۲۲ تیر
امام حسین قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه‌ی اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه‌ی اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طریق امر به معروف و نهی از منکر است؛ بلکه خودش یک مصداقِ بزرگ امر به معروف و نهی از منکر است. البتّه این کار، گاهی به نتیجه‌ی حکومت میرسد؛ امام حسین برای این آماده بود. گاهی هم به نتیجه‌ی شهادت میرسد؛ برای این هم آماده بود. برشی از کتاب چهار گفتاردر تبیین زمینه‌ها، علل، و آثار حادثه‌ی عاشورااز حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی)https://shop.khameneibook.ir/product/چهار-گفتار@KhameneiBook
۸:۵۶
معرفی کتاب «همرزمان حسین(ع)» در برنامه‌ی «کوی محبّت»/ شبکه‌ی ۲ سیما(بخش دوّم) زندگى ائمّهى دوازدهگانهى ما(علیهم‌السّلام) -که اینها را به نام و نشان میشناسیم- چگونه گذشته است؟ وضع زندگى اینها در اجتماع زمان خود چگونه بوده؟ آیا آنطورى که یاوهگوها و یاوهسراهاى تاریخ و آن کسانی که معاصرند به پیروى از مغرضینِ تاریخى بیان کرده‌اند، ائمّهى ما(علیهم‌السّلام) همه‌جا یک زائدهاى در دستگاه حکومت غاصبین بوده‌اند؟ آیا اینها کسانى بوده‌اند که دنبالهرو قدرت‌ها و اوضاع زمان و شرایط زمان باشند؟ خلاصه آیا یک ملّاى دربارى بوده‌اند که گاهى هم مغضوب واقع میشد؟ ائمّهى ما اینجورى بوده‌اند؟ آیا قدرت‌هاى زمان را عملاً به رسمیّت شناخته بودند و رفتارشان با شیعه یک رفتار اشرافىمآبانهاى بود که یک آقایی، یک روحانىاى، یک ملّاى بزرگى، یک کشیشى با مریدان خود دارد؟ آیا زندگى ائمّهى ما این است؟ زندگی امام صادق(علیه‌السّلام) ما این است؟ یا نه، زندگى اینها یک شکل دیگرى بودهزندگى اینها زندگى پرتلاشى بوده، زندگى اینها سرتاسر پیکار بوده؛ که بحث ما اصلاً در این است.
https://shop.khameneibook.ir/product/همرزمان-حسین-علیهالسلام
@KhameneiBook
۱۰:۰۴
اگر کتاب #همرزمان_حسین ع را خوانده‌ایدکتاب #دو_امام_مجاهد را هم بخوانید. کتاب همرزمان حسین(ع)ده گفتار از حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی) در تحلیل مبارزات سیاسی امامان معصوم(علیهم‌السّلام)https://shop.khameneibook.ir/product/همرزمان-حسین-علیهالسلام کتاب دو امام مجاهدشش گفتار از آیت‌الله خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی) در تحلیل مبارزات سیاسی حسنین(علیهم‌السّلام)https://shop.khameneibook.ir/product/دو-امام-مجاهد@KhameneiBook
۱۴:۱۹
۲۳ تیر
بخشی از سخنرانی حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی) در محرّم سال ۱۳۵۱ شمسی امام داراى دو بال است: یک بال، بال فکرى؛ یک بال، بال سیاسى. امام با یک دست مکتب را تبیین میکند، با دست دیگر زمام جامعهى اسلامى را در دست میگیرد و به سوى هدف پیش میبرد.شیعه‌ی واقعی آن کسی است که این هدف را می‌فهمد. کتاب «همرزمان حسین(ع)»https://shop.khameneibook.ir/product/همرزمان-حسین-علیهالسلام@KhameneiBook
۱۶:۲۹
خون از گلوی #علی_اصغر جاری شد.حسین بن علی (علیه السلام) از همین نقطه، گسترش خود را شروع کرد؛ نگذاشت خون علی اصغر لوث شود؛ نگذاشت شایعه پردازان و دروغگویان و سیاست بازان بگویند طفل حسين (عليه السلام) خودش مرد یا از گرمای آفتاب مرد.دستش را زیر گلوی على اصغر گرفت، مشت حسين (عليه السلام) از خون علی اصغر پر شد؛ در مقابل چشم همه، این خونها را به طرف آسمان پرتاب کرد.یعنی این خون را ببینید، علی اصغر را کشتید ای نامردمان! حسین بن على (عليه السلام) در اینجا طومار حقانیت خود را امضا کرد. برشی از کتاب #آفتاب_در_مصافhttps://shop.khameneibook.ir/product/آفتاب-در-مصاف@KhameneiBook
۱۶:۳۵
روایت رهبر انقلاب از ماجرای شهادت حضرت علی اکبر(علیهالسلام) برشی از کتاب #چهار_گفتاریک منظره‌ی دیگر منظره‌ی میدان رفتن علی اکبر علیهالسلام است که یکی از آن مناظر بسیار پرماجرا و عجیب است. واقعاً عجیب است؛ از همه طرف عجیب است. از جهت خود امام حسین عجیب است؛ از جهت این جوان - علی اکبر ـ عجیب است؛ از جهت زنان و بخصوص جناب زینب کبری عجیب است. راوی میگوید این جوان پیش پدر آمد. اولاً علی اکبر را هجده ساله تا بیست و پنجساله نوشته اند؛ یعنی حداقل هجده سال و حداکثر بیست و پنج سال. میگوید: «خرج علی بن الحسین»؛على بن الحسین برای جنگیدن، از خیمه‌گاه امام حسین خارج شد. باز در اینجا راوی میگوید و کان «من الشبه الناس خلقاً»؛ این جوان جزو زیباترین جوانان عالم بود؛ زیبا، رشید، شجاع.«فاستأذن اباه في القتال»؛ از پدر اجازه گرفت که برود بجنگد. «فاذن له» حضرت بدون ملاحظه اذن داد. در مورد قاسم بن الحسن، حضرت اوّل اذن نمیداد و بعد مقداری التماس کرد تا حضرت اذن داد؛ اما على بن الحسین که آمد، چون فرزند خودش است تا اذن خواست حضرت فرمود که برو. «ثم نظر اليه نظر يائس منه» نگاه نومیدانه‌ای به این جوان کرد که به میدان می‌رود و دیگر برنخواهد گشت.«وارخی علیه السّلام عینه و بکی»؛ چشمش را رها کرد و بنا کرد به اشک ریختن. یکی از خصوصیات عاطفی دنیای اسلام همین است. اشک ریختن در حوادث و پدیده‌های عاطفی.شما در قضایا زیاد میبینید که حضرت گریه کرد این، گریه گریهی جزع نیست ...
@KhameneiBook
۱۸:۵۸
۲۴ تیر
معرفی کتاب #دو_امام_مجاهدتوسط حجت‌الاسلام سید حسین آقامیری شش گفتار از حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای(مدظلهالعالی) تحلیل مبارزات سیاسی حسنین(علیهماالسلام) ثبت سفارش از سایت #انتشارات_انقلاب_اسلامیhttps://shop.khameneibook.ir/دو-امام-مجاهد@KhameneiBook
۱۴:۲۴
۲۵ تیر
کتاب «خون‌آورد» مشروح گفتگوی سه جانبه‌ی حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدظلهالعالی)، شهید آیت‌الله مرتضی مطهری و مرحوم دکتر علی شریعتی در سال ۱۳۵۵ و همزمان با تاسوعای حسینی درباره‌ی قیام و انقلاب امام حسین(ع) است. جلسه‌ی مذکور در دهم دی ماه سال ۱۳۵۵ در منزل یکی از تجار و بازرگانان متدین تهران با حضور تعدادی از چهره‌های دینی و انقلابی که هر یک، از شخصیت‌ها و اندیشمندان مهم دینی عصر خود محسوب می‌شدند، برگزار شد. طبق آنچه مأمورین ساواک از این جلسه گزارش کرده‌اند «عده‌ای از بازرگانان از جمله سید ابوالفضل موسوی زنجانی، مرتضی مطهری، صادق (شغل خیاط)، سیدعلی آقا خامنه‌ای، دکتر علی شریعتی و دکتر مفتح به منظور صرف ناهار به منزل عباس تحریریان دعوت شده بودند.» نشست چنین شخصیت‌هایی در ظهر #تاسوعا برای دستگاه پهلوی و ساواک ایجاد حساسیت کرده بود. این جلسه، با قرائت قرآن توسط مرحوم حسین صبحدل آغاز میشود. پس از قرائت قرآن هم مرحوم دکتر علی شریعتی اقدام به خواندن سروده‌هایی درباره قیام حضرت سیدالشهدا علیهالسلام میکند. این شعرخوانی با عبارت «پرشور» در اسناد ساواک توصیف شده است. ادامه جلسه از سوی آیت‌الله خامنه‌ای و شهید مطهری مدیریت میشود. گفتنی‌ست گزارش مکتوب جلسه‌ی سه جانبه‌ی حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدظلهالعالی)، شهید مطهری و مرحوم شریعتی برای نخستین بار در قالب #کتاب منتشر شده است.https://shop.khameneibook.ir/product/خون-آورد
@KhameneiBook
۸:۳۹
ذکر مصیبت حضرت ام‌البنین مادر گرامی حضرت اباالفضل العباس علیهمالسلامحضرت آیت‌الله خامنه‌ای؛ شب تاسوعای سال ۱۳۹۴ هـ.ق مصادف با ۱۳۵۲/۱۱/۱۲در مسجد کرامت مشهد مقدس:معروف است که مادر اباالفضل یعنی امّ‌البنین -مادرِ پسران؛ چهار برادرند، اباالفضل است و سه برادر کوچک‌تر از خودش- بعد از آنکه چهار پسر را یکجا از دست داد -قربان شهامت این زن! قربان بزرگواری این زن- خیال میکنید بنا کرد شیون و ناله کردن، بنا کرد دشمن را بر خود جری کردن، ابدا! گریه میکرد امّا گریهی او خون از در و دیوار میباراند. دست بچّه‌ی کوچک اباالفضل را که عبیدالله‌‌‌بن العبّاس است میگرفت و می‌آورد در قبرستان بقیع -حالا قبرستان بقیع کجا، کربلا کجا؛ بچّه‌هایش در کربلا افتادند و دفن شدند، امّا او دنبال یک شعار تبلیغاتی است، کاری ندارد که کجا افتادند- چهار صورت قبر درست میکرد، می‌نشست بالای سر اینها، بعد بنا میکرد حرف زدن؛ ببینید شعرهایی که میخواند چه بود:میگفت ای کسی که دیدی عبّاس مرا، اباالفضل مرا که در روز عاشورا در مقابل لشکریان دشمن و انبوه دشمنان شمشیر در دست داشت و حمله میکرد، یک خبری من شنیده‌ام، نمیدانم که آیا این خبر راست است یا نه -مادر دارد میگوید- نمیدانم این خبر درست است یا درست نیست؛ من شنیدم که در روز عاشورا بر سر فرزندم اباالفضل عمودی از آهن نواختند. تعجّب میکنم از شجاعت فرزندم که چطور ممکن است او اجازه بدهد به دشمنش که عمودی از آهن را بر سر او بزنند! پس احتمال دیگری میدهم: لو کان سیفک فی یدیک لما دنی منک احد؛ پسرم! یقیناً اگر شمشیر در دست داشتی، کسی جرئت نمیکرد به تو نزدیک بشود؛ پس این که بر سرت عمود آهن زده‌اند، معلوم است قبلاً دستهای تو را قطع کرده‌اند. لا حول و لا قوّة الّا بالله العلیّ العظیم.این سخنان، بخشی از گفتارهای تحلیلی رهبر انقلاب اسلامی است که در کتاب #دو_امام_مجاهد توسط #انتشارات_انقلاب_اسلامی به چاپ رسیده است. دریافت کتاب دو امام مجاهدhttps://shop.khameneibook.ir/product/دو-امام-مجاهد@KhameneiBook
۲۰:۴۸
اگر کتاب «۷۲ سخن عاشورایی» را خوانده‌ایدکتاب «درس‌های عاشورا» را هم بخوانید. ثبت سفارش:https://shop.khameneibook.ir/category/پیشنهاد-ماه-محرم@KhameneiBook
۲۰:۵۴
۲۶ تیر
صحنه‌ی #عاشورا صبح تا عصر، از نامردمی‌ها پُر است؛ از فجایع، سرشار و لبریز است؛ ددمنشی و گرگ صفتی از آن گروه نامردمی که اسلام و قرآن را کنار گذاشتند، اینقدر ظاهر شده که روز افتخار اسلام را به‌صورت روز غم اسلام درآورده، و واقعاً روز عاشورا، روز غم اسلام است.اگرچه از طرفی روز افتخار اسلام و روز اعتزاز اسلام هم هست. چه اعتزازی بالاتر از این که انسان یک خاندان را، وابستگان به یک جبهه را ببیند که از بزرگشان، کوچکشان، برده‌شان، آزادشان، زنشان، مردشان، از همه چیزشان در راه خدا میگذرند و مرگ را با آغوش باز استقبال میکنند؛ برای چه؟ برای خاطر خدا، میخواهند الگو بدهند به مردم، میخواهند نمونه بدهند به مردم. برشی از کتاب #دو_امام_مجاهد@KhameneiBook
۸:۴۴
۲۷ تیر
برشی از کتاب #آفتاب_در_مصافامام حسين (عليه السلام) از لحاظ عملی، درس بزرگی به همه‌ی تاریخ اسلام داد و در حقیقت، اسلام را، هم در زمان خودش و هم در هر زمان دیگری بیمه کرد.باید یاد امام حسين (عليه السلام) و یاد کربلا زنده باشد؛ چون یاد کربلا این درس عملی را جلوی چشم میگذارد.امام خمینی (ره) فرمود که محرم، ماهی است که خون بر شمشیر پیروز میشود.
ثبت سفارشاز سایت #انتشارات_انقلاب_اسلامیhttps://shop.khameneibook.ir/آفتاب-در-مصاف@KhameneiBook
۱۸:۳۹
۳۰ تیر
معرفی کتاب «حماسه امام سجاد(ع)»مشتمل بر گفتارهایی از حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی) درباره‌ی مبارزات سیاسی-فرهنگی امام سجاد(ع) مقطع ۳۴ ساله‌ی امامت حضرت سیّدالسّاجدین علیّ‌بن الحسین(علیه‌السّلام) که از عصر عاشورا آغاز شد به تبع حادثه‌ی عظیم و تاریخ‌ساز عاشورا، مقطع مهمّی از دوران ۲۵۰ ساله است. این نکته گزاف نیست که از رهگذر این دوره‌ی سخت امامت، عاشورا در تاریخ ماندگار شد و حماسه و حرکت حسینی که در کربلا به خاک و خون کشیده شد، به نهضت حسینی تبدیل گردید. امّا متأسّفانه این حرکت سیاسی از سوی جامعه‌ی اسلامی به درستی شناخته نشد.روش و هدایت امام زین‌العابدین(علیه‌السّلام) در دوران دهشت‌بار و اختناق‌آمیز بنی‌امیّه موجب شد جمعیّت کم و جریان ضربه‌دیده‌ی تشیّع و نیروهای انقلابی در اندک‌زمانی به جمعیّتی انبوه و کارآمد بدل شود و کار به جایی رسد که کمتر از چهل سال بعد از شهادت آن حضرت، جریان قوی و فراگیر تشیّع موفّق به سرنگونی حکومت بنی‌امیّه گردد.
بنابراین میتوان گفت یکی از فصول مهم و سرنوشت‌سازِ دوران مبارزات ائمّه (علیهم السلام) مربوط به عصر امامت امام سجّاد (علیه السلام) میباشد.
ثبت سفارش:https://shop.khameneibook.ir/product/حماسه-امام-سجاد-علیهالسلام@KhameneiBook
۱۰:۰۲
۳۱ تیر
معرفی کتاب «همرزمان حسین(ع)» در برنامه‌ی «کوی محبّت»/ شبکه‌ی ۲ سیما(بخش سوّم) ائمّه‌ی ما از آغاز تاریخ امامت -جز یک استثناى کوچکى، که بعد، این استثنا را هم عرض میکنم- تا روزگار شهادت امام عسکرى(صلوات‌الله‌علیه) در این مدّت تقریباً ۲۵۰ سال، زندگیشان زندگى مبارزه و جهاد است. اینها یک عدّه مردم مجاهد بودند.این ادّعاى ما است.البتّه اگر اینجورى هم که مردمِ ما را عادت داده‌اند که حرف را بىدلیل و تعبّداً قبول کنند و خودشان اندیشه و تفکر نکنند، بخواهیم مشى کنیم، خب همه باید قبول کنیم. چرا؟ براى خاطر اینکه خود شما در زیارت امینالله که از معتبرترین زیارات است، وقتى که خطاب به هر یک از ائمّهى معصومین(علیهم‌السّلام) صحبت میکنید و عرض ارادت میکنید، از جمله این را میگویید که:«اشهد انّک جاهدت فى الله حقّ جهاده»؛شهادت میدهم که بتحقیق و بىشک تو در راه خدا آنچنان که شایسته است، جهاد و مبارزه کردى.پس اگر ما بخواهیم مطلب را تعبّداً هم قبول کنیم، این جهادى که در این زیارت هست، باید مورد پذیرش باشد و ائمّهى ما باید چهرههاى مجاهد و فداکار و پرتلاش و پیکارجو و ستیزهگر در نظر ما معرّفى شوند؛ یعنى عکس آنچه ما تا الان در ذهن داریم؛و اگر بخواهیم به منابع و مدارک تاریخى اشارهى تفصیلى نکنیم و به طور اجمال رد شویم، باز همینطور باید این مطلب را فوراً قبول کنیم.
https://shop.khameneibook.ir/product/همرزمان-حسین-علیهالسلام
@KhameneiBook
۱۱:۳۳
وقتی به اسامی کسانی که از کوفه برای امام حسین علیه‌السّلام نامه نوشتند و او را دعوت کردند، نگاه میکنید میبینید همه جزو طبقه‌ی خواص و از زبدگان و برجستگان جامعه‌اند. تعداد نامه ها زیاد است. صدها صفحه نامه و شاید چندین خورجین یا بسته‌ی بزرگ نامه، از کوفه برای امام حسین علیه‌السّلام فرستاده شد. همه‌ی نامه‌ها را بزرگان و اعیان و شخصیّتهای برجسته و نام و نشاندار و همان خواص نوشتند. منتها مضمون و لحن نامه‌ها را که نگاه کنید معلوم میشود از این خواصّ طرفدار حق، كدامها جزو دستهای هستند که حاضرند دینشان را قربانی دنیایشان کنند و کدامها کسانی هستند که حاضرند دنیایشان را قربانی دینشان کنند.از تفکیکِ نامه‌ها هم میشود فهمید که عدّه‌ی کسانی که حاضرند دینشان را قربانی دنیا کنند، بیشتر است. نتیجه در کوفه آن میشود که مسلم بن عقیل به شهادت میرسد و از همان کوفه‌ای که هجده‌هزار شهروندش با مسلم بیعت کردند، بیست، سی هزار نفر یا بیشتر برای جنگ با امام حسین علیه‌السّلام به کربلا می روند! یعنی حرکت خواص، به دنبال خود، حرکت عوام را می‌آورد. برشی از کتاب #چهار_گفتاردر تبیین زمینه‌ها، علل، و آثار حادثه‌ی عاشورااز حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی)https://shop.khameneibook.ir/product/چهار-گفتار
@KhameneiBook
۱۷:۲۹
۱ مرداد
معرفی کتاب «همرزمان حسین(ع)» در برنامه‌ی «کوی محبّت»/ شبکه‌ی ۲ سیما(بخش چهارم) پس از آنکه حکومت پیغمبر اکرم پس از ده سال، با ارتحال این بنده‌ی شایسته‌ی برگزیده‌ی خدا به جوار رحمت حق پایان گرفت، فصل تازه‌ای در زندگی جامعه‌ی اسلامی به‌وجود آمد که این فصل امامت بود.نوبت این است که جامعه‌ی اسلامی با رهبری فرد برگزیده و شایسته‌ای که خدا فرمان داده و پیغمبر برگزیده، به سوی هدفهایی که برای این جامعه معیّن شده چهاراَسبه بتازد. [امّا] مسائلی پیشامد کرد که سیر جامعه‌ی اسلامی را به سوی این هدفها یا متوقّف و یا کُند کرد؛ و این مسائل را شما کم‌وبیش در طول زمان شنیده‌اید و میدانید.ماجرای سقیفه پیش آمد، مسئله‌ی سیاست‌بازی‌های یک عدّه مردمی که به دین و به اسلام و جامعه‌ی اسلامی آنچنان علاقه‌ی وافر لازمی نداشتند و توطئه‌ها و نشست‌وبرخاست‌ها و قرارداد‌ها پیش آمد؛ و نتیجه همان شد که خود امیرالمؤمنین در ۲۶ سال، ۲۷ سال بعد از آن در برگشت از یک جنگ به یکی از افراد قبیله‌ی بنی‌اسد در ضمن بیان موجزی ذکر کرد: «فانّها کانت اثرةً شحّت علیها نفوس قومٍ و سخت عنها نفوس آخرین».مسئله‌ی سقیفه و غصب خلافت و ۲۵ سال کوتاه شدن دست علی از اداره‌ی اجتماع اسلامی، در کلام امیرالمؤمنین در یک موقعیّت حسّاس در دو جمله بیان شده: انحصارطلبی بود، خودخواهی بود، دنیا را برای خود طلبیدن بود؛ عدّه‌ای به سوی آن مشتاقانه دست دراز کردند، حکومت را برای خود خواستند، قدرت را بناحق در اختیار خود گرفتند، «و سخت عنها نفوس آخرین»؛ عدّه‌ای هم بزرگوارانه با شرح صدر چشم پوشیدند.مسئله همین بود.
https://shop.khameneibook.ir/product/همرزمان-حسین-علیهالسلام
@KhameneiBook
۱۶:۰۷
هیچ وقت نباید امّت اسلامی و جامعه‌ی اسلامی ماجرای عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچم هدایت از نظر دور بدارد.قطعاً اسلام، زنده به عاشورا و به حسین‌بن‌علی(علیه‌السّلام) است؛ همان طور که فرمود: «وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنِ»؛ بنابر این معنا، یعنی دین من، ادامه‌ی راه من، به وسیله‌ی حسین(علیه‌السّلام) است.اگر حادثه‌ی عاشورا نبود، اگر این فداکاری عظیم در تاریخ اسلام پیش نمی‌آمد، این تجربه، این درس عملی به امّت اسلامی داده نمیشد و یقیناً اسلام دچار انحرافی میشد از قبیل آنچه که ادیان قبل از اسلام دچار آن شدند و چیزی از حقیقت اسلام از نورانیّت اسلام باقی نمی‌ماند، عظمت عاشورا به این است. برشی از کتاب #عاشورادفتر دوازدهم از مجموعه‌ی ۴۰ جلدی ره‌نامهhttps://shop.khameneibook.ir/product/کتاب-عاشورا-ره-نامه-12@KhameneiBook
۱۷:۵۳
۳ مرداد
تلاش حضرت زینب(سلام‌الله علیها) فقط این نیست که از امام بیماری در کربلا حراست و پرستاری کرده است.حضرت زینب(سلام‌الله علیها) از روح کلی اسلام و جامعه‌ی آن روز مسلمین پرستاری کرد؛ پرستاری بزرگ او آنجاست.حضرت زینب(سلام‌الله علیها) در مقابل یک دنیا بدی، ظلم، بی‌انصافی، حیوان صفتی و قساوت، یک تنه ایستاد. و با این ایستادگی توانست از روح کلی اسلام حراست و پرستاری کند.همچنان که میگوییم امام حسین(علیهالسلام) اسلام را حفظ کرد، میتوانیم دقیقا ادعا کنیم که حضرت زینب(سلام‌الله علیها) هم با ایستادگی خود، اسلام را حفظ کرد. این ایستادگی، یک رمز و راز و یک عامل اصلی است. برشی از کتاب «الگوی زن»از مجموعه‌ی «نقش و رسالت زن»https://shop.khameneibook.ir/product/الگوی-زن
@KhameneiBook
۹:۱۹
معرفی کتاب «همرزمان حسین(ع)» در برنامه‌ی «کوی محبّت»/ شبکه‌ی ۲ سیما(بخش پنجم) از سال دهم هجرت که طلیعهى فصل تازهاى در تاریخ اسلام است -یعنى آغاز دوران امامت- تا روزى که دوران امامت در ظاهر به پایان رسیده و مردم با کسى به نام امام، دیگر روبرو نبودند یعنی تا شروع غیبت صغرى، در حدود ۲۵۰ سال است. این دوران را ما یک دوران واحدى به شمار مىآوریم. در این خلال، دوازده نفر زندگى کرده‌اند؛ که اوّلین نفر علىّبن ابىطالب امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاة‌والسّلام) است و آخرین نفر حضرت محمّدبن الحسن(صلوات‌الله‌وسلامه‌علیه‌و‌عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه) است.ما این یازده امام را یک انسان فرض میکنیم -یک انسان ۲۵۰ ساله- براى خاطر اینکه خودشان فرمودهاند که همهى ما در حکم انسان واحدیم. گاهى فرمودهاند که آنچه از ما شنیدید، میتوانید به امام دیگرى نسبت دهید. این در روایات ما وجود دارد و معمولٌ‌به هم هست. اگر شما سخنى را از امام صادق شنیدید و در ذهنتان نبود، مانعى ندارد که آن را به امام باقر نسبت دهید، چون اینها دو نفر نیستند؛ در حقیقت یک نفرند. ملاک وحدت در اینها هست و آن، وحدت فکر و وحدت شخصیّت است.https://shop.khameneibook.ir/product/همرزمان-حسین-علیهالسلام
@KhameneiBook
۱۴:۲۵
۵ مرداد
برشی از کتاب #جهاد_مقدسدفاع مقدّس در بیانات حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّهالعالی)به مناسبت سالروز عملیّات مرصاد من تقریباً از اوّلین روزهای پیروزی انقلاب این شهید [شهید صیّاد شیرازی] را شناختم. از اصفهان پیش ما می‌آمد، گزارش میداد و کمک میخواست؛ از آن وقت ما با ایشان آشنا شدیم. او سپس به کردستان رفت و بعد هم در دوران جنگ تحمیلی فعّالیّت کرد؛ بعد از جنگ هم که معلوم است. اینکه شما میبینید یک ملّت، بزرگش، کوچکش، زن و مردش، جوانش، پیرش، امروزی‌اش، دیروزی‌اش، برای ابراز احترام به پیکر این شهید، یک اجتماع عظیم را به وجود می‌آورند -که جزو تشییع‌های کم‌نظیر در دوران انقلاب بود- به خاطر همین اخلاص و همین صفا است. خدای متعال دلها را متوجّه میکند.@KhameneiBook
۱۶:۱۱