الظاهر: معنای اول: غالب و چیرگی؛ بر همه چیز قهاریت دارد و هیچ چیز بر او غلبه ندارد. معنای دوم: آشکار و هویدا؛ تمام هستی جلوات صفات اوست و هیچ پنهانی و نهانی ندارد. "ما رأیْتُ شَیْئاً إلاّ و رأیْتُ الله قَبلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ مَعَه"الباطن: ذاتی که حقیقت وجود او در حجاب هاست. در عمق و ذات همه حقایق، علم الهی نهفته است. ظهور او در حدی است که انسان گاه به علت شدت حضور، تصور میکند که نیست. ماهیان ندیده غیر از آبپرس پرسان زهم که آب کجاست دریغا که شیعیان علی مرتضی(ع)، به اندازه یک کتاب آشپزی، به کتاب گرانقدر نهجالبلاغه مراجعه نمیکنند در حالیکه با سامانه منیب دسترسی به آن بسی راحت است…! در خصوص ذات احدیت؛ خطبه اشباح:اولی است که قبل ندارد و قبل از او پدیدهای باشد. و آخری است که برای بعد از او تصوری نیست. خطبه ۱۶۳:حمد از آن خداوندی است که انسانها را آفرید و زمین را برای او مسطح کرد... خدا اوَّلیت دارد اما ابتدا ندارد. ازلیت او پایان ندارد. برای موجودات با چهار بُعد، حد و محدودیت قرار داد تا از دیگران متمایز باشند. انسان نمیتواند بر ذات او شناسایی و تسلط داشته باشد، ابزار ندارد! در عین ظهور و بطون نزدیک به همه پدیدههاست و جدا از آنها نیست. دور است و دیده نمیشود اما عین قرب است. #حدید_جلسه۲_قسمت۲
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۱۰
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/۷/۵
سوره مبارکه «حدید»جلسه دومقسمت سوم: ۱۸ دقیقه
التماس دعا
۴:۴۹
هر پدیدهای که نگاه میکنیم از یک جایی شروع میشود و بعد تغییراتی دارد که ممکن است زوال و نیستی بیابد و از شکلی به شکلی، از زیادی به نقصان بروند مگر رب العالمین که تنها یک حالت دارد و تغییر و تغّیر ندارد. ذات او همیشه باقی است. او مثل انسان تغییر ندارد که ابتدا از مایع و خون و جسم و سپس خاک شود! ذات بی تغییر آغازگر خلقت که وجود بی پایان دارد. امام رضا (ع): ظاهر یعنی غالب و چیره بر همه امور، هیچ چیز از قدرت او خارج نیست و هر که بخواهد میتواند او را ببینید. «منی قَصَدْتَ وَصَلْت»هر زمان که یاد کنی، مرا یافتی! باطن بودن به معنی تسلط و چیرگی علم الهی به ذات پدیدههاست. خدا رازهایی را از ما میداند که ما خود نمیدانیم و او علیم بذات الصدور است. هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ«اوست آن كس كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد آنگاه بر عرش استيلا يافت آنچه در زمين درآيد و آنچه از آن برآيد و آنچه در آن بالارود [همه را] مى داند و هر كجا باشيد او با شماست و خدا به هر چه مى كنيد بيناست»سماء در قرآن معانی متفاوتی دارد؛ابر و کیهان و اتمسفر، ستاره و آسمان دنیا و ۶ آسمان، روزیای که در آسمان است، تدبیر امور و … در حقیقت مشترک لفظی است و معنی مختلفی دارد؛ هرآنجه به لحاظ مادی و معنوی بالای سر ماست سماء نام میگیرد. أیام: به معنای برهه زمانی است، دوران. اما روز در قرآن به معنای نهار، در مقابل شب، لیل است. ما میدانیم اراده خداوند به منزله فعل اوست و تا اراده کند، میشود! پس چرا ۶ روز؟خداوند دو ساحت در آفرینش دارد، دو عالم آفریده است. عالمی که حدود زمان و مکان دارد،مُلک.عالمی که زمان و مکان ندارد، ملکوت.شبیه به انزال قرآن که در یک شب و یک لحظه بر قلب پیامبر نازل میشود. اما زمانی که بخواهد بر جامعه فرود آید ۲۳ سال طول میکشد که این تنزیل است. همه چیز در این دنیا تابع تدریج است، لقاح، تولد، رشد، زندگی و مرگ … اصل آفرینش این دنیا نیز بر مبنای همین قاعده آفریده شده است. اما عالم ماورایی نه زمانی دارد نه محدودیتی و نه مذکر و مونثی…#حدید_جلسه۲_قسمت۳
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۴۹
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/٧
سوره مبارکه «حدید»جلسه دومقسمت چهارم: ۲۲ دقیقه
التماس دعا
۵:۳۱
اسْتَوَى:معنای اولیه چهارزانو نشستن است. معنای دیگر استولا است.الْعَرْشِ:معنای اولیه تخت است. معنای دیگر آن حکومت و قدرت است. نماد قدرت و تدبیر الهی است. اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ: استولا بر قدرت پیدا کرد.این قسمت از متشابهاتی است که باید به محکمات قرآن رجوع داده شود. بعضی معتقدند خداوند بعد از آفرینش آسمان و زمین از خلقت انصراف داده، اداره خلقت را به کسان دیگری، ربالنوع، واگذار کرد؛ مانند خدای عشق، خدای باران و... بعدها گفته شد خدا آفرید و سپس آفرینش را به انسان و اندیشه های بشری واگذار کرد و انسان، نیاز به خدای مدبر و شریعت ندارد. او به ما عقل داد تا خودمان زندگی کنیم؛ خودخدایی.اما بعضی دیگر معتقدند نویسنده داند که در نامه چیست… رها کردن آفرینش با چنین عظمتی از سوی آفریدگار، کاری لغو و عبث است.او بعد از خلقت رب و پروردگار انسانها شد و خود اداره هستی را به عهده گرفت؛ آفریدگار پروردگار. او مربی انسان است و لازمه این تربیت، دانش گسترده الهی است.#حدید_جلسه۲_قسمت۴
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۵:۳۱
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۱۲
سوره مبارکه «حدید»جلسه سومقسمت اول: ۱۶ دقیقه
التماس دعا
۴:۳۴
در شش آیه ابتدایی، حدودا ۲۰ صفت الهی توصیف میشود. در ادامه به خلق آفرینش در شش دوره اشاره میکند، که تابع ویژگی عالم ملک و تدریج است. همه تحولات این عالم، برخلاف عالم ملکوت، تابع زمان و مکان است. بزرگترین انحرافی که تا کنون استقرار یافته، این است که اگر از آفرینش بپرسند، میگویند: الله! یعنی در توحید الوهیت مشکلی ندارند، اما برای تدبیر آنچه آفریده، ربالنوع قرار دادهاند که این شرک در ربوبیت است. سه ضلع حقیقت توحید عبارتاست از:توحید در الوهیت، توحید در ربوبیت، توحید در عبودیت. در قرآن هر کجا بحث از آفرینش آمده، بعد از آن مبحث خلقت و اداره هستی مطرح شده است:"هوالذی خلقکم ثم رزقکم""کل یوم هو فی شأن"ذات احدیت، آن به آن، در حال تدبیر امور عالم است. سه ضلعی که در هستی و آفرینش از سوی خدا طراحی شده است:آفرینش، پرورش و پرستشثمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ:او چیرگی بر عرش و قدرت اداره و تدبیر هستی داشت و آفرینش با مدیریت و تدبیر خداوند سبحان پیش میرود.عرش نماد قدرت الهی است.يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَ:برای داشتن ثبات و پایداری در حوزههای مختلف حکومتداری، داشتن اطلاعات دقیق، عمیق و فراگیر نیاز است. و خداوند میداند هرآنچه در زمین فرو میرود و از آن برون می آید و هرآنچه از آسمان نازل میشود. او ابتدا از علم خویش در طبیعت پرده برمیدارد: آنچه فرو میریزد؛۱.قطرات باران۲.دانههای گیاهان۳.انسان و حیوان که در دل زمین نهفته میشود. ۴.آنچه از زمین بیرون میآید، حتی خود انسانها که از خاک آفریده شدهاند و دوباره به خاک برمیگردند و باز در قیامت از خاک بیرون میآیند. #حدید_جلسه۳_قسمت۱
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۳۵
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۱۴
سوره مبارکه «حدید»جلسه سومقسمت دوم: ۱۸ دقیقه
التماس دعا
۵:۴۰
وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا:و میداند آنچه از آسمان میآید.منظور از آسمان هر آن چیزی است که بالای سر ماست؛ شش آسمان و عالمی که روزی شما از آن میآید، بهشت و دوزخ، جهان دیگری برتر از این جهان که تابع قواعد مادی نیست.️ کلمه نزول کلید واژه اتصال ملک با ملکوت است و وقتی به کار می رود که پدیده ای از عالم ملکوت به عالم ملک فرو آمده و شکل ملکی پیدا کند.خداوند شکل اولیه ملکوتی را تنزل میدهد تا در قالب زمینی قرار گرفته و برای ما قابل فهم و استفاده باشد. هر چه در این ملک هست ریشه آن در ملکوت وجود دارد و تنها شکل این جهانی گرفته است. خداوند آنچه در آسمان میآید را میداند که سرآمد آنها آموزههای الهی است. در مقابل نزول، بالا رفتن است؛ عروج.️ چه چیزی از زمین و از سمت شما بالا میرود و شما را بالا می برد؟ عصاره همه تعالیم پیامبران الهی در دو کلمه خلاصه میشود:"إلیه یَصْعد الکَلِم الطَیِبْ و العَمَل الصالح یرفَعُه"۱.کلمه طیب: باور پاکیزه و شایسته۲.عمل صالح: اعمال درست و شایستهو هو مَعَکُم أیْنَما کُنْتُم: این آیه از قلههای رفیع قرآن است.«او با شماست، هرکجا و در هر حالی که باشید.»هو: اویی که اول و آخر و ظاهر و باطن است؛ با تمام اسما و صفات، با تمام ظاهریت و باطنیت...چهار معنا از آیهی شریفه و چهار صورت برای معیت استفاده میشود:معیت و همراهی خداوند با همه هی و انسان۱.معیت بالایجاد یا بالقیمومیه:همراهی خدا با ایجاد و وجود ما؛ ما در عدم بودیم که خداوند ما را ایجاد کرد به همین خاطر کل هستی ذیل فرمان اوست و تمام وجود قیام به خداوند دارد زیرا او قائم به ذات است در حالی که انسان ممکن الوجود است. آن به آن وجود ما با معیت الهی است که اگر لحظهای نباشد، آن پدیده معدوم است. برای هیچ وجودی بودن معنا ندارد مگر با معیت بالقیمومیت. "الله لا اله الا هو الحی القیوم"انگیزهای که میتواند ما را در قیل و قال زندگی نگه دارد این است که تکتک نفسها، حیات و زندگی ما، جزء جزءاش، تابش صفت الحی است و هر حرکتی از ما جلوه القیوم. ما، مدام در حال استمداد و در حال ارتزاق و ارتباط با اللَّهُ هستیم.من هستم به خاطر الحی و حرکت میکنم به خاطر القیوم. #حدید_جلسه۳_قسمت۲
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۵:۴۱
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۱۷
سوره مبارکه «حدید»جلسه سومقسمت سوم: ۲۰ دقیقه
التماس دعا
۴:۲۸
۲.معیت بالعلم و الاشراف:لحظه لحظه هستی ما در رصد الهی است. "ألَمْ یعلَم بأن الله یَرا"هیچ جزئی از زمان و مکان را در این هستی نمیتوان تصور کرد که از نظاره مستقیم، علم و اشراف پروردگارمان خارج باشد. "هو معکم" آنی وجود ندارد که ما زیر اشراف علم الهی نباشیم. این موضوع اشتیاق ایجاد میکند، چون دیده شدن را در دل خود دارد. خداوند آن به آن ما را میبیند و لحظهای نیست که ما از نگاه او خارج باشیم.
۳.معیت بالشهود و القرب:برای تبیین این نزدیکی، خداوند بُعد جسمی و فراجسمی را میگوید:"نحن اقرب الیه من حبل الورید"ما از شاهرگ اصلی به شما نزدیکتریم. "إعْلموا أن الله یَحول بین المرء و قَلْبه"خداوند بین وجود شما و خود شماست. خدا از شما به خودتان نزدیکتر است. مگر او کجاست که بخواهیم به او نزدیک شویم؟️نزدیکی خودش حاصل است. چیزی که ما باید درک کنیم، درک این قرب و نزدیکی است. آب آسیاب وجود ما، حی و قیوم ما، حیات و قیام ما، به قرب صفات الهی است. أنا جلیس و جالسنی… و أنیس من آنسنی
۴. معیت بالرحمه و النصرة:نصرت الهی هر آن با ماست."إن معی ربی سیهدین""لاتحزن إن الله معنا""إن الله یدافع عن الذین آمنوا" کسی که اعتقاد به این توحید الهی داشته باشد که خداوند با تمام اولیت و آخریت، ظاهریت و باطنیت، عالم و قدیر به همه چیز، رئوف و ودود و حکیم، ستار و غفار، با تمام عظمت اسماء و صفات، ناصر و قریب ماست، آیا جایی برای احساس تنهایی در فراز و نشیبهای زندگی میماند؟ غم و افسردگی؟ بی کسی؟ وقتی تمام قدرت و عظمت، علم، جمال و جلال آن به آن همراه توست… و این راز موفقیت الیاء الهی و سید الشهداست.
#حدید_جلسه۳_قسمت۳
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۳.معیت بالشهود و القرب:برای تبیین این نزدیکی، خداوند بُعد جسمی و فراجسمی را میگوید:"نحن اقرب الیه من حبل الورید"ما از شاهرگ اصلی به شما نزدیکتریم. "إعْلموا أن الله یَحول بین المرء و قَلْبه"خداوند بین وجود شما و خود شماست. خدا از شما به خودتان نزدیکتر است. مگر او کجاست که بخواهیم به او نزدیک شویم؟
️نزدیکی خودش حاصل است. چیزی که ما باید درک کنیم، درک این قرب و نزدیکی است. آب آسیاب وجود ما، حی و قیوم ما، حیات و قیام ما، به قرب صفات الهی است. أنا جلیس و جالسنی… و أنیس من آنسنی ۴. معیت بالرحمه و النصرة:نصرت الهی هر آن با ماست."إن معی ربی سیهدین""لاتحزن إن الله معنا""إن الله یدافع عن الذین آمنوا"
کسی که اعتقاد به این توحید الهی داشته باشد که خداوند با تمام اولیت و آخریت، ظاهریت و باطنیت، عالم و قدیر به همه چیز، رئوف و ودود و حکیم، ستار و غفار، با تمام عظمت اسماء و صفات، ناصر و قریب ماست، آیا جایی برای احساس تنهایی در فراز و نشیبهای زندگی میماند؟ غم و افسردگی؟ بی کسی؟ وقتی تمام قدرت و عظمت، علم، جمال و جلال آن به آن همراه توست… و این راز موفقیت الیاء الهی و سید الشهداست.#حدید_جلسه۳_قسمت۳
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۲۸
بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام
تاریخ: ۱۴۰۴/٨/۱۹
سوره مبارکه «حدید»جلسه سومقسمت چهارم: ۲۲ دقیقه
التماس دعا
۴:۲۷
والله بما تعملون بصیر«و خداوند به آنچه انجام میدهید بصیر است.»بصیر: اشراف و حضور، دیدن. لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ«فرمانروايى [مطلق] آسمانها و زمين از آن اوست و كارها به سوى خدا بازگردانيده مى شود» در این آیه، مالکیت خدا را با اتمام کار بیان میکند. انتهای قصه آفرینش، با رسیدن به حضرت جانان است؛ رجوع یا به رحمت الهی است و یا رجوع به قهر الهی. يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ«شب را در روز درمى آورد و روز را [نيز] در شب درمى آورد و او به راز دلها داناست» قابلیت حیات در کره زمین به خاطر تنظیم نور و دمای مناسب زیست است؛ پدیده شب و روز، ۲۴ ساعت شبانه روز، فصول چهارگانه و حرکت وضعی و انتقالی. خداوند به این دو حرکت در قرآن اهمیت بسیار داده و آنها را از نشانههای خود میداند. اگر همیشه شب بود، زمین سرد و منجمد میشد و اگر همیشه روز بود به کره مذاب تبدیل میشد، که در هیچ کدام قابلیت زندگی وجود نداشت. همین امر کافیست که ایمان بیاورید.یولج:فرورفته، ولوج: هماهنگی روح و جسم. صدور: جمع صدر، جان ها.او علم به حقیقت و درون جان انسان دارد. اگر این معیت الهی را باور کنیم، دیگر نه نیازی به پلیس و قانون داریم، نه مباحث انگیزشی و تشویق و نه پاداش، اگر به حقیقت معیت برسیم نه تنبیه و مجازات نیاز است، نه یاور و یار…میدانیم تمام هستی و وجود با ماست اگر به سرّ توحید دست یابیم.#حدید_جلسه۳_قسمت۴
https://t.me/+LO1CMptIDGQ4NGU0https://ble.ir/rahin_sokoun
۴:۲۷