#علم_صرف
#قسمت_هفتم
ابنیه کلمات :کلمه در زبان عربی دارای شش بناء است زیرا یا سه حرف اصلی دارد که به آن (( ثلاثی )) می گویند و یا چهار حرف اصلی که به آن (( رباعی )) گفته میشود و یا دارای پنج حرف اصلی است که آن را (( خُماسی )) نامیده اند.هر کدام از این سه قسم یا بدون حرف زائد است که به آن (( مُجَرَّد )) می گویند و یا دارای حرف زائد است که (( مَزیدٌ فیه )) نامیده می شود.به مثالهای زیر توجه نمایید: { مجرد : عَلِمَ ، رَجُل✓ ثلاثی { مزید : اَعْلَمَ ، رِجال
............................................. { مجرد : دَحْرَجَ ، جَعْفَر✓ رباعی { مزید : تَدَحْرَجَ ، جَعافِر
.............................................. { مجرد: سَفَرْجَل✓ خماسی { مزید : خَنْدَریس
*توجه کنید: خماسی بودن مختص به اسم است و فعل یا ثلاثی است یا رباعی.
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است)
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۴:۰۷
#علم_نحو
#قسمت_هفتم
فعلهای مبنی
فعلهای مبنی عبارتند از:فعل ماضی ، فعل امر حاضر ، بعضی از صورتهای فعل مضارع.
علایم بناء هر یک از فعلهای بالا به شرح ذیل می باشد:• فعل ماضی :✓ مبنی بر فتح است ، در صیغه های ( 1،2،4،5) مانند : نَصَرَ، نَصَرَا ، نَصَرَتْ ، نَصَرَتا✓ مبنی بر ضم است ، در صیغه ( 3 ) مانند : نَصَرُوا✓ مبنی بر سکون است ، در صیغه های ( 6 تا 14) مانند: نَصَرْنَ ، نَصَرْتَ ، نَصَرْتُما ، نَصَرْتُم ، نَصَرْتِ ، نَصَرْتُما ، نَصَرْتُنَّ ، نَصَرْتُ ، نَصَرْنا .
• فعل مضارع در دو صورت مبنی است: ✓ هنگامی که با نون جمع مونث همراه باشد صیغه های ( 6 و 12 ) که در این صورت مبنی بر سکون است.مانند : یَنْصُرْنَ ، تَنْصُرْنَ✓ هنگامی که با نون تأکیدِ متصلِ به فعل استعمال شود در صیغه های ( 1،4،7،13،14 ) که در این صورت مبنی بر فتح است.مانند: یَنْصُرَنْ ، أَنْصُرَنَّ
* نکته : علامت بناء در فعل ماضی و مضارع حرکت لام الفعل است.
• فعل امر حاضرفقط شش صیغه مخاطب امرِ معلوم مبنی است که گاهی :
✓ مبنی بر سکون است مانند : اُنْصُرْ ، اُنْصُرْنَ ✓ گاهی مبنی بر حذف نون است مانند : اُنْصُرا، اُنْصُرُوا ، اُنْصُری ✓ گاهی مبنی بر حذف حرف عله است مانند: اُدْعُ ، اِرْمِ ، اِخْشَ
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است)
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۴:۰۷
#علم_صرف
#قسمت_هشتم
وزن برای اینکه حروف اصلی کلمه از حروف زائد مشخص شود ، سه حرف ( ف ع ل ) را به ترتیب بجای حروف اصلی به کار می برند .مثلاً می گویند ( کَتَبَ بر وزن فَعَلَ ) و ( عَلِمَ بر وزن فَعِلَ ) است و نسبت به کلمه ای که بیش از سه حرف اصلی داشته باشد لام وزن تکرار می شود.پس ( دِرْهَم بر وزن فِعْلَل ) و ( سَفَرْجَل بر وزن فَعَلْلَل) فایده دانستن وزن کلمات تشخیص حروف است که بوسیله آن می توان نوع و بناء کلمه را شناخت .
* تبصره : در کلمه ، حرفی را که برابر ( ف ) است فاء الفعل ، حرفی را که مقابل ( ع ) است عین الفعل و حرفی را که مقابل ( ل ) است را لامُ الفعل می نامند .
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است)
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۶:۴۱
#علم_نحو
#قسمت_هشتم
اسمهای مبنیبیشتر اسم ها معرب هستند و فقط بعضی از اسم ها مبنی می باشند که در علم صرف با آنها آشنا شده ایم و در اینجا به آنها اشاره می‌کنیم : ✓ ضمیرها مانند: هو ( مبنی بر فتح ) ، نَحنُ ( مبنی بر ضم ) .✓ اسم های اشاره مانند: هٰذا ( مبنی بر سکون ) ، ذٰلِکَٔ ( مبنی بر فتح ) ✓اسم های موصول مانند : اَلَّذینَ ( مبنی بر فتح ) ، اَلَّتِی ( مبنی بر سکون ) ✓ اسم های شرط مانند: ما ( مبنی بر سکون) ، مَتیٰ ( مبنی بر سکون ) ✓ اسم های استفهام مانند: مَنْ ؟ ( مبنی بر سکون) ایّانَ ؟ ( مبنی بر فتح ) ✓ اسماء افعال مانند: هَیْهاتَ ( مبنی بر فتح ) آمینَ ( مبنی بر فتح ) ✓ بعضی از کنایات و ظروف مانند: کَمْ ( مبنی بر سکون ) ، اَلانَ ( مبنی بر فتح )
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است)
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۶:۴۲
#علم_صرف
#قسمت_نهم
کلمه از نظر چگونگی حروف اصلی سه تقسیم دارد .در اینجا به دسته اول می‌پردازیم: 1. صحیح و مُعْتَلّ : کلمه ای را که هیچکدام از حروف اصلی آن حرف علّه نباشد صحیح گویند و کلمه ای را که یک یا چند حرف اصلی آن حرف علّه باشد مُعْتَلّ می نامند.حروف علّه عبارتند از ( واو ، یاء ، الف ) و سایر حروف را صحیح می گویند.کلمه صحیح مانند: سَلِمَ ، سالِم کلمه مُعْتَلّ مانند: قَوْل ( گفتار ) ، یُسْر ( آسانی ) ، باعَ ( فروخت ) .
مُعْتَلّ هفت قسم است : 1. معتل الفاء که آن را مثال گویند مانند : یَسَرَ ، وَقْت 2. معتل العین که آن را اَجْوَف می نامند مانند: خافَ ، بَیْع3. معتل اللّام که آن را ناقص گویند مانند دَعا ، ورَمْی 4. معتل الفاء و اللّام که آن را لفیف مفروق گویند مانند: وَفیٰ ، وَحْی 5. معتل الفاء و العین که آن را نیز لفیف مقرون گویند مانند: وَیْل 6. معتل العین و اللّام که آن را لفیف مقرون گویند مانند: لَویٰ ، حَیّ 7. معتل الفاء و العین و اللّام مانند ( واو ) و ( یأ ) که در اصل ( وَوَو ) و ( یَیَی ) بوده است.
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۶:۴۹
#علم_نحو
#قسمت_نهم
حروف مبنیهمه ی حروف در زبان عربی مبنی می باشند و با آنها در خلال درسهای آینده آشنا می شویم . حروف ، مبنی بر حرکتهای سه گانه و سکون می باشند.مبنی بر فتح ، مانند : ثُمَّ ، رُبَّ مبنی بر کسر ، مانند: لِ ، بِ مبنی بر ضم ، مانند: مُنْذُمبنی بر سکون ، مانند: مِنْ ، فِی
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است)
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۶:۵۰
#علم_صرف
#قسمت_دهم
همانطور که در قسمت نهم گفته شد کلمه از نظر چگونگی حروف اصلی سه تقسیم دارد .
در اینجا به دسته دوم و سوم می‌پردازیم
2. مهموز و غیر مهموز : کلمه ای را که یک یا چند حرف اصلی آن همزه باشد مهموز می نامند .مهموز بر سه قسم است : ✓ مهموز الفاء مانند: أمَرَ ✓ مهموز العین مانند : سَألَ✓ مهموز اللام مانند : بَرَأَ
3. مضاعف و غیر مضاعف : کلمه ای را که ( عین الفعل و لام الفعل ) یا ( فاء الفعل و عین الفعل ) آن همجنس باشد مضاعف نامند .مانند: مَدَّ ، حَجَّ ، بَبْر
تتمه : کلمه ای را که نه معتل باشد نه مهموز و نه مضاعف ، سالم می نامند.مانند: ضَرَبَ ، بَقَر
(ڪپے با ذکر لینک مجازاست )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۶:۵۵
#علم_نحو
#قسمت_دهم
اقسام اعراب اعراب بر سه قسم است: 1. اعراب ظاهری ✓2. اعراب تقدیری3. اعراب محلی
* اعراب ظاهری ، اعرابی است که علامت اعراب در آخر کلمه ظاهر می شود.مانند : جاءسعیدٌ ( سعیدٌ مرفوع است به اعراب ظاهری و علامت رفع آن ضمه ی آخر آن است ) .رأیتُ سعیداً ( سعیداً منصوب است به اعراب ظاهری و علامت نصب آن فتحه ی آخر آن است ) .سَمِعْتُ مِنْ سَعیدٍ ( سَعیدٍ مجرور است به اعراب ظاهری و علامت جر آن کسره آخر آن است) .کلمه ی سعید در سه مثال بالا دارای اعراب ظاهری است ؛ زیرا آخر آن ضمه ، فتحه و کسره که علامتِ اعراب ( رفع ، نصب ، جر ) است ، ظاهر و آشکار گردیده است.به اعراب ظاهری ، اعراب لفظی نیز گفته می شود زیرا علامت اعراب در لفظ آشکار می گردد .
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۶:۵۶
#علم_صرف
#قسمت_یازدهم
فعل : فعل کلمه ای است که بر وقوع کار یا پایدار شدن حالتی در زمان گذشته یا حال آینده دلالت کند . واقع شدن کار ، مانند: ضَرَبَ ( زد ) یَضْرِبُ ( می زند یا خواهد زد ) اِضْرِبْ ( بزن ) پدیدار شدن حالت ، مانند: حَسُنَ ( نیکو شد ) یَحْسُنُ ( نیکو می شود ) اُحْسُنْ ( نیکو شو )
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۶:۵۸
#علم_نحو
#قسمت_یازدهم
اقسام اعراب اعراب بر سه قسم است: 1. اعراب ظاهری 2. اعراب تقدیری ✓3. اعراب محلی
* اعراب تقدیری ، اعرابی است که به علتی علامت اعراب در آخر کلمه ظاهر نمی شود.
برخی از اسم هایی که اعراب آنها تقدیری است ، عبارتند از : اسم مقصور ، اسم منقوص ، اسم متصل به ضمیر ( ی )
•اسم مقصور ، اسمی است که حرف آخر آن الف مقصوره ( یٰ ، اٰ ) باشد .مانند : صُغریٰ ، مُوسیٰ ، عَصَا اسم مقصور در سه حالتِ اعرابی ( رفع ، نصب ،جر ) دارای اعراب تقدیری است .مانند: جأ مُوسیٰ ( مُوسیٰ : تقدیراً مرفوع است ) رَأَیْتُ مُوسیٰ ( مُوسیٰ : تقدیراً منصوب است )سَمِعْتُ مِنْ مُوسیٰ ( مُوسیٰ : تقدیراً مجرور است )
•اسم منقوص ، اسمی است که آخر آن یأ مدّی ( _ِ ی ) باشد. مانند: اَلْهادِی ، اَلْقاضِی
اسم منقوص فقط در دو حالتِ رفعی و جری اعرابش تقدیری است ؛ امّا در حالتِ نصبی اعرابش ظاهری است .مانند: جاء اَلْهادِی ( اَلْهادِی : تقدیراً مرفوع است) رَأیتُ اَلْهادِی ( اَلْهادِی : ظاهراً منصوب است )سَمِعْتُ مِنَ اَلْهادِی ( اَلْهادِی : تقدیراً مجرور است)
• اسمی که متصل به ضمیر ( ی ) باشد مانند : کتابی ( کتابم ) ، والدی ( پدرم ) این اسمها در هر سه حالتِ رفع ، نصب و جر اعرابشان تقدیری است.مانند : جاء والدی ( والد : تقدیراً مرفوع است) رَأیتُ والدی ( والد : تقدیراً منصوب است) سَمِعْتُ مِنْ والدی ( والد : تقدیراً مجرور است)
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۶:۵۹
#علم_صرف
#قسمت_دوازدهم
فعل بر سه قسم است: 1. ماضی 2. مضارع3. امر
فعل ماضی : فعلی است که بر وقوع کار یا حالتی در زمان گذشته دلالت کند .مانند: ضَرَبَ ، حَسُنَ
فعل مضارع: فعلی است که بر وقوع کار یا حالتی در زمان حال یا آینده دلالت کند.مانند: یَضْرِبُ ، یَحْسُنُ
فعل امر : فعلی است که بر طلب ایجاد کار یا حالتی دلالت نماید .مانند : اِضْرِبْ ، اُحْسُنْ
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۲:۰۶
#علم_نحو
#قسمت_دوازدهم
اقسام اعراب اعراب بر سه قسم است: 1. اعراب ظاهری 2. اعراب تقدیری3. اعراب محلی ✓
* اعراب محلی : اعراب کلمه مبنی است که در محل اسم معربی قرار گرفته است.مانند : جاء هذا ( هذا : اسم مبنی و فاعل و محلاً مرفوع) رَأیتُ هذا ( هذا : اسم مبنی و مفعول و محلاً منصوب) سَمِعْتُ مِنْ هذا ( هذا : اسم مبنی و محلاً مجرور )
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۲:۰۹
#علم_صرف
#قسمت_سیزدهم
اصل فعل ( مصدر ) فعل از مصدر گرفته میشود و مصدر کلمه ای است که تنها بر وقوع کار یا حالتی دلالت کند .مانند: خُروج ( خارج شدن ) ، حُسْن ( نیکو شدن )
آنچه مستقیماً از مصدر گرفته میشود فعل ماضی است و اما مضارع از ماضی گرفته میشود و امر از مضارع.
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است)
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۴:۰۸
#علم_نحو
#قسمت_سیزدهم
مضارع مرفوع :
علایم رفع مضارع : علامتِ رفع در اصل « ضمه » است و گاهی نون ( ن ) نیابت از ضمه می کند ؛ پس فعل مضارع در حالت رفع دارای دو علامت است: 1. ضمه ( _ُ ) در صیغه های ( 1،4،7،13،14) یَنْصُرُ، تَنْصُرُ ، تَنْصُرُ ، اَنْصُرُ ،نَنْصُرُ
در فعل های ناقص صیغه های ( 1،4،7،13،14) علامت رفع ، « ضمّهٔ مقدّر » است .مانند : یَرْمی ، تَرْمی ، تَدْعو ، اَخْشیٰ ، نَخْشیٰ علامت رفع پنج فعل ناقصِ بالا ، ضمه مقدر است که در اصل چنین بوده اند : یَرْمِیُ ، تَرْمِیُ ، تَدْعُوُ ، اَخْشَیُ ، نَخْشَیُ
2. نون ( نَ ، نِ ) در افعال خمسه ، عبارتند از : یَنْصُرانِ ، تَنْصُرانِ ، یَنْصُرونَ ، تَنْصُرونَ ، تَنْصُرِینَ
رفع مضارع: هرگاه فعل مضارع از عوامل ( نصب و جزم ) عاری باشد ، مرفوع است .مانند: یَنْصُرُ ، یَنصُرانِ ، یَنْصُرونَ... اَنْصُرُ ، نَنْصُرُ
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۴:۰۹
#علم_صرف
#قسمت_چهاردهم
معلوم و مجهول: فعل یا معلوم است یا مجهول.
✓ فعل معلوم: فعلی است که فاعلش در کلام ذکر شده باشد.مانند: ضَرَبَ زَیْدٌ بَکراً ( زید بکر را زد )
✓ فعل مجهول: فعلی است که فاعلش ذکر نشود و به مفعول نسبت داده شود . در این صورت مفعول را چون به جای فاعل گذاشته شده است « نائب فاعل » می گویند.مانند : ضُرِبَ بَکْرٌ ( بکر زده شد )
فعل مجهول را مستقیماً از مصدر نمی گیریم بلکه ماضی آن از ماضی معلوم و مضارع آن از مضارع معلوم
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۴:۱۴
#علم_نحو
#قسمت_چهاردهم
مضارع منصوب
علایم نصب مضارع: علامت نصب در اصل همان « فتحه » است و در برخی صیغه های مضارع منصوب ، « حذف نون » نیابت از فتحه می کند .
پس فعل مضارع در حالت نصبی دو علامت دارد : 1. فتحه ( _َ ) در صیغه های ( 1،4،7،13،17 ) لَنْ یَنْصُرَ ، لَنْ تَنْصُرَ ، لَنْ تَنْصُرَ ، لَنْ اَنْصُرَ ، لَنْ نَنْصُرَ
*نکته: علامت نصبِ ناقص الفی ، مثل یَخْشیٰ در صیغه های ( 1،4،7،13،14) فتحه مقدَّر است .مانند: لَنْ یَخْشیٰ ، لَنْ تَخْشیٰ ، لَنْ تَخْشیٰ ، لَنْ اَخْشیٰ ،لَنْ نَخْشیٰ
2. حذف نون در افعال خمسهمانند: لَنْ یَنْصُرا ، لَنْ تَنْصُرا ، لَنْ یَنْصُروا ، لَنْ تَنْصُروا ، لَنْ تَنْصُرِی
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۱۴:۱۶
#علم_صرف
#قسمت_پانزدهم
صیغه های فعل :فاعل یا نائب فاعل یا غائب یا مخاطب و یا متکلم است به همین مناسبت فعل را در این یه حالت به ترتیب غائب ، مخاطب و متکلم می نامند.
دو فعل غائب و مخاطب با ذکر مذکر یا مونّث بودن فاعل یا نائب فاعل و نیز با مفرد و یا جمع بودن آن تغییر می‌کند و در هر مورد صورت خاصی دارد .و فعل متکلّم فقط با مفرد یا غیر مفرد بودن فاعل یا نائب فاعل تغییر می‌کند و دارای دو صورت است ، هر کدام از صور فوق را « صیغه » می گویند و آن را فاعل یا نائب فاعل می خوانند.مقلا می گویند: صیغه مفرد مذکر غائب ، صیغه مثنّای مذکر غائب ، صیغه جمع مذکر غائب و همینطور ...
از آنچه گذشت روشن شد که فعل غائب دارای شش صیغه است و فعل مخاطب نیز دارای شش صیغه و فعل متکلّم دارای دو صیغه و در نتیجه هر فعل دارای 14 صیغه می باشد .
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۲:۴۳
#علم_نحو
#قسمت_پانزدهم
عوامل نصب :فعل مضارع بعد از عوامل نصب منصوب می شود .
عوامل نصب مضارع بر دو قسم است: 1. ناصب بالذات2. ناصب به اَنْ مقدَّر
1.حروف ناصب بالذات چهار حرف می باشد( اَنْ ، لَنْ ، کَیْ ، اِذَنْ )
✓ اَنْ ( اینکه ) ، مانند: اَنْ تَصُومُوا خیرٌ لَکُمْ ( اینکه روزه بگیرید برای شما بهتر است ).
✓ لَنْ ( هرگز ) ، مانند: لَنْ یَجُودَ البخیلُ ( بخیل هرگز بخشش نمی کند ).
✓ کَیْ ( تا ، برای اینکه ) ، مانند : جِئتُکَٔ کَیْ أَدْرُسَ ( نزد تو آمدم تا درس بخوانم ) .
✓ اِذَنْ ( در آن هنگام ) ، در جواب کسی می آید . مثل اینکه کسی به ما گوید : سَأَزُورُکُمْ ( به زودی شما را زیارت می کنم ) . در جواب می گوئیم : اِذَنْ نُکْرِمَکُمْ ( آن هنگام شما را گرامی میداریم ) .
2. حروف ناصب به اَنْ مقدَّر ، حروفی هستند که فعل مضارع بعد از آنها ، بوسیله اَنِ مقدَّر منصوب می شود. و آنها عبارتند از : ( حتی ، لام ، فأ ، واو ، اَوْ ) که اصل آن عبارت است از: ( حَتّی اَنْ ، لِاَنْ ، فَاَنْ ، وَاَنْ ، اَوْ اَنْ ) مانند: ✓ اِضْرِبِ المُذنِبَ حَتّیٰ یَتُوبَ ( گناهکار را بزن تا توبه کند ) که در اصل بوده : حَتّیٰ اَنْ یَتُوبَ ✓ خُذِ الدَّوا َٔ لِتَبْرَأَ ( دارو را بگیر تا بهبود یابی ) که در اصل بوده : لِاَنْ تَبْرَأَ ✓ اِرْحَمْ فَتُرْحَمَ ( رحم کن ، پس مورد ترحّم قرار می گیری ) که در اصل بوده : فَاَنْ تُرْحَمَ .
(ڪپے با ذکر لینک مجازاست )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۲:۴۳
#علم_صرف
#قسمت_شانزدهم
فعل مجرد : فعل مجرد به فعلی می گویند که در صیغه اول ماضی آن حرف زائد نباشد .
فعل مزید فیه : فعل مزید فیه به فعلی گفته می شود که صیغه اول ماضی آن ، دارای حرف زائد باشد .
نکته :همزه و حروف علّه در معرض تغییرند . تغییر همزه را « تخفیف » گویند و آن به دو صورت است : قلب و حذف
✓ تخفیف قلبی : هرگاه در کلمه ای همزه ساکن بعد از همزه متحرّک قرار گیرد ، همزه ساکن را به حرف مدّ تبدیل می کنند .مانند : ( اِ ءمان ) می شود ( ایمان ) ولی اگر همزه ساکن بعد از حرف متحرکی غیر از همزه قرار گیرد تبدیل آن به حرف مدّ جایز است نه واجب .مانند : ( شُؤم ) می شود ( شوم )
✓ تخفیف حذفی : قاعده مشخصی ندارد و سَماعی است .مانند : ( أُؤْخُذْ ) میشود ( خُذْ ) (أُؤْکُلْ ) میشود ( کُلْ )
تغییر حرف علّه را « اِعلال » گویند و اعلال حرف علّه بر سه قسم است : سکون و قلب و حذف . که اعمال هر کدام طبق قواعد خاص و در شرایط معیّنی صورت می گیرد .
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۴:۰۲
#علم_نحو
#قسمت_شانزدهم
مضارع مجزوم
علایم جزم مضارع فعل مضارع دارای سه علامت جزم است :
1. سکون ( _ْ ) ، در صیغه های ( 1،4،7، 13،14 ) افعال سالم مانند : لَمْ یَنْصُرْ ، لَمْ تَنْصُرْ ، لَمْ تَنْصُرْ ، لَمْ اَنْصُرْ ، لَمْ نَنْصُرْ
2. حذف حرف عله ، در صیغه های ( 1،4،7،13،14) افعال ناقص چه ناقص واوی مثل ( یَدْعُو ) ، چه یایی مثل ( یَرْمی ) و چه الفی مثل ( یَخْشیٰ ) مانند : لَمْ یَدْعُ ، لَمْ تَدْعُ ، لَمْ تَرْمِ ، لَمْ اَرْمِ ، لَمْ نَخْشَ
3. حذف نون ، در افعال خمسه : لَمْ یَنْصُرا ، لَمْ تَنْصُرا ، لَمْ یَنْصُرُوا ، لَمْ تَنْصُروا ، لَمْ تَنْصُرِی
(ڪپے با ذکر لینک مجاز است )
ble.ir/join/ZWU4MWZhND
۴:۰۴