۲۹ اسفند ۱۴۰۲
۱۸:۳۱
۱ فروردین
سخن از یک نامِ غریب است. نامی که در بین اسامیِ دخترانِ ایرانی هر روز کمتر میشود؛ نامِ یک مادر؛ مادرِ مهربانِ همه ما.همیشه برایم این «غربت» عجیب بوده! زیرا اسبابِ شهرت و محبوبیت تماماً در او و تاريخ زندگیاش جمع است؛ اما کوتاهیِ ما و شاید عوامل تاریخی دیگری باعث شده ما او را در حد شأنش تجلیل نکنیم و در بین مسلمین آن طور که شایستهی حقِ اوست تکریم نشود.کسی که نزدِ خدا و پیامبرِ اعظم، از اهمیت و مرتبت خاص و والایی برخوردار بود. خانمِ بزرگواری که رسولِ خدا، برای وفات او، به جای روز عزا، «سال حزن و هم» اعلام کرد؛ عام الحزن!او قبل از ازدواج دوشيزهای ثروتمند، با شکوه و فخامت و جلال بود و بسیار زیبا و گرامی؛ او را اهل مکه، ملکهی عرب نامیده بودند و به جهت نجابت و عظمتش مورد احترام همگان بود. او اولین همسر پیامبر خداست؛ او اولین زن مسلمان است؛ او اولین نمازگزار به همراه پيامبر خدا و اميرمومنان است؛ او در تصدیق و تایید نبوت رسول خدا، در حمایت و فداکاری برای اسلام لحظهاس کوتاهی نکرد. او وفادارترین یاور، آرامبخشترین حامی برای رسول خدا بود؛ او سخاوتمندترین پشتیبان و عاشقترین معشوق برای همسرش محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم بود. او مادر فرزندان رسول خدا است؛ مادر فاطمه اطهر سلاماللهعلیهااو در ایمانش به خدا و رسول ثابت قدم و پاکباز بود. رسول خدا فقط او و سه زن الهی را در زمرهی زنان برگزیده عالمین معرفی کرد و در بین تمام زنان خلقت خدیجه کبری و دخترش فاطمه زهرا و آسیه و مریم را «انسانِ کامل» نامید. او در تمام مکارم اخلاق بی همتا بود. لذا بارها بعد از وفات خدیجه -حتی به همسران خود- میفرمودند: خدیجه و أینَ مثلُ خدیجه؟
#امالمومنینخدیجهکبریسلاماللهعلیه#تکریم_مادر_مهربان - شهاب مرادی@maae_maein
#امالمومنینخدیجهکبریسلاماللهعلیه#تکریم_مادر_مهربان - شهاب مرادی@maae_maein
۲۰:۲۷
۲ فروردین
۲۱:۵۰
۶ فروردین
۱۴:۴۹
۱۰ فروردین
الهیبه سجدهی خونین ِامیرالمؤمنین علی علیهالسلامعجّل لولیک الفرج ..
۲۲:۱۸
۱۱ فروردین
جوشن، تمامکنندهی همهی حجتهاست برای هر کس که کاری داشت، ولی نمیدانست چهطور شروع کند. برای همهی لکنتیها و خجالتیها یا برای همهی دیرجنبیدهها، مناسبِ همهی عشّاق، بابِ میلِ همهی زودرنجها، چه برای اشکبریزها چه برای منزویها،چه سرشلوغها، برای ایستادهها، ماندهها، برای خستهْبرگشتهها، برای همه بهاندازهی کافی «اسم» برای صدا کردن هست.
این طولانیشدنِ دلپذیر برای همین است، برای این است که هر کس بالاخره به «اسم» دلخواهش برسد و بگوید پیدایش کردم و سرِ حرفهای ماندهی یکساله را باز کند.
جوشن، مسیر هزار قدمیْ توی گلها و اشکهاست. هر گلی بویی دارد برای همهی آنها که بدونِ عجله راه رفتند و دلشان نخواست راه تمام بشود، مسیرِ دایرهایِ آینهکاری شده که همهی راه خودت را نشان میهد، که آخرش هم میرسد به خودت. من همیشه مشتاقِ دیدار خودم هستم بعد از تمام شدن جوشن. کدرِ و گمکرده و بعد، برّاق و شفاف و پیداکرده و بخشیدهشده.
شب، هزار بار به همهی اسمهایی که دوست داری صدایت میکنم. به همان اسمی که «نشان به آن نشان» بوده میانمان. به همان چیزهای فاشنشونده! به این طرف نگاه نمیکنی؟ آشتی نزدیک نیست؟
- امیرحسین معتمد#مفاتیح_عزیز#جوشن_کبیر@maae_maein
این طولانیشدنِ دلپذیر برای همین است، برای این است که هر کس بالاخره به «اسم» دلخواهش برسد و بگوید پیدایش کردم و سرِ حرفهای ماندهی یکساله را باز کند.
جوشن، مسیر هزار قدمیْ توی گلها و اشکهاست. هر گلی بویی دارد برای همهی آنها که بدونِ عجله راه رفتند و دلشان نخواست راه تمام بشود، مسیرِ دایرهایِ آینهکاری شده که همهی راه خودت را نشان میهد، که آخرش هم میرسد به خودت. من همیشه مشتاقِ دیدار خودم هستم بعد از تمام شدن جوشن. کدرِ و گمکرده و بعد، برّاق و شفاف و پیداکرده و بخشیدهشده.
شب، هزار بار به همهی اسمهایی که دوست داری صدایت میکنم. به همان اسمی که «نشان به آن نشان» بوده میانمان. به همان چیزهای فاشنشونده! به این طرف نگاه نمیکنی؟ آشتی نزدیک نیست؟
- امیرحسین معتمد#مفاتیح_عزیز#جوشن_کبیر@maae_maein
۱۸:۳۲
۱۴ فروردین
۷:۳۴
ای کاش میشد امشب ای قرآنِ ناطقدستِ شما را جای قرآن سر بگیرم ...#ادرکنی
۷:۳۴
۱۸ فروردین
من آدمِ روزهای آخرم، خوشهچینِ تنها، دیر میآیم، زود میروم. آخر میآیم، اول میروم. مثل آنانکه توی مجلسها کفش به دست در انتها ایستادند کسی حضورشان را حساب نمیکند. مجلس که تمام شد تیز میروند. گم میشوند. من بلد نیستم جلوی صف بنشینم، ادایش را هم ندارم، رویم نمیشود انگار، ادای خوبها را در بیاورم. انگار به دهنم زیاد میآید.من آدم نجواهای یواشکیام، از آنها که عمری قایمکی با تک مهری در چراغی خاموش، گوشه اتاقشان یواشکی نماز خواندهاند و ترسیدهاند کسی ببیندشان. از آنها که سجده نمازهای بیسجادهشان بلند نیست و مثل کودکان خجالتی چسبیده به دیوار کله میکشند و فقط میگویند: سلام و بعد از شرم فرار میکنند چون به حد یک سلام فقط آمدهاند حاضریشان را در جمع بزنند.آنها که از شرم توی مهمانی حتی خجالتشان میشود غذا توی دهانشان بگذارند. من همان کودک شرم زده توی مهمانیام. آمدهام انگار بهر تماشا. چیزی نمیخورم. بر نمیدارم. میترسم بلد نباشم. خرابکاری کنم. غذام نصفه میماند. توی گلوم میماند اما آن لحظهی مقدسِ خروج، آن لحظهی پایانِ مهمانی، با آن دلشورهی عجیب، زل زدهام به مهربانیِ تو، که دستِ خالی و بیعیدی راهیام نکنی... من تا خانه هزار بار عیدی تو را میشمارم...
- عطیه همتی@maae_maein
- عطیه همتی@maae_maein
۱۰:۲۰
۳۰ فروردین
آقا امام صادق علیهالسلام به سدیر فرمودن: هر روز میری زیارت سیدالشهداء؟ گفت نه! فرمودن: هفتهای یه بار میری؟ گفت نه! فرمودن: ماهی یه بار؟ نه! سالی یه بار؟! گفت گاهی میرم! آقا فرمودن: چقدر شما بیوفایی و جفا میکنید در حقِ حسین! هر روز به سمت کربلا بگو السلام علیک یا اباعبدالله...
- الکافی، ۴، ۵۸۹@maae_maein
- الکافی، ۴، ۵۸۹@maae_maein
۱۰:۳۱
۳ اردیبهشت
جوانان عزیز دارم به شما نسخه میدهم، نسخه، نسخه، نسخه!!! میخواهید که از گناه بدتان آید؟ تا میتوانید یاد امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف باشید، آرام آرام از گناه بدتان میآید و حالتان عوض میشود. معلوم است انسان از چیزی که بدش میآید، اصلاً سمتش نمیرود. شبها وقت خواب، با آقا صحبت کنید. بعد از هر نماز یک فاتحه برای مادر امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف بخوانید. نماز باید قبول شود و تا امضای آقا امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نباشد، قبول نمیشود. در هر عملمان باید امضای آقا باشد.
- حاج آقا قرهی@maae_maein
- حاج آقا قرهی@maae_maein
۱۱:۲۵
این عرضم صرفاً یه موضوعِ دلیه که از مامانم یاد گرفتم:استاد صفایی حائری میگفتن همیشه یه کم و مستمری بین خودتون و خداتون داشته باشین که این پیوندِ مستمر، باعثِ نجاتِ آدمه و فردُ به نتیجه میرسونه.یه ایده دارم و اینه که بعد از هر نماز یک یا پنج یا هر تعدادی صلوات هدیه به خانمها حضرت خدیجه و حضرت زهرا و حضرت نرجس (سلاماللهعلیهااجمعین) داشته باشیم، یک صلوات وقتی نمیگیره، میگیره؟ میدونین که پسرا خیلی مادری هستن، ما هم اعمالمون هر هفته به امام زمانمون عرضه میشه و اصلاً ایشون عینالله الناظرة هستن .. بیاییم لابهلای اعمالمون .. این لبخندُ به لبِ امام زمانمون بنشونیم ..
@maae_maein
@maae_maein
۱۱:۲۵
۵ اردیبهشت
از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل میکند که ایشان بعد از نماز صبح به اصحابشان فرمودند:شب گذشته عمویم حمزه و برادرم جعفر بن ابیطالب را در خواب دیدم، نزد آنان طبقى بود از میوه درخت سِدر، پس از آنکه مدتی از آن خوردند، آن میوه تبدیل به انگور شد. مقداری دیگر از آن خوردند و آن انگور تبدیل به رطب (خرماى تازه) شد. پس از آنکه مقداری از آن خوردند، نزدیک آنها رفتم و گفتم: فدای شما، چه عملی را بهتر از بقیه اعمال یافتید؟ گفتند: پدر و مادرمان فدای تو باشد، ما بهترین عمل را صلوات بر تو، نوشاندن آب به دیگران و دوستى على بن ابیطالب علیهالسلام یافتیم.
- کشف الغمّه ۱: ۹۴@maae_maein
- کشف الغمّه ۱: ۹۴@maae_maein
۸:۳۷
۶ اردیبهشت
وَلله الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا (اعراف، ۱۸۰)مثلاً بگو ای خدای حسین!
۲۲:۲۹
۷ اردیبهشت
از آیتالله بهاءالدینی پرسیدند: علت اینکه عصرهای جمعه دل انسان میگیرد و غمگین میشود چیست؟ فرمودند: چون در آن لحظه قلب مقدّس امام عصر (ارواحنا فداه) بهسبب عرضهی اعمال انسانها، ناراحت و گرفته است، آدم و عالم متأثر میشوند. حضرت، قلب و مدارِ وجود است.
- شرح چهل حدیث، ص۴۳۲@maae_maein
- شرح چهل حدیث، ص۴۳۲@maae_maein
۱۶:۵۱
۱۲ اردیبهشت
۱۹:۴۹
۱۳ اردیبهشت
۲۱:۱۵
۲۲ اردیبهشت
خداوند؛در همه چیز تجلی مییابد،امّا «کلمه» یکی از ابزارهای محبوبِ او برای تجلّی یافتن است.چراکه کلمه، اندیشهی استحاله یافته به ارتعاش است.چیزی که پیش از این تنها انرژی بوده است، در فضا، در پیرامونت میپراکند. بسیار مراقبِ آنچه میگویی، باش.کلمه نیرویی عظیمتر از همهی آیینها دارد.وقتی کلامی را جاری کردی؛ ارتعاش میسازیو ارتعاشِ تو موجی میسازد در دلِ مخاطب.گاهی این موج میتواند کسی را به زیر ببرد و گاهی به اوج!اولین کسی که همراهِ این موج به بالا یا پایین میرود خودِ تو هستی.مگذار موج کلامت تو را به نزول سوق دهد.اگر نمیدانی نگو. اگر میدانی به بهترین شیوه بگو.باید همواره زیباترینهایت را به زبان آوری حتی به هنگامهی خشم.آنچه را که کلامِ تو جاری میسازد، همهی آن چیزی است که تو در آن لحظه هستی. بگذار فقط خوبیهایت جاری شود.
@maae_maein
@maae_maein
۱۸:۵۰
۲۷ اردیبهشت
در کتابش نوشته بود:هر کسی شبِ جمعه، دلش هوای کربلا کند؛هنگامی که مادر سادات، به حرم سیدالشهداء علیهالسلاممشرف میشوند، جایِ خالیِ جاماندگان را نگاه میکند،و با اسم از ایشان یاد میکند...- علامهشیخجعفرشوشتری
۱۷:۵۲
۲۸ اردیبهشت
ظهور امام زمان کی میرسه؟ وقتی که آدما دیگه نتونن صبر کنن! مسئله همینه که ما داریم صبر میکنیم! تو سختیهایی که خدا برای تنبیه و تنبّه، مارو توش میندازه تا وقتی تحمل و صبوری کنیم فرج محقق نمیشه. هر وقت درکمون از معنای غیبت امام اونقدر عمیق شد که به بیقراری رسیدیم همونجا لحظه ظهورهعِنْدَ فَناءِ الصبَّرِ یاْتی الْفَرَج
۵:۵۷