۸:۳۰
۸:۲۲
بازارسال شده از خبرگزاری مهر
۱۲:۴۳
۱۷:۰۵
۱۸:۲۵
۱۸:۲۵
۱۶:۳۹
۱۶:۳۹
۱۶:۳۹
۱۶:۳۹
بازارسال شده از جدال
۷:۵۰
بازارسال شده از جدال
�کره با ترامپ؛ آری یا خیر؟.mp3
۱۹:۴۵-۵.۷۳ مگابایت
۷:۵۰
بازارسال شده از مجله تصویری منادیان
FATFقطعی از پازل تحریمی آمریکا .pdf
۱۲.۴۸ مگابایت
FATF قطعه ای از پازل تحریمی آمریکااین روزها که دوباره موضوع پیوستن لوایح دوگانه پالرمو و cft ذیل برنامه اقدام FATF دوباره با درخواست دولت در دستور کار قرار گرفته، بازخوانی و تکمیل محتوایی ضروری است.در راستای نگاه جامع و به دور از هیاهوی سیاسی، بسیج دانشجویی دانشگاه های تهران، کتابچه « FATF قطعه ای از پازل تحریمی امریکا» برای کنشگران این عرصه آماده کرده است.
ـــــــــــــــــــــــ
مجله تصویری منادیان
اینستاگرام | ایتا | بله | تلگرام | آپارات
@monadian_com
ـــــــــــــــــــــــ
مجله تصویری منادیان
اینستاگرام | ایتا | بله | تلگرام | آپارات
@monadian_com
۳:۰۲
خانم سخنگو اشتباه به عرضتان رساندند!
در خبرها دیدم که سخنگوی محترم دولت بیان کرده با تصویب دو معاهده پالرمو و مقابله با تامین مالی تروریسم دیکته شده از سویFATF ، در مجمع تشخیص مصلحت نظام دست سرمایهگذاران را باز میکنیم. (سایت عصرایران کد خبر ۱۰۲۸۱۴۲). بعید میدانم خانم سخنگو تسلط کارشناسی بر موضوع FATF و یا موضوع سرمایهگذاری خارجی را داشته باشد و احتمالاً به ایشان این چنین بیان شده و ایشان نیز صرفا تکرار کرده است. چند نکته برای اصلاح دیدگاه ایشان عرض میشود:اولاً صرف تصویب دو معاهده دیکته شده از سوی FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام منجر به خروج ایران از فهرست سیاهFATF نمیشود و مشکل ما را حل نمیکند. توضیح اینکه برنامه اقدام تحمیلی بر ایران ۴۱ اقدام دارد که غیر از دو معاهده مذکور ۲۵ مورد دیگر هنوز از سوی FATF تایید نشده و تا زمان تکمیل همه ۴۱ اقدام مندرج در برنامه اقدام، بر اساس بیانیههای FATF ایران در بیانیه عمومی باقی خواهد ماند. بعد از تکمیل ۴۱ اقدام برنامه اقدام و تایید همه آنها از سویFATF برای «گامهای بعدی» (Next Steps) تصمیمگیری خواهد شد.ثانیاً با فرض اینکه منظور خانم سخنگو مشکلات موجود در روابط بانکی باشد، مهمترین مانع در روابط بانکی ایران با نظام مالی بینالملل تحریمهای ثانویه آمریکا است. با فرض حل شدن مشکل ایران در FATF مشکل روابط بانکی تغییری نمیکندثالثا خوب است سخنگوی محترم دولت بداند که حوزههای جذاب اقتصاد ایران خصوصاً حوزه انرژی از سوی آمریکا به صورت مستقل تحریم شده و در کنار موانع بانکی این نیز عاملی برای عدم حضور سرمایهگذاران خارجی متعارف در ایران است و این موضوع به FATF ربطی ندارد.خانم سخنگو را به این واقعیت توجه میدهم که حتی در دو سال اجرایی شدن برجام یعنی ۹۵ و ۹۶ نیز میزان سرمایهگذاری خارجی مصوب معتبر در ایران سالانه زیر ۲ میلیارد دلار بود. دلیل آن هم عدم رفع کامل و پایدار تحریمها بود که سرمایهگذاران خارجی به خوبی آن را درک میکنند.پیشنهاد میشود خانم سخنگو و دولت محترم به جای مباحث بیربط مانند FATF تجربه دولت شهید رئیسی را در جذب سرمایهگذاری خارجی دنبال کنند. دولت شهید رئیسی در دو سطح راهبردی و فنی این حوزه را دنبال کرد و تا حدی خوبی موثر بود. در سطح راهبردی نگاهها را به درستی به سمت کشورهای همسو متوجه کرد (که البته خیلی کارهای نکرده وجود دارد که باید دنبال میشد) و در سطح فنی با اصلاح رویههای اداری، میزان سرمایهگذاری مصوب معتبر را افزایش داد. در سال ۱۴۰۱ حدود ۴.۲ و در سال ۱۴۰۲ حدود ۵.۵ میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی مصوب معتبر ثبت کرده است. اگر همین مسیر با اصلاح برخی ایرادها و افزایش سرعت دنبال شود، حتما به نتیجه خواهد رسید و الا مباحثی مانند FATF نه تنها اثری ندارد و حتی نگرانی از بابت افزایش شفافیت برای خارجیها موجب ترس از سرمایهگذاری در ایران به دلیل ترس از تحریمهای آمریکا شود.
در خبرها دیدم که سخنگوی محترم دولت بیان کرده با تصویب دو معاهده پالرمو و مقابله با تامین مالی تروریسم دیکته شده از سویFATF ، در مجمع تشخیص مصلحت نظام دست سرمایهگذاران را باز میکنیم. (سایت عصرایران کد خبر ۱۰۲۸۱۴۲). بعید میدانم خانم سخنگو تسلط کارشناسی بر موضوع FATF و یا موضوع سرمایهگذاری خارجی را داشته باشد و احتمالاً به ایشان این چنین بیان شده و ایشان نیز صرفا تکرار کرده است. چند نکته برای اصلاح دیدگاه ایشان عرض میشود:اولاً صرف تصویب دو معاهده دیکته شده از سوی FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام منجر به خروج ایران از فهرست سیاهFATF نمیشود و مشکل ما را حل نمیکند. توضیح اینکه برنامه اقدام تحمیلی بر ایران ۴۱ اقدام دارد که غیر از دو معاهده مذکور ۲۵ مورد دیگر هنوز از سوی FATF تایید نشده و تا زمان تکمیل همه ۴۱ اقدام مندرج در برنامه اقدام، بر اساس بیانیههای FATF ایران در بیانیه عمومی باقی خواهد ماند. بعد از تکمیل ۴۱ اقدام برنامه اقدام و تایید همه آنها از سویFATF برای «گامهای بعدی» (Next Steps) تصمیمگیری خواهد شد.ثانیاً با فرض اینکه منظور خانم سخنگو مشکلات موجود در روابط بانکی باشد، مهمترین مانع در روابط بانکی ایران با نظام مالی بینالملل تحریمهای ثانویه آمریکا است. با فرض حل شدن مشکل ایران در FATF مشکل روابط بانکی تغییری نمیکندثالثا خوب است سخنگوی محترم دولت بداند که حوزههای جذاب اقتصاد ایران خصوصاً حوزه انرژی از سوی آمریکا به صورت مستقل تحریم شده و در کنار موانع بانکی این نیز عاملی برای عدم حضور سرمایهگذاران خارجی متعارف در ایران است و این موضوع به FATF ربطی ندارد.خانم سخنگو را به این واقعیت توجه میدهم که حتی در دو سال اجرایی شدن برجام یعنی ۹۵ و ۹۶ نیز میزان سرمایهگذاری خارجی مصوب معتبر در ایران سالانه زیر ۲ میلیارد دلار بود. دلیل آن هم عدم رفع کامل و پایدار تحریمها بود که سرمایهگذاران خارجی به خوبی آن را درک میکنند.پیشنهاد میشود خانم سخنگو و دولت محترم به جای مباحث بیربط مانند FATF تجربه دولت شهید رئیسی را در جذب سرمایهگذاری خارجی دنبال کنند. دولت شهید رئیسی در دو سطح راهبردی و فنی این حوزه را دنبال کرد و تا حدی خوبی موثر بود. در سطح راهبردی نگاهها را به درستی به سمت کشورهای همسو متوجه کرد (که البته خیلی کارهای نکرده وجود دارد که باید دنبال میشد) و در سطح فنی با اصلاح رویههای اداری، میزان سرمایهگذاری مصوب معتبر را افزایش داد. در سال ۱۴۰۱ حدود ۴.۲ و در سال ۱۴۰۲ حدود ۵.۵ میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی مصوب معتبر ثبت کرده است. اگر همین مسیر با اصلاح برخی ایرادها و افزایش سرعت دنبال شود، حتما به نتیجه خواهد رسید و الا مباحثی مانند FATF نه تنها اثری ندارد و حتی نگرانی از بابت افزایش شفافیت برای خارجیها موجب ترس از سرمایهگذاری در ایران به دلیل ترس از تحریمهای آمریکا شود.
۴:۲۸
۱۵:۰۹
بازارسال شده از جدال
۱۵:۵۸
بازارسال شده از جدال
حداکثری_دیگر_فایده_ندارد!.mp3
۱۴:۱۷-۴.۱۱ مگابایت
۱۵:۵۸
بازارسال شده از جدال
سیاستمداران آمریکایی: فشار حداکثری دیگر فایده ندارد!
🟠مروری بر مطالب گفتگوی علی علیزاده و مسعود براتی
علیزاده: آیا فضایی که در رسانهها درباره بحران ایران ساخته میشود، برای کشاندن ایران به پای میز مذاکره است یا هدف دیگری مانند جلوگیری از عبور ایران از بندهای غروب و تثبیت برنامه هستهای دارد؟ همچنین، آیا تحولات اخیر منطقهای و قدرتنمایی اسرائیل در این روند تأثیرگذار است؟
براتی:رسانهها و سیاستمداران غربی در حال برساختن تصویری از ایران بهعنوان کشوری در آستانه سقوط هستند. اما باید به روند کلی نگاه کرد. از سال ۲۰۱۱ آمریکا تحریمها را بهعنوان ابزار اصلی برای مهار ایران انتخاب کرد. این سیاست در دوره اوباما تا برجام موفقیتهایی داشت، اما با شروع سیاست فشار حداکثری ترامپ، تأثیر تحریمها کاهش یافت. اگرچه این سیاست آسیبهای اقتصادی به ایران وارد کرد، اما به اهداف سیاسی خود نرسید.
نفیو، یکی از معماران تحریمها، اخیراً در مقالهای اشاره کرده که سیاست فشار حداکثری دیگر ابزار مؤثری نیست. او میگوید ترامپ حتی اگر بخواهد فشار بیشتری اعمال کند، نمیتواند از حد بایدن فراتر برود. این تحلیل نشان میدهد که تحریمها به سقف اثرگذاری خود رسیدهاند.
علیزاده:آیا تحریمها و فشارهای اقتصادی هنوز میتوانند ایران را به تغییر رفتار وادار کنند؟
براتی:نه، تحریمها دیگر ظرفیت مؤثری ندارند. این موضوع در دوره دولت شهید رئیسی نیز آشکار شد؛ ایران توانست با مدیریت اقتصادی و مقاومت، فشار تحریمها را کاهش دهد. اکنون، حتی گزینه نظامی نیز برای آمریکا و اسرائیل کارآمد نیست. ایران در مقابل تهدیدهای نظامی نیز مقاوم شده و این گزینه نیز مانند تحریمها اثر خود را از دست داده است.
آمریکا پس از ناکامی در تحریم و تهدید نظامی، سیاست حمایت حداکثری از اپوزیسیون داخلی را آغاز کرد، اما این سیاست نیز نتوانست اهداف آنها را محقق کند. بنابراین، ادعاهای کنونی درباره فشارهای جدید بیشتر یک برساخت روانی برای تغییر تصمیمگیری در ایران است.
علیزاده:آیا مذاکرات با آمریکا میتواند راهحل مشکلات منطقهای و اقتصادی باشد؟
براتی:مذاکره با آمریکا از موضع ضعف هیچگاه منجر به نتیجه مثبت نمیشود. تجربه برجام نشان داد که مذاکره تنها زمانی موفق است که از موضع قدرت انجام شود. سیاست منطقهای ایران، برخلاف ادعاها، شکست نخورده است. ابزارهای آمریکا یکی پس از دیگری کارایی خود را از دست دادهاند و اکنون ایران باید با تقویت نقاط قوت خود، ضعفها را جبران کند. مذاکره نباید جایگزین تقویت توان داخلی شود.
علیزاده:چگونه باید با فضای روانی ایجاد شده توسط رسانهها مقابله کرد؟
براتی:فضای رسانهای کنونی بیشتر بر ایجاد تصویری غیرواقعی از ضعف ایران متمرکز است. تحلیلگران غربی و برخی از شخصیتهای داخلی، با مطرح کردن سناریوهای سیاه، تلاش میکنند تصمیمگیران ایرانی را به پذیرش مذاکره از موضع ضعف وادار کنند. اما ایران باید با واقعگرایی، تقویت توان داخلی و تمرکز بر راهبردهای بلندمدت، این فضا را مدیریت کند.
🟠 نتیجهگیریتحریمهای اقتصادی و فشارهای سیاسی آمریکا دیگر تأثیر گذشته را ندارند. فضای روانی کنونی یک ابزار برساختی برای وادار کردن ایران به مذاکره از موضع ضعف است. تصمیمگیران باید با تقویت نقاط قوت و مقاومت در برابر فشارها، از این مرحله عبور کنند.
🟠مروری بر مطالب گفتگوی علی علیزاده و مسعود براتی
علیزاده: آیا فضایی که در رسانهها درباره بحران ایران ساخته میشود، برای کشاندن ایران به پای میز مذاکره است یا هدف دیگری مانند جلوگیری از عبور ایران از بندهای غروب و تثبیت برنامه هستهای دارد؟ همچنین، آیا تحولات اخیر منطقهای و قدرتنمایی اسرائیل در این روند تأثیرگذار است؟
براتی:رسانهها و سیاستمداران غربی در حال برساختن تصویری از ایران بهعنوان کشوری در آستانه سقوط هستند. اما باید به روند کلی نگاه کرد. از سال ۲۰۱۱ آمریکا تحریمها را بهعنوان ابزار اصلی برای مهار ایران انتخاب کرد. این سیاست در دوره اوباما تا برجام موفقیتهایی داشت، اما با شروع سیاست فشار حداکثری ترامپ، تأثیر تحریمها کاهش یافت. اگرچه این سیاست آسیبهای اقتصادی به ایران وارد کرد، اما به اهداف سیاسی خود نرسید.
نفیو، یکی از معماران تحریمها، اخیراً در مقالهای اشاره کرده که سیاست فشار حداکثری دیگر ابزار مؤثری نیست. او میگوید ترامپ حتی اگر بخواهد فشار بیشتری اعمال کند، نمیتواند از حد بایدن فراتر برود. این تحلیل نشان میدهد که تحریمها به سقف اثرگذاری خود رسیدهاند.
علیزاده:آیا تحریمها و فشارهای اقتصادی هنوز میتوانند ایران را به تغییر رفتار وادار کنند؟
براتی:نه، تحریمها دیگر ظرفیت مؤثری ندارند. این موضوع در دوره دولت شهید رئیسی نیز آشکار شد؛ ایران توانست با مدیریت اقتصادی و مقاومت، فشار تحریمها را کاهش دهد. اکنون، حتی گزینه نظامی نیز برای آمریکا و اسرائیل کارآمد نیست. ایران در مقابل تهدیدهای نظامی نیز مقاوم شده و این گزینه نیز مانند تحریمها اثر خود را از دست داده است.
آمریکا پس از ناکامی در تحریم و تهدید نظامی، سیاست حمایت حداکثری از اپوزیسیون داخلی را آغاز کرد، اما این سیاست نیز نتوانست اهداف آنها را محقق کند. بنابراین، ادعاهای کنونی درباره فشارهای جدید بیشتر یک برساخت روانی برای تغییر تصمیمگیری در ایران است.
علیزاده:آیا مذاکرات با آمریکا میتواند راهحل مشکلات منطقهای و اقتصادی باشد؟
براتی:مذاکره با آمریکا از موضع ضعف هیچگاه منجر به نتیجه مثبت نمیشود. تجربه برجام نشان داد که مذاکره تنها زمانی موفق است که از موضع قدرت انجام شود. سیاست منطقهای ایران، برخلاف ادعاها، شکست نخورده است. ابزارهای آمریکا یکی پس از دیگری کارایی خود را از دست دادهاند و اکنون ایران باید با تقویت نقاط قوت خود، ضعفها را جبران کند. مذاکره نباید جایگزین تقویت توان داخلی شود.
علیزاده:چگونه باید با فضای روانی ایجاد شده توسط رسانهها مقابله کرد؟
براتی:فضای رسانهای کنونی بیشتر بر ایجاد تصویری غیرواقعی از ضعف ایران متمرکز است. تحلیلگران غربی و برخی از شخصیتهای داخلی، با مطرح کردن سناریوهای سیاه، تلاش میکنند تصمیمگیران ایرانی را به پذیرش مذاکره از موضع ضعف وادار کنند. اما ایران باید با واقعگرایی، تقویت توان داخلی و تمرکز بر راهبردهای بلندمدت، این فضا را مدیریت کند.
🟠 نتیجهگیریتحریمهای اقتصادی و فشارهای سیاسی آمریکا دیگر تأثیر گذشته را ندارند. فضای روانی کنونی یک ابزار برساختی برای وادار کردن ایران به مذاکره از موضع ضعف است. تصمیمگیران باید با تقویت نقاط قوت و مقاومت در برابر فشارها، از این مرحله عبور کنند.
۱۵:۵۸
۵:۲۵
بررسی دو نظریه درباره FATF.mp3
۱۱:۵۴-۱۰.۹ مگابایت
۵:۲۵