بله | کانال روایت قم
عکس پروفایل روایت قمر

روایت قم

۱۶۰عضو
بازارسال شده از راوینا | روایت مردم ایران 🇮🇷
undefined#تشییع_شهدا

کاش آن بالا نمانم و بیفتم
در این سال‌ها تشییع شهدای مقاومت می‌رفتم، اما انگار شهدای گمنام از من فرار می‌کردند. وقتی دلیلش را توی خودم گشتم، من را برد به سال‌های قبل؛ مراسم باشکوهی از تشییع کاروان بزرگ شهیدان گمنام. خیلی ازدحام بود. خواهرم را هل دادند؛ داشت می‌افتاد توی جدول بزرگ خیابان. معجزه‌وار نجات پیدا کرد وگرنه بدجوری پایش خرد می‌شد. چشمم ترسید. دیگر قسمت نمی‌شد برم تشییع شهیدان گمنام. حتی در تشییع شهدای دیگر هم نزدیک ماشین نمی‌شدم.
بعد از آن ماجرا، یک بار دیگر تقلا کردم تا در مراسم تشییع شهید گمنام حاضر شوم، اما دیر رسیدم. مسیر را می‌دویدم تا شاید به جمعیت برسم، اما شهدا رفته بودند. نشستم روی نیمکت‌های چوبی خیابان. چند تا خانم هم نشستند تا خستگی مسیر راهپیمایی را در کنند.
ناامیدانه بهشان گفتم: «دیر رسیدم.»یکیشان گفت: «ناراحت نباش، هر وقت برسی می‌افتی، اون بالا که نمی‌مونی.»
گیج و منگ نگاهش کردم. خیره شدم روی صورتش، شاید چیزی بگوید و حرفش را بفهمم. ادامه نداد. راستش شک کردم به عقلش. طوری وانمود کردم که متوجه نشود حرفش را نمی‌فهمم.
یکبار دیگر حرف‌هایش از ذهنم گذشت. ناگهان به خودم اومدم: «هر وقت برسم می‌افتم؛ من خیلی کال و نارسم؛ باید اون بالا روی شاخه بمونم تا وقتش برسه و بیفتم.»
پارسال، روز شهادت حضرت فاطمه سلام‌الله علیها، از تلویزیون تشییع شهدای گمنام را دیدم. حسرت خوردم. به خودم گفتم: «خاک بر سرت، چرا هر سال جا می‌مونی؟» عهد کردم سال بعد خودم را برسانم به مراسم.
صبح با استرس جا ماندن بلند شدم. از ترس جا ماندن، قید اتوبوس را زدم و با تاکسی رفتم. وقتی رسیدم، هنوز ماشین حمل پیکر خالی بود. منتظر ماندیم و جمعیت بیشتر شد. خیلی فاصله با ماشین حمل پیکر نداشتم، اما تقلایی هم برای رسیدن بهش نکردم.
ماشین نزدیک حرم ایستاد تا پیکرها روی دوش مردم وارد حرم شوند. گفتم: «بجنب، هنوز هم نمی‌خواهی کاری کنی؟ نمی‌خواهی یه تکونی به خودت بدی؟ شاید بتونی خودت رو برسونی.»
رفتم جلو. راستش، خیلی راحت رسیدم به ماشین. پیکر اول و دوم روی دوش مردم رفت داخل حرم. فقط سه تا پیکر مانده بود. دستم را دراز کردم سمت پیکر سوم، با فاصله کمی ازم دور شد. پیکر چهارم رفت قسمت مردها. فقط آخرین پیکر مانده بود. بهش گفتم: «تو دیگه منو ناامید نکن. میشه بهت برسم.»
یکهو دیدم تابوت داره میاد سمت جمعیت. دستم را دراز کردم، ناباورانه رسید بهش. مردی که اون بالا بود بلند بلند می‌گفت: «زیرشو بگیرید، زیرشو بگیرید.»
وقتی رفتم زیر تابوت، یک حس تمام وجودم را از سر تا پا در برگرفت. زانویم سست شد. لرز کوچکی گرفتم. دوست داشتم بنشینم روی زمین. به دنبال‌شان نرفتم. ایستادم و به جای خالی شهدا خیره شدم.
برگشتم سمت ماشین. خانم‌ها داشتند گلبرگ‌های پرپر قرمز را از نوجوان خادم‌الشهدا برای تبرک می‌گرفتند. دست کشیدم به جای خالی‌شان. شهدا مثل دوره زندگی‌شان آن بالا نماندند، آمدند پایین. به دنبال‌شان وارد صحن امام رضا شدم. شهدا بالای سکو بودند. بعد از روضه و نماز دوباره آمدند پایین و به ردیف روی دوش مردم برای تدفین رفتند.
اما من آن بالا مانده‌ام به دنبال کسی که شده با چوب بزند توی سرم تا بیفتم و قاطی شوم با میوه‌های رسیده. شهدا هر سال می‌آیند، ریشه‌های فرو رفته در زمین را می‌تکانند. سوا نمی‌کنند؛ درهم می‌خرند؛ رسیده و نارس، ریز و درشت، ترش و شیرین.

ام‌البنین مجلسیسه‌شنبه | ۴ آذر ۱۴۰۴ | #قم
ــــــــــــــــــــــــــــــundefined#راوینا | روایت مردم ایران

@ravina_irمجلـه | بلـــه | ایتـــا | تلگرام | دیگررسانه‌ها

۱۵:۰۳

thumbnail
undefined برنامه‌های حوزه هنری انقلاب اسلامی استان قم در هفته پیش‌رو
undefined برنامه‌های *مرکز روایت*:
undefined عصر ناداستانشنبه | ساعت ۱۶ | سالن آسمان | عمومی
undefined عصر نگارشدوشنبه | ساعت ۱۵ | سالن آسمان | تخصصی
undefined معماری روایتپنج‌شنبه | ساعت ۱۵ | مجازی | تخصصی
@revayat_qomـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــundefined حوزه هنری استان قمundefined تارنما | ایتــا | بلــهundefined مرکــــــز روایـــــــت قــــــــمundefined ایتــا | بلــه

۱۵:۱۸

thumbnail

۱۵:۱۸

thumbnail

۱۵:۱۸

thumbnail

۱۵:۱۸

thumbnail
undefined بر دامان آمستردامروزنوشت‌های سفری چندماهه به سرزمین دوچرخه و لاله
undefined نهمین نشست عصر ناداستان، شنبه ساعت ۱۶، سالن آسمان حوزه هنری استان قم
@revayat_qom ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــundefined حوزه هنری استان قمundefined تارنما | ایتــا | بلــهundefined مرکــــــز روایـــــــت قــــــــمundefined ایتــا | بلــه

۱۵:۳۲

thumbnail
undefined گزارش تصویری نهمین نشست عصر ناداستان، با موضوع کتاب بر دامان آمستردام
undefined شنبه ۸ آذر ۱۴۰۴، حوزه هنری انقلاب اسلامی استان قم
@revayat_qomـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــundefined حوزه هنری استان قمundefined تارنما | ایتــا | بلــهundefined مرکــــــز روایـــــــت قــــــــمundefined ایتــا | بلــه

۱۷:۵۸

thumbnail

۱۷:۵۸

thumbnail

۱۷:۵۸

thumbnail

۱۷:۵۸

thumbnail

۱۷:۵۸

thumbnail

۱۷:۵۸

thumbnail

۱۷:۵۸

undefined<img style=" />undefined عصر نگارش
undefined گفت‌وگو درباره موانع نوشتنundefined الهام گرفتن از آثار دیگرانundefined تمرین‌های خلاقانه برای باز کردن ذهنundefined نوشتن گروهی و بازخورد گرفتن
undefined دوشنبه‌ها، ساعت ۱۵، حوزه هنری استان قم
undefined سومین جلسه: امروز، ۱۰ آذر، سالن آسمان (طبقه ۴)undefined با همراهی: سید طاهر جوادیان
پرسشنامهٔ ثبت‌نام:https://digiform.ir/w0bc0ac95
حتماً پرسشنامه پرکنیدقلم و کاغذ هم فراموش نشود
@revayat_qomـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــundefined حوزه هنری استان قمundefined تارنما | ایتــا | بلــهundefined مرکــــــز روایـــــــت قــــــــمundefined ایتــا | بلــه

۴:۳۰

بازارسال شده از ریحانه
undefined #روایت_دیدار | گل‌های رز مینیاتوری 
undefined خرده‌روایت‌هایی از گپ‌وگفت رسانه ریحانه KHAMENEI.IR با زنان و دختران حاضر در دیدار با رهبر انقلاب در حسینیه امام خمینی(ره)
undefined دست‌هایم را بالا می‌برم. یک گل رز مینیاتوری که گلبرگ‌هایش چین‌خورده‌اند از حلقه‌ گل‌های ورودی حسینیه برمی‌دارم. سه تا گل قرمز و خوشبو روی یک ساقه نصیبم می‌شود.‌ دخترانم لب می‌گزند: «زشته مامان! شاید آقا اجازه نده.» می‌خندم و به شوخی می‌گویم: «آقا خیلی هم مهمان‌نوازند.» روی صندلی‌ها کنار هم می‌نشینیم. با برنامه‌ها همراه می‌شویم. قرآن، سرود، مصاحبه‌ با دختران و همسران شهدا و آخرسرهم تئاتر. دخترم غرمی‌زند: «همه اومدن جز خودش.» روی صندلی ایستاده و مدام گردن می‌کشد. چشم از ساعت برنمی‌دارد.
ده، ده‌ونیم، نزدیک به یازده باید ناامید شویم؟! وسط اجرای تئاتر یکهو پرده کنار می‌رود. ورق برمی‌گردد. جیغ می‌کشیم. دست‌هایمان بالاست. به دخترانم نگاه می‌کنم. می‌خواهم بدانم حس‌وحال‌شان برای اولین دیدار چطوری است‌‌. گونه‌ی هردوتایشان اشکی شده و بالاوپایین می‌پرند: «اومد! اومد!» شبیه پروانه‌هایی که روی دیوارهای حسینیه هستند از شادی به پرواز درآمده‌اند، پروانه‌های سبز، قرمز و سفید. دختر کوچکم گل‌های رز را بو می‌کند و آرام توی گوشم می‌گوید: «خوش‌به‌حال آقا که آقاست. هروقت دلش تنگ می‌شه خودش رو توی آینه می‌بینه.»
undefined فاطمه‌سادات موسوی
undefined شماره ٩
رسانه «ریحانه» را دنبال کنیدundefined @khamenei_reyhaneh

۳:۳۵

thumbnail
undefined برنامه‌های حوزه هنری انقلاب اسلامی استان قم در هفته پیش‌رو
undefined برنامه‌های *مرکز روایت*:
undefined عصر نگارشدوشنبه | ساعت ۱۵ | سالن آسمان | تخصصی
undefined معماری روایتپنج‌شنبه | ساعت ۱۵ | مجازی | تخصصی
@revayat_qomـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــundefined حوزه هنری استان قمundefined تارنما | ایتــا | بلــهundefined مرکــــــز روایـــــــت قــــــــمundefined ایتــا | بلــه

۱۱:۲۴

thumbnail

۱۱:۲۴

thumbnail

۱۱:۲۴

thumbnail

۱۱:۲۴

thumbnail

۱۱:۲۴