وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا:و میداند آنچه از آسمان میآید.منظور از آسمان هر آن چیزی است که بالای سر ماست؛ شش آسمان و عالمی که روزی شما از آن میآید، بهشت و دوزخ، جهان دیگری برتر از این جهان که تابع قواعد مادی نیست.️ کلمه نزول کلید واژه اتصال ملک با ملکوت است و وقتی به کار می رود که پدیده ای از عالم ملکوت به عالم ملک فرو آمده و شکل ملکی پیدا کند.خداوند شکل اولیه ملکوتی را تنزل میدهد تا در قالب زمینی قرار گرفته و برای ما قابل فهم و استفاده باشد. هر چه در این ملک هست ریشه آن در ملکوت وجود دارد و تنها شکل این جهانی گرفته است. خداوند آنچه در آسمان میآید را میداند که سرآمد آنها آموزههای الهی است. در مقابل نزول، بالا رفتن است؛ عروج.️ چه چیزی از زمین و از سمت شما بالا میرود و شما را بالا می برد؟ عصاره همه تعالیم پیامبران الهی در دو کلمه خلاصه میشود:"إلیه یَصْعد الکَلِم الطَیِبْ و العَمَل الصالح یرفَعُه"۱.کلمه طیب: باور پاکیزه و شایسته۲.عمل صالح: اعمال درست و شایستهو هو مَعَکُم أیْنَما کُنْتُم: این آیه از قلههای رفیع قرآن است.«او با شماست، هرکجا و در هر حالی که باشید.»هو: اویی که اول و آخر و ظاهر و باطن است؛ با تمام اسما و صفات، با تمام ظاهریت و باطنیت...چهار معنا از آیهی شریفه و چهار صورت برای معیت استفاده میشود:معیت و همراهی خداوند با همه هی و انسان۱.معیت بالایجاد یا بالقیمومیه:همراهی خدا با ایجاد و وجود ما؛ ما در عدم بودیم که خداوند ما را ایجاد کرد به همین خاطر کل هستی ذیل فرمان اوست و تمام وجود قیام به خداوند دارد زیرا او قائم به ذات است در حالی که انسان ممکن الوجود است. آن به آن وجود ما با معیت الهی است که اگر لحظهای نباشد، آن پدیده معدوم است. برای هیچ وجودی بودن معنا ندارد مگر با معیت بالقیمومیت. "الله لا اله الا هو الحی القیوم"انگیزهای که میتواند ما را در قیل و قال زندگی نگه دارد این است که تکتک نفسها، حیات و زندگی ما، جزء جزءاش، تابش صفت الحی است و هر حرکتی از ما جلوه القیوم. ما، مدام در حال استمداد و در حال ارتزاق و ارتباط با اللَّهُ هستیم.من هستم به خاطر الحی و حرکت میکنم به خاطر القیوم. #حدید_جلسه۳_قسمت۲
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۵:۴۱
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۱۷
سوره مبارکه «حدید»جلسه سومقسمت سوم: ۲۰ دقیقه
التماس دعا
۴:۲۸
۲.معیت بالعلم و الاشراف:لحظه لحظه هستی ما در رصد الهی است. "ألَمْ یعلَم بأن الله یَرا"هیچ جزئی از زمان و مکان را در این هستی نمیتوان تصور کرد که از نظاره مستقیم، علم و اشراف پروردگارمان خارج باشد. "هو معکم" آنی وجود ندارد که ما زیر اشراف علم الهی نباشیم. این موضوع اشتیاق ایجاد میکند، چون دیده شدن را در دل خود دارد. خداوند آن به آن ما را میبیند و لحظهای نیست که ما از نگاه او خارج باشیم.
۳.معیت بالشهود و القرب:برای تبیین این نزدیکی، خداوند بُعد جسمی و فراجسمی را میگوید:"نحن اقرب الیه من حبل الورید"ما از شاهرگ اصلی به شما نزدیکتریم. "إعْلموا أن الله یَحول بین المرء و قَلْبه"خداوند بین وجود شما و خود شماست. خدا از شما به خودتان نزدیکتر است. مگر او کجاست که بخواهیم به او نزدیک شویم؟️نزدیکی خودش حاصل است. چیزی که ما باید درک کنیم، درک این قرب و نزدیکی است. آب آسیاب وجود ما، حی و قیوم ما، حیات و قیام ما، به قرب صفات الهی است. أنا جلیس و جالسنی… و أنیس من آنسنی
۴. معیت بالرحمه و النصرة:نصرت الهی هر آن با ماست."إن معی ربی سیهدین""لاتحزن إن الله معنا""إن الله یدافع عن الذین آمنوا" کسی که اعتقاد به این توحید الهی داشته باشد که خداوند با تمام اولیت و آخریت، ظاهریت و باطنیت، عالم و قدیر به همه چیز، رئوف و ودود و حکیم، ستار و غفار، با تمام عظمت اسماء و صفات، ناصر و قریب ماست، آیا جایی برای احساس تنهایی در فراز و نشیبهای زندگی میماند؟ غم و افسردگی؟ بی کسی؟ وقتی تمام قدرت و عظمت، علم، جمال و جلال آن به آن همراه توست… و این راز موفقیت الیاء الهی و سید الشهداست.
#حدید_جلسه۳_قسمت۳
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۳.معیت بالشهود و القرب:برای تبیین این نزدیکی، خداوند بُعد جسمی و فراجسمی را میگوید:"نحن اقرب الیه من حبل الورید"ما از شاهرگ اصلی به شما نزدیکتریم. "إعْلموا أن الله یَحول بین المرء و قَلْبه"خداوند بین وجود شما و خود شماست. خدا از شما به خودتان نزدیکتر است. مگر او کجاست که بخواهیم به او نزدیک شویم؟
️نزدیکی خودش حاصل است. چیزی که ما باید درک کنیم، درک این قرب و نزدیکی است. آب آسیاب وجود ما، حی و قیوم ما، حیات و قیام ما، به قرب صفات الهی است. أنا جلیس و جالسنی… و أنیس من آنسنی ۴. معیت بالرحمه و النصرة:نصرت الهی هر آن با ماست."إن معی ربی سیهدین""لاتحزن إن الله معنا""إن الله یدافع عن الذین آمنوا"
کسی که اعتقاد به این توحید الهی داشته باشد که خداوند با تمام اولیت و آخریت، ظاهریت و باطنیت، عالم و قدیر به همه چیز، رئوف و ودود و حکیم، ستار و غفار، با تمام عظمت اسماء و صفات، ناصر و قریب ماست، آیا جایی برای احساس تنهایی در فراز و نشیبهای زندگی میماند؟ غم و افسردگی؟ بی کسی؟ وقتی تمام قدرت و عظمت، علم، جمال و جلال آن به آن همراه توست… و این راز موفقیت الیاء الهی و سید الشهداست.#حدید_جلسه۳_قسمت۳
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۲۸
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۱۹
سوره مبارکه «حدید»جلسه سومقسمت چهارم: ۲۲ دقیقه
التماس دعا
۴:۲۷
والله بما تعملون بصیر«و خداوند به آنچه انجام میدهید بصیر است.»بصیر: اشراف و حضور، دیدن. لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ«فرمانروايى [مطلق] آسمانها و زمين از آن اوست و كارها به سوى خدا بازگردانيده مى شود» در این آیه، مالکیت خدا را با اتمام کار بیان میکند. انتهای قصه آفرینش، با رسیدن به حضرت جانان است؛ رجوع یا به رحمت الهی است و یا رجوع به قهر الهی. يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ«شب را در روز درمى آورد و روز را [نيز] در شب درمى آورد و او به راز دلها داناست» قابلیت حیات در کره زمین به خاطر تنظیم نور و دمای مناسب زیست است؛ پدیده شب و روز، ۲۴ ساعت شبانه روز، فصول چهارگانه و حرکت وضعی و انتقالی. خداوند به این دو حرکت در قرآن اهمیت بسیار داده و آنها را از نشانههای خود میداند. اگر همیشه شب بود، زمین سرد و منجمد میشد و اگر همیشه روز بود به کره مذاب تبدیل میشد، که در هیچ کدام قابلیت زندگی وجود نداشت. همین امر کافیست که ایمان بیاورید.یولج:فرورفته، ولوج: هماهنگی روح و جسم. صدور: جمع صدر، جان ها.او علم به حقیقت و درون جان انسان دارد. اگر این معیت الهی را باور کنیم، دیگر نه نیازی به پلیس و قانون داریم، نه مباحث انگیزشی و تشویق و نه پاداش، اگر به حقیقت معیت برسیم نه تنبیه و مجازات نیاز است، نه یاور و یار…میدانیم تمام هستی و وجود با ماست اگر به سرّ توحید دست یابیم.#حدید_جلسه۳_قسمت۴
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۲۷
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۲۶
سوره مبارکه «حدید»جلسه چهارمقسمت اول: ۱۸ دقیقه
التماس دعا
۵:۴۹
آیات ابتدایی با تسبیح شروع و با علم الهی به حقیقت وجود انسان، پایان رسید. به بیست ویژگی خداوند اشاره شد. بعد از بیان این ویژگیها به عنوان نتیجهگیری میگوید:آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ«به خدا و پيامبر او ايمان آوريد و انفاق كنيد از آنچه خدا شما را در آن جانشین قرار داده است. پس كسانى از شما كه ايمان آورده و انفاق كرده باشند پاداش بزرگى خواهند داشت» ایمان اگر بدون حرف جاره باشد، به معنای امان و امنیت است، از اسامی پروردگار مومن است؛ یعنی بندگان امنیت را از خداوند بگیرند و به یکدیگر بدهند.اگر با حرف جاره باشد، به معنای باور است؛ این که معتقد باشید که او اول و آخر و ظاهر و باطن است و به حقیقت ما آگاهی دارد. گاهی خطاب به این است که اگر تا کنون ایمان نیاورده اید، ایمان بیاورید، ایمان تأسیسی.و گاهی خطاب به مومنان است که این ایمان کافی نیست، باید آن را ارتقا دهید و متوقف نباشید. ️ علم، ایمان، باور و عمل، رشته اتصالی است که پشت سر هم میآیند. ایمان به خدا لاینفک از ایمان به رسول است زیرا خداوند خود را ازطریق دین و وحی معرفی میکند، پس لازمه ایمان به خدا، ایمان به رسول است. در ادامه مسئله انفاق عنوان میشود. انفاق نمادی از عمل است. اساساً دیانت با دو جزء محقق میشود: عقیده و عمل. ایمانی قابل اثبات و پذیرش است که چهره عملی به خود بگیرد. انفاق یعنی، به حرکت و جریان انداختن مال و سرمایه، هزینه کردن.انفاق در قرآن همیشه یک دنباله هایی دارد:"ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ"هزینه کردن در مسیری که مورد رضای خداست و با چهارچوبهای الهی تطابق دارد. این موضوع در دو امر معنا پیدا میکند؛از کجا آوردی؟ در کجا هزینه میکنی؟در قیامت هیچ انسانی قدم از قدم برنمیدارد مگر اینکه از چهار چیز سوال میشود:عمرت را کجا فنا کردی؟جوانی به کجا بودی؟مال خو را از کجا بدست آوردی؟مال خود را در کجا صرف کردی؟#حدید_جلسه۴_قسمت۱
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۵:۴۹
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۲۸
سوره مبارکه «حدید»جلسه چهارمقسمت دوم: ۱۸ دقیقه
التماس دعا
۵:۲۲
انفاق دو نوع است؛۱. الزامی: در رابطه با خلق: مانند نفقه، خوراک و پوشاک…در رابطه با خالق: خمس و زکات️بهتریننفقه و بهترین پول ها، پولی است که مرد برای زن و بچه اش هزینه می کند.۲. غیر الزامی:انفاق مستحب، صدقات و دستگیری از نیازمندان…چرا خدا بعد از ایمان، از میان همه اعمال واجب مثل نماز و حج و خمس و…، به مسئله انفاق اشاره میکند؟ به این جهت است که مهمترین ادله حوزههای تثبیت ایمان و اثبات ادعای صادقانه ایمان، در حوزه مالی است؛ از کجا آمده و کجا صرف شده است. عامل جدی و جاذبههای مالی و زندگی دنیاست که غرور و غفلت ایجاد میکند و مانع ایمان انسانها میشود. در حقیقت مسائل مالی، بزرگترین ابتلا انسان در ایمان و تقواست. لذا فرمود حسابهای مالیتان را درست کنید سپس ادعای ایمان داشته باشید. مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَانفاق از آنچه خداوند شما را در آن جانشین قرار داده است. در حقیقت شما قائم مقام خدا در تصرف در اموال هستید و مالک حقیقی اوست. حال خدا به جانشینان خود دستورالعمل چگونگی استفاده را داده است؛ اسراف نکنید، بلکه به شیوهای که من میگویم انفاق کنید. احتمال دیگر، معنای جانشینی نسبت به همه انسانهای روی زمین است. اموال گذشتگان به ما رسیده و ما جانشینان پیشینیان هستیم. همانگونه که اموال برای پیشینیان ماندگاری نداشت برای ما هم نخواهد داشت! پس، اگر آن ها از این فرصت بهره نبردند، شما بهره ببرید و سیاستهای اقتصادی خود را مطابق قواعد الهی تنظیم و انفاق کنید در راه خدا و بندگان خدا.#حدید_جلسه۴_قسمت۲
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۵:۲۳
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/۹/۱
سوره مبارکه «حدید»جلسه چهارمقسمت سوم: ۱۵ دقیقه
التماس دعا
۴:۳۳
فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌکسانی که انفاق میکنند اجر بزرگی دارند. در حالیکه در کل بیان میکند که؛"قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ" خدایی که تمام دنیا را کم میشمارد، اجر مومنان و منفقان موحد را بزرگ میگوید. موضوعی که از این دنیا شروع میشود و در آخرت، حقیقت آن معلوم خواهد شد. وَمَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِيثَاقَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ«چه شده است شما را كه به خدا ايمان نمى آوريد؟ و حال آنكه پيامبر(ص) شما را دعوت مى كند تا به پروردگارتان ايمان آوريد، برای ایمان به پروردگارتان و خداوند پیمان قوی و مستحکم از شما گرفته است، اگر میخواهید مومن باشید.» جهل و بیایمانی مردم، جان پیامبر را میگیرد. او بر هدایت شما حریص است. خداوند دو حجت بر انسان قرار داد و بینه را تمام کرد؛۱.حجت بیرونی: نقل: انبیاء، اولیا و متفکران و اندیشمندان.۲. حجت درونی: عقلپس در قیامت هیچ دلیلی برای ایمان نیاوردن پذیرفته نیست."وَقَالُواْ لَوۡ كُنَّا نَسۡمَعُ أَوۡ نَعۡقِلُ مَا كُنَّا فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ""أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ"این همان عهد درونی عقلانی است که خدا از شما گرفته است. البته بعضی گفتهاند که مراد عالم ذر است که از ذرات انسانها عهد گرفته شده و ایشان بله، گفتند. در حالیکه این موضوع ثابت نشده است. این که ما زمان ورود به این دنیا، لوح سفید خالی بودهایم یا خدا داشتههایی در نفس ما گذاشته است؟!"وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا"هر نفسی که به دنیا میآید آموزش داده شده است؛ فجور و تقوا را میشناسد. هم دروغ را میداند و هم صدق را، هم امانت را میشناسد هم خیانت را… تا کدام زمینه و شرایط مهیا باشد و کدام بخش فعال شود. دایره تمدن در خاورمیانه است و خداوند نام پیامبران این منطقه را میبرد اما انبیاء الهی پراکنده در تمام زمین بودهاند. چرا ایمان به خدا نمیآورید؟ همان خدایی که اول و آخر، ظاهر و باطن است. و رسول شما را به فلاح و رستگاری و سعادت میخواند. آیا غیر از مسیر ایمان به خدا، راه دیگری میشناسید؟مگر جان و وجود به چیزی جز ایمان آرام میگیرد؟"ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَطۡمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكۡرِ ٱللَّهِۗ أَلَا بِذِكۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَئِنُّ ٱلۡقُلُوبُ"قدرت، ثروت، جمال و زیبایی، علم مدرسهای… کدامیک میتواند عامل آرامش و سعادت روح و روان آدمی باشند؟! ️ایمان به خدا مظهر تمام آرامش در هستی است و محبت جوهر اساس زندگی و روابط است. ذات ایمان، محبت است و محبت غیر از مسیر هوس، فریب و منفعتطلبی است. محبت از ایمان رشد می کند.#حدید_جلسه۴_قسمت۳
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۳۴
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/۹/۱۲
سوره مبارکه «حدید»جلسه چهارمقسمت چهارم: ۳۴ دقیقه
التماس دعا
۴:۳۶
هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ«اوست که بر بنده اش آیات روشنی نازل می کند تا شما را از تاریکی ها به سوی نور بیرون آورد. و یقیناً خدا نسبت به شما رؤوف و مهربان است.» خداوند وحی را به عبد، بنده خود نازل کرد و این خصوصیت حضرت باعث شد سینهاش مهبط وحی شود و این مقام عبودیت است. مقام عبودیت یعنی خودباختگی، در قبال حضرت معبود و معشوق و خودیافتگی در قبال غیر از حضرت حق. ذلت در پیشگاه او و عزت در مقابل ماسویالله. آیات بینات بر او نازل شده است برای اینکه شما را از ظلمتها به سوی نور ببرد؛ از ظلمت شرک، کفر، عصیان، جهل و خرافه، ظلمات نفس و شهوات و....️ظلمت ها متعدد و نور واحد و از یک جنس است.لَرَءُوفٌ:رأفت: رحمت خاص و ویژه است، کاری انجام میدهد اما گوش از بینی خبردار نمیشود.رحمت: محبتی میکند اما مشقت دارد. چرا در راه خدا انفاق نمیکنید در حالیکه میراث آسمانها و زمین از آن خداوند است. شیطان ما را از انفاق میترساند، فکر آتیه فرزندت باش. چهار انفاق قرآنی مطرح است:۱.رویکرد کلامی- توحیدی:اصرار قرآن بر مبنای توحید که او رزاق است.مستلزم این باور است که بدانیم هیچ جنبندهای نیست الا این که تامین رزق او با خداست.با همین نگاه، خدا ربا را محو و صدقه را بزرگ میکند.۲.رویکرد عرفانی:اموالمان به جانمان بند است. برخی می گویند جان دادن راحتتر است تا مال دادن! کارکرد انفاق رهایی و آزادی از بند مال دنیاست.۳.رویکرد اخلاقی:انفاق محبت، صمیمیت و امنیت ایجاد میکند. دوری از انفاق کینه و حسد آورده و جرم زاست.۴.به لحاظ اجتماعی:راهکاری است برای زدودن سطح فقر در جامعه. عدالت اجتماعی آورده و تولید کار می کند.معصوم میفرماید اگر مسلمانان به انفاق واجب و مستحب عمل کنند، فقیری در جامعه باقی نمیماند. از انفاق نترسید که هر انفاق هفت برابر و هفتصد برابر میشود.#حدید_جلسه۴_قسمت۴
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۳۷