در شرایط امروز جامعه اعتقاد به ولایت چه در معنای ظاهری و چه در معنای باطنی چگونه است؟ غاصبان و جریان جاهلیت اگر میتوانستند، همانطور که ابوسفیان و معاویه به دنبالش بودند، به کفر باز میگشتند؛ برخی اظهارات هر دو نشانههایی از این بازگشت دارد، اما حضور فرهنگی اسلام مانع از آن بود که چنین کنند؛ در تقابل با امامت هم اگر میتوانستند، تنها مقام اجتماعی اهل بیت را غصب نمیکردند، بلکه یاد آنها را از یاد تاریخی امت اسلامی از بین میبردند، چنانچه بنیامیه تلاش کرد و حتی سب مولا امیرالمومنین (ع) را ترویج میکرد، اما به مقصود دست نیافت. شاید در تاریخ ولایت ظاهری اهل بیت(ع) غصب شده باشد، اما ولایت باطنی ایشان در امت اسلامی مورد اذعان قرار گرفته است؛ لذا آن بخش از امت اسلامی که به مسأله ولایت باطنی اهل بیت (ع) توجه دارد، فرصت مناسبی است برای حضور محبت اهل بیت در امت اسلامی و فرصتی است برای اینکه مقام سیاسی آنها و امامت ظاهری آنها روانتر و مقبولتر در گفتگوهای بین امتاسلامی مطرح شود. گفتگو درباره ولایت باطنی با کسانی که سب اهل بیت (ع) کنند، احترام برای اهل عصمت قابل نباشند و به جایگاه معنوی آنها در نظام عالم قائل نباشند، دشوارتر از آن است که بخواهیم از مقام امامت سیاسی آنها صحبت کنیم.در شرایط موجود بستر محبت به اهل بیت (ع) و توجه به ولایت باطنی آنها که در جریانهای عرفانی جهان اسلام هست، فرصت مناسبی برای وحدت امت اسلامی فراهم میآورد و امکانی برای رفع افتراق در جامعه اسلامی محسوب میشود، چون این محبت میتواند دستمایه گفتگوهای صمیمانهتری در امت اسلامی باشد. باید به غدیر برگردیم اختلافاتی که بعد از رحلت پیامبر (ص) در جهان اسلام به خاطر عوامل و انگیزههای فردی و اجتماعی بهوجود آمد، به لحاظ تاریخی جریانهایی را ایجاد کرد و در بخشهایی از فرهنگ اسلامی استمرار پیدا کرد. امت اسلامی برای بازگشت به سرچشمه وحدت که قرآن، نبیاکرم و سنت رسولا… است ناگزیر باید به ماقبل این حوادث بازگردد و قاعدتا یکی از نکات روشنگر برای بسیاری از حوادث که بعد از رحلت پیامبر پیش آمد، رویداد غدیر است. رویداد غدیر یک ذخیره الهی برای امت اسلامی است، برای اینکه ملت اسلامی از بازگشت به آن و از مسیر آن، میتواند وحدت از دست رفته را به دست آورد.#استاد_حمید_پارسانیا
@parsania_net۱۱:۲۷
چهل گفتار در تحلیل اجتماعات بزرگ دینی(بررسی موردی جشن غدیر تهران)ناشر: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات- تیر 1402این کتاب دستاورد برگزاری 11 نشست تخصصی با عنوان «بررسی ابعاد اجتماعات دینی- فرهنگی در دوران پساکرونا»ست که با حضور 40 نفر از صاحبنظران علوم اجتماعی، سیاستگذاری فرهنگی و رسانه و نیز فعالان فرهنگی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شده است.در این نشستها ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، ارتباطی، منسکی و سیاسی این جشن غدیر در تهران مورد گفتوگو و واکاوی قرار گرفته است.معرفی بیشتر کتاب: https://www.ricac.ac.ir/news/4718در این کتاب علاوه برگفتارهای مطرح شده از سوی صاحبنظران، خلاصه گزارش تحلیلی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات از این مباحث به همراه راهکارها و پیشنهادهای عملیاتی برای برگزاری باشکوهتر مناسک دینی فرهنگی ازجمله جشن غدیر به قلم محمدرضا روحانی، دبیر علمی این نشستها درج شده است.#دوستان_کتاب
@dostaneketab@parsania_net۱۱:۲۸
#پادکست#غدیر
حقیقت دین کدام است؟
استاد پارسانیا
@parsania_net
حقیقت دین کدام است؟ استاد پارسانیا@parsania_net۱۱:۲۹
دینداری در جامعه ایران رشد فزآینده داشته است در برابر برخی ادعاها باید پرسید کدام روز در این چهل سال گذشته این عنصر ضعیف شده است؟ ما در حوزه مناسکی شاخصها یا نمادهایی را نمیبینیم و نداریم که نشان دهد قلمرو مناسک دینی تضعیف شده، شاهدش مثلاً پدیده اربعین، عزاداری امامحسین علیهالسلام یا جشنهای مهدویت و مانند اینهاست. امروز ما در عرصه اجتماعی و سیاسی غیبت دین را نمیبینیم، بلکه رقابتهایی را میبینیم که مفاهیم مربوط به خودش را میطلبد. ما به شناخت پیچیدگیهای این روابط و تقسیمبندی انواع دینداریهایی که مطرح میشوند نیاز داریم. در این زمینه هم ادبیات و تحقیقات مرتبط با دینداری را در دوران معاصر شاهدیم و این خود نشانهای از حضور دین در عرصههای مختلف است. رهبر انقلاب مراسمهایی مثل جشن غدیر امسال در تهران را نشاندهنده اعتقاد، دینداری و زنده بودن دین در بین مردم دانستند؛ گسترش مناسک و رویدادهایی از این قبیل چه نقشی در رشد دینداری ایفا میکند؟ نمونههایی که در پاسخ به سؤال قبل اشاره شد، اوجگیری اندازهای از دینداری را که بهلحاظ تاریخی سابقه هم دارد نشان میدهد؛ مثلاً مجالس امام حسین علیهالسلام قبل از انقلاب در ایران یا در دوران قاجار و مانند آن هم برگزار میشد؛ مسئله اربعین هم در محدودهای بهعنوان یک مناسک دینی در بین شیعیان مخصوصاً بیشتر در منطقه عراق رواج داشت. اما همین مناسک را باید با دوران انقلاب مقایسه کنیم. قبلاً جنبه فردی و شخصی آنها مورد توجه بود که مهم و قابلتوجه هم هست و ثواب، بهشت، دوزخ آن مطرح است و روح این مناسک به اینها بازمیگردد؛ اما عمدتاً در همین چارچوب محدود میشود. همین مناسک عاشورا بعد از انقلاب به یکباره بُعد کاملاً سیاسی خودش را هم نشان داد؛ یعنی هم در ۱۵ خرداد، امام رحمةاللهعلیه از این بعد مسئله استفاده کرد و قیام ۱۵ خرداد در این ایام شکل گرفت و هم در مقطع انقلاب اسلامی، مقاطعی که موسم برگزاری مناسک دینی بود، ابعاد اجتماعی و سیاسی و کلان آن که ابعاد فردی هم نیست خودش را نشان داد. این امر بهلحاظ تاریخی پدیده جدید و بیسابقهای است. بعد از انقلاب این مناسک دائماً ذخایری را برای استمرار و هویتبخشی به حرکت انقلاب فراهم آوردهاند. در ایام جنگ هشتساله مفاهیم مربوطبه همین مناسک بود که حماسه حضور، دفاع، شهادت و ایثار را تغذیه و تأمین میکرد.بعد از انقلاب روشنفکران غربی که از یک سکولاریسم عریان برخوردار باشند، کمتر داشتیم و این جریانها بیشتر ناگزیر بودند تحت پوشش دین تقابلهای خودشان را انجام بدهند و وقتی که این حضور در برابر حرکت یا فرهنگ انقلاب از ناحیه این جریانها گسترده میشد باز در مقاطع مربوط به همین مناسک دینی بود که انقلاب شروع به دفاع از هویت خود میکرد. بنابراین این سطح از دینداری پیشینه تاریخی ندارد یا موارد مشابه آن بسیار کم و اندک است. اتفاقاً این سطح از دینداری یک سطح مغفولمانده و درعینحال سطحی است که امت اسلامی بهشدت به آن نیاز دارد و بهشکلی روح دیانت در عرصه فرهنگ و تاریخ به این سطح وابسته است. اسلام بر مسائلی مانند زکات، خمس، نماز و ... بنا شده که ممکن است جنبه فردی برخی از آنها غالب باشد اما روایات ما این تعبیر وجود دارد که هیچ چیزی به اندازه مسئله حکومت و ولایت در دین اهمیت ندارد. از آسیبهای تاریخی دین ما مخصوصاً در زمان معاصر غفلت، فراموشی و بلکه انکار این بخش از دین بوده است. وقتی که این بخش زنده میشود میبینید که بُعد اجتماعی دیگر بخشها یعنی نماز و عبادات و... هم یکباره ظاهر میشود. بحث نماز را همواره داشتهایم اما نمازجمعه خودش یک پدیدهی دینی است. ما قبل از انقلاب نماز جمعه نداشتیم. اگر جایی هم نماز جمعهای برگزار میشد -در شهری مثل قم هم یک نفر میخواند- هویت آن در سطح فردی و شخصی بازنمایی داشت و ابعاد اجتماعی و سیاسی آن اصلاً امکان بروز و ظهور نداشت. قبل از انقلاب در نقطه صفر بودیم. هر عددی را که با صفر بسنجید بینهایت است؛ یعنی فاصلهاش را نمیشود گفت چند برابر شده است.گفتگوی تفصیلی در سایت استاد پارسانیا (https://parsania.net/دینداری-در-جامعه-ایران-رشد-فزآینده-د/)@parsania_net۶:۴۷
#پادکست
خاستگاههای فلسفی، تاریخی، فرهنگی و متافیزیک در هر جامعه چگونه بر علم تاثیر میگذارند؟
استاد پارسانیا
@parsania_net
خاستگاههای فلسفی، تاریخی، فرهنگی و متافیزیک در هر جامعه چگونه بر علم تاثیر میگذارند؟ استاد پارسانیا@parsania_net۶:۱۴
به نظر شما آیا تلقی فردی از کارکردهای دین بر گرایش دینی تأثیر دارد؟ دروازه ورود به دین، معرفت و آگاهی است. دین افراد، با نحوه تلقی آنها از دین، بستگی نزدیک دارد. یعنی اگر تلقی فرد مطابق با دین باشد، او به ساحت دیانت باریافته است و اگر تلقی او از دین مطابق و موافق با حقیقت دین نباشد، او از وصول به دین محروم مانده است. ما نمیتوانیم تلقی و معرفت فرد از دین را امری مغایر و جدای از دیانت فرد بدانیم. برخی از تلقیها بیگانگی و افتراق خود را با دین، صریح و آشکار بیان میکنند و برخی از تلقیها به رغم هویت غیر دینی خود در پوشش نفاق قرار میگیرند. کسی که تلقی مارکسیستی از دین دارد و یا تفسیری فرویدی از دین میکند، بدون شک تلقی خاصی از دین دارد، لیکن این تلقی به گونهای است که هویت دینی ندارد و با دین داشتن فرد نیز به لحاظ منطقی نمیتواند سازگار باشد. تلقی و برداشت کارکرد گرایانه از دین نیز همین خصوصیت را دارد. اگر تلقی شما از حقیقت دین تلقی دورکیمی باشد، به لحاظ منطقی نمیتوانید دیندار باشید و اگر به رغم تفسیر دورکیمی دین، همچنان دیندار باقی بمانید، نظام ذهنی شما گرفتار التقاط و آشفتگی میشود و این التقاط که به شرایط فردی و روحی شما وابسته است، قابل انتقال نیست و دیر یا زود به نفع یکی از دو طرف التقاط در هم میشکند، البته باید توجه داشت تلقی کارکرد گرایانه از دین غیر از قبول کارکرد برای دین است، زیرا در حالت دوم می توان برای دین، ابعاد و ساحتهایی غیر اجتماعی و مطلق و آسمانی قایل بود و برای آن آثار اجتماعی نیز در نظر گرفت. در مجموع می توان گفت که دین نمی تواند به تفسیرها و قرائت های مختلفی که از آن میشود و به نظامهای آموزشی و سیستم های تئوریک مختلف بیتفاوت باشد و اگر بخواهد از هویت اجتماعی و ابعاد عینی و خارجی خود دفاع کند، روشها و ساختار آموزشی متناسب با خود را ایجاد می کند.منبع : فصلنامه شورای فرهنگی و اجتماعی زنان، شماره 6استاد پارسانیا@parsania_net۶:۱۵
#برگزیدگان_جشنواره_بینالمللی_فارابی
در جشنواره فارابی از استاد حمید پارسانیا به عنوان متخصص در جامعهشناسی و یکی از شخصیتهای پیشتاز در عرصه علوم انسانی و اسلامی تقدیر شد.
حجت الاسلام سیدیدالله یزدان پناه و دکتر احدفرامرز قراملکی، دیگر اساتیدی بودند که به عنوان پیشتاز در فلسفه، عرفان، کلام و اخلاق حرفهای مورد تقدیر قرار گرفتند.
استاد پارسانیا@parsania_net
در جشنواره فارابی از استاد حمید پارسانیا به عنوان متخصص در جامعهشناسی و یکی از شخصیتهای پیشتاز در عرصه علوم انسانی و اسلامی تقدیر شد. حجت الاسلام سیدیدالله یزدان پناه و دکتر احدفرامرز قراملکی، دیگر اساتیدی بودند که به عنوان پیشتاز در فلسفه، عرفان، کلام و اخلاق حرفهای مورد تقدیر قرار گرفتند.استاد پارسانیا@parsania_net۶:۱۵
#ویراست
وقتی فروید، کنت و دورکهایم وارد یک فرهنگ می شود، دیر یا زود، نوع نگاه خود نسبت به دین را هم بوجود می آورد. تعریفی که کنت از علم دارد دقیقاً با نظریه اش سازگار است، ولی به هیچ وجه با تعریف علم و فلسفه در جهان اسلام یکی نیست. این مساله امروز تبدیل به یک چالش شده است.
#استاد_حمید_پارسانیا@parsania_net
وقتی فروید، کنت و دورکهایم وارد یک فرهنگ می شود، دیر یا زود، نوع نگاه خود نسبت به دین را هم بوجود می آورد. تعریفی که کنت از علم دارد دقیقاً با نظریه اش سازگار است، ولی به هیچ وجه با تعریف علم و فلسفه در جهان اسلام یکی نیست. این مساله امروز تبدیل به یک چالش شده است.
#استاد_حمید_پارسانیا
@parsania_net۶:۱۱
تقابل مفهوم علم انسانی نزد فارابی و متفکرین دنیای مدرن.mp3
۱۳.۵۱ مگابایت
به گفته فارابی، فلسفه عملی از سه جهت با فلسفه نظری تفاوت دارد.
1. وضوع علم مدنی شامل معقولات ارادی و موضوع فلسفه نظری شامل معقولات طبیعی است.
2. اصل عمده علم مدنی اختیار یا اراده انسان است، در صورتی که در فلسفه طبیعت مهم است.
3. هدف فلسفه نظری تنها معرفت نظری است، با هدف علم مدنی انجام فعلی است که به تحقق سعادت منجر میشود.
نقش علم مدنی نظری، تعیین حدودی است که در آن، علوم و صناعات گوناگون برای مردم ضروری است و آنان را در زندگی منظم یک ملت به کمال غایی خود می رساند. این علم نیز باید مشخص سازد که توسعه علوم و صناعات عالی چگونه به بهترین وجه میتواند عملی شود.
علم مدنی نظری در ایفای نقش بالا به معرفتی نیاز دارد که به علم یا صناعتی مجهز شده باشد. از این نظر، ارسطو علم مدنی را «معتبرترین صناعت و حقیقت مهمترین صناعت» میداند.
بخش عملی علم مدنی فارابی، اساسا به سیاست، به مفهوم دقیق کلمه، اشاره دارد و به بررسی انواع حکومتها یا فرمانرواییهای فاضله و غیر فاضله می پردازد.
این بخش عللی را بیان میدارد که میتواند حکومتها و طریقههای زندگی فاضله را به حکومتهای فاسد و طریقههای جاهلانه در زندگی مبدل سازد و اقدامات عملی برای جلوگیری از وقوع این رویداد را نشان میدهد…”
منابع بیشتر:
کتاب “علم و فلسفه” نوشته حمید پارسانیا
کتاب “روش شناسی انتقادی حکمت صدرایی” نوشته حمید پارسانیا
کتاب “طبقه بندی علوم از نظر حکمای مسلمان” نوشته عثمان بکار ترجمه جواد قاسمی
کتاب “جایگاه شناسی حکمت عملی” نوشته سیدحمیدرضا حسنی و هادی موسوی
#گفتمان_علوم_انسانی#استاد_حمید_پارسانیا@parsania_net
1. وضوع علم مدنی شامل معقولات ارادی و موضوع فلسفه نظری شامل معقولات طبیعی است.
2. اصل عمده علم مدنی اختیار یا اراده انسان است، در صورتی که در فلسفه طبیعت مهم است.
3. هدف فلسفه نظری تنها معرفت نظری است، با هدف علم مدنی انجام فعلی است که به تحقق سعادت منجر میشود.
نقش علم مدنی نظری، تعیین حدودی است که در آن، علوم و صناعات گوناگون برای مردم ضروری است و آنان را در زندگی منظم یک ملت به کمال غایی خود می رساند. این علم نیز باید مشخص سازد که توسعه علوم و صناعات عالی چگونه به بهترین وجه میتواند عملی شود.
علم مدنی نظری در ایفای نقش بالا به معرفتی نیاز دارد که به علم یا صناعتی مجهز شده باشد. از این نظر، ارسطو علم مدنی را «معتبرترین صناعت و حقیقت مهمترین صناعت» میداند.
بخش عملی علم مدنی فارابی، اساسا به سیاست، به مفهوم دقیق کلمه، اشاره دارد و به بررسی انواع حکومتها یا فرمانرواییهای فاضله و غیر فاضله می پردازد.
این بخش عللی را بیان میدارد که میتواند حکومتها و طریقههای زندگی فاضله را به حکومتهای فاسد و طریقههای جاهلانه در زندگی مبدل سازد و اقدامات عملی برای جلوگیری از وقوع این رویداد را نشان میدهد…”
منابع بیشتر:
کتاب “علم و فلسفه” نوشته حمید پارسانیاکتاب “روش شناسی انتقادی حکمت صدرایی” نوشته حمید پارسانیاکتاب “طبقه بندی علوم از نظر حکمای مسلمان” نوشته عثمان بکار ترجمه جواد قاسمیکتاب “جایگاه شناسی حکمت عملی” نوشته سیدحمیدرضا حسنی و هادی موسوی#گفتمان_علوم_انسانی
#استاد_حمید_پارسانیا@parsania_net۶:۱۱
ضرورت برنامهریزی متناسب برای نیازهای آینده کشور پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی فعال هستند و هویت حوزوی و دانشگاهی دارند ولی این هویت و مسؤولیت به عنوان نهادی که توسط رهبر معظم انقلاب تعین پیدا کند و توسط حضرت امام(ره) تأسیس شده است، ویژه دفتر تبلیغات است که حتی سازمان تبلیغات این ویژگی را ندارد.ما نباید این هدف را گم کنیم، به عبارت دیگر این هویت، مجموعه مسؤولیتهای خاصی را به پژوهشهای دفتر تبلیغات میدهد که با دیگر مراکز دین پژوهشی حوزه و مراکز آموزشی و پژوهشی وزارت علوم متفاوت است؛ وقتی دفتر تبلیغات و پژوهشگاه متعلق به آن زیر مجموعه دو نهاد اصلی کشور یعنی حوزه و دانشگاه قرار میگیرد و از هر دو سو رسمیت پیدا میکند، یعنی کانال رسمی ارتباطات معرفتی آن هم باید حوزه و دانشگاه باشد و گفتوگوهای این دو نهاد در جهت حل مشکلات و ایجاد هم افزایی و تعمیق نیازهای دو نهاد مهم کشور صورت بگیرد.همچنین پژوهشها و فعالیتهای آن باید در این سطح قرار بگیرد و از طرف دیگر چون ذیل دفتر رهبری قرار میگیرد سطح فعالیتهای پژوهشی نیز در عالی ترین سطح راهبردی قرار میگیرد. خیلی از فعالیتها و مسائلی که در سطح نظامهای حوزوی و دانشگاهی نظام اسلامی وجود دارد باید توسط پژوهشگاه دفتر شناسایی شود، نیازها احصا شده و خلأهای موجود برطرف شود؛ به طور کلی عرصه وسیع و متنوعی از مجموعه مسائل پژوهشی در این چارچوب در برابر دفتر تبلیغات اسلامی و پژوهشگاه آن قرار می گیرد. چون در مقاطع مختلف مسائل تأثیر گذار و تعیین کننده مهمی در سطح مسائل حوزوی و دانشگاهی و فرهنگ عمومی به وجود می آید که بعضا بحران زاست و حل این بحرانها مدیریت بحران مربوط به خودش را طلب میکند، باید پژوهشگاه دفتر همیشه آماده باشد و مدیریت بحران یک تهیه و آمادگی مربوط به خود را لازم میداند و دفتر و پژوهشگاه باید بتواند از ظرفیت و استعدادهای مناسب خود استفاده کند. شناسایی نیازها و پژوهشهای مربوط به این حوزه از اهمیت زیادی برخوردار است و اساسا بخش قابل توجهی از پژوهشهای دفتر تبلیغات باید آینده پژوهانه و با رویکرد شناسایی نیازهای موجودی باشد که در محدوده مسؤولیتهای این مجموعه قرار میگیرد؛ یعنی از یک سو نیازهای پژوهشی موجود رادر قلمرو و سطح راهبردی شناسایی کند که این خودش یک پژوهشی بنیادی است و از سوی دیگر از ظرفیتهای موجود استفاده کرده و برای نیازهای آینده کشور برنامهریزی متناسبی داشته باشد.ششمین نمایشگاه دستاوردهای پژوهشی و فناوری دفتر تبلیغات اسلامیمتن تفصیلی در سایت استاد پارسانیا (https://parsania.net/پژوهش-های-دفتر-تبلیغات-اسلامی-باید-منح/) #تبلیغ#برنامهریزی#شناسایی_نیازها#استاد_حمید_پارسانیا@parsania_net۶:۱۱
لزوم پرهیز از بروکراسی در مسیر تحول علوم انسانی اسلامی شورای تحول در ابتدا باید به دنبال ساماندهی اقدامات انجام شده در عرصه تحول علوم انسانی اسلامی باشد. باید فرصتی برای مجموعههای فعال در این عرصه ایجاد شود تا شاهد انسجام هرچه بیشتر این نهادها باشیم.نباید در این مسیر بروکراسیای ایجاد شود که ظرفیتهای فعال طی آن حذف شوند. اگر این عملکرد مفید باشد یک ظرفیت ایجاد خواهد شد ولی اگر به درستی پیش نرود به تهدید تبدیل خواهد شد.#استاد_حمید_پارسانیا@parsania_net۶:۱۱
#کلیپ
زندگی امتداد فلسفه است...
استاد پارسانیا
@parsania_net
زندگی امتداد فلسفه است...استاد پارسانیا@parsania_net۶:۱۳
#ویراست
#کتاب محل استقرار کلمه است. در این مسأله تردیدی وجود ندارد که کلام و کلمه، حلقه وصل عالم معنا به دنیا و جهان اثیری است که در آن زیست میکنیم. کشف معنا، تبلور و ظهور حقیقت در عالم توسط کلمه صورت میگیرد، با این رویکرد کلمه، شادی در گفتار، ثبات زمانی زیادی نداشته باشد اما در حوزه نوشتار پایداری بیشتری دارد.
این #کتاب است که حیات و زندگی انسان را بسط میدهد. کلام الهی از مسیر قلم و جایگاه نویسندگان که به امر کتابت مشغول میشدند ثبت شد و به دست ما رسید. پس تقدیر و تجلیل از مقام نویسندگان، تقدیر از جایگاه خداوند سبحان است که کلمه و کتاب، آغاز مسیر باران رحمت و فیض الهی بود و مجرای رسیدن این رحمت، نویسندگان بودند.
حمید پارسانیا#دوستان_کتاب#کتابخوانی@dostaneketab
#کتاب محل استقرار کلمه است. در این مسأله تردیدی وجود ندارد که کلام و کلمه، حلقه وصل عالم معنا به دنیا و جهان اثیری است که در آن زیست میکنیم. کشف معنا، تبلور و ظهور حقیقت در عالم توسط کلمه صورت میگیرد، با این رویکرد کلمه، شادی در گفتار، ثبات زمانی زیادی نداشته باشد اما در حوزه نوشتار پایداری بیشتری دارد.این #کتاب است که حیات و زندگی انسان را بسط میدهد. کلام الهی از مسیر قلم و جایگاه نویسندگان که به امر کتابت مشغول میشدند ثبت شد و به دست ما رسید. پس تقدیر و تجلیل از مقام نویسندگان، تقدیر از جایگاه خداوند سبحان است که کلمه و کتاب، آغاز مسیر باران رحمت و فیض الهی بود و مجرای رسیدن این رحمت، نویسندگان بودند.حمید پارسانیا#دوستان_کتاب#کتابخوانی@dostaneketab۶:۰۴
#کلیپ
رابطه عقل و نقل در مقابل رویکردهای ظاهرگرا و نسبیگرا
#استاد_پارسانیا
@parsania_net
رابطه عقل و نقل در مقابل رویکردهای ظاهرگرا و نسبیگرا#استاد_پارسانیا
@parsania_net۶:۰۴
نقش عاشورا در علم و عمل اجتماعی شیعیان واقعه عاشورا به عنوان عنصری محوری در فرهنگ، تاریخ و دانش اسلامی است که در علم و عمل اجتماعی شیعیان انعکاس یافته و تاثیرگذار است. اولین لایه این تأثیرگذاری که عمیقترین سطح آن نیز هست، آن بخش از تحلیلهایی است که نسبت به عاشورا در احادیث وجود دارد و در بخشی از معارف و دانشهای شیعیان بازتاب آن یافته است. بر این مبنا عاشورا به صورت واقعهای الهی دیده میشود که از آدم تا خاتم وجود داشته و تا روز قیامت نقش آفرینی خواهد کرد. در چنین رویکردی، عاشورا ناظر به یک واقعه در مقطعی تاریخی و موقعیتی نیست، بلکه اتفاقی است که رخ داده، تمام نشده و ازلی و ابدی است. بر این اساس، عاشورا به حسبِ ظاهری در مقطعی از زمان به وقوع پیوسته ولی به لحاظِ حقیقتِ آن، سرمدی و جاویدان بوده و با همه عالم و اهل عالم گره خورده است. از این منظر، هیچ یک از کنشگرانِ واقعه عاشورا از این مسأله مستثنی نیستند و این موضوع محدود به امام حسین علیه السلام یا اصحاب ایشان نیست و حتی کسانی که در جبهه مقابل امام نیز قرار گرفتهاند، مشمول این حکم میشوند. از این رو است که بر اساس آیات، احادیث و روایات، واقعه عاشورا با فطرت الهی پیوند می خورد و در واقع، عهد و پیمانی است که خداوند با همه بندگانش بسته است. در حادثه عاشورا همه بر شاکله وجودی خود عمل میکنند. ظاهر و باطن جدا نیست، حقیقت فرد ظاهر شده و تعین یافته است. باطن عرفانی و فلسفی این واقعه، جدای از رفتار اجتماعی و سیاسی شیعیان نیست و درعمل و حیات آنان نیز قابل پیگیری و تسری است و در علم اجتماعی شیعیان تاثیرگذار بوده است و در چند سطح و لایه درس متناظر با خود را دارد. درسی که از واقعه عاشورا می توان گرفت کاملا سیاسی و اجتماعی است و از طرف دیگر با حقیقت و معنویت عالم نیز پیوند می خورد و به همین تناسب در شاکله و شخصیت شیعیان، به لحاظ نظری، فکری و رفتاری اثرگذار و متجلی است و تمسک به آن، بخشی از هویت تشیع را شکل می دهد.در کنار جلوه و تجسم عاشورا در هویت شیعی، انعکاس و بازتاب تفکر عاشورایی را در عملکرد و کنش سیاسی شیعیان نیز می توان ردگیری کرد. واقعیت این است که مقاومتهای سیاسی شیعیان در طول تاریخ همواره ملهم از حرکت امام حسین(ع) و واقعه عاشورا بوده است و یکی از شواهد این مدعا، حرکت مردم در پیروزی انقلاب اسلامی است که یکی از پایههای اساسی این حرکت سیاسی، مراسم و مناسک دهه محرم و واقعه عاشورا بوده است و حتی خود حضرت امام خمینی(ره) در حرکت سیاسی خود که مبارزه با ظلم و استبداد بود از حضرت امام حسین(ع) و واقعه عاشورا ملهم بود و این نگاه و نگرش را به بدنه جامعه هم تزریق می کردند.به طور کلی تشیع هر جای تاریخ که کوشیده در برابر ظلم و استبداد زمانه اش بایستد به امام حسین(ع) و حرکت ایشان اقتدا کرده است.#نکته
تبیین واقعه عاشورا؛ از این منظر این حادثه مشیتی الهی و رسالتی عظیم بر دوش امام حسین بوده و صحرای کربلا ظرفِ تحقق این وظیفه الهی است. توصیف واقعه عاشورا؛ در اینجا در توصیفِ چگونگی زیست و رفتار امام، عملِ امام خالصانهترین عمل نسبت به خداوند سبحان و تعالی و عین وجه الله و عمیق ترین مرتبه توحید و اوج شیفتگی جمال الهی قلمداد میشود. تجویز واقعه عاشورا؛ در این سطح، به پیامدهای نهضت عاشورا پرداخته شده و امام چون اسوهای تصور میشود که برای تمامی انسانها در همه اعصار آموزندهاند. در این ساحت، تاثیر عاشورا بر فقه اجتماعی شیعی، نحوه تعامل شیعیان با قدرتهای موجود و عمل و رفتار شیعیان در ادوار تاریخ مورد توجه قرار میگیرد.استاد پارسانیا@parsania_net۶:۰۴
#ویراست
در روایات این تعبیر وجود دارد که هیچ چیزی به اندازه مسئله حکومت و ولایت در دین اهمیت ندارد. از آسیبهای تاریخی دین ما مخصوصاً در زمان معاصر غفلت، فراموشی و بلکه انکار این بخش از دین بوده است. وقتی این بخش زنده میشود میبینید که بُعد اجتماعی دیگر بخشها یعنی نماز،عبادات و... هم یکباره ظاهر میشود.
#استاد_حمید_پارسانیا@parsania_net
در روایات این تعبیر وجود دارد که هیچ چیزی به اندازه مسئله حکومت و ولایت در دین اهمیت ندارد. از آسیبهای تاریخی دین ما مخصوصاً در زمان معاصر غفلت، فراموشی و بلکه انکار این بخش از دین بوده است. وقتی این بخش زنده میشود میبینید که بُعد اجتماعی دیگر بخشها یعنی نماز،عبادات و... هم یکباره ظاهر میشود.#استاد_حمید_پارسانیا
@parsania_net۸:۵۰
نباید دینداری به مناسک فروکاسته شود نباید دینداری را به مناسک و آیینهای بیرونی آن فرو بکاهیم؛ بلکه نسبت آن با باطن دینداری را هم باید ببینیم.... باید زایش باطن و ایجاد آیینها و فعالیتهای نوین اجتماعی مبتنی بر دین را مشاهده کنیم. امری که نمونهٔ قبلی آن را در کنشهای گستردهٔ دیندارانه در پشتیبانی از جنگ تحمیلی سراغ داریم. در گذشته نیز هستهٔ اسلام سنتی، توسط علما بر مراسمات و آیینهای نوپدید اشراف داشته و انحرافات آن را کنترل کرده است. چنین نیست که مناسک نوپدید ارتباطی با دینداری عالمان نداشته باشد. از منظر دیگر پدیدهای مانند تقیه نشان میدهد که با وجود از دسترس خارجشدن مناسک مورد قبول دین در شرایط تقیه، باز هم امکان حفظ دین وجود دارد. تحلیل این در شرایطی است که توجه شود دین و دینداری نباید به ظاهر و لایه مناسکی دین کاسته شود.#استاد_حمید_پارسانیا#محرم#تبلیغ
@parsania_net۸:۵۱
عاشورا آینهای تمام نماادراکات، احساسات، قرائتها و روایتهایی که افراد و گروهها در طول تاریخ نسبت به عاشورا دارند به نوبه خود نحوه حضور و مواجهه آنان با این واقعه عظیم را نشان میدهد.عاشورا آینهای تمام نماست در برابر چهره همه کسانی که در طول تاریخ از قبال آن میگذرند و ناگزیر به آن مینگرند، این آینه افق فهم، دریافت و فرهنگ همه آنان را آشکار میکند.#استاد_حمید_پارسانیا
@parsania_net۸:۵۱
#کلیپ
فلسفه صبر و قیام در مکتب علوی(علیه السلام)
#استاد_پارسانیا
@parsania_net
فلسفه صبر و قیام در مکتب علوی(علیه السلام)#استاد_پارسانیا
@parsania_net۸:۵۱
#کلیپ
فلسفه صبر و قیام در مکتب علوی(علیه السلام)
#استاد_پارسانیا
@parsania_net
فلسفه صبر و قیام در مکتب علوی(علیه السلام)#استاد_پارسانیا
@parsania_net۱۳:۰۵