۳ اردیبهشت
حسن تو دایم بدین قرار نماندمست تو جاوید در خمار نماند
ای گل خندان نوشکفته نگه دارخاطر بلبل که نوبهار نماند
حسن دلاویز پنجه‌ایست نگارینتا به قیامت بر او نگار نماند
عاقبت از ما غبار ماند زنهارتا ز تو بر خاطری غبار نماند
پار گذشت آن چه دیدی از غم و شادیبگذرد امسال و همچو پار نماند
هم بدهد دور روزگار مرادتور ندهد دور روزگار نماند
سعدی شوریده بی‌قرار چراییدر پی چیزی که برقرار نماند
شیوه عشق اختیار اهل ادب نیستبل چو قضا آید اختیار نماند
#سعدی @chaameghazal
️
ای گل خندان نوشکفته نگه دارخاطر بلبل که نوبهار نماند
حسن دلاویز پنجه‌ایست نگارینتا به قیامت بر او نگار نماند
عاقبت از ما غبار ماند زنهارتا ز تو بر خاطری غبار نماند
پار گذشت آن چه دیدی از غم و شادیبگذرد امسال و همچو پار نماند
هم بدهد دور روزگار مرادتور ندهد دور روزگار نماند
سعدی شوریده بی‌قرار چراییدر پی چیزی که برقرار نماند
شیوه عشق اختیار اهل ادب نیستبل چو قضا آید اختیار نماند
#سعدی @chaameghazal
️۱۶:۵۱
۴ اردیبهشت
غنچه‌ی نوشکفته را مانَدنرگسِ نیم‌خفته را مانَد
دامن افشان گذشت و بازنگشتعمرِ از دست رفته را ماند
قد موزون او به جامه‌ی سرخسرو آتش گرفته را ماند
نیمه جان شد دل از تغافل یارصید از یاد رفته را ماند
سوز عشقِ تو خیزد از نفسمبوی در گل نهفته را ماند
رفته از ناله‌ی رهی تاثیرحرف بسیار گفته را ماند
#رهی_معیری @chaameghazal
دامن افشان گذشت و بازنگشتعمرِ از دست رفته را ماند
قد موزون او به جامه‌ی سرخسرو آتش گرفته را ماند
نیمه جان شد دل از تغافل یارصید از یاد رفته را ماند
سوز عشقِ تو خیزد از نفسمبوی در گل نهفته را ماند
رفته از ناله‌ی رهی تاثیرحرف بسیار گفته را ماند
#رهی_معیری @chaameghazal
۱۰:۴۴
عجب آن دلبر زیبا کجا شدعجب آن سرو خوش بالا کجا شد
میان ما چو شمعی نور می‌دادکجا شد ای عجب بی‌ما کجا شد
دلم چون برگ می‌لرزد همه روزکه دلبر نیم شب تنها کجا شد
برو بر ره بپرس از رهگذریانکه آن همراه جان افزا کجا شد
برو در باغ پرس از باغبانانکه آن شاخ گل رعنا کجا شد
برو بر بام پرس از پاسبانانکه آن سلطان بی‌همتا کجا شد
چو دیوانه همی‌گردم به صحراکه آن آهو در این صحرا کجا شد
دو چشم من چو جیحون شد ز گریهکه آن گوهر در این دریا کجا شد
ز ماه و زهره می‌پرسم همه شبکه آن مه رو بر این بالا کجا شد
چو آن ماست چون با دیگرانستچو این جا نیست او آن جا کجا شد
دل و جانش چو با الله پیوستاگر زین آب و گل شد لاکجا شد
بگو روشن که شمس الدین تبریزچو گفت الشمس لا یخفی کجا شد
#مولوی@chaameghazal️
میان ما چو شمعی نور می‌دادکجا شد ای عجب بی‌ما کجا شد
دلم چون برگ می‌لرزد همه روزکه دلبر نیم شب تنها کجا شد
برو بر ره بپرس از رهگذریانکه آن همراه جان افزا کجا شد
برو در باغ پرس از باغبانانکه آن شاخ گل رعنا کجا شد
برو بر بام پرس از پاسبانانکه آن سلطان بی‌همتا کجا شد
چو دیوانه همی‌گردم به صحراکه آن آهو در این صحرا کجا شد
دو چشم من چو جیحون شد ز گریهکه آن گوهر در این دریا کجا شد
ز ماه و زهره می‌پرسم همه شبکه آن مه رو بر این بالا کجا شد
چو آن ماست چون با دیگرانستچو این جا نیست او آن جا کجا شد
دل و جانش چو با الله پیوستاگر زین آب و گل شد لاکجا شد
بگو روشن که شمس الدین تبریزچو گفت الشمس لا یخفی کجا شد
#مولوی@chaameghazal
️۱۶:۵۰
۵ اردیبهشت
ما رخت خود به گوشه عزلت کشیده‌ایمدست از پیاله، پای ز صحبت کشیده‌ایم
مشکل به تازیانه محشر روان شودپایی که ما به دامن عزلت کشیده‌ایم
خون در دل نعیم بهشت برین کندمیلی که ما به دیده رغبت کشیده‌ایم
در دانه خوشه‌ای شده هر خوشه خرمنیتا خویش را به ملک قناعت کشیده‌ایم
گام نهنگ ساحل مقصود ما شده استاز بس که چار موجه کثرت کشیده‌ایم
گشته است توتیای قلم استخوان ماتا سرمه‌ای به چشم بصیرت کشیده‌ایم
گردیده است سیلی صرصر به شمع مادامان هر که را به شفاعت کشیده‌ایم
تا صبح رستخیز به دندان گزیدنی استدستی که ما ز دامن فرصت کشیده‌ایم
صبح وطن به شیر برون آورد مگرزهری که ما ز تلخی غربت کشیده‌ایم
گردیده است آب دل ما ز تشنگیتا قطره ای ز ابر مروت کشیده‌ایم
آسان نگشته است به آهنگ، ساز مایک عمر گوشمال نصیحت کشیده‌ایم
بوده است گوشه دل خود در جهان خاکجایی که ما نفس به فراغت کشیده‌ایم
صائب چو سرو و بید ز بی حاصلی مدامدر باغ روزگار خجالت کشیده‌ایم #صائب_تبریزی@chaameghazal️
مشکل به تازیانه محشر روان شودپایی که ما به دامن عزلت کشیده‌ایم
خون در دل نعیم بهشت برین کندمیلی که ما به دیده رغبت کشیده‌ایم
در دانه خوشه‌ای شده هر خوشه خرمنیتا خویش را به ملک قناعت کشیده‌ایم
گام نهنگ ساحل مقصود ما شده استاز بس که چار موجه کثرت کشیده‌ایم
گشته است توتیای قلم استخوان ماتا سرمه‌ای به چشم بصیرت کشیده‌ایم
گردیده است سیلی صرصر به شمع مادامان هر که را به شفاعت کشیده‌ایم
تا صبح رستخیز به دندان گزیدنی استدستی که ما ز دامن فرصت کشیده‌ایم
صبح وطن به شیر برون آورد مگرزهری که ما ز تلخی غربت کشیده‌ایم
گردیده است آب دل ما ز تشنگیتا قطره ای ز ابر مروت کشیده‌ایم
آسان نگشته است به آهنگ، ساز مایک عمر گوشمال نصیحت کشیده‌ایم
بوده است گوشه دل خود در جهان خاکجایی که ما نفس به فراغت کشیده‌ایم
صائب چو سرو و بید ز بی حاصلی مدامدر باغ روزگار خجالت کشیده‌ایم #صائب_تبریزی@chaameghazal
️۶:۴۰
سحر بلبل حکایت با صبا کردکه عشقِ رویِ گل با ما چه‌ها کرد
از آن رنگِ رُخَم، خون در دل افتادوز آن گلشن، به خارم مبتلا کرد
غلامِ همتِ آن نازنینمکه کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالمکه با من هر چه کرد آن آشنا کرد
گر از سلطان طمع کردم، خطا بودور از دلبر وفا جُستَم، جفا کرد
خوشش باد آن نسیمِ صبحگاهیکه دردِ شب نشینان را دوا کرد
نقابِ گل کَشید و زلفِ سُنبلگره بندِ قبای غنچه وا کرد
به هر سو بلبلِ عاشق در افغانتَنَعُّم از میان، بادِ صبا کرد
بشارت بَر به کویِ می فروشانکه حافظ توبه از زهدِ ریا کرد
وفا از خواجگانِ شهر با منکمالِ دولت و دین بوالوفا کرد #حافظ @chaameghazal️
از آن رنگِ رُخَم، خون در دل افتادوز آن گلشن، به خارم مبتلا کرد
غلامِ همتِ آن نازنینمکه کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالمکه با من هر چه کرد آن آشنا کرد
گر از سلطان طمع کردم، خطا بودور از دلبر وفا جُستَم، جفا کرد
خوشش باد آن نسیمِ صبحگاهیکه دردِ شب نشینان را دوا کرد
نقابِ گل کَشید و زلفِ سُنبلگره بندِ قبای غنچه وا کرد
به هر سو بلبلِ عاشق در افغانتَنَعُّم از میان، بادِ صبا کرد
بشارت بَر به کویِ می فروشانکه حافظ توبه از زهدِ ریا کرد
وفا از خواجگانِ شهر با منکمالِ دولت و دین بوالوفا کرد #حافظ @chaameghazal
️۱۶:۵۰
۶ اردیبهشت
هر که افتادهٔ آن جنبش قامت باشدبرنخیزد اگر آشوب قیامت باشد
یار اگر قاتل صاحب نظران خواهد بودحیف از آن کشته که چشمش به غرامت باشد
کار هر کس که بر آن ترک کمان‌دار افتادباید از جان هدف تیر ملامت باشد
تا ز خون چهره منقش نکنی لاف مزنعاشق آن است که دارای علامت باشد
ما که بستیم به دل نقش قد موزونشگو مؤذن ز پی بستن قامت باشد
در همه عمر به جز عشق نکردم کاریآه اگر حاصل این کار ندامت باشد
عهد کردم که به سر چشمهٔ کوثر نرومگر به پای خم می جای اقامت باشد
کی توان باده ننوشید در ایام بهارگر قدح ریخت سر شیشه سلامت باشد
نشود صدرنشین در می‌خانهٔ عشقآن که شایستهٔ محراب امامت باشد
هر چه گشتیم فروغی به جز از سایهٔ حقکس ندیدیم که خورشید کرامت باشد
دادگر داور بخشنده ملک ناصردینکه فلک پیرو او تا به قیامت باشد
#فروغی_بسطامی@chaameghazal
یار اگر قاتل صاحب نظران خواهد بودحیف از آن کشته که چشمش به غرامت باشد
کار هر کس که بر آن ترک کمان‌دار افتادباید از جان هدف تیر ملامت باشد
تا ز خون چهره منقش نکنی لاف مزنعاشق آن است که دارای علامت باشد
ما که بستیم به دل نقش قد موزونشگو مؤذن ز پی بستن قامت باشد
در همه عمر به جز عشق نکردم کاریآه اگر حاصل این کار ندامت باشد
عهد کردم که به سر چشمهٔ کوثر نرومگر به پای خم می جای اقامت باشد
کی توان باده ننوشید در ایام بهارگر قدح ریخت سر شیشه سلامت باشد
نشود صدرنشین در می‌خانهٔ عشقآن که شایستهٔ محراب امامت باشد
هر چه گشتیم فروغی به جز از سایهٔ حقکس ندیدیم که خورشید کرامت باشد
دادگر داور بخشنده ملک ناصردینکه فلک پیرو او تا به قیامت باشد
#فروغی_بسطامی@chaameghazal
۶:۴۰
حق را بطلب مسجد و میخانه کدام است؟از باده بگو، شیشه و پیمانه کدام است؟
محراب دل آن جلوهٔ آغوش فریب استنشناخته‌ام کعبه و بتخانه کدام است؟
بند از مژه برداشت خیال رخ ساقیای ابر ببین، گریهٔ مستانه کدام است؟
از صحبت صوفی منشان سوخت دماغمای باده پرستان، ره میخانه کدام است؟
سرتا سر این دشت، پر از جلوهٔ لیلی ستامّا نتوان گفت که جانانه کدام است؟
با هر سر خاری کششی هست، ندانمکآشوب فزای دل دیوانه کدام است؟
در بزم، حریفان همگی واقف رازنداز یار ندانیم که بیگانه کدام است؟
آن جلوه برد ره به سوای دل مابا برق مگویید سیه خانه کدام است؟
چون شمع حزین، از مژه‌ات دود برآیدبنمایم اگر گرمی افسانه کدام است؟ #حزین_لاهیجی@chaameghazal️
محراب دل آن جلوهٔ آغوش فریب استنشناخته‌ام کعبه و بتخانه کدام است؟
بند از مژه برداشت خیال رخ ساقیای ابر ببین، گریهٔ مستانه کدام است؟
از صحبت صوفی منشان سوخت دماغمای باده پرستان، ره میخانه کدام است؟
سرتا سر این دشت، پر از جلوهٔ لیلی ستامّا نتوان گفت که جانانه کدام است؟
با هر سر خاری کششی هست، ندانمکآشوب فزای دل دیوانه کدام است؟
در بزم، حریفان همگی واقف رازنداز یار ندانیم که بیگانه کدام است؟
آن جلوه برد ره به سوای دل مابا برق مگویید سیه خانه کدام است؟
چون شمع حزین، از مژه‌ات دود برآیدبنمایم اگر گرمی افسانه کدام است؟ #حزین_لاهیجی@chaameghazal
️۱۶:۵۰
۷ اردیبهشت
کتم اگرچه گشاد است، کفش من تنگ استتمام زندگی‌ام این چنین هماهنگ است
منی که زیره‌ٔ کفشم به رنگ هم هستند چرا دو جیب کتم هر کدام یک رنگ است؟
میان خانهٔ من تا محل کار حقیرقریب فاصله‌ای تا هزار فرسنگ است
دلم خوش است - خدا را هزار مرتبه شکر -به خانه‌ای که مجهز به سیستم زنگ است
ولی همیشه به جز من کسی در آنجا نیستو من همیشه برای کسی دلم تنگ است
#ناصر_فیض@chaameghazal
منی که زیره‌ٔ کفشم به رنگ هم هستند چرا دو جیب کتم هر کدام یک رنگ است؟
میان خانهٔ من تا محل کار حقیرقریب فاصله‌ای تا هزار فرسنگ است
دلم خوش است - خدا را هزار مرتبه شکر -به خانه‌ای که مجهز به سیستم زنگ است
ولی همیشه به جز من کسی در آنجا نیستو من همیشه برای کسی دلم تنگ است
#ناصر_فیض@chaameghazal
۱۰:۴۴
بگو به بارانببارد امشببشوید از رخغبارِ این کوچه باغ‌ها راکه در زلالشسَحَر بجویدز بی‌کران‌هاحضورِ ما را.
به جست‌وجوی کرانه‌هاییکه راهِ برگشت از آن ندانیممن و تو بیدار ومحوِ دیدارسبک‌تر از ماهتاب واز خوابروانه در شطِّ نور و نرماترانه‌ای بر لبان بادیمبه تن همه شرم‌و‌شوخِ ماندنبه جانِ جویان،روانِ پویانِ بامدادیم.
ندانم از دور و دور‌دستاننسیمِ لرزانِ بالِ مرغی‌ستو یا پیام از ستاره‌ای دورکه می‌کشاندبدان دیارانتمام بود و نبودِ ما را.
درین خموشی و پرده‌پوشیبه گوشِ آفاق می‌رساند،طنینِ شوق و سرودِ ما را.
چه شعرهاییکه واژه‌های برهنه امشبنوشته بر خاک و خار و خاراچه زادِ راهی بِه از رهاییشبی چنان سرخوش و گوارا!
درین شب پای مانده در قیرستاره سنگین و پا‌به‌زنجیرکرانه لرزان در ابرِ خونینتو دانی آری،تو دانی آریدلم ازین تنگنا گرفته.
بگو به بارانببارد امشببشوید از رخغبارِ این کوچه باغ‌ها راکه در زلالش سَحَر بجویدز بی‌کران‌هاحضورِ ما را.
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی @chaameghazal️
به جست‌وجوی کرانه‌هاییکه راهِ برگشت از آن ندانیممن و تو بیدار ومحوِ دیدارسبک‌تر از ماهتاب واز خوابروانه در شطِّ نور و نرماترانه‌ای بر لبان بادیمبه تن همه شرم‌و‌شوخِ ماندنبه جانِ جویان،روانِ پویانِ بامدادیم.
ندانم از دور و دور‌دستاننسیمِ لرزانِ بالِ مرغی‌ستو یا پیام از ستاره‌ای دورکه می‌کشاندبدان دیارانتمام بود و نبودِ ما را.
درین خموشی و پرده‌پوشیبه گوشِ آفاق می‌رساند،طنینِ شوق و سرودِ ما را.
چه شعرهاییکه واژه‌های برهنه امشبنوشته بر خاک و خار و خاراچه زادِ راهی بِه از رهاییشبی چنان سرخوش و گوارا!
درین شب پای مانده در قیرستاره سنگین و پا‌به‌زنجیرکرانه لرزان در ابرِ خونینتو دانی آری،تو دانی آریدلم ازین تنگنا گرفته.
بگو به بارانببارد امشببشوید از رخغبارِ این کوچه باغ‌ها راکه در زلالش سَحَر بجویدز بی‌کران‌هاحضورِ ما را.
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی @chaameghazal
️۱۶:۵۸