۲۱:۱۲
#آشنایِ_ناآشنامرگ همواره موضوع عجیب و مبهمی برای آدمیست. در عین آنکه پرتکرارترین و حتمیترین واقعهایست که در دنیا برای بشریت رخ میدهد باز برای انسان نامأنوس است. دنیای فناوری و ادوات آن نیز بر حیرت و عدم مؤانست با آن افزوده؛ دیدن پیامها، تصاویر، شنیدن صدا و مشاهده ویدیوهای کسانی که از پیش ما پرکشیدهاند شدید انسان را به حیرت فرو میبرد و به ناباوری نسبت به مرگ. همین ناباورانهنگریستن و نامأنوسبودن عاملیست که انسانهای وارسته و خردمند را بر آن میدارد که زیاد از آن یاد کنند، و زیاد دیگران را به یادش بیندازند. که اگر آدمی به یاد مرگ بود بسیاری از آنچه در دنیا به خاطر غفلتش پی میگیرد را رها میکرد و بر بسیاری از آنچه رها کرده مداومت میورزید.رفتن دوستان و آشنایان نشانهای است که میتواند تلنگری به ما بزند برای یاد مرگ، برای یادآوری اینکه نه در این دنیا سختی پایدار است و نه شیرینی؛ نه میتوان بدان دلبست و نه میتوان در آن از مسئولیتها گریخت. باید ماند، جنگید، صبور بود و البته دلنبست و حسرت نخورد بابت متاعی قلیل و موجودیتی که ناپایدار است و البته ثمره زیستن در آن تا ابد با ما همراه خواهد بود.
پ.ن: برای رفیق مرحوم ما صلوات و فاتحهای مرحمت کنید.
https://ble.ir/daftar_ensha
پ.ن: برای رفیق مرحوم ما صلوات و فاتحهای مرحمت کنید.
https://ble.ir/daftar_ensha
۱۷:۰۰
داستان قافله ما مملو از حکایت دستهاست. دستهایی که زندهاند و هرگز نخواهند مرد و همه این دستها مقتدایی دارند که دریا را در خود جا داد و در تاریخ ماندگار شد.
پ.ن: سلام بر صاحب دستهای فداکار، سلام بر مقتدای همه مجاهدان؛ سلام بر عباس ابن علی (سلاماللهعلیه).
https://ble.ir/daftar_ensha
پ.ن: سلام بر صاحب دستهای فداکار، سلام بر مقتدای همه مجاهدان؛ سلام بر عباس ابن علی (سلاماللهعلیه).
https://ble.ir/daftar_ensha
۱۸:۰۸
۱۸:۰۸
۱۸:۰۸
۱۸:۰۸
۱۸:۰۸
منتشر شده در نشریه فتح، شب تاسوعای حسینی:پیش از معرفی خودم باید بگویم که آدمهای زیادی در تاریخ نبودند که به من «نه» گفته باشند. باری البته کسی ورقهای مرا پارهکرد و زیر پا نهاد اما عمده دورانها، دوران حکومت من بوده است غالب انسانهای کره خاکی جز معدودی من را راهحل بسیار خوبی برای رسیدن به سعادت و عزت میدانستهاند. زیاد اگر بخواهم راه دور نروم، در همین دوران معاصر میتوانم مثالهای بسیاری را برایتان روایت کنم.سال ۱۹۷۳ ویتنام شمالی توافق صلح پاریس را امضا کرد تا جنگش با آمریکا پایانپذیرد. مفاد این قرارداد این بود که آمریکا رسما آتشبس را بپذیرد، نیروهایش را از ویتنام و منطقه خارج کند و بدون دخالت اجازه دهد که فرآیندهای دموکراتیک سرنوشت ویتنام جنوبی را مشخص کند تا ویتنام یکپارچه شود. در عمل اما آمریکا با حمایت گسترده نظامی از رژیم ویتنام جنوبی اجازه نداد که توافق به صلحی پایدار منجر شود و جنگ میان ویتنام شمالی و جنوبی تا بیش از دو سال ادامه پیدا کرد و اهداف ویتنامیها از این توافق محقق نشد.کوباییها نیز که پس از انقلاب ۱۹۵۹ قصد برقراری ارتباط با آمریکا را داشتند به سرنوشتی مشابه دچار شدند. حمله به خلیج خوکها و وضع تحریمهای سنگین اقتصادی علیه کوبا نتیجهای بود که محصول توافق کوبا با آمریکا بود که نهایتا منجر به رویگردانی کوبا از آمریکا و سوق پیدا کردنش به سمت بلوک شرق شد.صدام حسین، دیکتاتور عراق هم مدتی به من اعتماد کرد. بعد از جنگ خلیج فارس در ۱۹۹۱ صدام تحت فشار نهادهای بینالمللی تحریمها را علیه کشورش پذیرفت و سپس به بازرسی تسلیحاتی نهادهای بینالمللی تن داد. در سال ۲۰۰۳ اما کشورهای غربی و در رأس آنها آمریکا و انگلیس، به همین بهانه، یعنی اینکه تسلیحات کشتار جمعی در عراق وجود دارد، علی رغم پیدا نشدن هیچ اثری از آنها در بازرسیهای بینالمللی به عراق حمله نظامی کردند. نکته قابل تامل آن است که بازرسیهای تسلیحاتی و نشت اطلاعات تسلیحات عراق موجب شد که به سادگی و با ترفندهای سادهای تسلیحات پیشرفته عراق فلج شده و عملا دست صدام برای آمریکا رو باشد. آمریکا بدون درگیری سنگینی عراق را تصرف کرد و موجب سقوط صدام شد.شاید معروفترین مثال تاریخی دیگر لیبی باشد. قذافی رهبر لیبی که سالها در نبرد با استکبار جهانی از سرآمدان بود، در سال ۲۰۰۳ از مقاومت دست کشید و تصمیم گرفت پس از مذاکرات طولانی برنامه هستهای کشورش را تعلیق کرده و با نهادهای بینالمللی و کشورهای غربی همکاری کند. او حتی برد موشکهایش را کاهش داد و با انگلیس قراردادی نظامی امضا کرد که در صورت تجاوز به خاک لیبی به کمک او و لیبی بیاید. نتیجه این عهدنامه هم مثل اصل ماجرایش مشهور است. لیبی مورد حمله خود انگلیس و سایر متحدین غربی آمریکا قرار گرفت. قذافی سقوط کرد، دولتش همینطور و بعد در شرایط تحقیرآمیزی کشته شد و لیبی تا همین امروز یعنی زمانی که بیش از ۲۰ سال از آن قرارداد میگذرد هنوز درگیر جنگ و درگیری داخلی است.بله؛ احتمالا درست حدس زدید. من همان کسی هستم که در دورههای مختلف تاریخی نامهای متفاوت، اما ماهیتی یکسان داشتهام. در دورهای من را توافق یا قرارداد یا عهدنامه مینامند و چندی قبل به اماننامه شناخته میشدم. همانطور که گفتم من را خیلیها تنها راه سعادت میدانستند و تن به من میدادند تا از خطر دشمنانشان دور شوند. در کنار خاطرات مذکور که از خودم برایتان تعریف کردم اما باید یک واقعه مهم تاریخی دیگر را نیز ذکر کنم که خودم را شوکه کرد. قرنها قبل، در میان بیابانهای عراق، من را به مردی پیشنهاد کردند. ظاهرا آن مرد با برخی از افرادی که مقابل او و کاروانش صفآرایی کرده بودند و قصد کشتنشان را داشتند نسبت فامیلی داشت. آنها هم به رسم این نسبت فامیلی او را مستثنی کرده و من را نوشتند و تحویل مرد دادند. تعجب کردم چون برخلاف انتظارم مرد وقتی مرا دید خشمگین شد، پرسید مرا امان میدهید و حال آنکه فرزند رسول خدا در خطر است؟ ورقهای مرا پارهکرد و زیر پا قرار داد. او سعادت و عزت را در من ندید، سرنوشت او چه شد؟ همه دنیا و تاریخ میدانند.
https://ble.ir/daftar_ensha
۱۹:۳۷
بازارسال شده از
شماره ۳۸ نشریه حیات خلوت.pdf
۳.۹۶ مگابایت
نسخه دیجیتال شماره ۳۸ نشریه حیات خلوت آغاز مسیر عادی نبودن! ویژهنامه بصیرت ۱۴۰۴ برای تهیه نسخه فیزیکی به شناسه @hayatkhalvat98 پیام بدهید.جا نمونید که فقط یه تعداد محدودی باقی مونده...
#حیات_تازه#شماره۳۸
_
حیاتی که برای شما خلوت شده است...@hayatkhalvat۱۹:۲۷
تفاوتهای کوچک، تمایزهای بزرگ
نمیدانم درباره گروههای خونی چقدر اطلاعات دارید. من راستش اطلاعات پزشکی زیادی ندارم اما همیشه با خودم فکر میکردم چرا خونهای آدمها باهم فرق میکند؟ همیشه کنجکاو بودم وقتی رنگ، بو، کارکرد و حتی عمده مواد تشکیلدهنده خون آدمها یکسان است، چرا وقتی خون یک نفر را به دیگری انتقال دهیم گاه باعث مرگ او میشود! این سوال را احتمالا پزشکانی که برای اولینبار خونِ اسب را به انسانی انتقال دادند و آن انسان از دنیا رفت هم داشتند! و پاسخ آن را در تفاوت بخش بسیار کوچکی از بافت سلولی روی گلوبولهای خون یافتند. همین تفاوت خیلی کوچک، تمایزی از مرگ تا زندگی را برای سرنوشت یک انسان رقم میزند.تفاوتها و تمایزها همینقدر تعیینکننده هستند. مثلا ما آدمها نیز نقاط مشترک بسیاری داریم. همگی جسم مشابه داریم، روح و روان نزدیک به یکدیگر داریم و گاه حتی نژاد، دین، ملیت و موارد متعددی مثل یکدیگر داریم؛ لکن آنچه اثر و هویت واقعی ما را تعریف میکند تفاوتها و تمایزهای ما هستند. در دین هم چنین است؛ بزرگی برایم توضیح میداد که تبری از تولی مهمتر است. هرچند رکن اصلی دین تولی است اما اگر تبری نباشد چطور تمایز راه و منش ما با سایر عقاید مشخص شود؟ ما از میان همهی منشهای انسانی عالم، دینداری را انتخاب کردیم، از میان همهی ادیان عالم دینی الهی را برگزیدیم، از بین همهی ادیان الهی اسلام را معتقد شدیم و از بین همهی تفاسیر و برداشتها از اسلام، اسلام سیاسی را و اسلام خمینی را؛ هرچه ما را در این دوره تاریخی هویت بخشیده اعتقاد به این نقطه تمایز با عالم است. ما مسلمانیم به اسلام خمینی، و معتقدیم اگر نبود خمینی، اسلام ناب هم نبود. شاید خیلیها قائل و مدعی اطاعت الهی باشند. از آن یهودی صهیونیست، تا وهابی سعودی و مسلمان سکولارِ شیعهی ایرانی، همگی مدعی اطاعت خدایند، نقطه مشترک ما اینجاست لکن نقطه تفاوت و تمایز ما با ایشان آن است که معتقدیم و بیپروا فریاد میزنیم: «من اطاع الخمینی فقد اطاع الله» همین تفاوت است که مرز شقاوت و سعادت را و مرز مرگ و زندگی را تعیین میکند، مثل همان تفاوت کوچک در گروههای خونی!
https://ble.ir/daftar_ensha
نمیدانم درباره گروههای خونی چقدر اطلاعات دارید. من راستش اطلاعات پزشکی زیادی ندارم اما همیشه با خودم فکر میکردم چرا خونهای آدمها باهم فرق میکند؟ همیشه کنجکاو بودم وقتی رنگ، بو، کارکرد و حتی عمده مواد تشکیلدهنده خون آدمها یکسان است، چرا وقتی خون یک نفر را به دیگری انتقال دهیم گاه باعث مرگ او میشود! این سوال را احتمالا پزشکانی که برای اولینبار خونِ اسب را به انسانی انتقال دادند و آن انسان از دنیا رفت هم داشتند! و پاسخ آن را در تفاوت بخش بسیار کوچکی از بافت سلولی روی گلوبولهای خون یافتند. همین تفاوت خیلی کوچک، تمایزی از مرگ تا زندگی را برای سرنوشت یک انسان رقم میزند.تفاوتها و تمایزها همینقدر تعیینکننده هستند. مثلا ما آدمها نیز نقاط مشترک بسیاری داریم. همگی جسم مشابه داریم، روح و روان نزدیک به یکدیگر داریم و گاه حتی نژاد، دین، ملیت و موارد متعددی مثل یکدیگر داریم؛ لکن آنچه اثر و هویت واقعی ما را تعریف میکند تفاوتها و تمایزهای ما هستند. در دین هم چنین است؛ بزرگی برایم توضیح میداد که تبری از تولی مهمتر است. هرچند رکن اصلی دین تولی است اما اگر تبری نباشد چطور تمایز راه و منش ما با سایر عقاید مشخص شود؟ ما از میان همهی منشهای انسانی عالم، دینداری را انتخاب کردیم، از میان همهی ادیان عالم دینی الهی را برگزیدیم، از بین همهی ادیان الهی اسلام را معتقد شدیم و از بین همهی تفاسیر و برداشتها از اسلام، اسلام سیاسی را و اسلام خمینی را؛ هرچه ما را در این دوره تاریخی هویت بخشیده اعتقاد به این نقطه تمایز با عالم است. ما مسلمانیم به اسلام خمینی، و معتقدیم اگر نبود خمینی، اسلام ناب هم نبود. شاید خیلیها قائل و مدعی اطاعت الهی باشند. از آن یهودی صهیونیست، تا وهابی سعودی و مسلمان سکولارِ شیعهی ایرانی، همگی مدعی اطاعت خدایند، نقطه مشترک ما اینجاست لکن نقطه تفاوت و تمایز ما با ایشان آن است که معتقدیم و بیپروا فریاد میزنیم: «من اطاع الخمینی فقد اطاع الله» همین تفاوت است که مرز شقاوت و سعادت را و مرز مرگ و زندگی را تعیین میکند، مثل همان تفاوت کوچک در گروههای خونی!
https://ble.ir/daftar_ensha
۲۰:۵۳