عملیات «اختاپوس» علیه اختاپوسچرا هک تلفن نفتالی بنت مهم است؟
هک تلفن نفتالی بنت توسط گروه حنظله، صرفاً یک اتفاق فنی یا افشای چند پیام شخصی نبود؛ بهویژه از آن جهت که این نفوذ نه توسط یک دولت، بلکه به دست یک گروه هکری انجام شد.در شرایطی که اسرائیل خود را یکی از سه قدرت برتر سایبری جهان معرفی میکند، دسترسی یک بازیگر غیردولتی به تلفن نخستوزیر پیشین این رژیم، مستقیماً افسانه نفوذناپذیری سایبری اسرائیل را هدف گرفت.اسرائیل سالها بر این ادعا تکیه داشته که فضای دیجیتال خود را بهطور کامل کنترل میکند؛ ادعایی که هم برای بازدارندگی به کار میرفت و هم بخشی از اعتبار امنیتی این رژیم بود.اما وقتی تلفن یک مقام ارشد، آن هم فردی که سابقه فعالیت در حوزه امنیت سایبری دارد*، هدف قرار میگیرد، این تصویر دچار خدشه جدی میشود.*
پیام روشن است: اگر چنین سطحی قابل نفوذ باشد، آیا دیگران در اماناند؟انتخاب نفتالی بنت تصادفی نیست. او واضع «دکترین اختاپوس» علیه ایران بود و بارها تهران را «سر اختاپوس» توصیف کرده بود. حالا عملیاتی با همین نام، دقیقاً شخص او را هدف قرار داده است. این همنامی، یک پیام نمادین روشن دارد: روایت قدرتی که بنت میساخت، علیه خودش استفاده شده است.اهمیت این ماجرا فقط به محتوای پیامها محدود نمیشود. آنچه نهادهای امنیتی اسرائیل را نگران کرده، اطلاعات جانبی است؛ از فهرست تماسها گرفته تا شبکه ارتباطی و الگوهای رفتار دیجیتال یک سیاستمدار سطحبالا. چنین دادههایی میتوانند برای عملیاتهای بعدی مورد استفاده قرار گیرند. به همین دلیل، خطر اصلی برای اسرائیل در «ادامه ماجرا»ست، نه صرفاً افشای اولیه.این واقعه همچنین انتقادات زیادی بر عملکرد شاباک وارد کرده است. بازتاب رسانهای در اسرائیل نشان میدهد این اتفاق بهعنوان یک خطای شخصی دیده نشده، بلکه نشانهای از ضعف در حفاظت سایبری و فیزیکی مقامات ارشد تلقی شده است؛ ضعفی که در کشوری با هویت امنیتمحور، تبعات سیاسی و روانی جدی دارد.در نهایت، هک تلفن نفتالی بنت بیش از آنکه یک نفوذ فنی باشد، حمله به افسانه قدرت اسرائیل بود. شکست ادعای امنیت مطلق، تضعیف بازدارندگی سایبری و واگذاری دست برتر در روایتسازی رسانهای، مهمترین پیامدهای این هک هستند. «عملیات اختاپوس» علیه اختاپوس پیش از هر چیز یک شکست امنیتی برای اسرائیل بود؛ شکستی که بار دیگر ادعای امنیت این رژیم را بهطور جدی زیر سؤال برد. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#نفتالی_بنت#حنظله#افسانه_نفوذناپذیری_اسرائیل#هک#اختاپوس#شاباک@matsa_ir۱۱:۱۸
آسیب های شبکه های اجتماعی و روشهای مقابله با آن#شبکه_های_اجتماعی#فضای_مجازی
متسا | مرجع ترویج سواد امنیت@matsa_ir۱۳:۳۳
داستان یک اجاره ناتمام؛ تصمیمی که علی را از دردسر نجات داد(روایتی از یک ماجرای واقعی)علی، صاحب یک سوله نسبتاً بزرگ در حاشیه یکی از شهرهای صنعتی، مدتها بود که سولهاش را برای اجاره آگهی کرده بود.یک روز تماسی دریافت کرد؛ مردی مؤدب پشت خط گفت قصد بازدید دارد. آدرس را گرفت و قرار بازدید برای بعدازظهر تنظیم شد.موقع بازدید، ظاهر مرتب و گفتار سنجیده مرد، همهچیز را عادی جلوه میداد.در جریان صحبت، علی طبق روال همیشگی درباره زمینه فعالیت مشتری پرسید. مشتری ابتدا گفت در حوزه «بستهبندی» کار میکند، اما دقایقی بعد حرفش را تغییر داد و از «ذخیره موقت تجهیزات» صحبت کرد. همین تناقض، هرچند کوچک، توجه علی را جلب کرد. توضیحات مرد چارچوب مشخصی نداشت و هر بار چیزی میگفت.علی چندان وارد جزئیات نشد و قرار نشست نهایی را برای فردا گذاشتند.اما وقتی نوبت ارائه مدارک رسید، مشتری بهانه آورد و آن را به زمان دیگری موکول کرد. در عوض، با لبخندی مطمئن، پیشپرداختی بالاتر از عرف پیشنهاد داد؛ بهشرط آنکه روند کار سریعتر پیش برود. پیشنهادی که شاید برای بسیاری وسوسهکننده بود، اما برای علی کمی بیش از حد عجولانه و مشکوک بهنظر میرسید.در مسیر بازگشت، علی با خودش فکر میکرد:«اگر همهچیز عادی است، این همه عجله برای چیست؟ و در این شرایط اقتصادی، چرا باید کسی تا این حد دستودلباز باشد؟»به این نتیجه رسید که بهتر است همهچیز را روشن و دقیق پیش ببرد تا بعدها برایش دردسری ایجاد نشود.روز انعقاد قرارداد فرا رسید.علی درخواست کرد نوع فعالیت و همچنین حق بازدید دورهای مالک، در قرارداد ذکر شود. همینجا بود که لحن مشتری تغییر کرد؛ تلاش کرد علی را منصرف کند، اما علی کوتاه نیامد.چند دقیقه بعد، مشتری با این بهانه که «باید بیشتر فکر کند و موضوع را با شرکا هماهنگ کند»، جلسه را نیمهکاره ترک کرد و دیگر هیچوقت خبری از او نشد.چند هفته بعد، خبری در شهرک صنعتی پیچید: یکی از سولههای اجارهای بهدلیل فعالیت غیرقانونی پلمپ شده بود.علی با شنیدن این خبر، به تصمیم محتاطانهاش مطمئنتر شد. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#اجاره_سوله#اجاره_اماکن#داستان_کوتاه@matsa_ir
۴:۲۶
کوکیهای وبیک ابزار ساده… با دو چهره کاملاً متفاوت.از یکسو، برای بهتر دیدن آنچه دوست داری ساخته شدهاند؛ تبلیغاتی نزدیکتر به سلیقه، تجربه کاربری روانتر، و وبگردی شخصیسازیشده.اما روی دیگر سکه کجاست؟ردیابی رفتار، گردآوری دادههای شخصی، و گاهی راهی برای سوءبرداشت از اطلاعات.در دنیایی که داده ارزشمندترین دارایی است،کوکیها میتوانند هم خدمتکار باشند، هم ابزار نفوذ.مسئله این نیست که کوکی خوب است یا بد؛مسئله این است که چه کسی آنها را در دست دارد و چطور استفاده میشوند. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#کوکی#هک#امنیت_سایبری@matsa_ir۶:۵۰
* ۱۰ راهکار طلایی برای امنیت اینترنت اشیا در سازمانها* متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#اینترنت_اشیا#امنیت_اطلاعات#امنیت_سازمانی
@matsa_ir
۱۰:۰۳
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی * ۱۰ راهکار طلایی برای امنیت اینترنت اشیا در سازمانها* متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی #اینترنت_اشیا #امنیت_اطلاعات #امنیت_سازمانی @matsa_ir
* ۱۰ راهکار طلایی برای امنیت اینترنت اشیا در سازمانها* متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی #اینترنت_اشیا #امنیت_اطلاعات #امنیت_سازمانی @matsa_irاینترنت اشیاء.jpg
۱.۶۲ مگابایت
فایل با کیفیت جهت چاپ و انتشار
۱۰:۰۵
*جاسوسی صنعتی چیست و چگونه با آن مقابله کنیم*؟#جاسوسی_صنعتی
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
@matsa_ir
جاسوسی صنعتی چیست و چگونه با آن مقابله کنیم*؟#جاسوسی_صنعتی متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی@matsa_ir
۱۴:۴۴
ترور ژنرال روسی در مسکو: الگوهای تردد زیر ذرهبیناند صبح دیروز رسانهها از کشتهشدن ژنرال فانیل سارواروف در مسکو خبر دادند. این حادثه را باید در چارچوب یک الگوی تکرارشونده ترور هدفمند دید، نه صرفاً یک رویداد موردی.در این حمله، بمبی زیر خودروی این مقام نظامی کار گذاشته شده بود. این شیوه در سالهای اخیر بارها تکرار شده و در برخی موارد مشابه، بهصورت استفاده از خودروی پارکشده در مسیر تردد یا در مجاورت محل پارک اتومبیل هدف نیز دیده شده است؛ از جمله در ترور افرادی مانند داریا دوگینا، والری ترانکوفسکی و یاروسلاو موسکالیک.شگرد اصلی این نوع ترور، سوءاستفاده از الگوهای تردد قابل پیشبینی است.حمله معمولاً در نقاطی انجام میشود که هدف احساس امنیت دارد، از جمله:پارکینگ محل سکونتکوچه یا محله مسکونیمحوطههای اداری یا مسیرهای روزمره رفتوآمدنکته مهم این است که قربانیان معمولاً ژنرالها، افسران ارشد، مسئولان امنیتی یا چهرههای نزدیک به ساختار قدرت هستند،اما نه الزاماً بالاترین مقام ممکن.این انتخاب آگاهانه است، زیرا:حفاظت از ردههای میانی معمولاً دشوارتر است یا اولویت کمتری داردحذف آنها میتواند اختلال عملیاتی ایجاد کندو مهمتر از همه، اثر روانی بالایی بر بدنه نظامی و امنیتی میگذارد* این نوع ترور بیش از آنکه حذف یک فرد باشد، نمایش آسیبپذیری ساختارهای امنیتی در برابر الگوهای قابل پیشبینی رفتاری است؛ جایی که «روال عادی» به نقطه ضعف تبدیل میشود*. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#شگردهای_ترور#خودروی_بمبگذاری_شده#الگوی_تردد#فانیل_سارواروف@matsa_ir۱۷:۱۹
اسناد هویتی؛ نبض حیات حقوقیمیدانستید فقط با داشتن کارت ملی شما میتوان ملک فروخت، ازدواج کرد، وام گرفت و حتی جرم انجام داد؟کارت ملی و شناسنامه فقط مدارک اداری نیستند؛آنها اسناد رسمی هویت شما هستند و طبق قانون ثبت احوال، ارزش و اعتبار حقوقی دارند.ما هر روز در بانک، بیمارستان، مدرسه، سفر و خدمات آنلاین از این اسناد استفاده میکنیم،اما یک سهلانگاری ساده میتواند زمینهساز سوءاستفاده هویتی شود.قانون در این مورد کاملاً صریح است؛بیاحتیاطی در نگهداری اسناد هویتی میتواند تبعات جدی داشته باشد. کارت ملی شما، کلید همه تعهدات حقوقیتان است.اگر این اسناد گم شوند یا به دست افراد سودجو برسند، ممکن است:به نام شما وام گرفته یا تعهد مالی ایجاد شود،ملک یا دارایی منتقل شود،ازدواج یا ثبت تعهد رسمی انجام شود،یا حتی جرم کیفری با هویت شما صورت بگیرد.پیگیری این موارد هم معمولاً زمانبر، پرهزینه و فرساینده است. چند اصل ساده برای حفاظت از هویتکارت ملی را فقط در مواقع ضروری همراه داشته باشیدتصویر اسناد هویتی را در فضای مجازی ارسال یا منتشر نکنیدنسخه دیجیتال اسناد را فقط در محیط امن و رمزگذاریشده نگه داریددر صورت مفقودی، فوراً اعلام رسمی انجام دهیدکد ملی را بیدلیل در اختیار دیگران نگذارید هشدار مهم کلاهبرداریهیچ فرد یا نهادی حق ندارد پشت تلفن یا از طریق پیامرسان، کد ملی یا اطلاعات شناسنامهای شما را درخواست کند.در چنین تماسهایی، مکالمه را قطع کنید. نکته مهم برای کارکنان سازمانهانگهداری، کپی، انتشار یا ذخیرهسازی اسناد هویتی مراجعان بدون مجوز قانونی، میتواند مسئولیت حقوقی و کیفری ایجاد کند. یادتان باشد:امنیت هویت شما، از حفاظت اسناد شناساییتان شروع میشود.گاهی آگاهی، جلوی یک سوءاستفاده را میگیرد.
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#امنیت_اسناد#امنیت_اطلاعات_هویتی#قانون_ثبت_احوال#حفاظت_اسناد#کارت_ملی#شناسنامه@matsa_ir۴:۲۳
دیپلماسی عمومی اسرائیل علیه ایران | بازی با افکار عمومیدیپلماسی عمومی اسرائیل علیه ایران یک فعالیت رسانهای پراکنده یا احساسی نیست، بلکه راهبردی حسابشده، چندلایه و مبتنی بر مخاطبشناسی دقیق در دل جنگ روایتهاست. این راهبرد تلاش میکند بهصورت همزمان مشروعیت تولید کند، شکاف روانی بسازد و نوعی بازدارندگی ذهنی ایجاد کند؛ آنهم نه با ابزار سخت، بلکه از مسیر پیام، تصویر و روایت.بررسی این الگو بر اساس مخاطب*:
🟢 افکار عمومی داخل ایران | هدف: ایجاد شکاف ذهنی میان مردم و حاکمیت
مهمترین لایه این دیپلماسی عمومی، مخاطب قراردادن مستقیم مردم ایران است. پیام محوری در این سطح سالهاست بدون تغییر تکرار میشود: «ما با مردم ایران دشمن نیستیم؛ مشکل ما حکومت است.» این گزاره در ظاهر همدلانه و صلحطلبانه به نظر میرسد، اما در عمل کارکردی کاملاً عملیاتی دارد. چنین پیامی تلاش میکند یک تفکیک ظاهری میان «مردم» و «حاکمیت» القا کند، حساسیت افکار عمومی نسبت به اقدامات خصمانه اسرائیل را کاهش دهد و تردیدهایی درباره ماهیت واقعی دشمنی ایجاد کند. در این چارچوب، پیامهای فرهنگی، تبریک مناسبتها و استفاده از ادبیات نرم، نه ابزار احترام فرهنگی، بلکه بخشی از یک عملیات روانی هدفمند هستند.
🟠 *افکار عمومی غرب | هدف: سفیدسازی چهره اسرائیل و مشروعسازی فشاردر سطح بینالمللی و بهویژه برای افکار عمومی غرب، همین پیامهای ظاهراً دوستانه کارکردی متفاوت پیدا میکنند. اسرائیل از این پیامها بهعنوان سندی برای نمایش «تمایز اخلاقی» خود بهره میبرد؛ به این معنا که خود را بازیگری عقلانی، فرهنگی و اخلاقمدار معرفی میکند، در حالی که ایران بهعنوان حکومتی تهدیدمحور و غیرقابل تفکیک از جامعهاش تصویر میشود. این چارچوب روایی، زمینه ذهنی لازم برای توجیه تحریمها، فشارهای سیاسی و حتی اقدام نظامی علیه ایران را فراهم میکند.
نخبگان سیاسی و دولتها و افکار عمومی منطقه | هدف: برتری روایی و عادیسازیدر سطح منطقهای، مخاطب اصلی این پیامها نخبگان سیاسی و دولتها هستند. اسرائیل تلاش میکند خود را بازیگری معرفی کند که حتی در شرایط دشمنی نیز «اخلاقمدار»، «فرهنگشناس» و مسئول باقی میماند. این تصویرسازی دقیقاً در خدمت جنگ روایتها و روند عادیسازی روابط منطقهای است؛ روایتی که میکوشد تقابل با اسرائیل را غیرمنطقی و مخالفت با آن را پرهزینه جلوه دهد.* نمونه عینی | تبریک یلدا یا سایر آیینهای ملی؛ احترام فرهنگی یا عملیات روانی*؟تبریک شب یلدا از سوی ارتش اسرائیل را باید دقیقاً در همین چارچوب تحلیلی فهم کرد. این پیام نه از سوی یک نهاد فرهنگی یا دیپلماتیک، بلکه از طرف یک نهاد نظامی با کارکرد جنگی منتشر شده است؛ نکتهای کلیدی که نشان میدهد با احترام فرهنگی یا گفتوگوی تمدنی مواجه نیستیم، بلکه با مدیریت تصویر و جنگ روایتها روبهرو هستیم. تفکیک «مردم خوب / حکومت بد» در این پیام، تفکیکی ساختگی و فریبنده است، چراکه تحریم، ترور، حملات سایبری و خشونت سازمانیافته مرزی میان مردم و حاکمیت نمیشناسد و هزینه نهایی این سیاستها، مستقیماً بر دوش شهروندان تحمیل میشود. ارتشی که سابقه هدف قرار دادن غیرنظامیان، زنان و کودکان را دارد، با یک پیام مناسبتی نمیتواند خود را حامی مردم معرفی کند؛ خشونت سازمانیافته با ادبیات نرم تطهیر نمیشود.پیامهایی از این دست شاید در ظاهر زیبا، محترمانه و فرهنگی به نظر برسند، اما در واقع بخشی از یک عملیات روانی مستمر، هدفمند و محاسبهشده هستند. برای افکار عمومی ایران، این پیامها نه تازهاند و نه قابل اعتماد.* واقعیت ساده است*:دیپلماسی عمومی اگر از منطق خرابکاری و ترور تغذیه شود، با هیچ میزان آرایش فرهنگی نمیتواند از ذات خود فاصله بگیرد. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#دیپلماسی_عمومی#دیپلماسی_اسرائیل#شکاف_اجتماعی#عملیات_روانی@matsa_ir۹:۱۷
۱۴:۲۷
آیا میدانستید؟اسناد، صورتجلسات و سایر برگههای امضا شده روی میز مدیران، یکی از نقاط شایع نشتی اطلاعات است؟اسناد امضاشده را، فوراً بایگانی کرده و روی میز باقی نگذارید. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#حفاظت_اطلاعاتی#امنیت_سازمانی@matsa_ir۱۶:۵۹
*طبیعت برفی باغبهادران، شهری در جنوب غربی اصفهان که به لطف زاینده رود از طبیعتی زیبا برخوردار است*. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#هویت_ملی#باغبهادران#اصفهان#زاینده_رود@matsa_ir
طبیعت برفی باغبهادران، شهری در جنوب غربی اصفهان که به لطف زاینده رود از طبیعتی زیبا برخوردار است*. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#هویت_ملی#باغبهادران#اصفهان#زاینده_رود@matsa_ir۱۹:۲۱
🟣 رزومهای که قلاب شد.(روایتی از یک ماجرای واقعی)
وقتی مریم برای ادامهٔ تحصیل در مقطع دکتری به اروپا رفت، هنوز هیجان زندگی در کشوری جدید از دلش بیرون نرفته بود که با واقعیت روبهرو شد:بورسیهاش فقط بخشی از هزینهها را پوشش میداد و برای ادامهٔ زندگی باید کاری پیدا میکرد.
یک عصر سرد پاییزی، کنار بخاری کوچک اتاق و زیر نور زرد چراغ مطالعه، رزومهاش را در چند سایت کاریابی بارگذاری کرد.رزومهای ساده… مثل هزاران رزومهٔ دیگر.اما انگار آنسوی صفحه، کسی دقیقاً دنبال همین ترکیب خاص میگشت: مهارت تحلیل داده، سابقهٔ همکاری با استادان مطرح و شاید مهمتر از همه نام برادرش، علی، که در یک سازمان مهم صنعتی مشغول به کار بود.
مریم هرگز فکر نمیکرد این جزئیات برای کسی «معنی» پیدا کند.
چند روز بعد، ایمیلی با عنوان «دعوت به همکاری در پروژهٔ پیشبینی الگوهای صنعتی» دریافت کرد؛مریم همان لحظه به اجارهٔ ماه بعد و هزینههای آزمایشگاه فکر کرد و از اینکه بالاخره کسی تواناییهایش را دیده، هیجان زده شد.
مصاحبهٔ اول کمی عجیب بود؛ نه رسمی، نه کاملاً دوستانه.سؤالها دربارهٔ مهارتها و علایقش بود، اما میان جملاتشان چیزهایی هم بود که مریم دقیق نمیفهمید؛انگار آرام و حسابشده میخواستند بفهمند «چه جور آدمی» است.برای خودش توضیح ساخت:«شاید روش کارشون اینه… هر تیمی یه سبک داره.»
وقتی پیشنهاد کردند علی، برادرش، بهعنوان مشاور غیررسمی در بعضی بخشها کمک کند، مریم جا خورد.اما جملههایی که بهدنبالش آمد، شک را موقتاً شست:«پروژه بزرگه… حضور کسی مثل برادرت نگاه دقیقتری میده.»
تعریف و تمجیدهایشان اضطرابش را کم میکرد و او را در راهی که میرفت استوارتر میساخت.حتی مخالفت علی که گفته بود «این شرکت عادی نیست» نتوانست او را از ادامه دادن منصرف کند.
از آنجا به بعد، دعوتها و جلسهها یکییکی شروع شد.سفرهای کاری به کشورهای مختلف، هتلهای مرتب و تجهیزاتی بیش از حد اختصاصی: لپتاپی که اجازهٔ نصب هیچ برنامهٔ معمولی را نداشت، گوشی و تبلتی مخصوص پروژه، هزینههایی که بدون پرسش پرداخت میشد و پاداشهایی که دلیل مشخصی نداشت.
درخواستهایشان همیشه در قالب «تحقیق» بود، اما مریم حس میکرد نوع تحقیقات، آرامآرام از پروژه فاصله میگیرد و بیشتر اطراف دیگران میچرخد، اساتیدش، علی و آدمهای موفقی که میشناخت.هر بار که ذهنش نچسبیِ ماجرا را حس میکرد، با خودش میگفت:«پروژه بزرگه… شاید این چیزا طبیعیه. شاید من زیادی حساسم.»
در عین حال، احترام و توجهی که میدید، هر بار شکهایش را با خود میبرد.برای اولین بار احساس میکرد واقعاً «مهم» است؛اینکه توان تحلیلش دیده میشود و برایش ارزش قائلاند، دلگرمش میکرد.کارها هر روز سنگینتر و پیشنهادهای مالی وسوسهانگیزتر میشد.
اما در جلسهای که هیچ وقت فکر نمیکرد آخرین باشد، بالاخره اصل موضوع، نمایان شد.گفتند لازم است برای ادامهٔ همکاری، برگردد و درخواست استخدام در یک شرکت صنعتی مهم بدهد؛ استخدامی «بهظاهر معمولی».و بهتر بود پروژهای مشترک با یک دانشمند برجستهٔ ایرانی تعریف کند تا «به اطلاعات کلی و عمومی حوزهٔ تخصصی او» نزدیکتر شوند.
مریم ساکت ماند.این بار ذهنش بدون تلاش، قطعات پازل را کنار هم گذاشت:
جلسههایی که بیشتر شبیه ارزیابی بودند تا همکاری.رزومهای که بهشکلی غیرعادی جلب توجه کرده بود،دعوت بیدلیل از علی،سفرهایی که بیش از حد مرتب بودند.درخواستهای کوچک و بیمنطق که لحظهبهلحظه بیشتر میشدند،و حالا درخواستی که مجبورش میکرد کاری را انجام دهد که نمیخواست.
دلشورهای در دلش نشست؛ شبیه لحظهای که کسی پردهای را از روی تصویر برمیدارد.آن شب از استرس خوابش نبرد، اما برای اولین بار به صدای قلبش گوش داد.تصمیم گرفت مسیر آمده را همانجا برگردد.
وقتی هواپیما روی باند نشست و هوای گرم و آشنای وطن به صورتش خورد، احساس کرد چیزی از عمق سینهاش آزاد شده.
اما بازگشت، پایان ماجرای مریم نبود.
صبح روز بعد، تلفن را برداشت.تصمیم آخر را درست گرفته بود.باید همهچیز را توضیح میداد؛ برای کسانی که همیشه آمادهٔ کمک بودند.
متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی
#رزومه#کاریابی#شرکت_پوششی#پروژه_پوششی#داستان_کوتاه@matsa_ir
وقتی مریم برای ادامهٔ تحصیل در مقطع دکتری به اروپا رفت، هنوز هیجان زندگی در کشوری جدید از دلش بیرون نرفته بود که با واقعیت روبهرو شد:بورسیهاش فقط بخشی از هزینهها را پوشش میداد و برای ادامهٔ زندگی باید کاری پیدا میکرد.یک عصر سرد پاییزی، کنار بخاری کوچک اتاق و زیر نور زرد چراغ مطالعه، رزومهاش را در چند سایت کاریابی بارگذاری کرد.رزومهای ساده… مثل هزاران رزومهٔ دیگر.اما انگار آنسوی صفحه، کسی دقیقاً دنبال همین ترکیب خاص میگشت: مهارت تحلیل داده، سابقهٔ همکاری با استادان مطرح و شاید مهمتر از همه نام برادرش، علی، که در یک سازمان مهم صنعتی مشغول به کار بود.مریم هرگز فکر نمیکرد این جزئیات برای کسی «معنی» پیدا کند.
چند روز بعد، ایمیلی با عنوان «دعوت به همکاری در پروژهٔ پیشبینی الگوهای صنعتی» دریافت کرد؛مریم همان لحظه به اجارهٔ ماه بعد و هزینههای آزمایشگاه فکر کرد و از اینکه بالاخره کسی تواناییهایش را دیده، هیجان زده شد.مصاحبهٔ اول کمی عجیب بود؛ نه رسمی، نه کاملاً دوستانه.سؤالها دربارهٔ مهارتها و علایقش بود، اما میان جملاتشان چیزهایی هم بود که مریم دقیق نمیفهمید؛انگار آرام و حسابشده میخواستند بفهمند «چه جور آدمی» است.برای خودش توضیح ساخت:«شاید روش کارشون اینه… هر تیمی یه سبک داره.»وقتی پیشنهاد کردند علی، برادرش، بهعنوان مشاور غیررسمی در بعضی بخشها کمک کند، مریم جا خورد.اما جملههایی که بهدنبالش آمد، شک را موقتاً شست:«پروژه بزرگه… حضور کسی مثل برادرت نگاه دقیقتری میده.»تعریف و تمجیدهایشان اضطرابش را کم میکرد و او را در راهی که میرفت استوارتر میساخت.حتی مخالفت علی که گفته بود «این شرکت عادی نیست» نتوانست او را از ادامه دادن منصرف کند.از آنجا به بعد، دعوتها و جلسهها یکییکی شروع شد.سفرهای کاری به کشورهای مختلف، هتلهای مرتب و تجهیزاتی بیش از حد اختصاصی: لپتاپی که اجازهٔ نصب هیچ برنامهٔ معمولی را نداشت، گوشی و تبلتی مخصوص پروژه، هزینههایی که بدون پرسش پرداخت میشد و پاداشهایی که دلیل مشخصی نداشت.درخواستهایشان همیشه در قالب «تحقیق» بود، اما مریم حس میکرد نوع تحقیقات، آرامآرام از پروژه فاصله میگیرد و بیشتر اطراف دیگران میچرخد، اساتیدش، علی و آدمهای موفقی که میشناخت.هر بار که ذهنش نچسبیِ ماجرا را حس میکرد، با خودش میگفت:«پروژه بزرگه… شاید این چیزا طبیعیه. شاید من زیادی حساسم.»در عین حال، احترام و توجهی که میدید، هر بار شکهایش را با خود میبرد.برای اولین بار احساس میکرد واقعاً «مهم» است؛اینکه توان تحلیلش دیده میشود و برایش ارزش قائلاند، دلگرمش میکرد.کارها هر روز سنگینتر و پیشنهادهای مالی وسوسهانگیزتر میشد.اما در جلسهای که هیچ وقت فکر نمیکرد آخرین باشد، بالاخره اصل موضوع، نمایان شد.گفتند لازم است برای ادامهٔ همکاری، برگردد و درخواست استخدام در یک شرکت صنعتی مهم بدهد؛ استخدامی «بهظاهر معمولی».و بهتر بود پروژهای مشترک با یک دانشمند برجستهٔ ایرانی تعریف کند تا «به اطلاعات کلی و عمومی حوزهٔ تخصصی او» نزدیکتر شوند.مریم ساکت ماند.این بار ذهنش بدون تلاش، قطعات پازل را کنار هم گذاشت:جلسههایی که بیشتر شبیه ارزیابی بودند تا همکاری.رزومهای که بهشکلی غیرعادی جلب توجه کرده بود،دعوت بیدلیل از علی،سفرهایی که بیش از حد مرتب بودند.درخواستهای کوچک و بیمنطق که لحظهبهلحظه بیشتر میشدند،و حالا درخواستی که مجبورش میکرد کاری را انجام دهد که نمیخواست.دلشورهای در دلش نشست؛ شبیه لحظهای که کسی پردهای را از روی تصویر برمیدارد.آن شب از استرس خوابش نبرد، اما برای اولین بار به صدای قلبش گوش داد.تصمیم گرفت مسیر آمده را همانجا برگردد.وقتی هواپیما روی باند نشست و هوای گرم و آشنای وطن به صورتش خورد، احساس کرد چیزی از عمق سینهاش آزاد شده.اما بازگشت، پایان ماجرای مریم نبود.
صبح روز بعد، تلفن را برداشت.تصمیم آخر را درست گرفته بود.باید همهچیز را توضیح میداد؛ برای کسانی که همیشه آمادهٔ کمک بودند. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#رزومه#کاریابی#شرکت_پوششی#پروژه_پوششی#داستان_کوتاه@matsa_ir
۵:۲۲
* این ویدئو را ببینید تا بفهمید که یک هکر چطور با ارسال یک پیغام به قربانیانش، توانست ۲۳۰ میلیون دلار رمز ارز را سرقت کند*. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#هک#رمز_ارز#مهندسی_اجتماعی@matsa_ir
این ویدئو را ببینید تا بفهمید که یک هکر چطور با ارسال یک پیغام به قربانیانش، توانست ۲۳۰ میلیون دلار رمز ارز را سرقت کند*. متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی#هک#رمز_ارز#مهندسی_اجتماعی@matsa_ir۷:۲۳