۱۳:۳۰
بازارسال شده از خورشید جاری
إنا لله و إنا إلیه راجعون
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
سید عزیزشهادتت مبارک!
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
سید عزیزشهادتت مبارک!
۵:۰۳
۵:۴۸
۲۰:۵۶
۱۷:۳۸
-8446206_-676457975.mp3
۰۸:۴۵-۸.۲۶ مگابایت
۱۰:۵۷
۱۲:۳۶
۷:۴۳
تو حسین را به مردم نشان بده، این امتِ بهتر از امت رسول الله انتخابش میکنند...
تعریضی به یادداشت برادرم، حمزه وطن فدا
در نکته اصلی بحثی ندارم. حسین ع انتخاب ملتی است با آرزوهای بزرگ. انتخاب ملتی که به زندگی روزمره ی دنیا خو نگرفته باشد. ملتی که مساله اش بیشتر خوردن و بیشتر چریدن نباشد...بحثم در صغرا است. ملت ایران چنان ملتی نبوده و نیست. این ملت از دیربازِ تاریخ حق خواه و حق طلب بوده. برای آرمان هایش هزینه می داده اهل کارهای سخت و سنگین بوده و این را با عملش ثابت کرده.رأی مردم در 1403 رأی به تمتع دنیا «کما تأکل الانعام» نبود تا حکم «النار مثوی لهم» بر آن جاری باشد. کما اینکه رأی به شهید رئیسی در 1400 رأی به چنان تحولی نبود که فکر میکردیم...
مشکل از ماست که متاعی که عرضه میکنیم متاع حیات دنیاست. حداکثر اختلاف متاع ما با رقیبمان این است که از نظر خودمان دلسوزتر، کارامدتر، متخصص تر و... هستیم. خوب وقتی فضا این باشد طرف مقابل میتواند به راحتی با بروزات عرفیِ مردمی، رأی بگیرد در حالی که معترف است که «من هیچ نمیدانم». بلکه این «من هیچ نمیدانمِ» او در نظر مردم از همه چیز دانی ما رأی آورتر است.
آن روزی که مردم در معرض انتخاب زندگی متحولانه قرار گرفتند، آن را انتخاب کردند. آن روز روزی بود که خمینی مساله را فراتر از زندگی روزمره مردم مطرح کرد. مساله ای در ابعاد اقامه عدل و اخذ حقوق پابرهنگان کوخ نشین از مرفهان بی درد کاخ نشین و تشکیل حکومت اسلامی و اجرای دین خدا و حمایت از مظلومین و دشمنی با ظالمین و «هر جا که ظلم هست مبارزه هست و هر جا که مبارزه هست ما هستیم» و... و مردم نشان دادند که اگر پیام، حسینی باشد اهل انتخابش هستند. مشکل در عرضه است نه تقاضا...
مثل "بیرون کردن شاه از ایران" باید پیام انقلابیِ جبهه انقلاب متحول شود. تا بحث از دوگانه ی «مذاکره با کدخدا» یا «دل نسبتن به کدخدا و تکیه به داخل» باشد آش همین آش است و کاسه همین کاسه. شهیدِ مجاهدِ مظلوم رئیسی سر کار باشد یا پزشکیان فرق چندانی نمیکند. اگر روزی به جای این «دل نبستن به کدخدا»، «مبارزه با کدخدا»، عوض کردن نظم منطقه، نابودی اسرائیل، بیرون کردن آمریکا از منطقه و... را به میدان آوردیم و فردی آمد که به این حرفها ایمان داشت - نه مثل نگارنده که این حرفها در دهانش یخ میکند - و باز مردم رأی ندادند؛ باشد، آن روز آنها را کوفی خطاب کنیم. اگر حماسه به میدان آوردیم و مردم حماسه را وانهادند آنها را کوفی خطاب کنیم. اگر حاج قاسم و وعده صادق آوردیم و مردم پس زدند آنها را کوفی بنامیم...
---------------------------------------------بینات - حرفهای روشن قرآنی برای امروز بله | ایتا
تعریضی به یادداشت برادرم، حمزه وطن فدا
در نکته اصلی بحثی ندارم. حسین ع انتخاب ملتی است با آرزوهای بزرگ. انتخاب ملتی که به زندگی روزمره ی دنیا خو نگرفته باشد. ملتی که مساله اش بیشتر خوردن و بیشتر چریدن نباشد...بحثم در صغرا است. ملت ایران چنان ملتی نبوده و نیست. این ملت از دیربازِ تاریخ حق خواه و حق طلب بوده. برای آرمان هایش هزینه می داده اهل کارهای سخت و سنگین بوده و این را با عملش ثابت کرده.رأی مردم در 1403 رأی به تمتع دنیا «کما تأکل الانعام» نبود تا حکم «النار مثوی لهم» بر آن جاری باشد. کما اینکه رأی به شهید رئیسی در 1400 رأی به چنان تحولی نبود که فکر میکردیم...
مشکل از ماست که متاعی که عرضه میکنیم متاع حیات دنیاست. حداکثر اختلاف متاع ما با رقیبمان این است که از نظر خودمان دلسوزتر، کارامدتر، متخصص تر و... هستیم. خوب وقتی فضا این باشد طرف مقابل میتواند به راحتی با بروزات عرفیِ مردمی، رأی بگیرد در حالی که معترف است که «من هیچ نمیدانم». بلکه این «من هیچ نمیدانمِ» او در نظر مردم از همه چیز دانی ما رأی آورتر است.
آن روزی که مردم در معرض انتخاب زندگی متحولانه قرار گرفتند، آن را انتخاب کردند. آن روز روزی بود که خمینی مساله را فراتر از زندگی روزمره مردم مطرح کرد. مساله ای در ابعاد اقامه عدل و اخذ حقوق پابرهنگان کوخ نشین از مرفهان بی درد کاخ نشین و تشکیل حکومت اسلامی و اجرای دین خدا و حمایت از مظلومین و دشمنی با ظالمین و «هر جا که ظلم هست مبارزه هست و هر جا که مبارزه هست ما هستیم» و... و مردم نشان دادند که اگر پیام، حسینی باشد اهل انتخابش هستند. مشکل در عرضه است نه تقاضا...
مثل "بیرون کردن شاه از ایران" باید پیام انقلابیِ جبهه انقلاب متحول شود. تا بحث از دوگانه ی «مذاکره با کدخدا» یا «دل نسبتن به کدخدا و تکیه به داخل» باشد آش همین آش است و کاسه همین کاسه. شهیدِ مجاهدِ مظلوم رئیسی سر کار باشد یا پزشکیان فرق چندانی نمیکند. اگر روزی به جای این «دل نبستن به کدخدا»، «مبارزه با کدخدا»، عوض کردن نظم منطقه، نابودی اسرائیل، بیرون کردن آمریکا از منطقه و... را به میدان آوردیم و فردی آمد که به این حرفها ایمان داشت - نه مثل نگارنده که این حرفها در دهانش یخ میکند - و باز مردم رأی ندادند؛ باشد، آن روز آنها را کوفی خطاب کنیم. اگر حماسه به میدان آوردیم و مردم حماسه را وانهادند آنها را کوفی خطاب کنیم. اگر حاج قاسم و وعده صادق آوردیم و مردم پس زدند آنها را کوفی بنامیم...
---------------------------------------------بینات - حرفهای روشن قرآنی برای امروز بله | ایتا
۱۶:۱۱
۲۰:۱۳
کدام وحدت، کدام وفاق؟
این روزها مد شده همه از وحدت بگویند و وفاق. وفاق شده سکه رایج سپهر سیاسی. بازی ای که شاید بازیگر نقش اولش پزشکیان است اما بازیگردانان ظریفی در پس صحنه دارد. بازی ای که با اضافه شدن امثال قالیباف و چهره های شاخص جریان اصول گرایی می رود تا به صحنه اصلی بازی قدرت تبدیل شود. طبعا قربانی این بازی، جریان خالص انقلابی است. همان ها که ابایی ندارند از اینکه حرفهای تیز و تند انقلابی را در مجلس و غیر آن فریاد بزنند. همان ها که خط قرمزشان فتنه ها بوده است و آرمانشان هنوز بوی همان آرمانهای 57ی میدهد. رابطه با آمریکا و پروژه نرمال سازی ایران در بازی جهانی را بر نمی تابند و در فتنه ی فیلترینگ و حجاب و FATF و برجام1و2و3و... به فتنه گران سواری نمیدهند. جبهه مستضعفین آرمان خارجیشان، و تکیه به توان داخل و حل مشکلات مردم با تکیه به قوت خود، نگاه داخلیشان است. اصولگراییِ سیاست زده و جریانِ لیبرالِ دلباخته غرب دو لبه ی قیچی شده اند برای یک جراحی سخت. جراحی ای برای هضم و کم کم حذف جریان انقلابیِ خالص از سیاست و بلکه جامعه ایرانی. ادبیاتش را هم کم کم به کار می برند، تندرو، افراطی، بی عقل و... .
منبری هایشان میگویند علی ع هم اهل وحدت و وفاق بود.مگر نه اینکه در دوره 3 خلیفه همراهی و وفاق کرد!!؟؟ نمی گویند که او تا آنجا که میشد بیعت نکرد. برای اینکه وفاق نکند با منافقان امت دختر پیامبر را فدا کرد. کاری کرد که تا همیشه ی تاریخ سندی درست کند بر اینکه من اهل زد و بند با این جماعت نبودم. بهترین و ارزشمندترین داراییم را دادم تا مردم بیدار شوند، چه کنم که نشدند!؟
می گویند: مگر نداریم که رسول الله فرمود «يدُ اللّٰهِ علىٰ الجَماعَةِ، والشّيطانُ معَ مَن خالَفَ الجَماعَةَ يَركُض1»؟ «دست خدا بر سر جماعت است، و شيطان همراه كسى است كه با جماعت مسلمانان ناسازگارى كند.» مگر نشنیده اید که رسول خدا فرمود: «الجَماعةُ رَحمَةٌ والفُرْقَةُ عَذاب2» مگر نگفت «مَن خَرجَ مِن الجَماعةِ قَيْدَ شِبْرٍ فَقد خَلَعَ رِبْقَةَ الإسلامِ مِن عُنُقِهِ.3» «هر كس يك وجب از جماعت جدا شود، حلقۀ اسلام را از گردن خود گشوده است.»نمی گویند که اینها را جبهه مقابل علم کرد برای زدن علی. پاسخ مولا این بود که حدیث رسول خدا را کامل نقل کنید: او در پاسخ به سوال «وقد سُئلَ: ما جَماعةُ اُمّتِكَ؟» فرمود «مَن كانَ علىٰ الحقِّ وإنْ كانوا عَشرَةً.»4. «جماعت امّت تو چيست؟ - آنان كه بر حق باشند هر چند ده نفر باشند» رسول خدا فرمود «مَنْ فَارَقَ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ فَقَدْ خَلَعَ رِبْقَةَ الْإِسْلَامِ مِنْ عُنُقِهِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا جَمَاعَةُ الْمُسْلِمِينَ قَالَ جَمَاعَةُ أَهْلِ الْحَقِّ وَ إِنْ قَلُّوا.»5 «...رسول خدا فرمود: جماعت امّت من، همان اهل حقّند هر چند شمارشان اندك باشد»و خود امیرالمومنین اینطور فرمود «الإمامُ عليٌّ عليه السلام - وقد سُئلَ عن تفسيرِ السُّنّةِ والبِدْعةِ والجَماعةِ والفُرْقةِ -: السُّنَّةُ - واللّٰهِ - سُنّةُ محمّدٍ صلى الله عليه و آله، والبِدعَةُ ما فارَقَها، والجَماعةُ - واللّٰهِ - مُجامَعَةُ أهلِ الحقِّ وإنْ قَلُّوا، والفُرْقةُ مُجامَعَةُ أهلِالباطلِ وإنْ كَثُروا.»6 «امام على عليه السلام - در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه - فرمود: - به خدا سوگند - سنّت همان سنّت محمّد صلى الله عليه و آله است و بدعت، آنچه از آن جدا باشد و به خدا قسم جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندك باشند و تفرقه همدستى با اهل باطل است هر چند بسيار باشند»
می گویند هارون هم در غیبت موسی با سامری امت وحدت کرد! نمی گویند که او ایستادگی کرد تا آنجا که نزدیک بود به قتل برسد7. وقتی امر، دائر مدارِ شهادت و از بین رفتن کل جریان، یا وفاق مقطعی تا اتمام وعده ی 30 شبه ی موسی و بازگشت او شد، دومی را برگزید.
وحدت همواره محوری لازم دارد.اگر این محور، سیاستهای ظریفانه ی سیاست مدارانی باشد که پروژه ی سالهای طولانیشان از معاهده 598 تا امروز عادی سازی رفتار ایران و هضم این بازیگر نامتعارف در نظم و انتظامات جهانی بوده است، آنچه واجب است جدایی از این وحدت است.
پ.ن -------------------------1- كنز العمّال: 10312- نهج الفصاحة، ص: 433 ؛ كنز العمّال: 202423- الكافي (ط - الإسلامية)، ج1، ص: 405 ؛ كنز العمّال: 10354- معاني الأخبار: 2/154.5- الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 3336- كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص: 964؛ كنز العمّال: 1644؛ بحار الأنوار: 23/266/27- قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوني وَ كادُوا يَقْتُلُونَني (اعراف:150)
---------------------------------------------بینات - حرفهای روشن قرآنی برای امروز بله | ایتا
این روزها مد شده همه از وحدت بگویند و وفاق. وفاق شده سکه رایج سپهر سیاسی. بازی ای که شاید بازیگر نقش اولش پزشکیان است اما بازیگردانان ظریفی در پس صحنه دارد. بازی ای که با اضافه شدن امثال قالیباف و چهره های شاخص جریان اصول گرایی می رود تا به صحنه اصلی بازی قدرت تبدیل شود. طبعا قربانی این بازی، جریان خالص انقلابی است. همان ها که ابایی ندارند از اینکه حرفهای تیز و تند انقلابی را در مجلس و غیر آن فریاد بزنند. همان ها که خط قرمزشان فتنه ها بوده است و آرمانشان هنوز بوی همان آرمانهای 57ی میدهد. رابطه با آمریکا و پروژه نرمال سازی ایران در بازی جهانی را بر نمی تابند و در فتنه ی فیلترینگ و حجاب و FATF و برجام1و2و3و... به فتنه گران سواری نمیدهند. جبهه مستضعفین آرمان خارجیشان، و تکیه به توان داخل و حل مشکلات مردم با تکیه به قوت خود، نگاه داخلیشان است. اصولگراییِ سیاست زده و جریانِ لیبرالِ دلباخته غرب دو لبه ی قیچی شده اند برای یک جراحی سخت. جراحی ای برای هضم و کم کم حذف جریان انقلابیِ خالص از سیاست و بلکه جامعه ایرانی. ادبیاتش را هم کم کم به کار می برند، تندرو، افراطی، بی عقل و... .
منبری هایشان میگویند علی ع هم اهل وحدت و وفاق بود.مگر نه اینکه در دوره 3 خلیفه همراهی و وفاق کرد!!؟؟ نمی گویند که او تا آنجا که میشد بیعت نکرد. برای اینکه وفاق نکند با منافقان امت دختر پیامبر را فدا کرد. کاری کرد که تا همیشه ی تاریخ سندی درست کند بر اینکه من اهل زد و بند با این جماعت نبودم. بهترین و ارزشمندترین داراییم را دادم تا مردم بیدار شوند، چه کنم که نشدند!؟
می گویند: مگر نداریم که رسول الله فرمود «يدُ اللّٰهِ علىٰ الجَماعَةِ، والشّيطانُ معَ مَن خالَفَ الجَماعَةَ يَركُض1»؟ «دست خدا بر سر جماعت است، و شيطان همراه كسى است كه با جماعت مسلمانان ناسازگارى كند.» مگر نشنیده اید که رسول خدا فرمود: «الجَماعةُ رَحمَةٌ والفُرْقَةُ عَذاب2» مگر نگفت «مَن خَرجَ مِن الجَماعةِ قَيْدَ شِبْرٍ فَقد خَلَعَ رِبْقَةَ الإسلامِ مِن عُنُقِهِ.3» «هر كس يك وجب از جماعت جدا شود، حلقۀ اسلام را از گردن خود گشوده است.»نمی گویند که اینها را جبهه مقابل علم کرد برای زدن علی. پاسخ مولا این بود که حدیث رسول خدا را کامل نقل کنید: او در پاسخ به سوال «وقد سُئلَ: ما جَماعةُ اُمّتِكَ؟» فرمود «مَن كانَ علىٰ الحقِّ وإنْ كانوا عَشرَةً.»4. «جماعت امّت تو چيست؟ - آنان كه بر حق باشند هر چند ده نفر باشند» رسول خدا فرمود «مَنْ فَارَقَ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ فَقَدْ خَلَعَ رِبْقَةَ الْإِسْلَامِ مِنْ عُنُقِهِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا جَمَاعَةُ الْمُسْلِمِينَ قَالَ جَمَاعَةُ أَهْلِ الْحَقِّ وَ إِنْ قَلُّوا.»5 «...رسول خدا فرمود: جماعت امّت من، همان اهل حقّند هر چند شمارشان اندك باشد»و خود امیرالمومنین اینطور فرمود «الإمامُ عليٌّ عليه السلام - وقد سُئلَ عن تفسيرِ السُّنّةِ والبِدْعةِ والجَماعةِ والفُرْقةِ -: السُّنَّةُ - واللّٰهِ - سُنّةُ محمّدٍ صلى الله عليه و آله، والبِدعَةُ ما فارَقَها، والجَماعةُ - واللّٰهِ - مُجامَعَةُ أهلِ الحقِّ وإنْ قَلُّوا، والفُرْقةُ مُجامَعَةُ أهلِالباطلِ وإنْ كَثُروا.»6 «امام على عليه السلام - در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه - فرمود: - به خدا سوگند - سنّت همان سنّت محمّد صلى الله عليه و آله است و بدعت، آنچه از آن جدا باشد و به خدا قسم جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندك باشند و تفرقه همدستى با اهل باطل است هر چند بسيار باشند»
می گویند هارون هم در غیبت موسی با سامری امت وحدت کرد! نمی گویند که او ایستادگی کرد تا آنجا که نزدیک بود به قتل برسد7. وقتی امر، دائر مدارِ شهادت و از بین رفتن کل جریان، یا وفاق مقطعی تا اتمام وعده ی 30 شبه ی موسی و بازگشت او شد، دومی را برگزید.
وحدت همواره محوری لازم دارد.اگر این محور، سیاستهای ظریفانه ی سیاست مدارانی باشد که پروژه ی سالهای طولانیشان از معاهده 598 تا امروز عادی سازی رفتار ایران و هضم این بازیگر نامتعارف در نظم و انتظامات جهانی بوده است، آنچه واجب است جدایی از این وحدت است.
پ.ن -------------------------1- كنز العمّال: 10312- نهج الفصاحة، ص: 433 ؛ كنز العمّال: 202423- الكافي (ط - الإسلامية)، ج1، ص: 405 ؛ كنز العمّال: 10354- معاني الأخبار: 2/154.5- الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 3336- كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص: 964؛ كنز العمّال: 1644؛ بحار الأنوار: 23/266/27- قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوني وَ كادُوا يَقْتُلُونَني (اعراف:150)
---------------------------------------------بینات - حرفهای روشن قرآنی برای امروز بله | ایتا
۱۹:۱۰
۲۰:۲۵
۳:۵۱
۷:۲۱
بنظرم ایران قصد دارد پای اسرائیل را به جنگ بکشاند.
نتانیاهو باید باهوش باشد و وارد تله جنگ نشود
نتانیاهو باید باهوش باشد و وارد تله جنگ نشود
۱۸:۳۷
گویا یمن زنگ زده ایران رو دعوت به خویشتن داری کرده !
۱۸:۴۷
برخی منابع میگویند ایران در حال انتقام برخی پیامبران که به دست بنی اسرائیل کشته شدند هم هست.
۱۸:۵۱
۱۷:۰۲
۷:۰۱
Ayatollah YazdanPanah.mp3
۱۸:۳۳-۳.۵۹ مگابایت
۱۸:۵۴