۲۱ آبان
۱۰:۲۸
۲۲ آبان
﷽ ادب نفس ابتدا خیلی مشکل است️به تعبیر قرآن (إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ) ؛ نفس انسان پیوسته به بی بند و باری امر می کند. و به طور مطلق، شهوت. دعوت می کنه به شهوترانی، خشم حیوانی وهم شیطنت. وهم یعنی شیطنت من چه تعبیر بکنم. یکی از بزرگان(ره) در این زمینه می فرمود: «باید جلوی یابویِ چموشِ نفس را گرفت!»؛ مراد ایشان از این مطلب آن بود که باید دهنه ای از شرع و عقل بر نفس حیوانی خود بزنیم و آن را به آداب الهیّه مؤدّب کنیم. که این کار ابتدا مشکل است. ابتدا کسی که تو زندگیش به تعبیر من از نظر شهوتش، غضبش و وهمش نه شرعی وعقلی سرش می شود. متأسّفانه برخی از افراد، در جواب دیگران که آن ها را از اطاعت نفس برحذر می دارند، می گویند: «دلم میخواهد فلان عمل را انجام دهم؛ به شما چه ربطی دارد!»؛ در جواب این افراد باید گفت: این «دل» نیست که انجام این کار را از شما می خواهد بلکه این «نفس حیوانی» است که شما را به سوی آن عمل کشانیده است. دل و یا قلب انسان، خانۀ خدا است و شما به اشتباه، اسم شهوت، غضب و وهم را «دل» می گذارید؟! آیا فکر می کنید که با عوض کردن اسم، می توانید خود را فریب بدهید! سورۀ مبارکۀ يوسف، آيه53 #مجموعه_ادب_الهی #کتاب_تربیت_مربی جلسه سوم#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی@mojtabatehrani_ir
۱۰:۳۲
۱۰:۳۳
۱۰:۳۴
۲۳ آبان
۱۰:۳۴
۱۰:۳۸
۲۴ آبان
﷽ برای رسیدن به باطن پیامبر(ص)و علی(ع) بایدظاهرمان را با ظاهر آن ها تطبیق دهیم️هر مکتبی غیر از مکتب انبیای الهی(ع)، باطل محض است و هیچ راهی به سوی حق ندارد! فقط مکتب انبیا مکتب حق می باشد که آن نیز با مرزشناسی و مرزداری گره خورده است. برای قرار گرفتن در مکتب انبیا نیز، انسان باید ظاهرش را با ظاهر آنها تطبیق دهد؛ ظاهر یک مسلمان باید با ظاهر پیغمبر اکرم(ص) مطابق باشد. حضرت به چه چیزی نگاه می کرد و از چه چیزی نگاهش را برمی گرداند؟ حضرت چه صدایی را میشنید و چه آهنگهایی را حرام می دانست؟ حضرت چه حرفهایی را میزد و از چه حرفهایی گریزان بود؟ بنابراین در مکتب انبیای الهی(ع) اوّلین گام همین است که انسان ظاهر خود را با ظاهر آن ها تطبیق دهد. خودِ انبیا نیز همواره بر روی این مطلب تأکید میکردند. بنابراین راه یابی به باطن معارف انبیا از این مسیر می گذرد. مگر هر کسی میتواند به سوی باطن پیغمبر اکرم(ص) یا علی(ع) راه پیدا کند؟! اوّل باید ظاهر خود را با ظاهر آنها تطبیق دهد و مرزشناس و مرزدار باشد و سپس به باطن آن ها راه پیدا کند. #مجموعه_ادب_الهی #کتاب_تربیت_مربی جلسه هشتم#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی@mojtabatehrani_ir
۱۰:۳۴
۱۰:۳۵
۱۰:۳۷
۲۵ آبان
۱۰:۵۱
۱۰:۵۸
۲۶ آبان
۱۰:۳۳
۱۰:۳۶
۲۷ آبان
﷽رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ:« يَا كُمَيْلُ لَيْسَ الشَّأْنُ أَنْ تُصَلِّيَ وَ تَصُومَ وَ تَتَصَدَّقَ الشَّأْنُ أَنْ تَكُونَ الصَّلَاةُ بِقَلْبٍ نَقِيٍّ وَ عَمَلٍ عِنْدَ اللَّهِ مَرْضِيٍّ وَ خُشُوعٍ سَوِيٍّ وَ انْظُرْ فِيمَا تُصَلِّي وَ عَلَى مَا تُصَلِّي إِنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلَا قَبُولَ... »ترجمه: ای کمیل! شأن، مقام، منزلت و مرتبۀ معنوی به این نیست که فقط نماز بخوانی و روزه بگیری و انفاق کنی. مقام و منزلت و مرتبۀ معنوی به این است که نماز خواندن به همراه قلب پاک و خالص و همراه با اعمالی باشد که آن اعمال نزد خداوند مقبول باشد و خداوند سبحان از آن اعمال راضی و خشنود باشد. نماز خواندن باید با خشوع تمامی اعضا و جوارح بدن همراه باشد. نگاه کن در چه مکانی نماز می خوانی. و در چه لباسی نماز می خوانی. اگر مکان و لباس نماز را از راه شرعی و حلال به دست نیاورده ای، ذرّه ای نماز تو قبول نخواهد شد.شرح: در وصایا و سفارشاتی که علی علیه السلام، به کمیل فرمودند، یک بخشش این بود، که مقام و مرتبۀ معنوی شخص در این نیست که نماز بخواند، روزه بگیرد، صدقه بدهد؛ یعنی انفاق در راه خدا، این ظاهر عمل است به اصطلاح؛ بله امّا ارزش این کار عندالله که اوست عبارت از مقام معنوی و مرتبه، شأن به این معنا است. «لَيْسَالشَّأْنُ أَنْ تُصَلِّيَ وَ تَصُومَ وَ تَتَصَدَّقَ»؛ فهمیدید؟ ظاهربین فقط این نیستش. پس مقام و مرتبۀ معنوی مربوط به چیه؟ می فرماید:«الشَّأْنُ أَنْ تَكُونَ الصَّلَاةُ بِقَلْبٍ نَقِيٍّ»؛مقام و مرتبۀ معنوی که از ناحیۀ نماز می خواهی برای تو پیدا بشود، آن نمازی است که با دلی پاک، گوش کنید! از هر گونه چی؟ غیر خداست، چه شرکش باشد، هرچی می خواهد باشد، توجّه می کنید؟ تعلّقاتش باشد «الشَّأْنُ أَنْ تَكُونَ الصَّلَاةُ بِقَلْبٍ نَقِيٍّ وَ عَمَلٍ عِنْدَ اللَّهِ مَرْضِيٍّ »؛ عملی که مورد پسند خدا باشد. ما رضایت را خشنودی معنا می کنیم، واقعش پسند است اصلًا، می پسندد آدم تا خوشش می آید، تا نپسندی خوشت نمی آید؛ اصلش آن است.«وَ عَمَلٍ عِنْدَ اللَّهِ مَرْضِيٍّ وَ خُشُوعٍ سَوِيٍّ»؛ که ما می گوییم نماز با خضوع و خشوع. «سَوِيٍّ»؛ پایدار . نه یک بخشش، از اوّل تا آخرش توجّه کردید؟ خشوعی استوار، توجّه می کنید! پایدار، یک همچنین نمازی. بعد می فرماید: «وَ انْظُرْ فِيمَا تُصَلِّي وَ عَلَى مَا تُصَلِّي»؛ نگاه کن توی چی نماز می خوانی، روی چی نماز می خوانی. که اینجا می رود سراغ شرایط نماز. آن هست...فهمیدید چه می خواهم بگویم؟ مال مردم تویش هست؟حقّ الله تویش هست؟حقّ النّاس تویش هست؟ «فِيمَا تُصَلِّي»؛ تو چی؟ «وَ عَلَى مَا تُصَلِّي»؛ روی چی؟برو دقت «وَ انْظُرْ»؛ هم دارد، دقّت بکن. شد؟! «إِنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ» «وَجْهِهِ» می خورد به چی؟ «بِقَلْبٍ نَقِيٍّ» درست است یا نه؟ آنجا ها می خورد، خشوع و این ها، آن جاها«إِنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ» «فِيمَا تُصَلِّي» و چی؟ «عَلَى مَا تُصَلِّي»؛ دوّمیش به آن می خورد. اگر این جور نباشد؛ یعنی از نظر درونیّت آن جور، از نظر بیرونیت هم مراعات این را نکرده باشی، «فَلَا قَبُولَ» پذیرشی نیست، مقام و مرتبه هم خبری {نیست}. بحارالأنوار، جلد 74، صفحه 415... يَا كُمَيْلُ لَيْسَ الشَّأْنَ أَنْ تُصَلِّيَ وَ تَصُومَ وَ تَتَصَدَّقَ الشَّأْنُ أَنْ تَكُونَ الصَّلَاةُ بِقَلْبٍ نَقِيٍّ وَ عَمَلٍ عِنْدَ اللَّهِ مَرْضِيٍّ وَ خُشُوعٍ سَوِيٍّ وَ انْظُرْ فِيمَا تُصَلِّي وَ عَلَى مَا تُصَلِّي إِنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلَا قَبُولَ...شرح حدیث#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی@mojtabatehrani_ir
۱۰:۳۱
۱۱:۱۲
۲۸ آبان
﷽ نام های مبارکۀ سورۀ توحید ️نام معروفش سوره توحید، که این نام معروف ترین نام ها است برای سورۀ «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ». دوّم سورۀ اخلاص، که این هم معروف است. البتّه سوره توحید معروف تر است. نام های دیگری برای او ذکر کرده اند. من چند نام را می خوانم. سورۀ امان، سورۀنجات، سورۀ معرفت، سورۀ نور، سورۀ تفرید، سورۀ تحدید، سورۀ صمد، سورۀ نسبةالرّبّ گفته شده است. حدود بیست نام برای این سوره گفته اند. امام فخر در تفسیر کبیرش بیست نام نقل می کند. آنچه که معروف است به نام سوره توحید است. جهت اینکه گفته شده است سورۀ توحید، چون آیاتی که در این سوره است مربوط است به توحید ذات و توحید صفات، لذا گفته شده است سورۀ توحید. و امّا چرا سورۀ اخلاص گفته شده است؟ مرحوم طبرسی در مجمع البیان می گوید: اگر کسی از روی تعظیم این سوره را قرائت کند و بخواند، یعنی با توجّه تام، این موجب می شود خلاصی از آتش پیدا کند؛ لذا گفته شده سورۀ اخلاص. یا اگر کسی مضمون این آیات را مطلع بر آن شود، اقرار به او پیدا کند، این مؤمنِ مخلِصی است. لذا سورۀ اخلاص گفته شده است. #مجموعه_تفسیر_نور_مبین # سوره توحید
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی@mojtabatehrani_ir
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی@mojtabatehrani_ir
۱۰:۴۸
۱۰:۴۹
۲۹ آبان
﷽ سورۀمبارکه توحید منزل و جایگاه خاصّی دارد️آیا این سورۀ مبارکه یک منزله خاص و جایگاه خاصّی دارد در بین سور قرآنی یا نه؟ بله. در متون اسلامی ما روایات زیاد داریم، خیلی زیاد راجع به سورۀ «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ». که اگر کسی بخواهد این ها را گروه گروه کند، دسته دسته کند، دارای چند دسته و گروه می شود و هر گروهی یک مطلبی را هدف گیری کرده است نسبت به این سوره. دسته اوّل روایاتی است که مفادش این است که این سوره رابط بین خلق و خالق است. در کتاب معانی است، اصبغ بن نباته است، از علی(ع)نقل می کند که حضرت فرمود: «نِسْبَةَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»؛ سورۀ توحید شناسنامه خداوند متعال است. در علل الشرایع صدوق هست، به سند خودش از امام صادق(صلوات الله علیه) نقل می کند در حدیث معراج، دارد: وقتی که پیغمبراکرم(ص) به معراج رفت، خداوند به او فرمود: «فَقَالَ لَهُ اقْرَأْ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ كَمَاأَنْزَلْتُه» یا «كَمَا أَنْزَلْتُ فَإِنَّهَا نِسْبَتِي وَ نَعْتِي» خطاب به پیغمبر(ص) فرمود خداوند در معراج که: بخوان «قُلْ هُوَ اللَّهُ» را همان طور که من نازل کردم بر تو یا نازل شد بر تو. چرا؟ چون «قُلْ هُوَ اللَّهُ» نسبت من و صفت من است. #مجموعه_تفسیر_نور_مبین # سوره توحید#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی@mojtabatehrani_ir
۱۰:۳۱
۱۰:۳۲
۳۰ آبان
۱۰:۴۷