گاهی دل از غم مالامال می‌شود. امّا عزم و اراده باید راسخ بماند، گام باید محکم برداشته شود. غم‌هایی هست که کوه‌ها را می‌شکند، ولی انسانِ مؤمن را نمی‌تواند بشکند ...
راه را باید ادامه داد...
@vaadi_ir
راه را باید ادامه داد...
@vaadi_ir
۲۱:۴۴
يا من إذا تضايقت الأمور فتح لنا بابا لم تذهب إليه الأوهام، فصل على محمد وال محمد و افتح لأموري المتضايقة بابا لم يذهب إليه وهم، يا ارحم الراحمين
ای کسیکه هنگامی که امور ما را به تنگنا می‌اندازد، دری را برای ما می‌گشایی که در مُخیّله ما نمی‌گنجید، پس بر محمد و آل محمد صلوات فرست و برای امورم که مرا در فشار افکنده، دری بگشا که فکری به آن نرسیده (من عقلم نمی رسد). یاارحم الراحمین.
@vaadi_ir
ای کسیکه هنگامی که امور ما را به تنگنا می‌اندازد، دری را برای ما می‌گشایی که در مُخیّله ما نمی‌گنجید، پس بر محمد و آل محمد صلوات فرست و برای امورم که مرا در فشار افکنده، دری بگشا که فکری به آن نرسیده (من عقلم نمی رسد). یاارحم الراحمین.
@vaadi_ir
۱۷:۱۳
راه کاروان عشق از میان تاریخ می‌گذرد. هرکس در هر زمره که می‌خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخوانداگرچه خواندن داستان را سودی نیست اگر دل کربلایی نباشد…
@vaadi_ir
یک‌ماه گذشت از رفتنت سیدِ عزیزِ مایکـــــمــــــاه
@vaadi_ir
یک‌ماه گذشت از رفتنت سیدِ عزیزِ مایکـــــمــــــاه
۱۶:۲۰
فقط اون ثانیه‌هایی که درباره شهادت سید عباس می‌گند و بعدش سکوت می‌کنند و بغض و... صلوات می‌فرستند تا آرام شوند....
صلوات بفرستیم، شاید ما هم آرام شدیم...
@vaadi_ir
صلوات بفرستیم، شاید ما هم آرام شدیم...
@vaadi_ir
۲:۴۷
روحی فداکم
۱۴:۰۹
عاشق شده‌ست دانه به دانه هزار باردل‌خون و سینه‌چاک و برافروخته، انار
فریاد بی‌صداست ترک‌های پیکرشاز بس که خورده خونِ دل از دست روزگار
پاشیده رنگ سرخ به پیراهنِ خزانبسته حنا به پینۀ دستان شاخسار
در سرزمین گرم، انار آتشین شودیاقوت را می‌آورد آتشفشان به بار
با دست خود به حوصله پنهان نموده استیک دانه از بهشت در او آفریدگار
آن میوه‌ای که ساخته تسبیحی از خودششُکر از لبش نریخته، فی اللیل و النهار
آن میوه‌ای که فاطمه آن را طلب نمودچون باب میل اوست، شد این میوه تاجدار
آن بانویی که نام خودش شعر مطلق استدر وصفش استعاره نیاید به هیچ‌کار
نامی که داده است به زن قیمتی دگرنامی که داده است به مردان هم اعتبار
آن نام را می‌آورم، امّا نه بی‌وضو
دل را به آب می‌زنم، امّا نه بی‌گدار
جبر آن زمان که پشت در خانه‌اش نشستبرخاست آن قیامت عظمی به اختیار
رفت آنچنان که از نفس افتاد جبرئیلگویی پیمبر است به معراج رهسپار
شد عرصه‌گاه تنگ، ولی ماند پشت در
چون ماندن علی به اُحد ماند، استوار
برگشت، زخم خورده ولی فاتح نبردچون بازگشت حمزه از آشوب کارزار
در خون خضاب شد تنِ یارانِ بعد از او
آن‌ها که نام «فاطمه» را می‌زنند جار
من از کدام یک بنویسم که بوده‌اندحجّاج‌ها به ورطۀ تاریخ بی‌شمار
آن‌ها که با غرور نوشتند ساختیمدریاچه‌های احمری از خونِ این تبار
از کربلا به واقعۀ فَخ رسیده‌ایماز عمق ناگوارترین‌ها به ناگوار
محمود غزنوی به عداوت مگر نساختاز استخوان فاطمیان چوبه‌های دار
بوسهل زوزنی به شرارت هنوز هممحکوم می‌کند حسنک را به سنگسار
در لمعة دمشقیه جاری‌ست همچنانخون شهید اوّل و ثانی چون آبشار
عثمانیان به مذهب ما بس که تاختنددر سبزه‌زار و چالدران سرخ شد غبار
امّا هنوز هم به تأسّیِ فاطمه
نام علی‌ست روی لبِ شیعه آشکار
بیت از هلالی جُغتایی نشسته استاز آن شهید شیعه به ذهنم به یادگار
«جان خواهم از خدا نه یکی، بلکه صد هزارتا صدهزار بار بمیرم برای یار»
فرق است، فرق فاحشی از حرف تا عملراه است، راه بی‌حدی از شعر تا شعار
ما را چنان مباد که آیندگان ما
ما را رقم زنند مسلمان بی‌بخار
اینک مدافعان حرم شعله‌پرورندتا در بیاورند از آن دودمان دمار
با تیغ آب‌دیده‌ای از نوع اعتقادبا اعتقاد محکمی از جنس ذوالفقار
زهراست مادر من و من بی‌قرار اوآن نام را می‌آورم آری به افتخار
آن بانویی که وقت تشرّف به رستخیزپیغمبران پیاده می‌آیند و او سوار
فریاد می‌زنند که سر خم کنید، هان
تا از صراط بگذرد آیات سجده‌دار
هرجا نگاه می‌کنم آنجا مزار اوستپنهان و آشکار چنان ذات کردگار
این‌ها که گفته‌ایم یکی بود از هزارامّا هنوز شیعه مصمّم، امیدوار...
[سید حمیدرضا برقعی]
#شعرخوانی #باهم_ببینیم
@vaadi_ir
فریاد بی‌صداست ترک‌های پیکرشاز بس که خورده خونِ دل از دست روزگار
پاشیده رنگ سرخ به پیراهنِ خزانبسته حنا به پینۀ دستان شاخسار
در سرزمین گرم، انار آتشین شودیاقوت را می‌آورد آتشفشان به بار
با دست خود به حوصله پنهان نموده استیک دانه از بهشت در او آفریدگار
آن میوه‌ای که ساخته تسبیحی از خودششُکر از لبش نریخته، فی اللیل و النهار
آن میوه‌ای که فاطمه آن را طلب نمودچون باب میل اوست، شد این میوه تاجدار
آن بانویی که نام خودش شعر مطلق استدر وصفش استعاره نیاید به هیچ‌کار
نامی که داده است به زن قیمتی دگرنامی که داده است به مردان هم اعتبار
آن نام را می‌آورم، امّا نه بی‌وضو
دل را به آب می‌زنم، امّا نه بی‌گدار
جبر آن زمان که پشت در خانه‌اش نشستبرخاست آن قیامت عظمی به اختیار
رفت آنچنان که از نفس افتاد جبرئیلگویی پیمبر است به معراج رهسپار
شد عرصه‌گاه تنگ، ولی ماند پشت در
چون ماندن علی به اُحد ماند، استوار
برگشت، زخم خورده ولی فاتح نبردچون بازگشت حمزه از آشوب کارزار
در خون خضاب شد تنِ یارانِ بعد از او
آن‌ها که نام «فاطمه» را می‌زنند جار
من از کدام یک بنویسم که بوده‌اندحجّاج‌ها به ورطۀ تاریخ بی‌شمار
آن‌ها که با غرور نوشتند ساختیمدریاچه‌های احمری از خونِ این تبار
از کربلا به واقعۀ فَخ رسیده‌ایماز عمق ناگوارترین‌ها به ناگوار
محمود غزنوی به عداوت مگر نساختاز استخوان فاطمیان چوبه‌های دار
بوسهل زوزنی به شرارت هنوز هممحکوم می‌کند حسنک را به سنگسار
در لمعة دمشقیه جاری‌ست همچنانخون شهید اوّل و ثانی چون آبشار
عثمانیان به مذهب ما بس که تاختنددر سبزه‌زار و چالدران سرخ شد غبار
امّا هنوز هم به تأسّیِ فاطمه
نام علی‌ست روی لبِ شیعه آشکار
بیت از هلالی جُغتایی نشسته استاز آن شهید شیعه به ذهنم به یادگار
«جان خواهم از خدا نه یکی، بلکه صد هزارتا صدهزار بار بمیرم برای یار»
فرق است، فرق فاحشی از حرف تا عملراه است، راه بی‌حدی از شعر تا شعار
ما را چنان مباد که آیندگان ما
ما را رقم زنند مسلمان بی‌بخار
اینک مدافعان حرم شعله‌پرورندتا در بیاورند از آن دودمان دمار
با تیغ آب‌دیده‌ای از نوع اعتقادبا اعتقاد محکمی از جنس ذوالفقار
زهراست مادر من و من بی‌قرار اوآن نام را می‌آورم آری به افتخار
آن بانویی که وقت تشرّف به رستخیزپیغمبران پیاده می‌آیند و او سوار
فریاد می‌زنند که سر خم کنید، هان
تا از صراط بگذرد آیات سجده‌دار
هرجا نگاه می‌کنم آنجا مزار اوستپنهان و آشکار چنان ذات کردگار
این‌ها که گفته‌ایم یکی بود از هزارامّا هنوز شیعه مصمّم، امیدوار...
[سید حمیدرضا برقعی]
#شعرخوانی #باهم_ببینیم
@vaadi_ir
۲۲:۵۰
دلم برای توییکه هیچ‌وقت ندیدمتتنگ است...
۲۱:۰۹
ز اعماق قرون از بین جمعیت تو را دیدیدم
تو هم ای ناز مطلقاز همان بالا، ببین ما را
[محمد سهرابی]#شعرخوانی
@vaadi_ir
تو هم ای ناز مطلقاز همان بالا، ببین ما را
[محمد سهرابی]#شعرخوانی
@vaadi_ir
۱۷:۲۹