اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#پایان_نامه انگاره «شفاء» در الهیات سلامت: واکاوی تاریخی و زبان شناختی در بستر سنت تفسیری نویسنده: امیرحسین فراستی اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
چکیده پایاننامه
طی چند دهه گذشته، پیوند تازهای میان دو عرصه سلامت و دین در فضای الهیات کتاب مقدس شکل گرفته و آثار علمی فراوانی در این زمینه تدوین گشته است. مطالعات الهیات سلامت در سالهای اخیر جای خود را در فضای علوم اسلامی نیز باز کرده و تلاشهای گستردهای را برای بهرهگیری از بنمایههای قرآنی و روایی در دستیابی به سلامت جامعه به همراه داشته است. با عنایت به اهمیت شناسایی این ساحت علمی نوپدید و ارائه تبیینی درست از کارکردها و یافتههای آن، پژوهش پیشِرو به نگارش درآمد. در این راستا، با گذری بر سرگذشت رابطه دین و سلامت در میان آیینهای آسمانی، زمینههای مطالعه و تحقیق در این حوزه علمی جدید هویدا گردید. آنگاه بهعنوان یکی از کلیدواژگان بنیادین الهیات سلامت در بستر اسلامی آن، «شفاء» بهمثابه یک انگاره تاریخی مورد بررسی واقع شد و دگرگونیهای معنایی آن نزد تفسیرنگاران از سده نخست هجری تا به امروز بازخوانی گردید. در پایان، واکاوی معناشناسانه این واژه با رویکرد تاریخی، سنجهای برای ارزیابی گفتههای مفسرین درباره این مفهوم قرآنی نهاده شد. یافتههای این پژوهش نشانگر آن است که انگارههای سهگانه «شفاء»، «شفابخشی قرآن» و «شفابخشی عسل» در گذر زمان از الگوی توسعه معنایی پیروی نموده و دایره شمولیت آنها نزد مفسران مسلمان افزایش یافته است. بخش دیگری از این پژوهش اما بر ریشهشناسی شفاء متمرکز بود و انتقال معنایی آن ماده از معنی تابش و درخشش تا زدودن پلیدی و سپس آرامش یافتن و در آسایش بودن و سرانجام تسکین درد و درمان بیماری را بر پایه دادههای فرهنگهای سامیزبان به نمایش گذاشت. بنابراین، شفاء در زبان عربی قرآن کریم بر دو معنای روحی و جسمی دلالت داشته و هر دوی اینها استعمال حقیقی این واژه بوده است.طی چند دهه گذشته، پیوند تازهای میان دو عرصه سلامت و دین در فضای الهیات کتاب مقدس شکل گرفته و آثار علمی فراوانی در این زمینه تدوین گشته است. مطالعات الهیات سلامت در سالهای اخیر جای خود را در فضای علوم اسلامی نیز باز کرده و تلاشهای گستردهای را برای بهرهگیری از بنمایههای قرآنی و روایی در دستیابی به سلامت جامعه به همراه داشته است. با عنایت به اهمیت شناسایی این ساحت علمی نوپدید و ارائه تبیینی درست از کارکردها و یافتههای آن، پژوهش پیشِرو به نگارش درآمد. در این راستا، با گذری بر سرگذشت رابطه دین و سلامت در میان آیینهای آسمانی، زمینههای مطالعه و تحقیق در این حوزه علمی جدید هویدا گردید. آنگاه بهعنوان یکی از کلیدواژگان بنیادین الهیات سلامت در بستر اسلامی آن، «شفاء» بهمثابه یک انگاره تاریخی مورد بررسی واقع شد و دگرگونیهای معنایی آن نزد تفسیرنگاران از سده نخست هجری تا به امروز بازخوانی گردید. در پایان، واکاوی معناشناسانه این واژه با رویکرد تاریخی، سنجهای برای ارزیابی گفتههای مفسرین درباره این مفهوم قرآنی نهاده شد. یافتههای این پژوهش نشانگر آن است که انگارههای سهگانه «شفاء»، «شفابخشی قرآن» و «شفابخشی عسل» در گذر زمان از الگوی توسعه معنایی پیروی نموده و دایره شمولیت آنها نزد مفسران مسلمان افزایش یافته است. بخش دیگری از این پژوهش اما بر ریشهشناسی شفاء متمرکز بود و انتقال معنایی آن ماده از معنی تابش و درخشش تا زدودن پلیدی و سپس آرامش یافتن و در آسایش بودن و سرانجام تسکین درد و درمان بیماری را بر پایه دادههای فرهنگهای سامیزبان به نمایش گذاشت. بنابراین، شفاء در زبان عربی قرآن کریم بر دو معنای روحی و جسمی دلالت داشته و هر دوی اینها استعمال حقیقی این واژه بوده است.
طی چند دهه گذشته، پیوند تازهای میان دو عرصه سلامت و دین در فضای الهیات کتاب مقدس شکل گرفته و آثار علمی فراوانی در این زمینه تدوین گشته است. مطالعات الهیات سلامت در سالهای اخیر جای خود را در فضای علوم اسلامی نیز باز کرده و تلاشهای گستردهای را برای بهرهگیری از بنمایههای قرآنی و روایی در دستیابی به سلامت جامعه به همراه داشته است. با عنایت به اهمیت شناسایی این ساحت علمی نوپدید و ارائه تبیینی درست از کارکردها و یافتههای آن، پژوهش پیشِرو به نگارش درآمد. در این راستا، با گذری بر سرگذشت رابطه دین و سلامت در میان آیینهای آسمانی، زمینههای مطالعه و تحقیق در این حوزه علمی جدید هویدا گردید. آنگاه بهعنوان یکی از کلیدواژگان بنیادین الهیات سلامت در بستر اسلامی آن، «شفاء» بهمثابه یک انگاره تاریخی مورد بررسی واقع شد و دگرگونیهای معنایی آن نزد تفسیرنگاران از سده نخست هجری تا به امروز بازخوانی گردید. در پایان، واکاوی معناشناسانه این واژه با رویکرد تاریخی، سنجهای برای ارزیابی گفتههای مفسرین درباره این مفهوم قرآنی نهاده شد. یافتههای این پژوهش نشانگر آن است که انگارههای سهگانه «شفاء»، «شفابخشی قرآن» و «شفابخشی عسل» در گذر زمان از الگوی توسعه معنایی پیروی نموده و دایره شمولیت آنها نزد مفسران مسلمان افزایش یافته است. بخش دیگری از این پژوهش اما بر ریشهشناسی شفاء متمرکز بود و انتقال معنایی آن ماده از معنی تابش و درخشش تا زدودن پلیدی و سپس آرامش یافتن و در آسایش بودن و سرانجام تسکین درد و درمان بیماری را بر پایه دادههای فرهنگهای سامیزبان به نمایش گذاشت. بنابراین، شفاء در زبان عربی قرآن کریم بر دو معنای روحی و جسمی دلالت داشته و هر دوی اینها استعمال حقیقی این واژه بوده است.طی چند دهه گذشته، پیوند تازهای میان دو عرصه سلامت و دین در فضای الهیات کتاب مقدس شکل گرفته و آثار علمی فراوانی در این زمینه تدوین گشته است. مطالعات الهیات سلامت در سالهای اخیر جای خود را در فضای علوم اسلامی نیز باز کرده و تلاشهای گستردهای را برای بهرهگیری از بنمایههای قرآنی و روایی در دستیابی به سلامت جامعه به همراه داشته است. با عنایت به اهمیت شناسایی این ساحت علمی نوپدید و ارائه تبیینی درست از کارکردها و یافتههای آن، پژوهش پیشِرو به نگارش درآمد. در این راستا، با گذری بر سرگذشت رابطه دین و سلامت در میان آیینهای آسمانی، زمینههای مطالعه و تحقیق در این حوزه علمی جدید هویدا گردید. آنگاه بهعنوان یکی از کلیدواژگان بنیادین الهیات سلامت در بستر اسلامی آن، «شفاء» بهمثابه یک انگاره تاریخی مورد بررسی واقع شد و دگرگونیهای معنایی آن نزد تفسیرنگاران از سده نخست هجری تا به امروز بازخوانی گردید. در پایان، واکاوی معناشناسانه این واژه با رویکرد تاریخی، سنجهای برای ارزیابی گفتههای مفسرین درباره این مفهوم قرآنی نهاده شد. یافتههای این پژوهش نشانگر آن است که انگارههای سهگانه «شفاء»، «شفابخشی قرآن» و «شفابخشی عسل» در گذر زمان از الگوی توسعه معنایی پیروی نموده و دایره شمولیت آنها نزد مفسران مسلمان افزایش یافته است. بخش دیگری از این پژوهش اما بر ریشهشناسی شفاء متمرکز بود و انتقال معنایی آن ماده از معنی تابش و درخشش تا زدودن پلیدی و سپس آرامش یافتن و در آسایش بودن و سرانجام تسکین درد و درمان بیماری را بر پایه دادههای فرهنگهای سامیزبان به نمایش گذاشت. بنابراین، شفاء در زبان عربی قرآن کریم بر دو معنای روحی و جسمی دلالت داشته و هر دوی اینها استعمال حقیقی این واژه بوده است.
۱۷:۴۵
۱۵:۵۸
اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#رساله بررسی سندی و محتوایی روایات طبی منسوب به امام رضا «علیه السلام» در کتب اربعه نویسنده: ابوالفضل سعادتی اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
چکیده رساله
احادیث اهل بیت علیهمالسلام؛ بهعنوان میراث تشیع؛ دربردارندهی علوم و معارفی است که بخشی از آن مربوط به حوزه درمان و سلامت است. تا کنون برخی از این احادیث در مجموعههایی نظیرِ: بخش اطعمه واشربه ی کتب جامع حدیثی؛ طب الائمه؛ طب الرضا علیهالسلام و اخیرا آثاری چون دانشنامه احادیث طبی و دراسه فی طب الرسول المصطفی تدوین شده است؛ اما اعتبار سنجی این دسته از احادیث نیز همانند سایر روایات؛ نیازمند بررسی سندی و محتوایی است. هدف رساله ی حاضر بررسی سندی و فقه الحدیثی این دسته از احادیث است که با تحدید موضوع به دائره روایات رسیده از امام رضا علیهالسلام در کتب اربعه محدود شده است. بررسی احادیث مربوط به اصول کلی طب؛ باروش فقه الحدیثی نشان داد که طبائع اربعه در احادیث طبی عبارت است از: بلغم؛ مره؛ خون و ریح. «مره صفرا» و «مره سوداء» در ذیل مره جای گرفته اند. اجتناب از مصرف دارو تا حد امکان؛ امساک (بجز از ضروریات درمدت بیماری)؛ حجامت؛ دعا برای سلامتی و درمان؛ عیادت از بیمار و مطرح نبودن اسراف در مقوله سلامت؛ به عنوان سایر عناصر سازنده ی اصول کلی طب در احادیث است. استحمام؛ ناخن گرفتن؛ شانه زدن؛ ازاله موهای زائد؛ تدهین و حنا از جنبه بهداشتی مورد تاکید احادیث است. اما بخش عمده ای به تغذیه و یا درمان مربوط میشوند احادیث این بخش با موضوعات متعدد؛ از مواد خوراکی ای یاد میکنند که برخی از نظر تغذیه و برخی در فرایند درمان قابل استفاده اند: به عنوان نمونه کندر در ازدیاد حافظه و تخم مرغ در تقویت نیروی جنسی و تکثیر نسل، مؤثراست.
احادیث اهل بیت علیهمالسلام؛ بهعنوان میراث تشیع؛ دربردارندهی علوم و معارفی است که بخشی از آن مربوط به حوزه درمان و سلامت است. تا کنون برخی از این احادیث در مجموعههایی نظیرِ: بخش اطعمه واشربه ی کتب جامع حدیثی؛ طب الائمه؛ طب الرضا علیهالسلام و اخیرا آثاری چون دانشنامه احادیث طبی و دراسه فی طب الرسول المصطفی تدوین شده است؛ اما اعتبار سنجی این دسته از احادیث نیز همانند سایر روایات؛ نیازمند بررسی سندی و محتوایی است. هدف رساله ی حاضر بررسی سندی و فقه الحدیثی این دسته از احادیث است که با تحدید موضوع به دائره روایات رسیده از امام رضا علیهالسلام در کتب اربعه محدود شده است. بررسی احادیث مربوط به اصول کلی طب؛ باروش فقه الحدیثی نشان داد که طبائع اربعه در احادیث طبی عبارت است از: بلغم؛ مره؛ خون و ریح. «مره صفرا» و «مره سوداء» در ذیل مره جای گرفته اند. اجتناب از مصرف دارو تا حد امکان؛ امساک (بجز از ضروریات درمدت بیماری)؛ حجامت؛ دعا برای سلامتی و درمان؛ عیادت از بیمار و مطرح نبودن اسراف در مقوله سلامت؛ به عنوان سایر عناصر سازنده ی اصول کلی طب در احادیث است. استحمام؛ ناخن گرفتن؛ شانه زدن؛ ازاله موهای زائد؛ تدهین و حنا از جنبه بهداشتی مورد تاکید احادیث است. اما بخش عمده ای به تغذیه و یا درمان مربوط میشوند احادیث این بخش با موضوعات متعدد؛ از مواد خوراکی ای یاد میکنند که برخی از نظر تغذیه و برخی در فرایند درمان قابل استفاده اند: به عنوان نمونه کندر در ازدیاد حافظه و تخم مرغ در تقویت نیروی جنسی و تکثیر نسل، مؤثراست.
۱۵:۵۹
۵:۳۳
اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#مقاله بررسی انتقادی برخی شبهات پزشکی دکتر سها پیرامون آیاتی از قرآن کریم و سنت نبوی زهرا خیراللهی احمد شجاعی حسین رضایی اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
QM_Volume 4_Issue 2_Pages 111-117.pdf
۴۰۹.۷۴ کیلوبایت
چکیده مقاله
"نقد قرآن کریم" موضوعی است که پیشینه طولانی داشته و دشمنان دین مبین اسلام در جهت تضعیف اعتقادات مسلمانان، بسیار به آن تمسک جستهاند. یکی از شبههافکنان معاصر، شخصی با عنوان "دکتر سها" است که کتاب "نقد قرآن" را منتشر کرده و به ادعای مخالفان، یکی از کاملترین کتب در زمینه نقد قرآن است. تلاش نویسنده در آن، اثبات وجود خطا و ضعف در قرآن کریم است. تعدادی از شبهات این کتاب، به نقد آیات و روایات مربوط به علم پزشکی میپردازد. پاسخ به این شبهات، نیازمند بررسی و مطالعه دقیق تفاسیر، کتب لغت و مفردات قرآن و منابع و مقالات پزشکی مرتبط با موضوع بحث است. لذا با توجه به پیچیدگی آن، کمتر از سوی محققان بدان پرداخته شده یا بهصورت سطحی مورد بحث قرار گرفته است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی با گرایش انتقادی و براساس منابع کتابخانهای انجام شد و هدف آن دفاع از نظریه وحیانی و حقبودن همه دادههای قرآن، از جمله دادههای علمی آن بود. حاصل پژوهش، اثبات عدم تعارض بین یافتههای علم پزشکی با آیات مربوطه و بهدنبال آن اثبات اعجاز علمی و حقانیت قرآن کریم است.
"نقد قرآن کریم" موضوعی است که پیشینه طولانی داشته و دشمنان دین مبین اسلام در جهت تضعیف اعتقادات مسلمانان، بسیار به آن تمسک جستهاند. یکی از شبههافکنان معاصر، شخصی با عنوان "دکتر سها" است که کتاب "نقد قرآن" را منتشر کرده و به ادعای مخالفان، یکی از کاملترین کتب در زمینه نقد قرآن است. تلاش نویسنده در آن، اثبات وجود خطا و ضعف در قرآن کریم است. تعدادی از شبهات این کتاب، به نقد آیات و روایات مربوط به علم پزشکی میپردازد. پاسخ به این شبهات، نیازمند بررسی و مطالعه دقیق تفاسیر، کتب لغت و مفردات قرآن و منابع و مقالات پزشکی مرتبط با موضوع بحث است. لذا با توجه به پیچیدگی آن، کمتر از سوی محققان بدان پرداخته شده یا بهصورت سطحی مورد بحث قرار گرفته است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی با گرایش انتقادی و براساس منابع کتابخانهای انجام شد و هدف آن دفاع از نظریه وحیانی و حقبودن همه دادههای قرآن، از جمله دادههای علمی آن بود. حاصل پژوهش، اثبات عدم تعارض بین یافتههای علم پزشکی با آیات مربوطه و بهدنبال آن اثبات اعجاز علمی و حقانیت قرآن کریم است.
۵:۳۹
۱۶:۱۹
اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#رساله تاریخ درمانگری در ایران عصر صفوی با تأکید بر نقش دین و علمای اسلامی نویسنده: سید مهدی بهشتی اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
چکیده رساله
ایرانیان عصرِ صفوی، مشکلات جسمی و روانی خود را، با شیوههای گوناگونی مداوا میکردند؛ بهطوریکه اکثرِ اقشارِ جامعه، با این سبک از زندگی خو گرفته و در زندگی روزمرهی خود آنها را مورد استفاده قرار میدادند. با روی کار آمدن صفویان و گسترش دینِ اجتماعی و حضور گستردهی علمای شیعه در میان مردم؛ غالبِ این الگوهای مداوا، رنگ و بوی دینی نیز به خود گرفت. تبیین این سبک از درمانگری با تکیهبر گزارههای تاریخِ اجتماعی، برای شناختِ وضعیت درمانگری این دوران که علاوه بر راهکارهای مرسوم طبابت، از شیوههای دیگری نیز استفاده میشده؛ از موضوعات شایستهی پژوهش است؛ ابعادی از درمانگری که کمتر به آن پرداختهشده؛ درحالیکه در اجتماع دورانِ صفوی، دامنگیر مردمان آن روزگار بوده و اغلب طبقات اجتماعی از آن بهره میجستند. دادههای پژوهشِ حاضر با بهرهگیری از منابع دستاولِ تاریخی و برخی پژوهشهای جدید، با روشِ کتابخانهای و سپس با شیوهی کیفی، به توصیف و تحلیل این سبک از درمانگری پرداخته؛ که نشان میدهد ایرانیان در این برهه، بر پایهی چهار نظام درمانی طلبِ معالجه میکردند. طب سنتی، طب با رویکرد اسلامی، درمانی عامیانه و تجربی، طب نوین کیمیایی؛ که به نسبت هر منطقه، سطح سواد و میزان تدیّن از این نظامها برای مداوا استفاده میکردند. سامانههایی که سبک زندگی درمانی مردم ایران را شکل میداد. از این رو، میزان بهرهگیری از این سامانها به نسبت باورها و رویکردها متغیر جلوه مینمود. درمان با دعانویسی، طلسم و جادو و علوم غریبه، زیارت و توسل و تربت درمانی، نذر درمانی، تصدّق و نیایش درمانی، استشفاء به قرآن، تداوی با اجرام آسمانی، از این قبیل به شمار میروند. یافتههای این پژوهش نشان میدهد، در میان طبقات مختلف اجتماع عصر صفوی، کنشگران پزشکی در قالب عالم دینی، طبیب، اختربین، ملاباشی، دعانویس، عطار و ... به نسخهپیچی میپرداختند.
ایرانیان عصرِ صفوی، مشکلات جسمی و روانی خود را، با شیوههای گوناگونی مداوا میکردند؛ بهطوریکه اکثرِ اقشارِ جامعه، با این سبک از زندگی خو گرفته و در زندگی روزمرهی خود آنها را مورد استفاده قرار میدادند. با روی کار آمدن صفویان و گسترش دینِ اجتماعی و حضور گستردهی علمای شیعه در میان مردم؛ غالبِ این الگوهای مداوا، رنگ و بوی دینی نیز به خود گرفت. تبیین این سبک از درمانگری با تکیهبر گزارههای تاریخِ اجتماعی، برای شناختِ وضعیت درمانگری این دوران که علاوه بر راهکارهای مرسوم طبابت، از شیوههای دیگری نیز استفاده میشده؛ از موضوعات شایستهی پژوهش است؛ ابعادی از درمانگری که کمتر به آن پرداختهشده؛ درحالیکه در اجتماع دورانِ صفوی، دامنگیر مردمان آن روزگار بوده و اغلب طبقات اجتماعی از آن بهره میجستند. دادههای پژوهشِ حاضر با بهرهگیری از منابع دستاولِ تاریخی و برخی پژوهشهای جدید، با روشِ کتابخانهای و سپس با شیوهی کیفی، به توصیف و تحلیل این سبک از درمانگری پرداخته؛ که نشان میدهد ایرانیان در این برهه، بر پایهی چهار نظام درمانی طلبِ معالجه میکردند. طب سنتی، طب با رویکرد اسلامی، درمانی عامیانه و تجربی، طب نوین کیمیایی؛ که به نسبت هر منطقه، سطح سواد و میزان تدیّن از این نظامها برای مداوا استفاده میکردند. سامانههایی که سبک زندگی درمانی مردم ایران را شکل میداد. از این رو، میزان بهرهگیری از این سامانها به نسبت باورها و رویکردها متغیر جلوه مینمود. درمان با دعانویسی، طلسم و جادو و علوم غریبه، زیارت و توسل و تربت درمانی، نذر درمانی، تصدّق و نیایش درمانی، استشفاء به قرآن، تداوی با اجرام آسمانی، از این قبیل به شمار میروند. یافتههای این پژوهش نشان میدهد، در میان طبقات مختلف اجتماع عصر صفوی، کنشگران پزشکی در قالب عالم دینی، طبیب، اختربین، ملاباشی، دعانویس، عطار و ... به نسخهپیچی میپرداختند.
۱۶:۲۰
۱۷:۱۱
The_Medieval_Islamic_Hospital__Medicine (2).pdf
۲.۵۳ مگابایت
مختصری از کتاب
اثر حاضر، اولین تکنگاری در مورد تاریخ بیمارستانهای اسلامی است. این کتاب بر مؤسسات مصری و شامی در قرن دوازدهم تا چهاردهم تمرکز دارد. در قرن دوازدهم، تقریباً در هر شهر اسلامی، بیمارستانهایی برای خدمت به بیماران و فقرا یافت میشد. احمد رجب منشأ و توسعه متفاوت این مؤسسات را دنبال میکند، آنها را در محیطهای شهری خود قرار میدهد و آنها را به شبکههای خیریه و پروژههای سیاسی حامیان مرتبط میکند. او با دنبال کردن مسیرهای بیماران در داخل بخشهای بیمارستان، به بررسی این موضوع میپردازد که چه کسانی بودند و چه تجربههایی داشتند. کتاب بیمارستان اسلامی در قرون وسطی شبکههای پزشکی اطراف بیمارستانهای اولیه را بررسی میکند و گونه خاصی از پزشکی مبتنی بر عمل را که به توسعه آن کمک کرده است، روشن میکند. به سبب ارائه تصویری دقیق از تأثیر دین بر طب قرون وسطی، خواندن آن برای علاقهمندان به تاریخ پزشکی، تاریخ علوم اسلامی یا تاریخ مدیترانه ضروری خواهد بود.
اثر حاضر، اولین تکنگاری در مورد تاریخ بیمارستانهای اسلامی است. این کتاب بر مؤسسات مصری و شامی در قرن دوازدهم تا چهاردهم تمرکز دارد. در قرن دوازدهم، تقریباً در هر شهر اسلامی، بیمارستانهایی برای خدمت به بیماران و فقرا یافت میشد. احمد رجب منشأ و توسعه متفاوت این مؤسسات را دنبال میکند، آنها را در محیطهای شهری خود قرار میدهد و آنها را به شبکههای خیریه و پروژههای سیاسی حامیان مرتبط میکند. او با دنبال کردن مسیرهای بیماران در داخل بخشهای بیمارستان، به بررسی این موضوع میپردازد که چه کسانی بودند و چه تجربههایی داشتند. کتاب بیمارستان اسلامی در قرون وسطی شبکههای پزشکی اطراف بیمارستانهای اولیه را بررسی میکند و گونه خاصی از پزشکی مبتنی بر عمل را که به توسعه آن کمک کرده است، روشن میکند. به سبب ارائه تصویری دقیق از تأثیر دین بر طب قرون وسطی، خواندن آن برای علاقهمندان به تاریخ پزشکی، تاریخ علوم اسلامی یا تاریخ مدیترانه ضروری خواهد بود.
۱۷:۱۴
۱۳:۰۰
اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#پایان_نامه راهکارهای عمومی پیشگیری از بیماریهای جسمی در قرآن و روایات نویسنده: مهدی شیروانی اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
چکیده پایاننامه
از آن جائی که جسم انسان همواره در معرض بیماری است، عقلا و شرعا از باب دفع ضرر محتمل و قاعده لاضرر، باید راهکارهائی ارائه شود تا انسان از بیماری در امان بماند یا کمتر دچار آن شود. در قرآن و روایات نیز راهکارهای فراوانی برای پیشگیری از بیماریهای جسمی بیان شده است که آنها را میتوان به دو بخش عمومی و اختصاصی هرکدام از اعضا تقسیم کرد. این تحقیق تنها به راهکارهای عمومی مربوط به همه اعضای بدن پرداخته است. در نظام سلامتی که اسلام طراحی کرده است، بخش بسیاری از راهکارهای عمومی مربوط به پیشگیری و حفظ سلامتی است. هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل روایاتی است که در این موضوع صادر شده است. راهکارهای عمومی ارائه شده را میتوان در دو گروه مادی و معنوی قرار داد. راهکارهای مادی، شامل تدابیر غذائی و نوشیدنی و بهداشت و نظافت و تخلّی و حمّام است. راهکارهای معنوی نیز شامل به کار بردن اذکار خاص و نماز شب و قرائت بر خیبرخی سور قرآنی است و اینها بخشی از نظام جامع سلامت اسلام است که در این رساله با تحلیلهای عقلی و یافتههای علمی در مکتب طب سنتی سازگار شده است. روش تحقیق به صورت نقلیِ وحیانی است؛ یعنی راهکارهای بیان شده برای پیشگیری از بیماریهای جسمی، با محوریت دو منبع قرآن و روایات است و در تحلیل آنها از تجربه حکیمان نیز بهره گرفته شده است.
از آن جائی که جسم انسان همواره در معرض بیماری است، عقلا و شرعا از باب دفع ضرر محتمل و قاعده لاضرر، باید راهکارهائی ارائه شود تا انسان از بیماری در امان بماند یا کمتر دچار آن شود. در قرآن و روایات نیز راهکارهای فراوانی برای پیشگیری از بیماریهای جسمی بیان شده است که آنها را میتوان به دو بخش عمومی و اختصاصی هرکدام از اعضا تقسیم کرد. این تحقیق تنها به راهکارهای عمومی مربوط به همه اعضای بدن پرداخته است. در نظام سلامتی که اسلام طراحی کرده است، بخش بسیاری از راهکارهای عمومی مربوط به پیشگیری و حفظ سلامتی است. هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل روایاتی است که در این موضوع صادر شده است. راهکارهای عمومی ارائه شده را میتوان در دو گروه مادی و معنوی قرار داد. راهکارهای مادی، شامل تدابیر غذائی و نوشیدنی و بهداشت و نظافت و تخلّی و حمّام است. راهکارهای معنوی نیز شامل به کار بردن اذکار خاص و نماز شب و قرائت بر خیبرخی سور قرآنی است و اینها بخشی از نظام جامع سلامت اسلام است که در این رساله با تحلیلهای عقلی و یافتههای علمی در مکتب طب سنتی سازگار شده است. روش تحقیق به صورت نقلیِ وحیانی است؛ یعنی راهکارهای بیان شده برای پیشگیری از بیماریهای جسمی، با محوریت دو منبع قرآن و روایات است و در تحلیل آنها از تجربه حکیمان نیز بهره گرفته شده است.
۱۳:۰۱
۷:۰۴
۱۴:۳۰
۱۳:۴۶
اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#پایان_نامه تأثیر اسباب معنوی در درمان بیماریهای جسمی از منظر روایات و تطبیق آن با دانش روز نویسنده: احمدرضا خاوری اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
چکیده پایاننامه
موضوع سلامت انسان از مهمترین دغدغهها و ضروریات جوامع بشری و همه ادیان الهی و مادی است. اسلام نیز که کاملترین و جامعترین دین الهی است، برای سلامتی بشریت، اهمیت ویژهای قائل شده است و در آیات قرآن و احادیث اهل بیت علیهم السلام، گزارههای طبی فراوانی نقل شده است. در سلامتی انسان، اسباب مادی و معنوی متعددی تأثیرگذار هستند که لازم است مورد بررسی قرار بگیرند. در این پژوهش، منحصراً به تأثیرگذاری اسباب معنوی تاثیرگذار در درمان از جمله نماز، روزه، ذکر، تلاوت قرآن و صدقه پرداخته میشود. همچنین به اسباب غیر مادی موثر در بیمار شدن انسان از منظر روایات پرداخته می شود. اسباب معنوی در سلامتی انسان نقش مهمی را ایفا میکند. در آیات و روایات معصومین علیهم السلام، این اسباب معنوی، هم به عنوان حفظ الصحه معرفی شده و هم در درمان برخی بیماریها تأثیرگذار هستند. تأثیرگذاری اسباب معنوی در دانش روز نیز مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته و تأثیرگذاری آن در حفظ سلامتی و درمان بیماریهای جسم و روح انسان اثبات و تجربه شده است. بر همین اساس، ضروری است که درباره تأثیرگذاری اسباب معنوی در سلامت و درمان بیماریها از منظر روایات، پژوهش جامعی انجام داده شود و سپس با دانش روز تطبیق گردد که در این نوشتار به این مسئله پرداخته شده است.
موضوع سلامت انسان از مهمترین دغدغهها و ضروریات جوامع بشری و همه ادیان الهی و مادی است. اسلام نیز که کاملترین و جامعترین دین الهی است، برای سلامتی بشریت، اهمیت ویژهای قائل شده است و در آیات قرآن و احادیث اهل بیت علیهم السلام، گزارههای طبی فراوانی نقل شده است. در سلامتی انسان، اسباب مادی و معنوی متعددی تأثیرگذار هستند که لازم است مورد بررسی قرار بگیرند. در این پژوهش، منحصراً به تأثیرگذاری اسباب معنوی تاثیرگذار در درمان از جمله نماز، روزه، ذکر، تلاوت قرآن و صدقه پرداخته میشود. همچنین به اسباب غیر مادی موثر در بیمار شدن انسان از منظر روایات پرداخته می شود. اسباب معنوی در سلامتی انسان نقش مهمی را ایفا میکند. در آیات و روایات معصومین علیهم السلام، این اسباب معنوی، هم به عنوان حفظ الصحه معرفی شده و هم در درمان برخی بیماریها تأثیرگذار هستند. تأثیرگذاری اسباب معنوی در دانش روز نیز مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته و تأثیرگذاری آن در حفظ سلامتی و درمان بیماریهای جسم و روح انسان اثبات و تجربه شده است. بر همین اساس، ضروری است که درباره تأثیرگذاری اسباب معنوی در سلامت و درمان بیماریها از منظر روایات، پژوهش جامعی انجام داده شود و سپس با دانش روز تطبیق گردد که در این نوشتار به این مسئله پرداخته شده است.
۱۳:۴۷
۷:۱۰
بنیانهای طب سینوی.mp3
۱۹:۳۵-۵.۷۶ مگابایت
۱۱:۱۴
۱۸:۲۹
اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت
#کتاب طب العرب عبدالملک بن حبیب اندیشکده حکمت طبیعی و الهیات سلامت @salamat_isu
طب العرب لابن حبيب .pdf
۳.۴۶ مگابایت
مختصری از کتابمؤلف در این کتاب به نقل انواع روایات مرتبط با طب میپردازد و در موارد نیاز به شرح آنها اهتمام میورزد.
۱۸:۳۶
۱۲:۵۶