این پیام رو برای حیات خلوت فرستادیم، ولی نشر ندادن. امیدوارم رویکرد گزینشی حیاتخلوت در این کانال موجود نباشه : مَنْ أَطَاعَ الخميني(ره) فَقَدْ أَطَاعَ ٱللّٰهُ... 
قسمت اول وقتی از «اطاعت» حرف میزنیم، باید بدانیم که اطاعت به حیثی، دو قسم است : ١- اطاعتی که تحقیقاً و واقعاً مطابق با آنچه که نزد خدا - و به اصطلاح در لوح محفوظ - است، باشد. یعنی واقعاً و تحقیقاً صحیح باشد. که به مقتضای ضرورت و بداهت دین، نمیتوان چنین اطاعتی را جز به خداوند و حجج طاهرهٔ او(علیهم السلام) و نائبان خاصّ ایشان(مانند سفرای اربعه در زمان غیبت صغریٰ، نه نائبان عامّ مثل مراجع تقلید و ولیّ فقیه) نسبت داد. ٢- اطاعتی که تحقیقاً مطابق با آنچه که نزد خدا است، نباشد، اما در اثر استناد به «حجت شرعی» -چه از باب اجتهاد و چه از باب تقلید از مجتهد جامع الشرائط- حکماً -و نه تحقیقاً و واقعاً- صحیح باشد، که این نوع از اطاعت نیز مخصوص به مجتهدین و فقهای دین و مقلدین آنها میباشد. به این معنا که مجتهدین و فقها گاه به «حُکْمُ ٱللّٰهُ ٱلْوَاقِعِيْ» یا آنچه که در لوح محفوظ است میرسند و به آن حکم میدهند و اطاعت از آنها تحقیقاً صحیح میشود، و گاه نیز در عین تلاش و کوشش بسیار و نیل به اجر الهی، به آن حکم واقعی نمیرسند و متفاوت از آن حکم میدهند و اطاعت از آنها حکماً صحیح میشود. این توضیح همان عبارت است که به کرّات و مرّات شنیدهایم : لِلْمُصِیْبِ أَجْرَانِ وَ لِلْمُخْطِئِ أَجْرٌ وَاحِدٌ با این مقدمه، بیایید عبارت زیر را واکاوی کنیم : «مَنْ أَطَاعَ فلاناً فَقَدْ أَطَاعَ ٱللّٰهَ» «قَدْ» در لغت عرب، آنگاه که بر سر فعل ماضی آید، به اصطلاح «ادات تحقیق» میشود و افادهٔ تحقیق و قطعیت میکند. یعنی «قَدْ أَطَاعَ» ، چنین معنا میدهد : تحقیقاً و واقعاً اطاعت کرد. حال بیایید به مقدمهای که دربارهٔ انواع «اطاعت» گفتیم، بازگردیم : گفتیم که «اطاعت» باری تحقیقی و واقعی است، و باری حکمی است.
قسمت اول وقتی از «اطاعت» حرف میزنیم، باید بدانیم که اطاعت به حیثی، دو قسم است : ١- اطاعتی که تحقیقاً و واقعاً مطابق با آنچه که نزد خدا - و به اصطلاح در لوح محفوظ - است، باشد. یعنی واقعاً و تحقیقاً صحیح باشد. که به مقتضای ضرورت و بداهت دین، نمیتوان چنین اطاعتی را جز به خداوند و حجج طاهرهٔ او(علیهم السلام) و نائبان خاصّ ایشان(مانند سفرای اربعه در زمان غیبت صغریٰ، نه نائبان عامّ مثل مراجع تقلید و ولیّ فقیه) نسبت داد. ٢- اطاعتی که تحقیقاً مطابق با آنچه که نزد خدا است، نباشد، اما در اثر استناد به «حجت شرعی» -چه از باب اجتهاد و چه از باب تقلید از مجتهد جامع الشرائط- حکماً -و نه تحقیقاً و واقعاً- صحیح باشد، که این نوع از اطاعت نیز مخصوص به مجتهدین و فقهای دین و مقلدین آنها میباشد. به این معنا که مجتهدین و فقها گاه به «حُکْمُ ٱللّٰهُ ٱلْوَاقِعِيْ» یا آنچه که در لوح محفوظ است میرسند و به آن حکم میدهند و اطاعت از آنها تحقیقاً صحیح میشود، و گاه نیز در عین تلاش و کوشش بسیار و نیل به اجر الهی، به آن حکم واقعی نمیرسند و متفاوت از آن حکم میدهند و اطاعت از آنها حکماً صحیح میشود. این توضیح همان عبارت است که به کرّات و مرّات شنیدهایم : لِلْمُصِیْبِ أَجْرَانِ وَ لِلْمُخْطِئِ أَجْرٌ وَاحِدٌ با این مقدمه، بیایید عبارت زیر را واکاوی کنیم : «مَنْ أَطَاعَ فلاناً فَقَدْ أَطَاعَ ٱللّٰهَ» «قَدْ» در لغت عرب، آنگاه که بر سر فعل ماضی آید، به اصطلاح «ادات تحقیق» میشود و افادهٔ تحقیق و قطعیت میکند. یعنی «قَدْ أَطَاعَ» ، چنین معنا میدهد : تحقیقاً و واقعاً اطاعت کرد. حال بیایید به مقدمهای که دربارهٔ انواع «اطاعت» گفتیم، بازگردیم : گفتیم که «اطاعت» باری تحقیقی و واقعی است، و باری حکمی است.۲۲:۲۷
بازارسال شده از
او، حامد کاشانی است!
کمتر کسی است که با حقیر مدتی همکلام شده باشد و از میزان ارادتم به حاج آقای کاشانی مطلع نباشد، دقیق نمیدانم شاید بیش از ۵۰۰ صوت جلسه از سخنرانیهای آقای کاشانی را گوش کرده باشم! جالب این است که تمام فرصت صحبت مستقیم با ایشان برای من کمتر از ۵ دقیقه بوده و به احتمال خیلی زیاد، ایشان اندک شناختی هم از حقیر ندارند. (چه اینکه کلاس درس رسمی هم با ایشان نداشتم و توفیق همکلامی هم حاصل نشده است)غیر از مواردی که صرفاً به عرض سلام و ادب گذشته است؛ فقط یک بار، پس از یکی از هیئات مرکز رشد دانشگاه، خدمتشان رسیدم و پرسیدم: بالاخره سرجمع و مختصر، مختار ثقفی آدم خوبی بود یا نه؟! پاسخ داد: به صورت مختصر، آیتالله خویی ره که بسیار سختگیر است مختار را ثقه میداند.
من نمیگویم آقای کاشانی در سخنان و مواضعش، اشتباه نمیکند، چه اینکه آدمهای بزرگ، خطاهایشان هم بزرگ است. اتفاقاً در این زمینه هزینه زیادی هم متحمل شده (و میشود) و البته انّ الله یدافع عنالذین ءامنوا ...
این روزها، به خاطر آن مناظره، نامش بر سر زبانها افتاد بنده هم به رسم ادب (و به پاس سالها شاگردی غیرمستقیم ایشان) چند نکتهای تقدیم میکنم:
یکم. آقای کاشانی یک عالم دینی است کسی که طی این سالها هر چقدر که توانسته، برای فهم، نظامدهی و ترویج مفاهیم دینی و اسلامی، وقت گذاشته و کارهایی متفاوت را پیش برده است. اینکه کسی خودش را به گونهای تعریف کند که بناست حرفِ دین (و نه حرفهای ذوقی خودش) را بزند در جای خود بسیار ارزشمند است.
شیخ حامد کاشانی، خلاف برخی هیاتیها، با مناسکسازی مخالفت میکند که البته حرفش هم حق است. تاکید دارد که نباید برای چیزهایی که از نظر تاریخی، دقیق نیست مناسک ساخت. شاید برگزاری و اختصاص برخی مناسبتها، ساختن برخی دههها و ... برای شرایط امروز، جذابیت داشته باشد و خوشایند تلقی شود ولی در بلندمدت، جریان دینی را دچار ضعف میکند و اتفاقاً بعدها، ممکن است آیندگان (و روشنفکران اهل تحقیق) با خدشه در مناسک جدیدالتاسیس، مناسبتهای اصیل را هم زیر سوال ببرند!
همت شیخ حامد کاشانی و تیمش در جمعآوری کتب اسلامی و مستند، عجیب و قابل تحسین است. او غیر از جستجوهای اینترنتی، به صورت حضوري نیز در بزرگترین نمایشگاههای بینالمللی و کتابخانهها حضور یافته و با تهیه منابع، در حفظ میراث شیعه میکوشد و گاه در رسانهها نیز اعلام میکند که فلان منبع را هنوز نیافته است و هرکسی میتواند در این زمینه نیز کمک نماید.
شیخ حامد کاشانی، حرفهای تحقیقی و پژوهشی قابل توجهی میزند که حاصل سالها مطالعه است و از سوی دیگر، منبری توانمندی است که میتواند با بیانی شیوا، همان نکات را به عموم منتقل نماید. ولی او هیچگاه از محتوای پژوهشی و مستند به نفع منبر شورانگیز کوتاه نمیآید، تاکید دارد (و تصریح میکند) که خواب و مکاشفه و کرامت تعریف نکند (هر چند اصل این موارد را انکار هم نمیکند) و حتی گاهی پیش میآید که در بیان برخی مباحث پژوهشی در منبر به این مورد اشاره میکند که میدانم این محتوا، قدری سنگین است و چه بسا برای مخاطب عام مناسب نیست ولی میبایست بیان شود هر چند با این همه، باز هم مخاطب، به قدر وسع خود ارتباط میگیرد.
شیخ حامد کاشانی در منبرش، حساسیتهای خاصی دارد. در روضه، تنوعطلبی نمیکند، تاکید دارد که روضه تکراری بخواند (حتی این مورد را تصریح میکند) و هر بار در روضهاش هم میسوزد، هم میسوزاند و هم از عمق جان عرض ادب میکند. شیخ حامد کاشانی، در منبر و روضه بسیار مودب است! بارها گفته است که توانایی خواندن برخی روضهها را ندارد! در یک کلام، او منبر را بازی نمیکند، زندگی میکند!
اشاره و ابراز ارادت آقای کاشانی به برخی شخصیتها نظیر میرحامد حسین، سید حمیری، مرحوم غروی اصفهانی، علامه عسکری و ... بسیار درسآموز است. نام بردن از بزرگان، ضمن اینکه سطح دانشی مخاطب را ارتقا میدهد به الگوسازیهای صحیح نیز میانجامد و عقبهدار بودن مباحث را نیز روشن میکند.
فعال بودن تیم رسانهای، در اختیار گذاشتن منظم صوت، متن و گاه ویدئوی جلسات آقای کاشانی بسیار ارزشمند است. از سالها پیش میتوان محتوای جلسات ایشان را از طریق وبسایت و کانالشان به صورت منظم دریافت کرد که هم برای مخاطب عام و هم برای مخاطب خاص و پژوهشگر بسیار مغتنم است. بسته مستندات بسیاری از جلسات نیز در وبسایت و کانال ایشان منتشر میشود که بر ارزش کار میافزاید.
پ.ن: این نوشتار، نوعی عرض ادب عام، خدمت استاد کاشانی بود و گرنه بهره حقیر از ایشان، بسیار فراتر از این بوده است که بیانش را مجال و صلاح نیست.
#حامد_کاشانی------------------احیاء _ یادداشتهای محمد نوروزی@noruzimohammad
کمتر کسی است که با حقیر مدتی همکلام شده باشد و از میزان ارادتم به حاج آقای کاشانی مطلع نباشد، دقیق نمیدانم شاید بیش از ۵۰۰ صوت جلسه از سخنرانیهای آقای کاشانی را گوش کرده باشم! جالب این است که تمام فرصت صحبت مستقیم با ایشان برای من کمتر از ۵ دقیقه بوده و به احتمال خیلی زیاد، ایشان اندک شناختی هم از حقیر ندارند. (چه اینکه کلاس درس رسمی هم با ایشان نداشتم و توفیق همکلامی هم حاصل نشده است)غیر از مواردی که صرفاً به عرض سلام و ادب گذشته است؛ فقط یک بار، پس از یکی از هیئات مرکز رشد دانشگاه، خدمتشان رسیدم و پرسیدم: بالاخره سرجمع و مختصر، مختار ثقفی آدم خوبی بود یا نه؟! پاسخ داد: به صورت مختصر، آیتالله خویی ره که بسیار سختگیر است مختار را ثقه میداند.من نمیگویم آقای کاشانی در سخنان و مواضعش، اشتباه نمیکند، چه اینکه آدمهای بزرگ، خطاهایشان هم بزرگ است. اتفاقاً در این زمینه هزینه زیادی هم متحمل شده (و میشود) و البته انّ الله یدافع عنالذین ءامنوا ... این روزها، به خاطر آن مناظره، نامش بر سر زبانها افتاد بنده هم به رسم ادب (و به پاس سالها شاگردی غیرمستقیم ایشان) چند نکتهای تقدیم میکنم:یکم. آقای کاشانی یک عالم دینی است کسی که طی این سالها هر چقدر که توانسته، برای فهم، نظامدهی و ترویج مفاهیم دینی و اسلامی، وقت گذاشته و کارهایی متفاوت را پیش برده است. اینکه کسی خودش را به گونهای تعریف کند که بناست حرفِ دین (و نه حرفهای ذوقی خودش) را بزند در جای خود بسیار ارزشمند است.شیخ حامد کاشانی، خلاف برخی هیاتیها، با مناسکسازی مخالفت میکند که البته حرفش هم حق است. تاکید دارد که نباید برای چیزهایی که از نظر تاریخی، دقیق نیست مناسک ساخت. شاید برگزاری و اختصاص برخی مناسبتها، ساختن برخی دههها و ... برای شرایط امروز، جذابیت داشته باشد و خوشایند تلقی شود ولی در بلندمدت، جریان دینی را دچار ضعف میکند و اتفاقاً بعدها، ممکن است آیندگان (و روشنفکران اهل تحقیق) با خدشه در مناسک جدیدالتاسیس، مناسبتهای اصیل را هم زیر سوال ببرند! همت شیخ حامد کاشانی و تیمش در جمعآوری کتب اسلامی و مستند، عجیب و قابل تحسین است. او غیر از جستجوهای اینترنتی، به صورت حضوري نیز در بزرگترین نمایشگاههای بینالمللی و کتابخانهها حضور یافته و با تهیه منابع، در حفظ میراث شیعه میکوشد و گاه در رسانهها نیز اعلام میکند که فلان منبع را هنوز نیافته است و هرکسی میتواند در این زمینه نیز کمک نماید.شیخ حامد کاشانی، حرفهای تحقیقی و پژوهشی قابل توجهی میزند که حاصل سالها مطالعه است و از سوی دیگر، منبری توانمندی است که میتواند با بیانی شیوا، همان نکات را به عموم منتقل نماید. ولی او هیچگاه از محتوای پژوهشی و مستند به نفع منبر شورانگیز کوتاه نمیآید، تاکید دارد (و تصریح میکند) که خواب و مکاشفه و کرامت تعریف نکند (هر چند اصل این موارد را انکار هم نمیکند) و حتی گاهی پیش میآید که در بیان برخی مباحث پژوهشی در منبر به این مورد اشاره میکند که میدانم این محتوا، قدری سنگین است و چه بسا برای مخاطب عام مناسب نیست ولی میبایست بیان شود هر چند با این همه، باز هم مخاطب، به قدر وسع خود ارتباط میگیرد.شیخ حامد کاشانی در منبرش، حساسیتهای خاصی دارد. در روضه، تنوعطلبی نمیکند، تاکید دارد که روضه تکراری بخواند (حتی این مورد را تصریح میکند) و هر بار در روضهاش هم میسوزد، هم میسوزاند و هم از عمق جان عرض ادب میکند. شیخ حامد کاشانی، در منبر و روضه بسیار مودب است! بارها گفته است که توانایی خواندن برخی روضهها را ندارد! در یک کلام، او منبر را بازی نمیکند، زندگی میکند!اشاره و ابراز ارادت آقای کاشانی به برخی شخصیتها نظیر میرحامد حسین، سید حمیری، مرحوم غروی اصفهانی، علامه عسکری و ... بسیار درسآموز است. نام بردن از بزرگان، ضمن اینکه سطح دانشی مخاطب را ارتقا میدهد به الگوسازیهای صحیح نیز میانجامد و عقبهدار بودن مباحث را نیز روشن میکند.فعال بودن تیم رسانهای، در اختیار گذاشتن منظم صوت، متن و گاه ویدئوی جلسات آقای کاشانی بسیار ارزشمند است. از سالها پیش میتوان محتوای جلسات ایشان را از طریق وبسایت و کانالشان به صورت منظم دریافت کرد که هم برای مخاطب عام و هم برای مخاطب خاص و پژوهشگر بسیار مغتنم است. بسته مستندات بسیاری از جلسات نیز در وبسایت و کانال ایشان منتشر میشود که بر ارزش کار میافزاید.پ.ن: این نوشتار، نوعی عرض ادب عام، خدمت استاد کاشانی بود و گرنه بهره حقیر از ایشان، بسیار فراتر از این بوده است که بیانش را مجال و صلاح نیست.#حامد_کاشانی------------------احیاء _ یادداشتهای محمد نوروزی@noruzimohammad
۶:۲۲