بازارسال شده از
تدبر در قرآن، سوره مبارکه العادیات
بخش اول - کلیات و شأن نزول
سوره عادیات یکی از سورههای کوتاه و در عین حال پرمحتوای قرآن است که با تصاویری زنده از تاخت و سرعت اسبها آغاز میشود و با اشاره به وضعیت درونی انسان و گرایشهای او پایان مییابد.
این سوره، هم یادآور توانایی و قدرت انسان مؤمن در میدان عمل است و هم هشدار نسبت به بیاعتنایی و کنود بودن در برابر ربّ.
سوگندهای آغازین سوره، بیانگر هماهنگی میان شتاب، قدرت، تلاش و اخلاص است و به انسان امروز میآموزد که هر اقدام عملی و هر حرکت جهادی، نیازمند توازن درونی و اهتمام به ربّ و اهداف الهی است.
در این سوره ویژگی های انسان مجاهدی که میداندار عرصهی جهاد است به زیباترین شکل ممکن بیان میگردد.
شأن نزول:فتح و پیروزی در غزوه «ذات السلاسل»
در غزوه ذاتالسلاسل، گروهی از اعراب بیاباننشین قصد حملهی شبانه به مدینه را داشتند. رسول خدا(ص) دستور داد مردم در مسجد جمع شدند. آنگاه به منبر رفته و آن خبر را به مردم داد. جماعتی از اهل «صفه» به پا خاسته گفتند: ما را به جنگ بفرست، محمد از روی قرعه هشتاد نفر را انتخاب کرد.ابتدا ابوبکر و سپس عمر و عمرو بن العاص فرماندهی لشکر را بر عهده گرفتند، اما هر بار با شکست و تلفات به مدینه بازگشتند.
پس از این شکستها، رسول خدا (ص) حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) را به فرماندهی سپاه منصوب کردند.سپاه با بینش نظامی امیرالمؤمنین(ع)، شبانه حرکت کرده و روز را در مخفیگاهها پنهان میشدند. در این میان ابوبکر، عمر و عمرو بن العاص تلاش کردند علی(ع) را از تصمیم خود در اتخاذ این تکنیک جنگی منصرف کنند.حضرت هیچ پاسخی ندادند و با آمادگی کامل برای حمله فجر، با نقشهای دقیق دشمن را غافلگیر و محاصره کردند و نهایتا با کمترین تلفات آنان را شکست دادند و پیروزی را به دست آوردند.
امیرالمومنین(ع) و سپاهیان هنوز به مدینه بازنگشته بودند و هیچکس از نتیجه نبرد باخبر نبود که سوره مبارکه العادیات بر پیامبر نازل شد. پیامبر این سوره را در نماز صبح تلاوت کردند. پس از پایان نماز اصحاب گفتند که این سوره را تاکنون نشنیدهاند. پیامبر فرمودند: «آری، علی(ع) بر دشمن پیروز گشته و جبرئیل دیشب با آوردن این سوره بشارت آن را داد.چند روز پس از نزول سوره عادیات، حضرت علی(ع) با غنائم و اسرا به مدینه بازگشتند.
#تدبر_درقرآن#سوره_عادیات#امیرالمؤمنین#میداندار_عرصه_جهاد
@hamidrezakhanjari @nojavan_alhosein
بخش اول - کلیات و شأن نزول
سوره عادیات یکی از سورههای کوتاه و در عین حال پرمحتوای قرآن است که با تصاویری زنده از تاخت و سرعت اسبها آغاز میشود و با اشاره به وضعیت درونی انسان و گرایشهای او پایان مییابد.
این سوره، هم یادآور توانایی و قدرت انسان مؤمن در میدان عمل است و هم هشدار نسبت به بیاعتنایی و کنود بودن در برابر ربّ.
سوگندهای آغازین سوره، بیانگر هماهنگی میان شتاب، قدرت، تلاش و اخلاص است و به انسان امروز میآموزد که هر اقدام عملی و هر حرکت جهادی، نیازمند توازن درونی و اهتمام به ربّ و اهداف الهی است.
در این سوره ویژگی های انسان مجاهدی که میداندار عرصهی جهاد است به زیباترین شکل ممکن بیان میگردد.
شأن نزول:فتح و پیروزی در غزوه «ذات السلاسل»
در غزوه ذاتالسلاسل، گروهی از اعراب بیاباننشین قصد حملهی شبانه به مدینه را داشتند. رسول خدا(ص) دستور داد مردم در مسجد جمع شدند. آنگاه به منبر رفته و آن خبر را به مردم داد. جماعتی از اهل «صفه» به پا خاسته گفتند: ما را به جنگ بفرست، محمد از روی قرعه هشتاد نفر را انتخاب کرد.ابتدا ابوبکر و سپس عمر و عمرو بن العاص فرماندهی لشکر را بر عهده گرفتند، اما هر بار با شکست و تلفات به مدینه بازگشتند.
پس از این شکستها، رسول خدا (ص) حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) را به فرماندهی سپاه منصوب کردند.سپاه با بینش نظامی امیرالمؤمنین(ع)، شبانه حرکت کرده و روز را در مخفیگاهها پنهان میشدند. در این میان ابوبکر، عمر و عمرو بن العاص تلاش کردند علی(ع) را از تصمیم خود در اتخاذ این تکنیک جنگی منصرف کنند.حضرت هیچ پاسخی ندادند و با آمادگی کامل برای حمله فجر، با نقشهای دقیق دشمن را غافلگیر و محاصره کردند و نهایتا با کمترین تلفات آنان را شکست دادند و پیروزی را به دست آوردند.
امیرالمومنین(ع) و سپاهیان هنوز به مدینه بازنگشته بودند و هیچکس از نتیجه نبرد باخبر نبود که سوره مبارکه العادیات بر پیامبر نازل شد. پیامبر این سوره را در نماز صبح تلاوت کردند. پس از پایان نماز اصحاب گفتند که این سوره را تاکنون نشنیدهاند. پیامبر فرمودند: «آری، علی(ع) بر دشمن پیروز گشته و جبرئیل دیشب با آوردن این سوره بشارت آن را داد.چند روز پس از نزول سوره عادیات، حضرت علی(ع) با غنائم و اسرا به مدینه بازگشتند.
#تدبر_درقرآن#سوره_عادیات#امیرالمؤمنین#میداندار_عرصه_جهاد
@hamidrezakhanjari @nojavan_alhosein۱۹:۴۰
#اطلاعیه
کلاس های پنجشنبه
کلاس تدبر در قرآن (استاد خنجری) کلاس کتابخوانی (استاد نداف) کلاس سواد رسانه (استاد عارفی)
مکان : باباطاهر غربی/ پلاک 120/ طبقه اول
پنجشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۴
ساعت ۱۴:۳٠ (تدبر در قرآن) ساعت ۱۵:۳٠ (کتابخوانی دوره یک و بینهایت شو) ساعت ۱۶:۳٠ (سواد رسانه)
قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام
#کلاسهای_پنجشنبه #بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدالحسین_علیهالسلام #بچههای_مسجد @nojavan_alhosein
کلاس های پنجشنبه
کلاس تدبر در قرآن (استاد خنجری) کلاس کتابخوانی (استاد نداف) کلاس سواد رسانه (استاد عارفی)
مکان : باباطاهر غربی/ پلاک 120/ طبقه اول پنجشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۳٠ (تدبر در قرآن) ساعت ۱۵:۳٠ (کتابخوانی دوره یک و بینهایت شو) ساعت ۱۶:۳٠ (سواد رسانه) قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام#کلاسهای_پنجشنبه #بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدالحسین_علیهالسلام #بچههای_مسجد
@nojavan_alhosein۱۳:۵۱
بازارسال شده از
تدبر در قرآن سوره مبارکه عادیات
بخش دوم واژگان
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾
عادِیاتاز ریشهی «عَدْو» به معنای عبور و تجاوز از حدّ است، اما در کاربرد دیگر به معنای دویدن تند و تاختن نیز آمده است.در این سوره، «عادیات» اسبهایی هستند که با شتاب و قدرت میتازند؛ حرکتی سریع و هدفمند، بدون تجاوز از حق.
ضَبْحًابه معنای نفسنفسزدنِ ناشی از دویدن شدید است؛ تصویری از اوج تلاش و تاخت پیوسته.یعنی اسبها آنچنان با تمام توان میدوند که صدای نفسهایشان شنیده میشود.
فَالمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾
مُوریاتاز ریشهی «أورى» به معنای افروختن آتش است؛ اشاره به لحظهای که سم اسبها با سنگ برخورد میکند و جرقه میجهد.
قَدحبه معنای جرقهزدن با سنگ چخماق است.
ترکیب این دو واژه شدت تاخت و قدرت حرکت را نشان میدهد.
فَالمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾
مُغیراتبه معنای یورش ناگهانی است.یعنی سوارانی که بامدادان با سرعت و قاطعیت به دشمن حمله میکنند.
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
نَقْعیعنی گرد و غبار برخاسته از تاختن.فوسطْناز «وَسَطَ» به معنای در میان میدان قرار گرفتن است؛ اشاره به نفوذ در قلب جمع دشمن.
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿6﴾
إِنسَاناز ریشهی «أُنس»؛ موجودی که انس میگیرد و دل میبندد. خواه به حق، خواه به باطل.
رَبّدارای دو بُعد:➊ مالکیت؛ ➋ تدبیر بهسوی کمال.پس «ربّ» یعنی مالکِ مدبّر.
كَنودیعنی ناسپاس، بیاعتنا به نعمت و تدبیر الهی.علامه طباطبایی: «کنود کسی است که نعمت را میبیند، ولی سپاس نمیگوید.»
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾
ضمیر «هو» به خود انسان برمیگردد؛ یعنی انسان خود شاهدِ بیاعتنایی خویش است.مشابه آیه: ﴿بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ﴾.
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾
حُبّیعنی گرایش قلبی شدید.
خیرنزد بسیاری از مفسران یعنی مال و ثروت؛اما علامه طباطبایی آن را «مطلق نیکی» نیز میداند، هرچند محبت به مال در انسان غالب است.«لَشَدِید» شدت وابستگی را تأکید میکند.
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُور ﴿٩﴾
علمآگاهی روشن نسبت به چیزی، حتی بدون حضور فیزیکی.
بعثرهاز ریشهی «بعث»؛ به معنای برانگیخته شدن و بیرون آمدن از خاک.
قبوراز ریشهی «قبر»؛ یعنی چیزی که پوشانده شده است. منظور انسانهایی است که دوباره از خاک بیرون آورده میشوند.
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾
حُصِّلَیعنی نتیجه و حاصل نهاییِ افکار، نیّتها و انگیزههایی که در سینه پنهان بودهاند.
صدر محل صدور اعمال و تصمیمات انسان است؛ بسیاری از ظرفیتها و نیتهای پنهان، آن روز آشکار و نمایان میشود.
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿١١﴾
لَخبیرخدایی که به تمام جزئیات بندگان آگاه است؛ هیچ چیز بر او پوشیده نمیماند.این آگاهی، عمق ربوبیت و نظارت الهی را نشان میدهد.
#تدبر_درقرآن#سوره_عادیات_واژگان#امیرالمؤمنین#میداندار_عرصه_جهاد
@hamidrezakhanjari @nojavan_alhosein
بخش دوم واژگان
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾
عادِیاتاز ریشهی «عَدْو» به معنای عبور و تجاوز از حدّ است، اما در کاربرد دیگر به معنای دویدن تند و تاختن نیز آمده است.در این سوره، «عادیات» اسبهایی هستند که با شتاب و قدرت میتازند؛ حرکتی سریع و هدفمند، بدون تجاوز از حق.
ضَبْحًابه معنای نفسنفسزدنِ ناشی از دویدن شدید است؛ تصویری از اوج تلاش و تاخت پیوسته.یعنی اسبها آنچنان با تمام توان میدوند که صدای نفسهایشان شنیده میشود.
فَالمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾
مُوریاتاز ریشهی «أورى» به معنای افروختن آتش است؛ اشاره به لحظهای که سم اسبها با سنگ برخورد میکند و جرقه میجهد.
قَدحبه معنای جرقهزدن با سنگ چخماق است.
ترکیب این دو واژه شدت تاخت و قدرت حرکت را نشان میدهد.
فَالمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾
مُغیراتبه معنای یورش ناگهانی است.یعنی سوارانی که بامدادان با سرعت و قاطعیت به دشمن حمله میکنند.
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
نَقْعیعنی گرد و غبار برخاسته از تاختن.فوسطْناز «وَسَطَ» به معنای در میان میدان قرار گرفتن است؛ اشاره به نفوذ در قلب جمع دشمن.
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿6﴾
إِنسَاناز ریشهی «أُنس»؛ موجودی که انس میگیرد و دل میبندد. خواه به حق، خواه به باطل.
رَبّدارای دو بُعد:➊ مالکیت؛ ➋ تدبیر بهسوی کمال.پس «ربّ» یعنی مالکِ مدبّر.
كَنودیعنی ناسپاس، بیاعتنا به نعمت و تدبیر الهی.علامه طباطبایی: «کنود کسی است که نعمت را میبیند، ولی سپاس نمیگوید.»
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾
ضمیر «هو» به خود انسان برمیگردد؛ یعنی انسان خود شاهدِ بیاعتنایی خویش است.مشابه آیه: ﴿بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ﴾.
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾
حُبّیعنی گرایش قلبی شدید.
خیرنزد بسیاری از مفسران یعنی مال و ثروت؛اما علامه طباطبایی آن را «مطلق نیکی» نیز میداند، هرچند محبت به مال در انسان غالب است.«لَشَدِید» شدت وابستگی را تأکید میکند.
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُور ﴿٩﴾
علمآگاهی روشن نسبت به چیزی، حتی بدون حضور فیزیکی.
بعثرهاز ریشهی «بعث»؛ به معنای برانگیخته شدن و بیرون آمدن از خاک.
قبوراز ریشهی «قبر»؛ یعنی چیزی که پوشانده شده است. منظور انسانهایی است که دوباره از خاک بیرون آورده میشوند.
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾
حُصِّلَیعنی نتیجه و حاصل نهاییِ افکار، نیّتها و انگیزههایی که در سینه پنهان بودهاند.
صدر محل صدور اعمال و تصمیمات انسان است؛ بسیاری از ظرفیتها و نیتهای پنهان، آن روز آشکار و نمایان میشود.
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿١١﴾
لَخبیرخدایی که به تمام جزئیات بندگان آگاه است؛ هیچ چیز بر او پوشیده نمیماند.این آگاهی، عمق ربوبیت و نظارت الهی را نشان میدهد.
#تدبر_درقرآن#سوره_عادیات_واژگان#امیرالمؤمنین#میداندار_عرصه_جهاد
@hamidrezakhanjari @nojavan_alhosein۸:۲۲
#گزارش_تصویری برگزاری کلاس تدبر در قرآن پنجشنبه ۱۳ آذر ماه قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام#بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدـالحسین#بچههای_مسجد
@nojavan_alhosein۱۶:۴۴
۱۶:۴۴
#گزارش_تصویری برگزاری کلاس بینهایت شو پنجشنبه ۱۳ آذر ماه قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام#بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدـالحسین#بچههای_مسجد
@nojavan_alhosein۱۸:۴۷
۱۸:۴۷
۲۱:۰۱
🟡حدیث روز
#شناخت_نعمت | #امام_حسن_مجتبی (ع)
تُجْهَلُ النِّعَمُ مَا أَقَامَتْ فَإِذَا وَلَّتْ عُرِفَتْ نعمتها تا هستند ناشناختهاند و همین که رفتند، قدرشان شناخته میشوند
بحار الأنوار، ج۷۵، ص۱۱۵
قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام
#حدیث_روز#بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدالحسین#بچههای_مسجد
#شناخت_نعمت | #امام_حسن_مجتبی (ع) تُجْهَلُ النِّعَمُ مَا أَقَامَتْ فَإِذَا وَلَّتْ عُرِفَتْ نعمتها تا هستند ناشناختهاند و همین که رفتند، قدرشان شناخته میشوند بحار الأنوار، ج۷۵، ص۱۱۵ قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام#حدیث_روز#بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدالحسین#بچههای_مسجد
۶:۱۸
۱۶:۱۸
۱۶:۱۸
۱۶:۱۸
#گزارش_تصویری برگزاری برنامه نظافت و تفریحی جمعه ۱۴ آذر ماه #بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجدـالحسین#بچههای_مسجد
@nojavan_alhosein۱۶:۱۸
بازارسال شده از
تدبر در قرآن | سوره مبارکه العادیات بخش سوم | مفاهیم آیات سوره به سه بخش اصلی تقسیم میشود: بخش اول | سوگندهای سهگانه و پیام میدانداریسوره با پنج سوگند آغاز میشود:
1. ﴿وَالعَادِيَاتِ ضَبْحًا﴾«ضَبْح» به معنای نفسنفس زدن بر اثر تلاش شدید است.تصویری از اسبهایی که با تمام توان میتازند و صدای نفسهایشان فضای میدان را پر میکند. در بعد سلوکی، این آیه به انسان مؤمن میآموزد که *حرکت در مسیر الهی باید با تمام توان و جدیت باشد*. *2. ﴿فَالمُورِيَاتِ قَدْحًا﴾«مُورِيَات» از ریشهی «أورى» به معنای افروختن جرقه، و «قَدْح» یعنی جرقه زدن با سنگ چخماق.این آیه، شدت حرکت و اثرگذاری آن بر محیط را نشان میدهد. پیام آن برای انسان: هر اقدام در مسیر الهی باید پرتوان و تأثیرگذار باشد. 3. ﴿فَالمُغِيرَاتِ صُبْحًا﴾«مُغِیرات» به معنای هجوم ناگهانی و غافلگیرکننده است.نشانهای از حرکت سریع، دقیق و بهموقع در میدان عمل 4. ﴿فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا﴾«نَقْع» یعنی گرد و غبار برخاسته از حرکت.حرکت پرقدرت، بیتردید محیط را تحت تأثیر قرار میدهد*. *5. ﴿فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا﴾«وسط» یعنی در میانه قرار گرفتن؛یعنی نفوذ در قلب میدان دشمن با قدرت و سرعت جمعبندی این بخش:بهواسطهی تاخت خود، گرد و غبار برانگیختند و در میانهی جمع دشمنان جای گرفتند.این تصویر، هماهنگی، قدرت و دقت عمل مجاهدان الهی را نشان میدهد. روایت جنگ ذاتالسلاسل تجسم عینی این آیات است:حضرت امیرالمؤمنین (ع) با گروهی اندک، شبانهروز حرکت کردند؛اسبها با نهایت سرعت تاختند و صبح، دشمن پیش از هر عکسالعملی شکست خورد*.━━━━━━━━━━━━━━
🦱 بخش دوم | انسان و نسبتش با ربّ *1. ﴿إِنَّ الإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ﴾«کنود» یعنی بیاعتنا و ناسپاس؛انسان گاهی در برابر تدبیر و رحمت ربّ غافل میشود. 2. ﴿وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ﴾ضمیر «هُوَ» به خود انسان بازمیگردد؛یعنی انسان، خود شاهد غفلت خویش است 3. ﴿وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ﴾«حبّ» و «شدید» بیانگر دلبستگی شدید به مال و دنیا*ست؛دلبستگیای که میتواند *مانع حرکت مؤثر در مسیر الهی شود.
━━━━━━━━━━━━━━
بخش سوم | یادآوری قیامت و تصحیح جهتگیری انسانپس از بیان دلبستگی انسان به دنیا، سوره با لحنی هشداردهنده نگاه را به قیامت برمیگرداند:
1. ﴿أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ﴾«بُعْثِر» یعنی زیر و رو شدن و آشکار شدن پنهانها.در قیامت، نه فقط جسمها، بلکه نیتها و باطنها نیز آشکار میشود*. هر آنچه انسان در میدان عمل کاشته، آنجا برملا میشود. *2. ﴿وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ﴾«حُصِّل» یعنی بیرون کشیدن و خالصسازی.پیام آیه: انسان در قیامت با محصول واقعی دلش روبهرو میشود، نه صرفاً ظاهر اعمالش.اگر دل میداندار حبّ دنیا بوده، نتیجهاش آشکار میشود؛و اگر دل، میداندار حرکت الهی بوده، ثمرهاش نمایان میگردد 3. ﴿إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ﴾«خبیر» یعنی آگاه به باطن امور.خدایی که از حرکت مجاهدان و نیتهای پنهان دلها آگاه بود،در قیامت نیز با علم کامل داوری میکند. نقطهی اتصال آغاز و پایان سوره:ابتدا ➝ حرکت، سرعت، اخلاصانتها ➝ حساب، آشکار شدن دلها، علم کامل خدا#تدبر_در_قرآن#سوره_عادیات#مفاهیم_آیات#امیرالمؤمنین#میداندار_عرصه_جهاد
@hamidrezakhanjari @nojavan_alhosein۲۱:۳۸
#گزارش_تصویری جلسه هفتگی گروه شهید احمدی روشنشنبه ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۴ قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام#بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#مسجد_الحسین#طرح_شهید_آرمان_علی_وردی#گروه_شهید_احمدی_روشن
@nojavan_alhosein۱۷:۲۲
۱۷:۲۲
۱۷:۲۲
۱۷:۲۲
#گزارش_تصویری برگزاری کلاس روخوانی و روان خوانی و صوت و لحنیکشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۴۰۴ قرارگاه فرهنگی تربیتی امام رضا علیهالسلام#بسیج_نوجوانان_پایگاه_شهید_یزدانی#بچه_های_مسجدی#کلاس_قرآن
@nojavan_alhosein۱۸:۵۱
۱۸:۵۱