ارزش «سیاگالش» در کدام وجه از وجوه آن است؟؛ منجی‌کُشی خطری همیشگی است - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agencyhttps://www.mehrnews.com/news/6479790/ارزش-سیاگالش-در-کدام-وجه-از-وجوه-آن-است-منجی-کشی-خطری-همیشگی
#انجمن_ادبی_خورشید@khorshiddastan
#انجمن_ادبی_خورشید@khorshiddastan
۱۴:۰۰
انجمن ادبی خورشید یک نگاه حِکمی و فلسفی دارد به ادبیات و کارکردهایش. این رویکرد در نقد آثار با تحریرهای وجودشناسانه و اخلاقی با هدف پرسش از حقیقت، عدالت و هویت مشخص است. ببینید، در ایران اساساً ادبیات به شدت روشنفکرانه است، و با مردم بستر جامعه ارتباط وثیقی ندارد. حرف‌هایی زده می‌شود و در همان فضای ادبی شکار می‌شود و در همان مکان هم بر باد می‌رود. اما در انجمن‌هایی مثل خورشید نویسندگان دارند فضای ادبیات را به جغرافیای فرهنگ مردم و به مسائل مبتلابه آنها نزدیک می‌کنند.
متن کامل را در خبرگزاری مهر بخوانید.
https://www.mehrnews.com/news/6478728/زنانگی-بدون-فمینیسم-در-یک-انجمن-ادبی-اعتلای-فرهنگی-در-جامعه?fbclid=PAQ0xDSwKnodZleHRuA2FlbQIxMAABp64OLm3z7P2sOJigVxYtTLX8LHr3GYYVn67Hou_ph-ThjmUkxcJpwpyeG76I_aem_0yHfD_ybClGAk5q3tXIFLw@khorshiddastan
متن کامل را در خبرگزاری مهر بخوانید.
https://www.mehrnews.com/news/6478728/زنانگی-بدون-فمینیسم-در-یک-انجمن-ادبی-اعتلای-فرهنگی-در-جامعه?fbclid=PAQ0xDSwKnodZleHRuA2FlbQIxMAABp64OLm3z7P2sOJigVxYtTLX8LHr3GYYVn67Hou_ph-ThjmUkxcJpwpyeG76I_aem_0yHfD_ybClGAk5q3tXIFLw@khorshiddastan
۸:۴۴
نامزدهای سومین جشنواره ملی داستان جنوب#معصومه_امیرزادهhttps://www.ibna.ir/news/535186/نامزدهای-سومین-دوره-جشنواره-ملی-داستان-کوتاه-جنوب-معرفی-شدند@khorshiddastan
۱۵:۳۰
رئالیسم مكتب «پیشگام رمان نویسی» است. نظر به انعطافی که در ذات خود داشت به شاخه‌هایی تقسیم شد که رئالیسم ابتدایی یکی از آنهاست. این نوع از رئالیسم بیشتر با کارهای بالزاک آغاز می‌شود. رئالیسم ابتدایی خود را متعهد به بازآفرینی دقیق کامل و صادقانه محیط اجتماعی و جهان معاصر می‌بیند؛ اما این بازآفرینی بسیار ساده است و الگویی برای آن ارائه نمی شود علاوه بر این رنالیسم ابتدایی به آینده بدبین و ناامید است از آثاری که در این مکتب نوشته شده اند می‌توان به بابا گوریو از بالزاک، جنگ و صلح اثر تولستوی، جنایت و مکافات و برادران کارامازوف اثر داستایوسکی اشاره کرد. داستان کوتاه شنل نوشته گوگول نیز نمونه خوبی برای رئالیسم ابتدایی است.
رئالیسم انتقادی گونه‌ی دیگر آن است که متعلق به روس‌ها بوده، ماکسیما گورکی آن را بنیان گذاشت. قهرمان‌های داستان از جامعه‌ای خود جلوترند و برای رسیدن به وضع اجتماعی تازه تلاش می‌کنند؛ یعنی با وضع موجود در نبردند. این مکتب با نگاه خوش‌بینانه، به جامعه ای بهتر می‌اندیشد و برای رسیدن به آن می‌کوشد. ویلیام فاکنر و ارنست همینگوی نیز در این مکتب جا می‌گیرند.#انواع_رئالیسم#انجمن_ادبی_خورشید@khorshiddastan
رئالیسم انتقادی گونه‌ی دیگر آن است که متعلق به روس‌ها بوده، ماکسیما گورکی آن را بنیان گذاشت. قهرمان‌های داستان از جامعه‌ای خود جلوترند و برای رسیدن به وضع اجتماعی تازه تلاش می‌کنند؛ یعنی با وضع موجود در نبردند. این مکتب با نگاه خوش‌بینانه، به جامعه ای بهتر می‌اندیشد و برای رسیدن به آن می‌کوشد. ویلیام فاکنر و ارنست همینگوی نیز در این مکتب جا می‌گیرند.#انواع_رئالیسم#انجمن_ادبی_خورشید@khorshiddastan
۱۲:۱۰
هرکس از خدا ترسید، خدا همه چیز را از او می‌ترساند.#روح_خدا#انقلاب_اسلامی#توحید#انجمن_ادبی_خورشید @khorshiddastan
۶:۰۰
رمانی با موضوع اتفاقات مهم #پانزدهم_خردادو #قیام_مردم_پیشوا_و_ورامین#مرضیه_نفری نویسنده‌ی رمان «جامانده از پسر» امروز ساعت ۱۲ میهمان برنامه سیمای خانواده است.#انجمن_ادبی_خورشید@khorshiddastan
۷:۳۷
رئالیسم سوسیالیستی
این نوع از واقع گرایی مختص به شوروی و مبارزان انقلاب این کشور است. آنها بر آن بودند که هنر باید در فرم رئالیستی و در محتوا سوسیالیستی باشد. در فرهنگ حزبی کمونیستها اساس وفاداری به حقیقت بر پایه این اصول است، سرسپردگی به ایده کمونیستی، گذاشتن فعالیت خود در خدمت خلق و روح حزب، همبستگی استوار با مبارزات توده‌های زحمت کش، خوش‌بینی تاریخی و طرد فرمالیسم و درونگرایی. این همه به سبب اجتناب از هنر بورژوای غربی بود. طرفداران این مکتب معتقد بودند که جامعه سرمایه داری به کار مانند نوعی بدبختی می‌نگرند، در حالی که کار جوهره هر انسان است و باعث شکوفایی جامعه می‌شود. از این رو هنرمند باید مردم را به کار تشویق کند. «ولگا به خزر می ریزد» از «پیلنیاک» و شاهکار «دن آرام» از «شولوخف» بارزترین نمایندگان این شیوه هستند. دن آرام اثری چهار جلدی است که نگارش آن دوازده سال به طول انجامید و توانست جایزه استالین و جایزه نوبل را از آن خود کند این اثر را به نوعی هم تراز با «جنگ و صلح» می‌دانند اما آنچه به عنوان رئالیسم سوسیالیستی معرفی شد جنبه رئالیستی اش دست نایافتنی بود با اینکه رئالیسم سوسیالیستی در کشوری به وجود آمد که خودش سوسیالیستی است و ایدئولوژی ماتریالیستی دارد و قرار است دور از هرگونه ایدئالیسم باشد، در نهایت درجه ایدئالیستی است. ژدانف و گورکی در بیانیه معروفی نوشتند در جامعه سوسیالیستی ما نباید واقعیت را آنگونه که هست بنویسیم. بلکه باید واقعیت را آنگونه بنویسیم که باید باشد. و آثار رئالیست‌های معروفی مثل بالزاک را نقد کردند. به اعتقاد آنها بالزاک سرمایه‌داری را نقد کرده اما راه برون رفت از آن را ارائه نداده است.@khorshiddastan
این نوع از واقع گرایی مختص به شوروی و مبارزان انقلاب این کشور است. آنها بر آن بودند که هنر باید در فرم رئالیستی و در محتوا سوسیالیستی باشد. در فرهنگ حزبی کمونیستها اساس وفاداری به حقیقت بر پایه این اصول است، سرسپردگی به ایده کمونیستی، گذاشتن فعالیت خود در خدمت خلق و روح حزب، همبستگی استوار با مبارزات توده‌های زحمت کش، خوش‌بینی تاریخی و طرد فرمالیسم و درونگرایی. این همه به سبب اجتناب از هنر بورژوای غربی بود. طرفداران این مکتب معتقد بودند که جامعه سرمایه داری به کار مانند نوعی بدبختی می‌نگرند، در حالی که کار جوهره هر انسان است و باعث شکوفایی جامعه می‌شود. از این رو هنرمند باید مردم را به کار تشویق کند. «ولگا به خزر می ریزد» از «پیلنیاک» و شاهکار «دن آرام» از «شولوخف» بارزترین نمایندگان این شیوه هستند. دن آرام اثری چهار جلدی است که نگارش آن دوازده سال به طول انجامید و توانست جایزه استالین و جایزه نوبل را از آن خود کند این اثر را به نوعی هم تراز با «جنگ و صلح» می‌دانند اما آنچه به عنوان رئالیسم سوسیالیستی معرفی شد جنبه رئالیستی اش دست نایافتنی بود با اینکه رئالیسم سوسیالیستی در کشوری به وجود آمد که خودش سوسیالیستی است و ایدئولوژی ماتریالیستی دارد و قرار است دور از هرگونه ایدئالیسم باشد، در نهایت درجه ایدئالیستی است. ژدانف و گورکی در بیانیه معروفی نوشتند در جامعه سوسیالیستی ما نباید واقعیت را آنگونه که هست بنویسیم. بلکه باید واقعیت را آنگونه بنویسیم که باید باشد. و آثار رئالیست‌های معروفی مثل بالزاک را نقد کردند. به اعتقاد آنها بالزاک سرمایه‌داری را نقد کرده اما راه برون رفت از آن را ارائه نداده است.@khorshiddastan
۲۰:۱۳
ما از سوختن نمی‌ترسیم.
صبح از دل این غبار برمی‌خیزداز معرکه بانگ یار برمی‌خیزداین خون غدیر است به جوش آمده بازپیداست که ذوالفقار برمی‌خیزد
#میلاد_عرفان‌پور#ایران#عید_غدیر
@khorshiddastan
صبح از دل این غبار برمی‌خیزداز معرکه بانگ یار برمی‌خیزداین خون غدیر است به جوش آمده بازپیداست که ذوالفقار برمی‌خیزد#میلاد_عرفان‌پور#ایران#عید_غدیر
@khorshiddastan
۶:۲۷
هَل من مبارز زن ایرانی جهان را تکان داد.برای ایران ایستاده‌ایم تا پای جان. با تمام آنچه در مشت داریم، شیطان زمان را رمی می‌کنیم.#انجمن_ادبی_خورشید#دختران_ایران#فرزندان_عصر_روح_الله@khorshiddastan
۱۶:۵۵
مکتب رئالیسم پایدارترین مکتب هنری بوده است که جاودانگی آن را باید در انعطاف فوق العاده چند پهلویی و لایه‌به‌لایه بودن مفهوم «رئال» جست. این مفهوم در دوره‌ها و فرهنگ‌های مختلف متناسب با شرایط متفاوت تعریف شده است. رئالیسم تمام این تعاریف را برمی‌تابد، تا جایی که از تعریف اولیه، خویش یعنی دوری از واقعیت ذهنی و انتزاعی یا فراواقعیات کناره گرفته و رفته رفته با تمام اینها جمع شده است. شاهد بر این مدعا برخی از انشعابات این مکتب مثل رئالیسم جادویی است.رئالیسم رفته‌رفته در برخی جریان‌ها و انشعابات به جهان فراواقعیت راه پیدا کرد. مهم‌ترین جریان ادبی فراواقعی که در حاشیه پایدارترین و منعطف‌ترین مکتب ادبی‌فلسفی شکل گرفت. بدون تردید شیوه روایی رئالیسم جادویی است.برخی واژه‌ی جادویی را را در اصطلاح رئالیسم جادویی، شامل روح و معجزه، استعدادهای خارق‌العاده فضای عجیب می‌دانند. منظور از جادو اینجا سحر و نجوم نیست بلکه به معنای اعجاب و اعجاز ادبی است. پایه‌ی اصلی رئالیسم جادویی امور واقعی است و آنقدر از واقعیت فاصله نمی‌گیرد و عنصر جادویی کمتر از وجه رئالیستی داستان است.به همین دلیل فضای غیرعادی این شیوه به حیطه فانتزی و خیال و توهم محض وارد نمی‌شود.
#انجمن_ادبی_خورشید#تا_پای_جان_برای_ایران@khorshiddastan
#انجمن_ادبی_خورشید#تا_پای_جان_برای_ایران@khorshiddastan
۱۷:۱۶