۲۶ آبان
۲۸ آبان
۱۳:۲۷
۱۳:۳۱
۱۳:۳۱
۱۳:۳۳
۱۳:۳۵
۱۳:۳۷
۱۳:۳۹
۱۳:۴۰
۱۳:۴۱
۱۳:۴۳
۱۳:۴۴
۲ آذر
۱۰:۵۰
۱۰:۵۰
۱۰:۵۰
۱۰:۵۰
#گزارش_هفته | سلاحی اختصاصی در دست جبهه حق شرحی بر دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه بر اساس سورهی مبارکهی فتح و آیات قرآن کریم
دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه دعای امام سجّاد(ع) هنگام مواجهه با ظلم ستمگران و درخواست نصرت الهی در برابر ظالمان است. حضرت آیتاللّه خامنهای، در توصیهی اخیر خود به مردم ستمدیدهی لبنان و غزّه، بر خواندن دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه، سورهی مبارکهی فتح و دعای توسّل تأکید فرمودند. به همین مناسبت، نشریّهی خطّ حزباللّه معارف عمیق دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه را بر اساس آیات سورهی مبارکهی فتح و دیگر آیات قرآن کریم، شرح داده است.
خدا؛ شاهد ظلم ظالمانامیدبخشترین گزارهی این دعا این است که «خدا از همهی اخبار ستمگران و ستمدیدگان آگاه است.» امام میفرماید: «يا مَن لا يَخفىٰ عَلَيهِ اَنباءُ المُتَظَلِّمين»؛ خبرهای دادخواهان و آهِ سوزانِ آنها بر خدا پوشیده نمیمانَد. نیز، برای آگاهی از سرگذشت آنان، به گواهی و شهادت کسی نیاز ندارد، زیرا خود همهی حوادث را میبیند. قرآن کریم، شهادت خداوند را برای پاداش مؤمنان و عذاب کافران کافی میداند: «وَ كَفىٰ بِاللَّهِ شَهيدا»؛ در جای دیگر نیز برخلاف یهودیان که با تعبیر «يَدُ اللَّهِ مَغلولَة» خداوند را دستبسته میدانند، قرآن کریم بهصراحت میفرماید به همهی رفتارهای کافران و ستمگران احاطه دارد ــ «وَ اللَّهُ بِما يَعمَلونَ مُحيط» ــ و همهی کارهای انسانها را میبیند.
خدا؛ یاور ستمدیدگانامام سجّاد در فراز دیگر این دعا میفرمایند: «وَ يا مَن قَرُبَت نُصرَتُهُ مِنَ المَظلومين»؛ ای کسی که یاریاش به ستمدیدگان نزدیک است. این باور امام برگرفته از وعدهی صادق الهی به تمام مظلومان جهان است، آنگاه که پیامبر و یاران ایشان چنان به محنتها و سختیها گرفتار شده بودند که می گویند «مَتىٰ نَصرُ اللَّه» و خداوند در یک پاسخ قطعی میفرماید: «اَلا اِنَّ نَصرَ اللَّهِ قَريب»؛ هان! بهيقين، يارى خدا نزديک است. امام در ادامهی دعا میفرماید: «ای آنکه امدادش از ستمگران دور است»؛ این بیان حضرت همان تعبیر خداوند در قرآن کریم است که فرمود: «وَ اللَّهُ لا يَهدِی القَومَ الظَّالِمين»؛ خدا ستمکاران را هدایت نمیکند. در مقابل، در سورهی مبارکهی فتح، میفرماید که هدف از پیروزی بزرگ فتح مکّه این است که پیامبر را به راهی راست هدایت کند، راهى راست كه به گسترش دين و حاكميّت اسلام مىانجامد: «اِنّا فَتَحنا لَكَ فَتحًا مُبينًا ... وَ يَهدِيَكَ صِراطًا مُستَقيما». اساساً، قانون الهی این است که «يُخزِهِم وَ يَنصُركُم عَلَيهِم»؛ دشمنان را خوار میسازد و مؤمنان را پیروز میگرداند.
نقشههای نقشبرآبامام در فراز دیگری به خدا عرض میکند: «خُذ ظالِمی وَ عَدُوّی عَن ظُلمی بِقُوَّتِك»؛ معبودا! با قدرت و نیروی خودت، ستمکار و دشمنم را از ستم به من بازدار، تیغ ستمش را کُند گردان، او را به چیزهای دیگری مشغول کن و از هر دشمنیای که در سر دارد ناتوانش گردان. این درخواست امام از خداوند متعال بر اساس وعدهای راستین است که خداوند در قرآن میفرماید: «لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيئًا وَ سَيُحبِطُ اَعمالَهُم»؛ دشمنان هرگز اندکزيانى به خدا نمىرسانند و بهزودى خدا كارهايشان را كه براى از بين بردن اساس دين سامان دادهاند، تباه و بىاثر خواهد كرد.
انتقام، تا فرونشستن خشمیکی دیگر از خواستههای امام در این دعا انتقام از دشمنان است: «اَعدِنی عَلَيهِ عَدوى حاضِرَة». بر اساس بیان امام، اثر انتقام باید به گونهای باشد که شدّت خشم و کینه از دشمنان را بهبود داده و دادِ دلِ مظلومان بهتمامی گرفته شود. اساساً، خداوند انتقامگیرنده است: «اِنّا مِنَ المُجرِمينَ مُنتَقِمون». خداوند دلیل انتقام دشمنان را این میداند که یاری مؤمنان را بر خود واجب کرده است: «كانَ حَقًّا عَلَينا نَصرُ المُؤمِنين».
مصیبتهای ناچیز و آسانامام سجّاد، در برابر ستمهای دیگران، از خداوند درخواست پاداش میکند. ایشان دو پاداش «بخشش» و «رحمت الهی» را به عنوان عوض ستمهای ظالمان، از خداوند طلب میکند؛ چرا که برخورداری از این دو پاداش، ناخوشایندیها را ناچیز و مصیبتها را آسان میسازد: «فَكُلُّ مَكروهٍ جَلَلٌ دونَ سَخَطِكَ وَ كُلُّ مَرزِئَةٍ سَواءٌ مَعَ مَوجِدَتِك». امّا کسانی که مبتلای به خشم و غضب الهی هستند، مشکلات بر آنها گران و مصیبتها سخت میگردد. رمز آسان شدن مصیبتها و سختیها همراه بودن خدا با مؤمنان است. اگر موسیٰ در برابر بزرگترین ستمگر دورانش ــ فرعون ــ تاب مبارزه دارد، به خاطر این است که خداوند به او و برادرش فرمود: «ایاا»؛ من همراه شما هستم و همه چیز را میشنوم و میبینم.
ادامه گزارش هفته
دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه دعای امام سجّاد(ع) هنگام مواجهه با ظلم ستمگران و درخواست نصرت الهی در برابر ظالمان است. حضرت آیتاللّه خامنهای، در توصیهی اخیر خود به مردم ستمدیدهی لبنان و غزّه، بر خواندن دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه، سورهی مبارکهی فتح و دعای توسّل تأکید فرمودند. به همین مناسبت، نشریّهی خطّ حزباللّه معارف عمیق دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه را بر اساس آیات سورهی مبارکهی فتح و دیگر آیات قرآن کریم، شرح داده است.
خدا؛ شاهد ظلم ظالمانامیدبخشترین گزارهی این دعا این است که «خدا از همهی اخبار ستمگران و ستمدیدگان آگاه است.» امام میفرماید: «يا مَن لا يَخفىٰ عَلَيهِ اَنباءُ المُتَظَلِّمين»؛ خبرهای دادخواهان و آهِ سوزانِ آنها بر خدا پوشیده نمیمانَد. نیز، برای آگاهی از سرگذشت آنان، به گواهی و شهادت کسی نیاز ندارد، زیرا خود همهی حوادث را میبیند. قرآن کریم، شهادت خداوند را برای پاداش مؤمنان و عذاب کافران کافی میداند: «وَ كَفىٰ بِاللَّهِ شَهيدا»؛ در جای دیگر نیز برخلاف یهودیان که با تعبیر «يَدُ اللَّهِ مَغلولَة» خداوند را دستبسته میدانند، قرآن کریم بهصراحت میفرماید به همهی رفتارهای کافران و ستمگران احاطه دارد ــ «وَ اللَّهُ بِما يَعمَلونَ مُحيط» ــ و همهی کارهای انسانها را میبیند.
خدا؛ یاور ستمدیدگانامام سجّاد در فراز دیگر این دعا میفرمایند: «وَ يا مَن قَرُبَت نُصرَتُهُ مِنَ المَظلومين»؛ ای کسی که یاریاش به ستمدیدگان نزدیک است. این باور امام برگرفته از وعدهی صادق الهی به تمام مظلومان جهان است، آنگاه که پیامبر و یاران ایشان چنان به محنتها و سختیها گرفتار شده بودند که می گویند «مَتىٰ نَصرُ اللَّه» و خداوند در یک پاسخ قطعی میفرماید: «اَلا اِنَّ نَصرَ اللَّهِ قَريب»؛ هان! بهيقين، يارى خدا نزديک است. امام در ادامهی دعا میفرماید: «ای آنکه امدادش از ستمگران دور است»؛ این بیان حضرت همان تعبیر خداوند در قرآن کریم است که فرمود: «وَ اللَّهُ لا يَهدِی القَومَ الظَّالِمين»؛ خدا ستمکاران را هدایت نمیکند. در مقابل، در سورهی مبارکهی فتح، میفرماید که هدف از پیروزی بزرگ فتح مکّه این است که پیامبر را به راهی راست هدایت کند، راهى راست كه به گسترش دين و حاكميّت اسلام مىانجامد: «اِنّا فَتَحنا لَكَ فَتحًا مُبينًا ... وَ يَهدِيَكَ صِراطًا مُستَقيما». اساساً، قانون الهی این است که «يُخزِهِم وَ يَنصُركُم عَلَيهِم»؛ دشمنان را خوار میسازد و مؤمنان را پیروز میگرداند.
نقشههای نقشبرآبامام در فراز دیگری به خدا عرض میکند: «خُذ ظالِمی وَ عَدُوّی عَن ظُلمی بِقُوَّتِك»؛ معبودا! با قدرت و نیروی خودت، ستمکار و دشمنم را از ستم به من بازدار، تیغ ستمش را کُند گردان، او را به چیزهای دیگری مشغول کن و از هر دشمنیای که در سر دارد ناتوانش گردان. این درخواست امام از خداوند متعال بر اساس وعدهای راستین است که خداوند در قرآن میفرماید: «لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيئًا وَ سَيُحبِطُ اَعمالَهُم»؛ دشمنان هرگز اندکزيانى به خدا نمىرسانند و بهزودى خدا كارهايشان را كه براى از بين بردن اساس دين سامان دادهاند، تباه و بىاثر خواهد كرد.
انتقام، تا فرونشستن خشمیکی دیگر از خواستههای امام در این دعا انتقام از دشمنان است: «اَعدِنی عَلَيهِ عَدوى حاضِرَة». بر اساس بیان امام، اثر انتقام باید به گونهای باشد که شدّت خشم و کینه از دشمنان را بهبود داده و دادِ دلِ مظلومان بهتمامی گرفته شود. اساساً، خداوند انتقامگیرنده است: «اِنّا مِنَ المُجرِمينَ مُنتَقِمون». خداوند دلیل انتقام دشمنان را این میداند که یاری مؤمنان را بر خود واجب کرده است: «كانَ حَقًّا عَلَينا نَصرُ المُؤمِنين».
مصیبتهای ناچیز و آسانامام سجّاد، در برابر ستمهای دیگران، از خداوند درخواست پاداش میکند. ایشان دو پاداش «بخشش» و «رحمت الهی» را به عنوان عوض ستمهای ظالمان، از خداوند طلب میکند؛ چرا که برخورداری از این دو پاداش، ناخوشایندیها را ناچیز و مصیبتها را آسان میسازد: «فَكُلُّ مَكروهٍ جَلَلٌ دونَ سَخَطِكَ وَ كُلُّ مَرزِئَةٍ سَواءٌ مَعَ مَوجِدَتِك». امّا کسانی که مبتلای به خشم و غضب الهی هستند، مشکلات بر آنها گران و مصیبتها سخت میگردد. رمز آسان شدن مصیبتها و سختیها همراه بودن خدا با مؤمنان است. اگر موسیٰ در برابر بزرگترین ستمگر دورانش ــ فرعون ــ تاب مبارزه دارد، به خاطر این است که خداوند به او و برادرش فرمود: «ایاا»؛ من همراه شما هستم و همه چیز را میشنوم و میبینم.
ادامه گزارش هفته
۱۷:۰۴
ادامه #گزارش_هفته
نه ستمپذیری، نه ستمگریامام در فراز دیگری از این دعا به یکی از مهمترین اصول دین اسلام تصریح میفرماید: «اَللَّهُمَّ فَكَما كَرَّهتَ اِلَیَّ اَن اُظلَمَ فَقِنی مِن اَن اَظلِم»؛ خدایا! همانگونه که پذیرش ظلم را زشت میدانی، من را از ستمگری نیز نگاه دار. این اصل مهم بهصراحت در قرآن کریم نیز ذکر شده است: «لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون»؛ نه ستم مىورزيد و نه بر شما ستم مىرود.
یاری نخواستن از حاکمان طاغوتامام در ادامهی دعا هشدار میدهد که مؤمنان نباید برای تغییر شرایط به غیر خدا شکایت کنند، نباید از هیچ حاکمی جز خدا یاری بخواهند: «اَللَّهُمَّ لا اَشكو اِلىٰ اَحَدٍ سِواكَ وَ لا اَستَعينُ بِحاكِمٍ غَيرِك». قرآن کریم نیز بهصراحت مؤمنان را از مراجعه به حاکمان طاغوت نهی میکند و دستور میدهد مؤمنان به حاکمان طاغوتی کفر بورزند: «يُريدونَ اَن يَتَحاكَموا اِلَى الطّاغوتِ وَ قَد اُمِروا اَن يَكفُروا بِه». به طور کلّی، اصل اساسی در قرآن کریم «کفر به طاغوت و ایمان به خدا» است: «فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَ يُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقىٰ». امام سجّاد میفرماید: خدایا! حاشا که با وجود تو چنین کنیم؛ خدایا! خودت دعایمان را اجابت کن و شرایط سختی را که ستمگران به وجود آوردهاند تغییر ده.
تسلیم در برابر مقدّرات الهیدر فرازهای پایانی دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه، امام به مقام «رضا» و «تسلیم» میپردازند: «وَفِّقنی لِقَبولِ ما قَضَيتَ لی وَ عَلَیَّ وَ رَضِّنی بِما اَخَذتَ لی وَ مِنّی»؛ خدایا! مرا به پذیرش آنچه در مبارزه با ستمگران به سود و زیانم مقدّر فرمودهای توفیق ده، و به آنچه برای من از دیگری گرفتهای و پیروزم ساختی و نیز از من برای دیگری گرفتهای و او پیروز شده است خشنودم ساز. مقام «رضا» بالاترین مقام سالکان الیاللّه است و ایمان به مقدّرات الهی و تسلیم در برابر خواستههای خداوند نیز قدرت مظلوم را در مبارزه با ستمگران دوچندان می کند، چرا که به پیروزیها مغرور نمیشود و از شکستهای ظاهری سرخورده و ناامید نمیگردد.خداوند در سورهی مبارکهی فتح از گروهی از مؤمنان یاد میکند که خدا از آنان راضی است، لذا در آنان آرامش و اطمینان قلب پدید آورد و ديرى نمىگذرد كه فتح خيبر را به آنان پاداش خواهد داد: «لَقَد رَضِیَ اللَّهُ عَنِ المُؤمِنينَ ... فَاَنزَلَ السَّكينَةَ عَلَيهِم وَ اَثابَهُم فَتحًا قَريبا».
به تصویر کشیدن شکست دشمنانامام سجّاد در آخرین فراز دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه از خدا درخواست میکند تا پاداش وعدهدادهشده به مظلومان و مجازات دشمنان و ستمگران را در دل مؤمنان به تصویر بکشد و مجسّم کند: «وَ صَوِّر فی قَلبی مِثالَ مَا ادَّخَرتَ لی مِن ثَوابِكَ وَ اَعدَدتَ لِخَصمی مِن جَزائِكَ وَ عِقابِك». این درخواست حضرت به هدف اطمینان قلب مؤمنان در تحقّق وعدههای الهی برای پیروزی نهایی مؤمنان و شکست خفّتبار دشمنان است؛ همانگونه که حضرت ابراهیم، به هدف اطمینان قلب، از خداوند درخواستِ به تصویر کشیدن و تجسّم زنده شدن مردگان را کرد: «وَ لٰكِن لِيَطمَئِنَّ قَلبی».در نهایت، امام سجّاد با درخواست استجابت ــ «آمينَ رَبَّ العالَمينَ اِنَّكَ ذُو الفَضلِ العَظيمِ وَ اَنتَ عَلىٰ كُلِّ شَیءٍ قَدير» ــ دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه را به پایان میرسانند.
منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزبالله
نه ستمپذیری، نه ستمگریامام در فراز دیگری از این دعا به یکی از مهمترین اصول دین اسلام تصریح میفرماید: «اَللَّهُمَّ فَكَما كَرَّهتَ اِلَیَّ اَن اُظلَمَ فَقِنی مِن اَن اَظلِم»؛ خدایا! همانگونه که پذیرش ظلم را زشت میدانی، من را از ستمگری نیز نگاه دار. این اصل مهم بهصراحت در قرآن کریم نیز ذکر شده است: «لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون»؛ نه ستم مىورزيد و نه بر شما ستم مىرود.
یاری نخواستن از حاکمان طاغوتامام در ادامهی دعا هشدار میدهد که مؤمنان نباید برای تغییر شرایط به غیر خدا شکایت کنند، نباید از هیچ حاکمی جز خدا یاری بخواهند: «اَللَّهُمَّ لا اَشكو اِلىٰ اَحَدٍ سِواكَ وَ لا اَستَعينُ بِحاكِمٍ غَيرِك». قرآن کریم نیز بهصراحت مؤمنان را از مراجعه به حاکمان طاغوت نهی میکند و دستور میدهد مؤمنان به حاکمان طاغوتی کفر بورزند: «يُريدونَ اَن يَتَحاكَموا اِلَى الطّاغوتِ وَ قَد اُمِروا اَن يَكفُروا بِه». به طور کلّی، اصل اساسی در قرآن کریم «کفر به طاغوت و ایمان به خدا» است: «فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَ يُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقىٰ». امام سجّاد میفرماید: خدایا! حاشا که با وجود تو چنین کنیم؛ خدایا! خودت دعایمان را اجابت کن و شرایط سختی را که ستمگران به وجود آوردهاند تغییر ده.
تسلیم در برابر مقدّرات الهیدر فرازهای پایانی دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه، امام به مقام «رضا» و «تسلیم» میپردازند: «وَفِّقنی لِقَبولِ ما قَضَيتَ لی وَ عَلَیَّ وَ رَضِّنی بِما اَخَذتَ لی وَ مِنّی»؛ خدایا! مرا به پذیرش آنچه در مبارزه با ستمگران به سود و زیانم مقدّر فرمودهای توفیق ده، و به آنچه برای من از دیگری گرفتهای و پیروزم ساختی و نیز از من برای دیگری گرفتهای و او پیروز شده است خشنودم ساز. مقام «رضا» بالاترین مقام سالکان الیاللّه است و ایمان به مقدّرات الهی و تسلیم در برابر خواستههای خداوند نیز قدرت مظلوم را در مبارزه با ستمگران دوچندان می کند، چرا که به پیروزیها مغرور نمیشود و از شکستهای ظاهری سرخورده و ناامید نمیگردد.خداوند در سورهی مبارکهی فتح از گروهی از مؤمنان یاد میکند که خدا از آنان راضی است، لذا در آنان آرامش و اطمینان قلب پدید آورد و ديرى نمىگذرد كه فتح خيبر را به آنان پاداش خواهد داد: «لَقَد رَضِیَ اللَّهُ عَنِ المُؤمِنينَ ... فَاَنزَلَ السَّكينَةَ عَلَيهِم وَ اَثابَهُم فَتحًا قَريبا».
به تصویر کشیدن شکست دشمنانامام سجّاد در آخرین فراز دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه از خدا درخواست میکند تا پاداش وعدهدادهشده به مظلومان و مجازات دشمنان و ستمگران را در دل مؤمنان به تصویر بکشد و مجسّم کند: «وَ صَوِّر فی قَلبی مِثالَ مَا ادَّخَرتَ لی مِن ثَوابِكَ وَ اَعدَدتَ لِخَصمی مِن جَزائِكَ وَ عِقابِك». این درخواست حضرت به هدف اطمینان قلب مؤمنان در تحقّق وعدههای الهی برای پیروزی نهایی مؤمنان و شکست خفّتبار دشمنان است؛ همانگونه که حضرت ابراهیم، به هدف اطمینان قلب، از خداوند درخواستِ به تصویر کشیدن و تجسّم زنده شدن مردگان را کرد: «وَ لٰكِن لِيَطمَئِنَّ قَلبی».در نهایت، امام سجّاد با درخواست استجابت ــ «آمينَ رَبَّ العالَمينَ اِنَّكَ ذُو الفَضلِ العَظيمِ وَ اَنتَ عَلىٰ كُلِّ شَیءٍ قَدير» ــ دعای چهاردهم صحیفهی سجّادیّه را به پایان میرسانند.
منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزبالله
۱۷:۰۴