نگاه صحیح به گروه‌های تکفیریامروز در بخش‌هایی گروه‌های تکفیری علیه اسلام و شیعه و تشیع تلاش می‌کنند؛ کارهای بد و زشتی می‌کنند. اما این‌ها دشمنان اصلی نیستند . دشمن اصلی آن کسی است که این‌ها را تحریک می‌کند و پول در اختیارشان می‌گذارد و وقتی انگیزه این‌ها ضعیف شد، به وسایل گوناگون آنها را انگیزه‌دار کرده و تخم شکاف را بین آن گروه نادان و مردم ایران می‌افشاند.مکرر گفتیم این گروه‌های بی عقلی که به نام سلفی‌گری و تکفیر و به نام اسلام با نظام جمهوری اسلامی مقابله می‌کنند که این‌ها را دشمن اصلی نمی‌دانیم . این‌ها را فریب خورده می‌دانیم. لَئِن بَسَطتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنِی مَا أنا بِباسطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلک إِنّی أَخَافُ الله رَ‌بّ الْعَالَمین (سوره مائدة؛ آیه‌ی ۲۸).اگر این‌ها خطا می‌کنند و اشتباه می‌کنند و کمر به قتل برادر مسلمان خود می‌بندند، ما آنها را کسی نمی‌دانیم که کمر به قتل آنها ببندیم ؛ البته از خود دفاع می‌کنیم، هر کسی به ما حمله کند با مشت محکم ما مواجه می‌شود.۱۴ خرداد ۱۳۹۳در داخل منطقه‌ی ما این تکفیری‌ها را راه انداختند برای اینکه به خیال خودشان جنگ مذهبی راه بیندازند، امّا خدای متعال توی دهن این‌ها زد و جنگ مذهبی راه نیفتاد و راه نخواهد افتاد .ما در مقابل تحریک‌شدگان دشمن، ایستادگی کردیم، ایستادیم و بحمدالله موفّق هم شدیم، لکن مسئله‌ی آنها مسئله‌ی مزدوری دشمن بود ؛ جنگ مذهبی نبود، جنگ طائفی نبود، جنگ فرقه‌ای نبود. دشمن این را می‌خواست؛ دشمن می‌خواست جنگ سنّی و شیعه راه بیندازد، منتها فرمود: اَلحَمدُللهِ الَّذی جَعَلَ اَعدائَنا مِنَ الحُمَقاء، خداوند متعال، دشمنانِ ما را احمق قرار داد.۱۵ آذر ۱۳۹۶@eqtesadman
۲۰:۳۵
اقتصاد منطقه | مهدی ازرقی
معامله بزرگ در پس پرده تحولات سوریه آنچه در این روزها در سوریه جاری است، قطعا یک نبرد و مبارزه نبوده و این برای همه طرف‌های درگیری واضح است. همه می‌دانند که این اتفاقات شبیه به یک شوخی است تا یک جنگ برای تصرف یک کشور بزرگ مثل سوریه! هیئت تحریر الشام که حاصل هم‌پیمان شدن گروه‌های مختلف مسلح از جمله جبهه النصره است، با رهبری ابومحمد الجولانی مشغول تصرف آسان مناطق مختلف سوریه هستند. این اتفاقات شبیه نحوه تصرف افغانستان توسط طالبان است. حتی ورود نیروهای قسد (کردهای مورد حمایت آمریکا) که با گروه‌های مسلح تحریر الشام دشمن هستند و برخی مناطق شمال شرق سوریه به آنها تحویل داده شد، مانع از گسترش و تصرف حلب نگردید. هیئت تحریر الشام با حمایت مستقیم و راهبری قطعی ترکیه فعالیت می‌کند. إدلب و مناطق جنوبی ترکیه، میزبان سکونت و آموزش این نیروها در این سالها بودند. از همین نقطه نیز عملیات خود را شروع و گسترش دادند. تحولات این چند روز سوریه قطعا مبارزه و نبرد نظامی نیست! بلکه نشانه‌ای از معامله بزرگی در پس پرده است که متاسفانه ابتکار عمل را از ج.ا.ایران گرفته! فرصت واکاوی نواقص و کم‌کاری ما در سوریه الان نیست. حرف زدن از لزوم تغییر حکومت سوریه و اشتباهات چند ساله ج.ا.ایران در این کشور الان نیست. ما باید راهبرد فشار بر ترکیه‌ی اردوغان را همه جانبه پیگیری و فعال نگه داریم. دیپلماسی ما باید با ترکیه تغییر کند! دولت منافق ترکیه باید هزینه این خوش خدمتی به اسرائیل را بپردازد. در عرصه نظامی و میدانی اقدامات جبرانی و دفاعی باید سریع اتفاق بیفتد. نمی‌دانم وضعیت نیروهای میدان چقدر آماده است. اما فکر میکنم فعلا نوع تصرف و کمیت مسلحین طوری نیست که عقبه نظامی پشتیبان آنها قوی و مفصل باشد. رژیم سعی کرده با قضیه سوریه، تمرکز را از روی خود بردارد. حتما در این اتفاقات صحنه گردان اصلی آمریکا و رژیم هستند. ممکن است هسته‌های معارض از جنوب سوریه نیز فعال گردند. @eqtesadman
آنچه در این روزها در سوریه جاری است، قطعا یک نبرد و مبارزه نبوده و این برای همه طرف‌های درگیری واضح است. همه می‌دانند که این اتفاقات شبیه به یک شوخی است تا یک جنگ برای تصرف یک کشور بزرگ مثل سوریه! هیئت تحریر الشام که حاصل هم‌پیمان شدن گروه‌های مختلف مسلح از جمله جبهه النصره است، با رهبری ابومحمد الجولانی مشغول تصرف آسان مناطق مختلف سوریه هستند. این اتفاقات شبیه نحوه تصرف افغانستان توسط طالبان است. حتی ورود نیروهای قسد (کردهای مورد حمایت آمریکا) که با گروه‌های مسلح تحریر الشام دشمن هستند و برخی مناطق شمال شرق سوریه به آنها تحویل داده شد، مانع از گسترش و تصرف حلب نگردید. هیئت تحریر الشام با حمایت مستقیم و راهبری قطعی ترکیه فعالیت می‌کند. إدلب و مناطق جنوبی ترکیه، میزبان سکونت و آموزش این نیروها در این سالها بودند. از همین نقطه نیز عملیات خود را شروع و گسترش دادند. تحولات این چند روز سوریه قطعا مبارزه و نبرد نظامی نیست! بلکه نشانه‌ای از معامله بزرگی در پس پرده است که متاسفانه ابتکار عمل را از ج.ا.ایران گرفته! فرصت واکاوی نواقص و کم‌کاری ما در سوریه الان نیست. حرف زدن از لزوم تغییر حکومت سوریه و اشتباهات چند ساله ج.ا.ایران در این کشور الان نیست. ما باید راهبرد فشار بر ترکیه‌ی اردوغان را همه جانبه پیگیری و فعال نگه داریم. دیپلماسی ما باید با ترکیه تغییر کند! دولت منافق ترکیه باید هزینه این خوش خدمتی به اسرائیل را بپردازد. در عرصه نظامی و میدانی اقدامات جبرانی و دفاعی باید سریع اتفاق بیفتد. نمی‌دانم وضعیت نیروهای میدان چقدر آماده است. اما فکر میکنم فعلا نوع تصرف و کمیت مسلحین طوری نیست که عقبه نظامی پشتیبان آنها قوی و مفصل باشد. رژیم سعی کرده با قضیه سوریه، تمرکز را از روی خود بردارد. حتما در این اتفاقات صحنه گردان اصلی آمریکا و رژیم هستند. ممکن است هسته‌های معارض از جنوب سوریه نیز فعال گردند. @eqtesadmanناظر به نکته دوم یادداشت:
رصد - مقتل القيادي في ما يسمى "هيئة تحرير الشام" الإرهابية أبو ذر محبل في حلب جراء خلافات مع مسلحي ما يسمى "جيش الإسلام" الإرهابي في حلب.
ترجمه: در درگیری‌های یکشنبه شب میان دو گروه تروریستی در حلب، یک فرمانده از هیئت تحریر الشام کشته شد.
هم پیمان شدن این گروه‌ها به دلیل اختلافات زیادشان، نمی‌تواند پایدار باشد و در شرایط قدرت‌گیری به نزاع با هم روی می‌آورند.
@eqtesadman
رصد - مقتل القيادي في ما يسمى "هيئة تحرير الشام" الإرهابية أبو ذر محبل في حلب جراء خلافات مع مسلحي ما يسمى "جيش الإسلام" الإرهابي في حلب.
ترجمه: در درگیری‌های یکشنبه شب میان دو گروه تروریستی در حلب، یک فرمانده از هیئت تحریر الشام کشته شد.
هم پیمان شدن این گروه‌ها به دلیل اختلافات زیادشان، نمی‌تواند پایدار باشد و در شرایط قدرت‌گیری به نزاع با هم روی می‌آورند.@eqtesadman
۲۰:۴۰
آیا مقاومت در سوریه، با سفیانی می جنگد؟ سخنرانی شهید سیدحسن نصرالله ۹ محرم سال ۱۴۳۶ ه.قامروز بعضی افراد می‌آیند و به برادران و بچه‌های ما می‌گویند شما دارید در سوریه با سفیانی می‌جنگید! نه هیچ معلوم نیست. به خاطر این که نیرو بسیج کنیم یا برای نبردمان مشروعیت بسازیم؟ نه، ما اصلا به چنین چیزی نیاز نداریم. مشروعیت نبرد ما نیز مبتنی بر مبانی فقهی، شرعی، واقع‌نگرانه و خارجی است. نیازی هم به مشروعیت‌ها یا بسیج‌هایی از این جنس نداریم.تا این لحظه همه‌ی کسانی که ادعای مهدویت کرده یا خود را سید خراسانی، یمانی، حسنی، سفیانی، نفس زکیه یا… نامیده‌اند هیچ دلیلی ارائه نداده‌اند. همین طور یک حرفی زده‌اند. دلیل و بینه‌شان چیست؟ در این زمینه شک، ظن و احتمال کافی نیست. باید بر اساس علم رفتار کنید اما چنین چیزی وجود ندارد. هیچ کس هیچ دلیلی که علم ایجاد کند که او همان شخصیت مورد نظر روایات و احادیث است ارائه نکرده.گفتند سفیانی صدام حسین است و این هم کارنامه‌ی ذبح، قتل و جنایاتش. اما زد و فردا صدام حسین مرد! سفیانی رفت! حالا چه کار کنیم؟! متوجه شدید؟ سپس بعد از اشغال عراق توسط آمریکا و عملیات‌های القاعده در این کشور یک نفر به نام ابو مصعب زرقاوی ظهور کرد و شروع کرد به تکفیر و کشتن مردم شیعه، سنی، کرد، ترکمن و… هیچ کس برایش اهمیتی نداشت. همه‌ی جامعه را تکفیر کرد و شروع کرد به کشتن. فرد سفاکی بود. دقیقا مثل سفیانی. عده‌ی زیادی از مردم گفتند ابو مصعب زرقاوی سفیانی است. پرچم سفیانی ظهور و خروج کرد. پس دیگر تکلیف معین است. سفیانی ابو مصعب زرقاوی است. اما ابو مصعب زرقاوی کشته شد. مشکل وقتی آغاز می‌شود که مردم را با این روش تربیت می‌کنند، به مردم این حرف‌ها را می‌زنند و به مردم وعده و امید می‌دهند.در یک برهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مردم تحت تأثیر عواطف قرار گرفتند و گفتند این‌ها همان پرچم‌های هدایتی هستند که از شرق ظهور می‌کنند و… . خراسانی کیست؟ خراسانی حضرت امام خمینی هستند. ایشان سید است، می‌توانیم همه‌ی ایران را خراسان در نظر بگیریم و خمین یا قم هم بخشی از خراسان هستند. پس امام سید خراسانی است. همان کسی است که پرچم را به امام زمان(ع) تحویل خواهد داد. این دوران‌ها متصل هستند. یعنی می‌گفتند چند سال صبر کنید خواهید دید. خب، ایشان فوت کردند. حتی بنده به یاد دارم در دوران حیات امام بعضی افراد چون دیدند امام پیر هستند و مریض به نظر می‌رسند و در ماه‌های آخر بیماری‌شان شدید شده بود ادعا کردند و به این نتیجه رسیدند آیت الله منتظری سید خراسانی هستند. خراسان کل ایران است و در نتیجه نجف‌آباد و اصفهان بخشی از خراسان هستند. خب، ایشان هم فوت کردند. امروز نیز ممکن است بعضی از ما به واسطه‌ی محبت و علاقه بگویند حضرت سید القائد یعنی امام خامنه‌ای(دام ظله الشریف) سید خراسانی هستند. آماده باشید که سید خراسانی سید القائد است. البته من بیش از همه دوست دارم واقعا اینگونه باشد. ولی بر اساس کدام دلیل؟ بر اساس کدام مبنا، اطلاعات، علم و قرینه؟!ما برای حفظ سوریه، لبنان، فلسطین، منطقه و ملت‌های منطقه در برابر سلطه آمریکا و اسرائیل و تکفیریان در سوریه می‌جنگیم. تکفیریانی که اگر سوریه یا غیر سوریه به دستشان بیفتد همان کاری را می‌کنند که امروز ابوبکر بغدادی در عراق با عشیره بوالنمر کرد.ما نیازی نداریم به خاطر این که جوانان را بسیج کنیم بگویم بلند شوید برویم با سفیانی بجنگیم! آخر این چه حرفی است؟ این حرف غلط است. اگر کسی این گونه رفتار کند در اشتباه است. این‌ها فریب دادن مردم است. درست نیست. برادران ما عقل، منطق، علم، قواعد، اصول، مبانی، قرآن، سنت نبوی، ادله، روش استدلال، اجتهاد و استنباط و اصولی مستحکم داریم که جنبش، رفتار و درک‌مان از احکام و تکلیف شرعی‌مان را بر اساس آن پایه‌ریزی می‌کنیم. نیازی هم به همه این حرف‌ها که مبتنی بر ظن، احتمال و توهم هستند نداریم. الحمدلله ما به اندازه کافی وحی داریم. قرآن و سنت رسول الله. به اندازه کافی هم عقل، علم و معرفت داریم. پس ان شاء الله در این زمانه بسیار دقیق و مراقب باشیم.متن کامل بیانات جناب سیدhttps://moqawama.ir/?speech=930811
۱۵:۵۵
بازارسال شده از
تحلیل های عقب مانده ۱۳ سال از آغاز جنگ در سوریه گذشته ؛ شد آن چه شد. نه روز اول ما خیلی عاشق چشم و ابروی بعث بودیم و نه امروز؛ از ابتدا تلاش هایی انجام گرفت که مصالحاتی بین نظام بعث و معارضه صورت بگیرد که به دلایل مختلف مقدور نشد. حالا امروز پس از تثبیت بسیاری از واقعیت ها ، خون ریخته شدن ها از طرفین و ... برخی دوستان هنوز در فکر روشن کردن ماهیت گروه های معارضه دولت سوریه هستند که چرا به آنها در رسانه ها، صهیونیستی اطلاق می شود و یا ببینید لوگوی بازوی فلان مسلح در حلب شعار حماس است و .... روشن بخواهم بنویسم می گویم کار از این حرف ها گذشته ؛ مساله هایی مانند این که الان سوریه مقاوم خوب است یا سوریه دموکراتیک و یا این که معارضه مسلح چه هست و چه نیست و مانند این دیگر مسائل بی فایده ای است که تاریخ مصرف آن گذشته؛ اگر چه در آینده و وقتی کمی تب و تاب جنگ ها بخوابد، خواهم نوشت که ما و اسلامگرایی سنی در آستانه رسیدن به نقطه بی بازگشت هستیم و زین پس تلاش های ما صرفا آخرین شوک ها بر این جسم نیمه جان است. این که چه شد به این جا رسیدیم و طرفین چه تقصیرهایی داشتند مجالی دیگر می طلبد اما عجالتا باید گفت اسلامیون عرب در این یک سال پس از طوفان الاقصی نمره بسیار بدی کسب کردند؛ یا منفعت طلبانه دامن خود را کنار کشیدند و یا نشان دادند که بی عرضه هایی هستند که دیگر نمی توان رویشان حساب باز کرد. حالا پس از یک سال نبرد و هزینه های بسیاری که حزب الله و ایران داده و با خون های پاکی هم چون خون سید مقاومت راستی خود را در مسیر حمایت از فلسطین اثبات کرده ، دوستان اسلامگرای ما همچنان به ما تهمت طائفی بودن می زنند و می بینیم که به سرعت قطب نما و بوصله شان به سمت سوریه رفت و حتی افرادی مانند شنقیطی که مواضع همسویی هم در ماه‌های اخیر می گرفت، از قطع راه زمینی کمک به حزب الله در صورت رسیدن به قدرت سخن می گوید! حزب الله برود با اسرائیل بجنگد و طبیعتا کشته شود یا بکشد به نفع این دوستان است و نهایت الأمر فقط می‌خواهند جشن پیروزی را با اناشیدشان بگیرند همینک بی خیال اقناع این افراد شویم و باید با تمام قوا چشم فتنه را کور کرد. الان چه از بشار و نظامش حمایت رسانه ای بکنیم و چه نه، او را به حساب ما فاکتور خواهند کرد؛ از واقعیت های ولو تلخ گریزی نیست؛ سال ۲۰۲۴ دیگر ۲۰۱۱ نیست.از پیشنهادات عقب مانده و منقضی شده دست برداریم و تمام قوایمان را بسیج کنیم برای حفظ خطی که سالها تلاش پای آن خوابیده و رسانه را هم سر خط چنین چیزی کنیم.پ.ن:برخی دوستان گمان می کنند این متن به معنای گذر بنده از لزوم ارتباطات با اسلامگرایان و همراستایی با حرف جاهلان و اولویت ناشناسان و وحدت گریزان است!
به هیچ وجه
بلکه در اینجا با رویکرد عملگرایانه برخی تحلیل های برادرانم را نقد کرده ام
@monib_ghatrani
۸:۵۴
توهمی به اسم حکومت اسلامگرای حامی فلسطین در سوریهمیبینیم که دوستان از موضع دل‌بستن به تشکیل یک حکومت اسلامگرای اخوانی در سوریه، تحلیل می‌کنند؛ شاید این گروه‌های مسلح، دشمن رژیم صهیونیستی باشند!! آرزوهای واهی!تصور می‌کنند با این گروه‌های مسلح که با سلاح غربی‌ها تجهیز شده‌اند، می‌توانند شاهد حکومتی اخوانی در سوریه باشند! اگر حکومت اردوغان را اخوانی می‌دانید و انتظار دارید در سوریه هم این نوع حکومت برسرکار بیاید، بله، منتظر بمانید!اما اساسا نه از آن جریان اخوان اصیل چیزی باقی‌مانده و نه قرار است دیگر مجالی به آن تفکر داده شود. تروریست‌های کنونی که حاصل تجمیع گروه‌های متنوع فکری و نظامی کنار هم هستند، بنا ندارند حکومت اسلامگرای ضد استکباری داشته باشند! این را در مواضع‌شان هم به راحتی می‌شود متوجه شد!اگر فکر می‌کنید حکومت ترکیه و قطر ته دل‌شان مشتاق حکومتی اخوانی هستند، به مواضع این دو کشور در طول ۱۴ ماه گذشته در قبال جنایات رژیم غاصب رجوع کنید! این مسلحین به جبهه نبرد با رژیم دسترسی نداشتند، اما دولت‌های قطر و ترکیه چه خدمتی به مقاومت فلسطین کردند؟!اگر حکومت اسلامگرای ترکیه خدمتی به منطقه و اسلام و مسئله فلسطین کرده، حکومت اسلامگرای سوریه که قرار است توسط این گروه‌های مزدبگیر هم تشکیل شود، خواهد کرد!بهتر است اینقدر در بندهای فکری اخوانی تاریخ گذشته نمانیم و صحنه را بر اساس رخدادهای کلان و انگیزه بازیگران فرامنطقه‌ای و از همه مهم‌تر در نسب با دشمن اصلی مسلمانان، یعنی رژیم غاصب، تحلیل کنیم.@eqtesadman
۲۰:۱۱
حضور نیروهای ترک زبان در حماه و مصاحبه با شبکه ترکیه‌ای
۳:۵۳
نکات مهم رهبر انقلاب در آخرین دیدار با بشار اسد۱۴۰۳/۰۳/۱۰ مقاومت هویت ممتاز سوریه است و جایگاه ویژه سوریه در منطقه نیز به دلیل همین هویت ممتاز است و این ویژگی مهم باید محفوظ بماند. تقویت ارتباطات ایران و سوریه از لحاظ اینکه دو کشور از ارکان محور مقاومت هستند، مهم است. هویت ممتاز سوریه که همان مقاومت است از دوران مرحوم حافظ اسد و با پایه‌گذاری «جبهه مقاومت و ایستادگی» شکل گرفت و این هویت همواره به وحدت ملی سوریه نیز کمک کرده است. غربی‌ها و دنباله‌های آنها در منطقه قصد داشتند با جنگی که علیه سوریه به راه انداختند، نظام سیاسی این کشور را ساقط و سوریه را از معادلات منطقه حذف کنند اما موفق نشدند. اینک نیز قصد دارند با شیوه‌های دیگر و از جمله وعده‌هایی که هیچگاه به آنها عمل نخواهند کرد ، سوریه را از معادلات منطقه خارج کنند. همه باید امتیاز ویژه دولت سوریه یعنی مقاومت و ایستادگی آقای «بشار اسد» را در مقابل چشم خود مشاهده کنند. باید با افزایش همکاری‌ها و منظم کردن آن، از این شرایط عبور کنیم. نگاه جمهوری اسلامی به آینده، مثبت و روشن است و امیدواریم همه ما بتوانیم به وظیفه خود عمل کنیم و به این آینده روشن برسیم. «ما هرچه عقب بنشینیم طرف مقابل جلو می‌آید» در این موضوع هیچ تردیدی وجود ندارد.@eqtesadman
۲۱:۱۰
تحلیل‌های «برد-باخت» از سوریه غلط است!تحولات چند روز گذشته سوریه به سرعت در حال رقم خوردن است و قطعا تصمیم‌گیران داخلی هم تحت تاثیر این شرایط هستند و نسبت به تشخیص درست و اتخاذ بهترین گزینه با دشواری زیادی روبه رو هستند.در این بین تحلیل نمودن این شرایط مستلزم صبوری و به ثبات رسیدن نسبی شرایط است. منظور از تحلیل «پیش‌گویی» نیست! بعضی از تحلیل‌ها به دنبال پیش‌گویی از آینده هستند. جالبتر که پیش‌گویی «برد یا باخت» مطلق از تحولات سوریه!چه حکومت بشار حفظ بشود چه نشود!چه گروه‌های مسلح به قدرت برسند چه نرسند!آینده در دوگانه «برد- باخت» نمی‌گنجد!
تحلیل درست آن است که درک کنیم ما در میانه نبرد با رژیم غاصب هستیم و نه پایان آن! در میانه نبرد یعنی نهایتا می‌شود گفت جلوتر یا عقب‌تر از طرف مقابل نبرد هستیم! و این قطعا به معنای برد یا باخت نیست.نه این نبرد، آخرین نبرد مقاومت و رژیم خواهد بود و نه سقوط دولت سوریه به معنای سقوط سوریه است! رژیم غاصب در این مرحله از نبرد میان گزینه «دولت ضعیف بشار» و «دولت معارضین مسلح»، ترجیح داده دومی را انتخاب نماید. این انتخاب پر هزینه و پیچیده‌ای برای رژیم خواهد بود و ممکن است تبعات آن برای محور مقاومت مثبت و برای رژیم مهلک باشد!!بنابراین تحلیل‌های صفر و یکی از تحولات سوریه یا امید واهی یا ناامیدی را به جامعه منتقل خواهد کرد و اجازه فهم صحیح از این تحولات را نخواهد داد.به لحاظ نظامی شرایط فعلی قابل مدیریت و بازگشت است. اما قطعا حفظ دولت بشار با روند قبلی ممکن نیست و نیازمند بازنگری و تغییر اساسی در بسیاری امور از جمله اقتصادی است. این اصلاحات نه تنها درون دولت سوریه لازم است، بلکه درون برنامه‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران و البته متولیان نیز واجب خواهد بود.@eqtesadman۲۰:۱۷
بازارسال شده از
معادله‌ی انفعالما بزرگ‌تریم یا حادثه؟
محمد فدائی و پدرام کاویان
پس از شکست، طوری قافیه را می‌بازیم که اگر باید یک پله عقبنشینی کنیم، ده پله عقب می‌نشینیم. چیزی «در درون ماست» که ضعیف جلوه کنیم. چیزی روشنای امید را در دل ما می‌کُشد؛ ذره‌بینی درون ماست که شکست بیرون را صد برابر بزرگ‌تر می‌بیند، طوری‌که فکر می‌کنیم، دیگر تمام شد، دیگر تمام شدیم.
معمولاً پشت جبهه چند رخداد سربرمی‌آورند و بدون اینکه با هم رابطه‌ای داشته باشند، همدیگر را تقویت کرده و یک اثر هم‌ساز تولید می‌کنند که خروجی‌اش ناامیدی است.
گروهی از ما زبان و قلم برّانی داریم و طوری نقد می‌کنیم که اصل مقاومت زیر سوال می‌رود. گروهی با شکست مرزبندی کرده و اعتقاد داریم: «دیدید گفتیم». یک عده سکوت کرده و ترجیح می‌دهیم فقط سخنگوی پیروزی‌ها بمانیم. دسته‌ای هم که نمی‌فهمند جزئی از مایند تحقیر کرده و به شکست ما (و خودشان) می‌خندند.این‌ها اجزای فرمول معادله‌ای هستند که یک پله شکست را به ده پله تبدیل می‌کنند؛ معادله‌ی انفعال.
شاید این منفی‌بافی ما علتش همین منفی‌زیستی‌ای باشد که چند وقتی است گریبان جامعه را گرفته. همین که خوشبختی را انکار کنیم، داشته‌هایمان را نبینیم، طوری در مورد زندگی سخن بگوییم که انگار همینک با مشقت سر از باتلاق فلاکت بیرون کرده و کلامی با مخاطب سخن گفته‌ایم و باز برمی‌گردیم زیر باتلاق فلک‌زدگی و شوربختی. هرچه هم گوینده زندگی موفق‌تر و خوشحال‌تری داشته باشد، بیشتر باید اظهار استیصال و شوربختی کند. فکر می‌کنیم «نغوذباالله حافظ‌بودن خدایی که باید شُکر شود، کمتر از چشمِ بد‌نظرِ شنونده است!»
نفی آن دیگریِ دست‌اندرکار، حرّیت و آزادمنشی است. هرچه نقد برّنده‌تر، حرّیت بیشتر. چون او عامل باخت است و شایسته‌ی سرزنش. ما حق داریم عصبانی باشیم و اعتراض کنیم. بسیار خوب، اما اگر حرف ما سازنده نباشد و جورچین انفعال را تکمیل کرد و دشمن‌شاد شدیم چه؟ باز هم حق داریم؟ اصلاً حق چیست؟ حق همین جبهه‌ای که ما در آنیم و پیروزی و شکست دارد نیست؟ یا فقط وقتی پیروز شویم حقیم؟
با غده‌ی سرطانی اسرائیل برای این مسئله داریم که جلوی رشد نوع بشر را می‌گیرد. با استکبار و صهیونیزم مبارزه می‌کنیم تا جلوی رشدمان را نگیرد. پیروز می‌شویم تا رشد کنیم، شکست هم می‌خوریم تا رشد کنیم. شکستی که درون ما را رشد ندهد و منفعل کند، تسلیم خودخواسته است. این دیگر به نوع زدن دشمن ارتباط ندارد، به نوع خوردن خودمان وابسته است.
این شکست در درون «یحیی سنوار» اتفاق نیفتاد. برای همین کودکان یتیم فلسطینی در خرابه‌های غزه روی مبل‌های خاکی نشسته و گارد پیروزی سنوار را بازی می‌کنند. او یک دقیقه قبل از اینکه توسط دشمن کشته شود، در حالی که محاصره بود، گارد پیروزی داشت. چون درونش پیروزی ریشه دوانده بود. او باور داشت حق است و حضرت حق با اوست.
ما یادمان می‌رود که نَقذِف بالحق على الباطل فَيَدمَغُه فإذا هو زاهق که یعنی «حقیقت را بر سر توهم می‌کوبیم تا آن را هلاک سازد و اینگونه توهم محو می‌شود». وقتی رهبری در مورد شکست حرف می‌زنند، همه امیدوار می‌شویم. می‌توان در تحلیل 100% واقع‌گرا بود و به شکست اذعان کرد اما این به انفعال ختم نشود. این «به درون ما» ربط دارد که امید به جامعه تزریق کنیم تا خلاقیت و ابتکار در پیش بگیرد، یا ناامیدی تا تسلیم شود.
این حال را همه تجربه کرده‌ایم، در بهجت بعد از روضه‌ی اهل بیت(ع)، که همه‌اش مرثیه و مصیبت است اما حال ما را خوب می‌کند. تحلیل درست، نتیجه‌اش بهجت خاطر است و تحلیل نادرست، انفعال‌آفرین. این حال خوب، موضوعیت دارد. این حال خوب می‌تواند روایت قرآن (حق) از شکست در جنگ احد باشد، اما حال همه را خوب کند، چون وعده‌ی پیروزی حق را ملکه‌ی اذهان می‌سازد.
مطالعه‌ی یادداشت‌های بیشتر در کانال خودگویی@fadaee_kavian
محمد فدائی و پدرام کاویان
پس از شکست، طوری قافیه را می‌بازیم که اگر باید یک پله عقبنشینی کنیم، ده پله عقب می‌نشینیم. چیزی «در درون ماست» که ضعیف جلوه کنیم. چیزی روشنای امید را در دل ما می‌کُشد؛ ذره‌بینی درون ماست که شکست بیرون را صد برابر بزرگ‌تر می‌بیند، طوری‌که فکر می‌کنیم، دیگر تمام شد، دیگر تمام شدیم.
معمولاً پشت جبهه چند رخداد سربرمی‌آورند و بدون اینکه با هم رابطه‌ای داشته باشند، همدیگر را تقویت کرده و یک اثر هم‌ساز تولید می‌کنند که خروجی‌اش ناامیدی است.
گروهی از ما زبان و قلم برّانی داریم و طوری نقد می‌کنیم که اصل مقاومت زیر سوال می‌رود. گروهی با شکست مرزبندی کرده و اعتقاد داریم: «دیدید گفتیم». یک عده سکوت کرده و ترجیح می‌دهیم فقط سخنگوی پیروزی‌ها بمانیم. دسته‌ای هم که نمی‌فهمند جزئی از مایند تحقیر کرده و به شکست ما (و خودشان) می‌خندند.این‌ها اجزای فرمول معادله‌ای هستند که یک پله شکست را به ده پله تبدیل می‌کنند؛ معادله‌ی انفعال.
شاید این منفی‌بافی ما علتش همین منفی‌زیستی‌ای باشد که چند وقتی است گریبان جامعه را گرفته. همین که خوشبختی را انکار کنیم، داشته‌هایمان را نبینیم، طوری در مورد زندگی سخن بگوییم که انگار همینک با مشقت سر از باتلاق فلاکت بیرون کرده و کلامی با مخاطب سخن گفته‌ایم و باز برمی‌گردیم زیر باتلاق فلک‌زدگی و شوربختی. هرچه هم گوینده زندگی موفق‌تر و خوشحال‌تری داشته باشد، بیشتر باید اظهار استیصال و شوربختی کند. فکر می‌کنیم «نغوذباالله حافظ‌بودن خدایی که باید شُکر شود، کمتر از چشمِ بد‌نظرِ شنونده است!»
نفی آن دیگریِ دست‌اندرکار، حرّیت و آزادمنشی است. هرچه نقد برّنده‌تر، حرّیت بیشتر. چون او عامل باخت است و شایسته‌ی سرزنش. ما حق داریم عصبانی باشیم و اعتراض کنیم. بسیار خوب، اما اگر حرف ما سازنده نباشد و جورچین انفعال را تکمیل کرد و دشمن‌شاد شدیم چه؟ باز هم حق داریم؟ اصلاً حق چیست؟ حق همین جبهه‌ای که ما در آنیم و پیروزی و شکست دارد نیست؟ یا فقط وقتی پیروز شویم حقیم؟
با غده‌ی سرطانی اسرائیل برای این مسئله داریم که جلوی رشد نوع بشر را می‌گیرد. با استکبار و صهیونیزم مبارزه می‌کنیم تا جلوی رشدمان را نگیرد. پیروز می‌شویم تا رشد کنیم، شکست هم می‌خوریم تا رشد کنیم. شکستی که درون ما را رشد ندهد و منفعل کند، تسلیم خودخواسته است. این دیگر به نوع زدن دشمن ارتباط ندارد، به نوع خوردن خودمان وابسته است.
این شکست در درون «یحیی سنوار» اتفاق نیفتاد. برای همین کودکان یتیم فلسطینی در خرابه‌های غزه روی مبل‌های خاکی نشسته و گارد پیروزی سنوار را بازی می‌کنند. او یک دقیقه قبل از اینکه توسط دشمن کشته شود، در حالی که محاصره بود، گارد پیروزی داشت. چون درونش پیروزی ریشه دوانده بود. او باور داشت حق است و حضرت حق با اوست.
ما یادمان می‌رود که نَقذِف بالحق على الباطل فَيَدمَغُه فإذا هو زاهق که یعنی «حقیقت را بر سر توهم می‌کوبیم تا آن را هلاک سازد و اینگونه توهم محو می‌شود». وقتی رهبری در مورد شکست حرف می‌زنند، همه امیدوار می‌شویم. می‌توان در تحلیل 100% واقع‌گرا بود و به شکست اذعان کرد اما این به انفعال ختم نشود. این «به درون ما» ربط دارد که امید به جامعه تزریق کنیم تا خلاقیت و ابتکار در پیش بگیرد، یا ناامیدی تا تسلیم شود.
این حال را همه تجربه کرده‌ایم، در بهجت بعد از روضه‌ی اهل بیت(ع)، که همه‌اش مرثیه و مصیبت است اما حال ما را خوب می‌کند. تحلیل درست، نتیجه‌اش بهجت خاطر است و تحلیل نادرست، انفعال‌آفرین. این حال خوب، موضوعیت دارد. این حال خوب می‌تواند روایت قرآن (حق) از شکست در جنگ احد باشد، اما حال همه را خوب کند، چون وعده‌ی پیروزی حق را ملکه‌ی اذهان می‌سازد.
مطالعه‌ی یادداشت‌های بیشتر در کانال خودگویی@fadaee_kavian
۱۱:۳۰
پخش اذان در دانشگاه حمص برا اولین باراین همه دانشجوی سوریه‌ای جمع شدن تا از پخش اولین اذان در دانشگاه حمص فیلم بگیرند.آزادی اجتماعی در دولت اسد تعریف خاصی داشته و چه بسا برای جریان‌های غیراسلامی بسیار بیشتر بود.آزادی در ابراز عقاید و مناسک اسلامی هم محدود به زمان و مکان خاصی بود و در بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای دولتی و رسمی امکان ابراز مناسک اسلامی وجود نداشت.حال این جریان غالب در سوریه قصد دارد کدام سمت و سو را در آینده سوریه دنبال کند؟ خصوصا که در میان گروه‌های موجود نیز تکثر و تعدد زیادی در ارزش‌ها و آرمان‌ها وجود دارد و هرکسی سوریه مطلوب خود را تفسیری متفاوت می‌کند.
پ.ن: حالا بعضی در داخل ایران دنبال آزادی‌هایی هستند که چندین برابر آن در سوریه بود ولی باز هم توسط جریان‌های به ظاهر اسلام‌گرا پیروز شدند!@eqtesadman
پ.ن: حالا بعضی در داخل ایران دنبال آزادی‌هایی هستند که چندین برابر آن در سوریه بود ولی باز هم توسط جریان‌های به ظاهر اسلام‌گرا پیروز شدند!@eqtesadman
۷:۳۷
سوریه آزاد؛ اسلامی یا سکولار؟!
شاید مهم‌ترین سوال پیشروی آینده سوریه این باشد که حکومت مطلوب مردم سوریه باید چه گرایشی داشته باشد؟آیا گروه‌های شورشی به ظاهر اسلام‌گرا به برپایی حکومت مطلوب خود خواهند رسید؟ یا معترضان داخلی سوریه که خواهان آزادی سیاسی بیشتر بودند، خواهند توانست حکومتی سکولار و به دور از تقیدات و گرایش‌های مذهبی را به قدرت برسانند؟
طبیعتاً یکی از شکاف‌های مهم آینده سوریه، جایگاه مذهب در حکومت خواهد بود که سرنوشت بسیاری از مسائل داخلی و خارجی را مشخص می‌سازد.
مداخله آمریکا و رژیم غاصب در رسیدن به طراحی مطلوب خود در آینده سوریه متوقف نخواهد شد. بنابراین نباید به وضعیت جاری دل بست. بلکه باید بدترین نتیجه را به عنوان ملاک عمل خود قرار دهیم.
پ.ن: تجمع طرفداران حکومت سکولار در میدان اصلی دمشق@eqtesadman
شاید مهم‌ترین سوال پیشروی آینده سوریه این باشد که حکومت مطلوب مردم سوریه باید چه گرایشی داشته باشد؟آیا گروه‌های شورشی به ظاهر اسلام‌گرا به برپایی حکومت مطلوب خود خواهند رسید؟ یا معترضان داخلی سوریه که خواهان آزادی سیاسی بیشتر بودند، خواهند توانست حکومتی سکولار و به دور از تقیدات و گرایش‌های مذهبی را به قدرت برسانند؟
طبیعتاً یکی از شکاف‌های مهم آینده سوریه، جایگاه مذهب در حکومت خواهد بود که سرنوشت بسیاری از مسائل داخلی و خارجی را مشخص می‌سازد.
مداخله آمریکا و رژیم غاصب در رسیدن به طراحی مطلوب خود در آینده سوریه متوقف نخواهد شد. بنابراین نباید به وضعیت جاری دل بست. بلکه باید بدترین نتیجه را به عنوان ملاک عمل خود قرار دهیم.
پ.ن: تجمع طرفداران حکومت سکولار در میدان اصلی دمشق@eqtesadman
۲۱:۲۷
مقاومت در برابر رژیم نه تحریر الشامهر چند که گروه‌های متصرف سوریه تحت عنوان «تحریر الشام» منجر به سقوط دولت سوریه و مبهم شدن آینده این کشور و خصوصا نقش آن در جریان مقاومت شدند، اما به نظرم آینده سوریه را باید در برابر رژیم غاصب ساخت نه این گروه‌های متصرف!رهبر معظم انقلاب در آخرین دیداری که با رئیس سابق دولت سوریه داشتند فرمودند «مقاومت هویت ممتاز سوریه است» و «این هویت به وحدت سوریه کمک کرده است» . ایشان در سخنرانی اخیر خود در تبیین وضعیت منطقه هم وعده آزاد شدن سوریه توسط جوانان غیور سوری را دادند.بنابراین همه طرح‌ریزی تصمیم‌گیران نیز باید در این جهت انجام گیرد. یعنی شکل دادن «مقاومت اسلامی سوریه» با تکیه بر جوانان غیور این کشور که هسته‌های آن کم و بیش فعال خواهند شد.اما برخلاف تصور اولیه از ماموریت و محل شکل‌گیری این هسته‌ها به نظرم اولویت و ظرفیت شکل‌گیری مقاومت در جنوب سوریه و در مناطق در معرض اشغال توسط رژیم وجود دارد. در حالی که غالبا گفته می‌شود مقاومت سوریه در مناطق ساحلی و علوی‌نشین شکل خواهد گرفت، زمینه آن را باید در جنوب سوریه جست و جو کرد.اساسا به تعبیر رهبر معظم انقلاب، مقاومت در برابر آمریکا و رژیم غاصب تعریف و معنا پیدا می‌کند. بنابراین اگر راهبرد شکل دادن مقاومت را بنا داریم در سوریه دنبال کنیم، مقدمات آن را باید در برابر رژیم غاصب فراهم سازیم نه تحریر الشام!@eqtesadman
۲۰:۰۱
در تکمیل یادداشت فوقباید منتظر تصاویر بیشتری از اعتراضات مردم جنوب سوریه در برابر اشغالگران باشیم.مقاومت سوریه در این مناطق باید شکل بگیرد
۲۰:۰۸
چرا گذاره «اول خودمان، سپس منطقه» اشتباه است؟ یکی از حرف‌هایی که بعد از تحولات سوریه زیاد گفته می‌شود این است که ما به دلیل ضعف درونی در حوزه‌های مختلف، توان دفاع از کشور دیگری را نداریم و عملا امکان حضور در سطح منطقه و توسعه جبهه مقاومت را هم نخواهیم داشت. این گذاره خصوصا در برخی متولیان و نخبگان شکل گرفته و بر پایه آن توصیه به مقدم ساختن تقویت درونی به حضور در منطقه دارند. در حقیقت تحولات سوریه تاثیرش بر این اندیشه، دوگانه سازی (ولو کوتاه مدت) میان تقویت درونی و حمایت از جبهه بوده و به این نتیجه رسیده که اساسا جمهوری اسلامی ایران توان پیشبرد هر دو را باهم ندارد و بهتر است تقویت درونی را اولویت بدهد! اما چرا این دیدگاه اشتباه است:۱- دشمن متوقف نمی‌شود؛ چون در جهان واقعی حضور داریم و دشمن همواره در حال پیشروی و برنامه ریزی برای ضربه زدن بیشتر به جمهوری اسلامی است و تصور اینکه اگر ما از حضور در منطقه و تقویت همکاری با کشورها دست برداریم، دشمن هم ضربه زدن به کشور را متوقف می‌سازد، اشتباه قطعی است. اساسا هدف نهایی دشمن، عقب راندن ما از منطقه نیست، بلکه تضعیف و نابودی خود جمهوری اسلامی است. بنابراین چه در منطقه باشیم و چه نباشیم، پیشروی و اقدام دشمن علیه جمهوری اسلامی ادامه خواهد داشت. اما مهم‌تر آن است که خط درگیری و مبارزه به مرزهای دشمن نزدیک باشد یا مرزهای جمهوری اسلامی ایران!
۲- حرکت یکپارچه جبهه مقاومت؛ جبهه مقاومت در مفهوم حقیقی خود محدود به مرزهای سیاسی روی نقشه نیست و دامنه آن تا هر کجا که ایستادگی در برابر آمریکا و نظام سلطه باشد، ادامه دارد. معنای این عبارت آن است که تقویت درونی جمهوری اسلامی ایران در حقیقت به معنای برنامهریزی برای تقویت یکپارچه و متصل جبهه مقاومت است. اما در این یکپارچگی، تعریف نقش و مسئولیت متناسب با وضعیت جاری و توان و آمادگی اعضای جبهه مقاومت انجام می‌گیرد.
۳- تقویت درونی متصل به تعامل بیرونی؛ تعامل خارجی اقتصادی اگر صحیح دنبال شود، حتما موجب تقویت درونی اقتصاد می‌شود. در تعامل خارجی اولویت با کشورهایی است که بتوان دست برتر اقتصادی را در تعامل با آنها داشت که از این طریق محصول داخلی بیشتری در بازار خارجی فروخته شود. در طرف مقابل نیز در تامین نهاده‌های بیشتر برای تولید نیازمند تعامل خارجی خواهیم بود. بنابراین می‌توان گفت ضعف در تعامل خارجی اقتصادی که آن را محصور در تعامل با کشورهای غربی کرده، منجر به ضعف درونی اقتصاد شده است. بنابراین برای تقویت درونی کشور نیازمند تعامل با کشورهای هم سطح خود خصوصا کشورهای همسایه و منطقه هستیم. اساسا درون زایی اقتصاد بدون برون گرایی قابل تحقق نیست، بلکه حضور در منطقه زمینه شکل گیری تعامل اقتصادی خارجی را فراهم می‌نماید.
۴- الگوی مطلوب؛ یکی از مهم‌ترین چشم اندازهای انقلاب اسلامی در ایران، رسیدن به الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بوده و ارائه تصویری از این الگو لازمه حرکت رو به جلو امت اسلامی است. الگو شدن بدون برقراری تعامل با ملت‌های منطقه در سطح اندیشه و عمل امکان پذیر نیست. یعنی نشستن درون ایران و تمرکز روی تقویت درونی، بدون تعریف قدم‌های مشترک با ملت‌های مسلمان، نمی‌تواند الگوی مورد نظر جمهوری اسلامی را به سایر ملت‌ها نمایش دهد. در حقیقت الگوی جمهوری اسلامی ایران باید برای ملت‌های مسلمان ملموس و واقعی باشد.
۵- درک حقیقی از مسیر پیشرفت؛ راهبران و نخبگان ملت‌ها را باید در سیر حرکت و پیشرفت جمهوری اسلامی مداخله و سهیم نمود. با درک حقیقت پیشرفت و لمس دشواری‌ها و فراز و فرودهای این مسیر، می‌توان نگاه واقع بینانه را به آنها و به دنبال آن به ملت‌های منطقه منتقل ساخت. پیشرفت مطلوب انقلاب اسلامی که با هویت امت اسلامی مأنوس و سازگار است، به سادگی دست یافتنی نیست و نمی‌توان رسیدن به آن را به مانند نسخه‌های منسوخ که هم اکنون بعضی از کشورها در دست گرفته‌اند، تصور کرد. بنابراین لاجرم حرکت به سمت پیشرفت در جبهه مقاومت به تعامل مداوم و مستمر با نخبگان ملت‌های مسلمان ارتباط دارد.
@eqtesadman
۱۲:۲۹
ترکیه و چالش بزرگی به نام سوریه
ترکیه به عنوان بازیگر مهمی در تحولات اخیر سوریه توانست موقعیت خود را نسبت به سایر بازیگران منطقه‌ای ارتقا دهد. ترکیه با میزبانی و راهبری هوشمندانه حدود ۳ میلیون سوری پناهنده در این چند سال، توانسته علاوه بر حفظ بازار خود در سوریه به عنوان شریک نخست تجاری، همزمان به عنوان حامی جدی‌ترین معارضین دولت سوریه نیز باشد.
هماهنگ و منسجم نمودن گروه‌های متنوع با گرایش‌های حتی متضاد، حول هدف مشترکِ اسقاط دولت سوریه، هنر مدیریت بزرگی می‌طلبد که نباید صرفا آن را با «پول» تحلیل نمود.
اما از دستاورد فعلی اردوغان و فیدان مهم‌تر، آینده سوریه است! اردوغان و فیدان از این پس باید انتخاب نماید که قصد دارند آینده سوریه را چگونه و با چه عقایدی حمایت کنند؟ حاکمیت آینده سوریه در نسبت با کشورهای عربی دیگر مثل عربستان و امارات و مصر چه نقشی خواهد داشت؟ از همه مهم‌تر کردها چه جایگاه و آینده‌ای در سوریه خواهند داشت؟!
به نظرم اردوغان و فیدان آنچه در سوریه به دست آورده‌اند را با آرزوی امتیازگیری از آمریکا و غرب وسط خواهند آورد و شروع به معامله خواهند کرد.
اردوغان کافیست پایش به مسجد اموی دمشق برسد و در آنجا نماز بخواند؛ بعد از آن سخنرانی تاریخی خواهد داشت و از دوره جدید در جهان اسلام خواهد گفت! دوره‌ای که با تخیل دولت بزرگ عثمانی شروع می‌شود!
تاریخ صریح می‌گوید که آنچه دولت عثمانی را از درون فروپاشید، اعتماد و تکیه حاکمان عثمانی به کشورهای غربی انگلیس و فرانسه و آلمان بود! همان‌ها هم در نهایت فاتحه حکومت عثمانی را خواندند.
باید منتظر چالش‌های اساسی ترکیه در پرونده سوریه باشیم؛ چالش‌هایی که حتی خود ترکیه را هم می‌تواند زیر و رو نماید. غرب نظاره‌گر امتیازخواهی اردوغان و فیدان نمی‌ماند.
@eqtesadman
ترکیه به عنوان بازیگر مهمی در تحولات اخیر سوریه توانست موقعیت خود را نسبت به سایر بازیگران منطقه‌ای ارتقا دهد. ترکیه با میزبانی و راهبری هوشمندانه حدود ۳ میلیون سوری پناهنده در این چند سال، توانسته علاوه بر حفظ بازار خود در سوریه به عنوان شریک نخست تجاری، همزمان به عنوان حامی جدی‌ترین معارضین دولت سوریه نیز باشد.
هماهنگ و منسجم نمودن گروه‌های متنوع با گرایش‌های حتی متضاد، حول هدف مشترکِ اسقاط دولت سوریه، هنر مدیریت بزرگی می‌طلبد که نباید صرفا آن را با «پول» تحلیل نمود.
اما از دستاورد فعلی اردوغان و فیدان مهم‌تر، آینده سوریه است! اردوغان و فیدان از این پس باید انتخاب نماید که قصد دارند آینده سوریه را چگونه و با چه عقایدی حمایت کنند؟ حاکمیت آینده سوریه در نسبت با کشورهای عربی دیگر مثل عربستان و امارات و مصر چه نقشی خواهد داشت؟ از همه مهم‌تر کردها چه جایگاه و آینده‌ای در سوریه خواهند داشت؟!
به نظرم اردوغان و فیدان آنچه در سوریه به دست آورده‌اند را با آرزوی امتیازگیری از آمریکا و غرب وسط خواهند آورد و شروع به معامله خواهند کرد.
اردوغان کافیست پایش به مسجد اموی دمشق برسد و در آنجا نماز بخواند؛ بعد از آن سخنرانی تاریخی خواهد داشت و از دوره جدید در جهان اسلام خواهد گفت! دوره‌ای که با تخیل دولت بزرگ عثمانی شروع می‌شود!
تاریخ صریح می‌گوید که آنچه دولت عثمانی را از درون فروپاشید، اعتماد و تکیه حاکمان عثمانی به کشورهای غربی انگلیس و فرانسه و آلمان بود! همان‌ها هم در نهایت فاتحه حکومت عثمانی را خواندند.
باید منتظر چالش‌های اساسی ترکیه در پرونده سوریه باشیم؛ چالش‌هایی که حتی خود ترکیه را هم می‌تواند زیر و رو نماید. غرب نظاره‌گر امتیازخواهی اردوغان و فیدان نمی‌ماند.
@eqtesadman
۱۶:۱۱
خنده‌دار مثل جولانی کراواتی
فاتحه جریان‌های سیاسی اسلام‌گرا، که خود را خارج از جبهه مقاومت و مبارزه با رژیم و آمریکا تعریف می‌کنند، با حاکمان فعلی سوریه خوانده شد.
فاتحه جریان‌های سیاسی اسلام‌گرا، که خود را خارج از جبهه مقاومت و مبارزه با رژیم و آمریکا تعریف می‌کنند، با حاکمان فعلی سوریه خوانده شد.
۱۶:۲۰