همیشه فک میکردم 
با خوندن این فیکا هیچ چیزی یاد نمیگیرم 
تا اینکه به این جمله رسیدم
*زندگی تو، تصمیمات تو*
start:1403/5/29

the novel

InShot_20240826_063312813.jpg

InShot_20240826_063451242.jpg

```[دیو و دلبر]p1
ویو تهیونگ 
با اینکه هنوز زمستان از راه نرسیده بود ولی سرما تا پوست و استخوان ادم نفوذ میکرد
با اینکه دو ملافه روی خودش انداخته بود ولی بازم نمیتونست جلو سرمارو بگیره 
فردا بازم همین وضعیت بود 
اگه سرما میخورد دیگه تموم بود
بیخیال همه چی شد و هر طور شده خوابید 
فردا روز سختی داشت
روز خیلی سخت
{فردا} 
از خواب بیدار شدم 
اخ کمرم 
بازم روی صندلی های کافه خوابم برده بود. 
مگه جای دیگم بود که بخوابم
ملافه هارو تا کردم و گذاشتم سر جاش 
میزارو مرتب کردمو روشون پارچه کشیدم تا لکه هاش پاک بشن
باید قبل ساعت 7 مغارو باز میکردم
به ساعت مچی قدیمیم نگا کردم 7:30 رو نشون میداد وایی ن دیر کردم 
ولی یادم اومد ساعتم یه ساعت جلوعه 
نفسمو با حرص بیرون دادمو زمینم به طی کشیدم 
وقتش بود 
درو باز کردم خورشید در حال طلوع بود 
هوا سرد و سوزناک بود 
علامت بسته است رو برعکس کردم و رو نوشتع باز است گذاشتم
تصمیم داشتم با حقوق این ماهم یه لباس درست بخرم 
داخل کافه نشستم 
به دستام که یخ کرده بودن زل زده بودم 
بازم نمیشد من، من با این دستام 
اخه چرا من 
نمیدونم چی شد که گونه های خیس شد 
کسی تو کافه نبود و راحت تو حال خودم بودم
مامان درست میگفت
زندگی راحت نیست
اصلا راحت نیست
تو حال خودم بودم که با صدای زنگوله بالای در به خودم اومدم 
جین وو بود
صدام تغییر کرده بود و نمیتونستم حرف بزنم 
سری اشکامو پاک کردمو یه لبخند فیک زدم 
+اولین مشتری چی میل دارید 
§ عا یه سوجو لطفا
+اینجا کافس ن رستوران
§شوخی کردم بابا
+باشه
§باز شب اینجا موندی؟ 
+اوهوم 
§برای بار صدم پاشو بیا خونه من 
+برای بار 101 هم بگی نمیام نمیخوام مزاحم باشم
§اوفف
+دیروز دستم برید نتونستم ظرفارو بشورم برو بشور
§اه، اهه، اههههه {داد}  

صدای غر غرای جین وو نمیزاشت استراحت کنم که دوباره صدای زنگوله بالای در به صدا در اومد 

+خیلی خوش اومدین 

یه پسر خیلی جذاب با کت و شلوار موهای بالا داده 
راستشو بخواید بعد از دیدنش با اینکه منم پسرم قلبم ریخت چه برسه به دخترا 
+عا سفارشتون؟ 
با صدای بمیکه تاحالا از کسی نشنیده بودم گفت
=یه قهوه تلخ با یه ایس امریکانو
+اوک، میتونید چند دقیقه صبر کنید
=البته
باید اعتراف کنم پسری به خوشتیپی اون تاحالا ندیدم 
بعد از 2 دقیقه سفارشش اماده شد ظرف قهوه با با دو دستم جلوش گذاشتم
+بفرمایید
به سفارشش نگا کرد و با دستش گرفت 
+میشه 4 هزارو 700 وون 
=عا 
دستشو داخل جیب کتش کرد و یه 10 هزار وون داد بهم خواستم بقیشو بدم که دیدم رفت 
+اقا بقیه پولتون
همینطوری که از در خارج میشد گفت
=برا خودت چسب زخم بگیر 
و از در خارج شد
چه کراشش```
برای پارت بعد 
5 لایک 
@the_novel

InShot_20240826_062700073.jpg

```[منو میشناسی؟] p5
ویو ات
وایی ن از این جور باشه گفتناش میترسم
باید سری میرفتم اتاقم 
از جام بلند شدم که تهیونگ حتی سرشو بلند نکرده گفت
°کجا
+اشتهام کور شد دیگع نمیخورم غذاتو خوردی بیا اتاقم ازت سوال دارم
°نمیام
+منم نمیگم دیشب چی شد
°میام
+اوک
هه با من لج میکنی اقای بازنده 
از پشت میز اومدم بیرون و به سمت اتاقم رفتم درشو باز کردمو روی تخت خودمو انداختم 
+هعی چرا باید جئون انقدر بد اخلاق باشه اخه لعنتی تو معلومه ته رو دوست داری بهش اعتراف کن دیگه {داره در مورد فیکی که میخوند حرف میزنه} 
یه لحظه کنترلمو از دست دادمو چندتا مشت به هوا زدمو موهامو بهم ریختم 
+لعنتی 
°اینم دیوونه شد
به سمت صدا سرمو چرخوندم که دیدم تهیونگ جلو در واستاده
+عه اومدی 
°ن تو راهم
+عاها
اومد جلو و درو بست از همونجا گفت
°سوالت؟ 
+عا یادم رفت ن یادمه اون پسره کی بود
°کجا 
+سر میز
°سر میز سه تا پسر بودن 
+یکیش تویی یکیشم چانیول گاو اون یکی که کنار تو نشسته بود
بالای ابروشو خاروند 
°عا اونو میگی
دو تا دستشو کرد تو جیبش
°چرا میخوای بدونی
+اخه خیلی اشـ. 
+بزا ببینم 
این پسره نکنه 
گوشیمو برداشتمو صفشو روشن کردم رفتم رو PDF که میخوندم صفحه اولش که پستر بود رفت 
شتتتت 
وایی خدا
برگامممم
+برگااااااممممم
°چته چیه تو اون گوشی
+اون اون پسره جئون جونگ. کوکه؟ 
°خوبه بالاخره فهمیدی
+وایی برگام 
°خب حالا بگو دیشب که خونه نبودم چی شد
+عا دیشب هیچی فقط صب بیدار شدم داخل اتاق چانیول که دختره باهاش خوابیده بود همین
°عاها باشه به بابا میگم
+اوکی.......... اون پسره واقعا جونگ کوکه
به سمت اتاقرفت درشو باز کرد
°پ ن پ 
و از در بیرون رفت و درو بست 
+پشماممممم

*****

داشتم کم کم به صفحه های اخرش میرسیدم 
فهمیدم اصمات یعنی چی
ولی خدایی داستان جالبی داشت
صفحه اخر بود 
اخرین جمله ای که نوشته بود این بود "پایان فصل اول، ادامه دارد..." 
فصل دوم داره
ولی تو PDF هایی که سولی فرستاد فصل دومی نبود
رفتم تو صفحه چت سولی
بهش پیم دادم: 
+سولیییییی
بعد از چند دقیقه جواب داد
€هاااا
+فصل دوم فیک..... داری؟ 
€بزا ببینم
بعد از 3 مین پیم داد
 €ن 
+واقعا
€اره فصل دومشو پیدا نکردم 
+باشه اوکی

یعنی چی 
فصل دومش چی
وایی خدا
.... ```
برای پارت بعد
5 لایک
@the_novel

IMG_20240824_174904.jpg

```[منو میشناسی] p6
ویو تهیونگ 
بعد از تمرین منو کوک خیلی خسته شده بودیم برا همین به کوک گفتم بیاد خونه ما
وقتی اومدیم ناهار هنوز اماده نبود و خبری از کسی نبود 
بعد از 15 مین که با کوک چرتو پرت گفتیم ناهار اماده شد 
ولی بازم خبری از کسی نبود 
اول رفتم اتاق چانیول خوابیده بود وایی 
°پاشو بچه انقدر نخواب
~..... 
°پاشو وگرن به بابا میگم
~اوکی بیدارم
°چشات که باز نی
~چرا بازه بیدارم
°بزا شماره بابا رو پیدا کنم
گوشیمو از جیبم در اوردمو شماره بابا رو پیدا کردم 
°ایناهاش
تا گفتم ایناهاش سری بلند شد
~بیدارم 
°ناهار امادس بیا پایین بازم بخوابی ایندفعه زنگ میزنم 
از اتاقش اومدم بیرون حالا وقت اته
در اتاقش باز بود 
{اون مکالمه ها دیگه حوصله ندارم} 
بعد از اینکه ات رو خبردار کردم رفتم پایین دیدم چانیول و کوک سر میزن رفتم کنار کوک نشستم
°بخورید ات دیر میاد
هممون مشغول خوردن شدیم کع
{و بازم همون مکالمه های سر سفره} 
ات از سر میز رفت اتاقش 
تا اینکه ات رفت تو اتاقش کوک گفت
^ابجیته
°متاسفانه
^عاها
°اوهوم بخور ولش کن
بعد از 10 مین غذام تموم شد از سر میز بلند شدم رفتم اتاق ات
{و دوباره بازم همون مکالمه ها} 
از اتاق ات اومدم بیرون وایی چقدر خره 
نفسمو با حرص بیرون دادمو رفتم پایین 
کوک رو. کاناپه نشسته بود
°چی میبینی
سرشو به سمتم گرفت 
^چرتو پرت 
*****

با کوک یه سر رفته بودیم بیرون بعد از اینکه اومدیم خونه چانیول اومد سمت
~تهیونگ 
°اوم؟ 
~میشه خصوصی حرف بزنیم
°اره بیا 
با چانیول رفتیم تو اشپز خونه و کوک رو کاناپه نشست
°بگو
~نمیدونم ولی از وقتی رفتی ات داره گریه میکنه
°گریه؟ 
~ارع نمیدونم چشه
وایی بازم خرابکاری کرده
°باشه
سری از اشپز خونه اومدم بیرون و از راه پله رفتم بالا اتاق ات اخر راهرو بود تا اونجا دویدمو بدون در زدن در اتاقشو باز کردم
رفته بود زیر ملافه و حق حقاش میومد
وایی نکنه 
سری رفتم سمتش ملافه رو کنار زدمو...
خماری هاهاهاها```
برای پارت بعد
6لایک
@the_novel

IMG_20240827_091453.jpg

```[دیو و دلبر] p2
ویو تهیونگ 
تا ساعت 9شب کار میکردیم 9شب جین وو میرفت خونش و من مغازرو میبستمو ظرغارو میشستمو میزارو تمیز میکردم ولی اون شب فرق داشت 
یه حسی بهم میگفت که باید امشب از کافه بیرون بازم دلم میخواست به جین وو. بگم امشب پیشش بمونم ولی غرورم نزاشت و دوباره تو کافه موندم 
دلشوره داشتم حس خیلی بدی بود
نمیدونم چرا
بیخیال شدمو مثل هر شب میزارو تمیز کردمو ظرفارو شستم 
دلم سوجو میخواست ولی ن پول داشتم و نباید میخوردم چون فردا باید کار میکردم 
دوباره صندلی هارو کنار هم گذاشتم پتو روشون انداختمو خوابیدم 
امروز روز سختی بود ولی فردا سخت تر میشد
{فردا} 
با حس گرمی پتو و تخت گرم از خواب بیدار شدم 
من من تو کافه نبودم 
تو یه اتاق کاملا کلاسیک و بزرگ که با نور خورشید روشن بود 
از تخت بلند شدم
حتما خواب میدیدم
حتما
اخه من اینجا 
حتی لباسامم همون بود 
ن این یه خوابه یه خواب الکی 
سمت در رفتم دست گیره درو گرفتمو کشیدم ولی قفل بود پامو کوبیدم به در 
+کسی اون بیرون نیست، یکی کمک کنه، من چرا اینجام، درو باز کنید
ولی بیفایدع بود 
کسی صدامو نمیشنید
من چه گناهی کردم 
سرم به شدت درد میکرد 
حالم خوب نبود 
رفتم رو تخت نشستم 
بعد از 30 مین که دیگه اصلا خبری نبود تصمیم گرفتم فرار کنم
نمیتونستم همینطوری بشینم 
هیچ راهی برا فرار نبود فقط یه چیز بود 
پنجره 
پرده رو کنار زدم دستگیره پنجررو چرخوندم 
اینم قفل بود 
ولی شیشه هاش به نظر ساده میومد
با دست که نمیتونستم برا همین گفتم یه صندلی پیدا کردم 
صندلی رو تو دستم گرفتم و چند بار محکم کوبیدم به پنجره 
اصلا نمیشکست 
دیگه خسته شدم رو صندلی نشستم هیچ راه دیگه ای نبود که یهو
از روی پاتختی صدای زنگ گوشی میومد
یه گوشی رو میز بود و یه شماره ناشناس داشت زنگ میزد
اول نمیخواستم جواب بدم ولی بعدش تماسو وصل کردمو گوشی رو رو گوشم گذاشتم 
=هیچ راه فراری نداری الکی تلاش نکن رو مخمی
+چیـ... تو...... تو صدات خیلی اشناس
=برگرد 
برگشتم 
=حالا بالارو نگا کن 
بالارو نگاه کردم یه دوربین اونجا بود 
=حالا دست تکون بده
+از جون من چی میخواید
=فقط یک چیز 
+چی
=خودتو
+ها وایی شوخی بامزه ای بود به جین وو بگو اصلا نخندیم  سری منو ازاد کنید
=ببین بچه من بیکار نیستم که وقتمو واس تو تلف کنم ساعت 8 در باز میشه پس تا اون موقع صبر میکنی و هیچ قلطی نمیکنی
+ولی تـ.. 
با شنیدن صدای بوق که منظورش این بود که تماس قط شده گوشیرو از گوشیم فاصله گرفتمو دوباره گذاشتمش رو پا تختی
خ
م
ا
ر
ی```
برای پارت بعد
6 لایک
@the_novel

InShot_20240827_091736114.jpg

```[دیو و دلبر] p3
ویو تهیونگ 
ساعت نزدیکای 8 بود 
ولی من یه پارچه رو دوربین گذاشتم که منو نبینه
خیلی گشنه و تشنه بودم 
دیشب غذا نخورده بودم و این حالمو بد تر میکرد
فقط میخواستم برم کافه
حتما تا الان جین وو فهمیده که گم شدم
اخه چرا من
اوووف 
اون صدا هنوز تو ذهنم اکو میشد
"ببین بچه من بیکار نیستم که وقتمو واس تو تلف کنم"
 "ببین بچه من بیکار نیستم که وقتمو واس تو تلف کنم"
 "ببین بچه من بیکار نیستم که وقتمو واس تو تلف کنم"
 
این جمله 
این صدا
این روش حرف زدن
همشون اشنا بود
همشون
رو تخت نشستم پاهامو تا زیر چونم اوردمو بغلشون کردم 
سرمو گذاشتم روشون 
یاد حرف مامانم افتادم
"زندگی راحت نیست" 
یه فکت خونده بودم که میگفت ادما فقط چیزی که براشون خیلی مهمه تو ذهنشون میمونه برا همینه که درسا تو ذهنت نمیمونه چون برات مهم نیستن
صدای قفل در اومد
داشتن درو باز میکردن
سرمو بالا اوردم و به در خیره شدم
از یه ور صدای مرده 
از یه ور شکمم
از یه ور دلشوره
از یه ور کافه
همشون همزمان به سمتم اومده بود
در با قدرت باز شد
یه مرد هیکلی اومد داخل
*میتونی بری بیرون
+نمیام
*دل بخوایی نیست دستوره
+برو به اون رئیس اسکلت بگو به من دستور نده
*به تو دستور نداده به من دستور داده اگه نیای بیرون مجبور میشم به زور ببرمت
+دستت بهم بخوره داد میزنم
اومد سمت 
از بازوم گرفت و کشید
+دستتو بکش،، هی با توعم،، کمک یکی کمک کنه یه وحشی اینجاس
هر کار میکردم که دستمو از دستش بکشم ولی زورم نمیرسید 
بیخیال نمیشدمو همینطور داد میزدمو دستمو میکشیدم
از چند تا پله منو کشید پایین 
دستشو شل کرد 
الان وقتشه 
دستمو سری کشیدمو به اولین جایی که دیدم دویدم 
فقط میدوییدم 
به پشتم نگا کردم که داشپ پشت سرم با قدرت میومد
حواسم به جلوم نبود 
یهو
سرم محکم به یه جسم سفت و سخت خورد 
ازش فاصله گرفتمو سرمو با یه دستم ماساژ دادم یکی از چشمام بسته بود و به جسمی که خورده بودم نگا کردم 
این اینـ...```
برای پارت بعد
6 لایک
@the_novel

```[منو میشناسی] p7
ویو ات
بعد از اینکه سولی گفت فصل دومو نداره
انگار یه سطل اب سرد روم خالی کرده بودن 
احساس بدی داشتم 
انگار چند نفر از مهم ترین ادمای زندگیم مرده
نمیتونستم چیزایی که درباره خوندن رمانه داشته باشمو از ذهنم بیرون کنم و بی اختیار حق حقام در اومده بود 
چند باری چانیول اومد اتاقم ولی با فش کشی انداختمش بیرون 
همینجور داشتم تو اینستا میگشتم ولی بازم چیزی پیدا نمیشد که گریمو بند بیاره
نمیدونم این گریه برا چی بود
فقط حس بدی داشتم 
داشتم تو اینستا یه پستو نگا میکردم که یهو ملافه ای که روم کشیده بودم و زیرش سرم تو گوشی بود کنار زده بود
+گفتم گورتو گم کن الان بار پنجمه که اومدی تو اتاقم گمشو دیگه 
خواستم دوباره پتورو بکشم رو خودم که مچ دستم محکم توسط یکی گرفته شد
سرمو طرف کسی که دستمو گرفته بود برگردوندم 
تهیونگ بود
وایی چرا اون اینجاس
°ات چت شده چرا گریه کردی
سری دستمو رو چشمام کشیدم
+گریه نکردم که
°خوبی؟ راستشو بگو مریض شدی تب داری
+ن خوبم
°چیز شدی؟ 
+چیز؟ 
°چیز دیگه
+عا ن
°پس چرا گریه میکنی
+چقدر گیر میدی میگم چیزی نشده
°چرا گریه میکنی
با جدیت صدای تهیونگ، اتم جدی شد
+چیزی نیست رفتی بیرون درو ببند
°نمیرم بیرون تا بگی
دستاشو داخل جیب شلوارش کرد
+باشه منم نمیگم
°لجباز نشو ات بگو چته
+... 
°با توعم
رومو ازش گرفتمو دوباره با همون حالت صفحه گوشیمو به پایین هدایت کردم
°هی(داد) 
+هیچی به قران هیچی نشده همینطوری گریه کردم چقدر گیر میدی
با گفتن کلمه باشه از اتاق رفت بیرون و درو پشت سرش بست
+اه بازم گفت باشه اصن این کلمه تیکشه  وایی خدا من چه گناهی کردم که گیر اون افتادم 

*****

دیگه داشتم از بیکاری میمردم 
حوصلم به شدت سر رفته بود
اه اهه اههههه
از تخت که روش مثل ستاره دریایی چسبیده بودم بلند شدمو به سمت در اتاقم رفتم 
که صدای گوشیم بلند شد
یکی بهم پیم داده بود
گوشیرو روشن کردم که با اسم تهیونگ نفسمو با حرص بیرون دادم 
حالا بزا ببینم چی گفته
°بیا پایین بابا اومده کارمون داره
+نمیگفتی هم داشتم میومدم
°خوبه
دیگه پیامی ندادم و از پله ها رفتم پایین
همه رو کاناپه نشسته بودن
ولی بازم همون پسره جئون جونگ کوکم بود 
تنها جای خالی کنار تهیونگ بود
رفتم کنارش نشستم
ب.ا (بابای ات): خب الان که هممون جمیم میخوام یه چیزی رو بگم
همه منتظر به بابا نگا میکردیم
ب.ا: خانواده جئون قراره برن مسافرت برا همین پسرشون یعنی جئون جونگ کوک قراره یه سال اینجا بمونن 
+چیی
با دادی که زدم خودمم تو شک موندم
بابا سرشو سمتم برگردوند
ب.ا: چیزی شده
+ن ببخشید 
ب.ا: داشتم میگفتم 
تهیونگ قراره با چانیول بره به مسافرت کاری و 5 ماه کره نیستن و میرن المان
منم قراره برا قمار یه هفته بعد برم ایتالیا 
+چییی
ب.ا: کیم ات چیزی شده 
+ن ببخشید
ب.ا: بنابراین فقط ات و جونگ کوک خونه میمونن مواظب خونه باشید به نوبت ظرفارو بشورید با اینکه یک عالمه بادیگارد بیرون خونه و 10 خدمتکار خونه هستن ولی ظرفا با شما دوتاس فهمیدی
جئون باشه ارومی گفت 
ب.ا: فهمیدی کیم ات
+بله بابا
....```
برای پارت بعد
10 لایک
@the_novel

IMG_20240829_180911.jpg

```[دیو و دلبر] p4
به جسمی که با سر خورده بودم نگا کردم
این، این همون پسرس که دیروز تو کافه دیدم 
موهام که مثل چتری روخته بود جلو چشمامو با یه دستش کنار زد کمی خم شد و فاصله صورتامونو کم کرد 
با پوزخندی که معلوم نبود از کی رو صورتشه لب زد

=چطوری خرس کوچولو

صدای تپش قلبم اجازه حرف زدن بهم نمیداد
فقط با بهت زل زده بودم به چشماش
چشمای سیاه و براقی داشت که میشد توش انعکاس صورتمو ببینم
دوباره صاف شد و از صورتم فاصله گرفت

=چرا انقدر سرو صدا میکنی بچه

بلاخره تونستم یه کلمه حرف بزنم
+من بچه نیستم
این جمله رو وقتی گفتم که سرم پایین بود 
=چی 
بعد از گفتن کلمه چی پوزخندش بیشتر شد
+گفتم بچه نیستم
این جمله رو اروم تر از دفعه قبل گفتم
=باشه باشه خرسه بزرگ نمیخواد فشاری بشی حالا بگو ببینم چرا سرو صدا میکردی
+با من چی کار دارید 
=کار خوب
+چی کار
=برا من خط و نشون نکش توله خرس
+....
=دنبالم بیا 

وقتی جملشو تموم کرد نگاهشو از صورتم گرفت و در حالی که دستاش تو جیب شلوارش بود به سمت مخالف من حرکت کرد

منم جوز پیروی ازش کاری نمیتونستم بکنم و دنبالش رفتم 
وارد یه سالن بزرگ شد 
برگام ریخته بود

پسره بیتوجه به خدمتکارای دورو برش که تا کمر خب میزدن با قدم های بلندش از کنارشوپ رد میشد و به یه میز بزرگ رسید 

دستاشو ار جیباش در اورد و رو صندلی کناریش نشست 
با زیر چشم بهم نگا کرد و لب باز کرد

=بشین

با دست به صندلی کناریش اشاره کرد 
با شک روی صندلی نشستمو بهش نگا کردم
+چرا منو گرفتید
به میز جلوش اشاره کرد
=اول غذا بخور بعد حرف بزن
بعد از تموم مردن جملش چنگال و چاقویی که کنار بسقام استیکش بودو برداشت و تیکه ای استیک جدا کرد و تو دهنش گذاشت
+نمیخورم
=بچه خرس با شکم گرسنه که نمیشه حرف زد بدو شروع کنم
+بد تر از اینارم تحمل کردم
در حالی که داشت لقمشو میجوین چنگال و چاقوشو دوباره گذاشت کنار بشقاب و بعد از قورت دادن استیکش برگشت طرف من و بی حرف نگام کرد 
چون تشنم بود لیوان ابی مه رو میز بود و برداشتم ولی وقتی داشتم سر میکشیدم با جمله ای که گفت اب پرید به قلوم و نتونستم جلو سرفمو بگیرم

+چـ.. چی
=به حرفو دوباره تکرار نمیکنم
+یعنی تو، تو از من خوشت اومده؟ 
...... ```
برای پارت بعد
8 لایک
@the_novel

*نام فیک: معجزه
#miracle 
کاپل: تهکوک
تعدا پارت ها: نمد
تعداد فصل ها: بازم نمد
ژانر: مدرسه ای، عاشقانه، درام، خشن، اصمات
@the_novel*

InShot_20240830_223515236.jpg

InShot_20240830_225422739.jpg

InShot_20240830_225457588.jpg

InShot_20240830_225535686.jpg

InShot_20240830_225605129.jpg

InShot_20240830_225638541.jpg

```[منو میشناسی] p8
ویو ات
باورم نمیشه باید اونو 1 سال تحمل کنم
واییی خدا
اروم باش ات اروم باش کاری نداره که فقط یه ساله
ب.ا: تهیونگ و چانیول برید وسایلتونو جم کنید منم باید برم شرکت کار دارم 
بابا بعد از حرفش بلند شد و از خونه رفت بیرون چانیول و تهیونگم رفتن اتاقاشون وسایلشونو جم کنن 
نگاهمون دادم به جونگ کوک
سرش تو گوشیش بودو نگاهشو از صفحه گوشیش برنمیداشت
از روی کاناپه بلند شدمو رفتم تو اتاقم
همین الان بود که خودمو دار بزنم اه اخه چرا باید تو خونه تنها با اون اونم 6 ماه وایی خدا 
داشتم خودمو فش کشی میکردم که صدای دراومد
+بیا تو
~منو تهیونگ داریم میریم
+خش بگذره بای
~تهیونگ کارت داره
+بهش بگو خودش بیاد
~من کلاغ نیستم گمشو پایین
+اه
از اتاقم اومدم بیرون 
به تهیونگ که پایین کنار جونگ کوک نشسته بود از بالای پله ها نگا کردم
+چیه
تهیونگ سرشو بالا گرفت و بهم نگا کرد
°داد نزن بیا پایین
+نمیام از همینجا بگو
°بدو
اه 
از پله ها رفتم پایین جلوش وایستادم
+ها
°موقعی که من نیستم با جونگ کوک درست رفتار میکنی
+از اتاقم منو کشوندی بیرون که اینو بگی با شازدت درست رفتار کنم من اصن بهش نگام نمیکنم که برسه باهاش رفتار کنم ایش
یه چشم غره بهش رفتم و دوباره رفتم تو اتاقمو درو محکم بستم
صدای حرف زدناشون میومد 
داشتن خدافظی میکردن 
با اینکه احمقم ولی دلم برا چانیول و تهیونگ تنگ میشه 
برا همین رفتم پایین داشتن دم در حرف میزدن رفتم سمتشونو پریدم بغل تهیونگ 
+اوپا خیلی عنی منم با خودتون میبردین
تهیونگ هم منو بغل کرد 
°المان جای تو نیست بچه
از بغلش اومدم بیرون
+رو میدم پرو نشو زودم میاید 
تهیونگ تکخنده ای کرد و باشه ای زیر لب گفت
رومو دادم به چانیول
+از تو که خیلی بدم میاد ولی دلم برات تنگ میشه
چانیولم محکم بغل کردم که محکم زد تو کمرم
از بغلش اومدن بیرون و با دست راستم موهاشو بهم ریختم
بلاخره بعد از کلی زر زدن رفتن
و اولین روزی که با جونگ کوک تنها بودم فرا رسید
اه
اهه
اهههه..... 
.......................... ادامه دارد```
برای پارت بعد
10 لایک
@the_novel

InShot_20240827_091708355.jpg

```[دیو و دلبر] p5
ویو تهیونگ 
ن امکان نداره 
این یه خوابه 
اره یه خواب کاملا چرت 
چون دیشب زیاد به اون پسره فک کردم الان دارم خوابشو میبینم

+بیدار شو تهیونگ، بیدار شو این فقط یه خوابه 

وقتی این جمله هارو میگفتم با دست به سرم ضربه میزدم تا مبادا از خواب بیدار بشم 
ولی انگار این خواب نبود
کاملا واقعی بود
دوباره رومو کردم سمت پسره 

+هی با توعم اون موقعم بهت گفتم به جین وو بگو شوخی مسخره ای بود 
=منم اون موقع جوابتو دادم این شوخی نیست من جین وویی که تو دربارش حرف میزنی رو نمیشناسم 
+پس چطوری 
=چی چطوری؟ 
+چطور ممکنه یه پسر که لباساش از کل زندگی من بیشتر می ارزه عاشق پسری مول من بشه
=مگه تو چته
+چم نیست حتی جا برا خوابیدن ندارم
=واقعا
+ن الکی
=خب اشکال نداره اینجا پیش من میمونی
+نمیخوام منو برگردون کافه چون میدونم تا الان اخراج شدم
=نشدی
+ها
=برا صاحب کافه پیام فرستادیم که تو چند روزی نمیتونی کار کنی
+وایی بد بخت شدم، عا راستی تو که نمیدونستی من جا خواب ندارم پش از کجا منو دزدیدی
=از کافه
+از کجا فهمیدی من تو کافه میخوابم
=چون از کافه بیرون نیومدی
+تو منو زیر نظر داشتی
=اره
وایی این چه عذابیه
از پشت میز بلند شدم
+منو برگردون کافه
=نمیخوام
+پس خودم میرم 

از پشت میز اومدم بیرون 
یه در که احتمال میدادم در بیرون باشه جلوم بود خواستم برم سمتش که دستم کشیده شد برگشت طرفش
+ببین اقایـ... 
نزاشت اماده حرفمو بزنم 
محکم لباشو رو لبام کوبید
چرا انقدر لباش نرم بود 
دیوونه شده بودم 
به خودم اومدم و سری صورتمو ازش فاصله دادم
+مرتیکه نفهم اه
با دست ازادم دهنمو پاک میکردم
+دستمو ول کن دیگه نمیخوام یه لحظه اینجا باشم
خواستم دستمو بکشم ولی با زور فیلی اون حتی تکون نمیتونستم بخورم
+ول کن اه ول کن دیگه زبون نفهم
پوکر داشت نگام میکرد 
دست ازادمو گذاشتم رو دستش
دستشو نوازش کردم
+ول کن باشه کوچولو مامانت منتظرته ول کن بزا برم به زندگیم برسم خب ول کن دیگه مرتیکه تخـ.. 
بازم لباشو گذاشت رو لبام ولی این دفعه سری ازم جدا شدم
+مرتیکه عنتر این چه کار کثیفیه ولم کن 
پسره که تا اون موقع زبون باز نکرده بود گفت
=لبای خوشمزه ای داری یادم باشه بیشتر بخورمشون
+اششش احمق ولش کن دیگه 
یهو دستمو محکم کشید و با دو دست بلندم کرد 
خواستم از دستش در برم ولی با دستش که زیر پام گرفته بود به پام یه فشار محکم داد 
از پله ها رفت بالا
+ولم کن اه ول کن دیگه بزا برم
وارد یه اتاق شد منو گذاشت رو تخت و خودش از در رفت بیرون تا خواستم از در برم بیرون درو قفل کرد
+فیل کثیف بزا بیام بیرون خودمو میکشما، ولم کنید....... 
............................. ادامه دارد```
برای پارت بعد
10لایک
@the_novel

```[معجزه] p1
•جونگ کوک
سـردرد
واژه ای که همیشه تو سرم هست و بوده و خواهد هست
اه باید پروژه رو فردا تحویل میدادم 
از پشت میز بلند شدم یه کش و قوضی با کمرم دادم که خشک نشه 
خسته بودم مثل همیشه 
کل شبو بخاطر این پروژه گذاشته بودم اگه خوب از اب در نیاد خودمو جر میدم 
بیخیال شدمو از اتاقم بعد از 12 ساعت زدم بیرون 
کسی خونه نبود 
الان فقط جون میداد اهنگو تا ته کنیم و قر بدیم 
ولی متاسفانه من وقت این کارارو ندارم 
دلم شیر موز میخواست ولی تو یخچال اماده نداشتیم 
مجبور زدم خودم درست کنم

*****
وایی چقدر خسته کننده 
دارم کلافه میشم 
سرمو گذاشتم رو میز سرم درد میکرد
*جونگ کوک، جونگ کوک خونه ای
با شنیدن صدای مامانم که صدام میکرد سرمو از رو میز برداشتم
+زندم
بعد از جواب دادن بهش دره اتاق باز شد
*یادت که نرفته
+ن
*خوب اوکی ساعت 6 اماده شو
+الان ساعت چنده مگه
*5:55 
+مامان چرا زود تر نگفتی
*سرم شلوغ بود بدو اماده شو میدونم دیر اماده میشی
+باشه 
با کلافگی رفتم سمت اتاق لباسام یه لباس مناسب برداشتم و پرت کردم رو تخت 
یه حوصله گرفتمو رفتم حموم 
وان حمومو پر اب کردمو نشستم توش 
دیگه خسته شدم 
خسته شدم از سر درد های یهویی از این بیماری لعنتی 
+خب تخمی جونمو بگیر ولم کن دیگه {داد} 
داشتم دیوونم میشدم 
خودمو شستم و اومدم بیرون لباسامو پوشیدم یه حوله انداختم رو موهام 
یه مرطوب کننده برداشتم و مالیدم به صورتم 
حالا که دارم میمیرم چرا به صورت جذابم نرسم 
اه ولش 
مرطوب کننده رو پرت کردم رو میزمو با حوله موهامو خشک کردم شونشون کردمو و از اتاق اومدم بیرون
مامان رو مبل نشسته بودو داشت با گوشیش ور میرفت
+مامان بریم
*عا اومدی
+ن تو راهم بریم دیگه 
*باشه منو نخور حالا 
رفتم سمت در 
دمپایی هامو با یه جفت کفش مارک عوض کردمو از خونه زدم بیرون 
پشت بندم مامان اومد بیرون
چون اخرای فصل پاییز بود هوا سرد بود 
دستم کردم تو جیب هودیم و به سمت پارکینگ رفتیم 
سوار یه ماشین شاستی بلند سوار شدیمو مامانم رو. صندلی شاگرد نشست 
استاردو زدمو از پارکینگ اومدم بیرون 
+چند دقیقه تا اونجا راهه
*10 دقیفه
+باشه 
ردیاب ماشینو روشن کردمو اسمشو سرج کردم
+بیمارستان مغز و اعصاب 
*همینه 
مامانم به مانیتور اشاره کرد منم به همونجا رفتم
*****
بعد از 12 دقیقه به یه ساختمون بزرگ رسیدیم ولی برا من عادی بود چون قرار بود وارث یه شرکت ده برابری این بشم 
البته اگه زنده بمونم
از ماشین پیاده شدمو بعدش مامانم پیاده شد
+اینجاس
*اره
+اوق چه حال بهم زن 
بعد از گفتن جملم سرمو پایین گرفتم وارد ساختمان شدم 
مامانم چشماشو تو کاسه چرخوند و بعدش اومد داخل....... 
............................... ادامه دارد```
برای پارت بعد
10 لایک
@the_novel

*لایکا رسیده ولی گشادیم میاد پارت بنویسم🙄*