مدرسه، استفاده از مترو اولین تجربه واقعیشان از حملونقل شهری بود؛ تجربهای که شاید ساده به نظر برسد، اما برای یک دانش آموز یعنی آشنایی با بخشی از زندگی جمعی.
در این برنامه، دخترها با مفهوم حملونقل پاک آشنا شدند، یاد گرفتند در فضاهای عمومی چگونه رفتار کنند، چطور مسیر را مدیریت کنند و چطور در گروه همراه سایر دوستانشان حرکت کنند.
در همان روز، بچهها در مسابقه نقاشی سازمان مترو هم شرکت کردند؛چند روز بعد، از طرف سازمان با مدرسه تماس گرفتند و برای قدردانی از حضور دخترها، هدایایی فرستادند.
این هدایا فقط یک تشکر نبود؛نشانهای بود از اینکه: وقتی کودک در جامعه «نقش» میگیرد، هم یاد میگیرد، هم دیده میشود.
در روزهایی که بعضی مدارس به خاطر آلایندگی ناچار به غیرحضوری شدن هستند،این تجربهها یادمان میآورد کهمدرسه فقط کلاس و میز و کتاب نیست؛فرصتی است برای آشنا شدن بچهها با زندگی واقعی و تمرین مسئولیتپذیری در شهر.#مدرسه_ترنم_معلیکانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
برای خیلی از دخترهای مدرسه، استفاده از مترو اولین تجربه واقعیشان از حملونقل شهری بود؛ تجربهای که شاید ساده به نظر برسد، اما برای یک دانش آموز یعنی آشنایی با بخشی از زندگی جمعی.
در این برنامه، دخترها با مفهوم حملونقل پاک آشنا شدند، یاد گرفتند در فضاهای عمومی چگونه رفتار کنند، چطور مسیر را مدیریت کنند و چطور در گروه همراه سایر دوستانشان حرکت کنند.
در همان روز، بچهها در مسابقه نقاشی سازمان مترو هم شرکت کردند؛چند روز بعد، از طرف سازمان با مدرسه تماس گرفتند و برای قدردانی از حضور دخترها، هدایایی فرستادند.
این هدایا فقط یک تشکر نبود؛نشانهای بود از اینکه:
وقتی کودک در جامعه «نقش» میگیرد، هم یاد میگیرد، هم دیده میشود.در روزهایی که بعضی مدارس به خاطر آلایندگی ناچار به غیرحضوری شدن هستند،این تجربهها یادمان میآورد کهمدرسه فقط کلاس و میز و کتاب نیست؛فرصتی است برای آشنا شدن بچهها با زندگی واقعی و تمرین مسئولیتپذیری در شهر.#مدرسه_ترنم_معلیکانون نخبگان و آیندهسازان|@K_NOKHBEGAN
۱۱:۵۳