پیام راهبردی شورای همکاری از تریبون منامه؛ البدیوی: به دنبال فروپاشی ایران نیستیم جاسم البدیوی، دبیرکل شورای همکاری خلیج فارس، در جریان اجلاس امنیتی «گفتگوی منامه» که توسط موسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک (IISS) برگزار شد، مواضع صریح و قابل تأملی را در خصوص رویکرد کشورهای عربی نسبت به تهران بیان کرد. او با رد قاطعانه هرگونه شائبه مبنی بر تلاش این شورا برای تغییر رژیم در تهران، رسماً اعلام کرد که کشورهای خلیج فارس به هیچ وجه خواهان فروپاشی یا بیثباتی در ایران نیستند. البدیوی در تشریح این راهبرد، بر جبر جغرافیایی تأکید کرد و یادآور شد که ایران همسایه ابدی کشورهای منطقه است. از دیدگاه او و سران شورا، هرگونه فروپاشی ساختاری یا هرجومرج داخلی در ایران، نه یک فرصت، بلکه یک تهدید امنیتی بزرگ است که ترکشهای آن مستقیماً ثبات و امنیت کل خلیج فارس را هدف قرار میدهد. او تصریح کرد که منافع شورای همکاری در وجود ایرانی باثبات، شکوفا و امن نهفته است، مشروط بر اینکه این کشور به اصول حقوق بینالملل، حسن همجواری و عدم مداخله در امور داخلی سایرین پایبند باشد. دبیرکل شورای همکاری با اشاره به توافق احیای روابط میان عربستان و ایران با میانجیگری چین، آن را نشانهای از اراده کشورهای منطقه برای حل اختلافات از طریق دیپلماسی دانست. با این حال، او توپ را در زمین تهران انداخت و تأکید کرد که ایران باید با برداشتن گامهای عملی و ملموس در پرونده هستهای و سیاستهای منطقهای، جدیت خود را در اعتمادسازی نشان دهد. پیام البدیوی روشن بود: استراتژی شورای همکاری «تعامل انتقادی» برای حفظ ثبات است، نه «تخاصم وجودی» برای حذف ایران.#شورای_همکاری #ایران
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۴:۵۷
معمای سکوت شیخ الازهر؛ چرا احمد الطیب چشمانش را بر جرایم امارات بسته است؟ وبسایت عربی ۲۱ به مناسبت پیام تبریک احمد الطیب به مناسبت روز ملی امارات و تعریف و تمجیدهای مبالغهآمیزی که او از امارات در این پیام تبریک کرده بود، در یادداشتی انتقادی به بررسی سکوت معنادار احمد الطیب، شیخ الازهر، در قبال سیاستهای منطقهای امارات متحده عربی پرداخته است. نویسنده این پرسش را مطرح میکند که چرا عالیترین مقام مذهبی اهل سنت که همواره بر دفاع از مظلومان تأکید دارد و در قضیه غزه موضعی صریح اتخاذ کرده، در برابر نقش مخرب ابوظبی در جنگهای داخلی سودان و یمن و حمایت تسلیحاتی این کشور از گروههای شورشی، روزه سکوت گرفته است؟ این تحلیل، ریشه این سکوت را در پیوندهای عمیق مالی و سیاسی میان نهاد الازهر و حاکمان ابوظبی جستجو میکند. اشاره نویسنده به دریافت «جایزه زاید برای برادری انسانی» توسط شیخ الازهر و روابط گرم او با محمد بن زائد است. به باور نویسنده، امارات با استفاده از «دیپلماسی مذهبی» و اعطای جوایز و حمایتهای مالی، عملاً توانسته است نهادهای دینی سنتی را خنثی کرده و انتقادات اخلاقی آنها را مهار کند. علاوه بر روابط شخصی، این یادداشت به محدودیتهای ساختاری الازهر در مصر نیز اشاره میکند. با توجه به وابستگی شدید اقتصاد مصر به کمکهای مالی و سرمایهگذاریهای امارات، قاهره اجازه هیچگونه تنشی با ابوظبی را نمیدهد. در این چارچوب، شیخ الازهر نیز ناچار است سیاستهای خود را با منافع دولت مصر تنظیم کند. مقاله نتیجه میگیرد که این استاندارد دوگانه و سکوت در برابر ریخته شدن خون مسلمانان در سودان توسط تسلیحات اماراتی، به اعتبار اخلاقی و جایگاه معنوی الازهر در میان افکار عمومی جهان اسلام ضربه میزند.#امارات
https://arabi21.com/story/1723720
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۲:۲۳
مسیرهای جداگانه؛ رقابت استراتژیک کشورهای عربی بر سر مواد معدنی حیاتی موسسه کشورهای عربی خلیج فارس در واشنگتن (AGSIW) در تحلیلی به بررسی استراتژیهای متفاوت کشورهای شورای همکاری در رقابت جهانی بر سر مواد معدنی حیاتی پرداخته است. این گزارش نشان میدهد که اگرچه هدف نهایی همه این کشورها تنوعبخشی به اقتصاد و عبور از عصر نفت است، اما مسیرهایی که ریاض، ابوظبی و مسقط برای رسیدن به این هدف انتخاب کردهاند، کاملاً از یکدیگر متمایز است و بازتابدهنده جاهطلبیهای متفاوت آنهاست. استراتژی عربستان سعودی کاملاً متمرکز بر «صنعتیسازی داخلی» است. ریاض بخش معدن را به عنوان ستون سوم اقتصاد خود تعریف کرده است. شرکت «مناره» (کنسرسیوم صندوق ثروت ملی و شرکت معادن) مأموریت دارد تا با سرمایهگذاری در معادن خارج از کشور، مواد خام را برای فرآوری به داخل عربستان منتقل کند. هدف بنسلمان تنها کسب سود مالی نیست، بلکه او به دنبال ایجاد کامل زنجیره ارزش در داخل خاک پادشاهی است؛ از استخراج و پالایش لیتیوم و مس گرفته تا ساخت باتری و تولید خودروهای برقی. عربستان میخواهد با استفاده از انرژی ارزان، خود را به هاب صنعتی منطقه تبدیل کند. در مقابل، امارات متحده عربی رویکردی «تجاری و جهانی» دارد که توسط شرکت هلدینگ منابع بینالمللی (IRH) هدایت میشود. ابوظبی با خریدهای تهاجمی و سریع (مانند خرید معادن مس در زامبیا)، به دنبال کنترل داراییهای استراتژیک در سطح جهان و تسلط بر تجارت و لجستیک این مواد است. برخلاف عربستان که اصرار بر بومیسازی صنعت دارد، امارات بیشتر بر جنبههای ژئوپلیتیک و مالی تمرکز کرده و میخواهد جایگاه خود را به عنوان مرکز تجارت جهانی کالا (Commodity Trading Hub) تثبیت کند، حتی اگر فرآوری فیزیکی در جای دیگری انجام شود. این تحلیل نتیجه میگیرد که این واگرایی استراتژیک، نقشهای آینده را در خلیج فارس تقسیم میکند: عربستان در تلاش است تا «کارخانه بزرگ» منطقه باشد، در حالی که امارات میخواهد نقش «تاجر و بانکدار» مواد معدنی را بازی کند. با این حال، با محدود بودن منابع باکیفیت در آفریقا و آمریکای جنوبی، رقابت میان این دو همسایه برای تصاحب داراییهای خارجی در حال تشدید است.#عربستان #امارات #عمان
https://agsi.org/analysis/diverging-paths-gulf-critical-mineral-strategies/
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۲:۲۳
صدای متفاوت از ریاض؛ وقتی «تهدید رژیم صهیونیستی» از «خطر ایران» پیشی میگیرد ترکی الفیصل، رئیس پیشین دستگاه اطلاعاتی عربستان و از چهرههای با نفوذ خاندان سلطنتی، در اظهاراتی که بازتاب گستردهای داشته، معادلات امنیتی مرسوم در منطقه را به چالش کشیده است. او با ادبیاتی بیپرده، اسرائیل را نیروی «دردسرآفرین» منطقه خواند و تصریح کرد که در شرایط فعلی، تلآویو تهدیدی به مراتب بزرگتر از ایران برای ثبات خاورمیانه محسوب میشود. این موضعگیری از آن جهت حائز اهمیت راهبردی است که مستقیماً روایت مورد علاقه واشنگتن و تلآویو را هدف قرار میدهد. سالهاست که غرب تلاش میکند با محوریت «ایرانهراسی»، ائتلافی عربی-صهیونیستی تشکیل دهد. اما سخنان ترکی الفیصل نشان میدهد که جنگ غزه و رفتارهای اسرائیل، چنان فضای منطقه را تغییر داده که حتی معماران سنتی امنیت سعودی نیز دیگر نمیتوانند ایران را به عنوان تهدید اول اولویتبندی کنند و جنایات اسرائیل را نادیده بگیرند. اگرچه ترکی الفیصل اکنون سمت رسمی ندارد، اما در عرف سیاسی عربستان، او همواره به عنوان «صدای غیررسمی اما دقیق» حاکمیت شناخته میشود که حرفهایی را میزند که مقامات رسمی به دلایل دیپلماتیک قادر به بیان آن نیستند. سخنان او هشداری به غرب است که تصور نکنند عربستان برای مقابله با ایران، حاضر است چک سفید امضا به رژیم صهیونیستی بدهد.#عربستان
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۵:۵۲
لغو روادید بین عربستان سعودی و روسیهمقامهای ارشد روسیه و عربستان سعودی در حاشیه مجمع تجاری اخیر در ریاض، توافقنامهای برای لغو متقابل روادید برای دارندگان انواع گذرنامهها امضا کردند. این توافق، شهروندان دو کشور را قادر میسازد تا برای مقاصد گردشگری، تجاری یا خانوادگی، در هر سال میلادی ۹۰ روز بدون نیاز به ویزا در کشور مقابل اقامت کنند. هدف اصلی این اقدام، تسهیل تردد و تقویت روابط اقتصادی و توسعه پروازهای مستقیم است و اتحادیه گردشگری روسیه پیشبینی افزایش دو یا سه برابری گردشگران سعودی در روسیه را دارد.نکته کلیدی آن است که این توافق شامل روادید حج تمتع و عمره نمیشود. سفر برای انجام مناسک حج همچنان نیازمند اخذ روادید خاص خود است و سختگیریهای پیشین همچنان پابرجاست. این استثنا همچنین برای سفرهای کاری، تحصیلی و اقامت دائم نیز اعمال میشود.#عربستان
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۷:۱۲
چرخش سعودیها از جاهطلبی نمادین به واقعنگری مالیمحمد الجدعان، وزیر دارایی عربستان سعودی، در پیامی آشکار به بازارهای جهانی اعلام کرد که ریاض «هیچ غروری» ندارد که مانع از تعدیل، تعویق و یا حتی لغو پروژههای کلان و پرهزینه «چشمانداز ۲۰۳۰» شود. این اظهارات بیسابقه همزمان با انتشار بودجه سال ۲۰۲۶ بیان شد که در آن کسری بودجه با کاهشی ملموس نسبت به سال ۲۰۲۵، به ۳.۳ درصد تولید ناخالص داخلی (حدود ۴۴ میلیارد دلار) محدود شده است. الجدعان با تأکید بر اینکه کسری بودجه تا سال ۲۰۲۸ «طبق برنامه و عامدانه» ادامه خواهد داشت، تصریح کرد که دولت بدون تردید آماده است پروژههایی را که اولویت کمتری دارند، به نفع طرحهای دارای بازدهی اقتصادی سریعتر و استراتژیک، لغو کرده یا به تعویق بیندازد.این رویکرد که با استقبال صندوق بینالمللی پول به عنوان «بازنگری مخارج» مواجه شده، گمانهزنیها درباره کوچکسازی یا تأخیر در طرحهای جاهطلبانهای مانند شهر آیندهنگر «نئوم»، پیست اسکی «تروجینا» و پروژه ۱۷۰ کیلومتری «The Line» را تقویت کرده است؛ پروژههایی که علیرغم تبلیغات سنگین و گسترده اما، در عمل با چالشهای فنی، مالی و زمانبندی - از جمله نگرانی درباره آمادگی برای میزبانی بازیهای آسیایی زمستانی 2029 - روبهرو هستند. در حالی که صندوق سرمایهگذاری عمومی (PIF) قرار است استراتژی جدید سرمایهگذاری خود را در اوایل ۲۰۲۶ اعلام کند، تحلیلگران معتقدند عربستان در حال گذار از «جاهطلبی نمادین» به «واقعگرایی مالی» است تا با تمرکز بر «کارایی مخارج» به جای حجم آن، ثبات اقتصادی خود را در برابر نوسانات بازار نفت و بدهیها تضمین کند.#عربستان
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۲:۰۹
گرم شدن روابط واشنگتن-ریاض؛ چرا پرونده عادیسازی در «فریزر» ماند؟ وبسایت «میدل ایست فروم» در تحلیلی به بررسی پارادوکس جدید در روابط مثلث آمریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی پرداخته است. این گزارش با اشاره به سفر اخیر بنسلمان به واشنگتن و استقبال گرم ترامپ، استدلال میکند که در حالی که محور واشنگتن-ریاض در حال تجربه یک «ماه عسل دوم» است، پرونده عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی که قرار بود نگین این توافقات باشد، عملاً به حاشیه رانده شده و در سردترین وضعیت خود قرار دارد. تحلیلگر این موسسه معتقد است که دونالد ترامپ با رویکردی کاملاً معاملهگرانه، اولویتهای خود را تغییر داده است. رئیسجمهور آمریکا به دنبال «پول نقد» (سرمایهگذاری تریلیون دلاری) و «نفت ارزان» بود و بنسلمان هر دو را به او تقدیم کرد. در مقابل، ترامپ نیز آنچه ریاض میخواست (پیمان دفاعی و جایگاه متحد اصلی غیر ناتو) را ارائه داد. در این دادوستد دوجانبه، ترامپ به اهداف خود رسید و دیگر نیازی نمیبیند که برای راضی کردن رژیم صهیونیستی، فشار سیاسی سنگینی را برای یک توافق عادیسازی که در شرایط فعلی «هزینهبر و پیچیده» است، تحمل کند. از سوی دیگر، بنسلمان نیز با زیرکی استراتژیک، موفق شده است بدون پرداخت هزینه سیاسی عادیسازی، امتیازات امنیتی را از آمریکا بگیرد. ریاض با علم به اینکه کابینه راستگرای نتانیاهو هرگز با شرط «تشکیل کشور فلسطین» موافقت نخواهد کرد، این شرط را به عنوان مانعی غیرقابل عبور مطرح کرده است. عربستان اکنون در موقعیتی است که چتر امنیتی آمریکا را به دست آورده، بدون اینکه مجبور باشد با دولتی در تلآویو دست بدهد که درگیر جنگ غزه و لبنان است و محبوبیتش در جهان عرب به صفر رسیده است. این گزارش نتیجه میگیرد که رژیم صهیونیستی بزرگترین بازنده این گرم شدن روابط است. نتانیاهو امیدوار بود که مسیر بهبود روابط آمریکا و عربستان، لزوماً از «ایستگاه اورشلیم» بگذرد و عادیسازی، پیششرط امتیازات آمریکا به عربستان باشد. اما ترامپ با دور زدن رژیم صهیونیستی و معامله مستقیم با بنسلمان، عملاً اهرم فشار تلآویو را خنثی کرد. اکنون رژیم صهیونیستی نظارهگر اتحاد استراتژیک آمریکا و عربستان است، در حالی که خود پشت درهای بسته عادیسازی مانده است.#عربستان
https://www.meforum.org/mef-online/as-trump-and-saudi-prince-heat-up-ties-israel-normalization-left-out-in-the-cold
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۵:۵۷
معمای فقر در سرزمین ثروت؛ چرا شهروندان سعودی «وفور پول» را حس نمیکنند؟ روزنامه العربی الجدید در گزارشی تحلیلی به بررسی یک پارادوکس بزرگ در جامعه عربستان پرداخته است: چگونه کشوری که صندوق ثروت ملی آن تریلیون دلاری شده و تیتر اخبار جهان را با خریدهای لوکس پر کرده است، شهروندانش از فشار اقتصادی و کاهش قدرت خرید نالان هستند؟ این گزارش نشان میدهد که ارقام کلان رشد اقتصادی، لزوماً به معنای رفاه در سفره مردم نیست. تحلیلگران اقتصادی معتقدند که ساختار قرارداد اجتماعی در عربستان تغییر کرده است. دولت رفاهی سابق که بر پایه توزیع مستقیم پول نفت (یارانهها و استخدامهای دولتی) استوار بود، جای خود را به دولتی داده که بر شهروندان مالیات بر ارزش افزوده (۱۵ درصد) میبندد و یارانههای انرژی را حذف میکند. در واقع، دولت دست در جیب مردم کرده تا هزینههای گزاف تغییر ساختار اقتصاد را تأمین کند. عامل دیگر، تمرکز سرمایهگذاریها بر پروژههای «دیربازده» و «حیثیتی» است. درآمدهای نفتی به جای تزریق به بدنه جامعه یا افزایش حقوقها متناسب با تورم، صرف ابرپروژههایی مانند نئوم، خرید بازیکنان فوتبال و سرمایهگذاریهای خارجی میشود. این پولها در چرخه اقتصاد خرد داخلی گردش نمیکند و شهروند معمولی سعودی، تنها شاهد تورم ناشی از این پروژهها (به ویژه در بخش مسکن) است، بدون آنکه سهمی از سود آنها ببرد. این گزارش نتیجه میگیرد که طبقه متوسط سعودی تحت فشار دوگانه «هزینههای زندگی به سبک غربی» و «درآمدهای ثابت» قرار گرفته است. احساس عمومی این است که ثروت کشور در حال «بتنریزی» در بیابانها یا خروج از کشور است و شکاف میان «عربستان ثروتمند در اخبار» و «عربستان گران برای زندگی» روز به روز عمیقتر میشود.#عربستان
https://www.alaraby.co.uk/economy/لماذا-لا-يشعر-السعوديون-بوفرة-الأموال
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۵:۵۷
چرا کویت تابعیت هزاران نفر را لغو میکند؟حکم رسمی کویت مبنی بر سلب تابعیت از داعیۀ مشهور، طارق سویدان، صادر شد؛ اقدامی که بار دیگر توجهها را به کارزار گستردهٔ سلب تابعیت در کویت طی دو سال گذشته جلب کرده است. اما حکم مشخص نکرده است که سلب تابعیتِ طارق سویدان بر اساس کدام ماده صورت گرفته است.
سازمان حقوق بشری «MENA Rights Group» مستقر در ژنو اعلام کرد که تنها بین اوت تا دسامبر ۲۰۲۴ بیش از ۳۵ هزار نفر از تابعیت محروم شدهاند.....
ادامه مطلب:syaaq.com/35843 #سلب_تابعیت #شیخ_مشعل #کویت@melatedin/کانال ملت دین۱۲:۴۱
هجوم دلارهای نفتی به هالیوود؛ چرا ریاض به دنبال تصاحب پارامونت و برادران وارنر است؟وبسایت بیزینس اینسایدر در گزارشی تحلیلی به موج جدید و سهمگین ورود سرمایههای خلیج فارس به قلب صنعت سرگرمی آمریکا پرداخته است. طبق این گزارش، در حالی که غولهای رسانهای مانند «پارامونت» و «وارنر برادرز دیسکاوری» (WBD) با چالشهای مالی، کاهش ارزش سهام و جنگهای داخلی مدیریتی دست و پنجه نرم میکنند، صندوقهای ثروت ملی عربستان سعودی، قطر و ابوظبی به عنوان ناجیان ثروتمند و البته فرصتطلب وارد میدان شدهاند. اما در میان این بازیگران، استراتژی عربستان سعودی به رهبری صندوق سرمایهگذاری عمومی (PIF)، تهاجمیتر و هدفمندتر از سایرین به نظر میرسد و نشاندهنده یک دکترین دوگانه «سود و نفوذ» است.تحلیلگران معتقدند که اشتهای سیریناپذیر بنسلمان برای خرید سهام استودیوهای هالیوودی و پلتفرمهای استریم، در وهله اول از یک منطق اقتصادی قوی پیروی میکند. صنعت سرگرمی و رسانه، علیرغم نوسانات مقطعی، یکی از پرسودترین و آیندهدارترین صنایع جهان است. با تغییر الگوی مصرف جهانی به سمت محتوای دیجیتال و استریم، مالکیت بر «کتابخانههای محتوا» (IPs) و فرنچایزهای محبوب سینمایی، حکم چاههای نفت جدیدی را دارد که جریان درآمدی پایدار و ارزی را برای دوران پس از نفت تضمین میکند. برای ریاض که به دنبال تنوعبخشی به سبد درآمدی خود در چارچوب چشمانداز ۲۰۳۰ است، هالیوود نه یک تفریح، بلکه یک کلاس دارایی (Asset Class) با بازده سرمایه بالا محسوب میشود که میتواند موتور محرک اقتصاد غیرنفتی باشد.اما لایه دوم و عمیقتر این استراتژی، به مقوله «قدرت نرم» و «برندینگ ملی» باز میگردد. عربستان سعودی که سالها در رسانههای غربی با تصاویر منفی حقوق بشری، جنگ یمن و قتل خاشقجی بازنمایی میشد، اکنون دریافته است که بهترین راه برای تغییر این تصویر، نه جنگیدن با رسانهها، بلکه «خریدن» آنهاست. سرمایهگذاری در غولهایی مانند پارامونت، به ریاض کرسیهایی در هیئتمدیره میدهد که میتواند به صورت نامحسوس بر روایتها تأثیر بگذارد. حضور در بالاترین سطح تصمیمگیری صنعت سرگرمی، این قدرت را به عربستان میدهد تا چهرهای مدرن، اصلاحطلب و پیشرو از خود به جهان مخابره کند و با استفاده از جادوی سینما و پلتفرمهای جهانی، اثرات تبلیغات منفی علیه پادشاهی را خنثی نماید.در واقع، بنسلمان با یک تیر دو نشان میزند: هم دلارهای نفتی را در صنعتی با ارزش افزوده بالا پارک میکند تا سودهای کلان به جیب بزند، و هم از نفوذ فرهنگی هالیوود به عنوان یک سپر دفاعی برای ترمیم وجهه بینالمللی خود استفاده میکند. این گزارش نتیجه میگیرد که جنگ تصاحب پارامونت و WBD، تنها یک معامله تجاری نیست، بلکه بخشی از پروژه بزرگتر عربستان برای تبدیل شدن به یک ابرقدرت رسانهای است که در آن، روایتها به اندازه بشکههای نفت ارزش دارند.البته باید توجه داشت که عربستان و سایر کشورهای خلیج فارس سهمی در مدیریت این سکوها نخواهند داشت و تنها به نحوی غیر مستقیم بر آن نظارت خواهند داشت. زیرا که قرار است مدیریت این شرکتها به دست خانواده الیسون انجام گیرد
#عربستان
https://www.businessinsider.com/paramount-wbd-saudi-arabia-qatar-abu-dhabi-elllison-hostile-billions-2025-12
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۵:۲۱
سرنوشت «سپر دفاعی واحد»؛ پروژه نظامی خلیج فارس در آزمون تهدیدات منطقهای وبسایت تحلیلی «الخلیج آنلاین» در مقالهای تفصیلی به کالبدشکافی وضعیت کنونی «پروژه دفاع مشترک» کشورهای شورای همکاری خلیج فارس پرداخته است. در شرایطی که خاورمیانه با امواج سهمگین بیثباتی، از پیامدهای جنگ غزه تا تنشهای دریای سرخ و سایه سنگین رقابتهای ژئوپلیتیک روبروست، این پرسش کلیدی مطرح میشود که رویای دیرینه تشکیل یک بلوک نظامی منسجم عربی اکنون در چه مرحلهای قرار دارد؟ این گزارش استدلال میکند که اگرچه گامهای نهادی قابلتوجهی برداشته شده، اما مسیر تا رسیدن به یک «ناتوی خلیجی» واقعی همچنان ناهموار و پرچالش است. محور اصلی این تحولات، فعالسازی و تقویت «فرماندهی نظامی واحد» (Unified Military Command) مستقر در ریاض است. گزارش تأکید میکند که رهبران خلیج فارس بیش از پیش به این نتیجه رسیدهاند که چتر امنیتی سنتی غرب، اگرچه لازم است، اما دیگر به اندازه کافی و به تنهایی قابل اتکا نیست. از این رو، برگزاری مانورهای مشترک و تلاش برای یکپارچهسازی سیستمهای راداری و پدافند هوایی، از فاز تشریفاتی سالهای گذشته خارج شده و به یک ضرورت حیاتی تبدیل شده است. هدفگذاری جدید شورای همکاری، حرکت از «همکاریهای موردی و نمادین» به سمت «تکامل عملیاتی» است تا این کشورها بتوانند در برابر تهدیدات نامتقارن، حملات موشکی و پهپادی واکنشی سریع و هماهنگ نشان دهند. با این حال، تحلیلگران الخلیج آنلاین به موانع ساختاری عمیقی اشاره میکنند که سرعت پیشرفت این پروژه را کند کرده است. عدم یکپارچگی در سیستمهای تسلیحاتی (به دلیل خرید از منابع متنوع شامل آمریکا، اروپا و اخیراً چین)، تفاوت در دکترینهای نظامی و مهمتر از همه، «تفاوت دیدگاههای سیاسی» میان اعضا نسبت به تعریف دشمن و منشأ تهدیدات، از جمله چالشهای اصلی هستند. برای مثال، رویکرد دیپلماتیک و تعاملی برخی اعضا (مانند عمان یا قطر) در قبال پروندههای منطقهای، گاهی در تضاد با رویکرد امنیتی-نظامی اعضای دیگر قرار میگیرد که این امر مانع از شکلگیری یک «دکترین دفاعی واحد» میشود. بخش مهمی از این گزارش به تأثیر جنگ غزه و تحولات اخیر دریای سرخ بر شتابدهی به این پروژه اختصاص دارد. احساس ناامنی مشترک و تهدید خطوط کشتیرانی باعث شده تا گفتگوها درباره «امنیت دریایی» و حفاظت از کریدورهای انرژی جدیتر از همیشه دنبال شود. با این وجود، نویسنده هشدار میدهد که تا زمانی که اراده سیاسی قوی برای عبور از مفهوم سنتی «حاکمیت ملی» به نفع «امنیت جمعی» وجود نداشته باشد، این پروژه در سطح هماهنگیهای تاکتیکی باقی خواهد ماند و به یک اتحاد استراتژیک تمامعیار تبدیل نخواهد شد. آینده این طرح بیش از آنکه به خرید تسلیحات پیشرفته وابسته باشد، به همگرایی سیاسی در پایتختهای خلیج فارس گره خورده است.#عربستان #امارات #قطر #کویت #بحرین #عمان
https://alkhaleejonline.net/سياسة/في-ظل-التحديات-الإقليمية-أين-وصل-المشروع-الدفاعي-الخليجي؟
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies۱۵:۳۵
معمای انرژی و ژئوپلیتیک در دیتاسنترهای ۱۵ میلیارد دلاری مایکروسافت در ابوظبی بر اساس گزارش تحلیلی نشریه فوربز در دسامبر ۲۰۲۵، سرمایهگذاری عظیم مایکروسافت در زیرساختهای ابری و هوش مصنوعی امارات متحده عربی وارد فاز عملیاتی حساس و جدیدی شده است. تمرکز اصلی این تحلیل بر چرایی انتخاب ابوظبی به عنوان هاب منطقهای و چگونگی تأمین انرژی پایدار برای این تأسیسات غولپیکر است. طبق این گزارش، توسعه دیتاسنترها که بخشی از تعهد ۱۵.۲ میلیارد دلاری مایکروسافت تا سال ۲۰۲۹ محسوب میشود، تنها یک پروژه تجاری نیست، بلکه نقطه تلاقی «امنیت انرژی» و «استراتژی نوین ایالات متحده» در خلیج فارس است. پاشنه آشیل توسعه هوش مصنوعی در سطح جهانی، تأمین برق پایدار است. تحلیلگران فوربز اشاره میکنند که امارات با بهرهگیری هوشمندانه از نیروگاه هستهای «البرکة» که تأمینکننده بار پایه (Baseload) شبکه است و ترکیب آن با پروژههای خورشیدی عظیم شرکت «المصدر»، پاسخی استراتژیک به این چالش داده است. برخلاف بسیاری از کشورهای غربی که با موانع زیستمحیطی و شبکه فرسوده روبرو هستند، ابوظبی توانسته است انرژی پاک و پایداری را که مایکروسافت برای پردازشهای سنگین AI نیاز دارد، پیشاپیش تضمین کند. از منظر ژئوپلیتیک، این پروژه نماد تغییر موازنه در روابط واشنگتن-ابوظبی است. اعطای مجوز صادرات پیشرفتهترین تراشههای انویدیا به امارات و شراکت عمیق با هلدینگ G42، نتیجه مستقیم توافقنامههای امنیتی است که نفوذ چین را در زیرساختهای دیجیتال امارات محدود کرده است. در واقع، امارات با پذیرش استانداردهای نظارتی سختگیرانه آمریکا، خود را به عنوان «منطقه امن» (Safe Zone) برای پردازش دادههای حساس و استقرار تکنولوژیهای پیشرفته آمریکایی در خاورمیانه تثبیت کرده است. سال ۲۰۲۶ به عنوان نقطه عطف این تحولات تعیین شده است؛ زمانی که فازهای اصلی دیتاسنترها وارد مدار میشوند. این حرکت نشاندهنده گذار امارات از اقتصاد سنتی نفتی به مدلی از «سرمایهداری دادهمحور» است که در آن دولت نه تنها رگولاتور، بلکه از طریق بازوهایی مانند G42، شریک اصلی غولهای سیلیکونولی است. این استراتژی، فاصله تکنولوژیک امارات را با سایر رقبای منطقهای به طرز چشمگیری افزایش داده و این کشور را به دروازه انحصاری هوش مصنوعی برای بازارهای نوظهور تبدیل میکند.#امارات
https://www.forbes.com/sites/guneyyildiz/2025/12/09/uae-2026-what-powers-microsofts-15-billion-abu-dhabi-data-centers/
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies۱۶:۳۸
خیز امارات برای افزایش صادرات LNG همگام با رشد تقاضای جهانیامارات متحده عربی اعلام کرده است که در راستای پاسخگویی به تقاضای فزاینده جهانی که از سرمایهگذاریهای کنونی در بخش عرضه پیشی گرفته، صادرات گاز طبیعی مایع (LNG) خود را افزایش میدهد. سهیل المزروعی، وزیر انرژی امارات، در حاشیه «هفته مالی ابوظبی» با تأیید هشدار همتای قطری خود مبنی بر کمبود سرمایهگذاری برای تولید بیشتر، تأکید کرد که برنامههای این کشور فراتر از تأمین نیاز داخلی است و بر توسعه صادرات تمرکز دارد. سعد الکعبی، وزیر انرژی قطر، پیشتر پیشبینی کرده بود که با افزایش مصرف انرژی ناشی از گسترش هوش مصنوعی، تقاضای جهانی از ۴۰۰ میلیون تن فعلی به ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۳۵ خواهد رسید.در همین راستا، امارات بر پروژه شاخص «الانجی رویس» در ابوظبی تمرکز کرده است؛ نخستین تأسیسات در منطقه منا (MENA) که با انرژی پاک فعالیت خواهد کرد. این پروژه با دو خط تولید ۴.۸ میلیون تنی، ظرفیت تولید ادنوک (شرکت ملی نفت ابوظبی) را بیش از دو برابر کرده و تا پایان سال ۲۰۲۸ به حدود ۱۵ میلیون تن در سال میرساند. پروژه رویس که تاکنون قراردادهای بلندمدتی با آلمان و شل امضا کرده، بخشی از راهبرد بازوی سرمایهگذاری ادنوک (XRG) برای دستیابی به ظرفیت گاز و الانجی ۲۰ تا ۲۵ میلیون تنی تا سال ۲۰۳۵ است.#امارات
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۰:۴۶
الگوی تنوع؛ چرا امارات قویترین رشد را در GCC داشت؟صندوق بینالمللی پول (IMF) اعلام کرد که امارات متحده عربی در سال ۲۰۲۵، با پیشی گرفتن از همسایگان خود، قویترین رشد اقتصادی را در میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به ثبت رسانده است. جهاد ازعور، مدیر بخش خاورمیانه و آسیای مرکزی این نهاد، در حاشیه «هفته مالی ابوظبی» تصریح کرد که عملکرد نیرومند ابوظبی و ثمردهی راهبردهای بلندمدت برای کاهش وابستگی به نفت، موتور محرک اصلی این موفقیت بودهاند. او تأکید کرد که سرمایهگذاری در فناوریهای نوین و هوش مصنوعی (AI) اکنون به اولویت راهبردی و محور رقابتپذیری اقتصادی در منطقه تبدیل شده و بخش مالی و فینتک نیز نقشی فزاینده در تعمیق بازارها ایفا میکنند.برپایه ارزیابی صندوق بینالمللی پول، منطقه خلیج فارس با وجود عدم قطعیتهای جهانی نظیر جنگهای تعرفهای و تنشهای ژئوپلیتیک، به لطف سه عامل «رشد قدرتمند بخش غیرنفتی»، «افزایش تولید نفت» و «رونق گردشگری و تجارت»، ثبات خود را حفظ کرده است. گزارشهای تکمیلی نیز نرخ تورم منطقه را در سطح پایینِ حدود ۲ درصد برآورد کردهاند. با این حال، ازعور خاطرنشان کرد که سال ۲۰۲۶ نیازمند نظارت دقیق بر نرخ تورم و بازارهای مالی است، هرچند امارات با توسعه شتابان بخشهای لجستیک، انرژیهای تجدیدپذیر و خدمات دیجیتال، موقعیت خود را به عنوان قطب نوآوری و ثبات اقتصادی در منطقه تثبیت کرده است.#امارات
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۶:۰۱
نبرد روایتها در واشنگتن؛ رقابت سنگین رژیم صهیونیستی و قطر برای تسخیر افکار عمومی آمریکا وبسایت «عربی ۲۱» به نقل از روزنامه عبری «هاآرتص» گزارشی تحلیلی منتشر کرده که پرده از یک جبهه جنگ دیگر، موازی با جنگ غزه برمیدارد: نبرد برای تسخیر «قلبها و مغزها» در ایالات متحده. این گزارش تشریح میکند که چگونه تلآویو و دوحه در حال حاضر درگیر یک رقابت شدید لابیگری و رسانهای هستند تا روایت غالب در واشنگتن را به نفع خود تغییر دهند و بر تصمیمگیریهای سیاسی کاخ سفید تأثیر بگذارند. طبق این تحلیل، استراتژی رژیم صهیونیستی بر تخریب چهره قطر متمرکز است. لابیهای هوادار رژیم صهیونیستی و مقامات تلآویو تلاش میکنند با برجسته کردن میزبانی قطر از رهبران حماس، دوحه را نه به عنوان یک میانجی بیطرف، بلکه به عنوان «حامی تروریسم» معرفی کنند. آنها با استفاده از ابزارهای رسانهای و فشار بر کنگره، سعی دارند این گزاره را جا بیندازند که اتحاد با قطر با منافع امنیت ملی آمریکا در تضاد است و واشنگتن باید فشار حداکثری بر این کشور حاشیه خلیج فارس وارد کند. در سوی مقابل، قطر از «قدرت نرم» و اهرمهای دیپلماتیک خود بهره میبرد. دوحه خود را به عنوان «میانجی ضروری» و تنها کانال ارتباطی مؤثر برای آزادی گروگانها و مدیریت بحرانهای منطقهای معرفی میکند. هاآرتص اشاره میکند که سرمایهگذاریهای کلان قطر در دانشگاههای آمریکایی، اندیشکدهها و رسانهها در سالهای گذشته، اکنون به کمک این کشور آمده است. قطر با تأکید بر میزبانی از پایگاه هوایی العدید (بزرگترین پایگاه آمریکا در منطقه)، خود را متحدی استراتژیک نشان میدهد که نمیتوان آن را نادیده گرفت. این گزارش تأکید میکند که میدان این نبرد تنها راهروهای کنگره نیست، بلکه دانشگاههای آمریکا و فضای مجازی نیز به صحنه درگیری تبدیل شدهاند. در حالی که رژیم صهیونیستی بر روایتهای مربوط به یهودستیزی و امنیت تمرکز دارد، قطر و بازوهای رسانهای آن بر مسائل حقوق بشری و رنج غیرنظامیان غزه مانور میدهند. در نهایت، تحلیلگر هاآرتص نتیجه میگیرد که علیرغم نفوذ سنتی و قدرتمند رژیم صهیونیستی در سیاست آمریکا، قطر ثابت کرده است که رقیبی دستوپابسته نیست. پیچیدگی وابستگی آمریکا به قطر برای حل پروندههای منطقهای (از جمله تعامل با طالبان و ایران)، تلاشهای رژیم صهیونیستی برای منزوی کردن دوحه را با بنبست مواجه کرده است.#قطر
https://arabi21.com/story/1724728/هآرتس-إسرائيل-وقطر-تتنافسان-على-كسب-قلوب-وعقول-الأمريكيين
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies۱۶:۳۹
توافق شرکت اماراتی با دولت افغانستان برای توسعه دو شریان حیاتی تجاریشرکت بنادر دبی (DP World) اعلام کرد که توافقنامهای را با دولت افغانستان برای توسعه و بهرهبرداری از دو مورد از مهمترین گذرگاههای مرزی زمینی این کشور، یعنی « تورخم » و « هیراتان » ، به امضا رسانده است. این مشارکت که در قالب یک طرح دولتی-خصوصی انجام میشود، گامی حیاتی در جهت مدرنسازی دروازههای اصلی تجارت افغانستان و تقویت جایگاه آن به عنوان یک کریدور عبور استراتژیک میان آسیای مرکزی و جنوبی به شمار میرود.گذرگاههای تورخم (در مرز پاکستان) و هیراتان (در مرز ازبکستان) شریانهای حیاتی برای تجارت چند میلیارد دلاری سالانه افغانستان با همسایگانش هستند؛ بهطوری که حجم تجارت دوجانبه تنها با پاکستان در سال ۲۰۲۴ از مرز ۱.۶ میلیارد دلار فراتر رفته است. با این حال، زیرساختهای قدیمی و رویههای دستی، مانع بزرگی در برابر کارایی و ایمنی این جابجایی کالاها ایجاد کردهاند.بر اساس مفاد این قرارداد، DP World پیش از نهایی شدن امتیاز بهرهبرداری، یک مطالعه امکانسنجی فنی و مالی جامع انجام خواهد داد. پیشبینی میشود این پروژه شامل بهروزرسانی کامل زیرساختها، استقرار سامانههای پیشرفته جابجایی بار و دیجیتالیسازی کامل عملیات مرزی باشد تا کارایی، ایمنی و قابلیت اطمینان تجارت فرامرزی افزایش یابد. با وجود این همکاری، دولت افغانستان وظایف حاکمیتی خود از جمله گمرک، مهاجرت و امنیت را حفظ خواهد کرد و این پروژه اولویت استخدام و توسعه مهارتهای نیروی کار محلی را نیز در دستور کار دارد.#امارات
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۱:۳۲
تشدید مواضع خصمانه شورای همکاری خلیجفارس علیه ایرانمواضع خصمانه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس علیه ایران در روزهای اخیر بیش از پیش تشدید شده و به تنشهای لفظی میان مقامات دو طرف دامن زده است. در تازهترین رویداد، دبیرکل این شورا، در روزهای ۷ و ۸ دسامبر، مجموعهای از اظهارات تند و کمسابقه را مطرح کرد. البدیوی با محکوم کردن سخنان اخیر مقامهای ایرانی، این اظهارات را «حاوی مغالطات و ادعاهای باطل» دانست و گفت با اصول منشور سازمان ملل، حقوق بینالملل و قواعد حسن همجواری همخوانی ندارد. به گفته او، این مواضع نهتنها حاکمیت بحرین را مخدوش میکند، بلکه «حق» امارات متحده عربی بر جزایر سهگانه و نیز «مالکیت مشترک عربستان سعودی و کویت بر میدان گازی الدره» را زیر سؤال میبرد.این موضعگیریها پس از جدل لفظی البدیوی با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران، در حاشیه مجمع دوحه ۲۰۲۵ شدت گرفت و با موجی از واکنشهای رسانهای و سیاسی در کشورهای عضو شورا همراه شد. دبیرکل شورای همکاری در ادامه، حمله موشکی ژوئن گذشته ایران به پایگاه آمریکایی العدید را مصداق نقض حاکمیت قطر دانست و آن را نشانهای از بیاعتنایی تهران به اصل حسن همجواری توصیف کرد.البدیوی با اشاره به پیشینه اختلاف بر سر میدان گازی آرش، مدعی شد این میدان که در سال ۱۹۶۷ کشف شده، از نگاه شورای همکاری بهطور کامل در آبهای کویت و منطقه مشترک سعودی–کویتی قرار دارد و هرگونه ادعای ایران درباره آن را مردود خواند. او در عین حال تأکید کرد شورای همکاری، علیرغم این تنشها، همچنان بر گفتوگو، راهحلهای دیپلماتیک و پرهیز از تشدید بحران تأکید دارد و از ایران میخواهد از اینگونه اظهارات بیاعتمادساز خودداری کند.کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۵:۲۱
خط آهن ۳۰۰ کیلومتری: اتصال ریاض به دوحه در دو ساعتعربستان سعودی و قطر توافقنامهای تاریخی برای ساخت خط آهن سریعالسیر بین پایتختهای خود امضا کردند، اقدامی که نشاندهنده بهبود چشمگیر روابط دو کشور پس از سالها تنش است. بر اساس بیانیه رسمی عربستان، این خط ریلی برقی مسافری، فرودگاه بینالمللی ملک سلمان در ریاض را به فرودگاه حمد در دوحه متصل میکند و شهرهای سعودی الهفوف و دمام نیز در مسیر آن قرار خواهند داشت. سرعت قطارها بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود و سفر بین دو پایتخت حدود دو ساعت طول میکشد، در حالی که پرواز مستقیم نزدیک به ۹۰ دقیقه است.این پروژهٔ استراتژیک، که پیشبینی میشود ظرف شش سال به اتمام برسد، ظرفیت جابجایی سالانهٔ ۱۰ میلیون مسافر را دارد و حدود ۳۰ هزار فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم ایجاد خواهد کرد. ارزش اقتصادی این پروژه تقریباً ۱۱۵ میلیارد ریال سعودی (۳۰/۷ میلیارد دلار) برآورد شده است.انتظار میرود این مسیر با ایجاد فرصتهای جدید در تجارت و گردشگری، به یکی از اصلیترین کریدورهای حمل و نقل منطقهای تبدیل شود و با اهداف چشمانداز ۲۰۳۰ عربستان و قطر همسو باشد.توافقنامه طی دیدار امیر قطر، شیخ تمیم بن حمد آل ثانی، با ولیعهد عربستان، محمد بن سلمان در ریاض امضا شد. روابط دو کشور پس از بحران دیپلماتیک سال ۲۰۱۷ و قطع روابط توسط عربستان، امارات، بحرین و مصر، در ژانویه ۲۰۲۱ و با نشست العلا به طور رسمی بهبود یافت و از آن زمان همکاریهای سطح بالای دیپلماتیک و اقتصادی میان دو طرف بهطور مستمر ادامه داشته است.#عربستان #قطر
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies
۱۹:۴۴
توافق ابراهیم؛ قطعه گمشده پازل آمریکا برای مهار چین نشریه The Hill در یادداشتی تحلیلی و راهبردی به قلم کارشناسان سیاست خارجی، زاویه جدیدی از توافقهای عادیسازی روابط (توافق ابراهیم) را روشن کرده است. نویسنده استدلال میکند که برخلاف تصور رایج، این توافقها صرفاً یک پیمان صلح خاورمیانهای برای تامین امنیت رژیم صهیونیستی نیستند؛ بلکه در دکترین جدید واشنگتن، کارآمدترین ابزار برای مقابله با نفوذ رو به گسترش چین در غرب آسیا و فراتر از آن محسوب میشوند. تحلیلگر این نشریه معتقد است که ایالات متحده برای سالها در تله «چرخش به آسیا» (Pivot to Asia) گرفتار شده و تصور میکرد برای مهار چین باید خاورمیانه را رها کند. اما واقعیت میدانی نشان داد که خلأ حضور آمریکا فوراً توسط پکن و پروژه «کمربند و جاده» (BRI) پر میشود. اکنون، توافق ابراهیم به عنوان یک پادزهر عمل میکند؛ این پیمان با ایجاد یک بلوک اقتصادی و تکنولوژیک قدرتمند میان رژیم صهیونیستی (به عنوان قطب فناوری) و کشورهای خلیج فارس (به عنوان قطب سرمایه و انرژی)، جایگزینی جذاب برای مدل چینی ارائه میدهد. نقطه ثقل این استراتژی، رقابت بر سر «زیرساختهای آینده» است. در حالی که چین با دیپلماسی وام و ساخت بنادر به دنبال وابستگی کشورهاست، مدل آمریکایی بر پایه توافق ابراهیم، بر روی «توسعه بخش خصوصی» و «تکنولوژی پیشرفته» (مانند هوش مصنوعی، امنیت سایبری و انرژیهای پاک) تمرکز دارد. اتصال اکوسیستم فناوری رژیم صهیونیستی به بازارهای امارات و بحرین، عملاً نفوذ شرکتهای چینی مانند هواوی را در زیرساختهای حیاتی منطقه محدود میکند و یک «دیوار آتش» (Firewall) ژئوپلیتیک در برابر نفوذ دیجیتال پکن میسازد. این گزارش همچنین به طرحهایی مانند کریدور هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) اشاره میکند که بدون بسترسازی سیاسی توافق ابراهیم امکانپذیر نبود. این کریدور مستقیماً هژمونی لجستیکی چین را به چالش میکشد. نویسنده تاکید میکند که اگر واشنگتن بتواند عربستان سعودی را نیز به این حلقه اضافه کند، عملاً یک کمربند امنیتی-اقتصادی از مدیترانه تا خلیج فارس ایجاد کرده که مانع از تسلط چین بر گلوگاههای انرژی جهان میشود. در نهایت، نویسنده نتیجه میگیرد که موفقیت استراتژی آمریکا در برابر چین، نه در دریای جنوبی چین، بلکه در ریاض و ابوظبی رقم میخورد. گسترش توافق ابراهیم دیگر یک انتخاب دیپلماتیک برای صلح نیست، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای حفظ برتری جهانی ایالات متحده در قرن بیست و یکم است.#عربستان #امارات
https://thehill.com/opinion/international/5644521-abraham-accords-us-china-strategy/
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies۱۵:۲۷
نبرد الگوریتمها و دلارهای نفتی؛ چرا آمریکا در جنگ هوش مصنوعی به «خلیج فارس» محتاج است؟ وبسایت «عربی ۲۱» در تحلیلی راهبردی به بررسی تغییر معادلات قدرت در روابط ایالات متحده و کشورهای خلیج فارس پرداخته است. این گزارش با طرح این پرسش کلیدی که «چرا واشنگتن در رقابت نفسگیر هوش مصنوعی (AI) با پکن، ناگزیر به اتحاد با کشورهای عربی خلیج فارس است؟»، استدلال میکند که عصر وابستگی یکجانبه امنیتی خلیج فارس به آمریکا به پایان رسیده و اکنون واشنگتن برای پیروزی در جنگ سرد تکنولوژیک، به «سرمایه» و «انرژی» متحدان عرب خود نیازی حیاتی دارد. نویسنده گزارش تأکید میکند که توسعه زیرساختهای هوش مصنوعی نیازمند سرمایهگذاریهای نجومی است که حتی غولهای سیلیکونولی نیز به تنهایی از عهده آن برنمیآیند. در اینجا، صندوقهای ثروت حاکمیتی خلیج فارس (مانند PIF عربستان و Mubadala امارات) با نقدینگی صدها میلیارد دلاری خود وارد میدان میشوند. آمریکا دریافته است که اگر این سرمایههای سرگردان را جذب نکند، چین با آغوش باز پذیرای آنها خواهد بود. بنابراین، شراکتهای اخیر (مانند سرمایهگذاری مایکروسافت در G42 یا بلکراک در عربستان) تلاشی هدفمند برای هدایت دلارهای نفتی به سمت اکوسیستم فناوری آمریکاست. علاوه بر سرمایه، موضوع «انرژی» پاشنه آشیل صنعت هوش مصنوعی است. دیتاسنترهای نسل جدید برای پردازش دادهها برق بسیار زیادی مصرف میکنند. تحلیلگر عربی ۲۱ اشاره میکند که کشورهای خلیج فارس با داشتن منابع عظیم انرژی ارزان (هم فسیلی و هم تجدیدپذیر) و موقعیت جغرافیایی استراتژیک، بهترین گزینه برای میزبانی از «کارخانههای داده» آمریکا هستند. در واقع، واشنگتن به دنبال برونسپاری بخشی از بار انرژی هوش مصنوعی به منطقهای است که امنیت انرژی آن تضمین شده است. این گزارش همچنین به جنبه سلبی این استراتژی میپردازد: «محرومسازی چین». آمریکا با گره زدن زیرساختهای تکنولوژیک خلیج فارس به استانداردهای خود، عملاً تلاش میکند تا نفوذ شرکتهای چینی مانند هواوی را در منطقه قطع کند. واشنگتن با ارائه دسترسی انحصاری به تراشههای پیشرفته انویدیا و مدلهای زبانی بزرگ، کشورهای عربی را در دوراهی انتخاب قرار داده و آنها را وادار میکند تا بین تکنولوژی برتر آمریکا و سرمایهگذاریهای چین، اولی را انتخاب کنند. در نهایت، این تحلیل نتیجه میگیرد که کشورهای خلیج فارس دیگر تنها «پمپ بنزین جهان» نیستند، بلکه به «بانکداران انقلاب دیجیتال» تبدیل شدهاند. این جایگاه جدید به ریاض و ابوظبی قدرت چانهزنی بیسابقهای داده است تا در ازای سرمایهگذاری، خواستار انتقال تکنولوژی، بومیسازی صنایع و تضمینهای امنیتی محکمتر (مشابه پیمانهای دفاعی) شوند. آمریکا برای حفظ برتری خود بر اژدهای زرد، چارهای جز پذیرش این معامله بزرگ با متحدان خلیجی خود ندارد.#عربستان #امارات #قطر
https://arabi21.com/story/1724964/لماذا-تحتاج-أمريكا-إلى-الخليج-في-معركة-الذكاء-الاصطناعي-مع-الصين
کانال مطالعات خلیج فارس@PGulfStudies۱۵:۲۷