#آیا_میدانید
حیوانات نیز از نانوساختارها بهره میبرند
به نظر می رسد مارهایی مثل مارهای پیتون توپی با کمترین تلاش حرکت لغزشی خود را انجام می دهند. اما در واقع حرکت آنها طی یک فعل و انفعال پیچیده عضلانی در مقیاس کوچک فیزیکی صورت میگیرد. شکم یک مار از موهای بسیار ریزی، که به آنها microfibrils گفته میشود، در مقیاس نانو پوشیده شده که عرضشان کمتر از 400 نانومتر است.همه این موها در یک جهت تا انتهای دم مار کشیده شده اند.طول آنها تقریبا 200 نانومتر است که به مار اجازه میدهد رو به جلو سر بخورد ولی امکان حرکت رو به عقب را به مار نمی دهد.درست مثل یک ردیف میخ یک طرفه. اصطکاک فوق العاده زیادی که فقط در یک مسیر وجود دارد مانع از به پهلو افتادن مار میشود، حتی اگر مار بر روی یک مسیر کج قرار بگیرد.
چشم های نامرئی قلمرو حیوانات به فرمهای بی نظیری می بالد، از گردن دراز زرافه تا منقار قاشق شکل پرنده و چنگال سوسک غول پیکر. اما تکامل در مقیاس های بسیار کوچکتر هم اتفاق می افتد و نانوساختارهای ریز شده تولید میکند.(نانوساختار: قطعاتی به عرض کمتر از یک میلینیوم متر یا کوچکتر از۱/۲۰ پهنای موی سر انسان) که به جانوران کمک میکند بالا بروند، غلت بخورند، استتار کنند، بجهند، و جلو بروند.چشم مرکب حشره راکه دارای ۵۰ تا ۱۰۰۰۰ سطح منحصر به فردی که هر کدام شامل مجموعه ی از شبکه های نوری است را در نظر بگیرید. به منحنی به ظاهر صاف این سطوح دقت کنید، در بسیاری از حشرات ـ مثل مگس ـ خواهید دید که آنها به ردیفی از برآمدگی ها در مقیاس نانو به نام “غده های قرنیه ای” مجهزند. برآمدگی های ریز که قطرشان از ۵۰ تا ۳۰۰ نانومتر متغیر است به حشرات کمک میکنند که استتار کنند: با شکستن سطح صاف قرنیه ،تشعشعی که به چشم می رسد و میتواند شکارچی را از حضور حشره آگاه کند، شکسته میشود. الگوی غده های مقیاس نانو روی چشم حشرات الهام بخش پوششهای ضد بازتابی جدید برای باطری های خورشیدی است.
#پژوهشسرای_دانشآموزی_منطقه_۱۵_تهران#قطب_کشوری_نانو #تولید_محتوا#قطب_کشوری_نانو #برزنونی