گفتگو با قرآن | ghorangoft
#یادداشت | از بادیه نشینی تا شهرنشینی در قرآن
زمان مطالعه: ۹ دقیقه
" />
تولید: حلقه تدبّر و شهرسازی
وقتی از «شهر و شهرسازی» سخن میگوییم، اغلب تصوراتی معین در ذهنها نقش میبندد: جمعیت متمرکز، نظم اداری، زیرساختهای توسعهیافته، توسعه اقتصادی، نهادهای سیاسی و فرهنگی. این تصویرها، محصول قرائتهای جامعهشناختی، اقتصادی یا جغرافیایی از شهر هستند؛ قرائتهایی که طی قرون اخیر به تعاریف رایج و معیارهای مسلط بدل شدهاند.
این روزها که بحثهایی مثل الگوی شهر اسلامی یا تمدنسازی در محافل فکری جدی شده، شاید زمان آن رسیده باشد که یک پرسش مهم را مطرح کنیم:
آیا قرآن، بهعنوان کتاب تمدنساز، در خصوص مفهوم شهر نیز سخن گفته است؟ اگر بله، با چه واژگانی و با چه ادبیاتی؟ آیا نگاه قرآن به شهر، ادامه همان نگرشهای جغرافیایی و مادیمحور است یا واجد منظومه معنایی و تمدنی متفاوت است؟
یادداشتی که پیش روی شماست، تلاشی است برای گشودن همین افق مغفول. این متن، با رجوع به قرآن، سعی دارد به عنوان یک درآمد، مفهوم شهر را در سطح ساختار ادراکی قرآن واکاوی کند. آنچه از دل این تأمل بیرون میآید، پرسشهایی تازه در باب نسبت سکونت با معنا، شهر با خدا، اجتماع با وحی و قانون و جغرافیا با حاکمیت است؛ پرسشهایی که میتوانند دریچههایی نو به سوی فهمی تمدنی از زیست مؤمنانه بگشایند.
صفحه گفتگو با قرآن | قرآنگفت ble.ir/join/AKX37gUdE3
۱۷:۰۰