۱۶:۱۲
۱۶:۱۲
۱۶:۱۲
۱۶:۱۲
۱۶:۱۲
۱۶:۱۲
۱۶:۱۲
۹:۴۳
۹:۴۳
۹:۴۳
۹:۴۳
۹:۴۳
۹:۴۳
۹:۴۳
۹:۴۳
تاثیر قطعی برق بر روند رشد اقتصادی و توسعه ایرانبحران ناترازی انرژی در ایران، ناشی از رشد سریع تقاضا، محدودیتهای تولید و ناکارآمدی در مصرف، بهطور مستقیم توسعه اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار داده است. قطعی برق، بهویژه در صنایع بزرگ و تولیدی که نیازمند برق پایدار هستند، منجر به کاهش بهرهوری، افزایش هزینههای تولید و کاهش تولید ناخالص داخلی شده. بر اساس آمار شرکت مدیریت شبکه برق ایران، در سال ۱۴۰۱ بیش از ۵۰ درصد از صنایع بزرگ کشور با قطعی برق مواجه بودنداخیرا پویش «دو درجه کمتر» برای کاهش اثرات ناترازی انرژی و جلوگیری از قطعی گاز فراگیر شده. رئیس جمهور، وزیر صمت، سخنگوی دولت، برخی از نمایندگان مجلس و برخی از هنرمندان و چهرههای فرهنگی به این پویش پیوسته اند. پویش دو درجه کمتر همانطور که از نام آن پیدا است از شهروندان میخواهد با کاهش دو درجه ای دمای محیط به جلوگیری از قطعی گاز سایر هم میهنان کمک کنند. در عین حال علاوه بر قطعی برق خانگی، قطعی برق صنایع نیز مجددا آغار شده. به این بهانه نگاهی داریم به برخی از آمار و ارقام تاثیرات قطعی برق بر روند پیشرفت اقتصادی و توسعه ایران. تأثیر بر تولید ناخالص داخلی (GDP):قطعیهای مکرر برق تأثیر قابل توجهی بر تولید ناخالص داخلی کشور داشته است. بر اساس تحلیلهای اقتصادی، در سال ۱۴۰۰، قطعی برق به کاهش حدود سه درصدی GDP کشور منجر شده است. این کاهش به معنای از دست رفتن حدود ۱۵ میلیارد دلار از ارزش تولیدات کشور است.این اثر منفی به دو صورت اعمال شده است: کاهش تولید در صنایع مختلف ( تأثیر مستقیم ) کاهش اعتماد سرمایهگذاران، افزایش نااطمینانی در فضای کسبوکار و کاهش بهرهوری نیروی کار (تأثیر غیرمستقیم) خسارات اقتصادی در صنایع کلیدی:در صنعت سیمان، برآوردها نشان میدهد که در سال ۱۴۰۱، قطعی برق به کاهش تولید حدود ۱۵ درصدی منجر شده که این کاهش تولید باعث افزایش قیمت داخلی سیمان و کاهش صادرات شده است.♟️ تأثیر مستقیم بر صنایع بورسی:بررسی عملکرد تولید ۱۲۰ شرکت بورسی نشان میدهد که نزدیک به ۶۰ درصد این شرکتها با کاهش تولید در چهار ماه ابتدای سال ۱۴۰۳ نسبت به مدت مشابه سال گذشته مواجه بودهاند. برخی شرکتها افت تولید تا حدود ۷۰ درصد را تجربه کردهاند که عامل اصلی این کاهش تولید، قطع برق و ناپایداری شبکه تأمین انرژی عنوان شده است.
تاثیر بر بخش کشاورزی:طبق گزارش مرکز آمار ایران، در سال ۱۴۰۰، اختلال در سیستمهای آبیاری برقی در مناطق گرمسیر باعث کاهش ۱۲ درصدی تولید گندم در این مناطق شده. راهکارهای مدیریت ناترازی انرژی:توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، بهینهسازی مصرف انرژی و نوسازی زیرساختها، از جمله راهکارهای مؤثر برای کاهش اثرات این بحران و بازگرداندن پایداری به اقتصاد کشور هستند. طبق گزارش آژانس بینالمللی انرژی، ایران میتواند تا سال ۲۰۳۰ ظرفیت تولید انرژیهای تجدیدپذیر خود را به ۲۰ هزار مگاوات برساند که این مقدار معادل تأمین برق برای ۷ میلیون خانوار است. با سرمایهگذاری هدفمند، نهتنها میتوان بحران انرژی را مدیریت کرد، بلکه به یک صادرکننده انرژی در منطقه نیز تبدیل شد.️ بـــلــــه️ اینستاگرام️ تلــــگرام۲۰:۴۲
سلسلهنشستهای باشگاه گفتگوهای پیشرفت صنعتی ایران بههمت فن گاه وزارت صمت برگزار میشود: سند راهبرد ملی پیشرفت صنعتی و ارتقای زنجیره های ارزش کشور ارائه رویکرد وزارت صمت در تدوین سند با حضور اندیشکده ها و پژوهشگران حوزه سیاست صنعتی با حضور اعضای کمیته راهبری تدوین سند: دکتر محسن علوی منشدکتر برزین جعفرتاش دکتر محسن محمدی جهت ثبت نام و شرکت در نشست به آیدی زیر پیام بدهید: @pishraft_sanati دوشنبه، ۲۹ بهمن ماه، ساعت ۱۶ فنگاه وزارت صمت️ بـــلــــه️ اینستاگرام️ تلــــگرام۱۵:۲۶
مس، محور سیاست معدنی آمریکا؛ تقویت تولید داخلی در برابر چیندونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا برای برآورده کردن بزرگترین آرزوهای صنعت معدن آمریکا گام برداشته و فلز مس را به عنوان محور سیاست داخلی خود در زمینه مواد معدنی انتخاب کرد.🧩 در فرمان اجرایی که به تازگی رئیسجمهور آمریکا، امضا کرده خواستار تقویت صنعت داخلی مس از طریق بررسی پیامدهای #امنیت_ملی واردات و تعیین تعرفهها به عنوان پاسخ شده است. در این فرمان آمده است که آمریکا، ذخایر مس فراوانی دارد، اما ظرفیت ذوب و پالایش آن، به طور قابلتوجهی از رقبای جهانی عقب است.
مس یکی از پرمصرفترین فلزات در جهان است که به دلیل رسانایی بالا، انعطافپذیری و مقاومت در برابر خوردگی، کاربرد گستردهای در صنایع مختلف دارد. با افزایش تقاضا برای انرژیهای تجدیدپذیر و توسعه فناوریهای الکترونیکی، اهمیت این فلز بیشتر شده است. مس، در کنار لیتیوم و کبالت، در تولید باتریهای خودروهای برقی و ذخیرهسازی انرژی نقش کلیدی دارد. شیلی با تولید ۵.۲ میلیون تن، بزرگترین تولیدکننده مس در جهان است. پرو با تولید ۲.۶ میلیون تن، در رتبه دوم و چین با ظرفیت تولید ۱.۷ میلیون تن، سومین تولیدکننده بزرگ مس است. با این حال چین بزرگترین مصرف کننده مس در جهان نیز هست و همین مسئله سبب نگرانی دولت آمریکا شده است. ایران نیز دارای ذخایر عظیم مس است و در رتبه هشتم جهان از حیث ذخایر مس قرار دارد. با این حال، از نظر تولید مس تصفیهشده، ایران در رتبه پانزدهم جهان قرار دارد. در سال ۲۰۲۳، ایران حدود ۲۵۰هزار تن مس تصفیهشده تولید کرده است که این مقدار معادل ۲درصد از تولید جهانی مس است. چین، هند و ترکیه مهمترین مقاصد صادراتی مس ایران هستند. آمریکا در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱.۱ میلیون تن مس استخراج کرد و حدود یکسوم آن را به شکل عمدتا تصفیه نشده صادر کرد و در مقابل ۸۱۰ هزار تن مس وارد کرده است. فرمان اجرایی ترامپ، مشخصا از چین به عنوان پیشروترین پالایشگاه مس در جهان با بیش از نیمی از ظرفیت ذوب جهان، یاد میکند. با توجه به کاربردهای حیاتی مس، وابستگی ایالات متحده به واردات مس، این کشور را در برابر بحرانهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی آسیبپذیر کرده و یک خطر جدی برای #امنیت_ملی آمریکا تلقی میگردد.#معدن️ بـــلــــه️ اینستاگرام️ تلــــگرام۱۸:۰۲
شعار سال ۱۴۰۴؛ «سرمایه گذاری» حلقه مفقوده رشد اقتصادی سال ۱۴۰۴ از سوی رهبر معظم انقلاب با عنوان «سرمایه گذاری برای تولید» نام گرفت. نام گذاریای که بیش از پیش ضرورت توجه به اقتصاد و تولید ملی را یادآوری میکند. اما به راستی جای «سرمایه گذاری برای تولید» در اقتصاد ایران کجاست؟بر اساس آمار، ظرفیت نیروی انسانی در ایران قابلتوجه بوده و از نظر کمی و کیفی، محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. همچنین بررسی روند بهرهوری در اقتصاد ایران نشان میدهد که این شاخص در میانمدت تأثیر منفی بر رشد داشته و عملاً نتوانسته به افزایش تولید کمک کند. بنابراین، عامل تعیینکننده در رشد اقتصادی کشور، میزان سرمایهگذاریهای انجامشده در بخشهای مختلف بوده است. با این حال، سرمایهگذاری در ایران طی سالهای اخیر با موانعی مواجه بوده است. محدودیت منابع مالی، افزایش بیثباتی در فضای کلان اقتصاد، تحریمهای ظالمانه غرب و نیز نبود چشمانداز مطمئن برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی از جمله این موانع هستند. این عوامل موجب شدهاند تا بخشی از موجودی سرمایه به پایان عمر مفید خود نزدیک شده و امکان جایگزینی آنها نیز فراهم نشود؛ موضوعی که رشد خالص سرمایه را کند و در برخی موارد حتی منفی کرده است. از سوی دیگر، بررسی همبستگی بین تولید ناخالص داخلی و سطح موجودی سرمایه نیز واقعیتی تلخ را آشکار میکند. تولید ناخالص داخلی در ایران همواره رابطهای مستقیم با روند موجودی سرمایه داشته است. در سالهای گذشته، رشد اقتصادی عمدتاً ناشی از افزایش سرمایه بوده و هر زمان که این شاخص با افت مواجه شده، رشد تولید نیز به همان میزان تضعیف شده است. نمودارهای اقتصادی نشان میدهند که در دهه ۱۳۸۰، به دلیل افزایش سرمایهگذاری، رشد موجودی سرمایه به حدود ۵ درصد رسید. اما در دهه ۱۳۹۰ این روند معکوس شد و رشد سرمایهگذاری به نزدیک صفر رسید. در واقع، در سالهای اخیر سرمایهگذاری جدید حتی قادر به جبران استهلاک سرمایههای پیشین نیز نبوده است. این مسأله باعث شده تا موجودی سرمایه خالص کشور تقریباً در وضعیت ثابت باقی بماند.🧩 این در حالی است که ظرفیتهای بالای کشور در زمینه نیروی انسانی و منابع طبیعی میتوانست فرصتهای مناسبی برای رشد اقتصادی پایدار فراهم کند. اما در نبود سرمایهگذاری کافی، بهرهوری این ظرفیتها بهشدت محدود شده است. به عبارت دیگر، سرمایهگذاری حلقه واسط میان منابع بالقوه و رشد بالفعل اقتصادی است و در نبود آن، امکان تبدیل پتانسیلها به توسعه اقتصادی از بین میرود.
️ بـــلــــه️ اینستاگرام️ تلــــگرام۱۵:۵۸