#سوریهضیافتگاه - ۶
محمد از مدافعین حرم است. از مدافعین منطقه سیده زینب. از کنار میدان حجیره که رد می‌شویم از خاطراتش برایمان می‌گوید. میدان حجیره در نزدیکی حرم حضرت زینب(سلام الله) است. شاید پانصد، ششصدمتر بیشتر فاصله نباشد. مسلحین تا اینجا آمده بودند؛ تا نزدیکی حرم. محمد دستش را دراز می‌کند سمت ساختمان‌های اطراف و می‌گوید: "همه جا رو گرفته بودن. توی ساختمان‌ها، خونه‌ها..." بعد اشاره می‌کند به کوچه روبرویی: "من نزدیک بود اینجا شهید شم... به خدا..."می‌پرسم: "خانواده‌تون کجا بودن اون موقع؟"- همینجا. توی همین خونه‌ای که الان هستیم. جنگ که شروع شد من ازدواج کردم. مادرم می‌گفت جمع کنیم بریم. گفتم مادر هرجا بریم بالاخره پولمون تموم می‌شه، اینجا خونه داریم. گفت می‌زنن خونه رو، خطرناکه. گفتم جای دیگه بریم، نمی‌میریم؟ از کجا معلوم بریم جای دیگه و اونجا رو نزنن؟ مردم اینجا سالم بمونن؟توی دلم ذوقش را می‌کنم. محمد فقط حرف نزده. عمل هم کرده. دستش را به حالت تفنگ گرفت: - رفتم اسلحه گرفتم براشون با دو تا بمب... یعنی نارنجک؛ برای خواهر و مادر و همسرم. همه‌مان توی یک ساختمان بودیم. گفتم اگه مسلحین رسیدن خودتون رو بکشید، ولی یه جوری که از اونام کشته بگیرید، نه همین طور الکی.
یاد مدافعین خرمشهر می‌افتم. مدافعین گیلانغرب و بستان. مردم ما هم این روزها را از سر گذرانده بودند. محمد از شهادت رفیقش جلوی چشم‌هایش می‌گوید. از قناصه زنی که ده تا از بچه‌هایشان را با تیر قناصه زده بود؛ از سوراخ‌هایی که از پشت چهار دیوار با هم تراز شده بودند. محمد از شهید همدانی می‌گوید. از ایرانی‌هایی که سلاح آوردند برای شیعیان تا در منطقه سیده زینب بتوانند از خودشان و خانه و زندگی‌شان دفاع کنند. - جنگ، اول، خانه به خانه بود. سلاح‌های ایرانی‌ها که رسید، کوچه به کوچه و خیابان به خیابان جنگیدیم تا تونستیم از این منطقه بیرونشون کنیم. بعد مکثی می‌کند، نفس عمیقی می‌کشد و می‌گوید: "الهی الی ظهورالمهدی، احفظ قائدنا الخامنه‌ای" شبنم غفاری‌حسینی | راوی اعزامی راویناble.ir/jarideh_shشنبه | ۵ آبان ۱۴۰۳ | #سوریه #دمشق ــــــــــــــــــــــــــــــ
#راوینا | روایت مردم ایران@ravina_ir با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا۱۰:۱۹