انقلاب سوریه و سراب گروه های فلسطینی
سلمان کدیور
امروز گروه های فلسطینی از جمله حماس و جهاد، با لحن هایی متفاوت انقلاب سوریه را تبریک گفتند. حماس با شور و شعف، و جهاد اسلامی با تردید و تشکیک.
هر دو اما از جهادی های سوری خواستند که به مسئله قدس وفادار باشند و به حمایت از ملت فلسطین بپردازند.
آنچه مبرهن است این است که آنچه در امروز سوریه می گذرد، توافق قدرت های منطقه و جهان، در وهله اول برای امنیت اسرائیل است و بعد پیگیری منافع خود و اگر انقلاب سوریه ذره ای امنیت اسرائیل را تهدید می کرد، هرگز این قدرت ها از جمله خود اسرائیل(به اعتراف نتانیاهو) برای تحققش تلاش نمی کردند.
امروز ارتش اسرائیل در بلندی های جولان پیشروی کرد و به تدریج زمین بیشتری را نیز اشغال خواهد نمود تا به وسعت سرزمینی اش بیفزایید.از سوی دیگر در دو روز گذشته بسیاری از سايت هاي موشکی، پدافندی، هوایی، انبارهای تسلیحات و... را به شدت تمام بمباران نمود(فقط امروز 150 حمله ثبت شده) و سرمایه چند ده ساله زیر ساخت دفاعی سوریه را خاکستر ساخت تا سوریه تبدیل به کشوری به معنی حقیقی بی دفاع شود.
دو اقدامی که غرب، با محوریت ترکیه، سالیان پیش، با لیبی هم انجام دادند. براندازی دیکتاتوری قذافی، نابودی توان دفاعی(به عنوان پیش زمینه) و سپس تجزیه.
اینکه سوریه وارد قسمت سوم شود یا خیر را فعلا کاری نداریم، اما گروه های فلسطینی چگونه از معارضین سوری توقع حمایت از قدس را دارند در حالی که این گروه های رنگارنگ، در برابر اشغال و تجاوز سرزمینی به خاک سوریه، آنقدر استقلال ندارد که حتی به صورت لفظی آن را محکوم نماید؟
چطور می شود از امثال جولانی توقع حمایت از مردم فلسطین را داشت در حالی که در بیش از یک سال جنایت و نسل کشی در غزه، حتی یکبار هم اسرائیل را محکوم نکردند؟ البته درک باید کرد که گروه های فلسطینی نمی توانند نسبت به آنچه در سوریه رخ داده بی تفاوت باشند، اما بنظر امید آنها به یاری موثر اهالی سوریه، سرابی بیش نباشد.
آن هم در شرایطی که سوریه در ابهام برانگیزترین برهه تاریخ معاصر خود قرار دارد و بر لبه سیاه چاله جنگ داخلی و تجزیه تنفس می کند و بعید نیست سال دیگر همین ایام، به یاد دیکتاتور بشار، آه بکشند.
@Falaakhon@mesle_Beheshti
سلمان کدیور
امروز گروه های فلسطینی از جمله حماس و جهاد، با لحن هایی متفاوت انقلاب سوریه را تبریک گفتند. حماس با شور و شعف، و جهاد اسلامی با تردید و تشکیک.
هر دو اما از جهادی های سوری خواستند که به مسئله قدس وفادار باشند و به حمایت از ملت فلسطین بپردازند.
آنچه مبرهن است این است که آنچه در امروز سوریه می گذرد، توافق قدرت های منطقه و جهان، در وهله اول برای امنیت اسرائیل است و بعد پیگیری منافع خود و اگر انقلاب سوریه ذره ای امنیت اسرائیل را تهدید می کرد، هرگز این قدرت ها از جمله خود اسرائیل(به اعتراف نتانیاهو) برای تحققش تلاش نمی کردند.
امروز ارتش اسرائیل در بلندی های جولان پیشروی کرد و به تدریج زمین بیشتری را نیز اشغال خواهد نمود تا به وسعت سرزمینی اش بیفزایید.از سوی دیگر در دو روز گذشته بسیاری از سايت هاي موشکی، پدافندی، هوایی، انبارهای تسلیحات و... را به شدت تمام بمباران نمود(فقط امروز 150 حمله ثبت شده) و سرمایه چند ده ساله زیر ساخت دفاعی سوریه را خاکستر ساخت تا سوریه تبدیل به کشوری به معنی حقیقی بی دفاع شود.
دو اقدامی که غرب، با محوریت ترکیه، سالیان پیش، با لیبی هم انجام دادند. براندازی دیکتاتوری قذافی، نابودی توان دفاعی(به عنوان پیش زمینه) و سپس تجزیه.
اینکه سوریه وارد قسمت سوم شود یا خیر را فعلا کاری نداریم، اما گروه های فلسطینی چگونه از معارضین سوری توقع حمایت از قدس را دارند در حالی که این گروه های رنگارنگ، در برابر اشغال و تجاوز سرزمینی به خاک سوریه، آنقدر استقلال ندارد که حتی به صورت لفظی آن را محکوم نماید؟
چطور می شود از امثال جولانی توقع حمایت از مردم فلسطین را داشت در حالی که در بیش از یک سال جنایت و نسل کشی در غزه، حتی یکبار هم اسرائیل را محکوم نکردند؟ البته درک باید کرد که گروه های فلسطینی نمی توانند نسبت به آنچه در سوریه رخ داده بی تفاوت باشند، اما بنظر امید آنها به یاری موثر اهالی سوریه، سرابی بیش نباشد.
آن هم در شرایطی که سوریه در ابهام برانگیزترین برهه تاریخ معاصر خود قرار دارد و بر لبه سیاه چاله جنگ داخلی و تجزیه تنفس می کند و بعید نیست سال دیگر همین ایام، به یاد دیکتاتور بشار، آه بکشند.
@Falaakhon@mesle_Beheshti
۱۸:۵۸