کپی از مطالبی که -آبینوشت هستن بدون ذکر نام نویسنده جایز نیست و شاید در این دنیا پیگرد قانونی نشه
اما در آن دنیا قطعا پیگیرد الهی میشه
🦯
#آبی
اما در آن دنیا قطعا پیگیرد الهی میشه
🦯#آبی
۱۳:۴۱
بابا..
میدونم پشت سکوتت، دلگیری و ناراحتی هست، اما بازم برای من تکیهگاه موندی و امید میبخشی بهم.
با همهی سختگیریات، مهربونی و عشق پدرانت بیشتر از هر چیزی دلمو محکم میکنه.🪻
من دوست دارم، چون فقط پدرم نیستی، تو امنترین مأمن زندگی منی…
-[آبینوشت](https://ble.ir/vahm_abi/3566414034793420420/1755524510689)
میدونم پشت سکوتت، دلگیری و ناراحتی هست، اما بازم برای من تکیهگاه موندی و امید میبخشی بهم.
با همهی سختگیریات، مهربونی و عشق پدرانت بیشتر از هر چیزی دلمو محکم میکنه.
🪻من دوست دارم، چون فقط پدرم نیستی، تو امنترین مأمن زندگی منی…
-[آبینوشت](https://ble.ir/vahm_abi/3566414034793420420/1755524510689)
۹:۵۵
نسل فقط با پسر ادامه پیدا میکند
یکی از چیزهایی که خوندم و خیلی برام جالب بود، نگاه یهودیان به مسئله نسل بود.
در تورات (سفر پیدایش ۱۹) آمده که حضرت لوط فقط دختر داشته و نه پسر.
طبق روایت، برای اینکه نسلش قطع نشود، دست به اقدامی نامطلوب میزند. این یعنی در دیدگاه یهود، تداوم نسل فقط زمانی معنا دارد که فرزند پسر وجود داشته باشد!
حتی در بخش دیگری از تورات (تثنیه ۲۵:۵-۶) قانونی وجود دارد که اگر مردی بدون داشتن پسر از دنیا برود، برادرش موظف است با همسر او ازدواج کند تا پسری به دنیا بیاورد و نام آن مرد زنده بماند.
اما در اسلام، ماجرا کمی متفاوت است.
پیامبر اسلام (ص) چند پسر داشتند، اما همهی آنها در کودکی از دنیا رفتند. دشمنان گفتند: «محمد ابتر است!»
و خداوند در سوره کوثر پاسخ داد:
> إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ (۳)
>همانا دشمن تو خود بینسل است.
در جای دیگری از قرآن نیز آمده:
> وَٱللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ مَا يَشَآءُ وَعِندَهُٓ أُمُّ ٱلْكِتَابِ
>و خداوند است که هر آنکس را بخواهد، روزی و نسل میدهد؛ و همه چیز نزد اوست.
و نتیجه؟
نسل پیامبر نه از طریق پسر، بلکه از طریق دختر ایشان، حضرت فاطمه زهرا (س) ادامه پیدا کرد.
یعنی اسلام بهروشنی با تفکر پسرمحور یهودی مقابله کرد و نشان داد که دختر هم میتواند محور تداوم نسل و رسالت باشد.
اما قسمت غمانگیز ماجرا اینجاست که همین نگاه یهودی هنوز در برخی جوامع مسلمان دیده میشود
بهویژه در نسلهای قدیمیتر… مادربزرگها و پدربزرگها و برخی اقوام که هنوز میگویند:
«فلانی فقط دختر داره، نسلش قطع شده!»
یعنی داریم همان راهی را میرویم که یهودیان رفتند، در حالی که اسلام چیز دیگری به ما آموخته.
واقعاً جای تأسف دارد…
ما مسلمانیم، اما گاهی طرز فکرمان با آموزههای اسلام همخوانی ندارد.
بیاییم یاد بگیریم که ارزش انسانها به تقوا و انسانیتشان است، نه به جنسیتشان.
پیامبر ما با حضرت زهرا (س) به ما نشان داد که یک دختر میتواند ریشه و تداوم بزرگترین رسالت تاریخ باشد.
پس بیایید این نگاههای پوسیده را کنار بگذاریم!
-آبینوشت
- [x]
منابع:- [x] تورات، سفر پیدایش ۱۹
- [x] قرآن کریم
۱۶:۱۳
۷:۴۱
‹ وَهـمِآبۍ › تصویر
تصویرغروب همیشه برایم شبیه یک مکالمهی خاموش است؛ جایی که خورشید بیصدا خداحافظی میکند و آسمان به هزار رنگ اعتراف میکند که هیچ ماندنی، ابدی نیست.
دیروز، بعد از مدتها، دوباره در جایی ایستادم که این حقیقت را از نزدیک لمس کردم.
فهمیدم که فاصله و زمان هرچقدر هم طولانی باشند، نمیتوانند ریشهی آن پیوندهای عمیق را بخشکانند.
گاهی کافی است دوباره در کنار کسی قدم بزنی، سکوت را با او تقسیم کنی و غروب را تماشا کنی تا بفهمی معنای «دوام» همین است:
چیزی که حتی گذر سالها هم از بینش نمیبرد.
خورشید که آرام آرام محو میشد، در دلم این جمله تکرار میشد:
پایانها زیبا هستند، اگر چشم دیدنشان را داشته باشی. شاید خوشبختی همین باشد؛ نه در دستاوردهای بزرگ، بلکه در لحظهای کوتاه، در حضوری ساده و در آسمانی که هر غروب یادآوری میکند هیچ چیز برای همیشه نیست… جز خاطرهای که در دل جا میگذارد.
_آبینوشت
دیروز، بعد از مدتها، دوباره در جایی ایستادم که این حقیقت را از نزدیک لمس کردم.
فهمیدم که فاصله و زمان هرچقدر هم طولانی باشند، نمیتوانند ریشهی آن پیوندهای عمیق را بخشکانند.
گاهی کافی است دوباره در کنار کسی قدم بزنی، سکوت را با او تقسیم کنی و غروب را تماشا کنی تا بفهمی معنای «دوام» همین است:
چیزی که حتی گذر سالها هم از بینش نمیبرد.
خورشید که آرام آرام محو میشد، در دلم این جمله تکرار میشد:
پایانها زیبا هستند، اگر چشم دیدنشان را داشته باشی. شاید خوشبختی همین باشد؛ نه در دستاوردهای بزرگ، بلکه در لحظهای کوتاه، در حضوری ساده و در آسمانی که هر غروب یادآوری میکند هیچ چیز برای همیشه نیست… جز خاطرهای که در دل جا میگذارد.
_آبینوشت
۷:۴۱
امشب شب میلاد کسیست که آمد تا جهان را روشن کند؛
در روزگاری که به نام ننگ، دختران را در خاک پنهان میکردند، محمد (ص) آمد و گفت:
«دختر، هدیهی خداست؛ بهشت زیر پای مادران است.»
او دستهای کوچکی را از زیر خاک جهل بیرون کشید و به آغوش زندگی سپرد.
آمد تا دلهای شکسته را مرهم باشد، تا به زن کرامت ببخشد و به انسان عزّت.
امشب، میلاد پیامبریست که همهی وجودش مهربانی بود و تمام رسالتش عشق.
میلاد رسول رحمت، بر دلهای عاشق مبارک باد
_آبینوشت
در روزگاری که به نام ننگ، دختران را در خاک پنهان میکردند، محمد (ص) آمد و گفت:
«دختر، هدیهی خداست؛ بهشت زیر پای مادران است.»
او دستهای کوچکی را از زیر خاک جهل بیرون کشید و به آغوش زندگی سپرد.
آمد تا دلهای شکسته را مرهم باشد، تا به زن کرامت ببخشد و به انسان عزّت.
امشب، میلاد پیامبریست که همهی وجودش مهربانی بود و تمام رسالتش عشق.
میلاد رسول رحمت، بر دلهای عاشق مبارک باد
_آبینوشت
۱۶:۲۹
امروز اول مهره
دوازده سال همهچیزم با مدرسه شروع میشد؛ زنگ اول، حیاط شلوغ، بوی کتاب نو...
اما امسال برای اولین بار، هیچکدومش نیست.
انگار یه تیکه از بچگیم جا مونده پشت نیمکتها، بین خندههای زنگ تفریح و استرس امتحانا.
دلم تنگ شده برای همون شلوغیا، برای همون شروعهای ساده و شیرین..
-آبینوشت
دوازده سال همهچیزم با مدرسه شروع میشد؛ زنگ اول، حیاط شلوغ، بوی کتاب نو...
اما امسال برای اولین بار، هیچکدومش نیست.
انگار یه تیکه از بچگیم جا مونده پشت نیمکتها، بین خندههای زنگ تفریح و استرس امتحانا.
دلم تنگ شده برای همون شلوغیا، برای همون شروعهای ساده و شیرین..
-آبینوشت
۴:۵۷
حجابم!
میراث مادریست که با سکوتش تاریخ را لرزاند.
من حجاب را انتخاب کردهام؛
نه از اجبار، نه از ترس، بلکه از باور، از عشق، از انتخاب.
در سرزمینی زندگی میکنم که قانونش حجاب است،
و من، بهعنوان دختری قانونمدار، نه تنها پایبندم، بلکه به آن افتخار میکنم.
اما همین انتخاب، بهانهی تحقیر شده است.
به من میخندند،
طعنه میزنند،
و در نگاهها و سکوتهای سنگین، توهین را حس میکنم.
این راحتی قانونمداری را از من گرفتهاند.
این توهین فقط به من نیست؛
توهین به جایگاه حجاب است،
به آزادی انتخاب،
به زنانی که با وقار و ایمان، با اراده ایستادهاند.
زنان و دخترانی که حجابشان را نه فقط از قانون،
که از عشق به حضرت مادر به ارث بردهاند.
اگر آزادی هست، برای من هم باید باشد.
اگر احترام هست، سهم من هم باید باشد.
من با حجابم آرام و با احترام ایستادهام،
اما سکوت نخواهم کرد؛
نه برای جدل، که برای بیداری،
نه برای نفرت، که برای عدالت.
من اعتراض دارم، چون حق دارم.
حق دارم که با باورم، با انتخابم، با قانونمداریام محترم شمرده شوم.
این صدای زنانیست که انتخابشان را زندگی کردهاند.
زنانی که نه قربانیاند، نه ابزار؛
زنانی که انساناند،
و انسان، شایستهی احترام است.
-آبینوشت
#بیداری
#آگاهی
اگر باهام هم نظری نشرش بده تا
صدامون به آدمای بیشتری برسه
میراث مادریست که با سکوتش تاریخ را لرزاند.
من حجاب را انتخاب کردهام؛
نه از اجبار، نه از ترس، بلکه از باور، از عشق، از انتخاب.
در سرزمینی زندگی میکنم که قانونش حجاب است،
و من، بهعنوان دختری قانونمدار، نه تنها پایبندم، بلکه به آن افتخار میکنم.
اما همین انتخاب، بهانهی تحقیر شده است.
به من میخندند،
طعنه میزنند،
و در نگاهها و سکوتهای سنگین، توهین را حس میکنم.
این راحتی قانونمداری را از من گرفتهاند.
این توهین فقط به من نیست؛
توهین به جایگاه حجاب است،
به آزادی انتخاب،
به زنانی که با وقار و ایمان، با اراده ایستادهاند.
زنان و دخترانی که حجابشان را نه فقط از قانون،
که از عشق به حضرت مادر به ارث بردهاند.
اگر آزادی هست، برای من هم باید باشد.
اگر احترام هست، سهم من هم باید باشد.
من با حجابم آرام و با احترام ایستادهام،
اما سکوت نخواهم کرد؛
نه برای جدل، که برای بیداری،
نه برای نفرت، که برای عدالت.
من اعتراض دارم، چون حق دارم.
حق دارم که با باورم، با انتخابم، با قانونمداریام محترم شمرده شوم.
این صدای زنانیست که انتخابشان را زندگی کردهاند.
زنانی که نه قربانیاند، نه ابزار؛
زنانی که انساناند،
و انسان، شایستهی احترام است.
-آبینوشت
#بیداری
#آگاهی
اگر باهام هم نظری نشرش بده تا
صدامون به آدمای بیشتری برسه
۱۹:۵۳
شرایط سخت ممنونم ازت که برام پیش اومدی تا از بین اطرافیانم خودی و بیخودی رو تشخیص بدم 🤌
#آبی
#آبی
۲۰:۲۲
🤌
۱۲:۱۰
امروز روز دانشجوعه…
و برای اولین بار، منم جزو هموناییام که همیشه از دور نگاهشون میکردم.
هنوز فقط چند ماهه میرم دانشگاه،
ولی همین چند ماه یه کاری با دلم کرده که انگار یه فصل جدید تو زندگیم باز شده.
یه فصل که توش بیشتر میخندم، بیشتر فکر میکنم،
بیشتر خسته میشم،
ولی بیشتر هم امید دارم.
دانشجو بودن برام یعنی همون لحظههایی که با چشمهای خوابآلود میرم سر کلاس،
همون مسیرهایی که روزای اول غریب بود و کمکم شدن جای همیشگیم،
همون حس قشنگی که میگه:
«آره… تو هم داری برای رویاهات میجنگی.»
امروز برای من یعنی یه لبخند کوچیک ته دلم،
که میگه:
منم بالاخره رسیدم به اینجایی که همیشه تو ذهنم تصویرش میکردم.
روز دانشجو مبارک…
به منی که تازه اول راهم،
ولی دلم روشنه به هر قدمی که دارم برمیدارم.
-شانزدهمین روز از آذر ۰۴
-ترماول
و برای اولین بار، منم جزو هموناییام که همیشه از دور نگاهشون میکردم.
هنوز فقط چند ماهه میرم دانشگاه،
ولی همین چند ماه یه کاری با دلم کرده که انگار یه فصل جدید تو زندگیم باز شده.
یه فصل که توش بیشتر میخندم، بیشتر فکر میکنم،
بیشتر خسته میشم،
ولی بیشتر هم امید دارم.
دانشجو بودن برام یعنی همون لحظههایی که با چشمهای خوابآلود میرم سر کلاس،
همون مسیرهایی که روزای اول غریب بود و کمکم شدن جای همیشگیم،
همون حس قشنگی که میگه:
«آره… تو هم داری برای رویاهات میجنگی.»
امروز برای من یعنی یه لبخند کوچیک ته دلم،
که میگه:
منم بالاخره رسیدم به اینجایی که همیشه تو ذهنم تصویرش میکردم.
روز دانشجو مبارک…
به منی که تازه اول راهم،
ولی دلم روشنه به هر قدمی که دارم برمیدارم.
-شانزدهمین روز از آذر ۰۴
-ترماول
۱۵:۴۴