تاملاتی در خلاء های مبنایی برای «جهاد تبیین»حسین مهدیزادهاز 4- حالا حتی اگر ضدیت تصویر و تحلیل را نخواهیم قبول کنیم، به هر حال روایت متکی بر تصویر است و گفتمان مبتنی بر آگاهی های انتزاعی و تحلیلی تولید می شود. هر دو می خواهند به ما در «تصمیم» و «موضع گیری» در دو راهی ها کمک کنند، اما در روایت این تصاویر هستند که این قدرت تصمیم گیری را تسهیل می کنند. مثلا
- اگر هدفتان روایت درست از گذشته باشد، مثلا بخواهید ولایت را برای امیرالمومنین اثبات کنید و یا ظالم بودن بنی امیه در کربلا را تصویر بکشید و... نباید «شبهه» پاسخ بدهید. پاسخ به شبهات کار علم کلام -که یک علم جدلی و متکی بر علم تحلیلی است- است. بلکه باید تاریخ بنویسید، تاریخ نانوشته را به تصویر بکشید و امیرالمومنین و امام حسین را در آن تاریخ به تصویر بکشید تا انسانها کلیت کنش و منش و طرح ایشان را با رقبایش مقایسه کنند و تصمیم بگیرند که ولایت را ایده بهتری می دانند یا خلافت را.
- یا اگر هدفتان روایت درست از اکنون است، باید جزئیات وقایع را خودتان شناسایی کنید و آنها را به هم وصل کنید و به هر جزء وزنی بدهید تا در قالب یک تصویر واحد روایت شوند و معلوم شود روایت شما چون کامل تر است، درست تر است. نه مثل دستگاه خبری امرور ما که خبرها را از هم بریده و با حداکثر تحلیل و حداقل گزارش منتشر می کند!
5 - بنابراین مشکل اصلی در کندی شدید جمهوری اسلامی در روایت درست خودش و رقبایش، ارزش کمی است که برای تصویر و فناوریهای مرتبط با آن قائل است و آن را در عداد ابزارهای رتوریک و خطابه بر می شمرد. در جمهوری اسلامی شما بیشتر تحلیل می شنوید و نه گزارش. ما با گزارش ناقص و تحلیل حداکثری، خبر را منتقل می کنیم و طرف مقابل با اضافه کردن جزئیات بیشتر و نحوه پازل کردن آن جهت دار آنها، مردم ما را به سمت روایت خودش جلب می کند.
6 - نکته آخر در خصوصیت های تفکر تصویری، جایگاه ویژه ی تصویر آینده در میان تصاویر است. اگر ما سه دسته تصویرِ گذشته، اکنون و آینده داشته باشیم، تفکر تصویری، وابستگی بسیار شدیدی به تصاویر آینده دارد که به آن رویا هم می گویند. اگر دستگاه تصویرسازی گذشته و اکنون یک جامعه کامل باشد اما تصویر آینده ای برای خود نداشته باشد و آینده را فقط در قالب تحلیل نظری و انتزاعی توضیح دهد، آستانه تحمل جامعه برای مقاومت بسیار کاهش خواهد یافت چرا که کسانی که به کمک مفاهیم می توانند از آینده درکی پیدا کنند، بسیار کمتر از کسانی است که نیاز به تصویرسازی دارند. تصاویر آینده می توانند افق و انرژی، درد و امید مشترک تولید کنند و منظری شوند تا به وسیله آن گذشته و اکنون بفهمیم.
@mesle_Beheshti
۷:۵۷