۸ آبان ۱۴۰۲
بازنشر چند یادداشت قدیمی
یادداشت اولاسناد محرمانه از رابطه امام خمینی و روز قدس!
بگذارید با این سوال شروع کنیم؟ چرا امام بر مساله فلسطین و آزادی قدس تا این حد تاکید داشت؟ همانطور که عرض شد تاسیس رژیم تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی و تاسیس اسرائیل در یکسال اتفاق افتاد و امام هیچ وقت این دو کشور را به رسمیت نشناخت اما نوع مواجه امام با مساله قدس متفاوت و با تاکید بسیار بیشتری است. مثلا امام روز مبارزه با تبعیض نژادی راه نینداخت اما روز قدس را به عنوان یک روز جهانی معرفی کرد.
مساله از آنجایی جدی‌تر میشود که خود امام روز قدس را یک انگشت اشاره به سوی مساله مستضعفین جهان می‌دید. روز قدس یک روز جهانی است .... روز مقابله مستضعفين با مستكبرين است. روز قدس روزى است كه بايد سرنوشت ملتهاى مستضعف معلوم شود، بايد ملتهاى مستضعف اعلام وجود بكنند در مقابل مستكبرين.این سخنان یک روز قبل از اولین روز قدس انقلاب اسلامی در 25 مرداد 1358 است.
امام از روز قدس حزب جهانی مستضعفین را می‌خواست.روز قدس يك روز اسلامى است، و يك بسيج عمومى اسلامى بود. و من اميدوارم كه اين امر مقدمه باشد از براى يك «حزب مستضعفين» در تمام دنيا.حزبی که در آن تمام مستضعفین جهان مسلمان و غیر مسلمان جای می‌گرفتند من يك پيشنهادى در چند روز پيش از اين كردم ..... او ايجاد يك «حزب مستضعفين»، تمام مستضعفين دنيا، اعم از مُسْلم و غير مُسْلم.
اما چرا این روز مثلا روز مستضعفین نام نگرفت و با تاکید بر روز قدس پیش رفت. امام نیمه شعبان را روز جهانی مستضعفین نامگذاری کردند. پس تاکید بر روز قدس از چه باب است؟
فهم دقیق ابعاد این مساله، تفاوت یک مسلمان اسلام ناب و مسلمان اسلام آمریکایی را در فعالیتهایش رقم میزند.
ادامه دارد ........
بعد التحریر1: این سالهایی که هر بار روز قدس راهپیمایی رفتیم چقدر مطلع بودیم که این مقدمه حزب جهانی مستضعفین است و اگر مطلع بودیم چه کردیم؟ اصلا چه قدر فکر کردیم این حزب جهانی مستضعفین چیست و چگونه شکل میگیرد؟ این یک سوزن به خودمان قبل از جوالدوز‌هایی که به دیگران بزنیم!
بعد‌التحریر2: جوری به صحیفه امام دست نمی‌زنیم که گویی از اسناد محرمانه‌ای است که هرگز نباید افشا شود. گاهی جملات امام را نه برای جوان هجده ساله بلکه مردان چهل‌ساله حزب اللهی که می‌خوانی، جدید است! گاهی نظرسنجی میکنم که این جملات از کیست؟ تلخ است اما گاهی مارکس، ماندلا و شریعتی بیشتر رای می‌آورند. این قدر جملات امام به اسلام نمی‌خورد که ذهن میرود که این جمله مارکسیستی است؟!به قول عزیزی، خوانندگان محترم به گیرنده‌هایتان دست نزنید اشکال از فرستنده هم نیست ایراد در خود واقعیت است!
#روزنوشت#بازگشت_به_خمینی_ما_را_زنده_میکند
https://ble.ir/sotoor
یادداشت اولاسناد محرمانه از رابطه امام خمینی و روز قدس!
بگذارید با این سوال شروع کنیم؟ چرا امام بر مساله فلسطین و آزادی قدس تا این حد تاکید داشت؟ همانطور که عرض شد تاسیس رژیم تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی و تاسیس اسرائیل در یکسال اتفاق افتاد و امام هیچ وقت این دو کشور را به رسمیت نشناخت اما نوع مواجه امام با مساله قدس متفاوت و با تاکید بسیار بیشتری است. مثلا امام روز مبارزه با تبعیض نژادی راه نینداخت اما روز قدس را به عنوان یک روز جهانی معرفی کرد. مساله از آنجایی جدی‌تر میشود که خود امام روز قدس را یک انگشت اشاره به سوی مساله مستضعفین جهان می‌دید. روز قدس یک روز جهانی است .... روز مقابله مستضعفين با مستكبرين است. روز قدس روزى است كه بايد سرنوشت ملتهاى مستضعف معلوم شود، بايد ملتهاى مستضعف اعلام وجود بكنند در مقابل مستكبرين.این سخنان یک روز قبل از اولین روز قدس انقلاب اسلامی در 25 مرداد 1358 است. امام از روز قدس حزب جهانی مستضعفین را می‌خواست.روز قدس يك روز اسلامى است، و يك بسيج عمومى اسلامى بود. و من اميدوارم كه اين امر مقدمه باشد از براى يك «حزب مستضعفين» در تمام دنيا.حزبی که در آن تمام مستضعفین جهان مسلمان و غیر مسلمان جای می‌گرفتند من يك پيشنهادى در چند روز پيش از اين كردم ..... او ايجاد يك «حزب مستضعفين»، تمام مستضعفين دنيا، اعم از مُسْلم و غير مُسْلم.اما چرا این روز مثلا روز مستضعفین نام نگرفت و با تاکید بر روز قدس پیش رفت. امام نیمه شعبان را روز جهانی مستضعفین نامگذاری کردند. پس تاکید بر روز قدس از چه باب است؟ فهم دقیق ابعاد این مساله، تفاوت یک مسلمان اسلام ناب و مسلمان اسلام آمریکایی را در فعالیتهایش رقم میزند.ادامه دارد ........
بعد التحریر1: این سالهایی که هر بار روز قدس راهپیمایی رفتیم چقدر مطلع بودیم که این مقدمه حزب جهانی مستضعفین است و اگر مطلع بودیم چه کردیم؟ اصلا چه قدر فکر کردیم این حزب جهانی مستضعفین چیست و چگونه شکل میگیرد؟ این یک سوزن به خودمان قبل از جوالدوز‌هایی که به دیگران بزنیم! بعد‌التحریر2: جوری به صحیفه امام دست نمی‌زنیم که گویی از اسناد محرمانه‌ای است که هرگز نباید افشا شود. گاهی جملات امام را نه برای جوان هجده ساله بلکه مردان چهل‌ساله حزب اللهی که می‌خوانی، جدید است! گاهی نظرسنجی میکنم که این جملات از کیست؟ تلخ است اما گاهی مارکس، ماندلا و شریعتی بیشتر رای می‌آورند. این قدر جملات امام به اسلام نمی‌خورد که ذهن میرود که این جمله مارکسیستی است؟!به قول عزیزی، خوانندگان محترم به گیرنده‌هایتان دست نزنید اشکال از فرستنده هم نیست ایراد در خود واقعیت است!#روزنوشت#بازگشت_به_خمینی_ما_را_زنده_میکند
https://ble.ir/sotoor
۴:۵۶
۹ آبان ۱۴۰۲
بازنشر چند یادداشت قدیمی
حکومت اسلامی و آزادی فلسطین
قدس و مساله فلسطین را از مکتب امام بگیریم چه چیزی می‌ماند؟پاسخ سوال بستگی زیادی دارد به اینکه تصویر ما از قدس و مساله فلسطین چه باشد؟روز قدس را نقطه کانونی جبهه جهانی مستضعفین بدانیم و جبهه جهانی مستضعفین را پروژه اصلی امام یا استدلال کنیم به هر حال باید با ظلم مخالف بود و بعد برایمان سوال شود که اگر مردم فلسطین مظلومند مسلمانان کشمیر و میانمار و چین نیستند! اصلا چرا کاری به مردم مظلوم آفریقا ندارید! بگذریم شاید اصلا ما به کشمیر و میانمار و .... خیلی فکر نمی‌کنیم و همین طور به فلسطین!
روز قدس برای امام بخش مهمی از یک پروژه بزرگ بود که جبهه جهانی مستضعفین نام داشت. اما بین حرفهای امام که برویم مساله خیلی مهم‌تر از این حرفهاست!
روز قدس فقط روز فلسطين نيست، روز اسلام است؛ روز حكومت اسلامى است. روزى است كه بايد جمهورى اسلامى در سراسر كشورها بيرق آن برافراشته شود.۱۳۸۵/۰۵/۲۵
روز حکومت اسلامی!روز بر افراشتن بیرق جمهوری اسلامی در سراسر کشورها!
حکومت اسلامی یعنی حکومتی که بر اساس قوانین اسلام حرکت میکند. این چه ربطی به روز قدس دارد؟ مگر قرار است ما کل کشورها را زیر پرچم ایران ببریم؟
مساله همین‌جاست! احتمالا نه حکومت اسلامی آنی است که ما تصور میکنیم نه جمهوری اسلامی و نه روز قدس!کمی به این مساله فکر کنیم! به شرط حیات انشاء الله درباره‌اش خواهم نوشت!
#روزنوشت#روز_قدس#مکتب_امام#بازگشت_به_خمینی_ما_را_زنده_میکند
https://ble.ir/sotoor
حکومت اسلامی و آزادی فلسطین
قدس و مساله فلسطین را از مکتب امام بگیریم چه چیزی می‌ماند؟پاسخ سوال بستگی زیادی دارد به اینکه تصویر ما از قدس و مساله فلسطین چه باشد؟روز قدس را نقطه کانونی جبهه جهانی مستضعفین بدانیم و جبهه جهانی مستضعفین را پروژه اصلی امام یا استدلال کنیم به هر حال باید با ظلم مخالف بود و بعد برایمان سوال شود که اگر مردم فلسطین مظلومند مسلمانان کشمیر و میانمار و چین نیستند! اصلا چرا کاری به مردم مظلوم آفریقا ندارید! بگذریم شاید اصلا ما به کشمیر و میانمار و .... خیلی فکر نمی‌کنیم و همین طور به فلسطین! روز قدس برای امام بخش مهمی از یک پروژه بزرگ بود که جبهه جهانی مستضعفین نام داشت. اما بین حرفهای امام که برویم مساله خیلی مهم‌تر از این حرفهاست! روز قدس فقط روز فلسطين نيست، روز اسلام است؛ روز حكومت اسلامى است. روزى است كه بايد جمهورى اسلامى در سراسر كشورها بيرق آن برافراشته شود.۱۳۸۵/۰۵/۲۵ روز حکومت اسلامی!روز بر افراشتن بیرق جمهوری اسلامی در سراسر کشورها! حکومت اسلامی یعنی حکومتی که بر اساس قوانین اسلام حرکت میکند. این چه ربطی به روز قدس دارد؟ مگر قرار است ما کل کشورها را زیر پرچم ایران ببریم؟ مساله همین‌جاست! احتمالا نه حکومت اسلامی آنی است که ما تصور میکنیم نه جمهوری اسلامی و نه روز قدس!کمی به این مساله فکر کنیم! به شرط حیات انشاء الله درباره‌اش خواهم نوشت!#روزنوشت#روز_قدس#مکتب_امام#بازگشت_به_خمینی_ما_را_زنده_میکند
https://ble.ir/sotoor
۱۰:۱۴
۱۱ آبان ۱۴۰۲
https://eitaa.com/SalehGaza
این کانال رو در ایتا دنبال کنیدیک فلسطینی اهل غزه و دانشجو در ایران که خانواده‌اش در غزه هستند
خداوکیلی حس این آدمی که پدر و مادر و خانواده‌اش در غزه هستند رو با احساسات برخی رفقا مقایسه میکنم دو دنیای مختلف است.
صالح اهل غزه پر از غرور و افتخار در عین حزن و نگرانی
فعال اجتماعی ما پر از احساس سرخوردگی که جنگ در غزه مغلوبه است و مردم غزه وا داده‌اند. ایران هم لفاظ و محافظه کار است.
این کانال رو در ایتا دنبال کنیدیک فلسطینی اهل غزه و دانشجو در ایران که خانواده‌اش در غزه هستند خداوکیلی حس این آدمی که پدر و مادر و خانواده‌اش در غزه هستند رو با احساسات برخی رفقا مقایسه میکنم دو دنیای مختلف است. صالح اهل غزه پر از غرور و افتخار در عین حزن و نگرانی فعال اجتماعی ما پر از احساس سرخوردگی که جنگ در غزه مغلوبه است و مردم غزه وا داده‌اند. ایران هم لفاظ و محافظه کار است.۱۶:۲۱
۱۲ آبان ۱۴۰۲
ده دقیقه تا سخنرانی سید مقاومت
امروز سید چه خواهد گفت؟ حدسهایی می‌زنم و منتظرم ببینم چه میگوید؟ انتظار یک انفجار و ورود به جنگ را ندارم ولی اگر سید ورود به جنگ را هم اعلام کند فرقی نمیکند!
یکی از دوستان پدرم میگفت وقتی تازگی خرمشهر را گرفته بودیم یکبار به رادیو بی‌بی‌سی گوش می‌دادم. سه تحلیلگر آمدند. یکی گفت ایران نتوانست به بصره برسد. دیگری گفت ایران در فتح بصره ناموفق بود. سومی هم همین را جور دیگری تکرار کرد. میگفت من اول گفتم ما اصلا دنبال فتح بصره نبودیم و هدفمان آزادی خرمشهر بود. اینها چه میگویند؟ بعد کمی فکر کردم و دیدم بله این فناوری تبدیل فتح به شکست است. هدف را کمی از آنچه تعیین شده عقب‌تر ببر تا نشان بدهی به هدف نرسیدند!
جالب است که بزرگوارانی هستند که اینجا مدام روی این طبل می‌کوبند که مثلا ما باید تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان کنیم یا اینکه امروز باید سید حسن فرمان جنگ بدهد؟ اولین سوالم اینجاست که چرا باید اینگونه باشد؟
بزرگواران! نبرد با اسرائيل یک نبرد در چند میدان است. یک میدانش حرکت نظامی است. این میدان، رزمندگانی دارد. حماس و جهاد اسلامی، سید حسن نصرالله، حاج اسماعیل قاآنی، حوثی‌های یمن، و عناصر مختلف جبهه مقاومت. اگر شما هم از فعالین این میدان هستید، از صمیم قلب برای شما دعا میکنم و از خدا میخواهم من را فدای آن قدم‌های راسخ کند.
روی سخنم با کسانی مثل خودم است که از رزمندگان میدان نظامی نیستند. منتظر چه نشسته‌ایم؟
این روزها بسیاری از ما مشغول تحلیل میدان نظامی هستیم که نه اطلاعات کاملی از آن داریم –توجه دارید که بخش نظامی، قدر یقینی است که نباید شفاف باشد و رزمندگان آن برای من و شما توضیح بدهند که چه میکنند!-، نه در آن تاثیرگذار هستیم –اگر فکر میکنید آنها ترسیده‌اند و ما فشار بیاوریم تا آنها کاری کنند اشتباه میکنید- و نه کسی از بنده و شما در این باره نظر خواهد خواست.
از این جهت امروز برایم فرقی نمیکند که سید فرمان حمله بدهد یا نه؟ خودمان داریم برایش حدی را که نمی‌دانیم درست است یا نه مشخص میکنیم بعد که سید فهم خودش را بیان کرد و با میزان ما درست نیامد، در دلمان بگوییم حزب الله هم تو زرد از آب در‌آمد مثل حرفی که درباره حاج اسماعیل قاآنی می‌زنیم
مساله برای ما چیز دیگری است. ما رزمندگان میدان دیگری هستیم که اگر خالی بماند در روز جزا باید جلوی امام و شهدا پاسخگو باشیم.درباره این بعد از سخنرانی سید مینویسم.
16:20 دقیقه روز جمعه به وقت ایران
امروز سید چه خواهد گفت؟ حدسهایی می‌زنم و منتظرم ببینم چه میگوید؟ انتظار یک انفجار و ورود به جنگ را ندارم ولی اگر سید ورود به جنگ را هم اعلام کند فرقی نمیکند! یکی از دوستان پدرم میگفت وقتی تازگی خرمشهر را گرفته بودیم یکبار به رادیو بی‌بی‌سی گوش می‌دادم. سه تحلیلگر آمدند. یکی گفت ایران نتوانست به بصره برسد. دیگری گفت ایران در فتح بصره ناموفق بود. سومی هم همین را جور دیگری تکرار کرد. میگفت من اول گفتم ما اصلا دنبال فتح بصره نبودیم و هدفمان آزادی خرمشهر بود. اینها چه میگویند؟ بعد کمی فکر کردم و دیدم بله این فناوری تبدیل فتح به شکست است. هدف را کمی از آنچه تعیین شده عقب‌تر ببر تا نشان بدهی به هدف نرسیدند! جالب است که بزرگوارانی هستند که اینجا مدام روی این طبل می‌کوبند که مثلا ما باید تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان کنیم یا اینکه امروز باید سید حسن فرمان جنگ بدهد؟ اولین سوالم اینجاست که چرا باید اینگونه باشد؟بزرگواران! نبرد با اسرائيل یک نبرد در چند میدان است. یک میدانش حرکت نظامی است. این میدان، رزمندگانی دارد. حماس و جهاد اسلامی، سید حسن نصرالله، حاج اسماعیل قاآنی، حوثی‌های یمن، و عناصر مختلف جبهه مقاومت. اگر شما هم از فعالین این میدان هستید، از صمیم قلب برای شما دعا میکنم و از خدا میخواهم من را فدای آن قدم‌های راسخ کند.روی سخنم با کسانی مثل خودم است که از رزمندگان میدان نظامی نیستند. منتظر چه نشسته‌ایم؟ این روزها بسیاری از ما مشغول تحلیل میدان نظامی هستیم که نه اطلاعات کاملی از آن داریم –توجه دارید که بخش نظامی، قدر یقینی است که نباید شفاف باشد و رزمندگان آن برای من و شما توضیح بدهند که چه میکنند!-، نه در آن تاثیرگذار هستیم –اگر فکر میکنید آنها ترسیده‌اند و ما فشار بیاوریم تا آنها کاری کنند اشتباه میکنید- و نه کسی از بنده و شما در این باره نظر خواهد خواست. از این جهت امروز برایم فرقی نمیکند که سید فرمان حمله بدهد یا نه؟ خودمان داریم برایش حدی را که نمی‌دانیم درست است یا نه مشخص میکنیم بعد که سید فهم خودش را بیان کرد و با میزان ما درست نیامد، در دلمان بگوییم حزب الله هم تو زرد از آب در‌آمد مثل حرفی که درباره حاج اسماعیل قاآنی میزنیممساله برای ما چیز دیگری است. ما رزمندگان میدان دیگری هستیم که اگر خالی بماند در روز جزا باید جلوی امام و شهدا پاسخگو باشیم.درباره این بعد از سخنرانی سید مینویسم.16:20 دقیقه روز جمعه به وقت ایران
۱۲:۵۰
رزمنده کدام میدان؟
سوال اصلی برای کسی که رزمنده میدان نظامی نیست، اینجاست که رزمنده کدام میدان است؟ اگر میدان ندارد که مخاطب آیه شریفه است لم تقولون ما لاتفعلون (صف/۲) چرا می‌گویید اهل جهادیم در حالی که در دلتان نمی‌خواهید جهاد کنید؟
رزمندگانی را در میدان اقتصادی میشناسم. نه در این چند روزه بلکه از مدتها قبل چون بدیهی است که کسی که از آغاز طوفان الاقصی به فکر کار افتاده معلوم است که هیچ زیرساخت و ارتباط و طرح از پیش آماده‌ای ندارد تلاش میکنند برای محدود کردن واردات و صادرات به فلسطین اشغالی یا برای تقویت بعد اقتصادی جبهه مقاومت! معمولا پشتیبانی هم ندارند و گاهی چوب این کارها را هم خورده‌اند. هم از خارج از کشور و هم از داخل کشور!
ممکن کسی میدانهای دیگری را هم بشناسد که در آن بتوان رژیم صهیونیستی و حامیانش را مورد فشار جدی قرار داد. میدان‌هایی را میشناسم که اگر فعال میشد، رزمندگان میدانهای دیگر، در مبارزه خود بسیار پرتوان‌تر بودندـ این میدان‌ها بیشتر هویت اجتماعی و بین المللی دارند و معمولا برای اکثریت مردم عادی و کنشگران دانشجویی و طلبگی و .... در دسترس‌ترند.
میدان روشن کردن ذهن مردم فامیل، محله، شهر، دانشگاه، مدرسه و خلاصه اطراف خودمان مثل رساندن اخبار به آدمهایی که جز ماهواره در خانه خود ندارند یا در خانه تلویزیونشان روی شبکه آی‌فیلم و تماشا و نمایش و نسیم می‌چرخد. یا آدمهایی که به خاطر سختی گذران معیشت یا مشغولیتهای درست و غلط فرصتی برای شنیدن از فلسطین ندارند. آدمهایی که نمی‌دانند چرا اصلا طوفان اقصی شروع شده است؟ از واقعیتهایی مثل زدن بیمارستان‌ها بی‌خبرند و .... (حداقل دو صفحه میشود نوشت که مردم از چه چیزهایی خبر ندارند؟)
پاسخ دادن به سوالهایی که در ذهن نوجوان و جوان و میان‌سال و پیر خودمان می‌گذرد از اینکه چرا پول ما به فلسطین و حزب الله و یمن و عراق میرود و از اینکه چرا فلسطینیها زمینشان را فروختند و الان طلبکار هستند؟ تا اینکه اصلا اسرائیل از کجا آمده است؟ (باز هم اینجا فهرست قابل توجهی از سوالات و ابهامها هست)
مبارزه با قبح‌زدایی از آدمکشی اسرائیل که این روزها از شیوخ وهابی تا سلبریتی‌های داخلی مشتری دارد. مبارزه با یکی کردن ظالم و مظلوم و نفی خنثی پدیده‌ای به اسم جنگ و کشته شدن آدمها
جا انداختن آنکه پشت همه این جنایات آمریکا است و نشان دادن اینکه نفرت ما از آمریکا یک مساله ایدئولوژیک حکومتی نیست!
در فضای بین المللی ایجاد ارتباط با تشکلهای دانشجویی، صنفی و آدمها در کشورهای مختلف یا حداقل آماده شدن برای آن (ساده‌دلانه است بدون دانستن وفهمیدن زبان عربی یا اردو با دنیای اسلام ارتباط بگیریم و زبان اسپانیولی یا انگلیسی را زبانی لوکس یا مخصوص مهاجرت به خارج بدانیم)
تبدیل فلسطین به سنجه‌ای برای حرکت جریان‌های فعال در جهان اسلام (از جریان‌های جهادی و صوفیه و .... تا کشورهایی مثل ترکیه، عربستان، امارات، قطر تا سازمان‌های کنفرانس اسلامی و سازمان همکاریهای اسلامی و ...)
امروز همین میدان‌ها الان خالی است و در نتیجه آنهایی که در دیگر میدان‌ها هم می‌رزمند، توانشان بیشتر نمیشود.
این حرفهای کلی را ما هم بلدیم اصلا خود شما چه کار می‌کنی؟ این سوالی که در بازخوردها دریافت معمولا دریافت میکنم و در یادداشت بعدی از اینکه در مدت چه انجام شده و چارچوب عمل آن چه بوده است، مینویسم.
پ ن ۱: بزرگواران! ما یمنی‌ها را می‌ستاییم چون 100 موشک و پهباد به سمت اسرائیل فرستاده‌اند. عراقی‌ها را هم می‌ستاییم چون به اهدلف آمریکایی و اسرائیلی حمله کرده‌اند! اما حزب الله را ترسو می‌دانیم. اینکه چه کسی دست گروه‌های مقاومت فلسطینی را در لبنان باز گذاشته که به شهرکهای صهونیستی راکت شلیک کنند به کنار، حزب الله به طور مستقیم 65 هزار شهرک نشین را از 28 شهرک صهیونیستی آواره کرده، 105 پایگاه نظامی، 33 رادار، 13 تانک و نفربر را هدف قرار داده و حداقل 120 نظامی را کشته و زخمی کرده است و تقریبا هیچ پایگاه صهیونیستی در شمال فلسطین از حملاتش بی نصیب نبوده است. امروز در ترازی بی‌نظیر یک گروه چریکی مثل حزب الله، بزرگترین ابرقدرت دنیا را تهدید کرد که ناوهای تو در معادله هیچ نیستند و ما اگر بخواهیم هر کاری میکنیم. بعد در دل ما می‌گذرد سید امروز محافظه‌کاری کرد و حزب الله نمی‌خواهد وارد جنگ بشود!
پ ن۲: سید مقاومت، امروز به چهار پنج سوال مهم درباره طوفان الاقصی جواب داد و واقعا گره ذهنهایی را باز کرد. سخنرانی خوبی بود. مرحبا بالمجاهد فی جهاد التبیین
سوال اصلی برای کسی که رزمنده میدان نظامی نیست، اینجاست که رزمنده کدام میدان است؟ اگر میدان ندارد که مخاطب آیه شریفه است لم تقولون ما لاتفعلون (صف/۲) چرا می‌گویید اهل جهادیم در حالی که در دلتان نمی‌خواهید جهاد کنید؟ رزمندگانی را در میدان اقتصادی میشناسم. نه در این چند روزه بلکه از مدتها قبل چون بدیهی است که کسی که از آغاز طوفان الاقصی به فکر کار افتاده معلوم است که هیچ زیرساخت و ارتباط و طرح از پیش آماده‌ای ندارد تلاش میکنند برای محدود کردن واردات و صادرات به فلسطین اشغالی یا برای تقویت بعد اقتصادی جبهه مقاومت! معمولا پشتیبانی هم ندارند و گاهی چوب این کارها را هم خورده‌اند. هم از خارج از کشور و هم از داخل کشور! ممکن کسی میدانهای دیگری را هم بشناسد که در آن بتوان رژیم صهیونیستی و حامیانش را مورد فشار جدی قرار داد. میدان‌هایی را میشناسم که اگر فعال میشد، رزمندگان میدانهای دیگر، در مبارزه خود بسیار پرتوان‌تر بودندـ این میدان‌ها بیشتر هویت اجتماعی و بین المللی دارند و معمولا برای اکثریت مردم عادی و کنشگران دانشجویی و طلبگی و .... در دسترس‌ترند.میدان روشن کردن ذهن مردم فامیل، محله، شهر، دانشگاه، مدرسه و خلاصه اطراف خودمان مثل رساندن اخبار به آدمهایی که جز ماهواره در خانه خود ندارند یا در خانه تلویزیونشان روی شبکه آی‌فیلم و تماشا و نمایش و نسیم می‌چرخد. یا آدمهایی که به خاطر سختی گذران معیشت یا مشغولیتهای درست و غلط فرصتی برای شنیدن از فلسطین ندارند. آدمهایی که نمی‌دانند چرا اصلا طوفان اقصی شروع شده است؟ از واقعیتهایی مثل زدن بیمارستان‌ها بی‌خبرند و .... (حداقل دو صفحه میشود نوشت که مردم از چه چیزهایی خبر ندارند؟) پاسخ دادن به سوالهایی که در ذهن نوجوان و جوان و میان‌سال و پیر خودمان می‌گذرد از اینکه چرا پول ما به فلسطین و حزب الله و یمن و عراق میرود و از اینکه چرا فلسطینیها زمینشان را فروختند و الان طلبکار هستند؟ تا اینکه اصلا اسرائیل از کجا آمده است؟ (باز هم اینجا فهرست قابل توجهی از سوالات و ابهامها هست)مبارزه با قبح‌زدایی از آدمکشی اسرائیل که این روزها از شیوخ وهابی تا سلبریتی‌های داخلی مشتری دارد. مبارزه با یکی کردن ظالم و مظلوم و نفی خنثی پدیده‌ای به اسم جنگ و کشته شدن آدمها جا انداختن آنکه پشت همه این جنایات آمریکا است و نشان دادن اینکه نفرت ما از آمریکا یک مساله ایدئولوژیک حکومتی نیست! در فضای بین المللی ایجاد ارتباط با تشکلهای دانشجویی، صنفی و آدمها در کشورهای مختلف یا حداقل آماده شدن برای آن (ساده‌دلانه است بدون دانستن وفهمیدن زبان عربی یا اردو با دنیای اسلام ارتباط بگیریم و زبان اسپانیولی یا انگلیسی را زبانی لوکس یا مخصوص مهاجرت به خارج بدانیم) تبدیل فلسطین به سنجه‌ای برای حرکت جریان‌های فعال در جهان اسلام (از جریان‌های جهادی و صوفیه و .... تا کشورهایی مثل ترکیه، عربستان، امارات، قطر تا سازمان‌های کنفرانس اسلامی و سازمان همکاریهای اسلامی و ...)امروز همین میدان‌ها الان خالی است و در نتیجه آنهایی که در دیگر میدان‌ها هم می‌رزمند، توانشان بیشتر نمیشود. این حرفهای کلی را ما هم بلدیم اصلا خود شما چه کار می‌کنی؟ این سوالی که در بازخوردها دریافت معمولا دریافت میکنم و در یادداشت بعدی از اینکه در مدت چه انجام شده و چارچوب عمل آن چه بوده است، مینویسم. پ ن ۱: بزرگواران! ما یمنی‌ها را می‌ستاییم چون 100 موشک و پهباد به سمت اسرائیل فرستاده‌اند. عراقی‌ها را هم می‌ستاییم چون به اهدلف آمریکایی و اسرائیلی حمله کرده‌اند! اما حزب الله را ترسو می‌دانیم. اینکه چه کسی دست گروه‌های مقاومت فلسطینی را در لبنان باز گذاشته که به شهرکهای صهونیستی راکت شلیک کنند به کنار، حزب الله به طور مستقیم 65 هزار شهرک نشین را از 28 شهرک صهیونیستی آواره کرده، 105 پایگاه نظامی، 33 رادار، 13 تانک و نفربر را هدف قرار داده و حداقل 120 نظامی را کشته و زخمی کرده است و تقریبا هیچ پایگاه صهیونیستی در شمال فلسطین از حملاتش بی نصیب نبوده است. امروز در ترازی بی‌نظیر یک گروه چریکی مثل حزب الله، بزرگترین ابرقدرت دنیا را تهدید کرد که ناوهای تو در معادله هیچ نیستند و ما اگر بخواهیم هر کاری میکنیم. بعد در دل ما می‌گذرد سید امروز محافظه‌کاری کرد و حزب الله نمی‌خواهد وارد جنگ بشود! پ ن۲: سید مقاومت، امروز به چهار پنج سوال مهم درباره طوفان الاقصی جواب داد و واقعا گره ذهنهایی را باز کرد. سخنرانی خوبی بود. مرحبا بالمجاهد فی جهاد التبیین۱۷:۰۷
۲۰ آبان ۱۴۰۲
کدام گروه‌های مقاومت؟
ما یک دوگانه داریم:
یک طرف ذهن آدمهای در صحنه است که میگوید گروه‌های مقاومت در غزه از پس اسرائیل بر می آیند و ورود ایران یا حزب الله در این مرحله ترجیح ندارد.
یک طرف ذهن تحلیگران ماست که دقیقا عکس آن را میگوید.چیز عجیبی است! نمونه‌های زیادی از این دست دیده‌ام و این هم یک نمونه دیگر از گفتگوی هادی زارع با رهبران گروه‌های مقاومت در بیروت.
دوستان عزیز لطفا حرف زدن درباره میدان نظامی را که مربوط به شما نیست را رها کنید -الحمدلله که آنجا رزمندگان هوشیاری دارد- و میدانی که مربوط به ما و شماست و رها شده است را دریابید!میدان افکار عمومی و زمین تبدیل ایمان مردم به عمل صالح در مورد فلسطین!
پ ن:مساله حقیر این نیست که حزب الله یا ایران وارد جنگ خواهد شد یا نه؟مساله این است که من و شما در این میدان نه تصمیم‌گیر و نه موثر بر تصمیم‌گیران و نه رزمنده هستیم.به جای آنکه مدام خودمان را مشغول میدانی کنیم که رزمندگانی هوشیار دارد، به میدانی که به ما تعلق دارد باز گردیم و گردنه احدی که رها کرده‌ایم دریابیم.
ما یک دوگانه داریم:یک طرف ذهن آدمهای در صحنه است که میگوید گروه‌های مقاومت در غزه از پس اسرائیل بر می آیند و ورود ایران یا حزب الله در این مرحله ترجیح ندارد. یک طرف ذهن تحلیگران ماست که دقیقا عکس آن را میگوید.چیز عجیبی است! نمونه‌های زیادی از این دست دیده‌ام و این هم یک نمونه دیگر از گفتگوی هادی زارع با رهبران گروه‌های مقاومت در بیروت.دوستان عزیز لطفا حرف زدن درباره میدان نظامی را که مربوط به شما نیست را رها کنید -الحمدلله که آنجا رزمندگان هوشیاری دارد- و میدانی که مربوط به ما و شماست و رها شده است را دریابید!میدان افکار عمومی و زمین تبدیل ایمان مردم به عمل صالح در مورد فلسطین!پ ن:مساله حقیر این نیست که حزب الله یا ایران وارد جنگ خواهد شد یا نه؟مساله این است که من و شما در این میدان نه تصمیم‌گیر و نه موثر بر تصمیم‌گیران و نه رزمنده هستیم.به جای آنکه مدام خودمان را مشغول میدانی کنیم که رزمندگانی هوشیار دارد، به میدانی که به ما تعلق دارد باز گردیم و گردنه احدی که رها کرده‌ایم دریابیم.۵:۰۶
۲۶ آبان ۱۴۰۲
موکب فلسطینبخش اول: از کجا شروع شد؟
بیایید حدود یکسال عقب برگردیم. دروغ کشته شدن مهسا امینی و بلوای بعدش خیلی برکتها داشت. یکی از برکتهایش عیان شدن مظلومیت انقلاب و جمهوری اسلامی بود تا جمع بی‌ادعایی که نفهمی‌ها و بی‌مهری‌ها و مانع‌تراشی‌ها کندشان کرده بود، دوباره دست بر زانوی خودشان بگذارند و بلند شوند. ( پاورقی۱)
موکب بهترین استعاره‌ای بود که آن موقع به ذهن رسید. ما مثل موکب‌دارهای عراقی بودیم که همه چیز را باید می‌اوردیم و بدون چشم داشت خدمت میکردیم. ناملایمات و نفهمی‌ها را هم به نام صاحب کار نادیده میگرفتیم و تلاش میکردیم از آن عبور کنیم.این شد که موکب نظام جمهوری اسلامی ایران شروع شد. با پانزده شیرمرد و شیرزن دانشجو و طلبه و خانه‌دار و کارمند!
اول کار چند جمله را به عنوان چارچوب تعیین کردیم۱. ما میخواهیم مردم بلند شوند و سالار این میدان -که مال خود آنهاست- باشند. هر کاری جز چیزی که به این نتیجه برسد، غلط است.
۲. نمیشود مردم را به کاری دعوت کرد مگر آنکه خودمان از قبل اهلش باشیم.
۳. میدان امنیتی و انتظامی، فعالانی دارد که باید دست آنها را بوسید و هر کس میتواند و موثر است، باید به آنها کمک کند. اما میدان ما که در میدان امنیت رزمنده یا موثر نیستیم، میدان ذهن و فکر و روح مردم ایران و امت اسلامی و جامعه جهانی - متناسب با توان و امکانات- است. رها کردن این تنگه احد خیانت است.
۴. کارها بدون ایجاد زیرساختهای لازم و فراهم کردن نرم افزار و سخت افزارها کم اثرند. باید حوصله کرد و پای کار ایستاد و زیرساختها را فراهم کرد. باید پروژه داشت و برای آن وقت گذاشت.
۵. باید لوازم کار برای انقلاب را در زندگی فراهم کنیم. (اینجا خودش چند یادداشت می‌طلبد از مساله معیشت تا چیزهایی از قواعد زندگی زنان خانه‌دار که عمری بود مینویسم)
ادامه دارد ....
پاورقی ۱: اینجا https://ble.ir/sotoor_ra/5312456827539218/1667840697952و اینجا https://ble.ir/sotoor_ra/7244287606968625/1667840727202را بخوانید
بیایید حدود یکسال عقب برگردیم. دروغ کشته شدن مهسا امینی و بلوای بعدش خیلی برکتها داشت. یکی از برکتهایش عیان شدن مظلومیت انقلاب و جمهوری اسلامی بود تا جمع بی‌ادعایی که نفهمی‌ها و بی‌مهری‌ها و مانع‌تراشی‌ها کندشان کرده بود، دوباره دست بر زانوی خودشان بگذارند و بلند شوند. ( پاورقی۱) موکب بهترین استعاره‌ای بود که آن موقع به ذهن رسید. ما مثل موکب‌دارهای عراقی بودیم که همه چیز را باید می‌اوردیم و بدون چشم داشت خدمت میکردیم. ناملایمات و نفهمی‌ها را هم به نام صاحب کار نادیده میگرفتیم و تلاش میکردیم از آن عبور کنیم.این شد که موکب نظام جمهوری اسلامی ایران شروع شد. با پانزده شیرمرد و شیرزن دانشجو و طلبه و خانه‌دار و کارمند! اول کار چند جمله را به عنوان چارچوب تعیین کردیم۱. ما میخواهیم مردم بلند شوند و سالار این میدان -که مال خود آنهاست- باشند. هر کاری جز چیزی که به این نتیجه برسد، غلط است.۲. نمیشود مردم را به کاری دعوت کرد مگر آنکه خودمان از قبل اهلش باشیم.
۳. میدان امنیتی و انتظامی، فعالانی دارد که باید دست آنها را بوسید و هر کس میتواند و موثر است، باید به آنها کمک کند. اما میدان ما که در میدان امنیت رزمنده یا موثر نیستیم، میدان ذهن و فکر و روح مردم ایران و امت اسلامی و جامعه جهانی - متناسب با توان و امکانات- است. رها کردن این تنگه احد خیانت است.
۴. کارها بدون ایجاد زیرساختهای لازم و فراهم کردن نرم افزار و سخت افزارها کم اثرند. باید حوصله کرد و پای کار ایستاد و زیرساختها را فراهم کرد. باید پروژه داشت و برای آن وقت گذاشت.
۵. باید لوازم کار برای انقلاب را در زندگی فراهم کنیم. (اینجا خودش چند یادداشت می‌طلبد از مساله معیشت تا چیزهایی از قواعد زندگی زنان خانه‌دار که عمری بود مینویسم)
ادامه دارد ....
پاورقی ۱: اینجا https://ble.ir/sotoor_ra/5312456827539218/1667840697952و اینجا https://ble.ir/sotoor_ra/7244287606968625/1667840727202را بخوانید
۱۵:۲۷
۲۳ آذر ۱۴۰۲
چگونه نبرد ضد اسرائیل گسترش می‌یابد؟
چه حرف مفتی است که مدام تکرار میکنیم که با طول کشیدن تجاوز صهیونیستها، سطح درگیری بالا میرود و نبرد توسعه پیدا میکند؟
این حرف را دوباره این روزها زیاد میشنوم.میگویند حزب الله که کارش شده زدن پایگاه‌های مرزی شمال فلسطین و مقاومت عراق و سوریه هم هر از چند گاهی پایگاه‌های آمریکایی را میزند، کار ما شده نشخوار تهدیدهای قبلی!
اولا وقتی از گشودن جبهه جدید و توسعه جنگ صحبت میکنیم، از بستن باب المندب، حمله موشکی و پهبادی به ناوهای آمریکایی و کشتیهای تجاری صهیونیستها و توقیف کشتیهای آنها صحبت میکنیم. اینها توسعه‌هایی است که از بیست روز قبل در نبرد صورت گرفته است.
دوم اینکه احساس میکنم هنوز منطق نبرد جدید با اسرائیل درک نشده است، این نبرد طولانی مدت است و توسعه جنگ هم باید به وزان نبرد باشد. با یک ضربه اسرائیل نابود نمیشود، خود کارشناس‌های صهیونیست این را خوب میفهمند. میگویند جبهه مقاومت کارش فرسایش است به قول خود لبنانی‌ها حرب الاستنزاف، یعنی عنصر اصلی این جنگ ضربات کوبنده نیست، بلکه توانایی فرسایش طرف مقابل و در مقابل تاب اوری جبهه درونی است.
در این میدان، هنوز حس میکنم نیروی فعال این عرصه به این فهم مهم نرسیده که تحلیل جبهه نظامی و دیپلماتیک را -که رزمندگانی دارد- رها کند و تنگه احدهای دیگر را پر کند!
کجاست رزمنده‌ای که صحنه اقناع افکار عمومی و اذهان مردمی را پر کند؟ کو اقدام جدی این عرصه؟ هنوز متوجه نشده‌ایم که اگر رزمنده میدان نظامی یا دیپلماتیک بخواهد موشکی شلیک کند قبل از دستور شلیک، نگاهش به پشت سرش است.
مساله فقط افکار عمومی داخلی هم نیست گرچه فضای ملی برای ما اهمیت بسیاری دارد. در فضای بین الملل مثلا چند نفر در ترکیه به شکل جدی متوجه بازی دوگانه اردوغان هستند تا فشاری روی او خلق شود؟
کجاست رزمنده‌ای که میدانهای حقوقی را باز کند؟ انواع شکایت از صهیونیستهای ریز و درشت و دفاع از مردم فلسطین در ادبیات حقوق بین‌الملل کجاست؟
کجاست ارتباط‌گیری با تشکلهای دانشجویی و صنفی و فعالان زنان و فعالان محیط زیست و فعالان صلح و حقوق بشر در سراسر جهان و استفاده از این جهت مشترک برای پیشبرد نبرد و ایضا هزار هدف دیگر! یادمان رفته حضرت روح‌الله، پیام جبهه جهانی مستضعفین را در اولین روز قدس جمهوری اسلامی صادر کرد.
حالا بزرگواران تمام تلاش خود را برای تحلیل روزانه میدان نبرد به کار بگیرند و انواع و اقسام زوایای بحث را در این حوزه‌ها بکاوند!
پ ن ۱: موکبهای فلسطین فعال هستند. الان دویست موکب فلسطین فعالند. می خواستم ده یادداشت درباره آن بنویسم و منطق درونی این تلاش را نشان بدهم. خودشان گفتند ننویس! پاورقی مطلب قبلی را بخوانید، با جنس مشکلاتی که اکنون موکب فلسطین با آن روبرو است آشنا میشوید. عجیب است گاهی همانهایی که کار نمیکنند یا کم کار میکنند، از نیروی فعال مردمی میخواهند با مجوز آنها از انقلاب دفاع کند. در شهرستانها اوضاع سخت‌تر است.
پ ن ۲: فعلا درگیر وضعیت جسمی هستم. انشاءالله به زودی خلاص بشوم درباره موکب فلسطین خواهم نوشت. به خودشان هم عرض کردم دوستان موکبهای فلسطین گلایه‌شان را بنویسند کنار فریادهای دردمند مادران و پدران و کودکان فلسطین تا دوباره جان بگیرند و بجنگند.درباره موکبهای فلسطین خواهم نوشت. این کمترین خدمت یک نشسته بر کنار گود به مردان و زنان مجاهد است.
چه حرف مفتی است که مدام تکرار میکنیم که با طول کشیدن تجاوز صهیونیستها، سطح درگیری بالا میرود و نبرد توسعه پیدا میکند؟این حرف را دوباره این روزها زیاد میشنوم.میگویند حزب الله که کارش شده زدن پایگاه‌های مرزی شمال فلسطین و مقاومت عراق و سوریه هم هر از چند گاهی پایگاه‌های آمریکایی را میزند، کار ما شده نشخوار تهدیدهای قبلی!اولا وقتی از گشودن جبهه جدید و توسعه جنگ صحبت میکنیم، از بستن باب المندب، حمله موشکی و پهبادی به ناوهای آمریکایی و کشتیهای تجاری صهیونیستها و توقیف کشتیهای آنها صحبت میکنیم. اینها توسعه‌هایی است که از بیست روز قبل در نبرد صورت گرفته است.دوم اینکه احساس میکنم هنوز منطق نبرد جدید با اسرائیل درک نشده است، این نبرد طولانی مدت است و توسعه جنگ هم باید به وزان نبرد باشد. با یک ضربه اسرائیل نابود نمیشود، خود کارشناس‌های صهیونیست این را خوب میفهمند. میگویند جبهه مقاومت کارش فرسایش است به قول خود لبنانی‌ها حرب الاستنزاف، یعنی عنصر اصلی این جنگ ضربات کوبنده نیست، بلکه توانایی فرسایش طرف مقابل و در مقابل تاب اوری جبهه درونی است. در این میدان، هنوز حس میکنم نیروی فعال این عرصه به این فهم مهم نرسیده که تحلیل جبهه نظامی و دیپلماتیک را -که رزمندگانی دارد- رها کند و تنگه احدهای دیگر را پر کند! کجاست رزمنده‌ای که صحنه اقناع افکار عمومی و اذهان مردمی را پر کند؟ کو اقدام جدی این عرصه؟ هنوز متوجه نشده‌ایم که اگر رزمنده میدان نظامی یا دیپلماتیک بخواهد موشکی شلیک کند قبل از دستور شلیک، نگاهش به پشت سرش است.مساله فقط افکار عمومی داخلی هم نیست گرچه فضای ملی برای ما اهمیت بسیاری دارد. در فضای بین الملل مثلا چند نفر در ترکیه به شکل جدی متوجه بازی دوگانه اردوغان هستند تا فشاری روی او خلق شود؟ کجاست رزمنده‌ای که میدانهای حقوقی را باز کند؟ انواع شکایت از صهیونیستهای ریز و درشت و دفاع از مردم فلسطین در ادبیات حقوق بین‌الملل کجاست؟ کجاست ارتباط‌گیری با تشکلهای دانشجویی و صنفی و فعالان زنان و فعالان محیط زیست و فعالان صلح و حقوق بشر در سراسر جهان و استفاده از این جهت مشترک برای پیشبرد نبرد و ایضا هزار هدف دیگر! یادمان رفته حضرت روح‌الله، پیام جبهه جهانی مستضعفین را در اولین روز قدس جمهوری اسلامی صادر کرد. حالا بزرگواران تمام تلاش خود را برای تحلیل روزانه میدان نبرد به کار بگیرند و انواع و اقسام زوایای بحث را در این حوزه‌ها بکاوند! پ ن ۱: موکبهای فلسطین فعال هستند. الان دویست موکب فلسطین فعالند. می خواستم ده یادداشت درباره آن بنویسم و منطق درونی این تلاش را نشان بدهم. خودشان گفتند ننویس! پاورقی مطلب قبلی را بخوانید، با جنس مشکلاتی که اکنون موکب فلسطین با آن روبرو است آشنا میشوید. عجیب است گاهی همانهایی که کار نمیکنند یا کم کار میکنند، از نیروی فعال مردمی میخواهند با مجوز آنها از انقلاب دفاع کند. در شهرستانها اوضاع سخت‌تر است. پ ن ۲: فعلا درگیر وضعیت جسمی هستم. انشاءالله به زودی خلاص بشوم درباره موکب فلسطین خواهم نوشت. به خودشان هم عرض کردم دوستان موکبهای فلسطین گلایه‌شان را بنویسند کنار فریادهای دردمند مادران و پدران و کودکان فلسطین تا دوباره جان بگیرند و بجنگند.درباره موکبهای فلسطین خواهم نوشت. این کمترین خدمت یک نشسته بر کنار گود به مردان و زنان مجاهد است.۱۵:۳۶
۲۱ دی ۱۴۰۲
فرزندان انقلابی جهان
امام خمینی (س) یازدهم دی ماه سال ۱۳۶۷ به «میخائیل گورباچف» صدر هیأت رئیسه شوروی سابق نامه نوشت.
بند اول این نامه شاید عصاره کل نامه است. امام در این نامه مارکسیسم را مکتبی مینامد که فرزندان انقلابی جهان (دقت کنید همانهایی که با سرمایه‌سالاری می‌جنگند را با تعابیر فرزند و انقلابی یاد میکند) را زندانی کرده است.
امام، حصاری که مانع از آزاد شدن این فرزندان انقلابی است را به گورباچف معرفی میکند که خدازدایی و دین زدایی از جامعه است.
درباره نگاه امام و اندیشمندان انقلاب اسلامی در برابر دو گانه سرمایه‌داری و مارکسیسم و میزان اشتراک و تمایز و حتی افقهای نو فارغ از این دو بسیار باید گفت. این نکته از مطالبی است که قفلی که بر جان نیروهای انقلاب نشسته را باز خواهد کرد.
فعلا بند اول نامه امام را با تامل بخوانید
بسم الله الرحمن الرحیمجناب آقای گورباچف!صدر هیأت رئیسه اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی
با امید خوشبختی و سعادت برای شما و ملت شوروی، از آنجا که پس از روی کار آمدن شما چنین احساس می شود که جنابعالی در تحلیل حوادث سیاسی جهان، خصوصاً در رابطه با مسائل شوروی، در دور جدیدی از بازنگری و تحول و برخورد قرار گرفته اید و جسارت و گستاخی شما در برخورد با واقعیات جهان چه بسا منشأ تحولات و موجب به هم خوردن معادلات فعلی حاکم بر جهان گردد، لازم دیدم نکاتی را یادآور شوم.
هر چند ممکن است حیطه تفکر و تصمیمات جدید شما تنها روشی برای حل معضلات حزبی و در کنار آن حل پاره ای از مشکلات مردمتان باشد، ولی به همین اندازه هم شهامت تجدید نظر در مورد مکتبی که سالیان سال فرزندان انقلابی جهان را در حصارهای آهنین زندانی نموده بود قابل ستایش است.
و اگر به فراتر از این مقدار فکر می کنید، اولین مسئله ای که مطمئناً باعث موفقیت شما خواهد شد این است که در سیاست اسلاف خود دایر بر «خدازدایی» و «دین زدایی» از جامعه، که تحقیقاً بزرگترین و بالاترین ضربه را بر پیکر مردم کشور شوروی وارد کرده است، تجدید نظر نمایید؛ و بدانید که برخورد واقعی با قضایای جهان جز از این طریق میسر نیست.
امام خمینی (س) یازدهم دی ماه سال ۱۳۶۷ به «میخائیل گورباچف» صدر هیأت رئیسه شوروی سابق نامه نوشت.بند اول این نامه شاید عصاره کل نامه است. امام در این نامه مارکسیسم را مکتبی مینامد که فرزندان انقلابی جهان (دقت کنید همانهایی که با سرمایه‌سالاری می‌جنگند را با تعابیر فرزند و انقلابی یاد میکند) را زندانی کرده است.امام، حصاری که مانع از آزاد شدن این فرزندان انقلابی است را به گورباچف معرفی میکند که خدازدایی و دین زدایی از جامعه است. درباره نگاه امام و اندیشمندان انقلاب اسلامی در برابر دو گانه سرمایه‌داری و مارکسیسم و میزان اشتراک و تمایز و حتی افقهای نو فارغ از این دو بسیار باید گفت. این نکته از مطالبی است که قفلی که بر جان نیروهای انقلاب نشسته را باز خواهد کرد.فعلا بند اول نامه امام را با تامل بخوانیدبسم الله الرحمن الرحیمجناب آقای گورباچف!صدر هیأت رئیسه اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی
با امید خوشبختی و سعادت برای شما و ملت شوروی، از آنجا که پس از روی کار آمدن شما چنین احساس می شود که جنابعالی در تحلیل حوادث سیاسی جهان، خصوصاً در رابطه با مسائل شوروی، در دور جدیدی از بازنگری و تحول و برخورد قرار گرفته اید و جسارت و گستاخی شما در برخورد با واقعیات جهان چه بسا منشأ تحولات و موجب به هم خوردن معادلات فعلی حاکم بر جهان گردد، لازم دیدم نکاتی را یادآور شوم. هر چند ممکن است حیطه تفکر و تصمیمات جدید شما تنها روشی برای حل معضلات حزبی و در کنار آن حل پاره ای از مشکلات مردمتان باشد، ولی به همین اندازه هم شهامت تجدید نظر در مورد مکتبی که سالیان سال فرزندان انقلابی جهان را در حصارهای آهنین زندانی نموده بود قابل ستایش است. و اگر به فراتر از این مقدار فکر می کنید، اولین مسئله ای که مطمئناً باعث موفقیت شما خواهد شد این است که در سیاست اسلاف خود دایر بر «خدازدایی» و «دین زدایی» از جامعه، که تحقیقاً بزرگترین و بالاترین ضربه را بر پیکر مردم کشور شوروی وارد کرده است، تجدید نظر نمایید؛ و بدانید که برخورد واقعی با قضایای جهان جز از این طریق میسر نیست.۸:۰۴
۱۰ فروردین
بدون عنوان بدون بسم الله
الان بار دومی است که حجم کمکهایی که یک جوان فلسطینی در ایران برای غزه جمع میکند به یک و نیم میلیارد میرسد! فاصله این دو جمع‌آوری حدود یک ماه است.
حرکت موکبهای فلسطین مستمرا ادامه دارد و از نظر حقیر به لحاظ روش مردمسالار و اجتماعی بسیار درخشان بود اما به لحاظ تعداد و تکثیر بسیار کم و ناچیز! همین تعداد کم و ناچیز از نیمه شعبان تا الان شش میلیارد تومان از مردم کوچه و بازار جمع کرده‌اند و از طریق ۴ کانال به غزه فرستاده‌اند که به صورت پوشک و دمپایی تا مواد غذایی و لباس در آنجا توزیع شده.
تبدیل ایمان مردم به عمل صالح که آقا در سالگرد امام چند سال قبل مطرح کردند خیلی مهم است. ما این حداقل بسترسازی‌ها را نداریم و احساس میکنیم همه راه‌ها بسته است.
یک چیز برای حقیر روشن است که حداقل در دو مورد مشخص مایی که در محیطهای مختلف، عنوان نیروی اجتماعی، فکری، سیاسی و ... را یدک میکشیم، کوتاهی جدی کرده‌ایم و معاقب هستیم! (ظرفیتهای هم دیگر هست ولی فهرست کردنشان برای انجام ندادن چه سودی دارد!) اولا محدود شدن مسیر تجارت قزاقستان تا باکو و از باکو تا جیهان ترکیه و از آنجا تا اسرائیلو ثانیا ارسال کمکهای مردمی به غزه
در نزدیکی شبهای قدر اگر تقصیر یا قصوری درباره خواهران و برادرانمان در فلسطین داشتیم اول آنها را محاسبه کنیم و تدارک کنیم. که گفته دلمشغولی مسلمانان را نداشتن از بی‌نمازی و بی مبالاتی و .... کمتر است؟ دلمشغولی یعنی اهتمام نه تاسف و تاثر و بی عملی و لعنت بر بی عملی!
پ ن: بسم الله ننوشتم. مثل سوره برائت! برائت از کسانی است که مردم‌پایگی و جمهوریت را در حصار مفاهیم نگه داشتند و وقتی به این سوال می‌رسند که چگونه مردم را پای حرکت عمومی برای فلسطین بیاوریم و حرکت مردم پایه خلق کنیم؟ لال میشوند.برائت از بی‌عملانی که قبل از عید انتخابات مجلس و بعد خستگی ماه رمضان و برنامه‌های نوروزی آنها را از فلسطین غافل کرد. البته تقویم زدگی یه مرض است و ربطی به موضوعش مثل رمضان و انتخابات ندارد!برائت از آدمهایی که هنوز دنبال مطالبه حرکت دادن کشتی و ارسال کمک از دولت و مجلس و سپاه و هزار جای دیگر هستند.
الان بار دومی است که حجم کمکهایی که یک جوان فلسطینی در ایران برای غزه جمع میکند به یک و نیم میلیارد میرسد! فاصله این دو جمع‌آوری حدود یک ماه است. حرکت موکبهای فلسطین مستمرا ادامه دارد و از نظر حقیر به لحاظ روش مردمسالار و اجتماعی بسیار درخشان بود اما به لحاظ تعداد و تکثیر بسیار کم و ناچیز! همین تعداد کم و ناچیز از نیمه شعبان تا الان شش میلیارد تومان از مردم کوچه و بازار جمع کرده‌اند و از طریق ۴ کانال به غزه فرستاده‌اند که به صورت پوشک و دمپایی تا مواد غذایی و لباس در آنجا توزیع شده. تبدیل ایمان مردم به عمل صالح که آقا در سالگرد امام چند سال قبل مطرح کردند خیلی مهم است. ما این حداقل بسترسازی‌ها را نداریم و احساس میکنیم همه راه‌ها بسته است. یک چیز برای حقیر روشن است که حداقل در دو مورد مشخص مایی که در محیطهای مختلف، عنوان نیروی اجتماعی، فکری، سیاسی و ... را یدک میکشیم، کوتاهی جدی کرده‌ایم و معاقب هستیم! (ظرفیتهای هم دیگر هست ولی فهرست کردنشان برای انجام ندادن چه سودی دارد!) اولا محدود شدن مسیر تجارت قزاقستان تا باکو و از باکو تا جیهان ترکیه و از آنجا تا اسرائیلو ثانیا ارسال کمکهای مردمی به غزه در نزدیکی شبهای قدر اگر تقصیر یا قصوری درباره خواهران و برادرانمان در فلسطین داشتیم اول آنها را محاسبه کنیم و تدارک کنیم. که گفته دلمشغولی مسلمانان را نداشتن از بی‌نمازی و بی مبالاتی و .... کمتر است؟ دلمشغولی یعنی اهتمام نه تاسف و تاثر و بی عملی و لعنت بر بی عملی! پ ن: بسم الله ننوشتم. مثل سوره برائت! برائت از کسانی است که مردم‌پایگی و جمهوریت را در حصار مفاهیم نگه داشتند و وقتی به این سوال می‌رسند که چگونه مردم را پای حرکت عمومی برای فلسطین بیاوریم و حرکت مردم پایه خلق کنیم؟ لال میشوند.برائت از بی‌عملانی که قبل از عید انتخابات مجلس و بعد خستگی ماه رمضان و برنامه‌های نوروزی آنها را از فلسطین غافل کرد. البته تقویم زدگی یه مرض است و ربطی به موضوعش مثل رمضان و انتخابات ندارد!برائت از آدمهایی که هنوز دنبال مطالبه حرکت دادن کشتی و ارسال کمک از دولت و مجلس و سپاه و هزار جای دیگر هستند.۱۱:۵۱
۵ تیر
بدون بسم الله
یک بند خطاب به بزرگان ما!
این ائتلاف بازی را ادامه بدهید و صلاح و مصلحت جبهه انقلاب را تعیین بفرمایید.فقط بدانید در انتخابات بعدی، هیچ کنشگر اجتماعی برای کاندیدایش نخواهد جنگید تا بقیه را اقناع کند.
مطمئن باشید همه منتظر چهارشنبه‌ای خواهند بود که شما بزرگان! تکلیف این خرده سربازها را روشن کنید.
احتمالا در دوره بعد برای پیگیری منویات مقام معظم رهبری، مدام توصیه می‌فرمایید کاری کنید مشارکت بالا برود و انواع فضائل اخلاقی و تکالیف انقلابی را برای به حرکت در اوردن کنشگران جوان فهرست میکنید!
بدانید کنشگر با توصیه‌های شما حرکت نخواهد کرد. چون میداند چهارشنبه‌ای هست و وحدت و ائتلاف و بقیه ماجرا!
کنشگر میداند که اگر کاندیدای پوششی داشته باشیم و چهارشنبه آخر انتخابات میروند، او هم سرباز پوششی است و باید به شکل صوری و الکی بین کاندیداها دفاع و رد و اثبات کند تا فضا را گرم کند.
عزیزان بدون ایجاد زمینی که مردم در آن احساس آزادی و اختیار کنند، مردمسالاری چرند است. اسمش را بگذارید تدبیر جبهه انقلاب!نتیجه‌اش به جز انفعال بیشتر هر چه شد ثوابش برای شما
پ ن: الان کنار رفتن هر کس به نفع دیگری اشتباه است! کاندیدایش فرقی نمیکند!
یک بند خطاب به بزرگان ما!
این ائتلاف بازی را ادامه بدهید و صلاح و مصلحت جبهه انقلاب را تعیین بفرمایید.فقط بدانید در انتخابات بعدی، هیچ کنشگر اجتماعی برای کاندیدایش نخواهد جنگید تا بقیه را اقناع کند. مطمئن باشید همه منتظر چهارشنبه‌ای خواهند بود که شما بزرگان! تکلیف این خرده سربازها را روشن کنید. احتمالا در دوره بعد برای پیگیری منویات مقام معظم رهبری، مدام توصیه می‌فرمایید کاری کنید مشارکت بالا برود و انواع فضائل اخلاقی و تکالیف انقلابی را برای به حرکت در اوردن کنشگران جوان فهرست میکنید! بدانید کنشگر با توصیه‌های شما حرکت نخواهد کرد. چون میداند چهارشنبه‌ای هست و وحدت و ائتلاف و بقیه ماجرا! کنشگر میداند که اگر کاندیدای پوششی داشته باشیم و چهارشنبه آخر انتخابات میروند، او هم سرباز پوششی است و باید به شکل صوری و الکی بین کاندیداها دفاع و رد و اثبات کند تا فضا را گرم کند. عزیزان بدون ایجاد زمینی که مردم در آن احساس آزادی و اختیار کنند، مردمسالاری چرند است. اسمش را بگذارید تدبیر جبهه انقلاب!نتیجه‌اش به جز انفعال بیشتر هر چه شد ثوابش برای شما پ ن: الان کنار رفتن هر کس به نفع دیگری اشتباه است! کاندیدایش فرقی نمیکند!۱۹:۱۱
۶ تیر
۹ تیر
چگونه درست بفهمیم و منفعل نباشیم (یک گزارش یک پیشنهاد از یک بررسی ده هزارنفره)
در یک هفته گذشته کف میدان بودم.هشت گروه ۱۰ نفره در چهار روز خانه به خانه حرکت کرد و با نزدیک ۱۰ هزار نفر دم خانه‌ها صحبت کرد. بدون یک ریال کمک روزی حدود دوازده ساعت!
از خواب بیدار شویم کم نبودند کسانی که اسم جلیلی و پزشکیان را نمیدانستند! برخی زمان انتخابات را نمیدانستند! خیلی‌ها فکر میکردند جلیلی ۷۰ سالش است! خیلی ها اصلا مزیت ترک بودن پزشکیان را نمیدانستند میگفت میخواهم به جلیلی رای بدهم چون ترک است!اصلا مناظره‌ها را ندیده بودند!اینها کم تعداد نبودند.
گزارش تلخم این است: جامعه با بی حسی نسبت به امر سیاسی مواجه است! قبل از انتخابات هر چه قدر به دوستان این گزاره را گفتم به نظرسنجی‌ها استناد میکردند که مشارکت زیر پنجاه درصد نخواهد بود!
جامعه حس میکند فرقی ندارد چه کسی بیاید! اجاره خانه من همان است! خرید خانه همان است. بی‌شوهری من همان است! سگ دو زدن من همان است!
یک پیشنهاد جدی به همه فعالان اجتماعی، تحلیلگران مسائل اجتماعی، بچه حزب اللهی‌ها، خانم‌ها و آقایان دانشجو و طلبه دارم.
پنج روز مرخصی بگیرید. به شهرستان یا تهران بروید و با مردمی که مدام تحلیلشان میکنید حرف بزنید.
روزی هشت ساعت! هر ساعت سه تا پنج نفر گفتگو ممکن است! میشود روزی ۳۰ تا ۴۰ نفر و در نهایت در پنج روز ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر!
باور کنید این تجربه زیسته گام بزرگی خواهد بود در ارتقاء فهم اجتماعی و عمل اجتماعی شما!
پ ن ۱: من آخوند کف زمین نبودم -نه اینکه بد است خواستم طبع کارم را بگویم- برای خودم دفتر کار دارم. قبلا هم از این کارها کرده‌ام در جوانی و بعدترش!رسانه را میفهمم و مشاور چند کار رسانه‌ای بوده‌امخواستم بگویم طبع این چیزها را میفهمم. میدانم که خیلی از شما مثل خود من در عمل کار رسانه‌ای ندارید و نهایتا مثل بنده در فضای مجازی می‌نویسید -اگر فقط در گروه‌ها مختلف بحث نمی‌کنید. واقعا با خودتان کنار بیایید این کار کلان، کار پژوهشی، مدیریت، مشاوره، ستاد یا هر عنوان دیگر گولتان نزند.اگر مثل در جوانی از این کارها کرده‌اید هم این سابقه گولتان نزند!
پ ن ۲: بزرگواران بیشتر از مشارکت و قدمی برای دفاع از حرم جمهوری اسلامی، واقعا برای نگاه خودمان خوب است!
در یک هفته گذشته کف میدان بودم.هشت گروه ۱۰ نفره در چهار روز خانه به خانه حرکت کرد و با نزدیک ۱۰ هزار نفر دم خانه‌ها صحبت کرد. بدون یک ریال کمک روزی حدود دوازده ساعت! از خواب بیدار شویم کم نبودند کسانی که اسم جلیلی و پزشکیان را نمیدانستند! برخی زمان انتخابات را نمیدانستند! خیلی‌ها فکر میکردند جلیلی ۷۰ سالش است! خیلی ها اصلا مزیت ترک بودن پزشکیان را نمیدانستند میگفت میخواهم به جلیلی رای بدهم چون ترک است!اصلا مناظره‌ها را ندیده بودند!اینها کم تعداد نبودند. گزارش تلخم این است: جامعه با بی حسی نسبت به امر سیاسی مواجه است! قبل از انتخابات هر چه قدر به دوستان این گزاره را گفتم به نظرسنجی‌ها استناد میکردند که مشارکت زیر پنجاه درصد نخواهد بود! جامعه حس میکند فرقی ندارد چه کسی بیاید! اجاره خانه من همان است! خرید خانه همان است. بی‌شوهری من همان است! سگ دو زدن من همان است! یک پیشنهاد جدی به همه فعالان اجتماعی، تحلیلگران مسائل اجتماعی، بچه حزب اللهی‌ها، خانم‌ها و آقایان دانشجو و طلبه دارم. پنج روز مرخصی بگیرید. به شهرستان یا تهران بروید و با مردمی که مدام تحلیلشان میکنید حرف بزنید. روزی هشت ساعت! هر ساعت سه تا پنج نفر گفتگو ممکن است! میشود روزی ۳۰ تا ۴۰ نفر و در نهایت در پنج روز ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر! باور کنید این تجربه زیسته گام بزرگی خواهد بود در ارتقاء فهم اجتماعی و عمل اجتماعی شما! پ ن ۱: من آخوند کف زمین نبودم -نه اینکه بد است خواستم طبع کارم را بگویم- برای خودم دفتر کار دارم. قبلا هم از این کارها کرده‌ام در جوانی و بعدترش!رسانه را میفهمم و مشاور چند کار رسانه‌ای بوده‌امخواستم بگویم طبع این چیزها را میفهمم. میدانم که خیلی از شما مثل خود من در عمل کار رسانه‌ای ندارید و نهایتا مثل بنده در فضای مجازی می‌نویسید -اگر فقط در گروه‌ها مختلف بحث نمی‌کنید. واقعا با خودتان کنار بیایید این کار کلان، کار پژوهشی، مدیریت، مشاوره، ستاد یا هر عنوان دیگر گولتان نزند.اگر مثل در جوانی از این کارها کرده‌اید هم این سابقه گولتان نزند! پ ن ۲: بزرگواران بیشتر از مشارکت و قدمی برای دفاع از حرم جمهوری اسلامی، واقعا برای نگاه خودمان خوب است!۱۲:۰۴
بازارسال شده از
ما در خانواده ایران، به یاری شما ۳۲ هزار تماس با هم وطنانمان برقرار کردیم.حکایت همچنان باقیست.... همراهمان باشید۱۴:۱۲
سطور ما در خانواده ایران، به یاری شما ۳۲ هزار تماس با هم وطنانمان برقرار کردیم. حکایت همچنان باقیست.... همراهمان باشید
ما در خانواده ایران، به یاری شما ۳۲ هزار تماس با هم وطنانمان برقرار کردیم. حکایت همچنان باقیست.... همراهمان باشیداین هم برای خواهرانی که در خانه کودک دارند یا بنا به ضرورتی باید در خانه بمانند.از دور و نزدیک با زحمتهای خواهران در طرح‌هایی مثل بیستکال و خانواده ایران و ایران‌تماس آشنا هستم.خدایی شیر زنانی داریم بینشان!اگر مرد بودند من دستشان را می‌بوسیدم!
اصفهان چند مادر شهید میشناسم که کلی شماره تو پارک و مهمونی و سفره حضرت عباس و خیریه و صندوق محلی دارند.پنجشنبه به یکی‌شان زنگ زدم صداش خروسی شده بود. گفت تمام دفتر تلفن رو زنگ زدم قبلش یه صلوات فرستادم گفتم خدایا بتونم حرفم رو بفهمونم بعدش یه صلوات چون دعای بین دو صلوات مقبوله!گفت تمام دفتر تلفن رو زنگ زدم بهشون و گفتم برای خودتون و بچه‌هاتون بیاین رای بدین. من دفتر تلفن رو دیده بودم. در واقع یه سررسید بود.
اصفهان چند مادر شهید میشناسم که کلی شماره تو پارک و مهمونی و سفره حضرت عباس و خیریه و صندوق محلی دارند.پنجشنبه به یکی‌شان زنگ زدم صداش خروسی شده بود. گفت تمام دفتر تلفن رو زنگ زدم قبلش یه صلوات فرستادم گفتم خدایا بتونم حرفم رو بفهمونم بعدش یه صلوات چون دعای بین دو صلوات مقبوله!گفت تمام دفتر تلفن رو زنگ زدم بهشون و گفتم برای خودتون و بچه‌هاتون بیاین رای بدین. من دفتر تلفن رو دیده بودم. در واقع یه سررسید بود.
۱۴:۱۹
۱۰ تیر
در روستا چه کنیم؟
تجربه نشان داده برای یک روستای ۱۰۰۰ نفره، یک جمع پنج‌نفره کافی است. بهترین ترکیب یک طلبه با چهار دانشجو است.
یک طلبه و یک دانشجو نزدیک نماز به مسجد بروند و با هماهنگی امام جماعت بین نماز و بعد از نماز صحبت کنند. بعد به بقیه ملحق بشوند.
سه نفر دیگر، اول سراغ مغازه‌ها بروید. نهایتا پانزده دقیقه آنجا باشید. لطفا ده دقیقه بشنوید و پنج دقیقه شما صحبت کنید. بعد اجازه بگیرید و پشت شیشه پوستر بزنید و تشکر کنید و مغازه بعدی!
مکانهای پرتردد را فراموش نکنید. ساعات اولیه صبح و ساعات عصر، معمولا تجمعاتی هست. از قهوه‌خانه‌ها و قلیون‌سراها غفلت نکنید.
تا اینجا دو ساعت مانده؛ دو ساعت دیگر را به گفتگوی خانه به خانه اختصاص بدهید. (در مطالب بعدی توضیح داده خواهد شد.)
کار شما در روستا تمام است. بروید روستای بعدی!
تجربه نشان داده برای یک روستای ۱۰۰۰ نفره، یک جمع پنج‌نفره کافی است. بهترین ترکیب یک طلبه با چهار دانشجو است. یک طلبه و یک دانشجو نزدیک نماز به مسجد بروند و با هماهنگی امام جماعت بین نماز و بعد از نماز صحبت کنند. بعد به بقیه ملحق بشوند. سه نفر دیگر، اول سراغ مغازه‌ها بروید. نهایتا پانزده دقیقه آنجا باشید. لطفا ده دقیقه بشنوید و پنج دقیقه شما صحبت کنید. بعد اجازه بگیرید و پشت شیشه پوستر بزنید و تشکر کنید و مغازه بعدی! مکانهای پرتردد را فراموش نکنید. ساعات اولیه صبح و ساعات عصر، معمولا تجمعاتی هست. از قهوه‌خانه‌ها و قلیون‌سراها غفلت نکنید. تا اینجا دو ساعت مانده؛ دو ساعت دیگر را به گفتگوی خانه به خانه اختصاص بدهید. (در مطالب بعدی توضیح داده خواهد شد.) کار شما در روستا تمام است. بروید روستای بعدی!۹:۱۹
در شهرها چه کنیم؟
لطفا بی خیال الگوی موثر، روش اقناع یا روش کار بشوید. همین چیزهاست که شما را منفعل می کند. خودتان بنشینید روی کاغذ دو سه خط بنویسید. بعد یک مشورت از بغل دستی بگیرید و حرکت کنید.
در شهرها دو روش را می‌توان دنبال کرد:
حضور در محیط های پر تردد (مترو، پارک، میادین اصلی شهر، بازار و...)
به لطف فضای سرد انتخاباتی و مشکلات اجتماعی و معیشتی بسیاری از مردم اصلا تمایلی به صحبت با شما ندارند. باید یک آغاز هوشمندانه را آغاز کنید. مثلا بچه‌ها روی یک مقوا نوشتند «چه کسی درباره پولی که ایران در فلسطین خرج میکند راست میگوید؟» یا نوشتند «چه کسی برای گرانی فکری کرده است؟». فراموش نکنید شما در این تبلیغات مانند بازاریاب‌ها هستید. منتظر نمانید کسی سراغ شما بیاید. ولی آغاز گفتگو هوشمندانه باشیم.
درباره محتوای این گفتگوها توضیح می‌دهیم.
گفتگوی خانه به خانه
اگر یک گروه پنج نفره، دو بازه چهار ساعته (8 -12 و 16 تا 20) به در خانه‌ها بروید، در هر یک ساعت می‌توانید با ساکنین 3 تا 4 منزل مسکونی صحبت کنید. یک روز میشود ۹۰ تا ۱۲۰ خانواده!
در خانه را بزنید و بخواهید در خانه بیایند.با او گفتگو کنید.البته در خانه‌های آپارتمانی کمی کار سخت‌تر است. با مدیر ساختمان صحبت کنید.
صحبت با مغازه‌دارها هم گزینه خوبی است. نصب پوستر فراموش نشود.
توصیه‌های محتوا
دغدغه اصلی‌تان مشارکت باشد.
خودتان را نماینده جلیلی معرفی نکنید. اگر فرد تصمیم به شرکت در انتخابات گرفت و از شما پرسید، جلیلی را معرفی کنید.
به فکر رقیب هراسی نباشید، کار بیهوده ای است. اگر کسی رأیش با پزشکیان به بحث طولانی با او نپردازید. تنها اشاره‌ای به همراهی پزشکیان و روحانی و حمایت از او کنید. دقت کنید برای نفی پزشکیان اول باید از او بگویید.
لطفا بی خیال الگوی موثر، روش اقناع یا روش کار بشوید. همین چیزهاست که شما را منفعل می کند. خودتان بنشینید روی کاغذ دو سه خط بنویسید. بعد یک مشورت از بغل دستی بگیرید و حرکت کنید. در شهرها دو روش را می‌توان دنبال کرد: حضور در محیط های پر تردد (مترو، پارک، میادین اصلی شهر، بازار و...)به لطف فضای سرد انتخاباتی و مشکلات اجتماعی و معیشتی بسیاری از مردم اصلا تمایلی به صحبت با شما ندارند. باید یک آغاز هوشمندانه را آغاز کنید. مثلا بچه‌ها روی یک مقوا نوشتند «چه کسی درباره پولی که ایران در فلسطین خرج میکند راست میگوید؟» یا نوشتند «چه کسی برای گرانی فکری کرده است؟». فراموش نکنید شما در این تبلیغات مانند بازاریاب‌ها هستید. منتظر نمانید کسی سراغ شما بیاید. ولی آغاز گفتگو هوشمندانه باشیم. درباره محتوای این گفتگوها توضیح می‌دهیم. گفتگوی خانه به خانه اگر یک گروه پنج نفره، دو بازه چهار ساعته (8 -12 و 16 تا 20) به در خانه‌ها بروید، در هر یک ساعت می‌توانید با ساکنین 3 تا 4 منزل مسکونی صحبت کنید. یک روز میشود ۹۰ تا ۱۲۰ خانواده! در خانه را بزنید و بخواهید در خانه بیایند.با او گفتگو کنید.البته در خانه‌های آپارتمانی کمی کار سخت‌تر است. با مدیر ساختمان صحبت کنید. صحبت با مغازه‌دارها هم گزینه خوبی است. نصب پوستر فراموش نشود.توصیه‌های محتوا
دغدغه اصلی‌تان مشارکت باشد. خودتان را نماینده جلیلی معرفی نکنید. اگر فرد تصمیم به شرکت در انتخابات گرفت و از شما پرسید، جلیلی را معرفی کنید. به فکر رقیب هراسی نباشید، کار بیهوده ای است. اگر کسی رأیش با پزشکیان به بحث طولانی با او نپردازید. تنها اشاره‌ای به همراهی پزشکیان و روحانی و حمایت از او کنید. دقت کنید برای نفی پزشکیان اول باید از او بگویید.۱۳:۱۸
پنج سوال درباره جلیلی
الف: جلیلی از کدام لپ لپ درآمده است؟سعید جلیلی، ۵۸ ساله است. از ۱۳۶۸ کارمند وزارت امور خارجه شده است. رئیس اداره بازرسی وزارت امور خارجه بوده است یعنی نظارت بر کل سفارتخانه‌های ایران در جهان!چند سال معاون اداره اول آمریکا و چند سال معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه بوده است.از سال ۸۰ تا ۸۴ جلیلی مدیرکل بررسی‌های جاری دفتر رهبری بوده و کارش گزارش راهبردهای کلان در حوزه مختلف به رهبر انقلاب بوده است. شش سال هم دبیری عالی‌ترین شورای کشور که بالاتر از سران سه قوه و حتی سپاه و ارتش است را بر عهده داشته و عملا عمده مسائل مهم کشور را حل و فصل می‌کرده است. در مقطعی دو ساله ستاد تدابیر ویژه اقتصادی کشور را دبیری کرده است.
ب: گیرم جلیلی خوب بفهمد خوب هم اجرا میکند؟مساله من همین تصور از مساله اجراست! در رهبری کنسرت آیا رهبر تمام سازها را خوب می‌نوازد یا اصلا توانایی او هماهنگ کردن آهنگ و ایجاد ریتم است. همان کاری که میدان‌دار هیات انجام میدهد. رئیس جمهور مسؤول ایجاد هماهنگی میان صدها طرح ملی است و باید صدها مدیر اجرایی را هماهنگ کند!اجرا در مورد رئیس جمهور ایجاد توان هماهنگی است اولادوم اینکه رئیس جمهور باید بداند که چگونه بدنه اجرایی حرفش را می‌پیچاند. مثل بخشنامه‌های وام که دولت صادر میکند ولی بانک میگوید برو از خودش بگیر!جلیلی مهمترین چیزی که درباره خودش میگوید همین است من از یک کارمند شروع کردم تا معاون وزارتخانه آمدم. مسیر اجرایی را میشناسم!
ج: میگویند جلیلی متحجر است؟ طالبان است؟این حرفها همانقدر اعتبار دارد که در مورد احمدی‌نژاد و رئیسی گفتند میخواهند در خیابانها دیوار بکشند! این برچسب‌ها برای دور کردن ذهن مردم از واقعیت است.باید دروغ را بزرگ گفت تا باورپذیر باشد! اصلا جلیلی مسؤول مستقیم شکنجه ۱۵۰ هزار نفر در ایران بوده است!
د: جلیلی بدنه بسته دارد؟جلیلی در دولت سایه با چند هزار متخصص گفتگو کرده است. یا بسته را نمی‌دانیم چیست یا چند هزار را درست نمی‌شماریم!بله جلیلی اهل زد و بند نیست و از این نظر بسته است. من به این املی و بسته بودن افتخار میکنم.اصلا آنچه در مورد جلیلی ترسناک است این است که می‌خواهد حلقه مدیران را باز کند و به مدیران جوان میدان بدهد. به جوانان نخبه کارشناسی که در این کشور فعالند. طبیعتا وقتی اینها وارد بشوند جا برای برخی تنگ میشود و احساس تنگی میکنند!
الف: جلیلی از کدام لپ لپ درآمده است؟سعید جلیلی، ۵۸ ساله است. از ۱۳۶۸ کارمند وزارت امور خارجه شده است. رئیس اداره بازرسی وزارت امور خارجه بوده است یعنی نظارت بر کل سفارتخانه‌های ایران در جهان!چند سال معاون اداره اول آمریکا و چند سال معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه بوده است.از سال ۸۰ تا ۸۴ جلیلی مدیرکل بررسی‌های جاری دفتر رهبری بوده و کارش گزارش راهبردهای کلان در حوزه مختلف به رهبر انقلاب بوده است. شش سال هم دبیری عالی‌ترین شورای کشور که بالاتر از سران سه قوه و حتی سپاه و ارتش است را بر عهده داشته و عملا عمده مسائل مهم کشور را حل و فصل می‌کرده است. در مقطعی دو ساله ستاد تدابیر ویژه اقتصادی کشور را دبیری کرده است. ب: گیرم جلیلی خوب بفهمد خوب هم اجرا میکند؟مساله من همین تصور از مساله اجراست! در رهبری کنسرت آیا رهبر تمام سازها را خوب می‌نوازد یا اصلا توانایی او هماهنگ کردن آهنگ و ایجاد ریتم است. همان کاری که میدان‌دار هیات انجام میدهد. رئیس جمهور مسؤول ایجاد هماهنگی میان صدها طرح ملی است و باید صدها مدیر اجرایی را هماهنگ کند!اجرا در مورد رئیس جمهور ایجاد توان هماهنگی است اولادوم اینکه رئیس جمهور باید بداند که چگونه بدنه اجرایی حرفش را می‌پیچاند. مثل بخشنامه‌های وام که دولت صادر میکند ولی بانک میگوید برو از خودش بگیر!جلیلی مهمترین چیزی که درباره خودش میگوید همین است من از یک کارمند شروع کردم تا معاون وزارتخانه آمدم. مسیر اجرایی را میشناسم! ج: میگویند جلیلی متحجر است؟ طالبان است؟این حرفها همانقدر اعتبار دارد که در مورد احمدی‌نژاد و رئیسی گفتند میخواهند در خیابانها دیوار بکشند! این برچسب‌ها برای دور کردن ذهن مردم از واقعیت است.باید دروغ را بزرگ گفت تا باورپذیر باشد! اصلا جلیلی مسؤول مستقیم شکنجه ۱۵۰ هزار نفر در ایران بوده است! د: جلیلی بدنه بسته دارد؟جلیلی در دولت سایه با چند هزار متخصص گفتگو کرده است. یا بسته را نمی‌دانیم چیست یا چند هزار را درست نمی‌شماریم!بله جلیلی اهل زد و بند نیست و از این نظر بسته است. من به این املی و بسته بودن افتخار میکنم.اصلا آنچه در مورد جلیلی ترسناک است این است که می‌خواهد حلقه مدیران را باز کند و به مدیران جوان میدان بدهد. به جوانان نخبه کارشناسی که در این کشور فعالند. طبیعتا وقتی اینها وارد بشوند جا برای برخی تنگ میشود و احساس تنگی میکنند!۱۵:۴۷
۱۵ تیر
فیلم سه دقیقه‌ای و سوال یک کلمه‌ای
آقای شفاه را از دور و نزدیک میشناسم. از کل برنامه هم همین سه دقیقه را دیدم. مضمونی در این دو دقیقه آخرش بود که درکش می‌کردم. دقیقا وقتی صادق الحسینی می‌پرسد طرح آقای جلیلی چیست؟
حقیقت این است که جمهوری اسلامی را همان آدمهایی پیش میبرند که آنچه میفهمند را دنبال میکنند.
این همان تلفیق آگاهی و آزادی و بروز اراده مردم است. باید به این اراده احترام گذاشت و آن را دنبال کرد.
من یکی دو بار بیشتر مرحوم حسینعلی عظیمی رو ندیدم. اواخر عمرش و خیلی کوتاه!یکبارش یکی از او پرسید چرا پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد -که نزدیک به چهل گردان یعنی حدود ۳۰ هزار نفر- استعداد انسانی داشت و بسیار کارآمد بود با دولت همکاری نکرد؟
او گفت اتفاقا آقای هاشمی بود که اینها را نخواست و علیرغم درخواستهای زیاد مسئولیتی را به اینها واگذار نکرد!
تنها سوالی که از مرحوم عظیمی در زمان حیاتش پرسیدم همین بک کلمه‌ای بود که از دهانم پرید!.چرا؟
خندید و جواب داد. جملاتش یادم نیست اما آنچه فهمیدم تا الان در قلب من است.
جهادی‌ها به فهم خودشان در نسبت با انقلاب و امام عمل میکردند. اگر میخواستی کاری برای تو انجام بدهند باید اول توجیه‌شان میکردی و با تو بحث میکردند تا قانع‌شان کنی! اصلا مکانیزم تصمیم در جهاد هم تا حد امکان همین بود و مدلهای دیگر تنها در ضرورت استفاده میشد! گفتگو و اقناع! حتی جلسات تخصیص بودجه هم در جهاد همین شکل بوده است.
حسینعلی عظیمی میگفت مدل حکمرانی سیاسی هاشمی رفسنجانی چیز دیگری را طلب میکرد. او از نیروهای وفادار نظام و انقلاب استفاده کرد اما به شکل پیمانکار مثل قرارگاه خاتم یا قرارگاه کوثر نور یا به کارگیری پایگاه بسیج در طرح‌هایی مثل واکسیناسیون کشوری فلج اطفال یا درختکاری گسترده دهه هفتاد!
پیمانکار فرمان‌پذیری بسیار بیشتری دارد. برایش کار تعریف میکنند و او انجام میدهد! اگر بگوید این کار درست نیست میگویند: برای من آب نداشته باشد برای تو نان دارد پس کارت را بکن!
اینگونه است که اصلی‌ترین سوال انتخاب‌آور -یعنی کار درست کدام است؟- رنگ میبازد. این سوال به متخصصین واگذار میشود و ساحت عمومی تنها کار آنها را انجام میدهد و مانند بازو که از مغز دستور میگیرد تنها انجام دهنده است! کاری که فهیم‌ترها میگویند را بکن
این فقط مربوط به امر اجتماعی نیست. حتی در ساخت تخصصی هم جاری است.خاطرات جهادی جالب است مثلا چند آرماتور بند چهارساعت در شب رانندگی میکنند که به اهواز بروند و به مهندسین بگویند طراحی‌شان در ساخت پل اشکال دارد و در بررسی معلوم میشود هست و اصلاح میکنند. یا اینکه پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد در یکی از عملیاتها چگونه بدون درخواست سپاه و حتی با بی اعتنایی فرماندهان آن، اقدام به ساخت جاده‌ای میکند که هنگام عملیات جان بسیاری از رزمندگان را نجات میدهد.
خلاصه در هر ساحتی نیروی عمومی هست و تصمیم‌گیرانی! و هاشمی رفسنجانی نمی‌خواست نیروی عمومی موی دماغش شود چون تجربه‌اش را در سالهای اول دهه شست داشت!
جهاد فناوری شهید بهشتی در ساماندهی مردمسالار بود بود. در جهاد اراده انسان بروز میکرد. در وجهه ارتباط با بیرون جهادی‌ها به فرمان بهشتی حق نداشتند در جایی که مشارکت مردمی زیر ۵۰ درصد باشد کار کنند.
در سازکارهای خود جهاد هم اقناع و گفتگو راهکار بود. تصمیم از پایین به بالا بود و بالادست با همان فرآیند اقناع، پایین دست را هماهنگ میکرد!
انتخابات امسال محل بروز اراده مردم بود. آدمهایی که بی هیچ چشم‌داشت برای جلیلی جنگیدند و تقریبا یقین داشتند که رای اوردنش برایشان هیچ آورده شخصی نخواهد داشت، اگر وضعشان بدتر نشود! مساله این بود آنها فهمی داشتند و طرف مقابل نه تنها با آنها گفتگو نمیکرد بلکه حتی آنها را هم به رسمیت نمی‌شناخت.تلاش برای طراحی بازی در لایه بزرگان، این آدمها را برانگیخت تا هر طور شده بازی را به هم بزنند.
بازی نادیده گرفتن جوهره مردمسالاری: فهم و اراده انسان‌ها!
پ ن ۱: نتیجه انتخابات یک جهت نتیجه است. نتیجه مهم‌تر به نظرم بیدار شدن این کنشگران صحنه است.
پ ن۲: ما مساله گفتگو داریم. با همانی که نتوانستیم پای صندوق بیاوریمش! این را فراموش نکنیم. انشاءالله اینجا خواهم نوشت.
آقای شفاه را از دور و نزدیک میشناسم. از کل برنامه هم همین سه دقیقه را دیدم. مضمونی در این دو دقیقه آخرش بود که درکش می‌کردم. دقیقا وقتی صادق الحسینی می‌پرسد طرح آقای جلیلی چیست؟ حقیقت این است که جمهوری اسلامی را همان آدمهایی پیش میبرند که آنچه میفهمند را دنبال میکنند. این همان تلفیق آگاهی و آزادی و بروز اراده مردم است. باید به این اراده احترام گذاشت و آن را دنبال کرد. من یکی دو بار بیشتر مرحوم حسینعلی عظیمی رو ندیدم. اواخر عمرش و خیلی کوتاه!یکبارش یکی از او پرسید چرا پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد -که نزدیک به چهل گردان یعنی حدود ۳۰ هزار نفر- استعداد انسانی داشت و بسیار کارآمد بود با دولت همکاری نکرد؟او گفت اتفاقا آقای هاشمی بود که اینها را نخواست و علیرغم درخواستهای زیاد مسئولیتی را به اینها واگذار نکرد!
تنها سوالی که از مرحوم عظیمی در زمان حیاتش پرسیدم همین بک کلمه‌ای بود که از دهانم پرید!.چرا؟ خندید و جواب داد. جملاتش یادم نیست اما آنچه فهمیدم تا الان در قلب من است.جهادی‌ها به فهم خودشان در نسبت با انقلاب و امام عمل میکردند. اگر میخواستی کاری برای تو انجام بدهند باید اول توجیه‌شان میکردی و با تو بحث میکردند تا قانع‌شان کنی! اصلا مکانیزم تصمیم در جهاد هم تا حد امکان همین بود و مدلهای دیگر تنها در ضرورت استفاده میشد! گفتگو و اقناع! حتی جلسات تخصیص بودجه هم در جهاد همین شکل بوده است. حسینعلی عظیمی میگفت مدل حکمرانی سیاسی هاشمی رفسنجانی چیز دیگری را طلب میکرد. او از نیروهای وفادار نظام و انقلاب استفاده کرد اما به شکل پیمانکار مثل قرارگاه خاتم یا قرارگاه کوثر نور یا به کارگیری پایگاه بسیج در طرح‌هایی مثل واکسیناسیون کشوری فلج اطفال یا درختکاری گسترده دهه هفتاد! پیمانکار فرمان‌پذیری بسیار بیشتری دارد. برایش کار تعریف میکنند و او انجام میدهد! اگر بگوید این کار درست نیست میگویند: برای من آب نداشته باشد برای تو نان دارد پس کارت را بکن! اینگونه است که اصلی‌ترین سوال انتخاب‌آور -یعنی کار درست کدام است؟- رنگ میبازد. این سوال به متخصصین واگذار میشود و ساحت عمومی تنها کار آنها را انجام میدهد و مانند بازو که از مغز دستور میگیرد تنها انجام دهنده است! کاری که فهیم‌ترها میگویند را بکن این فقط مربوط به امر اجتماعی نیست. حتی در ساخت تخصصی هم جاری است.خاطرات جهادی جالب است مثلا چند آرماتور بند چهارساعت در شب رانندگی میکنند که به اهواز بروند و به مهندسین بگویند طراحی‌شان در ساخت پل اشکال دارد و در بررسی معلوم میشود هست و اصلاح میکنند. یا اینکه پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد در یکی از عملیاتها چگونه بدون درخواست سپاه و حتی با بی اعتنایی فرماندهان آن، اقدام به ساخت جاده‌ای میکند که هنگام عملیات جان بسیاری از رزمندگان را نجات میدهد. خلاصه در هر ساحتی نیروی عمومی هست و تصمیم‌گیرانی! و هاشمی رفسنجانی نمی‌خواست نیروی عمومی موی دماغش شود چون تجربه‌اش را در سالهای اول دهه شست داشت! جهاد فناوری شهید بهشتی در ساماندهی مردمسالار بود بود. در جهاد اراده انسان بروز میکرد. در وجهه ارتباط با بیرون جهادی‌ها به فرمان بهشتی حق نداشتند در جایی که مشارکت مردمی زیر ۵۰ درصد باشد کار کنند. در سازکارهای خود جهاد هم اقناع و گفتگو راهکار بود. تصمیم از پایین به بالا بود و بالادست با همان فرآیند اقناع، پایین دست را هماهنگ میکرد! انتخابات امسال محل بروز اراده مردم بود. آدمهایی که بی هیچ چشم‌داشت برای جلیلی جنگیدند و تقریبا یقین داشتند که رای اوردنش برایشان هیچ آورده شخصی نخواهد داشت، اگر وضعشان بدتر نشود! مساله این بود آنها فهمی داشتند و طرف مقابل نه تنها با آنها گفتگو نمیکرد بلکه حتی آنها را هم به رسمیت نمی‌شناخت.تلاش برای طراحی بازی در لایه بزرگان، این آدمها را برانگیخت تا هر طور شده بازی را به هم بزنند.بازی نادیده گرفتن جوهره مردمسالاری: فهم و اراده انسان‌ها!
پ ن ۱: نتیجه انتخابات یک جهت نتیجه است. نتیجه مهم‌تر به نظرم بیدار شدن این کنشگران صحنه است. پ ن۲: ما مساله گفتگو داریم. با همانی که نتوانستیم پای صندوق بیاوریمش! این را فراموش نکنیم. انشاءالله اینجا خواهم نوشت.۱۶:۰۳
۲۲ مهر
شکوه، شکوه، شکوه ....تا حالا طلا کیلویی فروختید؟یک هفته گذشته یک عده نیم کیلو طلا جمع کردند و فروختند. با ۱۵۰۰ نفر صحبت کردند و جمعا ۴۷۰ گرم طلا جمع شد. ۳۰ نفر طلبه و دانشجوی خانم و آقا، بدون هیچ پویشی یا نهادی این کار رو کردند. از سر درد اینکه به غربت و درد خواهران و برادرانشان بی تفاوت نمانند!کار کوچکی است ولی با شکوه است.
به زمین نچسبید! زمان کار است!
درد، درد، درد .....- فلانی رو یادته؟ بهش گفتی چه عربی هستی که با گفتن ژ سکته نمیکنی! - آره دانشجوی صنایع بود! مال خیلی قبله!- همه خانواده‌اش شهید شدند! همه! پدر، مادر، خواهر، همسر و بچه‌ها!
این دومین باری که بعد از طوفان الاقصی خبر کشته شدن یک خانواده کامل رو میشنوم. آدمهایی که حداقل عکس‌هاشون را دیده بودم و بعضی رو می‌شناختم.بقیه رو نمیشناختم. بقیه ۵۵۰ خانواده‌ای که میگویند در غزه و لبنان، شهید شدند. واحد شمارش خانواده است از شش هفت نفر تا هفتاد هشتاد نفر!پ ن ۱: بنفسی انت یا رسول الله و امی و ابی و اهلی چقدر مجسم شده است. افتخار میکنم با امتی در یک عصر زندگی میکنم که زیارت عاشورا را خلق کرده!
۸:۵۰