#انجمن_مشارکت#همدلی#برنامه_محوری
۷:۳۹
1. محمدامین صبوری2. حسین اکبرزاده3. محمدحسین خاکباز4. یاسین شیریان5. محمدحسین دهقانی
#انجمن_مشارکت#همدلی#برنامه_محوری#اعضای_انجمن
۱۰:۳۸
#انجمن_مشارکت#برنامه_محوری#همدلی#فرهنگ_و_ارتباطات#انجمن_دانشجویان
۱۹:۵۹
#انجمن_مشارکت#برنامه_محوری#رزومه#انجمن_علمی_دانشجویان
۱۱:۰۲
بازارسال شده از انجمن مشارکت
1. محمدامین صبوری2. حسین اکبرزاده3. محمدحسین خاکباز4. یاسین شیریان5. محمدحسین دهقانی
#انجمن_مشارکت#همدلی#برنامه_محوری#اعضای_انجمن
۱۷:۵۱
بسم الله الرحمن الرحیم
حرف آخر
ناملموس تر از رشته فرهنگ و ارتباطات، انجمن علمی آن است! این مساله را طی چند هفته اخیر که با افراد باتجربه صحبت هایی داشتیم، فهمیدم. هیچ کس کارکرد دقیق انجمن را نمی تواند تعیین کند و آنچه تاکنون سپری شده است، اجرای ایده های فردی بوده که الحمدلله در بسیاری از اوقات نیز، موفق بوده است. اما سوال این است که آیا امروز نیز باید به تکرار همان رویه ها پرداخت؟اگر فکر می کنید نگارنده جوابی برای این سوال دارد یا این که کارکرد دقیق انجمن را فهمیده است، سخت در اشتباه هستید! آنچه بنده به گمان خود فهمیده ام یک سری اصول عملیه در این وادی است. یعنی آنچه فعلا وظیفۀ ما را در حد ممکن معلوم می کند...این که می گوییم «انجمن مشارکت» ریشه در همین امر دارد. در این مسیر هرگز به تنهایی نمی توان قدمی برداشت. اگر قرار است از حد وظیفه گرایی صرف خارج شویم و کمی بیشتر جلو برویم، باید دست به دست هم داده و بی هیچ ترسی تَکرارها را تکرار نکنیم تا ما نیز نمونه ای باشیم جهت روشن تر شدن مسیر برای سالیان آینده انجمن. انجمن مشارکت همان «انجمن دانشجویانِ» سال های نه چندان دور است.این نگاه که انجمن، «دانشجویی» و منحصر به هسته ای سخت و پنج نفره است، اولین و اساسی ترین قدم فنای مفهوم ناب انجمن دانشجویان است و ناچارا انجمن را زیرمجموعه ای از زیرمجموعه های دانشگاه و دانشکده می کند. در سالیان اخیر هرگاه این تقلیل گرایی شکل گرفته و آن همدلی عمیق فراموش شده است، توفیقات انجمن در آن سال بسیار کم شده است. این روحیه تک روی چیزی فرای چند کدی یا تک کدی بودن هسته سخت انجمن است و بحث بحثِ دانشجویان یک رشته است.مجموعه ای که خیالش از همراهی دیگران راحت است، تازه قوت پیدا می کند تا قدم در راه برنامه ریزی و برنامه محوری بگذارد. بیش از سه هفته نشست و برخاست با متاخرین و متقدمینِ رشته، ما را به این رساند که برنامه ای مفید و عملی شکل نمی گیرد مگر با دو ملاحظه؛ نیاز شناسی و ظرفیت شناسی. این امر برای هیچ گروهی در چهار روز یا یک هفته ممکن نیست و گروه ما بعد از حدود 20 روز کم کم توانسته است تکلیف خودش را روشن کند، تا شاید بتواند ادعای برنامه محوری کند.درخواست حقیر این است که زنده کنید انجمنی را که ماهیتش به آرامی از ذهنمان رخت بربسته است؛ و این زنده کردن ربطی به این که چه کسی رای می آورد و دنبال چه برنامه ای است یا این که چقدر برای ورود به هسته سخت دست و پا می زند، ندارد. انجمن برای دانشجویان است و دانشجویان باید آن را پس بگیرند؛ وگرنه در تغییرات روز غرق خواهیم شد و انجمن نیز همچون برخی ساختارهای مفید و موفق گذشته به ابتذال کامل کشیده خواهد شد.
و من الله توفیق
محمد امین صبوریدبیر انجمن مشارکت
@mosharekat_association
حرف آخر
ناملموس تر از رشته فرهنگ و ارتباطات، انجمن علمی آن است! این مساله را طی چند هفته اخیر که با افراد باتجربه صحبت هایی داشتیم، فهمیدم. هیچ کس کارکرد دقیق انجمن را نمی تواند تعیین کند و آنچه تاکنون سپری شده است، اجرای ایده های فردی بوده که الحمدلله در بسیاری از اوقات نیز، موفق بوده است. اما سوال این است که آیا امروز نیز باید به تکرار همان رویه ها پرداخت؟اگر فکر می کنید نگارنده جوابی برای این سوال دارد یا این که کارکرد دقیق انجمن را فهمیده است، سخت در اشتباه هستید! آنچه بنده به گمان خود فهمیده ام یک سری اصول عملیه در این وادی است. یعنی آنچه فعلا وظیفۀ ما را در حد ممکن معلوم می کند...این که می گوییم «انجمن مشارکت» ریشه در همین امر دارد. در این مسیر هرگز به تنهایی نمی توان قدمی برداشت. اگر قرار است از حد وظیفه گرایی صرف خارج شویم و کمی بیشتر جلو برویم، باید دست به دست هم داده و بی هیچ ترسی تَکرارها را تکرار نکنیم تا ما نیز نمونه ای باشیم جهت روشن تر شدن مسیر برای سالیان آینده انجمن. انجمن مشارکت همان «انجمن دانشجویانِ» سال های نه چندان دور است.این نگاه که انجمن، «دانشجویی» و منحصر به هسته ای سخت و پنج نفره است، اولین و اساسی ترین قدم فنای مفهوم ناب انجمن دانشجویان است و ناچارا انجمن را زیرمجموعه ای از زیرمجموعه های دانشگاه و دانشکده می کند. در سالیان اخیر هرگاه این تقلیل گرایی شکل گرفته و آن همدلی عمیق فراموش شده است، توفیقات انجمن در آن سال بسیار کم شده است. این روحیه تک روی چیزی فرای چند کدی یا تک کدی بودن هسته سخت انجمن است و بحث بحثِ دانشجویان یک رشته است.مجموعه ای که خیالش از همراهی دیگران راحت است، تازه قوت پیدا می کند تا قدم در راه برنامه ریزی و برنامه محوری بگذارد. بیش از سه هفته نشست و برخاست با متاخرین و متقدمینِ رشته، ما را به این رساند که برنامه ای مفید و عملی شکل نمی گیرد مگر با دو ملاحظه؛ نیاز شناسی و ظرفیت شناسی. این امر برای هیچ گروهی در چهار روز یا یک هفته ممکن نیست و گروه ما بعد از حدود 20 روز کم کم توانسته است تکلیف خودش را روشن کند، تا شاید بتواند ادعای برنامه محوری کند.درخواست حقیر این است که زنده کنید انجمنی را که ماهیتش به آرامی از ذهنمان رخت بربسته است؛ و این زنده کردن ربطی به این که چه کسی رای می آورد و دنبال چه برنامه ای است یا این که چقدر برای ورود به هسته سخت دست و پا می زند، ندارد. انجمن برای دانشجویان است و دانشجویان باید آن را پس بگیرند؛ وگرنه در تغییرات روز غرق خواهیم شد و انجمن نیز همچون برخی ساختارهای مفید و موفق گذشته به ابتذال کامل کشیده خواهد شد.
و من الله توفیق
محمد امین صبوریدبیر انجمن مشارکت
۱۵:۰۸
#انجمن_مشارکت#انجمن_همدلی#برنامه_محوری#رای_دهی#محمد_امین_صبوری
@mosharekat_association
۱۶:۴۹
#انجمن_مشارکت#انجمن_همدلی#برنامه_محوری#رای_دهی#محمد_امین_صبوری
۲۰:۴۱