۱۳ فروردین
بازارسال شده از
سنگین‌تر از شهادت حاج قاسم
سرباز روح الله رضوی
خاک جمهوری اسلامی ایران مورد تعرض مستقیم اسرائیل قرار گرفته است. ساختمانی که طبق تمامی قوانین بین‌المللی می‌بایست امن باشد از سوی اسرائیل بمباران شده. حتی اگر قطره‌ای از خون‌های مطهر شهدای امروز بر زمین نمی‌ریخت باز جنایت و وقاحت اسرائیل آنقدر از حد گذشته بود که توقع پاسخی کوبنده می‌داشتیم. حتی اگر در میان شهدا کسی چون ابومهدی - سردار زاهدی - نمی‌بود باز هم جا داشت که خاک اسرائیل به توبره کشیده شود. حالا اما چهره شماره یک نیروی قدس در سوریه و لبنان اینگونه در خاک خود جمهوری اسلامی ایران و در کنار دیگر همرزمانش به خاک و خون کشیده شده است.
فاجعه امروز بدون شک به مراتب از فاجعه شهادت حاج قاسم سلیمانی سنگین‌تر است چه آنکه کنسولگری ایران محل وقوع حادثه بوده است نه فرودگاه بغداد. واقعه امروز از شهادت تمامی کسانیکه در سوریه جان دادند سنگین‌تر است. دیگر سخن از حضور مستشاری ایران در سوریه نیست؛ حضور دیپلماتیک ایران در سوریه به چالش کشیده شده است. ترور امروز حتی با تمامی ترورهای دهه اول انقلاب اسلامی هم قابل مقایسه نیست؛ نه ترور بهشتی و نه ترور رجایی و نه ترور باهنر. در مقابل، نه یک گروهک تروریستی که یک دولت تمام عیار تروریستی قرار گرفته است.
چه بخواهیم و چه نخواهیم تاریخ کش و قوس‌های میان ایران و اسرائیل از امروز ۲۱ رمضان المبارک ۱۴۴۵ و ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ وارد عرصه‌ای جدید شده. یا نظام عزم می‌کند و دندان اسرائیل را، نه در زمان و مکان مناسب که هم اینک، مستقیما در دهانش خرد می‌کند و یا نظام جمهوری اسلامی ایران پذیرای معادله‌ی جدیدی می‌شود که اسرائیل بر منطقه در حال اعمال است. هر چه باشد ما وارد عرصه‌ای نو شده‌ایم.
https://ble.ir/monavarozehn
سرباز روح الله رضویخاک جمهوری اسلامی ایران مورد تعرض مستقیم اسرائیل قرار گرفته است. ساختمانی که طبق تمامی قوانین بین‌المللی می‌بایست امن باشد از سوی اسرائیل بمباران شده. حتی اگر قطره‌ای از خون‌های مطهر شهدای امروز بر زمین نمی‌ریخت باز جنایت و وقاحت اسرائیل آنقدر از حد گذشته بود که توقع پاسخی کوبنده می‌داشتیم. حتی اگر در میان شهدا کسی چون ابومهدی - سردار زاهدی - نمی‌بود باز هم جا داشت که خاک اسرائیل به توبره کشیده شود. حالا اما چهره شماره یک نیروی قدس در سوریه و لبنان اینگونه در خاک خود جمهوری اسلامی ایران و در کنار دیگر همرزمانش به خاک و خون کشیده شده است.
فاجعه امروز بدون شک به مراتب از فاجعه شهادت حاج قاسم سلیمانی سنگین‌تر است چه آنکه کنسولگری ایران محل وقوع حادثه بوده است نه فرودگاه بغداد. واقعه امروز از شهادت تمامی کسانیکه در سوریه جان دادند سنگین‌تر است. دیگر سخن از حضور مستشاری ایران در سوریه نیست؛ حضور دیپلماتیک ایران در سوریه به چالش کشیده شده است. ترور امروز حتی با تمامی ترورهای دهه اول انقلاب اسلامی هم قابل مقایسه نیست؛ نه ترور بهشتی و نه ترور رجایی و نه ترور باهنر. در مقابل، نه یک گروهک تروریستی که یک دولت تمام عیار تروریستی قرار گرفته است.
چه بخواهیم و چه نخواهیم تاریخ کش و قوس‌های میان ایران و اسرائیل از امروز ۲۱ رمضان المبارک ۱۴۴۵ و ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ وارد عرصه‌ای جدید شده. یا نظام عزم می‌کند و دندان اسرائیل را، نه در زمان و مکان مناسب که هم اینک، مستقیما در دهانش خرد می‌کند و یا نظام جمهوری اسلامی ایران پذیرای معادله‌ی جدیدی می‌شود که اسرائیل بر منطقه در حال اعمال است. هر چه باشد ما وارد عرصه‌ای نو شده‌ایم.
https://ble.ir/monavarozehn
۲۰:۴۷
۱۵ فروردین
بازارسال شده از
حلبی روایت می کند که فردی نزد امام جعفر صادق علیه السلام رفت و گفت: زمان تنهایی وحشت زده می شوم و غم و اندوه مرا فرا می گیرد ولی در بین مردم چنین حسی ندارم.
امام فرمود: در ابتدا دستت بر روی قلبت بگذار و بگو: بسم الله.
بعد دستت را بر روی قلبت کشیده و 7 مرتبه بگو:
أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلَالِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِأَسْمَاءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا أَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ عَلَی نَفْسِی
آن شخص آن چنین کرد و بعد گفت به لطف خدای متعال ترس و وحشت از من زدوده شد و به آرامش رسیدم...
[ بحار الانوار ج 95 ص 138 ]
https://ble.ir/vabel
امام فرمود: در ابتدا دستت بر روی قلبت بگذار و بگو: بسم الله.
بعد دستت را بر روی قلبت کشیده و 7 مرتبه بگو:
أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلَالِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ أَعُوذُ بِأَسْمَاءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا أَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ عَلَی نَفْسِی
آن شخص آن چنین کرد و بعد گفت به لطف خدای متعال ترس و وحشت از من زدوده شد و به آرامش رسیدم...
[ بحار الانوار ج 95 ص 138 ]
https://ble.ir/vabel۱۷:۰۶
۲۵ فروردین
راه قدس از کربلا میگذرد...
۲۲:۰۲
۲۶ فروردین
زیبایی ببینید :)بدبخت‌تر از همه آن فارسی‌زبان‌های حقیری هستند که در این ۱۹۰ روز، نمک به زخم مظلومان غزه پاشیدند و با اسرائیل بر جنازه کودکان هلهله کردند. تفاله‌های ایرانیِ اسرائیل ساعات سختی را می‌گذرانند و خب این بخش مهمی از شیرینیِ این شبِ جذاب است :)
۰:۴۴
۰:۴۴
۰:۴۴
بازارسال شده از
ما در درست ترین جایِ تاریخ ایستاده ایم.جایی که ۱۳ هزار طفل معصومِ شهید خوابیده‌اند ...چه نسلِ خوشبختی هستیم ما! کاش مرگِ اسرائیل را ببینیم ...کاش نسلِ ظهور باشیم.
https://ble.ir/vabel
https://ble.ir/vabel۸:۲۵
۴ اردیبهشت
۵ اردیبهشت
۷ اردیبهشت
۱۲ اردیبهشت
بازارسال شده از
۹:۵۲
۱۷ اردیبهشت
۱۸ اردیبهشت
۲۰:۰۲
نانوشته‌ها تصویر
تصویراحسنت. بسیار عالی. خسته نباشند بزرگواران کمیته انضباطی. فقط یک سوال. تکلیف آن فحش‌های جنسیِ دسته‌جمعی که زن و مرد باصدای بلند و به صورت ریتمیک به هم می‌دهند، چه می‌شود؟ تکلیف آن خانم‌ها که روی سکوها برای فرو کردن پرچم به طرفداران تیم مقابل آدرس می‌دهند، چه می‌شود؟ تکلیف مردانی که تمام عقده‌های جنسی رفع نشده‌شان را روی سکوها با فحش‌های ناموسی دفع می‌کنند، چه می‌شود؟ تکلیف فحش‌های جنسی خانم‌هایی که در ورزشگاه حتی از نداشته‌های فیزیولوژیک‌شان هم مایه می‌گذارند، چه می‌شود؟ تکلیف مرور آناتومی پایین تنه‌ی بدن و قافیه‌پردازیِ زن‌ها و مردها با واژه‌های زیرنافی کاف‌دار چه می‌شود؟ چون این پیرمرد یک نفرِ مشخص و در تیررس است و می‌شود راحت و بی‌هزینه یقه‌اش کرد، او را جریمه می‌کنید و گروه‌های بزرگِ هتاک را نادیده می‌گیرید؟ چون زیادند؟ یعنی بی‌ادبی و فحاشی و هتک حرمت، به خودی خود بد نیست و چون بی‌ادبیِ این مرد دیده شده، بد است؟ یعنی اگر مثل آن گروه‌های بزرگِ فحاش، مثل آن خانم‌ها که فحش‌های جنسی می‌دادند، فحاشیِ این پیرمرد هم دیده نمی‌شد، همه چیز اوکی بود؟ اگر بگوییم در ورزشگاه‌ها «شهرنو» ساخته‌اید تا فحش و بدوبیراه را در چهاردیواری‌اش حبس کنید، حرف بی‌راهی زده‌ایم؟! کثافت‌کاریِ دسته‌جمعی و محصور در ورزشگاه - بدون آنکه با میانجی رسانه بقیه را متاثر کند - دیگر اسمش کثافت‌کاری نیست؟ اگر پیرمرد ویدئویش پخش گسترده نمی‌شد، پرداختن به او اولویت هزارم اعضای کمیته انضباطی هم می‌شد؟
واقعیت این است که اگر رفتار تماشاگران ایرانی در ورزشگاه‌ها و ادبیات آن‌ها را به عنوان یک معیار در نظر بگیریم، می‌بینیم که این پیرمرد یکی از «مودبانه‌ترین بی‌ادبی‌ها» را به کار برده است. نصف آن خبرگزاری‌ها که ویدئوی این پیرمرد را پوشش دادند، اصلا جرئت ندارند سی ثانیه ویدئوی خام و با صدا از استادیوم آزادی پخش کنند. الان هم مشکل‌شان با فحش و بد و بیراه و جسارت نیست. مشکل‌شان این است که شعاع واکنش‌ها به توهین‌های پیرمرد، از ورزشگاه خیلی فراتر رفته. می‌گویند هر غلطی می‌خواهید بکنید، داخل ورزشگاه بکنید. و هیچ چیز از ورزشگاه بیرون نرود. از ورزشگاه دارند «شهرنو» می‌سازند. یک کثافت‌خانه‌ی بی‌قانون، که فقط یک قانون بر آن حاکم است؛ «نباید بیرون از ورزشگاه به چشم بیاید و حاشیه بسازید. نباید تیتر یک شوید». اگر کثافت‌کاری‌تان خصوصی بود و یا اگر به صورت دست جمعی و غیرقابل اطلاق به یک فرد بود، ایرادی ندارد. در این چهار دیواری هر غلطی می‌خواهید بکنید. استادیومِ فوتبال در ایران، «شهرنو» است. پس در شهر از شهرنو حرف نزنید. حاشیه‌های شهرنو را به شهر نیاورید. بگویید رفتیم فوتبال دیدیم. در ورزشگاه آزادید. هرکاری می‌خواهید بکنید. فقط مراقب باشید بیرون از ورزشگاه را متاثر نکنید. آنجا دیگر ادب‌تان می‌کنیم. این واقعیت ورزشگاه و سیاست‌های حاکمیتی برای تنظیم گریِ آن است. تنظیم‌گری که چه عرض کنم، شهرنو سازی. بیچاره آن ساده‌دل‌ها که بعد از رفع ممنوعیت ورود بانوان، دارند رویای استادیوم رفتن به مثابه تفریح آخر هفته‌ی خانوادگی را در سر می‌پرورانند. تفریح خانوادگی در این شهرنویی که فحش و توهین جنسی در آن جرم نیست، مگر آنکه بشود تیتر یک رسانه‌ها. مگر آنکه بیرون از استادیوم را متاثر کند. مگر آنکه مجرمِ آن، یک پیرمرد باشد که با سیبل شدنش به کسی بر نخورد. پیرمردِ پرحاشیه را نقره داغ کردند اما صدای زنانی که به صورت ریتمیک و با فریاد، آناتومی دستگاهِ تناسلیِ مردانه را مرور می‌کردند، همیشه بلند خواهد بود. آن‌ها هیچوقت سیبل نمی‌شوند. چرا؟ چون قواعد این شهرنو را بلدند. توی چشم نیستند. و فحش‌های دست‌جمعی آن‌ها، از نظر میرزابنویس‌های رسانه‌ای چندان مصداق توهین نیست. نیاز به ایجاد شرمساری عمومی و ملامت اجتماعی ندارد.
واقعیت این است که اگر رفتار تماشاگران ایرانی در ورزشگاه‌ها و ادبیات آن‌ها را به عنوان یک معیار در نظر بگیریم، می‌بینیم که این پیرمرد یکی از «مودبانه‌ترین بی‌ادبی‌ها» را به کار برده است. نصف آن خبرگزاری‌ها که ویدئوی این پیرمرد را پوشش دادند، اصلا جرئت ندارند سی ثانیه ویدئوی خام و با صدا از استادیوم آزادی پخش کنند. الان هم مشکل‌شان با فحش و بد و بیراه و جسارت نیست. مشکل‌شان این است که شعاع واکنش‌ها به توهین‌های پیرمرد، از ورزشگاه خیلی فراتر رفته. می‌گویند هر غلطی می‌خواهید بکنید، داخل ورزشگاه بکنید. و هیچ چیز از ورزشگاه بیرون نرود. از ورزشگاه دارند «شهرنو» می‌سازند. یک کثافت‌خانه‌ی بی‌قانون، که فقط یک قانون بر آن حاکم است؛ «نباید بیرون از ورزشگاه به چشم بیاید و حاشیه بسازید. نباید تیتر یک شوید». اگر کثافت‌کاری‌تان خصوصی بود و یا اگر به صورت دست جمعی و غیرقابل اطلاق به یک فرد بود، ایرادی ندارد. در این چهار دیواری هر غلطی می‌خواهید بکنید. استادیومِ فوتبال در ایران، «شهرنو» است. پس در شهر از شهرنو حرف نزنید. حاشیه‌های شهرنو را به شهر نیاورید. بگویید رفتیم فوتبال دیدیم. در ورزشگاه آزادید. هرکاری می‌خواهید بکنید. فقط مراقب باشید بیرون از ورزشگاه را متاثر نکنید. آنجا دیگر ادب‌تان می‌کنیم. این واقعیت ورزشگاه و سیاست‌های حاکمیتی برای تنظیم گریِ آن است. تنظیم‌گری که چه عرض کنم، شهرنو سازی. بیچاره آن ساده‌دل‌ها که بعد از رفع ممنوعیت ورود بانوان، دارند رویای استادیوم رفتن به مثابه تفریح آخر هفته‌ی خانوادگی را در سر می‌پرورانند. تفریح خانوادگی در این شهرنویی که فحش و توهین جنسی در آن جرم نیست، مگر آنکه بشود تیتر یک رسانه‌ها. مگر آنکه بیرون از استادیوم را متاثر کند. مگر آنکه مجرمِ آن، یک پیرمرد باشد که با سیبل شدنش به کسی بر نخورد. پیرمردِ پرحاشیه را نقره داغ کردند اما صدای زنانی که به صورت ریتمیک و با فریاد، آناتومی دستگاهِ تناسلیِ مردانه را مرور می‌کردند، همیشه بلند خواهد بود. آن‌ها هیچوقت سیبل نمی‌شوند. چرا؟ چون قواعد این شهرنو را بلدند. توی چشم نیستند. و فحش‌های دست‌جمعی آن‌ها، از نظر میرزابنویس‌های رسانه‌ای چندان مصداق توهین نیست. نیاز به ایجاد شرمساری عمومی و ملامت اجتماعی ندارد.
۲۰:۰۲
۱۹ اردیبهشت
این یکی از هولناک‌ترین حکم‌های انضباطی در ایران است و هولناک‌تر از آن، دفاعی است که عده‌ای از این حکم می‌کنند. هولناک‌تر، ذوق‌زدگی عده‌ای از این حکم است. ذوق‌زدگیِ رسواگری که دارد چهره ترسناک و عقاید انحصارگرایانه و فاشیستی یک عده را خوب نشان می‌دهد. گوگولی‌های در ظاهر نایسی که قیافه زنان مظلوم تاریخ به خود می‌گیرند اما درون‌شان یک مارگارت تاچر اهریمنی نشسته. با اصل انحصار مشکلی ندارند اگر قربانی انحصار، جنسیت مقابل‌شان باشد. مسأله‌ای با طرد اجتماعیِ یک جنسیت ندارند اگر آن جنسیت، مونث نباشد. عاشقِ فاشیسمی هستند که قربانی‌اش نباشند. و مگر نازی‌ها جز این رفتار می‌کردند؟ خصلت چند یهودی را به کل جامعه یهود تعمیم می‌دادند و به خاطر خنجر از پشتی که در جنگ جهانی اول از سرمایه‌داران یهودی خورده بودند، کودکان یهودی را هم به سوی اتاق گاز روان کردند. یا حداقل با گتوسازی و طرد اجتماعی، به جرم یهودی بودن تنبیه‌شان کردند. این حکم کمیته انضباطی فاشیستی‌ترین حکمی است که می‌شد داد. مردی اشتباهی انجام داده. اشتباهی که ای بسا زن‌ها هم به شکلی مرتکبش شده‌اند. فوکوس اما روی اشتباه این مرد است. او شخصا اشتباهی کرده. نتیجه؟ حالا همه مردها محکوم‌اند. شخصی خطا کرده و یک جنسیت محکوم شده. مردها محکوم‌اند. باید طرد شوند به بیرون ورزشگاه. این عین گتوسازی و روان کردن افراد به سمت اتاق گاز است. به جرم داشتن یک جنسیت خاص. به جرم مذکر بودن. چون مرد هستی، احتمالا رذل هستی پس گورت را گم کن. فاشیسم دارد جولان می‌دهد. حکمران فاشیست است و حامیان حکمران هم حداقل در فقره این حکم، فاشیست‌هایی هستند که حداقل دیگر از این به بعد حق ندارند در فقره‌ی دیوانگی‌های هیتلر، او را شماتت کنند. خودشان هیتلرهایی هستند که آلمان‌شان اندازه شبکه اجتماعی‌شان است.
و من منتظر یک گروه خاصم. آن‌ها که یک عمر به بهانه پیگیری حقوق زن، تعمیم رفتارِ فرد به جنسیت را نقد کردند. آن‌ها که یک عمر گفتند «با یک رفتار، یک جنسیت را نقد نکنید». و حالا من منتظر همان‌ها هستم. منتظر فعالان اجتماعی حوزه زنان هستم تا ببینم چقدر به حرف خودشان پایبند هستند و چقدر این حکم را نقد می‌کنند؟ منتظرم ببینم واقعا در کلامشان صادق بوده‌اند یا نه. منتظرم ببینم از نظرشان «تعمیم رفتار فرد» به «خصلتِ جنسیت»، فقط در فقره خانم‌ها بد بوده است؟ اگر درباره آقایان باشد، مشکلی ندارد؟ من منتظر نقد این افراد به این حکم هستم تا عیارشان مشخص شود. که معلوم شود واقعا در پی عبور از تفوق جنسیتی - اعم از زن و مرد - هستند یا در نبرد گلادیاتورها می‌خواهند پشت مردها را به خاک بمالند. اینجا آزمون خوبی است. مشتاقانه منتظرم. سنگ محک جذابی است این حکم انضباطی فاشیستی. جذاب است سنجش فاشیسمِ پنهان در وجود آدم‌هایی که خودشان را ظاهرالصلاح نشان می‌دهند. این رسوایی را به فال نیک بگیریم.
@naneveshteha
و من منتظر یک گروه خاصم. آن‌ها که یک عمر به بهانه پیگیری حقوق زن، تعمیم رفتارِ فرد به جنسیت را نقد کردند. آن‌ها که یک عمر گفتند «با یک رفتار، یک جنسیت را نقد نکنید». و حالا من منتظر همان‌ها هستم. منتظر فعالان اجتماعی حوزه زنان هستم تا ببینم چقدر به حرف خودشان پایبند هستند و چقدر این حکم را نقد می‌کنند؟ منتظرم ببینم واقعا در کلامشان صادق بوده‌اند یا نه. منتظرم ببینم از نظرشان «تعمیم رفتار فرد» به «خصلتِ جنسیت»، فقط در فقره خانم‌ها بد بوده است؟ اگر درباره آقایان باشد، مشکلی ندارد؟ من منتظر نقد این افراد به این حکم هستم تا عیارشان مشخص شود. که معلوم شود واقعا در پی عبور از تفوق جنسیتی - اعم از زن و مرد - هستند یا در نبرد گلادیاتورها می‌خواهند پشت مردها را به خاک بمالند. اینجا آزمون خوبی است. مشتاقانه منتظرم. سنگ محک جذابی است این حکم انضباطی فاشیستی. جذاب است سنجش فاشیسمِ پنهان در وجود آدم‌هایی که خودشان را ظاهرالصلاح نشان می‌دهند. این رسوایی را به فال نیک بگیریم.
@naneveshteha۸:۳۱
۸:۳۱
۲۱ اردیبهشت
بازارسال شده از
من به آغاز زمین نزدیکم.نبض گل‌ها را می‌گیرم.آشنا هستم با، سرنوشت تر آب ، عادت سبز درخت.روح من در جهت تازه اشیا جاری است.روح من کم سال است...
سهرابِ سبزِ ما
https://ble.ir/vabel
سهرابِ سبزِ ما https://ble.ir/vabel۱۴:۳۰