۲۷ فروردین
۲۰:۳۸
۲۸ فروردین
۲۰:۰۳
۲۹ فروردین
۲۰:۲۱
۳۰ فروردین
۲۰:۲۷
دوپامین توی بدن اکثر جانوران تولید میشه و پیشسازش یک آمینواسید به نام تیروزین هست که از طریق آنزیمی به نام تیروزین هیدروکسیلاز (TH) تبدیل میشه به مادهای به نام L-DOPA و این L-DOPA از طریق واکنش با یه آنزیم دیگه به نام اِلآمینواسیددیکَربوکسیلاز (AADC) تبدیل میشه به دیهیدروکسیفِناِتیلآمین که به اختصار بهش میگیم دوپامین.
این ماده هر روز توی بدن اکثر ما به میزان کافی ترشح میشه و توی فرایندهای حیاتی و زیادی دخیله از جمله تمرکز، توجه، یادگیری، خُلق، لذت، انگیزش، هیجان، حتی تنظیم حرکات بدن، تنظیم تنگی عروق، تنظیم میزان اسید معده و خیلی فرایندهای دیگه!
🫱 همونطور که پیشتر گفته بودیم، دوپامین هم به عنوان هورمون وجود داره هم به عنوان نوروترنزمیتر. در برخی شرایط اثرش تحریکیه، یعنی باعث تحریک نورونها میشه ولی در برخی شرایط هم اثرش مهاریه، یعنی فعالیت نورونها رو مهار میکنه و کاهش میده.
اینکه دوپامین چه تاثیری بذاره، بستگی به این داره که روی کدوم گیرنده اثر کنه. ما انواع مختلفی از گیرندههای دوپامینی رو داریم مثل D1 و D2 و D3 و D4 که هرکدوم کارشون کاملاً متفاوته و بخشهای متفاوتی از بدن وجود دارن. در واقع فعالیت مربوط به شادی، مربوط به تحریک گیرندههای دوپامینیایه که توی نواحیای مثل تگمنتوم شکمی¹ یا هسته آکومبنس² هستن.
از طرفی دیگه دوپامین به عنوان هورمون کلی کار دیگه هم میکنه. مثلاً اگه گیرندههای دوپامینی موجود در سیستم قلبی-عروقی تحریک بشن رگها تنگ میشن یا مثلاً اگه گیرندههای دوپامینی موجود در معده تحریک بشن، ترشح اسید معده افزایش پیدا میکنه و فرد حالت تهوع میگیره. اصلاً بخاطر همینه که یکی از رایجترین داروهای ضدتهوع (متوکلوپیرامید³) کارش اینه که پیامهای دوپامینی رو توی دستگاه گوارش کاهش بده یا به اصطلاح عامیانه، دوپامین اون ناحیه رو بیاره پایین!
پس نمیتونیم بگیم بالا بودن دوپامین یعنی شاد بودن. خیلی وقتها بالا بودن دوپامین یعنی حالت تهوع! از طرفی هم نمیتونیم بگیم دوپامین بالا لزوماً یعنی شادی. بعضی وقتها، بعضی از پیامهای دوپامینی بعضی از نواحی مغز، اگه افزایش پیدا کنن باعث اضطراب، وسواس یا پرنویا میشه. برای همین بعضی از داروهای ضداضطرابی که داریم، کارشون اینه که دوپامین بعضی از نواحی مغز رو بیارن پایین. به این خانوادهی دارویی میگیم آنتیسایکوتیک⁴، چون برای بیماریهای سایکوتیک (دارای توهم) هم تجویز میشن.
ولی با این همه، دوپامین مسئول سرخوشی، لذت، #تمرکز و #توجه، #یادگیری و از این قبیل مسائل شناختی هم هست. برای همین خیلیها برای تقویت اون مهارتهای شناختیشون یا برای لذت بردن، میرن سراغ مصرف یکسری مواد که پیامهای دوپامینیشون رو ببرن بالا. ما به این مواد میگیم مواد محرک سیستم اعصاب مرکزی. معروفترینهاشونم کوکائین و متامفتامین و متیلفنیدیت و دکستروآمفتامین هستن.
خیلی از این مواد ممکنه باعث بشن فرد بهشون #اعتیاد پیدا کنه و سیستم دوپامینرژیک مغزش آسیب ببینه و فرایندهای شناختیش دچار مشکل بشن و اختلالات مختلف پیدا کنه. ولی بعضیهاشون هم توی پزشکی کاربرد مفید دارن و اگه پزشک صلاح ببینه تجویزشون کنه میتونن خیلی کمککننده باشن و بیماریهای زیادی از جمله اختلالات نقص توجه و تمرکز و #بیشفعالی و نارکولپسی⁵ (حملهی #خواب) و امثالهم رو درمان کنن.
¹ Ventral Tegmental Area (VTA)² Nucleus Accumbens³ Metoclopramide⁴ Antipsychotic⁵ Narcolepsy
Credit: B2n.ir/j73490 Credit: B2n.ir/a20806
سالکسایدکدلیکپژوه
یادداشتی که خوندید سومین پست از پروندهٔ #انتقالدهندههای_عصبی دنیای شناخت است.
️اگر محتواهای نوروساینسی ما مثل پروندهٔ #مغز_شگفتانگیز رو دوست داشتید این پرونده هم براتون جذاب خواهد بود.
@CognitionWorld
این ماده هر روز توی بدن اکثر ما به میزان کافی ترشح میشه و توی فرایندهای حیاتی و زیادی دخیله از جمله تمرکز، توجه، یادگیری، خُلق، لذت، انگیزش، هیجان، حتی تنظیم حرکات بدن، تنظیم تنگی عروق، تنظیم میزان اسید معده و خیلی فرایندهای دیگه!
🫱 همونطور که پیشتر گفته بودیم، دوپامین هم به عنوان هورمون وجود داره هم به عنوان نوروترنزمیتر. در برخی شرایط اثرش تحریکیه، یعنی باعث تحریک نورونها میشه ولی در برخی شرایط هم اثرش مهاریه، یعنی فعالیت نورونها رو مهار میکنه و کاهش میده.
اینکه دوپامین چه تاثیری بذاره، بستگی به این داره که روی کدوم گیرنده اثر کنه. ما انواع مختلفی از گیرندههای دوپامینی رو داریم مثل D1 و D2 و D3 و D4 که هرکدوم کارشون کاملاً متفاوته و بخشهای متفاوتی از بدن وجود دارن. در واقع فعالیت مربوط به شادی، مربوط به تحریک گیرندههای دوپامینیایه که توی نواحیای مثل تگمنتوم شکمی¹ یا هسته آکومبنس² هستن.
از طرفی دیگه دوپامین به عنوان هورمون کلی کار دیگه هم میکنه. مثلاً اگه گیرندههای دوپامینی موجود در سیستم قلبی-عروقی تحریک بشن رگها تنگ میشن یا مثلاً اگه گیرندههای دوپامینی موجود در معده تحریک بشن، ترشح اسید معده افزایش پیدا میکنه و فرد حالت تهوع میگیره. اصلاً بخاطر همینه که یکی از رایجترین داروهای ضدتهوع (متوکلوپیرامید³) کارش اینه که پیامهای دوپامینی رو توی دستگاه گوارش کاهش بده یا به اصطلاح عامیانه، دوپامین اون ناحیه رو بیاره پایین!
پس نمیتونیم بگیم بالا بودن دوپامین یعنی شاد بودن. خیلی وقتها بالا بودن دوپامین یعنی حالت تهوع! از طرفی هم نمیتونیم بگیم دوپامین بالا لزوماً یعنی شادی. بعضی وقتها، بعضی از پیامهای دوپامینی بعضی از نواحی مغز، اگه افزایش پیدا کنن باعث اضطراب، وسواس یا پرنویا میشه. برای همین بعضی از داروهای ضداضطرابی که داریم، کارشون اینه که دوپامین بعضی از نواحی مغز رو بیارن پایین. به این خانوادهی دارویی میگیم آنتیسایکوتیک⁴، چون برای بیماریهای سایکوتیک (دارای توهم) هم تجویز میشن.
ولی با این همه، دوپامین مسئول سرخوشی، لذت، #تمرکز و #توجه، #یادگیری و از این قبیل مسائل شناختی هم هست. برای همین خیلیها برای تقویت اون مهارتهای شناختیشون یا برای لذت بردن، میرن سراغ مصرف یکسری مواد که پیامهای دوپامینیشون رو ببرن بالا. ما به این مواد میگیم مواد محرک سیستم اعصاب مرکزی. معروفترینهاشونم کوکائین و متامفتامین و متیلفنیدیت و دکستروآمفتامین هستن.
خیلی از این مواد ممکنه باعث بشن فرد بهشون #اعتیاد پیدا کنه و سیستم دوپامینرژیک مغزش آسیب ببینه و فرایندهای شناختیش دچار مشکل بشن و اختلالات مختلف پیدا کنه. ولی بعضیهاشون هم توی پزشکی کاربرد مفید دارن و اگه پزشک صلاح ببینه تجویزشون کنه میتونن خیلی کمککننده باشن و بیماریهای زیادی از جمله اختلالات نقص توجه و تمرکز و #بیشفعالی و نارکولپسی⁵ (حملهی #خواب) و امثالهم رو درمان کنن.
¹ Ventral Tegmental Area (VTA)² Nucleus Accumbens³ Metoclopramide⁴ Antipsychotic⁵ Narcolepsy
Credit: B2n.ir/j73490 Credit: B2n.ir/a20806
سالکسایدکدلیکپژوه
یادداشتی که خوندید سومین پست از پروندهٔ #انتقالدهندههای_عصبی دنیای شناخت است.
️اگر محتواهای نوروساینسی ما مثل پروندهٔ #مغز_شگفتانگیز رو دوست داشتید این پرونده هم براتون جذاب خواهد بود.
@CognitionWorld
۲۰:۲۹
۳۱ فروردین
۲۰:۱۶
۲ اردیبهشت
۲۰:۱۷
۲۰:۱۷
۳ اردیبهشت
نوروفارماکولوژی: علم مطالعهی اثر داروها بر سیستم عصبی
این رشته به بررسی چگونگی تعامل داروها با سلول های عصبی، مدارهای عصبی و عملکردهای مغزی میپردازد.
️نوروفارماکولوژی در زمینههای مختلفی از جمله توسعه داروهای جدید برای درمان اختلالات عصبی، درک مکانیسم های بیماریهای عصبی و یافتن روشهای جدید برای بهبود عملکرد شناختی کاربرد دارد.
این علم به دو بخش رفتاری و مولکولی تقسیم میشود: بخش رفتاری: مطالعه چگونگی تأثیر داروها بر رفتار انسان (نورو سایکو فارماکولوژی) نوروفارماکولوژی مولکولی: مطالعه سلولهای عصبی و فعل و انفعالات عصبی شیمیایی آنها. هدف کلی آن تولید داروهایی است که آثار مفیدی بر عملکرد عصبی دارند.
نوروسایکولوژی: بررسی رابطه بین مغز و رفتار
🧪 هدف این زمینه از روانشناسی تجربی، درک مباحثی همانند چگونگی #رفتار و #شناخت در مغز است. در حالی که عصبشناسی کلاسیک بر روی سیستم عصبی تمرکز کرده، عصب روانشناسی به دنبال کشف نحوه همبستگی مغز و ذهن است.
#نوروسایکولوژیستها از روشهای مختلفی از جمله تصویربرداری مغزی، آزمایشهای نوروپسیکولوژیک و مطالعات موردی برای مطالعهی چگونگی تأثیر آسیب مغزی بر رفتار، شناخت و احساسات استفاده میکنند.
یافتههای نوروسایکولوژی میتواند برای کمک به توسعه درمانهای جدید برای اختلالات عصبی و بهبود توانبخشی بیماران مبتلا به آسیب مغزی به کار رود.
نوروفیزیولوژی: مطالعهی عملکرد فیزیولوژیکی سیستم عصبی
نوروفیزیولوژیستها از روش های مختلفی از جمله #الکتروانسفالوگرافی (EEG)، #پتانسیلهای القایی مغزی (ERPs) و تک سلولهای عصبی برای مطالعهی چگونگی تولید و انتقال سیگنالهای الکتریکی در مغز و نخاع استفاده میکنند.
یافتههای نوروفیزیولوژی میتواند برای درک #مکانیسمهای بیماریهای عصبی، توسعه روشهای جدید تشخیص و درمان و بهبود درک ما از نحوه عملکرد مغز به کار رود.
نوروآناتومی: مطالعهی ساختار آناتومیکی سیستم عصبی
نوروآناتومیستها از روشهای مختلفی از جمله رنگآمیزی بافت، میکروسکوپ نوری و تصویربرداری مغزی برای مطالعهی ساختار مغز، #نخاع و اعصاب استفاده میکنند. بسیاری از آموختههای دانشمندان علم اعصاب، از مشاهده نحوه اثرپذیری رفتار یا دیگر عملکردهای عصبی از آسیبها یا جراحات به نواحی خاص مغز بدست آمده است.
یافته های نوروآناتومی میتواند برای درک چگونگی سازماندهی سیستم عصبی، چگونگی انتقال #سیگنالهای عصبی و نحوه عملکرد مغز به کار رود.
نرگس سادات احمدیدانشجوی کارشناسی روانشناسی
Credit: NIHCredit: SFN
@CognitionWorld
این رشته به بررسی چگونگی تعامل داروها با سلول های عصبی، مدارهای عصبی و عملکردهای مغزی میپردازد.
️نوروفارماکولوژی در زمینههای مختلفی از جمله توسعه داروهای جدید برای درمان اختلالات عصبی، درک مکانیسم های بیماریهای عصبی و یافتن روشهای جدید برای بهبود عملکرد شناختی کاربرد دارد.
این علم به دو بخش رفتاری و مولکولی تقسیم میشود: بخش رفتاری: مطالعه چگونگی تأثیر داروها بر رفتار انسان (نورو سایکو فارماکولوژی) نوروفارماکولوژی مولکولی: مطالعه سلولهای عصبی و فعل و انفعالات عصبی شیمیایی آنها. هدف کلی آن تولید داروهایی است که آثار مفیدی بر عملکرد عصبی دارند.
نوروسایکولوژی: بررسی رابطه بین مغز و رفتار
🧪 هدف این زمینه از روانشناسی تجربی، درک مباحثی همانند چگونگی #رفتار و #شناخت در مغز است. در حالی که عصبشناسی کلاسیک بر روی سیستم عصبی تمرکز کرده، عصب روانشناسی به دنبال کشف نحوه همبستگی مغز و ذهن است.
#نوروسایکولوژیستها از روشهای مختلفی از جمله تصویربرداری مغزی، آزمایشهای نوروپسیکولوژیک و مطالعات موردی برای مطالعهی چگونگی تأثیر آسیب مغزی بر رفتار، شناخت و احساسات استفاده میکنند.
یافتههای نوروسایکولوژی میتواند برای کمک به توسعه درمانهای جدید برای اختلالات عصبی و بهبود توانبخشی بیماران مبتلا به آسیب مغزی به کار رود.
نوروفیزیولوژی: مطالعهی عملکرد فیزیولوژیکی سیستم عصبی
نوروفیزیولوژیستها از روش های مختلفی از جمله #الکتروانسفالوگرافی (EEG)، #پتانسیلهای القایی مغزی (ERPs) و تک سلولهای عصبی برای مطالعهی چگونگی تولید و انتقال سیگنالهای الکتریکی در مغز و نخاع استفاده میکنند.
یافتههای نوروفیزیولوژی میتواند برای درک #مکانیسمهای بیماریهای عصبی، توسعه روشهای جدید تشخیص و درمان و بهبود درک ما از نحوه عملکرد مغز به کار رود.
نوروآناتومی: مطالعهی ساختار آناتومیکی سیستم عصبی
نوروآناتومیستها از روشهای مختلفی از جمله رنگآمیزی بافت، میکروسکوپ نوری و تصویربرداری مغزی برای مطالعهی ساختار مغز، #نخاع و اعصاب استفاده میکنند. بسیاری از آموختههای دانشمندان علم اعصاب، از مشاهده نحوه اثرپذیری رفتار یا دیگر عملکردهای عصبی از آسیبها یا جراحات به نواحی خاص مغز بدست آمده است.
یافته های نوروآناتومی میتواند برای درک چگونگی سازماندهی سیستم عصبی، چگونگی انتقال #سیگنالهای عصبی و نحوه عملکرد مغز به کار رود.
نرگس سادات احمدیدانشجوی کارشناسی روانشناسی
Credit: NIHCredit: SFN
@CognitionWorld
۲۰:۱۴
۴ اردیبهشت
۸:۰۶
۵ اردیبهشت
۲۰:۲۲
۲۰:۲۲
۷ اردیبهشت
۲۰:۱۸
منشأ آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی
کتاب منشأ آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی برگرفته از پایاننامهی بحثبرانگیز جولین جینز است. از نظر جینز آگاهی بشر از زمان تکامل حیوانات شروع نشده بلکه روند آن، مبتنی بر یادگیریای است که سه هزار سال پیش به وجود آمده و هنوز در حال گسترش و پیشرفت است.
در بحثهای فلسفی و اجتماعی به کرات به آگاهی اشاره میشود و غالباً آن را امری کاملاً روشن و بدیهی قلمداد میکنند. درباره منشأ و چیستی آن کم سخن گفتهاند و آن هم به شکل کلیگوییهایی کم فایده و بیشتر از جانب فیلسوفان و کمتر از جانب دانشمندان و روانشناسان مطرح شده است. شاید بدین سبب است که قالبهای بنیادین این مسئله به شکلی روشن مشخص نشدهاند تا کار دانشمندان در آنها شکلی معین به خود بگیرند.
به هر حال این موضوعی است که حتی بر سر تعریف ساده آن، اختلاف نظر وجود دارد و عقاید گوناگون در این باب، از انکار کامل آن از سوی رفتارگرایان تا این باور خردگرایان که آگاهی کلیه اعمال و رفتار ما را کنترل میکند در نوسان بودهاند.
جولین جینز که قریب به سی سال استاد روانشناسی دانشگاه پرینستون بوده و بیشتر عمر خود را صرف بررسی و پژوهش در مسئله آگاهی کرده است، در این کتاب خود در روشن کردن این مسئله از دیدی علمی کوشیده است.
بسیاری از منتقدان، این اثر را که در سال ۱۹۷۸ نامزد جایزه بهترین کتاب سال آمریکا شده، از این لحاظ که اثری بنیادین است و اینکه نگاهی تازه به مسئله دارد با تعبیر خواب فروید و منشأ انواع داروین مقایسه کرده اند.
اگر به مسئله آگاهی علاقهمندید، روز شنبه خوشحال میشیم با همکاری انجمن علمی مشاوره دانشگاه تهران برای خوانش این کتاب در خدمتتون باشیم.
برای ثبتنام در حلقهی کتابخوانی به شناسهی زیر پیام بدید:@CWmediamanager
@CognitionWorld
کتاب منشأ آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی برگرفته از پایاننامهی بحثبرانگیز جولین جینز است. از نظر جینز آگاهی بشر از زمان تکامل حیوانات شروع نشده بلکه روند آن، مبتنی بر یادگیریای است که سه هزار سال پیش به وجود آمده و هنوز در حال گسترش و پیشرفت است.
در بحثهای فلسفی و اجتماعی به کرات به آگاهی اشاره میشود و غالباً آن را امری کاملاً روشن و بدیهی قلمداد میکنند. درباره منشأ و چیستی آن کم سخن گفتهاند و آن هم به شکل کلیگوییهایی کم فایده و بیشتر از جانب فیلسوفان و کمتر از جانب دانشمندان و روانشناسان مطرح شده است. شاید بدین سبب است که قالبهای بنیادین این مسئله به شکلی روشن مشخص نشدهاند تا کار دانشمندان در آنها شکلی معین به خود بگیرند.
به هر حال این موضوعی است که حتی بر سر تعریف ساده آن، اختلاف نظر وجود دارد و عقاید گوناگون در این باب، از انکار کامل آن از سوی رفتارگرایان تا این باور خردگرایان که آگاهی کلیه اعمال و رفتار ما را کنترل میکند در نوسان بودهاند.
جولین جینز که قریب به سی سال استاد روانشناسی دانشگاه پرینستون بوده و بیشتر عمر خود را صرف بررسی و پژوهش در مسئله آگاهی کرده است، در این کتاب خود در روشن کردن این مسئله از دیدی علمی کوشیده است.
بسیاری از منتقدان، این اثر را که در سال ۱۹۷۸ نامزد جایزه بهترین کتاب سال آمریکا شده، از این لحاظ که اثری بنیادین است و اینکه نگاهی تازه به مسئله دارد با تعبیر خواب فروید و منشأ انواع داروین مقایسه کرده اند.
اگر به مسئله آگاهی علاقهمندید، روز شنبه خوشحال میشیم با همکاری انجمن علمی مشاوره دانشگاه تهران برای خوانش این کتاب در خدمتتون باشیم.
برای ثبتنام در حلقهی کتابخوانی به شناسهی زیر پیام بدید:@CWmediamanager
@CognitionWorld
۲۰:۱۸
4_5861975187548803343.pdf
۲.۹۸ مگابایت
The Origin of Consciousness in the Breakdown of the Bicameral Mind Julian Jaynes
۲۰:۱۸
سلام خدمت همراهان همیشگی دنیای شناخت
کتاب «منشا آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی» همون کتابی هست که در کنگره علوم اعصاب بالینی، یک پنل مجزا براش تعریف شده بود.
این بار قراره یک خوانش جمعی از این کتاب را همراه دکتر عالی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) داشته باشیم و در کنارش مقالات بروز حوزه اگاهی هم بررسی کنیم.
اگر دوست دارید در این حلقهی کتابخوانی همراه ما و انجمن مشاوره دانشگاه تهران باشید، به شناسهی زیر پیام بدید:@CWmediamanager
@CognitionWorld
کتاب «منشا آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی» همون کتابی هست که در کنگره علوم اعصاب بالینی، یک پنل مجزا براش تعریف شده بود.
این بار قراره یک خوانش جمعی از این کتاب را همراه دکتر عالی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) داشته باشیم و در کنارش مقالات بروز حوزه اگاهی هم بررسی کنیم.
اگر دوست دارید در این حلقهی کتابخوانی همراه ما و انجمن مشاوره دانشگاه تهران باشید، به شناسهی زیر پیام بدید:@CWmediamanager
@CognitionWorld
۲۰:۱۹
۲۰:۲۱
۹ اردیبهشت
۱۹:۲۱
۱۱ اردیبهشت
۲۰:۲۹