رهبری مشغول چه کاری است؟ به قلم علی مهدیان «در کانون یک درگیری تبلیغاتی و رسانهای هستیم؛با چه کسی؟با یک جبههی وسیع... امروز خطر این است، خط این است»این جمله برای خیلیها تکراری بود؛ برای روحانیون، طلاب، مداحها و هیئتیها، برای فعالین فضای مجازی، رسانهها، هنرمندها؛برای همه.او مدتهاست نکتهی اصلیِ تأکیدش همینجاست.سال گذشته، قبل از آغاز جنگ دوازدهروزه، وقتی که به اقرار فرماندهان ما مسجل بود رخ دادن جنگ قطعی است،
رهبری تأکید کرد که نگرانی اصلی او در جنگ، نه توان نظامی، بلکه این نقطه است.تقریباً سخنرانی یا یادداشتی را پیدا نمیکنیم که ایشان را مشغول تأکید بر این مسئله نبینیم.🟥 او در جمع طلاب، دو سال پیش فرمود نگران این نقطه است و اگر دست نجنبانیم «اسلام سیلی میخورد»
حتی ایدهی روشن و جزئیِ ایجاد کانونهای عظیم تبلیغی با اهداف مشخص، تربیت مبلغ، تولید محتوا و روش را پیشنهاد داد؛ با اینکه معمولاً اینچنین ورود نمیکند. باور میکنید هنوز این دستور بین ما طلاب اجرایی نشده؟!به هر حال، دقیقاً کانون خطر اینجاست و تأکید ولیّ خدا و رهبر جبههی حق نیز همینجاست. اما نکتهی دوم؛ هدف اصلی فشار رسانهای و تبلیغی دشمن چیست؟ او معتقد است:《اساسیتر از همه، فشار برای تغییر هویّتی است》رمز اصلی سخنرانی قبلی دربارهی مسئلهی زن نیز همین نکته بود. در جلسهی تلویزیونی بسیج، علت اهمیت آن جلسه را، اهمیت بسیج بهمثابه حقیقتی گسترده در کشور دانست که باید نسلبهنسل جریان یابد.در جلسهی سیزده آبان، برشی هویتی به ماجرای تسخیر سفارت زد که هویت آمریکا
و هویت ما را مشخص کرد.همهی اینها یعنی:
مراقب جنگ هویتی باشید.عجیب است که حتی در اوج فشار و جنگ نیز به این "نبرد تمدنی و هویتی" اشاره میکند.
یک ماه قبل از آغاز جنگ، پیام مکتوبی به حوزهی علمیه میدهد؛ به بهانهی صدسالگی حوزه، تا بگوید در این نبرد تمدنی باید سرآمد و پیشرو باشیدتمرکز بر هویت ایران را با تأکید ایشان بر «اتحاد مقدس»
و توجه به «ای ایران» ببینید.در سخنرانی ۱۴ خرداد، چند روز قبل از جنگ، استقلال ملی، خوداتکایی و زیر بار زور نرفتن را در کنار عنصر رهبری دینی، بروز عقلانیت میداند.همهی اینها یعنی آنچه مورد هجوم است، "هویت" ماست.این هجوم تمدنی که از ابتدای شکلگیری تمدن غرب مدرن وجود داشته و از اواخر قاجار جدیتر شده، امروز به نقاط تعیینکنندهای رسیده است. عقلانیت منوّر ایمانی که عزمساز است و موجب مقاومت، تابآوری و ناکامسازی دشمن میشود، مغز هویت ایران است؛ و این هویت، خود جوهرهی تمدن اسلامی است مقاومت برای حفظ این هویت و هجوم به هویت استکباری دشمن، در صحنهای که جنگ رسانهای ـ شناختی بخش برجستهی جهاد است، کانون تلاش رهبری است.هر کداممان اگر در این نقطه نباشیم و همهی عزم و تلاشمان معطوف به این میدان نباشد، ولمعطلیم!! #شبکه_گرا @geraa_ir۱۲:۴۸
#ریلز | اندیشه راسخ چگونه ساخته میشود؟ علیرضا نوران معاون طرح ولایت و آزاداندیشی سازمان بسیج دانشجویی انسان ها وقتی پا در مسیری میگذارند برای استواری باید اندیشه محکمی داشته باشند. ما باید اندیشه خود را به نقد بکشیم. ما با یادگیری مبانی شروع میکنیم و از مسلمان تقلیدی به مسلمان تحقیقی تبدیل میشویم. این نقد اندیشهها همان آزاد اندیشی است! دانشجو مبارز دورانها #شبکه_گرا @geraa_ir۱۶:۲۳
دولت چهاردهم؛میراثدار تجربیات شکست خورده یا معمار ساخت ایران قوی و پیشرفته؟!۱۰ پرسش بنیادین شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور از دکتر پزشکیان پیرامون تورم، معیشت و مسکناولویتهای دولت در تضاد با واقعیت بازار؟!
سردرگمی مدیریتی یا بیعملی در برابر آمارهای واقعی؟!
اصلاحات بدون توجه به مکانیزمهای حمایتی!
کرامت کارگر، قربانی نابرابری اجتناب ناپذیر!
فراخوانی برای انضباطبخشی در وزارت جهاد کشاورزی!
عدالت در دسترسی به مسکن در گرو رفع تئوریهای منسوخ: حصر زمین را آزاد کنید!
تکرار تراژدی: بازگشت پارادایمهای شکست خورده دهه ۹۰ در سایه تعدیل اهداف برنامه هفتم پیشرفت!
#شبکه_گرا @geraa_ir۱۲:۱۲
دولت چهاردهم؛میراثدار تجربیات شکست خورده یا معمار ساخت ایران قوی و پیشرفته؟!۱۰ پرسش بنیادین شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور از دکتر پزشکیان پیرامون تورم، معیشت و مسکنمتن کامل نامه
#شبکه_گرا @geraa_ir۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
۱۲:۱۳
#بریده | موانع رشد و توسعه کدامند؟قسمت اول حجت الاسلام والمسلمین روح الله جلالی:مهمترین مانع در مسیر رشد استکبار است و دانشجو به دلیل روحیه عدالت خواهی به این مسئله حساس تر است. در آن سالها حکومت مصدق با کودتا از بین رفته بود، نیکسون قرار بود دو روز دیگر به تهران بیاید، مصدق و نزدیکانش محاکمه شده بودند و دانشجو بود که به همه این موارد حساس بود و حالا وسط میدان آمده بود. دانشجو مبارز دورانها #شبکه_گرا @geraa_ir۱۸:۲۲
#بریده | موانع رشد و توسعه کدامند؟قسمت دوم حجت الاسلام والمسلمین روح الله جلالیمسئول نمایندگی ولایت فقیه در سازمان بسیج دانشجویی در تاریخ دویست و اندی ساله آمریکا تنها ۱۶ سال در جنگ با سایر کشورها نبوده است! آمریکا و استکبار هر جا به نحوی به جنگ با ملتها ورود میکند. آمریکا میخواهد ما را دچار استسباع و سکون کند. دانشجو مبارز دورانها #شبکه_گرا @geraa_ir۱۲:۰۱
#بخوانید | نسخۀ ظریفِ تسلیم
️ نگاهی به مقالۀ محمدجواد ظریف در فـارن افرز
مسعود براتی
بخش اول
روز گذشته مقالهای مشترک از ظریف وزیر اسبق امور خارجه و معاون سابق رئیس جمهور و فرد دیگری در وب سایت فارین افرز با عنوان «چگونه آمریکا و ایران میتوانند بنبست هستهای را بشکنند؟» منتشر شد. اگر بخواهیم در یک جمله کوتاه حرف اصلی این مقاله را بازگو کنیم باید بگوییم که ظریف نسخه «تسلیم» ایران را ارایه کرده است. آنچه که موجب شرم میشود این است که نویسنده این مقاله در همین چند ماه پیش معاون رئیس جمهور بوده و به عنوان یک مقام رسمی نظام اسلامی شناخته میشده است. ۸ سال وزیر امور خارجه بوده و وظیفهاش دفاع از نظام اسلامی و مردم عزیز ایران در خارج از کشور بوده است.
مقاله با محوریت مفهوم امنیتیسازی تهیه شده است، همان مفهومی که ظریف از زمان حضور در وزارت خارجه در ۱۳۹۲ با تکیه بر آن موضوع مذاکرات هستهای را دنبال کرد و تمام نواقص و کاستیهای مذاکرات و برجام را با آن تلاش کرد توجیه کند. مفهومی که با گذشت زمان مشخص شد سودش بیش از آنکه برای مردم ایران باشد، برای آمریکا بوده و مردم ایران بیشتر ضررش را چشیدند. مذاکرات و توافق برجام که با ادعای پایان دادن به امنیتیسازی پرونده هستهای ایران انجام شد، نه تنها پرونده هستهای ایران را عادی نکرد، بلکه هزینههای زیادی روی دوش مردم ایران گذاشت. هزینهها شامل امتیازات فراوانی که در بخش هستهای داده شد و از آن مهمتر هزینههایی که بابت معطلی و منتظر ماندن برای انجام تعهدات غرب در موضوع اقتصادی و رفع تحریمها پرداخت شد. دلار سه هزار تومانی به ۳۰ هزار تومان رسید و رشد اقتصادی کشور صفر و در برخی سالها منفی شد. در آخر هم ایران اسلامی مورد حمله نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار گرفت و بیش از هزار نفر از هموطنان ما شهید شدند.
جالب این است که ظریف در همین مقاله همچنان بر تجربه تلخ و ضرر محض برجام تاکید میکند و آن را قابل تکرار میداند. در مقاله آمده است: «اما تاریخ نشان میدهد که از طریق دیپلماسی دقیق، میتواند راهی برای خروج پیدا کند. ایران توانست در نیمه اول دهه ۲۰۱۰ با گفتگو با ایالات متحده، چرخه امنیتیسازی را بشکند که به برنامه جامع اقدام مشترک ۲۰۱۵ منجر شد.» اما ظریف حاضر نیست درباره دلایل شکست خوردن این تجربه صحبت کند و در سراسر مقاله اشارهای به خروج آمریکا از توافق و اعمال شدید تحریمها بیشتر از قبل توافق نمیکند. در این نقطه به جای تشریح واقعیت انگشت اتهام را به داخل ایران میآورد و مینویسد: «شکستن چرخه امنیتیسازی، از داخل و با ایجاد یک اجماع گسترده داخلی آغاز شد. ایران میتواند دوباره چنین اجماعی را ایجاد کند، اما انجام این کار مستلزم ایجاد یک گفتگوی ملی بین گروههای سیاسی، جناحهای اجتماعی و عموم مردم است.» این میزان وقاحت بینظیر است.
این حرف در زمانی مطرح شده است که جامعه ایران پس از تجربه بسیار بزرگ جنگ تحمیلی آمریکا و رژیم صهیونیستی در خرداد امسال، بالاترین انسجام اجتماعی را در مقابله با دشمن دارد. این انسجام اجتماعی اتفاقا مقابل آن چیزی است که ظریف بیان کرده، اما مبتنی بر تجربه روشن بیفایده بودن مذاکره با آمریکا است. مردم ایران با چشمان باز دیدند که در زمان مذاکره آمریکا و رژیم صهیونیستی حمله کردند.
وقاحت ظریف ادامه داشته و در متهم دانستن ایران به مفهوم «ایران قوی» حمله میکند و آن را عامل تهدید همسایهها میداند. او مینویسد: «تهران همچنین باید درک کند که قدرتش میتواند دیگران را ناراحت کند، و بنابراین این کشور باید از روایت ساختن یک «ایران قوی» – که میتواند یکجانبه و تهدیدآمیز به نظر برسد – به روایت ساختن یک «منطقه قوی» تغییر جهت دهد.» در این میان کوچکترین اشارهای به نقش آمریکا و رژیم صهیونیستی در چالشهای منطقه نمیکند. آن هم در زمانیکه ماهیت رژیم صهیونیستی برای اکثر بازیگران منطقه آشکار شده و این گزاره که رژیم صهیونیستی عامل اصلی ناامنی در منطقه است از زبان کشورهای عربی زیاد شنیده میشود. حمله رژیم صهیونیستی به قطر نقطه عطفی در این موضوع بود.
#شبکه_گرا @geraa_ir
️ نگاهی به مقالۀ محمدجواد ظریف در فـارن افرز مسعود براتی بخش اول روز گذشته مقالهای مشترک از ظریف وزیر اسبق امور خارجه و معاون سابق رئیس جمهور و فرد دیگری در وب سایت فارین افرز با عنوان «چگونه آمریکا و ایران میتوانند بنبست هستهای را بشکنند؟» منتشر شد. اگر بخواهیم در یک جمله کوتاه حرف اصلی این مقاله را بازگو کنیم باید بگوییم که ظریف نسخه «تسلیم» ایران را ارایه کرده است. آنچه که موجب شرم میشود این است که نویسنده این مقاله در همین چند ماه پیش معاون رئیس جمهور بوده و به عنوان یک مقام رسمی نظام اسلامی شناخته میشده است. ۸ سال وزیر امور خارجه بوده و وظیفهاش دفاع از نظام اسلامی و مردم عزیز ایران در خارج از کشور بوده است. مقاله با محوریت مفهوم امنیتیسازی تهیه شده است، همان مفهومی که ظریف از زمان حضور در وزارت خارجه در ۱۳۹۲ با تکیه بر آن موضوع مذاکرات هستهای را دنبال کرد و تمام نواقص و کاستیهای مذاکرات و برجام را با آن تلاش کرد توجیه کند. مفهومی که با گذشت زمان مشخص شد سودش بیش از آنکه برای مردم ایران باشد، برای آمریکا بوده و مردم ایران بیشتر ضررش را چشیدند. مذاکرات و توافق برجام که با ادعای پایان دادن به امنیتیسازی پرونده هستهای ایران انجام شد، نه تنها پرونده هستهای ایران را عادی نکرد، بلکه هزینههای زیادی روی دوش مردم ایران گذاشت. هزینهها شامل امتیازات فراوانی که در بخش هستهای داده شد و از آن مهمتر هزینههایی که بابت معطلی و منتظر ماندن برای انجام تعهدات غرب در موضوع اقتصادی و رفع تحریمها پرداخت شد. دلار سه هزار تومانی به ۳۰ هزار تومان رسید و رشد اقتصادی کشور صفر و در برخی سالها منفی شد. در آخر هم ایران اسلامی مورد حمله نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار گرفت و بیش از هزار نفر از هموطنان ما شهید شدند. جالب این است که ظریف در همین مقاله همچنان بر تجربه تلخ و ضرر محض برجام تاکید میکند و آن را قابل تکرار میداند. در مقاله آمده است: «اما تاریخ نشان میدهد که از طریق دیپلماسی دقیق، میتواند راهی برای خروج پیدا کند. ایران توانست در نیمه اول دهه ۲۰۱۰ با گفتگو با ایالات متحده، چرخه امنیتیسازی را بشکند که به برنامه جامع اقدام مشترک ۲۰۱۵ منجر شد.» اما ظریف حاضر نیست درباره دلایل شکست خوردن این تجربه صحبت کند و در سراسر مقاله اشارهای به خروج آمریکا از توافق و اعمال شدید تحریمها بیشتر از قبل توافق نمیکند. در این نقطه به جای تشریح واقعیت انگشت اتهام را به داخل ایران میآورد و مینویسد: «شکستن چرخه امنیتیسازی، از داخل و با ایجاد یک اجماع گسترده داخلی آغاز شد. ایران میتواند دوباره چنین اجماعی را ایجاد کند، اما انجام این کار مستلزم ایجاد یک گفتگوی ملی بین گروههای سیاسی، جناحهای اجتماعی و عموم مردم است.» این میزان وقاحت بینظیر است. این حرف در زمانی مطرح شده است که جامعه ایران پس از تجربه بسیار بزرگ جنگ تحمیلی آمریکا و رژیم صهیونیستی در خرداد امسال، بالاترین انسجام اجتماعی را در مقابله با دشمن دارد. این انسجام اجتماعی اتفاقا مقابل آن چیزی است که ظریف بیان کرده، اما مبتنی بر تجربه روشن بیفایده بودن مذاکره با آمریکا است. مردم ایران با چشمان باز دیدند که در زمان مذاکره آمریکا و رژیم صهیونیستی حمله کردند. وقاحت ظریف ادامه داشته و در متهم دانستن ایران به مفهوم «ایران قوی» حمله میکند و آن را عامل تهدید همسایهها میداند. او مینویسد: «تهران همچنین باید درک کند که قدرتش میتواند دیگران را ناراحت کند، و بنابراین این کشور باید از روایت ساختن یک «ایران قوی» – که میتواند یکجانبه و تهدیدآمیز به نظر برسد – به روایت ساختن یک «منطقه قوی» تغییر جهت دهد.» در این میان کوچکترین اشارهای به نقش آمریکا و رژیم صهیونیستی در چالشهای منطقه نمیکند. آن هم در زمانیکه ماهیت رژیم صهیونیستی برای اکثر بازیگران منطقه آشکار شده و این گزاره که رژیم صهیونیستی عامل اصلی ناامنی در منطقه است از زبان کشورهای عربی زیاد شنیده میشود. حمله رژیم صهیونیستی به قطر نقطه عطفی در این موضوع بود. #شبکه_گرا @geraa_ir۱۰:۰۶
مجموعه گرا
#بخوانید | نسخۀ ظریفِ تسلیم ️ نگاهی به مقالۀ محمدجواد ظریف در فـارن افرز مسعود براتی بخش اول روز گذشته مقالهای مشترک از ظریف وزیر اسبق امور خارجه و معاون سابق رئیس جمهور و فرد دیگری در وب سایت فارین افرز با عنوان «چگونه آمریکا و ایران میتوانند بنبست هستهای را بشکنند؟» منتشر شد. اگر بخواهیم در یک جمله کوتاه حرف اصلی این مقاله را بازگو کنیم باید بگوییم که ظریف نسخه «تسلیم» ایران را ارایه کرده است. آنچه که موجب شرم میشود این است که نویسنده این مقاله در همین چند ماه پیش معاون رئیس جمهور بوده و به عنوان یک مقام رسمی نظام اسلامی شناخته میشده است. ۸ سال وزیر امور خارجه بوده و وظیفهاش دفاع از نظام اسلامی و مردم عزیز ایران در خارج از کشور بوده است. مقاله با محوریت مفهوم امنیتیسازی تهیه شده است، همان مفهومی که ظریف از زمان حضور در وزارت خارجه در ۱۳۹۲ با تکیه بر آن موضوع مذاکرات هستهای را دنبال کرد و تمام نواقص و کاستیهای مذاکرات و برجام را با آن تلاش کرد توجیه کند. مفهومی که با گذشت زمان مشخص شد سودش بیش از آنکه برای مردم ایران باشد، برای آمریکا بوده و مردم ایران بیشتر ضررش را چشیدند. مذاکرات و توافق برجام که با ادعای پایان دادن به امنیتیسازی پرونده هستهای ایران انجام شد، نه تنها پرونده هستهای ایران را عادی نکرد، بلکه هزینههای زیادی روی دوش مردم ایران گذاشت. هزینهها شامل امتیازات فراوانی که در بخش هستهای داده شد و از آن مهمتر هزینههایی که بابت معطلی و منتظر ماندن برای انجام تعهدات غرب در موضوع اقتصادی و رفع تحریمها پرداخت شد. دلار سه هزار تومانی به ۳۰ هزار تومان رسید و رشد اقتصادی کشور صفر و در برخی سالها منفی شد. در آخر هم ایران اسلامی مورد حمله نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار گرفت و بیش از هزار نفر از هموطنان ما شهید شدند. جالب این است که ظریف در همین مقاله همچنان بر تجربه تلخ و ضرر محض برجام تاکید میکند و آن را قابل تکرار میداند. در مقاله آمده است: «اما تاریخ نشان میدهد که از طریق دیپلماسی دقیق، میتواند راهی برای خروج پیدا کند. ایران توانست در نیمه اول دهه ۲۰۱۰ با گفتگو با ایالات متحده، چرخه امنیتیسازی را بشکند که به برنامه جامع اقدام مشترک ۲۰۱۵ منجر شد.» اما ظریف حاضر نیست درباره دلایل شکست خوردن این تجربه صحبت کند و در سراسر مقاله اشارهای به خروج آمریکا از توافق و اعمال شدید تحریمها بیشتر از قبل توافق نمیکند. در این نقطه به جای تشریح واقعیت انگشت اتهام را به داخل ایران میآورد و مینویسد: «شکستن چرخه امنیتیسازی، از داخل و با ایجاد یک اجماع گسترده داخلی آغاز شد. ایران میتواند دوباره چنین اجماعی را ایجاد کند، اما انجام این کار مستلزم ایجاد یک گفتگوی ملی بین گروههای سیاسی، جناحهای اجتماعی و عموم مردم است.» این میزان وقاحت بینظیر است. این حرف در زمانی مطرح شده است که جامعه ایران پس از تجربه بسیار بزرگ جنگ تحمیلی آمریکا و رژیم صهیونیستی در خرداد امسال، بالاترین انسجام اجتماعی را در مقابله با دشمن دارد. این انسجام اجتماعی اتفاقا مقابل آن چیزی است که ظریف بیان کرده، اما مبتنی بر تجربه روشن بیفایده بودن مذاکره با آمریکا است. مردم ایران با چشمان باز دیدند که در زمان مذاکره آمریکا و رژیم صهیونیستی حمله کردند. وقاحت ظریف ادامه داشته و در متهم دانستن ایران به مفهوم «ایران قوی» حمله میکند و آن را عامل تهدید همسایهها میداند. او مینویسد: «تهران همچنین باید درک کند که قدرتش میتواند دیگران را ناراحت کند، و بنابراین این کشور باید از روایت ساختن یک «ایران قوی» – که میتواند یکجانبه و تهدیدآمیز به نظر برسد – به روایت ساختن یک «منطقه قوی» تغییر جهت دهد.» در این میان کوچکترین اشارهای به نقش آمریکا و رژیم صهیونیستی در چالشهای منطقه نمیکند. آن هم در زمانیکه ماهیت رژیم صهیونیستی برای اکثر بازیگران منطقه آشکار شده و این گزاره که رژیم صهیونیستی عامل اصلی ناامنی در منطقه است از زبان کشورهای عربی زیاد شنیده میشود. حمله رژیم صهیونیستی به قطر نقطه عطفی در این موضوع بود. #شبکه_گرا @geraa_ir
️ نگاهی به مقالۀ محمدجواد ظریف در فـارن افرز مسعود براتی بخش اول روز گذشته مقالهای مشترک از ظریف وزیر اسبق امور خارجه و معاون سابق رئیس جمهور و فرد دیگری در وب سایت فارین افرز با عنوان «چگونه آمریکا و ایران میتوانند بنبست هستهای را بشکنند؟» منتشر شد. اگر بخواهیم در یک جمله کوتاه حرف اصلی این مقاله را بازگو کنیم باید بگوییم که ظریف نسخه «تسلیم» ایران را ارایه کرده است. آنچه که موجب شرم میشود این است که نویسنده این مقاله در همین چند ماه پیش معاون رئیس جمهور بوده و به عنوان یک مقام رسمی نظام اسلامی شناخته میشده است. ۸ سال وزیر امور خارجه بوده و وظیفهاش دفاع از نظام اسلامی و مردم عزیز ایران در خارج از کشور بوده است. مقاله با محوریت مفهوم امنیتیسازی تهیه شده است، همان مفهومی که ظریف از زمان حضور در وزارت خارجه در ۱۳۹۲ با تکیه بر آن موضوع مذاکرات هستهای را دنبال کرد و تمام نواقص و کاستیهای مذاکرات و برجام را با آن تلاش کرد توجیه کند. مفهومی که با گذشت زمان مشخص شد سودش بیش از آنکه برای مردم ایران باشد، برای آمریکا بوده و مردم ایران بیشتر ضررش را چشیدند. مذاکرات و توافق برجام که با ادعای پایان دادن به امنیتیسازی پرونده هستهای ایران انجام شد، نه تنها پرونده هستهای ایران را عادی نکرد، بلکه هزینههای زیادی روی دوش مردم ایران گذاشت. هزینهها شامل امتیازات فراوانی که در بخش هستهای داده شد و از آن مهمتر هزینههایی که بابت معطلی و منتظر ماندن برای انجام تعهدات غرب در موضوع اقتصادی و رفع تحریمها پرداخت شد. دلار سه هزار تومانی به ۳۰ هزار تومان رسید و رشد اقتصادی کشور صفر و در برخی سالها منفی شد. در آخر هم ایران اسلامی مورد حمله نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار گرفت و بیش از هزار نفر از هموطنان ما شهید شدند. جالب این است که ظریف در همین مقاله همچنان بر تجربه تلخ و ضرر محض برجام تاکید میکند و آن را قابل تکرار میداند. در مقاله آمده است: «اما تاریخ نشان میدهد که از طریق دیپلماسی دقیق، میتواند راهی برای خروج پیدا کند. ایران توانست در نیمه اول دهه ۲۰۱۰ با گفتگو با ایالات متحده، چرخه امنیتیسازی را بشکند که به برنامه جامع اقدام مشترک ۲۰۱۵ منجر شد.» اما ظریف حاضر نیست درباره دلایل شکست خوردن این تجربه صحبت کند و در سراسر مقاله اشارهای به خروج آمریکا از توافق و اعمال شدید تحریمها بیشتر از قبل توافق نمیکند. در این نقطه به جای تشریح واقعیت انگشت اتهام را به داخل ایران میآورد و مینویسد: «شکستن چرخه امنیتیسازی، از داخل و با ایجاد یک اجماع گسترده داخلی آغاز شد. ایران میتواند دوباره چنین اجماعی را ایجاد کند، اما انجام این کار مستلزم ایجاد یک گفتگوی ملی بین گروههای سیاسی، جناحهای اجتماعی و عموم مردم است.» این میزان وقاحت بینظیر است. این حرف در زمانی مطرح شده است که جامعه ایران پس از تجربه بسیار بزرگ جنگ تحمیلی آمریکا و رژیم صهیونیستی در خرداد امسال، بالاترین انسجام اجتماعی را در مقابله با دشمن دارد. این انسجام اجتماعی اتفاقا مقابل آن چیزی است که ظریف بیان کرده، اما مبتنی بر تجربه روشن بیفایده بودن مذاکره با آمریکا است. مردم ایران با چشمان باز دیدند که در زمان مذاکره آمریکا و رژیم صهیونیستی حمله کردند. وقاحت ظریف ادامه داشته و در متهم دانستن ایران به مفهوم «ایران قوی» حمله میکند و آن را عامل تهدید همسایهها میداند. او مینویسد: «تهران همچنین باید درک کند که قدرتش میتواند دیگران را ناراحت کند، و بنابراین این کشور باید از روایت ساختن یک «ایران قوی» – که میتواند یکجانبه و تهدیدآمیز به نظر برسد – به روایت ساختن یک «منطقه قوی» تغییر جهت دهد.» در این میان کوچکترین اشارهای به نقش آمریکا و رژیم صهیونیستی در چالشهای منطقه نمیکند. آن هم در زمانیکه ماهیت رژیم صهیونیستی برای اکثر بازیگران منطقه آشکار شده و این گزاره که رژیم صهیونیستی عامل اصلی ناامنی در منطقه است از زبان کشورهای عربی زیاد شنیده میشود. حمله رژیم صهیونیستی به قطر نقطه عطفی در این موضوع بود. #شبکه_گرا @geraa_irنسخۀ ظریفِ تسلیم
بخش دوم
ظریف هدف اصلی خود را اینگونه بیان میکند: «تهران باید احتمال از سرگیری گفتگوی مستقیم با واشنگتن را بر اساس جایگاه برابر در نظر بگیرد.» این صحبت در نقطه مقابل سخنان رهبر انقلاب در اول مهر ماه امسال است که تاکید فرمودند: «مذاکرهی با آمریکا برای مسئلهی هستهای و شاید برای مسائل دیگر، بنبست محض است.» مقاله ظریف در کنار سخنان علیاکبر صالحی و حسن روحانی و فعالیتهای رسانهای جریان غربگرا برای مقابله با سیاست اعلام شده از سوی رهبر انقلاب است. آنها نمیخواهند جامعه ایران مذاکره با آمریکا را بنبست ببیند و تلاش میکنند با این کار حیات سیاسی خود را در ایران تضمین کنند. به روشنی شکست خورده بودن ادعاهای آنان برای جامعه اثبات شده است.
رفع تحریم و یا جلوگیری از جنگ با مذاکره که مهمترین شعارهای این جریان بوده، همهگی رنگ باخته و حیات سیاسی آنها با خطر جدی روبهرو شده است. ظریف بار دیگر بر تجویز نسخه شکست خورده همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی میپردازد. با اینکه نمیتواند خیانتهای این نهاد را نبیند و به آنها اشاره میکند اما با بیان اینکه تهران میتواند از آژانس بخواهد که حرفهایتر رفتار کند، همکاری با آژانس را مباح میکند. او با یک اعتماد به نفس کاذب مینویسد: « شفافیت با آژانس بینالمللی انرژی اتمی باید انتشار روایتهای امنیتی بیاساس پیرامون ایران را متوقف کند و یک معامله سیاسی با ایالات متحده را تسهیل کند.» گویی ایران تاکنون هیچ همکاری با آژانس انجام نداده است. ظریف یادش رفته است که گستردهترین برنامه بازرسی آژانس در طول تاریخ روابط بینالملل از برنامه هستهای ایران در قالب برجام انجام شد که ظریف در سال ۹۹ به آن اعتراف کرد و این میزان باجدهی حتی سبب پایان یافتن پرونده PMD نشد. این میزان عدم توجه به تجربه واقعی چند سال اخیر، مایه تعجب و البته تاسف است. گویا ذهن غربگرایان و ظریف نمیتواند طور دیگری فکر کند.
بخش وقیحتر مقاله که نوعی آرزوهای ظریف است درباره برجامهای موشکی و منطقهای و … است. همانند شتری که در خواب پنبهدانه میبیند. مقاله میگوید: «اگر تهران و واشنگتن یک توافق هستهای بهروز شده را اجرا کنند، این کشورها ممکن است بتوانند به مسائل دشوار دیگری مانند امنیت منطقهای، کنترل تسلیحات و مبارزه با تروریسم نیز بپردازند. به عنوان مثال، ممکن است از ایران خواسته شود که در ازای تضمین متقابل ایالات متحده و شرکایش، قول دهد که به ایالات متحده یا متحدانش در منطقه حمله نخواهد کرد. تهران همچنین ممکن است قول دهد که بر اساس تعهد متقابل، از قابلیتهای نظامی خود جز در دفاع از خود در برابر حمله مسلحانه قبلی استفاده نخواهد کرد.»
ظریف در قامت یک غربگرای کامل مسایل را بیش از آنکه متوجه آمریکا بداند متوجه ایران میبیند و در آخر کلام هم حرف آخر را اینگونه میزند: «اقدامات دفاعی و واکنشی ایران، به جای کاهش تهدیدها، برداشتهای امنیتیشده از ایران را تشدید کرده و به پیشبرد روایت خطرناک بودن تهران کمک کرده است. شکستن این چرخه برای تهران یک ضرورت حیاتی است.» این همان چیزی است که آمریکا و رژیم صهیونیستی سالها در قبال ایران دنبال کردند. محدود کردن توان دفاعی و نظامی ایران اسلامی که خود مقدمهای برای شکست و بعد از آن تجزیه ایران است.
آنچیزی که در سوریه امروز و یا در سایر تجربیات بینالمللی مشاهده میکنیم. امروز و پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران، همه مردم اهمیت توان دفاعی و موشکی را عمیقا درک کردهاند. در نظرسنجی صدا و سیما پس از جنگ، نزدیک به ۹۰ درصد مردم محدود کردن توان موشکی را نپذیرفته بودند. ظریف و غربگرایان نشان دادهاند که هیچ نسبتی با مردم ندارند.
#شبکه_گرا @geraa_ir
بخش دوم ظریف هدف اصلی خود را اینگونه بیان میکند: «تهران باید احتمال از سرگیری گفتگوی مستقیم با واشنگتن را بر اساس جایگاه برابر در نظر بگیرد.» این صحبت در نقطه مقابل سخنان رهبر انقلاب در اول مهر ماه امسال است که تاکید فرمودند: «مذاکرهی با آمریکا برای مسئلهی هستهای و شاید برای مسائل دیگر، بنبست محض است.» مقاله ظریف در کنار سخنان علیاکبر صالحی و حسن روحانی و فعالیتهای رسانهای جریان غربگرا برای مقابله با سیاست اعلام شده از سوی رهبر انقلاب است. آنها نمیخواهند جامعه ایران مذاکره با آمریکا را بنبست ببیند و تلاش میکنند با این کار حیات سیاسی خود را در ایران تضمین کنند. به روشنی شکست خورده بودن ادعاهای آنان برای جامعه اثبات شده است. رفع تحریم و یا جلوگیری از جنگ با مذاکره که مهمترین شعارهای این جریان بوده، همهگی رنگ باخته و حیات سیاسی آنها با خطر جدی روبهرو شده است. ظریف بار دیگر بر تجویز نسخه شکست خورده همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی میپردازد. با اینکه نمیتواند خیانتهای این نهاد را نبیند و به آنها اشاره میکند اما با بیان اینکه تهران میتواند از آژانس بخواهد که حرفهایتر رفتار کند، همکاری با آژانس را مباح میکند. او با یک اعتماد به نفس کاذب مینویسد: « شفافیت با آژانس بینالمللی انرژی اتمی باید انتشار روایتهای امنیتی بیاساس پیرامون ایران را متوقف کند و یک معامله سیاسی با ایالات متحده را تسهیل کند.» گویی ایران تاکنون هیچ همکاری با آژانس انجام نداده است. ظریف یادش رفته است که گستردهترین برنامه بازرسی آژانس در طول تاریخ روابط بینالملل از برنامه هستهای ایران در قالب برجام انجام شد که ظریف در سال ۹۹ به آن اعتراف کرد و این میزان باجدهی حتی سبب پایان یافتن پرونده PMD نشد. این میزان عدم توجه به تجربه واقعی چند سال اخیر، مایه تعجب و البته تاسف است. گویا ذهن غربگرایان و ظریف نمیتواند طور دیگری فکر کند. بخش وقیحتر مقاله که نوعی آرزوهای ظریف است درباره برجامهای موشکی و منطقهای و … است. همانند شتری که در خواب پنبهدانه میبیند. مقاله میگوید: «اگر تهران و واشنگتن یک توافق هستهای بهروز شده را اجرا کنند، این کشورها ممکن است بتوانند به مسائل دشوار دیگری مانند امنیت منطقهای، کنترل تسلیحات و مبارزه با تروریسم نیز بپردازند. به عنوان مثال، ممکن است از ایران خواسته شود که در ازای تضمین متقابل ایالات متحده و شرکایش، قول دهد که به ایالات متحده یا متحدانش در منطقه حمله نخواهد کرد. تهران همچنین ممکن است قول دهد که بر اساس تعهد متقابل، از قابلیتهای نظامی خود جز در دفاع از خود در برابر حمله مسلحانه قبلی استفاده نخواهد کرد.» ظریف در قامت یک غربگرای کامل مسایل را بیش از آنکه متوجه آمریکا بداند متوجه ایران میبیند و در آخر کلام هم حرف آخر را اینگونه میزند: «اقدامات دفاعی و واکنشی ایران، به جای کاهش تهدیدها، برداشتهای امنیتیشده از ایران را تشدید کرده و به پیشبرد روایت خطرناک بودن تهران کمک کرده است. شکستن این چرخه برای تهران یک ضرورت حیاتی است.» این همان چیزی است که آمریکا و رژیم صهیونیستی سالها در قبال ایران دنبال کردند. محدود کردن توان دفاعی و نظامی ایران اسلامی که خود مقدمهای برای شکست و بعد از آن تجزیه ایران است. آنچیزی که در سوریه امروز و یا در سایر تجربیات بینالمللی مشاهده میکنیم. امروز و پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران، همه مردم اهمیت توان دفاعی و موشکی را عمیقا درک کردهاند. در نظرسنجی صدا و سیما پس از جنگ، نزدیک به ۹۰ درصد مردم محدود کردن توان موشکی را نپذیرفته بودند. ظریف و غربگرایان نشان دادهاند که هیچ نسبتی با مردم ندارند. #شبکه_گرا @geraa_ir۱۰:۰۷
چه بسیار نقد و پرسشهای دلسوزانه که چراغ راه اصلاحاند، و چه بسیار آمارسازیها و تملقهای کارشناسانه که خار مغیلان مسیر #پیشرفت!کاش پاسخ امامیها، گفتوگوی سازنده و ارائه برنامه #اجرایی بود؛ نه فرافکنیهای سفسطه آلود!
#شبکه_گرا @geraa_ir
#شبکه_گرا @geraa_ir۱۵:۴۱
جناب آقای اژهایعزم جنابعالی برای کیسه کردن ماست مفسدان در بیان مایهی امید است،اما آنگاه که بانیانِ خسارات غیرقابل جبرانِ دهه سوخته ۹۰ و زبان درازان مدعی امروز، به شکل قاطع محاکمه و متناسب با تخریب اقتصاد ملی با اَمثال #علی_انصاری ها برخورد شود، عزمتان در عمل تبلور خواهد یافت!
#شبکه_گرا @geraa_ir
#شبکه_گرا @geraa_ir۱۷:۲۰
فراتر از سقف و دیوارعدالت اجتماعی یا عدالت انحصاری در دسترسی به مسکن؟! با ارائه: سید حسن موسوی فردمعاون سابق جنگ اقتصادی سازمان بسیج دانشجویی کشور چهارشنبه ۳ دی ماه ساعت ۱۸ به صورت مجازی پیوند شرکت در جلسه:https://www.skyroom.online/ch/rafda/tabeinmavaze #شبکه_گرا @geraa_ir۱۷:۳۱