۱۷ آبان
کشف یک سیاره عجیب با ابرهای فلزی/ اینجا تیتانیوم میباردمحققان علوم فضایی یک سیاره فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) بسیار داغ با ابرهای فلزی را کشف کرده‌اند که تیتانیوم از آنها می‌بارد./ ایرنا┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۱۹:۴۹
سیاره نپتون چگونه کشف شد؟سال ۱۸۴۶ در چنین روزی ستاره‌شناس آلمانی، یوهان گوتفری گاله در رصدخانه برلین، هشتمین سیاره منظومه شمسی را نه کشف که مشاهده کرد. از آنجا که به قول پی‌پر روسو «هیچ‌وقت اکتشافات بزرگ علمی اثر فرد واحدی نیست، بلکه فکر این اکتشافات به تدریج در مغزها رسوخ می‌یابد و هر کس که قابل‌تر و دانشمندتر باشد این فکر را می‌گیرد و آن را تقویت می‌کند» در ماجرای کشف نپتون هم چند #دانشمند نقش داشتند. گویا ژان باتیست دالامبر فرانسوی اولین کسی بود که اواخر قرن هجدهم احتمال وجود چنین سیاره‌ای را مطرح کرد و بعد از او هم هم‌وطنش آلکسی بووار در مطالعه روی حرکت اورانوس ناسازگاری‌هایی را تشخیص داد.ادامه۱۹:۵۸
نجوم سیاره نپتون چگونه کشف شد؟ سال ۱۸۴۶ در چنین روزی ستاره‌شناس آلمانی، یوهان گوتفری گاله در رصدخانه برلین، هشتمین سیاره منظومه شمسی را نه کشف که مشاهده کرد. از آنجا که به قول پی‌پر روسو «هیچ‌وقت اکتشافات بزرگ علمی اثر فرد واحدی نیست، بلکه فکر این اکتشافات به تدریج در مغزها رسوخ می‌یابد و هر کس که قابل‌تر و دانشمندتر باشد این فکر را می‌گیرد و آن را تقویت می‌کند» در ماجرای کشف نپتون هم چند #دانشمند نقش داشتند. گویا ژان باتیست دالامبر فرانسوی اولین کسی بود که اواخر قرن هجدهم احتمال وجود چنین سیاره‌ای را مطرح کرد و بعد از او هم هم‌وطنش آلکسی بووار در مطالعه روی حرکت اورانوس ناسازگاری‌هایی را تشخیص داد. ادامه
سیاره نپتون چگونه کشف شد؟ سال ۱۸۴۶ در چنین روزی ستاره‌شناس آلمانی، یوهان گوتفری گاله در رصدخانه برلین، هشتمین سیاره منظومه شمسی را نه کشف که مشاهده کرد. از آنجا که به قول پی‌پر روسو «هیچ‌وقت اکتشافات بزرگ علمی اثر فرد واحدی نیست، بلکه فکر این اکتشافات به تدریج در مغزها رسوخ می‌یابد و هر کس که قابل‌تر و دانشمندتر باشد این فکر را می‌گیرد و آن را تقویت می‌کند» در ماجرای کشف نپتون هم چند #دانشمند نقش داشتند. گویا ژان باتیست دالامبر فرانسوی اولین کسی بود که اواخر قرن هجدهم احتمال وجود چنین سیاره‌ای را مطرح کرد و بعد از او هم هم‌وطنش آلکسی بووار در مطالعه روی حرکت اورانوس ناسازگاری‌هایی را تشخیص داد. ادامهبووار این مساله را با ریاضیدان جوانی به نام اوربان لو وریه در میان گذاشت و به او گفت اینجا یک مارماهی زیر سنگ پنهان است و شاید تو بتوانی آن را پیدا کنی. لو وریه به پیشنهاد بووار روی مطالعه حرکت #اورانوس متمرکز شد و او هم ناسازگاری‌هایی را تشخیص داد که به نظرش متأثر از عاملی خارجی بود؛ «این عامل خارجی ممکن است دو همسایه بزرگ اورانوس یعنی مشتری و زحل باشند اما محاسبه ثابت می‌کند که چنین نیست. پس حتما سیاره ناشناسی در میان است که می‌توان جرم و وضع آن را از روی اختلالاتی که در حرکت اورانوس ایجاد می‌شود حساب کرد.»لو وریه محاسبات خود را با دقتی درخور یک دانشمند تاریخ‌ساز تکمیل کرد و نامه‌ای برای گاله، که ستاره‌شناس مشهور مقیم #برلین بود فرستاد. در آن نامه نوشت: «چون رصدخانه شما دارای دوربین بسیار قوی است و شما این ناحیه از آسمان را با دقت مطالعه کرده‌اید، خواهش می‌کنم نگاه کنید که آیا شیئ خاصی که روی کاتالوگ‌ها مشاهده نشده باشد در ۳۲۶ درجه و ۳۲ دقیقه طول آسمانی وجود دارد یا نه؟»نامه ۲۳ سپتامبر ۱۸۴۶ به گاله رسید و او همان شب، سیاره را با اختلافی در حد یک درجه در همان جایی که لو وریه محاسبه کرده بود پیدا کرد. گاله بر حرکت این شیئ و مقایسه آن با محل ستارگان پس‌زمینه‌اش دقیق شد و ۲۴ ساعت بعد نتیجه گرفت که این شی قطعا یک سیاره است. این سیاره را به خاطر رنگ آبی‌اش، به اسم خدای دریاها در اساطیر رومی، نپتون نامیدند. نماد نجومی آن هم نیزه سه شاخه‌ای است که معمولا نپتون (و نیز پوزئیدون) در نقاشی‌هایی که از او می‌کشند در دست دارد. نپتون ۱۳ قمر در اندازه‌های مختلف دارد که بزرگ‌ترین‌شان تریتون خوانده می‌شود. این سیاره از مشتری و زحل و اورانوس کوچک‌تر است و از این‌رو چهارمین سیاه بزرگ منظومه شمسی شناخته می‌شود. جرم آن ۱۷ برابر جرم زمین و قطرش ۴ برابر قطر #سیاره ماست. ۱۶۵ سال زمینی طول می‌کشد که یک بار به دور خورشید بچرخد و به عبارت دیگر، یک سال آن ۱۶۵ برابر یک سال ماست. یعنی از زمان کشف تاکنون، فقط یک سال در آنجا سپری شده است. نپتون تنها سیاره منظومه شمسی است که با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود و قبل از این که وجود آن با رویت اثبات شود، در محاسبات #ریاضی دیده شد. سال ۱۹۸۹ کاوشگر وویجر۲ از نپتون عکس گرفت و مرزهای شناخت دانشمندان از آن را کمی گسترش داد. می‌گویند این سیاره جو متلاطمی دارد و بادهای سردی با سرعت ۶۴۰ کیلومتر بر ساعت در آن می‌وزد.»┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۱۹:۵۸
۱۸ آبان
۴:۰۶
۴:۰۶
۴:۰۶
۱۹ آبان
️ احتمال وجود حیات میکروبی در سیاره مریخ️محققان توضیح می‌دهند لایه‌هایی از یخ‌آب که با انباشته شدن برف و غبار چند میلیون سال گذشته روی سطح مریخ شکل گرفته، ممکن است شرایطی برای وجود حیات فراهم کنند. به باور آنها، یخ آ‌ب‌شده زیر سطح می‌تواند مقداری آب مایع در خود نگه دارد و به این ترتیب بهترین بستر برای حیات در مریخ باشد.️سطح مریخ به دلیل نداشتن لایه محافظ ازن، در معرض تابش شدید خورشید است که حتی به عمق و زیر سطح آن نیز نفوذ می‌کند و حدود ۳۰ درصد خطرناک‌تر از تابش‌های زمین است. با این حال، مطالعه جدید نواحی خاصی از مریخ را نشان می‌دهد که کمتر در معرض تابش‌اند و ممکن است شرایط حیات در آنها وجود داشته باشد.┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۱۴:۵۱
۲۰ آبان
۴:۲۵
عکسی بی‌نظیر با بیش از ۱میلیارد پیکسل از ۶۲ عکسِِ سرهم شده پدید آمده.IG: txmrae Half moon
۱۸:۰۶
۲۳ آبان
نظریه جهان های چرخه ای یا جهان اکپیروتیکشاید تصور کنید هنوز زمان آن نرسیده که بتوان نظریه M را بطور جدی به حیطه کیهان شناسی وارد کرد. با این وجود فیزیکدانان تلاش کرده اند به منظور ایجاد تغییری جدید در شیوه معمول تورم جهان، از #فیزیک پوسته ها استفاده کنند. پل استینهارت از پریستون ،برت اورت از دانشگاه پنسیلوانیا و نیل توراک از دانشگاه کمبریج به همراه هم نظریه ای به نام “جهان اکپیروتیک” ( در زبان یونانی به معنی آتش سوزی ) یا جهان چرخه ای ارئه داده اند تا بتوانند ویژگی های جدید تصویر پوسته M بعدی را به کار گیرند. در چنین تصویری برخی از ابعاد می توانند بزرگ و حتی از نظر اندازه نامتناهی باشند. آن دو پوسته سه بعدی همواره ، همگن و موازی و سرد بوده ولی گرانش به تدریج آنها را به سمت هم می کشاند. سرانجام آنها با یکدیگر برخورد می کنند و انرژی جنبشی عظیمی ناشی از برخورد آنها به تابش ماده ای تبدیل می شود که جهان ما را می سازند. برخی ترجیح می دهند به جای #نظریه_بیگ_بنگ به این نظریه برخورد بزرگ بگویند؛ زیرا در این حالت مسئله مربوط می شود به برخورد دو پوسته.ادامه┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۵:۵۰
نیروی ناشی از برخورد، دو #جهان را از هم دور می کند. وقتی این دو پوسته از یکدیگر دور می شوند، به سرعت خنک شده، و جهانی را که امروز می بینیم ایجاد می کنند. این خنک شدن و انبساط برای تریلیون ها سال ادامه داشته، تا زمانی که دمای جهان ها به صفر مطلق نزدیک مش شود و #چگالی ماده به تنها یک الکترون در کادریلیون سال نوری مکعب می رسد. در نتیجه جهان خالی و راکد می گردد. اما گرانش به کار خود برای جذب دو پوسته ادامه می دهد، تا اینکه تریلیون ها سال بعد، آنها بار دیگر با یکدیگر برخورد کرده و این چرخه دوباره تکرار می شود. این نظریه یعنی احتمالا پوسته های دیگری نیز در فضا شناور هستند که ممکن است در آینده با ما برخورد بزرگ دیگری کنند.منبع:سایت علمی بیگ بنگ┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۵:۵۱
اگر قاره ها از هم جدا نمی شدند و ابر قاره ی "پانگه آ" متلاشی نمی شد، جای کشورها به این صورت می بود..! ۱۷۵ میلیون سال پیش قاره‌هایی که امروز مجموعهٔ خشکی‌های زمین را تشکیل می‌دهند در یک اَبَرقارهٔ کلان به نام پانگه‌آ کنار هم جمع شده بودند. آفریقا در میانهٔ این همگروهه جای داشت و در واقع برآمدگی شمال غربی آن، پیوندگاه دو قطعه پانگه‌آ، لورازیا (دربرگیرندهٔ آمریکای شمالی، اروپا و آسیای شمالی) و گندوانا (شامل آمریکای جنوبی، آفریقا، آسیای جنوبی، جنوبگان و قاره استرالیا) بود.به خاطر وجود این پل خاکی به‌هم‌پیوسته بود که، جانوران خشکی‌زی کمیاب مانند کیسه‌داران، که نخستین گروه مهم پستانداران بودند، می‌توانستند در هر گوشهٔ زمین پراکنده شوند. نزدیک به ۱۶۵ میلیون سال پیش که روند تکه‌تکه شدن پانگه‌آ آغاز شد، ادامهٔ این جابه‌جایی بسیار دشوار گردید.┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۵:۵۶
نجوم اگر قاره ها از هم جدا نمی شدند و ابر قاره ی "پانگه آ" متلاشی نمی شد، جای کشورها به این صورت می بود..! ۱۷۵ میلیون سال پیش قاره‌هایی که امروز مجموعهٔ خشکی‌های زمین را تشکیل می‌دهند در یک اَبَرقارهٔ کلان به نام پانگه‌آ کنار هم جمع شده بودند. آفریقا در میانهٔ این همگروهه جای داشت و در واقع برآمدگی شمال غربی آن، پیوندگاه دو قطعه پانگه‌آ، لورازیا (دربرگیرندهٔ آمریکای شمالی، اروپا و آسیای شمالی) و گندوانا (شامل آمریکای جنوبی، آفریقا، آسیای جنوبی، جنوبگان و قاره استرالیا) بود. به خاطر وجود این پل خاکی به‌هم‌پیوسته بود که، جانوران خشکی‌زی کمیاب مانند کیسه‌داران، که نخستین گروه مهم پستانداران بودند، می‌توانستند در هر گوشهٔ زمین پراکنده شوند. نزدیک به ۱۶۵ میلیون سال پیش که روند تکه‌تکه شدن پانگه‌آ آغاز شد، ادامهٔ این جابه‌جایی بسیار دشوار گردید. ┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018
اگر قاره ها از هم جدا نمی شدند و ابر قاره ی "پانگه آ" متلاشی نمی شد، جای کشورها به این صورت می بود..! ۱۷۵ میلیون سال پیش قاره‌هایی که امروز مجموعهٔ خشکی‌های زمین را تشکیل می‌دهند در یک اَبَرقارهٔ کلان به نام پانگه‌آ کنار هم جمع شده بودند. آفریقا در میانهٔ این همگروهه جای داشت و در واقع برآمدگی شمال غربی آن، پیوندگاه دو قطعه پانگه‌آ، لورازیا (دربرگیرندهٔ آمریکای شمالی، اروپا و آسیای شمالی) و گندوانا (شامل آمریکای جنوبی، آفریقا، آسیای جنوبی، جنوبگان و قاره استرالیا) بود. به خاطر وجود این پل خاکی به‌هم‌پیوسته بود که، جانوران خشکی‌زی کمیاب مانند کیسه‌داران، که نخستین گروه مهم پستانداران بودند، می‌توانستند در هر گوشهٔ زمین پراکنده شوند. نزدیک به ۱۶۵ میلیون سال پیش که روند تکه‌تکه شدن پانگه‌آ آغاز شد، ادامهٔ این جابه‌جایی بسیار دشوار گردید. ┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 اینو پیشنهاد مجله بزنید
۵:۵۷
۲۴ آبان
۲۶ آبان
تصویر منتخب ناسا
راه شیری بر فراز جزیره ایستر
چرا مجسمه‌های جزیره ایستر ساخته شدند؟ هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند. چیزی که مشخص است این است که بیش از ۹۰۰ مجسمه سنگی بزرگ به نام موآی در آنجا وجود دارد. این مجسمه‌های موآی که توسط مردم راپا نویی (جزیره ایستر) ساخته شده‌اند، به طور میانگین بیش از دو برابر قد یک انسان ارتفاع دارند و وزنشان بیش از ۲۰۰ برابر یک انسان است.
┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018
راه شیری بر فراز جزیره ایستر
چرا مجسمه‌های جزیره ایستر ساخته شدند؟ هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند. چیزی که مشخص است این است که بیش از ۹۰۰ مجسمه سنگی بزرگ به نام موآی در آنجا وجود دارد. این مجسمه‌های موآی که توسط مردم راپا نویی (جزیره ایستر) ساخته شده‌اند، به طور میانگین بیش از دو برابر قد یک انسان ارتفاع دارند و وزنشان بیش از ۲۰۰ برابر یک انسان است.
┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۲:۳۷
۲:۳۸
کرمچاله های قابل عبور؟
چگونه می توانیم سیاهچاله را تجسم کنیم؟کرمچاله ها واقعی هستند یا فانتزی؟آیا کرمچاله ها از نظر فیزیکی قابل قبول هستند؟کرمچاله ، سیاهچاله و سفیدچاله
• ترجمه و زیرنویس از نادیه افشاری┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018
چگونه می توانیم سیاهچاله را تجسم کنیم؟کرمچاله ها واقعی هستند یا فانتزی؟آیا کرمچاله ها از نظر فیزیکی قابل قبول هستند؟کرمچاله ، سیاهچاله و سفیدچاله
• ترجمه و زیرنویس از نادیه افشاری
┄┅═✾✾═┅┄ @njoom2018 ۲:۴۱
۳۰ آبان
