خانه اندیشهورزان
اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه برگزار میکند: نشست سوم انجمن علوم سیاستگذاری ایران با ارائه دکتر کمیل قیدرلو؛ مدیر اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه با موضوع: بررسی موانع سیاستگذاری فرهنگی در ایران؛ مقدمهای در باب امکانپذیری سیاست گذاری فرهنگی یکشنبه ۱۵ بهمن ماه ساعت ۱۶ خانه اندیشهورزان کانال اندیشکده در پیامرسان بله #رویداد
امروز در ایران دو جامعه داریم و حاکمیت توان سیاستگذاری فرهنگی برای هر دو گروه را ندارد.
در سومین جلسه از سلسله نشستهای انجمن علوم سیاستگذاری ایران با موضوع «بررسی موانع سیاستگذاری فرهنگی در ایران، مقدمهای در باب امکانپذیری سیاستگذاری فرهنگی» با ارائه دکتر کمیل قیدرلو مدیر اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه در خانه اندیشهورزان مطرح شد. / بخش اول
اهمیت فرهنگ در تداوم انقلاب،علت امنیتی شدن آنسیاستگذاری فرهنگی از جایی شروع میشود که فاصله بین وضع مطلوب با وضع موجود در خصوص فرهنگ ترسیم شود و سیاستگذاری سازوکار تشخیص تدوین و حل مسئله پر کردن فاصله این دو است. ادبیات جمهوری اسلامی نیز از این جنس از برداشت فرهنگی است، یعنی قائل به یک وضعیت متعالی است که قرار است جامعه را با تمام ابزاری که در اختیار دارد در این مسیر به پیش ببرد. حتی ماهیت انقلاب اسلامی نیز فرهنگی بوده است. یعنی عمود انقلاب فرهنگ است و اگر بخواهیم امر فرهنگی را از آن متمایز کنیم، حکومت دقیقا به غیر خودش بدل میشود. حالا چرا در کشور ما مسئله فرهنگ امنیتی میشود؟ چون دقیقا از جنس همان چیزی است که اگر تغییر کند بقای حاکمیت را زیر سوال میبرد. لذا حاکمیت نسبت به امر فرهنگی احساس مسئولیت میکند و احساس میکند باید در این حوزه ورود کند. با این همه قضاوت من این است که حکومت در سیاستگذاری فرهنگی ناتوان است.
ناهمگنی جامعه، دلیل عدم توانمندی حاکمیت در شناخت مسئله فرهنگدر سیاستگذاری فرهنگی، حکومت نمیتواند بفهمد که مسئلهاش چیست. یعنی در فهم قابل گسترش در جامعه دچار مشکل است. علت این امر نیز دو دستگی مردم و نخبگان در جامعه است. امروزه دو قله در جامعه وجود دارد، یکی همگن با باورهای انقلاب است و گروهی دیگر تغییراتی داشتهاند و نظام ارزشی و مدل فرهنگی شان با اوایل انقلاب و حاکمیت همخوانی ندارد. و اگر حاکمیت بخواهد سیاستگذاری فرهنگی کند با یک جامعه طرف نیست. این دودستگی حتی در ارکان نظام و افراد تصمیمگیر و تشخیصدهنده نیز وجود دارد.
سیاست تجزیه شده حاصل جامعه تجزیه شدهجامعه عملا روزبهروز دارد قطبیدهتر میشود و امکان گفتگو از دست میرود. بیشتر موضوعات در کشور ما به شکلی شده است که افراد بدون ملاحظه و گفتگو همدیگر را قضاوت میکنند و نتیجتاً مسائل رادیکال میشود. خیلیها فکر میکردند که فضای مجازی موضوع گفتگو را حل میکند یا گفتگوها را بیشتر میکند. اما نتایج تحقیقات نشان میدهد شبکههای اجتماعی افراد را از هم جدا میکند و به اصطلاح کلونیزه میکند. یعنی فضای مجازی خوشههایی ایجاد میکند که هر فرد تنها با افرادی شبیه به خود ارتباط میگیرد. از تمام اینها نتیجه اینکه وقتی جامعه تجزیه میشود سیاست هم دقیقا به همان شکل تجزیه میشود.
ابتکار نشست: اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه#پرونده / سیاستگذاری فرهنگیخانه اندیشهورزان را دنبال کنید!
در سومین جلسه از سلسله نشستهای انجمن علوم سیاستگذاری ایران با موضوع «بررسی موانع سیاستگذاری فرهنگی در ایران، مقدمهای در باب امکانپذیری سیاستگذاری فرهنگی» با ارائه دکتر کمیل قیدرلو مدیر اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه در خانه اندیشهورزان مطرح شد. / بخش اول
اهمیت فرهنگ در تداوم انقلاب،علت امنیتی شدن آنسیاستگذاری فرهنگی از جایی شروع میشود که فاصله بین وضع مطلوب با وضع موجود در خصوص فرهنگ ترسیم شود و سیاستگذاری سازوکار تشخیص تدوین و حل مسئله پر کردن فاصله این دو است. ادبیات جمهوری اسلامی نیز از این جنس از برداشت فرهنگی است، یعنی قائل به یک وضعیت متعالی است که قرار است جامعه را با تمام ابزاری که در اختیار دارد در این مسیر به پیش ببرد. حتی ماهیت انقلاب اسلامی نیز فرهنگی بوده است. یعنی عمود انقلاب فرهنگ است و اگر بخواهیم امر فرهنگی را از آن متمایز کنیم، حکومت دقیقا به غیر خودش بدل میشود. حالا چرا در کشور ما مسئله فرهنگ امنیتی میشود؟ چون دقیقا از جنس همان چیزی است که اگر تغییر کند بقای حاکمیت را زیر سوال میبرد. لذا حاکمیت نسبت به امر فرهنگی احساس مسئولیت میکند و احساس میکند باید در این حوزه ورود کند. با این همه قضاوت من این است که حکومت در سیاستگذاری فرهنگی ناتوان است.
ناهمگنی جامعه، دلیل عدم توانمندی حاکمیت در شناخت مسئله فرهنگدر سیاستگذاری فرهنگی، حکومت نمیتواند بفهمد که مسئلهاش چیست. یعنی در فهم قابل گسترش در جامعه دچار مشکل است. علت این امر نیز دو دستگی مردم و نخبگان در جامعه است. امروزه دو قله در جامعه وجود دارد، یکی همگن با باورهای انقلاب است و گروهی دیگر تغییراتی داشتهاند و نظام ارزشی و مدل فرهنگی شان با اوایل انقلاب و حاکمیت همخوانی ندارد. و اگر حاکمیت بخواهد سیاستگذاری فرهنگی کند با یک جامعه طرف نیست. این دودستگی حتی در ارکان نظام و افراد تصمیمگیر و تشخیصدهنده نیز وجود دارد.
سیاست تجزیه شده حاصل جامعه تجزیه شدهجامعه عملا روزبهروز دارد قطبیدهتر میشود و امکان گفتگو از دست میرود. بیشتر موضوعات در کشور ما به شکلی شده است که افراد بدون ملاحظه و گفتگو همدیگر را قضاوت میکنند و نتیجتاً مسائل رادیکال میشود. خیلیها فکر میکردند که فضای مجازی موضوع گفتگو را حل میکند یا گفتگوها را بیشتر میکند. اما نتایج تحقیقات نشان میدهد شبکههای اجتماعی افراد را از هم جدا میکند و به اصطلاح کلونیزه میکند. یعنی فضای مجازی خوشههایی ایجاد میکند که هر فرد تنها با افرادی شبیه به خود ارتباط میگیرد. از تمام اینها نتیجه اینکه وقتی جامعه تجزیه میشود سیاست هم دقیقا به همان شکل تجزیه میشود.
ابتکار نشست: اندیشکده مطالعات فرهنگ و توسعه#پرونده / سیاستگذاری فرهنگیخانه اندیشهورزان را دنبال کنید!
۱۶:۳۳