#رهبری به سبک #هارمونی#تکنیک
🪫 از فکر تا عمل؛ چرا ذهنم نمیذاره دستبهکار بشم؟میخواستم یه کار ساده بکنم...ولی یهو دیدم دارم دربارهی «بهترین روش انجام اون کار» تحقیق میکنم 🥲آشناست نه؟
واقعیت اینه که ما معمولاً کمبود انگیزه نداریم،مشکلمون ترجمهی فکر به عمله.بین خواستن و انجام دادن گیر میکنیم.خوشبینی غیرمحتاطانه، کمالگرایی یا انتظار برای لحظهی ایدهآل، اینا چیزایین که باعث میشن عملکردن رو عقب بندازیم و آخر روز فقط یه جمله تو ذهنمون میمونه: «بیا یه روز خوب دیگه هم رفت.»
حالا چرا عمل نمیکنیم؟کمالگرایی پنهان: «تا وقتی همهچی عالی نباشه، شروع نمیکنم.»انتظار برای لحظهی خاص: «یه وقت خوب میاد، اونموقع شروع میکنم.»خوشبینی غیرواقعبینانه: «الان وقت دارم، بعداً انجامش میدم.»مقایسهی ناسالم: «بقیه تو شرایط من بودن، بهتر پیش میرفتن.»سوگیری تأییدی: لحظههای سخت خودم رو با لحظههای اوج بقیه مقایسه میکنمو بعد برای خودم دلیل میسازم که «حتماً من مشکل دارم».
ذهنم درواقع داره دنبال شواهدی میگرده تا خودش رو قانع کنه که حق با اون افکار منفیههمین میشه که فلج عملکردی اتفاق میافته ذهن فعاله، اما بدن همچنان منتظر فرمان شروعه.
🪄 چند تکنیک برای عبور از این چرخه
۱. وکیل مدافع ذهنی
خودت رو توی دادگاهی تصور کن که دادستانش «منتقد درونیه».اما این بار، تو وکیل مدافعی.به جای سرزنش، از خودت دفاع کن: «عالیجناب موکل من هفتهی سختی داشته ولی هنوز تسلیم نشده.»«اون شاید کامل نباشه، ولی مسئولیتپذیره.»وقتی از سومشخص با خودت حرف میزنی،ذهنت از حالت تدافعی بیرون میاد و منطقیتر میشه.
۲. خنثی کردن بمب فکریهر وقت اون صدای سرزنشگر میاد که «بازم وقت تلف کردی»،بهش بگو: «نه عزیزم، این فقط یه نویزه.»با اسم گذاشتن روی فکر، ارزشش رو خنثی کن.اینطوری ذهن نمیتونه از یه فکر منفی، یه بحران واقعی بسازه.
۳. پخشکردن کارهاهمهچیز رو نذار برای روز آخر.تقسیم کار توی چند روز باعث میشه مغز حس کنترل داشته باشه،و عمل کردن تبدیل به عادت بشه، نه بحران.
۴. شکوه خیالیاون حس «در لحظهی آخر نجات پیدا کردن»؟بله، همونکه باعث میشه فکر کنیم تحت فشار بهتر کار میکنیم.درواقع فقط اضطراب رو پاداشدهی کردیم.این حس رو از تخت سلطنت ذهن پایین بکش، چون یه دام شیرینه.
۵. تفکر خاکستری«یا کامل انجامش میدم، یا بیخیالش میشم»یه طرز فکر قشنگ ولی خطرناکه.کار نیمبند، هنوز یه قدم جلوتر از هیچکارهست.پیشرفتهای کوچیک، دشمن کمالگراییان.
۶. تاکتیک شخصیروش دیگران الزاماً برای تو جواب نمیده.متدها رو امتحان کن، تنظیم کن، عوض کن.یادگیری واقعی یعنی کشف الگویی که با مغز و ریتم خودت سازگاره، نه کپی کردن دیگران.
در نهایت، هدف این تکنیکها اینه که ذهن از حالت قضاوت بیرون بیادو وارد فاز درگیری سازنده با عمل بشه جایی که حتی وقتی حال نداری،باز هم یه قدم کوچیک برمیداری.
در پست بعدی، میریم سراغ اینکه چطور میشه این "درگیری با عمل" رو به یه عادت پایدار تبدیل کرد.
هارمونی را برای #تغییر دنبال کن!ble.ir/changeharmony
🪫 از فکر تا عمل؛ چرا ذهنم نمیذاره دستبهکار بشم؟میخواستم یه کار ساده بکنم...ولی یهو دیدم دارم دربارهی «بهترین روش انجام اون کار» تحقیق میکنم 🥲آشناست نه؟
واقعیت اینه که ما معمولاً کمبود انگیزه نداریم،مشکلمون ترجمهی فکر به عمله.بین خواستن و انجام دادن گیر میکنیم.خوشبینی غیرمحتاطانه، کمالگرایی یا انتظار برای لحظهی ایدهآل، اینا چیزایین که باعث میشن عملکردن رو عقب بندازیم و آخر روز فقط یه جمله تو ذهنمون میمونه: «بیا یه روز خوب دیگه هم رفت.»
حالا چرا عمل نمیکنیم؟کمالگرایی پنهان: «تا وقتی همهچی عالی نباشه، شروع نمیکنم.»انتظار برای لحظهی خاص: «یه وقت خوب میاد، اونموقع شروع میکنم.»خوشبینی غیرواقعبینانه: «الان وقت دارم، بعداً انجامش میدم.»مقایسهی ناسالم: «بقیه تو شرایط من بودن، بهتر پیش میرفتن.»سوگیری تأییدی: لحظههای سخت خودم رو با لحظههای اوج بقیه مقایسه میکنمو بعد برای خودم دلیل میسازم که «حتماً من مشکل دارم».ذهنم درواقع داره دنبال شواهدی میگرده تا خودش رو قانع کنه که حق با اون افکار منفیه
همین میشه که فلج عملکردی اتفاق میافته ذهن فعاله، اما بدن همچنان منتظر فرمان شروعه.🪄 چند تکنیک برای عبور از این چرخه
۱. وکیل مدافع ذهنیخودت رو توی دادگاهی تصور کن که دادستانش «منتقد درونیه».اما این بار، تو وکیل مدافعی.به جای سرزنش، از خودت دفاع کن: «عالیجناب موکل من هفتهی سختی داشته ولی هنوز تسلیم نشده.»«اون شاید کامل نباشه، ولی مسئولیتپذیره.»وقتی از سومشخص با خودت حرف میزنی،ذهنت از حالت تدافعی بیرون میاد و منطقیتر میشه.
۲. خنثی کردن بمب فکریهر وقت اون صدای سرزنشگر میاد که «بازم وقت تلف کردی»،بهش بگو: «نه عزیزم، این فقط یه نویزه.»با اسم گذاشتن روی فکر، ارزشش رو خنثی کن.اینطوری ذهن نمیتونه از یه فکر منفی، یه بحران واقعی بسازه. ۳. پخشکردن کارهاهمهچیز رو نذار برای روز آخر.تقسیم کار توی چند روز باعث میشه مغز حس کنترل داشته باشه،و عمل کردن تبدیل به عادت بشه، نه بحران. ۴. شکوه خیالیاون حس «در لحظهی آخر نجات پیدا کردن»؟بله، همونکه باعث میشه فکر کنیم تحت فشار بهتر کار میکنیم.درواقع فقط اضطراب رو پاداشدهی کردیم.این حس رو از تخت سلطنت ذهن پایین بکش، چون یه دام شیرینه. ۵. تفکر خاکستری«یا کامل انجامش میدم، یا بیخیالش میشم»یه طرز فکر قشنگ ولی خطرناکه.کار نیمبند، هنوز یه قدم جلوتر از هیچکارهست.پیشرفتهای کوچیک، دشمن کمالگراییان. ۶. تاکتیک شخصیروش دیگران الزاماً برای تو جواب نمیده.متدها رو امتحان کن، تنظیم کن، عوض کن.یادگیری واقعی یعنی کشف الگویی که با مغز و ریتم خودت سازگاره، نه کپی کردن دیگران.در نهایت، هدف این تکنیکها اینه که ذهن از حالت قضاوت بیرون بیادو وارد فاز درگیری سازنده با عمل بشه جایی که حتی وقتی حال نداری،باز هم یه قدم کوچیک برمیداری.در پست بعدی، میریم سراغ اینکه چطور میشه این "درگیری با عمل" رو به یه عادت پایدار تبدیل کرد.
هارمونی را برای #تغییر دنبال کن!ble.ir/changeharmony
۱۰:۳۶