۲۰ آذر ۱۴۰۱
۱ بهمن ۱۴۰۱
۲۰ فروردین
توصیه حاج آقا فاطمی‌نیا رحمت الله علیه برای شب قدر
۲۱:۲۱
۱۴ اردیبهشت
بازارسال شده از
یکی از ملحدین میگه باورهای اسلام تعبدی است و پشتوانه عقلی نداره!!!؟؟خداییش جواب استاد محمدی رو نبینی ضرر کردی وقتی گفته شیعه یعنی ابناءالدليل يعني اين استاد محمدی شاهرودی https://btid.org/fa-----------------------کانال جامع پاسخ به شبهات وشایعات در #فضای_مجازی https://eitaa.com/joinchat/5701648C9536f328f0پیام رسان روبیکا https://rubika.ir/joinc/CGHFIJC0CKPENNJFHSWEARSJJWMASSXTپیام رسان سروش https://splus.ir/poorseshgar پیام رسان بله https://ble.ir/porseshgarاَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج۱۲:۵۷
۱۹ اردیبهشت
۱۸ خرداد
۱۶ تیر
۹:۳۴
۹:۳۴
۱۸ تیر
بازارسال شده از
کلام آیت الله #بهجت : در تعبدیات ، کوه کندن ( کار دشوار و طاقت فرسا ) از ما نخواسته اند ؛ سخت ترینش نماز شب خواندن است که در حقیقت ، تغییر وقت خواب است ، نه اصل بی خوابی ؛ بلکه نیم ساعت زودتر بخواب تا نیم ساعت زودتر بیدار شوی ( در محضر بهجت ، ج ۲ ، ص ۱۷۰ )#محفل_کلمه
برنامه تلویزیونی کلمه @kalame_tv1۱۶:۰۷
۳۱ مرداد
توصیه آیت‌الله بهجت (ره) به مراقبه دائمی+ هیچ ذکری، بالاتر از «ذکر عملی» نیست؛ هیچ ذکرِ عملی، بالاتر از «ترک معصیت در اعتقادیات و عملیات» نیست. و ظاهر این است که ترک معصیت به قول مطلق، بدون «مراقبه دائمیه»، صورت نمی‌گیرد. والله الموفق. العبد محمدتقی البهجت / از کتاب به‌سوی محبوب، ص۴۰
برنامه تلویزیونی کلمه@kalame_tv1۷:۴۰
۸ مهر
چند نمونه از سیره عملی پیامبر مهربان ما ...۱-هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت
۲-در راه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید.
۳-نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.
۴-هرکه را می‌دید مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
۵-وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید.
۶-با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.
۷-هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد.
۸-هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خیره نگاه نمی‌کرد.
۹-چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو.
۱۰-سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود.
۱۱-هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد.
۱۲-چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی گشت و رو به او می‌نشست.
۱۳-با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی خاست.
۱۴-در مجلسی نمی‌نشست و برنمی خاست مگر با یاد خدا.
۱۵-هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می‌نشست نه در صدر آن.
۱۶-در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد.
۱۷-هرگز در حضور مردم تکیه نمی‌زد.
۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود.
۱۹-اگر در محضر او چیزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود نادیده می‌گرفت.
۲۰-اگر از کسی خطایی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد.
۲۱-کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد.
۲۲-هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد.
۲۳-هرگز سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید.
۲۴-پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
۲۵-چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود «بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟»
۲۶-با فقرا زیاد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد.
۲۷-دعوت بندگان و غلامان را می‌پذیرفت.
۲۸-هدیه را قبول می‌کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود.
۲۹-بیش از همه صله رحم به جا می‌آورد.
۳۰-به خویشاوندان خود احسان می‌کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد.
۲۱:۴۸