بازارسال شده از سیمافکر
۲۰:۱۵
۲۰:۱۵
بازارسال شده از استاد فیاض بخش
۱۵:۰۳
۲۰:۵۳
بازارسال شده از استاد فیاض بخش
۱۵:۵۴
بازارسال شده از استاد فیاض بخش
بخشی از کتاب یاد استاد.pdf
۲۲۸.۴۳ کیلوبایت
مطالعه کنید| بیست صفحه ابتدایی کتاب «یاد استاد» در قالب پیدیاف.شامل فهرست مطالب و مقدمه پژوهشگر اثر
در خصوص مرحوم استاد سعادتپرور هیچ اثر مستقلِّ تحقیقی نوشته و منتشر نشده است. آثاری که در خصوص ایشان به چاپ رسیده، یا خلاصهها و گزیدههایی از بیانات و نوشتههای ایشان است یا پژوهشهایی است موردی ناظر به کتابها و آثار ایشان. اما همچنان سؤالات و مسائل مهم و آموزندهای در میان است که سند مکتوب و معتبری درباره آن در دست نیست؛ سلوک و روش ایشان در مراوده با شاگردان چگونه بوده است؟ خود ایشان چه سیر و روندی را طی نمودهاند؟ و مواضع ایشان در خصوص مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی چه بوده است؟ در وهله نخست، این پرسشها سوالاتی ناظر به بیوگرافی و زندگینامه ایشان قلمداد میشود؛ اما اگر دقیقتر نگاه کنیم، میبینیم این سوالات راه به نقاطی اساسی میبرند. وقتی درباره عالمی عارف سخن میگوییم، باید بتوانیم تمام کنشهای شخصی و اجتماعی آن شخصیت را، ذیل درک او از عبودیت و توحید، شرح و تفسیر نماییم...برشی از مقدمه محقق]
[لینک خرید کتاب
کانال جلوه نور علوی@jelvehnooralavi
در خصوص مرحوم استاد سعادتپرور هیچ اثر مستقلِّ تحقیقی نوشته و منتشر نشده است. آثاری که در خصوص ایشان به چاپ رسیده، یا خلاصهها و گزیدههایی از بیانات و نوشتههای ایشان است یا پژوهشهایی است موردی ناظر به کتابها و آثار ایشان. اما همچنان سؤالات و مسائل مهم و آموزندهای در میان است که سند مکتوب و معتبری درباره آن در دست نیست؛ سلوک و روش ایشان در مراوده با شاگردان چگونه بوده است؟ خود ایشان چه سیر و روندی را طی نمودهاند؟ و مواضع ایشان در خصوص مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی چه بوده است؟ در وهله نخست، این پرسشها سوالاتی ناظر به بیوگرافی و زندگینامه ایشان قلمداد میشود؛ اما اگر دقیقتر نگاه کنیم، میبینیم این سوالات راه به نقاطی اساسی میبرند. وقتی درباره عالمی عارف سخن میگوییم، باید بتوانیم تمام کنشهای شخصی و اجتماعی آن شخصیت را، ذیل درک او از عبودیت و توحید، شرح و تفسیر نماییم...برشی از مقدمه محقق]
[لینک خرید کتاب
کانال جلوه نور علوی@jelvehnooralavi
۱۵:۵۴
بازارسال شده از سیمافکر
۱۹:۵۲
۵:۳۷
|گزارش مکتوب خبرگزاری دانشجو از همین مطلب|
نویسنده کتاب یاد استاد مطرح کرد: نیاز جامعه و کارکرد تربیتی؛ انگیزه اصلی گردآوری کتاب «یاد استاد» + فیلم
https://snn.ir/fa/news/1048435/نیاز-جامعه-و-کارکرد-تربیتی-انگیزه-اصلی-گردآوری-کتاب-یاد-استاد-فیلم
نویسنده کتاب یاد استاد مطرح کرد: نیاز جامعه و کارکرد تربیتی؛ انگیزه اصلی گردآوری کتاب «یاد استاد» + فیلم
https://snn.ir/fa/news/1048435/نیاز-جامعه-و-کارکرد-تربیتی-انگیزه-اصلی-گردآوری-کتاب-یاد-استاد-فیلم
۵:۴۰
بازارسال شده از ماهنامۀ سوره
۱۱:۲۹
|توحید، عملی دائمی برای انسان|ََ[شرح #حدیث_عنوان_بصری]
مقرّر: فاطمه رومنا
#تقریر #جلسه_اول
توحید نقطه ی کانونی معارف اسلامی است. هر آنچه تحت عناوین علوم انسانی و علوم اسلامی مطرح میشود حول توحید است.ممکن است این مطلب، یک مطلب دم دستی به حساب بیاید اما اگر با توحیدی که مراد عالمان ربانیمان است آشنا بشویم میبینیم که این مطلب باید دائما پیش چشممان بیاید و چنین نیست که مفروضش بگیریم. این طور نیست که با یک بار خواندن و توضیح دادن تکلیفش برایمان روشن شود و خیال کنیم که کارمان را انجام دادیم و می توانیم وارد مضامین دیگر بشویم.
آنچه میتواند ما را به این معنا از توحید نزدیکتر کند توجه «عملی بودن توحید» است.برای تصویر پیدا کردن از معنای این عملی بودن به آیات و روایات رجوع میکنیم:
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ نُوحي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ
عبادت یک طرح نظری نیست بلکه از سنخ عمل است. عبادت وضعیتی برای بنده در مقابل معبود است. این طور نیست که ما در ساعتی بنده باشیم و در ساعتی دیگر، نه. اگر بندگی ما در مقابل معبود همیشگی است حفظ و مراقبت از این وضعیت نیز برای بنده همیشگی است.
وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فی كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ
یا این طور نیست که ما یک بار از طاغوت اجتناب کنیم و دیگر به سراغ ما نیاید؛ این جدال و اجتناب همیشگی و دائمی است.اینکه در دستورات بزرگان، مراقبه به عنوان یک اصل اساسی در سیر قلمداد میشود به همین خاطر است. سالک یعنی مراقب، کسی که دائما در حال مراقبت است.
قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا
قیام وضعیتی است که دائما باید احراز شود، قیام دعوتی برای ایستادن برای خداست این طور نیست که ما یک بار قیام کنیم و خیال کنیم که خب برای خدا کاری هم کردیم؛ الحمدالله تکلیفمان را هم انجام دادیم و الان میتوانیم به کار و بار دیگرمان برسیم. نه، این طور نیست.
توحید در نگاه اکثر متکلمین ما مقولهای است که یک بار اثبات میشود و تمام. نهایت استفادهای که از توحید میشود این است که خب وقتی توحید را اثبات کردیم این را هم اثبات میکنیم که باید مطیع باشیم بعد از آن هم تکلیف و مباحث فقهی دیگر مطرح میشود. در نظر آنان این طور نیست که توحید به خودی خود یک امر عملی باشد.
در بین بزرگان کسی را همچون امام سراغ نداریم که این طور صریح از عملی بودن توحید گفته باشد. امام در آداب الصلاه میفرمایند:
«به عقيده نويسنده جميع علوم عملى است حتى علم توحيد. شايد از كلمه «توحيد» كه «تفعيل» است عملى بودن آن نيز استفاده شود، چه كه به حسب مناسبت اشتقاق، توحيد از كثرت رو به وحدت رفتن و جهات كثرت را در عين جمع مستهلك و مضمحلّ نمودن است»
توحید در نظر امام نه یک اصل نظری و یا حتی نه یک عقیده مذهبی بلکه یک حرکت و یک سیر است. توحید یعنی از کثرت رو به وحدت رفتن. و البته نه به معنای رها کردن کثرات بلکه به این معنا که کثرت را در وحدت مضمحل کنیم یعنی هر آنچه میبینیم را در سایه وحدت ببینیم، رنگ خدایی آن را ببینیم.
توحید در کار امام یک علم گزارهای نیست، توحید مدنظر امام این نیست که خدا یکی است، بلکه نگاه امام خیلی بالاتر از اینها است، توحید یک سیر است. سیری که لاجرم هم وجه سیاسی و اجتماعی پیدا میکند.
رهبری در مقالهای که در سال ۵۷ با عنوان «روح توحید نفی عبودیت غیر خدا» نوشتهاند، توضیح میدهند که توحید نه اینکه چیزی درباره خدا باشد، بلکه توحید چیزی درباره انسان و جهان است. ما خیال میکنیم که انگار توحید میخواهد به ما بگویید که در بیرون از ما چیز بزرگی به نام خدا وجود دارد. توحید خبری درباره حرکت انسان است و باید این خبر را شنید.
این نیست که توحید ده خصلت داشته باشد و عملی بودن هم یکی از این خصلتها باشد. عملی بودن اساس معنای توحید است. آنچه ما از توحید میفهمیم در واقع درک ما از دین را نشان میدهد و در سرّ و علن ما تاثیر میگذارد. همان طور که توحید امام یکجور نمازی میسازد و توحید متکلمین یکطور دیگری از نماز را میسازد.
مقرّر: فاطمه رومنا
#تقریر #جلسه_اول
توحید نقطه ی کانونی معارف اسلامی است. هر آنچه تحت عناوین علوم انسانی و علوم اسلامی مطرح میشود حول توحید است.ممکن است این مطلب، یک مطلب دم دستی به حساب بیاید اما اگر با توحیدی که مراد عالمان ربانیمان است آشنا بشویم میبینیم که این مطلب باید دائما پیش چشممان بیاید و چنین نیست که مفروضش بگیریم. این طور نیست که با یک بار خواندن و توضیح دادن تکلیفش برایمان روشن شود و خیال کنیم که کارمان را انجام دادیم و می توانیم وارد مضامین دیگر بشویم.
آنچه میتواند ما را به این معنا از توحید نزدیکتر کند توجه «عملی بودن توحید» است.برای تصویر پیدا کردن از معنای این عملی بودن به آیات و روایات رجوع میکنیم:
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ نُوحي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ
عبادت یک طرح نظری نیست بلکه از سنخ عمل است. عبادت وضعیتی برای بنده در مقابل معبود است. این طور نیست که ما در ساعتی بنده باشیم و در ساعتی دیگر، نه. اگر بندگی ما در مقابل معبود همیشگی است حفظ و مراقبت از این وضعیت نیز برای بنده همیشگی است.
وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فی كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ
یا این طور نیست که ما یک بار از طاغوت اجتناب کنیم و دیگر به سراغ ما نیاید؛ این جدال و اجتناب همیشگی و دائمی است.اینکه در دستورات بزرگان، مراقبه به عنوان یک اصل اساسی در سیر قلمداد میشود به همین خاطر است. سالک یعنی مراقب، کسی که دائما در حال مراقبت است.
قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا
قیام وضعیتی است که دائما باید احراز شود، قیام دعوتی برای ایستادن برای خداست این طور نیست که ما یک بار قیام کنیم و خیال کنیم که خب برای خدا کاری هم کردیم؛ الحمدالله تکلیفمان را هم انجام دادیم و الان میتوانیم به کار و بار دیگرمان برسیم. نه، این طور نیست.
توحید در نگاه اکثر متکلمین ما مقولهای است که یک بار اثبات میشود و تمام. نهایت استفادهای که از توحید میشود این است که خب وقتی توحید را اثبات کردیم این را هم اثبات میکنیم که باید مطیع باشیم بعد از آن هم تکلیف و مباحث فقهی دیگر مطرح میشود. در نظر آنان این طور نیست که توحید به خودی خود یک امر عملی باشد.
در بین بزرگان کسی را همچون امام سراغ نداریم که این طور صریح از عملی بودن توحید گفته باشد. امام در آداب الصلاه میفرمایند:
«به عقيده نويسنده جميع علوم عملى است حتى علم توحيد. شايد از كلمه «توحيد» كه «تفعيل» است عملى بودن آن نيز استفاده شود، چه كه به حسب مناسبت اشتقاق، توحيد از كثرت رو به وحدت رفتن و جهات كثرت را در عين جمع مستهلك و مضمحلّ نمودن است»
توحید در نظر امام نه یک اصل نظری و یا حتی نه یک عقیده مذهبی بلکه یک حرکت و یک سیر است. توحید یعنی از کثرت رو به وحدت رفتن. و البته نه به معنای رها کردن کثرات بلکه به این معنا که کثرت را در وحدت مضمحل کنیم یعنی هر آنچه میبینیم را در سایه وحدت ببینیم، رنگ خدایی آن را ببینیم.
توحید در کار امام یک علم گزارهای نیست، توحید مدنظر امام این نیست که خدا یکی است، بلکه نگاه امام خیلی بالاتر از اینها است، توحید یک سیر است. سیری که لاجرم هم وجه سیاسی و اجتماعی پیدا میکند.
رهبری در مقالهای که در سال ۵۷ با عنوان «روح توحید نفی عبودیت غیر خدا» نوشتهاند، توضیح میدهند که توحید نه اینکه چیزی درباره خدا باشد، بلکه توحید چیزی درباره انسان و جهان است. ما خیال میکنیم که انگار توحید میخواهد به ما بگویید که در بیرون از ما چیز بزرگی به نام خدا وجود دارد. توحید خبری درباره حرکت انسان است و باید این خبر را شنید.
این نیست که توحید ده خصلت داشته باشد و عملی بودن هم یکی از این خصلتها باشد. عملی بودن اساس معنای توحید است. آنچه ما از توحید میفهمیم در واقع درک ما از دین را نشان میدهد و در سرّ و علن ما تاثیر میگذارد. همان طور که توحید امام یکجور نمازی میسازد و توحید متکلمین یکطور دیگری از نماز را میسازد.
۲۲:۳۴
بازارسال شده از ماهنامۀ سوره
۶:۲۰
۱۷:۰۵
بازارسال شده از سیمافکر
۱۵:۰۸
بازارسال شده از استاد فیاض بخش
۱۵:۱۲
۲۲:۳۳
۱۹:۴۱
بازارسال شده از ماهنامۀ سوره
۱۷:۵۶
بازارسال شده از استاد فیاض بخش
۳:۳۲
بازارسال شده از کانون اندیشه جوان
۵:۴۵