۳ آذر ۱۴۰۲
به بهانه تبلیغات جمعه سیاه در ایران؛
اضطراب و کمبود اعتماد به نفس، دستاورد جامعه مصرفی برای زنان
امسال جمعه‌ی سیاه(Black Friday)، بیشتر از سالیان گذشته در ایران مطرح و تبلیغ شد. این اقبال ناگهانی، این سوال را به وجود می‌آورد که به راستی ورای چنین رویدادی، چه تفکری نهفته است؟
گزاره "خرید می‌کنم، پس هستم!" هویت جدیدی است که فرهنگ ماده‌گرایی برای بشر قرن بیست‌و‌یکم به ارمغان آورده‌است. گرچه مخاطب نظام سرمایهداری برای مصرف بیشتر، هم زنان و هم مردان هستند، اما آثار این اسارت فرهنگی بر زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. تیم کاسر در کتاب بهای بالای مادی‌گرایی با استناد به پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد هرقدر ارزشهای معنوی جای خود را به ارزشهای مادی می‌دهند فرد اضطراب بیشتری دریافت می‌کند. نسخه‌ی رهایی از این اضطراب و نارضایتی نیز، تجویز مصرف بیشتر و اسارت فزون‌تر در دام ماده‌گرایی خواهدبود.زنان که با عاطفه و زیبایی عجین‌تر هستند، نسبت بیشتری بین خود و تبلیغات فروشگاه‌ها برقرار می‌کنند. تجربه‌ی نسبتا شایع و فراگیر زنان در اشتیاق به گشت‌و‌گذار در فروشگاه‌ها، پاساژها یا سکوهای مجازی فروش محصولات متنوع، موئد این مسئله است. بخش زیادی از این رونق خرید و فروش نیز به همین میل زنان به زیبایی، جذابیت و نو‌بودگی مربوط می‌شود.اما بر خلاف تصور القا شده، دستاورد این وضعیت برای زنان آرامش و احساس رضایت از زندگی نبوده است. زنان که خود مرکز احساس و عواطف و تولیدکننده زیبایی‌های اخلاقی مثل فداکاری، دلسوزی، ایثار و... هستند در چرخه خرید و مصرف، تبدیل به فردی مضطرب، بی‌اعتماد به نفس و در مقام خریدارِ محصولات زیبایی قرار می‌گیرند.تیم کاسر در ادامه کتاب می‌گوید ما در برابر بلایی که مصرف دیوانه‌وار بر سر زن و جامعه می‌آورد، نمی‌توانیم جز با افزایش آگاهی، آنها را از این وضع نجات دهیم. برای نجات زنان از سلطه سرمایهداری باید وجود با ارزش انسان و هویت انسانی مصرف‌کننده را مدام به او یادآور شویم. هویت انسانی در نظام سرمایهداری نخست با کالاهایی که مصرف می‌کند و دوم با ظاهری که دارد، تعریف می‌شود. تیم کاسر می‌گوید تنها اگر افراد را به وجود با ارزش خودشان آگاه کنیم، میتوان این چرخه را شکست.
#جمعه_سیاه#سرمایهداری@nehzatezanan
اضطراب و کمبود اعتماد به نفس، دستاورد جامعه مصرفی برای زنان
امسال جمعه‌ی سیاه(Black Friday)، بیشتر از سالیان گذشته در ایران مطرح و تبلیغ شد. این اقبال ناگهانی، این سوال را به وجود می‌آورد که به راستی ورای چنین رویدادی، چه تفکری نهفته است؟
گزاره "خرید می‌کنم، پس هستم!" هویت جدیدی است که فرهنگ ماده‌گرایی برای بشر قرن بیست‌و‌یکم به ارمغان آورده‌است. گرچه مخاطب نظام سرمایهداری برای مصرف بیشتر، هم زنان و هم مردان هستند، اما آثار این اسارت فرهنگی بر زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. تیم کاسر در کتاب بهای بالای مادی‌گرایی با استناد به پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد هرقدر ارزشهای معنوی جای خود را به ارزشهای مادی می‌دهند فرد اضطراب بیشتری دریافت می‌کند. نسخه‌ی رهایی از این اضطراب و نارضایتی نیز، تجویز مصرف بیشتر و اسارت فزون‌تر در دام ماده‌گرایی خواهدبود.زنان که با عاطفه و زیبایی عجین‌تر هستند، نسبت بیشتری بین خود و تبلیغات فروشگاه‌ها برقرار می‌کنند. تجربه‌ی نسبتا شایع و فراگیر زنان در اشتیاق به گشت‌و‌گذار در فروشگاه‌ها، پاساژها یا سکوهای مجازی فروش محصولات متنوع، موئد این مسئله است. بخش زیادی از این رونق خرید و فروش نیز به همین میل زنان به زیبایی، جذابیت و نو‌بودگی مربوط می‌شود.اما بر خلاف تصور القا شده، دستاورد این وضعیت برای زنان آرامش و احساس رضایت از زندگی نبوده است. زنان که خود مرکز احساس و عواطف و تولیدکننده زیبایی‌های اخلاقی مثل فداکاری، دلسوزی، ایثار و... هستند در چرخه خرید و مصرف، تبدیل به فردی مضطرب، بی‌اعتماد به نفس و در مقام خریدارِ محصولات زیبایی قرار می‌گیرند.تیم کاسر در ادامه کتاب می‌گوید ما در برابر بلایی که مصرف دیوانه‌وار بر سر زن و جامعه می‌آورد، نمی‌توانیم جز با افزایش آگاهی، آنها را از این وضع نجات دهیم. برای نجات زنان از سلطه سرمایهداری باید وجود با ارزش انسان و هویت انسانی مصرف‌کننده را مدام به او یادآور شویم. هویت انسانی در نظام سرمایهداری نخست با کالاهایی که مصرف می‌کند و دوم با ظاهری که دارد، تعریف می‌شود. تیم کاسر می‌گوید تنها اگر افراد را به وجود با ارزش خودشان آگاه کنیم، میتوان این چرخه را شکست.#جمعه_سیاه#سرمایهداری@nehzatezanan
۶:۰۷
۶ آذر ۱۴۰۲
زن جانش را فدا می‌کند برای اینکه حکومت به نااهل نرسد!
زن جانش را فدا می‌کند برای اینکه حکومت به نااهل نرسد. اگر فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها زنِ امیرالمومنین علی علیه‌السلام هم نبود قضیه همین بود. حضرت زهرا از شوهرش دفاع نمی‌کرد، از زمامدار به حق دفاع میکرد. مسئله‌ی زن و شوهری نیست، مسئله‌ی دختر عمو، پسر عمویی نیست. مسئله‌ی دوستی و رفاقت نیست، مسئله وظیفه است، مسئله هدف است. می‌آید پشت در، شروع می‌شود تهدیدها اما اثر نمی‌کند.
نمی‌گوید من حالا باردار هستم، مصلحت نیست درافتم؛ بماند چند روز دیگر آتش‌شان فروکش کند، بماند شاید من فارغ بشوم بعد بروم به میدان‌شان...نه! نکته‌اش در همین است که در شدیدترین موقعیت‌ها بزرگترین وظیفه‌ها انجام بگیرد و شدیدترین لطمه‌ها بر جسم و جان وارد بیاید. لذا شروع کرد به مبارزه. آن‌پشت در آمدن، آن سِقط شدن محسن شش ماهه، آن ورم بازو، آن مقاومت عظیم که منجر می‌شود به اینکه دختر پیغمبر را بزنند.
■ یک زن را چه کسی می‌زند؟ چرا می‌زنند؟ مگر اینکه ایستاده است و مقاومت می‌کند؟ مردان و ریش‌سفیدان و قدرتمندان مهاجر و انصار زیر بار رفتند، بعضی فریب خوردند، بعضی کوتاهی کردند... این زن نه فریب می‌خورد، نه تنبلی می‌کند، نه حاضر است به هیچ قیمتی رضایت دهد، این است که زدند...
بریده باد زبانی که شأن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را از خطبه خوانی به نوحه سرایی تبدیل می‌کند. اگر خطبه‌ی زهرا سلام‌الله علیها را نگفتی، گریه‌ی زهرا سلام الله علیها هم معنی پیدا نمی‌کند. اگر نفهمیدیم که زهرا سلام‌الله‌علیها آنجا چگونه سخن گفته است، نمی‌فهمیم گریه‌ی او به چه معناست...
سخنرانی رهبر معظم انقلاب در سال‌های اول دهه ۵۰ شمسی، مسجد امام حسن(ع)، مشهد مقدس.
#جهاد_زن_مسلمان@nehzatezanan
زن جانش را فدا می‌کند برای اینکه حکومت به نااهل نرسد. اگر فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها زنِ امیرالمومنین علی علیه‌السلام هم نبود قضیه همین بود. حضرت زهرا از شوهرش دفاع نمی‌کرد، از زمامدار به حق دفاع میکرد. مسئله‌ی زن و شوهری نیست، مسئله‌ی دختر عمو، پسر عمویی نیست. مسئله‌ی دوستی و رفاقت نیست، مسئله وظیفه است، مسئله هدف است. می‌آید پشت در، شروع می‌شود تهدیدها اما اثر نمی‌کند. نمی‌گوید من حالا باردار هستم، مصلحت نیست درافتم؛ بماند چند روز دیگر آتش‌شان فروکش کند، بماند شاید من فارغ بشوم بعد بروم به میدان‌شان...نه! نکته‌اش در همین است که در شدیدترین موقعیت‌ها بزرگترین وظیفه‌ها انجام بگیرد و شدیدترین لطمه‌ها بر جسم و جان وارد بیاید. لذا شروع کرد به مبارزه. آن‌پشت در آمدن، آن سِقط شدن محسن شش ماهه، آن ورم بازو، آن مقاومت عظیم که منجر می‌شود به اینکه دختر پیغمبر را بزنند.■ یک زن را چه کسی می‌زند؟ چرا می‌زنند؟ مگر اینکه ایستاده است و مقاومت می‌کند؟ مردان و ریش‌سفیدان و قدرتمندان مهاجر و انصار زیر بار رفتند، بعضی فریب خوردند، بعضی کوتاهی کردند... این زن نه فریب می‌خورد، نه تنبلی می‌کند، نه حاضر است به هیچ قیمتی رضایت دهد، این است که زدند...
بریده باد زبانی که شأن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را از خطبه خوانی به نوحه سرایی تبدیل می‌کند. اگر خطبه‌ی زهرا سلام‌الله علیها را نگفتی، گریه‌ی زهرا سلام الله علیها هم معنی پیدا نمی‌کند. اگر نفهمیدیم که زهرا سلام‌الله‌علیها آنجا چگونه سخن گفته است، نمی‌فهمیم گریه‌ی او به چه معناست...سخنرانی رهبر معظم انقلاب در سال‌های اول دهه ۵۰ شمسی، مسجد امام حسن(ع)، مشهد مقدس.#جهاد_زن_مسلمان@nehzatezanan
۹:۲۸
۸ آذر ۱۴۰۲
فن‌آوری در نسبت با خانوادهبه مناسبت روز نوآوری و فناوری ایران‌ساخت
زیست‌بوم فن‌آوری(تکنولوژی) به عنوان یک نظام پیشرو با پشتوانه‌ی اجتماعی بالا، به دلیل گره خوردن زندگی روزمره افراد به آن، می‌تواند علاوه بر تحوّل‌آفرینی در زمینه‌ی صنعتی، در زمینه‌ی اجتماعی و فرهنگی نیز تحولاتی ایجاد کند.
در عین حال که فناوری‌های نوآور ظرفیت ارائه‌ی چیدمان‌های کاری جدید، منعطف و همسو با زندگی خانوادگی و شرایط افراد را دارند، در مقابل به دلیل سرعت بالای رشد علمی، اغلب محیط‌های پرچالشی دارند که می‌توانند به شدت بر تعادل بین کار و زندگی کارکنان‌شان تأثیر بگذارند؛ ساعات کاری طولانی، عقب نماندن از پیشرفت‌های روز، حل مسائل جدید و نیاز به پاسخ‌گو و در دسترس بودن به طور شبانه‌روزی، گاهی مرز بین کار و زندگی شخصی افراد را از بین می‌برد.
وجود این مسائل باعث می‌شود افراد شاغل در بخش فناوری بیش از سایر شاغلین، دچار فرسودگی شغلی شوند و در زمینه‌ی خانوادگی نیز این سبک از مواجهه با فناوری، در تضاد با تمایلات شخصی برای بیشتر وقت گذراندن فرد با دیگران، تشکیل خانواده و یا فرزندآوری قرار می‌گیرد.
رخنه‌ی پر قدرت مظاهر فن‌آوری در زندگی، افراد را به انسان‌هایی جدا از هم و بدون روابط اجتماعی و چهره به چهره تبدیل کرده‌است که باعث آسیب‌پذیری بیشتر آنان از لحاظ روحی می‌شود. با پایش محیط‌های کاری فن‌آورانه، به نظر می‌رسد این آسیب‌ها برای کارکنان مشاغل فن‌آور معمولاً بیشتر است چرا که دور نگه داشتن خودشان از مظاهر فن‌آوری، به دلیل نوع شغلشان، برای آنها تقریباً غیرممکن است.
رشد علمی کشور در چند دهه اخیر و افزایش شرکت‌های فناور در ایران، این سوال را به وجود می‌آورد که به مسائل و چالش‌های پیرامونی این سبک از اشتغال، چقدر اندیشیده شده و برای کاستن از آسیب‌های آن بر زندگی خانوادگی چه اقداماتی انجام خواهدشد؟ در عین حال که دستیابی به پیشرفت ایرانی اسلامیِ مبتنی بر الگوی بومی و داخلی، از مسیری جز فن‌آوری عبور نخواهد کرد، آیا می توان با رویکردی نوآورانه، اینگونه محیط‌های اشتغال را با ایجاد بستری متفاوت، دوستدار و حامی زندگی خانوادگی قرار داد؟
زینب محبی، دانشجوی کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی
#خانواده#فن‌آوری_دوستدار_خانواده
@nehzatezanan
بله| ایتا |
زیست‌بوم فن‌آوری(تکنولوژی) به عنوان یک نظام پیشرو با پشتوانه‌ی اجتماعی بالا، به دلیل گره خوردن زندگی روزمره افراد به آن، می‌تواند علاوه بر تحوّل‌آفرینی در زمینه‌ی صنعتی، در زمینه‌ی اجتماعی و فرهنگی نیز تحولاتی ایجاد کند. در عین حال که فناوری‌های نوآور ظرفیت ارائه‌ی چیدمان‌های کاری جدید، منعطف و همسو با زندگی خانوادگی و شرایط افراد را دارند، در مقابل به دلیل سرعت بالای رشد علمی، اغلب محیط‌های پرچالشی دارند که می‌توانند به شدت بر تعادل بین کار و زندگی کارکنان‌شان تأثیر بگذارند؛ ساعات کاری طولانی، عقب نماندن از پیشرفت‌های روز، حل مسائل جدید و نیاز به پاسخ‌گو و در دسترس بودن به طور شبانه‌روزی، گاهی مرز بین کار و زندگی شخصی افراد را از بین می‌برد. وجود این مسائل باعث می‌شود افراد شاغل در بخش فناوری بیش از سایر شاغلین، دچار فرسودگی شغلی شوند و در زمینه‌ی خانوادگی نیز این سبک از مواجهه با فناوری، در تضاد با تمایلات شخصی برای بیشتر وقت گذراندن فرد با دیگران، تشکیل خانواده و یا فرزندآوری قرار می‌گیرد.رخنه‌ی پر قدرت مظاهر فن‌آوری در زندگی، افراد را به انسان‌هایی جدا از هم و بدون روابط اجتماعی و چهره به چهره تبدیل کرده‌است که باعث آسیب‌پذیری بیشتر آنان از لحاظ روحی می‌شود. با پایش محیط‌های کاری فن‌آورانه، به نظر می‌رسد این آسیب‌ها برای کارکنان مشاغل فن‌آور معمولاً بیشتر است چرا که دور نگه داشتن خودشان از مظاهر فن‌آوری، به دلیل نوع شغلشان، برای آنها تقریباً غیرممکن است.رشد علمی کشور در چند دهه اخیر و افزایش شرکت‌های فناور در ایران، این سوال را به وجود می‌آورد که به مسائل و چالش‌های پیرامونی این سبک از اشتغال، چقدر اندیشیده شده و برای کاستن از آسیب‌های آن بر زندگی خانوادگی چه اقداماتی انجام خواهدشد؟ در عین حال که دستیابی به پیشرفت ایرانی اسلامیِ مبتنی بر الگوی بومی و داخلی، از مسیری جز فن‌آوری عبور نخواهد کرد، آیا می توان با رویکردی نوآورانه، اینگونه محیط‌های اشتغال را با ایجاد بستری متفاوت، دوستدار و حامی زندگی خانوادگی قرار داد؟زینب محبی، دانشجوی کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی#خانواده#فن‌آوری_دوستدار_خانواده
@nehzatezanan
بله| ایتا | ۸:۱۳
۹ آذر ۱۴۰۲
فیلم منتشر شده از گفتگوهای کوتاه ورزشکاران با رهبر معظم انقلاب قبل از دیدار رسمی، لحظات ناب و نکات جالب توجه زیادی داشت.
برای مثال مادر شهید الداغی در گفتگو با ایشان با افتخار می‌گوید: چند سال پیش به عنوان دبیر نمونه خدمت شما رسیدم، امسال به عنوان مادر شهید! و بعد از تشکر بابت توجه ایشان به شهید، اضافه می‌کند: جمله بسیار باارزشی که (درباره شهید) گفتید، برای من یک دنیاست!
نمونه دیگر، گفتگوی رهبر با خانواده خانم ساره جوانمردی است؛ پرچمدار کاروان پارالمپیک و قهرمانی که با پسر سه ماهه خود روی سکو رفت. لحظات تماشایی این دیدار، فراتر از محبت ایشان به کودک و نگاه زیبای نوزاد به رهبر، آنجاست که ایشان خطاب به خانم جوانمردی می‌گویند: خیلی خوشحال شدم!
دلیل اصلی نوشتن این متن اما چند جمله‌ی کوتاه شنیدنی از آقای هادی ساعی است که بعد از تشکر از رهبری بابت توجه ویژه به جامعه تکواندوکاران می‌گوید: دو نفر از مربی‌های خانم به عنوان بهترین مربی‌های دنیا انتخاب شده‌بودند، شما ویژه دستور دادید از آنها تقدیر شد. تشکر می‌کنیم از شما.
حمایت علنی و ویژه رهبر از بانوان ورزشکار، به خصوص در عرصه قهرمانی و بین‌المللی، برآمده از نگاهی نو و عمیقا مبتنی بر آرمان‌های دینی و انقلابی است. الگویی منحصر به فرد که نه مانع رشد و پیشرفت زنان در عرصه‌های تخصصی می‌شود و نه مشروعیتی برای حضور بی‌قاعده آنان در عرصه‌های اجتماعی قائل است.
رویکردی که نه تنها تلاش و استعداد بانوان در هر عرصه‌ی تخصصی را ذیل ارزش‌مداری و حق‌گرایی تقدیر می‌کند، بلکه پرورش توانمندی‌ها برای کمک به پیروزی جبهه حق را، تکلیفی بر عهده آنان می‌داند. نگاهی که آینده‌ی جدیدی را در طول تاریخ اسلام پیش روی زنان گشوده است.
#ورزش_بانوان@nehzatezanan
بله| ایتا |
برای مثال مادر شهید الداغی در گفتگو با ایشان با افتخار می‌گوید: چند سال پیش به عنوان دبیر نمونه خدمت شما رسیدم، امسال به عنوان مادر شهید! و بعد از تشکر بابت توجه ایشان به شهید، اضافه می‌کند: جمله بسیار باارزشی که (درباره شهید) گفتید، برای من یک دنیاست!نمونه دیگر، گفتگوی رهبر با خانواده خانم ساره جوانمردی است؛ پرچمدار کاروان پارالمپیک و قهرمانی که با پسر سه ماهه خود روی سکو رفت. لحظات تماشایی این دیدار، فراتر از محبت ایشان به کودک و نگاه زیبای نوزاد به رهبر، آنجاست که ایشان خطاب به خانم جوانمردی می‌گویند: خیلی خوشحال شدم! دلیل اصلی نوشتن این متن اما چند جمله‌ی کوتاه شنیدنی از آقای هادی ساعی است که بعد از تشکر از رهبری بابت توجه ویژه به جامعه تکواندوکاران می‌گوید: دو نفر از مربی‌های خانم به عنوان بهترین مربی‌های دنیا انتخاب شده‌بودند، شما ویژه دستور دادید از آنها تقدیر شد. تشکر می‌کنیم از شما.حمایت علنی و ویژه رهبر از بانوان ورزشکار، به خصوص در عرصه قهرمانی و بین‌المللی، برآمده از نگاهی نو و عمیقا مبتنی بر آرمان‌های دینی و انقلابی است. الگویی منحصر به فرد که نه مانع رشد و پیشرفت زنان در عرصه‌های تخصصی می‌شود و نه مشروعیتی برای حضور بی‌قاعده آنان در عرصه‌های اجتماعی قائل است. رویکردی که نه تنها تلاش و استعداد بانوان در هر عرصه‌ی تخصصی را ذیل ارزش‌مداری و حق‌گرایی تقدیر می‌کند، بلکه پرورش توانمندی‌ها برای کمک به پیروزی جبهه حق را، تکلیفی بر عهده آنان می‌داند. نگاهی که آینده‌ی جدیدی را در طول تاریخ اسلام پیش روی زنان گشوده است.#ورزش_بانوان@nehzatezanan
بله| ایتا | ۴:۵۰
۲۶ آذر ۱۴۰۲
آموزگار تمامی دنیاها
شاید تو هنوز از فاطمه چیزی ندانی، مثل آن بی‌خبر که گفته بود فاطمه‌الگوى ما نيست، الگوى ما اُشين است! و این‌ها را که لمس کرده‌ای و شناخته‌ای، بزرگ بدانی و استقامت و پیشرفت، و یا علم و هنرِ این زن‌ها الگوی تو باشد.ولی همین‌قدر بدان که اگر اين زن‌هاى بزرگِ كار و تلاش و علم و هنر، توانستند كه از محدوده‌ى خانه و پدر و مادر و هم‌وطن خود بيرون بيايند؛ و اگر توانستند كه به‌خاطر ديگران، از سينه و صورت و جان خود بگذرند؛ و اگر توانستند نه به‌خاطر آزادى و عدالت و رفاه و تكامل و... كه به‌خاطر رشد انسان كارى بكنند، تازه مى‌توانند فاطمه را الگو بگيرند و در اين كاروان، همراه او باشند.
حکومت ابوبکر و عمر حکومتی است که از تمامی حکومت‌های امروز دنیا، عادل‌تر و انسانی‌تر است. این‌ها کسانی بودند که عدالت را بر خودشان هم جاری کردند و به کاخ‌ها و برخورداری‌ها روی نیاوردند... ولی فاطمه به حکومتی دل‌بسته که نه تنها پرستار، که آموزگار باشد! و آن هم نه آموزگار علم و سواد و دانش و صنعت، که آموزگار تمامی دنیاها؛ تمامی عوالمی که انسانِ بزرگ در پیش دارد و با این نگاه، فاطمه بر ابوبکر و عمر می‌شورد و آنها را کنار می‌گذارد و در کنار علی جان می‌دهد..
فاطمه الگوی کسانی است که بیشتر از خودشان هستند و بیشتر از رفاه و عدالت و تکامل را می‌خواهند؛ که انسان با رسیدن به تکامل و شکوفایی استعدادهایش، جهتی عالی‌تر می‌خواهد تا رشد داشته‌باشد و گرنه خسر و خسارت او را می‌رباید...
نامه‌های بلوغ اثر علی صفایی حائری.
#زن_مسلمان#الگوی_عدالت_خواهی#مربی_رشد_انسان_ها
@nehzatezanan
بله| ایتا |
شاید تو هنوز از فاطمه چیزی ندانی، مثل آن بی‌خبر که گفته بود فاطمه‌الگوى ما نيست، الگوى ما اُشين است! و این‌ها را که لمس کرده‌ای و شناخته‌ای، بزرگ بدانی و استقامت و پیشرفت، و یا علم و هنرِ این زن‌ها الگوی تو باشد.
ولی همین‌قدر بدان که اگر اين زن‌هاى بزرگِ كار و تلاش و علم و هنر، توانستند كه از محدوده‌ى خانه و پدر و مادر و هم‌وطن خود بيرون بيايند؛ و اگر توانستند كه به‌خاطر ديگران، از سينه و صورت و جان خود بگذرند؛ و اگر توانستند نه به‌خاطر آزادى و عدالت و رفاه و تكامل و... كه به‌خاطر رشد انسان كارى بكنند، تازه مى‌توانند فاطمه را الگو بگيرند و در اين كاروان، همراه او باشند.حکومت ابوبکر و عمر حکومتی است که از تمامی حکومت‌های امروز دنیا، عادل‌تر و انسانی‌تر است. این‌ها کسانی بودند که عدالت را بر خودشان هم جاری کردند و به کاخ‌ها و برخورداری‌ها روی نیاوردند... ولی فاطمه به حکومتی دل‌بسته که نه تنها پرستار، که آموزگار باشد! و آن هم نه آموزگار علم و سواد و دانش و صنعت، که آموزگار تمامی دنیاها؛ تمامی عوالمی که انسانِ بزرگ در پیش دارد و با این نگاه، فاطمه بر ابوبکر و عمر می‌شورد و آنها را کنار می‌گذارد و در کنار علی جان می‌دهد.. فاطمه الگوی کسانی است که بیشتر از خودشان هستند و بیشتر از رفاه و عدالت و تکامل را می‌خواهند؛ که انسان با رسیدن به تکامل و شکوفایی استعدادهایش، جهتی عالی‌تر می‌خواهد تا رشد داشته‌باشد و گرنه خسر و خسارت او را می‌رباید...نامه‌های بلوغ اثر علی صفایی حائری.#زن_مسلمان#الگوی_عدالت_خواهی#مربی_رشد_انسان_ها
@nehzatezanan
بله| ایتا | ۱۱:۵۰
۳۰ آذر ۱۴۰۲
ارزش های انسانی به طور کلی یا قابل دستیابی از طریق پول و قدرت هستند یا ورای چارچوب‌های مادی تعریف و تبادل می‌شوند؛ کمک به همنوع، محبت به افراد خانواده، همدردی با نیازمندان و ... همگی ارزش‌هایی از نوع دوم هستند. سرمایهداری به عنوان یکی از ارکان دنیای مدرن، حیات خود را به از بین بردن حداکثری مصادیق ارزشهای غیرکالایی و تبدیل کردن آنها به شیء و کالا، برای قیمت‌گذاری و فروش گره زده و با تمام توان می‌کوشد هر مصداقی از این نوع ارزش‌ها را، با تعریفی جدید تبدیل به یک خدمت و محصول یا کالا برای خرید و فروش نماید.خدماتی که در جوامع گذشته نشانه‌ای از انسانیت به شمار می‌رفت و افراد بدون چشم‌داشت آن را برای یکدیگر انجام می‌دادند، امروزه یا به وظایف آنان تبدیل شده که باید برای دریافت پول آن را انجام دهند، و یا خدمتی شده که میتوان با پرداخت مبلغش آن را دریافت کرد.جامعه ایرانی از دیرباز جامعه‌ای مهربان، خانواده دوست، فداکار و درآمیخته با ارزش‌گذاری‌‌های اجتماعی و فرهنگی بوده و گره خوردن این فرهنگ با تقیدات اسلامی، رنگ و بوی آن را بیش از پیش به سمت تمایل به ارزشهای غیرمادی سوق داده‌است. به همین دلیل در کنار يکديگر بودن به بهانه‌های مختلف یکی از عادات پرتکرار ایرانیان مسلمان بوده و هست؛ نوروز، یلدا، ولیمه خرید خانه و سفر زیارتی و تولد فرزند، سفره‌های نذری و انواع ختم‌های گره‌گشا، بدرقه‌ی مسافر، عیادت از بیمار و ... همگی مصادیق این ارزشهای اجتماعی غیرکالایی هستند. خانواده‌های ایرانی از سالیان دور، طولانی‌ترین شب سال را دور هم جمع می‌شدند تا به یکدیگر این امید را بدهند که میتوان تاریک‌ترین شب سال را هم، در کنار هم به روشنایی صبح رساند. احترام به بزرگان، شاهنامه و حافظ‌خوانی، خوردن مقویجات مناسب فصل سرما در کنار خبرگرفتن از احوال همدیگر همگی اتفاقات زیبا و ماندگار این سنت دیرینه‌اند.رخنه سرمایهداری اما از طریق رسانه‌ها، تبلیغات، فضاهای مجازی و سلبریتی‌ها تمام تلاش خود را می‌کند که اگر توان مصادره تمام آنچه در جوامع فرهنگی جریان دارد را ندارد، حداقل آن را تبدیل به بازاری برای خرید و فروش نماید! پس به سراغ تک‌تک مؤلفه‌های آن سنت ماندگار می‌رود و یا آنها را به کالا و شیء تبدیل می‌کند و یا بازار مصرف و مدگرایی را در آنها پررنگ می‌کند. یلدا همچون دیگر ارزشهای فرهنگی در جامعه‌ی کنونی ما، به سمت کالاشدن در حرکت است و چند سالی است که به صحنه یک مصرف‌گرایی دسته‌جمعی با چاشنی تجملات و چشم و هم‌چشمی تبدیل گردیده‌است. انواع تبلیغ و تخفیف‌های فروشگاه‌های مختلف برای تهییج بیشتر به خرید و مصرف، تولید تم یلدا و گسترش آن از مد و لباس گرفته تا تزئینات و دکوراسیون، از جشن‌های دانش‌آموزی در مدارس گرفته تا رفتن به آتلیه برای گرفتن عکس یلدایی، در کنار انتشار عکس سفره‌های پرتجمل یلدا در شبکه‌های مجازی، این سنت دیرینه را از معنای خود تهی کرده‌است. شب چله، در کشاکش هجمه‌ی دنیای سرمایهداری، نیاز به حفظ و حراست از ارزشهای عمیقی که حامل آنها بوده مانند تحکیم بنیان خانواده، صله‌ی ارحام، دقت و توجه در کار هستی و گذران جهان را دارد و باید با یک بازنگری در مفهموم، در جهت تقویت ارزشهای انسانی جامعه ایرانی به کار گرفته شود.#سرمایهداری#تصرف_ارزشهای_فرهنگی
@nehzatezanan
۱۷:۰۳
۱۲ دی ۱۴۰۲
زنان و پیشرفتاولین نشست از سلسله نشست‌های پیشرفت زنان(چیستی، چرایی و چگونگی تحقق) با حضور خانم دکتر جمیله علم‌الهدی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
ارایه دهندگان نشست اول:خانم دکتر ابوالحسنی؛ مدیر گروه جامعه و پیشرفت پژوهشکده مطالعات فناوری.عنوان ارائه: حرکت زنانه در پیشرفت
حجت‌الاسلام عرب؛ مدیر مجموعه بنیاد نهضت.عنوان ارائه: نگرشی مبنایی به نقش زنان در مسیر پیشرفت و خلق ایران الگو
خانم دکتر فاضل؛ عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان.عنوان ارائه: پیشرفت زن در سایه ایده جمهوریت امام‌خمینی
خانم سعیدی‌نژاد؛ مسئول شبکه ملّی مردمی نهضت پیشرفت بانوانعنوان ارائه: زنان مسأله یا راهکار؟؛
پیشرفت مهم ترین مسأله جمهوری اسلامی
سه شنبه ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، دانشگاه شهیدبهشتی.@nehzatezanan
ارایه دهندگان نشست اول:خانم دکتر ابوالحسنی؛ مدیر گروه جامعه و پیشرفت پژوهشکده مطالعات فناوری.عنوان ارائه: حرکت زنانه در پیشرفت
حجت‌الاسلام عرب؛ مدیر مجموعه بنیاد نهضت.عنوان ارائه: نگرشی مبنایی به نقش زنان در مسیر پیشرفت و خلق ایران الگو
خانم دکتر فاضل؛ عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان.عنوان ارائه: پیشرفت زن در سایه ایده جمهوریت امام‌خمینی
خانم سعیدی‌نژاد؛ مسئول شبکه ملّی مردمی نهضت پیشرفت بانوانعنوان ارائه: زنان مسأله یا راهکار؟؛
پیشرفت مهم ترین مسأله جمهوری اسلامی
سه شنبه ۱۲ دی ماه ۱۴۰۲، دانشگاه شهیدبهشتی.@nehzatezanan
۲:۰۶
۱۴ دی ۱۴۰۲
هر لحظه به هرحال کنم شکر خدا رادشمن نشناسد ابداً ملت ما را
چون شیشه عطریم که از سنگ زدن‌هابوی خوش ما رفته و پر کرده فضا را
دلخسته نگردیم ز پیمان شهادتخالی نگذاریم مسیر شهدا را
در معرکه، دشمن چو حریف تو نگردددر یاد تو غافل بزند غمزده‌ها را
دریایِ صبورِ دل ما ریخته بر هملبریز تلاطم شده، یاری بده یارا..
شاعر: علی اکبر جودکی@nehzatezanan
چون شیشه عطریم که از سنگ زدن‌هابوی خوش ما رفته و پر کرده فضا را
دلخسته نگردیم ز پیمان شهادتخالی نگذاریم مسیر شهدا را
در معرکه، دشمن چو حریف تو نگردددر یاد تو غافل بزند غمزده‌ها را
دریایِ صبورِ دل ما ریخته بر هملبریز تلاطم شده، یاری بده یارا..
شاعر: علی اکبر جودکی@nehzatezanan
۱۰:۱۵
۱۶ دی ۱۴۰۲
فائزه جان؛ هم‌کلاسی نادیده‌ام! در روزگار عجیبی به سوی بهشت پرواز کردی...
روزگاری که مدعیان دفاع از حقوق زنان در گوشه گوشه این دنیا، سنگ حمایت از آنان را بر سینه می‌زنند اما در عمل ره به ترکستان برده‌اند.عنکبوت‌های تجدد و تحجر همواره در حال تنیدن تار بر دست و پای زنان هستند تا آنان را یا گرفتار تارهای در هم تنیده‌ی تحجر سنتی کنند و به اسم دین‌داری، محکوم‌شان کنند به انفعال و گوشه‌نشینی؛ و یا به اسارت تجدد غربی بیاندازند و از جنس زن، لعبتکی بسازند برای منفعت‌طلبی و لذت‌جویی‌های خود.
فائزه جان! تو اما با پرواز شگفت‌انگیزت یک بار دیگر خواب مدعیان و اهالی نفاق را بر هم زدی تا به یادمان بیاوری زنان شهید انقلاب اسلامی در تغییر مسیر تاریخ اسلام و کشور، نقشی شایسته ایفا کردند و سربلند به محضر خدای متعال رفتند؛ لشکری از فرشتگان‌اند که از جان مقدس خویش در راه اسلام مایه گذاردند، تماشاچی نبودند و قدم در میدان عمل نهادند و در نقش معماران ایران جدید ظاهر شدند. اینان زنان بزرگی بودند که تعریف جدیدی از «زن» به شرق و غرب ارائه کردند.
فائزه عزیزم! در این عمر کوتاه بیست ساله، چگونه آنقدر بزرگ شدی که توانستی عرصه‌های مختلف جهاد فرهنگی، از تدریس و تبلیغ گرفته تا نویسندگی را فتح کنی؟ که این حجم از کنشگری نه با شیوه سنتی زیست زنانِ اندرونی جمع شدنی است و نه بستر زیست زن مدرن غربی مجالی برای تحقق آن مهیا می‌کند!
شهادت تو و پنجاه‌ودو بانو از جمع نود شهید گلزار شهدای کرمان، به یادمان آورد زنان انسان‌ساز یکی از ستون‌های مستحکم این انقلاب‌اند؛ و امیدوارمان کرد که تا بانوانی چنین مومن و مقاوم داریم از بسیاری گزندها در امان خواهیم‌ماند. حالا دیگر دختران متولد دهه هشتاد هم، در پیمودن مسیر سخت مسئولیت‌هایشان، با افتخار به آسمان‌ها نگاه می‌کنند چرا که تو، بر بلندای قله رفیع شهادت، درخشان و غرورآفرین ایستاده‌ای.
زهره حسنی؛ کارشناسی‌ارشد مطالعات زنان
#شهدای_زن#زن_مسلمان@nehzatezanan
روزگاری که مدعیان دفاع از حقوق زنان در گوشه گوشه این دنیا، سنگ حمایت از آنان را بر سینه می‌زنند اما در عمل ره به ترکستان برده‌اند.عنکبوت‌های تجدد و تحجر همواره در حال تنیدن تار بر دست و پای زنان هستند تا آنان را یا گرفتار تارهای در هم تنیده‌ی تحجر سنتی کنند و به اسم دین‌داری، محکوم‌شان کنند به انفعال و گوشه‌نشینی؛ و یا به اسارت تجدد غربی بیاندازند و از جنس زن، لعبتکی بسازند برای منفعت‌طلبی و لذت‌جویی‌های خود.
فائزه جان! تو اما با پرواز شگفت‌انگیزت یک بار دیگر خواب مدعیان و اهالی نفاق را بر هم زدی تا به یادمان بیاوری زنان شهید انقلاب اسلامی در تغییر مسیر تاریخ اسلام و کشور، نقشی شایسته ایفا کردند و سربلند به محضر خدای متعال رفتند؛ لشکری از فرشتگان‌اند که از جان مقدس خویش در راه اسلام مایه گذاردند، تماشاچی نبودند و قدم در میدان عمل نهادند و در نقش معماران ایران جدید ظاهر شدند. اینان زنان بزرگی بودند که تعریف جدیدی از «زن» به شرق و غرب ارائه کردند.
فائزه عزیزم! در این عمر کوتاه بیست ساله، چگونه آنقدر بزرگ شدی که توانستی عرصه‌های مختلف جهاد فرهنگی، از تدریس و تبلیغ گرفته تا نویسندگی را فتح کنی؟ که این حجم از کنشگری نه با شیوه سنتی زیست زنانِ اندرونی جمع شدنی است و نه بستر زیست زن مدرن غربی مجالی برای تحقق آن مهیا می‌کند!
شهادت تو و پنجاه‌ودو بانو از جمع نود شهید گلزار شهدای کرمان، به یادمان آورد زنان انسان‌ساز یکی از ستون‌های مستحکم این انقلاب‌اند؛ و امیدوارمان کرد که تا بانوانی چنین مومن و مقاوم داریم از بسیاری گزندها در امان خواهیم‌ماند. حالا دیگر دختران متولد دهه هشتاد هم، در پیمودن مسیر سخت مسئولیت‌هایشان، با افتخار به آسمان‌ها نگاه می‌کنند چرا که تو، بر بلندای قله رفیع شهادت، درخشان و غرورآفرین ایستاده‌ای.
زهره حسنی؛ کارشناسی‌ارشد مطالعات زنان#شهدای_زن#زن_مسلمان@nehzatezanan
۲۱:۴۳
۱۷ دی ۱۴۰۲
هر سال میدان مجسمه مشهد شاهد جشن کشف حجاب بود. زنان و مردان موافق این سیاست، در روز ۱۷ دی به منظور تجلیل از اقدام رضاخان، گرد هم می‌آمدند و دسته گل‌هایی را به پای مجسمه می‌ریختند. دی ۱۳۵۶ مثل هر سال همه چیز برای تجلیل از رضاخان آماده بود... زمستان سرد و ساکت شهر، خیال رژیم را از هر مزاحمی آسوده کرده بود؛ غافل از آنکه بانوان با حجاب مشهدی در این روز آماده برافروختن شعله تظاهراتی بودند که تا آزادی کامل مردان و زنان ایران از استبداد پهلوی فرو ننشست.کمتر کسی می داند که پس از تظاهرات نخستین انقلابی‌ها و پیروان امام خمینی رحمه الله علیه در دهه ۴۰ و ۵۰، اولین راهپیمایی مرحله جدید نهضت در سال ۵۶، دو روز قبل از تظاهرات مشهور ۱۹ دی ماه ۱۳۵۶ قم، در مشهد و با حضور زنان برگزار شد. اعتراض نمادین بانوان مشهدی همراه با درخواست «آزادی زنان مسلمان دربند» را حتی میتوان حلقه وصلی میان قیام خونین مسجد گوهرشاد علیه رضاخان در سال ۱۳۱۴ و انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ دانست و بازشناخت.بریده ای از کتاب روز آزادی زن خاطرات شفاهی قیام ۱۷ دی زنان مشهد : شنبه اول صبح سرد زمستانی ۱۷ دی، کم کم خانمها آماده شرکت در مراسم می‌شدند. با آنکه تا آن روز راهپیمایی به این شکل در مشهد برگزار نشده بود، اما بچه‌های انقلابی آنقدر درس‌های مبارزاتی را مرور کرده بودند که می‌دانستند اصلی‌ترین نکته‌های امنیتی برای شرکت در راهپیمایی چیست. ساعت ۹ صبح را نشان می‌داد، فلکه آب کم کم داشت شلوغ می‌شد. زن‌هایی که پراکنده اطراف میدان ایستاده بودند، راه افتادند سمت فلکه. تکیه پَزَندگان جایی بود برای جمع شدن زن‌ها و شروع حرکت‌شان. آنها کم کم وارد حسینیه شدند. کسانی که همدیگر را می‌شناختند مشغول صحبت با یکدیگر شدند و آن‌هایی که از اصل برنامه با خبر بودند مثل مریم فرودی و شمسی مصطفوی از ترس نفوذ خبرچین‌های ساواک صورت خود را با پوشیه پوشاندند و بدون اینکه با کسی حرف بزنند در گوشه‌ای نشستند تا برنامه شروع شود. هرچه از ساعت ۱۰ می‌گذشت تعداد خانمها بیشتر می‌شد. اطراف حسینیه پر شده بود. خیلی‌ها آمده بودند تا پای سخنرانی منبری بنشینند که شنیده بودند سخنران آن از قم آمده است. مداح عبایش را زیر بغلش گذاشت و سوار بر دوچرخه مسیر را به طرف حسینیه پزندگان رکاب زد، او همان لحظه ورود فهمید که حال و هوای این جمعیت معمولی نیست.... کتاب روز آزادی زن که به قلم سمیه ذوقی تدوین و در انتشارات راه یار چاپ شده است؛ به خلاصه‌ای از روایت‌های بازماندگان واقعه گوهرشاد و تاریخ شفاهی قیام ۱۷ دی بانوان مشهدی پرداخته است. راویان این ماجرا، خاطرات خود را از زمان شکل‌گیری ایده برگزاری تظاهرات تا چگونگی بازداشت زنان معترض و خاطرات زندان و آزادی، در این کتاب بیان کرده‌اند.#روز_آزادی_زن#قیام_زنان#کشف_حجاب_رضاخانی
https://ble.ir/nehzatezanan
۱۴:۵۸
۱۹ دی ۱۴۰۲
از مسجد پایم به تظاهرات باز شد؛ البته قبل‌تر هم بالای پشت‌بام الله‌اکبر می‌گفتیم. شب که می‌شد، راس ساعت ۹، صدای مردم، قم را برمی‌داشت.این کار دلم را راضی نمی‌کرد. باید می‌رفتم بین مردمی که توی خیابان شعار می‌دادند و مبارزه می‌کردند. صبح به صبح، حاجی را راهی می‌کردم، کارهای خانه و بچه‌ها را سر و سامان می‌دادم و بعد خودم را می‌رساندم به خیابان. هر جا شلوغ بود، من هم آنجا بودم.رژیم هم کم نمی‌آورد، همه توانش را گذاشته‌بود. بعضی وقت‌ها که از دست مامورها فرار می‌کردیم، لعنتی‌ها آنقدر زیاد بودند که فکر می‌کردم شاه هرچه مامور داشته، فرستاده قم!همه چیز دستشان بود؛ کلی سرباز و اسلحه و توپ و تانک داشتند، اما حریف مردم نمی‌شدند... یک حرف امام کافی بود تا مردم بریزند بیرون، یا سربازها از پادگان فرار کنند...چندتایشان را خودم فرستادم شهرشان!می‌رفتم کمی آجیل می‌خریدم و به بهانه‌ای نزدیک‌شان می‌شدم و یک مشت آجیل می‌ریختم کف دستشان. این‌ها هم سرباز وظیفه بودند و کم‌سن. نه مثل بعضی از افسرهای سن‌و‌سال‌دار، سنگدل و جدی و بداخلاق بودند، نه دست و پا داشتند رو در روی مافوقشان بایستند و از فرمان آنها سرپیچی کنند.هر طور شده، سر حرف را باز می‌کردم. از امام می‌گفتم و اینکه سفارش کرده مردم به سربازها پناه دهند و کمک‌شان کنند. بهشان اطمینان می‌دادم که اگر کمی جسور باشند و شجاعت داشته باشند، فرار کردن خیلی هم سخت نیست. بعضی‌هایشان بالاخره بهم اعتماد می‌کردند؛ می‌آوردم‌شان خانه. بهشان لباس معمولی می‌دادم. اندازه‌ای که می‌توانستم، برای کرایه ماشین پول می‌گذاشتم توی جیب‌شان و راهی‌شان می‌کردم.جوان مردم که می‌رفت، من می‌ماندم و لباس نظامی، که اگر کسی توی خانه پیدایشان میکرد کارمان تمام بود. شب که بچه‌ها را می‌خواباندم، خودم را می‌رساندم به خرابه‌ای نزدیک خانه. کمی نفت می‌ریختم روی لباس‌ها و یک کبریت می‌کشیدم؛ دیگر اثری از سربازی که از ارتش شاه فراری داده‌بودم، باقی نمی‌ماند.نزدیک خانه توی آن شلوغی و بدو بدوها، همین‌طور که برمی‌گشتم و به آدم‌های پشت سرم با داد و اشارهٔ دست قوت‌قلب می‌دادم که خانه‌مان همین جاست، دیدم پیرمردی خمیده، عصازنان یک گوشه راه می‌رود. گفتم: «خدایا! خودت بهش رحم کن. این‌ها که مروت ندارند و حالی‌شان نیست این پیرمرد برای تظاهرات و این حرف‌ها نیامده.» از کنارش که رد شدم و جثهٔ کوچکش را دیدم، دلم نیامد رهایش کنم. فکر کردم ضربِ‌دست این‌ها به جوان می‌خورَد، نقش زمین می‌شود، این پیرمرد که جای خود دارد. معطل نکردم. برگشتم و دودستی از روی زمین بلندش کردم. خیلی ریزه‌میزه بود. بنده خدا تا به خودش بیاید و بفهمد چه خبر است، دید من دارم می‌دوم و یک عده هم پشت سرم. هی دادوبیداد کرد که: «دختر چه‌کار می‌کنی؟ من را بذار زمین. با منِ پیرمرد چه‌کار داری؟» مدام دست و پا می‌زد. عصایش افتاد زمین. وقت حرف زدن و توضیح دادن نبود. اگر نمی‌آوردمش، زیر دست و پا می‌ماند...خیابان که آرام شد کمکش کردم و بردمش بیرون. حوالی همان‌جایی که دیده‌بودمش. نگذاشت همراهش بروم و برسانمش؛ فقط یک تکه چوب پیدا کردم و جای عصا دادم دستش، سفارش هم کردم مواظب خودش باشد. چپ‌چپ نگاهم کرد و گفت: آخرالزمون شده، از دست شما زن‌ها! برش‌هایی از کتاب "تنها گریه‌کن"به بهانه ۱۹ دی، سالروز قیام مردم قم
#الگوی_سوم#قیام_زنان@nehzatezanan
۱۱:۳۵
۵ بهمن ۱۴۰۲
سلام بر فاطمه بنت اسد
سلام بر او که هر چه در طلب هویت حقیقی و درک رسالت زنانه خویش کتاب‌های تاریخ را در پی‌‌اش زیرو رو کردم و در جلسات ذکر و مدح اولیاء الله به دنبالش گشتم، جز چند سطر کوتاه درباره‌اش چیزی نیافتم..
فاطمه جان! اگر چه تاریخ درباره‌ی تو سکوت کرده و زنانِ دست چندم که در عظمتِ وجود و بلندیِ روح به گرد گام‌های تو نمی‌رسند را به نام زنان الگو به ما معرفی کرده‌است، اما برای دست زدن به دامنِ بلندِ وجود تو، مارا همین بس است که وقتی با پای پیاده، منزل به منزل با سختی و مرارت برای یاری رسول خدا هجرت کردی در وصف تو و فرزندت آیه نازل شد: اَلَّذینَ یَذکُرونَ الله قیاماً و قُعوداً و یتَفَکَّرونَ فی خَلقِ السَّموات وَالارض و...فَأستَجابَ لَهُم رَبُّهُم اِنّی لآاُضیعُ عَمَلَ عاملٍ مِنکُم مِن ذَکرٍ اَو انثی بَعضُکُم من بَعضٍ...
فاطمه جان! با یتیم آمنه چه کردی که بعد از رفتنت در فراق شما اشک می‌ریخت و به فرزندت می‌گفت علی جان، فاطمه مادر من هم بود....محمد تابوت تو را به دوش کشید، برایت به نماز ایستاد و تکبیر گفت؛ داخل قبر شد و با دستان مبارک‌اش آن را برایت فراخ نمود... دعا میکرد و اشک می‌ریخت اما راضی نشد تا عبای خود را در قبر بر تو پوشاند...
تو برای من آن الهه‌ای هستی که خداوند خانه‌اش را برایت شکافت و سه روز و سه شب با نعمات انس و نفحات قدسی‌اش از تو و نوزادت پذیرایی کرد. ما سال‌هاست که در این ایام به یمن حضور تو در حرم، معتکف و پناهنده به خانه‌های خدا بر روی زمین میشویم.مگر نه این است که تو گران‌مایه گوهری را در بطن خود پروریدی که هرکس به ولایت او پناهنده شود از گمراهی نجات می یابد؟حصنِ حصینِ خداوند و سپر آتش جهنم، فرزند توست.
سلام بر تو ای هویت زنانه و حقیقت گمشده‌ی من
سلام بر تو ای آرزوی بلند و بهشته‌ی من
سلام ما به تو و فرزند تو تا روز قیامت....
@nehzatezanan
سلام بر او که هر چه در طلب هویت حقیقی و درک رسالت زنانه خویش کتاب‌های تاریخ را در پی‌‌اش زیرو رو کردم و در جلسات ذکر و مدح اولیاء الله به دنبالش گشتم، جز چند سطر کوتاه درباره‌اش چیزی نیافتم..
فاطمه جان! اگر چه تاریخ درباره‌ی تو سکوت کرده و زنانِ دست چندم که در عظمتِ وجود و بلندیِ روح به گرد گام‌های تو نمی‌رسند را به نام زنان الگو به ما معرفی کرده‌است، اما برای دست زدن به دامنِ بلندِ وجود تو، مارا همین بس است که وقتی با پای پیاده، منزل به منزل با سختی و مرارت برای یاری رسول خدا هجرت کردی در وصف تو و فرزندت آیه نازل شد: اَلَّذینَ یَذکُرونَ الله قیاماً و قُعوداً و یتَفَکَّرونَ فی خَلقِ السَّموات وَالارض و...فَأستَجابَ لَهُم رَبُّهُم اِنّی لآاُضیعُ عَمَلَ عاملٍ مِنکُم مِن ذَکرٍ اَو انثی بَعضُکُم من بَعضٍ...
فاطمه جان! با یتیم آمنه چه کردی که بعد از رفتنت در فراق شما اشک می‌ریخت و به فرزندت می‌گفت علی جان، فاطمه مادر من هم بود....محمد تابوت تو را به دوش کشید، برایت به نماز ایستاد و تکبیر گفت؛ داخل قبر شد و با دستان مبارک‌اش آن را برایت فراخ نمود... دعا میکرد و اشک می‌ریخت اما راضی نشد تا عبای خود را در قبر بر تو پوشاند...
تو برای من آن الهه‌ای هستی که خداوند خانه‌اش را برایت شکافت و سه روز و سه شب با نعمات انس و نفحات قدسی‌اش از تو و نوزادت پذیرایی کرد. ما سال‌هاست که در این ایام به یمن حضور تو در حرم، معتکف و پناهنده به خانه‌های خدا بر روی زمین میشویم.مگر نه این است که تو گران‌مایه گوهری را در بطن خود پروریدی که هرکس به ولایت او پناهنده شود از گمراهی نجات می یابد؟حصنِ حصینِ خداوند و سپر آتش جهنم، فرزند توست.
سلام بر تو ای هویت زنانه و حقیقت گمشده‌ی من
سلام بر تو ای آرزوی بلند و بهشته‌ی من
سلام ما به تو و فرزند تو تا روز قیامت....
@nehzatezanan
۱۴:۰۳
۷ بهمن ۱۴۰۲
در مواجهه با تاریخ، خصوصا تاریخ اسلام به اسم زنان که می‌رسم سراپا جستجو می‌شوم؛که بود؟ در کجای تاریخ؟ برای چه کاری؟ سرنوشت‌اش چه شد؟ دامنه اثرگذار‌ی‌اش چقدر بود؟و هرچه می‌گردم چیز کمتری پیدا می‌کنم...
احتمالا برای تاریخ‌نویسان گذشته، آینده‌پژوهی معنایی نداشته و هیچ تصور نمی‌کردند روزگاری برسد که زنان گم شوند در پیچ و تاب زمان و بین مفاهیم و اعتباریات مدرن؛ و خیلی به آن گذشته‌ها نیاز پیدا کنند!
اولین بار سال ۸۱ در اعتکاف دانشجویی اسم ام‌داوود را شنیدم، همان اندازه که در مقدمه اعمال ۱۵ رجب در مفاتیح آمده بود:امّ داوود، لقب فاطمه، مادر رضاعی امام‌صادق علیه‌السلام و زن حسن مثنّی است. زنی که فرزندش در اسارت استکبار و خشم و غیظ منصور دوانیقی گرفتار شد و او را دست به دامان دعا کرد.روز و شب گریه میکرد، اما فرجی نمی‌رسید تا بالاخره به ملاقات امام صادق علیه‌السلام در بستر بیماری رفت. انگار از غم خود هم گلایه‌ای نمی‌کند تا حضرت صادق علیه‌السلام خود احوال فرزندش را از او جویا می‌شود.و حضرت دعایی به او یاد می‌دهد! دعا یا معرفت، هرچه هست، دست او را می‌گیرند و بالا می‌برند، خیلی بالا... سفره توحید برایش پهن می‌کنند!
همین!و هیچ چیز دیگری درباره‌ی او در گزارشات تاریخی نیست. با این حال قرن‌هاست شیعیان بر سر سفره دعایی که فاطمه تعلیم گرفت نشسته‌اند!
و من، که می‌نشینم و تخیّل می‌کنم که تربیت مادرانه‌ی فاطمه، چطور بود که پسرش داوود، دستگاه کفر و ستم منصور را به لرزه درآورد؟ فاطمه خود چگونه بود که حضرت صادق اسم اعظم خدا را با این دعا به او تعلیم داد؟ چه نوری در وجود او و توسّلات‌اش بود که حالا و در همه‌ی این ۱۵ رجب‌ها به دست‌ِ کلماتی که به او تعلیم شد، مشمولِ عنایت و هدایتِ الله میشویم؟ دامان وجودش را چگونه در تاریخ گستراند که به برکت اضطرار مادرانه‌اش، هر سال بین ما زنان و مردانِ عهد کرده برای مبارزه با کفر و طاغوت‌های درون و بیرون، ایمان و یقین پخش می‌کنند؟!؟
امّ داوود برای من یعنی می‌شود زن بود و در سیر بین خود و الله به جایی رسید که در اضطراب مادرانه‌ات کلید فتح زمین و آسمان را به تو بدهند و هر سال نیمه رجب داستان تو را برای مؤمنان زمزمه کنند.
#هویت_زن@nehzatezanan
احتمالا برای تاریخ‌نویسان گذشته، آینده‌پژوهی معنایی نداشته و هیچ تصور نمی‌کردند روزگاری برسد که زنان گم شوند در پیچ و تاب زمان و بین مفاهیم و اعتباریات مدرن؛ و خیلی به آن گذشته‌ها نیاز پیدا کنند!
اولین بار سال ۸۱ در اعتکاف دانشجویی اسم ام‌داوود را شنیدم، همان اندازه که در مقدمه اعمال ۱۵ رجب در مفاتیح آمده بود:امّ داوود، لقب فاطمه، مادر رضاعی امام‌صادق علیه‌السلام و زن حسن مثنّی است. زنی که فرزندش در اسارت استکبار و خشم و غیظ منصور دوانیقی گرفتار شد و او را دست به دامان دعا کرد.روز و شب گریه میکرد، اما فرجی نمی‌رسید تا بالاخره به ملاقات امام صادق علیه‌السلام در بستر بیماری رفت. انگار از غم خود هم گلایه‌ای نمی‌کند تا حضرت صادق علیه‌السلام خود احوال فرزندش را از او جویا می‌شود.و حضرت دعایی به او یاد می‌دهد! دعا یا معرفت، هرچه هست، دست او را می‌گیرند و بالا می‌برند، خیلی بالا... سفره توحید برایش پهن می‌کنند!
همین!و هیچ چیز دیگری درباره‌ی او در گزارشات تاریخی نیست. با این حال قرن‌هاست شیعیان بر سر سفره دعایی که فاطمه تعلیم گرفت نشسته‌اند!
و من، که می‌نشینم و تخیّل می‌کنم که تربیت مادرانه‌ی فاطمه، چطور بود که پسرش داوود، دستگاه کفر و ستم منصور را به لرزه درآورد؟ فاطمه خود چگونه بود که حضرت صادق اسم اعظم خدا را با این دعا به او تعلیم داد؟ چه نوری در وجود او و توسّلات‌اش بود که حالا و در همه‌ی این ۱۵ رجب‌ها به دست‌ِ کلماتی که به او تعلیم شد، مشمولِ عنایت و هدایتِ الله میشویم؟ دامان وجودش را چگونه در تاریخ گستراند که به برکت اضطرار مادرانه‌اش، هر سال بین ما زنان و مردانِ عهد کرده برای مبارزه با کفر و طاغوت‌های درون و بیرون، ایمان و یقین پخش می‌کنند؟!؟
امّ داوود برای من یعنی می‌شود زن بود و در سیر بین خود و الله به جایی رسید که در اضطراب مادرانه‌ات کلید فتح زمین و آسمان را به تو بدهند و هر سال نیمه رجب داستان تو را برای مؤمنان زمزمه کنند.
#هویت_زن@nehzatezanan
۶:۵۲
اوجِ موقعیت‌شناسی
قبل از حرکت به کربلا، بزرگانی مثل ابن‌عباس و ابن‌جعفر و چهره‌های نامدار صدر اسلام، که ادعای فقاهت و شهامت و ریاست و آقازادگی و امثال این‌ها را داشتند، گیج شدند و نفهمیدند چه‌کار باید بکنند؛ ولی زینب کبری گیج نشد و فهمید که باید این راه را برود و امام خود را تنها نگذارد؛ و رفت. نه اینکه نمی‌فهمید راه سختی است؛ او بهتر از دیگران حس میکرد.
او یک زن بود؛ زنی که برای مأموریت، از شوهر و خانواده‌اش جدا می‌شود؛ و به همین دلیل هم بود که بچه‌های خردسال و نوباوگان خود را هم به همراه برد؛ حس میکرد که حادثه چگونه است. در آن ساعت‌های بحرانی که قوی‌ترین انسان‌ها نمی‌توانند بفهمند چه باید بکنند، او فهمید و امام خود را پشتیبانی کرد و او را برای شهید شدن تجهیز نمود.
بعد از شهادت حسین‌بن‌علی هم که دنیا ظلمانی شد و دل‌ها و جان‌ها و آفاق عالم تاریک گردید، این زن بزرگ یک نوری شد و درخشید. زینب به جایی رسید که فقط والاترین انسان‌های تاریخ بشریت یعنی پیامبران می‌توانند به آنجا برسند.
#بیانات#زن_مسلمان#قیام_زنان@nehzatezanan
قبل از حرکت به کربلا، بزرگانی مثل ابن‌عباس و ابن‌جعفر و چهره‌های نامدار صدر اسلام، که ادعای فقاهت و شهامت و ریاست و آقازادگی و امثال این‌ها را داشتند، گیج شدند و نفهمیدند چه‌کار باید بکنند؛ ولی زینب کبری گیج نشد و فهمید که باید این راه را برود و امام خود را تنها نگذارد؛ و رفت. نه اینکه نمی‌فهمید راه سختی است؛ او بهتر از دیگران حس میکرد. او یک زن بود؛ زنی که برای مأموریت، از شوهر و خانواده‌اش جدا می‌شود؛ و به همین دلیل هم بود که بچه‌های خردسال و نوباوگان خود را هم به همراه برد؛ حس میکرد که حادثه چگونه است. در آن ساعت‌های بحرانی که قوی‌ترین انسان‌ها نمی‌توانند بفهمند چه باید بکنند، او فهمید و امام خود را پشتیبانی کرد و او را برای شهید شدن تجهیز نمود. بعد از شهادت حسین‌بن‌علی هم که دنیا ظلمانی شد و دل‌ها و جان‌ها و آفاق عالم تاریک گردید، این زن بزرگ یک نوری شد و درخشید. زینب به جایی رسید که فقط والاترین انسان‌های تاریخ بشریت یعنی پیامبران می‌توانند به آنجا برسند. #بیانات#زن_مسلمان#قیام_زنان@nehzatezanan
۲۰:۳۹
۱۲ بهمن ۱۴۰۲
_بسمه تعالیدورم ز برت ای مه تابان چه نویسم؟با این دل پر غم به خمینی چه نویسم؟
ترسم که قلم شعله کشد، صفحه بسوزد!با این رخ غمگین به عزیزم چه نویسم؟
قلبم را می‌شکافم و از میان آن دسته گلی به نام (سلام) بیرون می‌آورم و به شما رهبر عزیز و همیشه رهنمای زندگی‌ام تقدیم می‌نمایم.امیدوارم که سلام ناقابل یک دانش‌آموز را که نشأت گرفته از آتشکده قلبش همچون وزش باد‌های بهاری و همچون کبوتر سفید آزادی به سوی قلب پر مهر و محبت شما در پرواز است را پذیرا باشید.
ما دانش آموزان سالروز ورود شما را به وطن تبریک و تهنیت می‌گوییم.
رهبر عزیزم، من و دانش‌آموزان دیگر به دستور خدا، قرآن و شما درس‌هایمان را خوب می‌خوانیم، تا با خوب درس خواندنمان مشت محکمی بر دهان دشمنان داخلی و خارجی بزنیم.
ما دختران دانش‌آموز که نمی‌توانیم در جبهه، با صهیونیسم جهانی بجنگیم، در سنگر مدرسه با درس خواندنمان می‌جنگیم.
ما از درگاه باری تعالی سلامتی و عمر طولانی شما را خواستاریم تا هرچه بیشتر راهنمایی در زندگی اسلامی ما باشید.
ما دانش‌آموزان از شما می‌خواهیم تا دعا کنید که ما در درس خواندنمان، موفق باشیم و درس پایداری و استقامت و شجاعت را از آموزگاران ایثارگر بیاموزیم.والسلامفرزند کوچکتانزهرا مجیدی
نامه دختری دانش‌آموز به امام خمینی، بهمن ۱۳۶۳
سلام بر امام در روزی که آمد و همه چیز را برای ما عوض کرد حتی رنگ و بوی درس‌خواندن دختران دانش‌آموزمان را!
@nehzatezanan
ترسم که قلم شعله کشد، صفحه بسوزد!با این رخ غمگین به عزیزم چه نویسم؟
قلبم را می‌شکافم و از میان آن دسته گلی به نام (سلام) بیرون می‌آورم و به شما رهبر عزیز و همیشه رهنمای زندگی‌ام تقدیم می‌نمایم.امیدوارم که سلام ناقابل یک دانش‌آموز را که نشأت گرفته از آتشکده قلبش همچون وزش باد‌های بهاری و همچون کبوتر سفید آزادی به سوی قلب پر مهر و محبت شما در پرواز است را پذیرا باشید.
ما دانش آموزان سالروز ورود شما را به وطن تبریک و تهنیت می‌گوییم.
رهبر عزیزم، من و دانش‌آموزان دیگر به دستور خدا، قرآن و شما درس‌هایمان را خوب می‌خوانیم، تا با خوب درس خواندنمان مشت محکمی بر دهان دشمنان داخلی و خارجی بزنیم.
ما دختران دانش‌آموز که نمی‌توانیم در جبهه، با صهیونیسم جهانی بجنگیم، در سنگر مدرسه با درس خواندنمان می‌جنگیم.
ما از درگاه باری تعالی سلامتی و عمر طولانی شما را خواستاریم تا هرچه بیشتر راهنمایی در زندگی اسلامی ما باشید.
ما دانش‌آموزان از شما می‌خواهیم تا دعا کنید که ما در درس خواندنمان، موفق باشیم و درس پایداری و استقامت و شجاعت را از آموزگاران ایثارگر بیاموزیم.والسلامفرزند کوچکتانزهرا مجیدی
نامه دختری دانش‌آموز به امام خمینی، بهمن ۱۳۶۳
سلام بر امام در روزی که آمد و همه چیز را برای ما عوض کرد حتی رنگ و بوی درس‌خواندن دختران دانش‌آموزمان را!
@nehzatezanan
۱۳:۴۵
۲۲ بهمن ۱۴۰۲
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
اینجا ایران است؛ صدای حیات پرشور خانواده ایرانی را از جشنواره فجر می‌شنوید! مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر دیروز در حالی برگزار شد که صحنه‌های خانوادگی زیبا و پرتعدادی داشت!خانواده ایرانی در طول چند دهه گذشته متاثر از فضای جامعه و فرهنگ‌های مهاجم، دستخوش تغییرات زیادی گردیده و متفکرین و اندیشمندان کشور، دل‌نگران چگونگی موجودیت خانواده در ایرانِ آینده، از زوایای مختلفی به آن پرداخته‌اند. برخی وضعیت خانواده را بحرانی خوانده و به مثابه موجودی که تمامی کارکردهای خود را از دست داده، آن را در آستانه‌ی انحلال می‌دانند و برخی دیگر خانواده را مانند موجودی مقاوم و پویا، در حال بازتولید نقش‌های هویتی‌اش تعریف می‌کنند. در میان تمام گمانه‌زنی‌ها، اختتامیه فجر چهل و دوم، صحنه‌های زیبایی از هویت خانوادگی ایرانیان را به تصویر کشید که نشان از استحکام جدی پیوندها و عمق آن در لایه‌های مختلف مردمی دارد. هرچند تهدیدات زیادی پیرامون خانواده‌ی ایرانی وجود دارد، ولی داشتن نگرشی صحیح و مبتنی بر واقعیت از وضعیت موجود، اولین قدم در راه اصلاح امور خواهدبود. رئيس سازمان سینمایی کشور، با دخترانش به جایگاه می‌رود. خوش‌رزم که نمی‌داند چند دقیقه دیگر، جواد عزتی خودش صاحب جایزه خواهدشد، جایزه بهترین بازیگر مرد را به روح پدر تازه درگذشته‌ی او تقدیم می‌کند. عزتی هم بعد از او به روی صحنه می‌رود تا بگوید: در چندسال پایانی زندگی پدرم خیلی تلاش کردم و بهترین بازی‌های زندگی‌ام را انجام دادم که این صحنه را ببینند، اما نشد! محمود کلاری هنگام اهدای جایزه بهترین فيلمبرداری به پسرش، کوهیار سر از پا نمی‌شناسد و به گفته خودش: ۵ سیمرغ گرفتم ولی به روح مادرم هیچ‌کدام به اندازهٔ این سیمرغ مرا خوشحال نکرد! شبنم قربانی وقتی برای دریافت سیمرغ بهترین نقش مکمل زن بر روی صحنه رفت، پسر خردسال‌ش را در آغوش گرفت و حتی هنگام دریافت جایزه هم از شیطنت‌های کودکی که مادر را به دنبال خود می‌کشد، بی نصیب نماند! و مارال بنی آدم سیمرغ بهترین نقش اول زن را تقدیم به زنان تاثیرگذار و مادران این سرزمین کرد بیتی از پروین اعتصامی خواند که:"همیشه دختر امروز مادر فرداستز مادر است میسّر بزرگی پسران"
#خانواده_ایرانی#جشنواره_فجر@nehzatezanan
۱۵:۵۷
۲۸ بهمن ۱۴۰۲
تأملی بر «سهمیه جنسیتی» در لیستهای انتخاباتی دکتر رقیه فاضلدر تدوین لیست نهایی نامزدهای مجلس شورای اسلامی از سوی جریان های مستقل مردمی یکی از مسائلی که پیش می‌آید، حضور نامزد زن در لیست‌ها است. گروه‌های مردمی، ممکن است با منطق‌های متفاوتی قائل به حضور حتمی یک خانم در لیست نباشند یا این دغدغه را داشته باشند. برای تصمیم گیری در این باره، به نظر می‌آید لازم است نکاتی مرور شود.
اگر انتخابات عرصه رأی به شایستگان است و لیست‌ها به دنبال مشورت به مردم برای رأی آگاهانه به اصلح هستند، طبیعتا ایجاد سهمیه‌ای جداگانه برای زنان بی‌معنا خواهدبود و چه بسا خیانت به کسانی است که قرار است به ادعای اصلح گزینی لیست اعتماد کنند. در پاسخ به این اندیشه، دو نگاه وجود دارد: ۱. نگاهی که با مبنای مشورتی بودن لیست سازگار نیست و معتقد است رسالت لیست‌ها صرفا مشورت نیست و با دغدغه اقبال عمومی، نگران است که غیبت خانمها در لیست پیشنهادی، باعث کاهش اقبال عمومی به لیست و شکست در انتخابات باشد. ۲. نگاه دیگری با استدلالی دیگر بر حضور زنان در لیست تاکید دارد و معتقد است میتوان پس از تدوین شاخص ها، در نمره دهی به زنان در قیاس با مردان، سخت گیری کمتری داشت و این رویکرد با سهمیه جنسیتی یکسان نیست.به نظر می آید اینکه «در سنجش شاخص‌ها می‌شود برای زنان سهل گیرتر بود»، می‌تواند قابل تأمل باشد و از منظر عدالت جبرانی و جبران استضعاف تاریخی برای خانمها، به آن فکر کرد؛ اما اینکه کجا میتوان سهل‌گیر بود و کجا نه، به شاخص بستگی دارد و توصیه سهل‌گیری صرف، نمی‌تواند از زد و بندهای فاسد پیشگیری کند. به نظر می‌آید مثلا در شاخص‌های سلبی مثل دور بودن از کانون‌های قدرت و ثروت، دور‌نخوردن و داشتن بینش و بصیرت سیاسی، عدم تزلزل فکری، این رویکرد جبرانی نمی‌تواند ورود کند و نمی‌تواند با سهل‌گیری، خانمی که از این شاخص نمره نیاورده یا نمره پایینی آورده را در لیست جای دهد. اما در شاخص‌های ایجابی مثل داشتن برنامه و ایده مشخص جهت پیگیری در مجلس یا در بررسی سابقه فسادستیزی و عدالت‌خواهی میتوان جبرانی ورود کرد و سهل‌گیرانه‌تر نمره داد.در عین حال باید دقت داشت که حضور زن در یک لیست نه محدودیت دارد و نه ارجحیت و لذا باید مراقبت کرد که جبران، رجحان جنسیتی صرف ایجاد نکند. برای مراقبت از این امر، لازم است جبران و سهل‌گیری را دقیق‌تر تعریف کرد. جبران، «پیش بینی وسع، در صورت مهیا کردن زمینه‌ی رشد» و عمل مطابق پیش‌بینی است.یعنی اگر پیش بینی وسع جدی نباشد، هر جبرانی را نمی‌توان اعمال کرد. باید توجه کرد که اندیشه سهل گیری از منظری واقع نگر، نگران است یک خانم اگر چه شایستگی بالقوه داشته باشد، اما بخاطر در دسترس نبودن زمینه‌ی مساعد رشد، به فعلیت نرسیده باشد و سخت گیری، صرفا جامعه را از وجود چنین ظرفیتی محروم کند. به عبارت دیگر، سهل‌گیری برای سنجش و نمره‌دهی به زنان، نه لطف به زن، که لطف و دلسوزی نسبت به جامعه است که در غیر این صورت اصلح گزینی که تکلیف شرعی است زیر سوال می‌رود.....ادامه دارد@nehzatezanan
۱۱:۳۲
ادامه متنمسأله بنیادین دیگر این جاست که برای جبران حضور خانمها، عمدتا فقط دم انتخابات دغدغه‌مند میشویم. دقیقا جایی که برای آزمون و خطا نمی‌توان گذاشت. در حالی که سال‌های پیش از انتخابات، رها شده است. کسی توانمند نمی‌کند، تیم نمی‌سازد، زنان در منصب و عملکردشان را منصفانه نقد نمی‌کند و یکباره در زمان بستن لیست نگران حضور زنان می‌شود که شائبه استفاده ابزاری و ویترینی از زنان را پیدا می‌کند.جریان‌های مردمی که لیست تدوین می‌کنند، باید بدانند مکانیزم جبران در شاخص‌های ایجابی برای زنان، صرفا سهل‌گیری در نمره‌دهی نیست، بلکه باید در برنامه و مشورت دادن دست را پر کند، دقیقا کاری که لیست برای انسجام گفتمانی‌اش برای زن و مرد باید انجام دهد؛ و اینطور نباشد که مکانیزم جبرانی فقط «در حضور در لیست» معنا شود.
نکته دیگری که میتوان درمورد حضور یا عدم حضور سهمیه‌ای زنان در لیست مطرح کرد این است که گاه نگرانی از عدم حضور خانمها در لیست بابت این است که اگر زنان بعنوان نیمی از جامعه هیچ نماینده‌ای در مجلس نداشته باشند، در قانونگذاری به ایرادات جدی برخواهیم خورد. این دغدغه اگرچه جدی است، اما باید توجه داشت که در انتخابات مجلس تنها یک شهر نیست که می‌تواند زنان را در لیست جای دهد و اگر به صورت طبیعی در حوزه‌های انتخابیه رأی گیری صورت گیرد، خود به خود ترکیبی از زنان و مردان رأی خواهند آورد و لزومی ندارد بابت یک دغدغه در سطح کلان، سهمیه‌ای جنسیتی در تمامی حوزه‌های انتخابیه اعمال شود و با نام عدالت جنسیتی توجیه شود. این دغدغه کلان، محتاج گفتمان سازی شایسته سالاری و البته سهل‌گیری و جبران برای زنان با پیش فرض کشف وسع و استعداد به جای بررسی عملکرد بالفعل آنان بخاطر محروم نشدن جامعه از زنان شایسته داشت. طبیعتا این ملاحظه می‌تواند در انتخابات‌های دیگر مثل شورای شهر بروز دیگری داشته‌باشد.#انتخابات#زنان_در_لیست_های_انتخاباتی#شایسته_سالاری@nehzatezanan
۱۱:۳۳
۲ فروردین
خدیجه سلام‌الله‌علیها، روح زن مسلمان
ترسیم چهره‌ای مورد ظلم و در کنج نشسته از زن مسلمان، همواره در صدر تلاش‌های افرادی است که اسلام را همچون بسیاری مکاتب دیگر ضد زن می‌دانند. این جریان‌ها در مسیر محکوم کردن سنت، اندیشه اسلامی را نیز به نداشتن رویکردی برابر نسبت به مرد و زن متهم می‌کنند. و آنچه بیش از پیش به تائید این ادعا کمک کرده و حتی مورد حمایت زنان مسلمان نیز قرار می‌گیرد، به فراموشی سپردن زنانی است که زندگی آنها سراسر تکذیب این نگاه است.
زندگی خدیجه بنت خویلد، بانویی که شخص اول اسلام، هرگاه نام او را می‌برد، اشک از چشمانش جاری می‌گشت و همواره با احترام تمام از او یاد می‌کردند، خود خط بطلانی بر نظر آنانی است که تنها با چند حکم متفاوت در مسائل شرع، اسلام را در تراز اندیشه ضد زن قلمداد کرده‌اند.
این بانوی گرامی دارای فعالیت رسمی اقتصادی در جامعه عرب بود و در این حرکت افراد بسیاری در مجموعه ایشان فعالیت می‌کردند. او در یکی از همین فعالیت‌ها بر صداقت و تعهد محمد‌بن‌عبدالله، خاتم‌الانبیا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم ایمان آورده و در مسیر دنیای خود همراه او می‌شود.خدیجه پس از ازدواج با پیامبر نیز همچنان فعالیت خود را ادامه می‌دهد تا همسرش به پیامبری مبعوث می‌شود؛ و اینک او در این مسیر تازه نیز به دعوت پیامبر لبیک می‌گوید.
او اکنون زنی مسلمان است و در میدان مجاهده‌ای وارد شده که جز علی‌ابن‌ابی‌طالب کسی شجاعت ورود به آن را ندارد. ایستادگی او تا حدی است که کوچه و بازار زبان به تمسخر او می‌گشایند و از کینه‌ی این همراهی، او را به ناسزا می‌خوانند و در دمادم تولد دخترش به جبران همه همراهی‌های خدیجه با پیامبر، او را تنها می‌گذارند.
اما در این میدان سخت، او همچنان ایستاده است تا با همه ابعاد وجودی خود، تکیه‌گاه پیامبر باشد.او زن است و دارای فهمی عمیق از رسالت پیامبر؛
فهمی که بسیاری از مردان آن روزگار نیز به آن دست نیافتند... و اسلام این حمایت را آنچنان تایید می‌کند که خداوند متعال هنگام فرستادن فرشته وحی به سمت پیامبر، سلام خود را به ایشان ابلاغ می‌کنند.
خدیجه سلام‌الله و فعالیت‌هایش در دفاع از اسلام، همواره مورد تمجید خداوند و پیامبرش بود تا آنجا که حضرت رسول‌ص درباره ایشان می‌فرمایند: «به خدا سوگند بهتر از خدیجه کسی برای من نبود. روزی که همه مردم کافر و بت پرست بودند، او به من ایمان آورد. روزی که همه مرا به جادوگری و دروغگویی نسبت می دادند، او مرا تصدیق کرد. روزی که همه از من روی می‌گردانیدند، خدیجه تمام اموال خود را در اختیار من گذاشت و آنها را در راه من بی دریغ خرج کرد. خداوند از او دختری به من بخشید که مظهر پاکی و عفت و تقوا بود»تک تک این عبارات جایگاه ویژه بانوی مسلمان و میزان اوج گرفتن او را نشان می‌دهد.
خدیجه سلام الله‌علیها، ظهوری معنادار در جامعه اسلامی دارد؛ معنایی که بی شک افق‌های عالی زندگی اجتماعی را نشانه گرفته و نمونه‌ای بی‌نظیر از حیات مورد پذیرش اسلام برای زنان را به نمایش می‌گذارد.
#زن_مسلمان@nehzatezanan
ترسیم چهره‌ای مورد ظلم و در کنج نشسته از زن مسلمان، همواره در صدر تلاش‌های افرادی است که اسلام را همچون بسیاری مکاتب دیگر ضد زن می‌دانند. این جریان‌ها در مسیر محکوم کردن سنت، اندیشه اسلامی را نیز به نداشتن رویکردی برابر نسبت به مرد و زن متهم می‌کنند. و آنچه بیش از پیش به تائید این ادعا کمک کرده و حتی مورد حمایت زنان مسلمان نیز قرار می‌گیرد، به فراموشی سپردن زنانی است که زندگی آنها سراسر تکذیب این نگاه است.زندگی خدیجه بنت خویلد، بانویی که شخص اول اسلام، هرگاه نام او را می‌برد، اشک از چشمانش جاری می‌گشت و همواره با احترام تمام از او یاد می‌کردند، خود خط بطلانی بر نظر آنانی است که تنها با چند حکم متفاوت در مسائل شرع، اسلام را در تراز اندیشه ضد زن قلمداد کرده‌اند.این بانوی گرامی دارای فعالیت رسمی اقتصادی در جامعه عرب بود و در این حرکت افراد بسیاری در مجموعه ایشان فعالیت می‌کردند. او در یکی از همین فعالیت‌ها بر صداقت و تعهد محمد‌بن‌عبدالله، خاتم‌الانبیا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم ایمان آورده و در مسیر دنیای خود همراه او می‌شود.خدیجه پس از ازدواج با پیامبر نیز همچنان فعالیت خود را ادامه می‌دهد تا همسرش به پیامبری مبعوث می‌شود؛ و اینک او در این مسیر تازه نیز به دعوت پیامبر لبیک می‌گوید. او اکنون زنی مسلمان است و در میدان مجاهده‌ای وارد شده که جز علی‌ابن‌ابی‌طالب کسی شجاعت ورود به آن را ندارد. ایستادگی او تا حدی است که کوچه و بازار زبان به تمسخر او می‌گشایند و از کینه‌ی این همراهی، او را به ناسزا می‌خوانند و در دمادم تولد دخترش به جبران همه همراهی‌های خدیجه با پیامبر، او را تنها می‌گذارند.اما در این میدان سخت، او همچنان ایستاده است تا با همه ابعاد وجودی خود، تکیه‌گاه پیامبر باشد.او زن است و دارای فهمی عمیق از رسالت پیامبر؛
فهمی که بسیاری از مردان آن روزگار نیز به آن دست نیافتند... و اسلام این حمایت را آنچنان تایید می‌کند که خداوند متعال هنگام فرستادن فرشته وحی به سمت پیامبر، سلام خود را به ایشان ابلاغ می‌کنند.
خدیجه سلام‌الله و فعالیت‌هایش در دفاع از اسلام، همواره مورد تمجید خداوند و پیامبرش بود تا آنجا که حضرت رسول‌ص درباره ایشان می‌فرمایند: «به خدا سوگند بهتر از خدیجه کسی برای من نبود. روزی که همه مردم کافر و بت پرست بودند، او به من ایمان آورد. روزی که همه مرا به جادوگری و دروغگویی نسبت می دادند، او مرا تصدیق کرد. روزی که همه از من روی می‌گردانیدند، خدیجه تمام اموال خود را در اختیار من گذاشت و آنها را در راه من بی دریغ خرج کرد. خداوند از او دختری به من بخشید که مظهر پاکی و عفت و تقوا بود»تک تک این عبارات جایگاه ویژه بانوی مسلمان و میزان اوج گرفتن او را نشان می‌دهد. خدیجه سلام الله‌علیها، ظهوری معنادار در جامعه اسلامی دارد؛ معنایی که بی شک افق‌های عالی زندگی اجتماعی را نشانه گرفته و نمونه‌ای بی‌نظیر از حیات مورد پذیرش اسلام برای زنان را به نمایش می‌گذارد.#زن_مسلمان@nehzatezanan
۱۶:۱۶