۲۷ اردیبهشت
۲۰:۲۸
۲۰:۲۸
۲۸ اردیبهشت
۴:۳۸
۷:۵۹
۸:۰۱
۱۰:۲۷
۱۰:۳۲
۱۰:۴۶
۱۲:۰۰
..امام کیست؟
امام رضا (علیه السلام):امام حلال خداوند را حلال کرده و حرامش را حرام میکند. حدودش را به اجرا میگذارد و از دینش حفاظت مینماید و با حکمت و موعظۀ نیکو و برهانی رسا به طریق پروردگارش میخواند. .امام، همچون آفتاب درخشانی است که با نورش همۀ عالم را فرا می گیرد، در حالی که خود در آسمان است و دستها و چشمها به آن نمی رسند..امام، ماه تابان و چراغ فروزان و نور گسترده و ستارۀ راهنما در تاریکیهای شب و گذرگاه سرزمینها و بیابانها و گرداب دریاها است.امام آب گوارایی برای تشنگی و راهنمایی برای حقّ و رهایی بخش از نابودی است..امام آتش بر بلندا است گرمابخش کسی که با آن گرم میشود و نشانه ای در تاریکی پرتگاه هاست که هرکس از آن جدا شود نابود گردد.امام، ابری بارنده و بارانی شتابنده، آفتابی فروزنده و آسمانی سایه سار، زمینی گسترده و چشمه ای جوشان و نهر و بوستان است..امام همدمی مهربان و پدری دلسوز و برادری از پارۀ تن و مادری سرشار از محبّت به کودک و پناه بندگان، در گرفتاریهای کمرشکن است. .امام، امین خداوند در آفریدگان و حجّتش بر بندگان و جانشینش در بلا و دعوتگر به او و نگهبان حرامهای او است..امام، پاک از گناهان و دور از عیب ها، مخصوص به علم و نشان شده به بردباری و قوام دین و عزّت مسلمانان و خشم منافقان و هلاکت کافران است..امام یگانۀ روزگار خویش است که کسی به پای او نرسد و هیچ عالِمی با او برابری نکند. نه جایگزینی دارد و نه مانند و نظیری. به تمام فضیلتها مخصوص است، بی آن که به جستجویش برود و آن را به دست آورد. بلکه امتیازی از سوی احسانگر بخشنده است..پس چه کسی به شناخت امام دست مییابد یا میتواند او را انتخاب کند؟ هیهات و هیهات! که دلها گمراه شدند و عقلها سرگردان. اندیشهها حیران شدند و دیدگان خسته. بزرگان، حقیر شدند و حکیمان آشفته. اندیشمندان عاجز شدند و سخنوران درمانده. عاقلان نادان شدند و شاعران وامانده. ادیبان ناتوان و سخندانان خسته از این که شأن و فضیلتی از او را به وصف آورند. و آنان به عجز و کوتاهی اقرار کردند. چگونه همۀ جوانب او یا حقیقتش به وصف درآید یا چیزی از شأنش فهمیده شود..
الکافی، ج۱، ص۱۹۸
@varesoon
امام رضا (علیه السلام):امام حلال خداوند را حلال کرده و حرامش را حرام میکند. حدودش را به اجرا میگذارد و از دینش حفاظت مینماید و با حکمت و موعظۀ نیکو و برهانی رسا به طریق پروردگارش میخواند. .امام، همچون آفتاب درخشانی است که با نورش همۀ عالم را فرا می گیرد، در حالی که خود در آسمان است و دستها و چشمها به آن نمی رسند..امام، ماه تابان و چراغ فروزان و نور گسترده و ستارۀ راهنما در تاریکیهای شب و گذرگاه سرزمینها و بیابانها و گرداب دریاها است.امام آب گوارایی برای تشنگی و راهنمایی برای حقّ و رهایی بخش از نابودی است..امام آتش بر بلندا است گرمابخش کسی که با آن گرم میشود و نشانه ای در تاریکی پرتگاه هاست که هرکس از آن جدا شود نابود گردد.امام، ابری بارنده و بارانی شتابنده، آفتابی فروزنده و آسمانی سایه سار، زمینی گسترده و چشمه ای جوشان و نهر و بوستان است..امام همدمی مهربان و پدری دلسوز و برادری از پارۀ تن و مادری سرشار از محبّت به کودک و پناه بندگان، در گرفتاریهای کمرشکن است. .امام، امین خداوند در آفریدگان و حجّتش بر بندگان و جانشینش در بلا و دعوتگر به او و نگهبان حرامهای او است..امام، پاک از گناهان و دور از عیب ها، مخصوص به علم و نشان شده به بردباری و قوام دین و عزّت مسلمانان و خشم منافقان و هلاکت کافران است..امام یگانۀ روزگار خویش است که کسی به پای او نرسد و هیچ عالِمی با او برابری نکند. نه جایگزینی دارد و نه مانند و نظیری. به تمام فضیلتها مخصوص است، بی آن که به جستجویش برود و آن را به دست آورد. بلکه امتیازی از سوی احسانگر بخشنده است..پس چه کسی به شناخت امام دست مییابد یا میتواند او را انتخاب کند؟ هیهات و هیهات! که دلها گمراه شدند و عقلها سرگردان. اندیشهها حیران شدند و دیدگان خسته. بزرگان، حقیر شدند و حکیمان آشفته. اندیشمندان عاجز شدند و سخنوران درمانده. عاقلان نادان شدند و شاعران وامانده. ادیبان ناتوان و سخندانان خسته از این که شأن و فضیلتی از او را به وصف آورند. و آنان به عجز و کوتاهی اقرار کردند. چگونه همۀ جوانب او یا حقیقتش به وصف درآید یا چیزی از شأنش فهمیده شود..
الکافی، ج۱، ص۱۹۸
@varesoon
۱۵:۵۲
۱۶:۳۲
۱۶:۴۲
۲۹ اردیبهشت
۴:۲۷
۴:۳۴
۱۴:۴۶
۱۴:۵۰
۱۹:۱۵
۱۹:۱۹
۳۰ اردیبهشت
۲:۰۶
۳:۱۲