۲۲ خرداد
بازارسال شده از
شوکران جهل
شمارۀ سوم و چهارم نقدنامۀ علوم انسانی دبیر علمی این شماره (علم و فناوری): علیرضا شفاه و امیرحسین صنایعی
ترجمۀ قطعاتی از رساله‌های «دربارۀ حدس‌ها» و «مرد عامی: درباب ذهن» با آثاری از سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، یوهانس هوف، عادل مشایخی، سیدحسن حسینی و... ترجمۀ مقالاتی از: جیوردانو برونو، هانس گئورگ گادامر، درموت موران، دیوید آلبرتسون، توماس مک‌تایگه و...
برای تهیه این شماره، علاوه بر امکان خرید حضوری از کتابفروشی‌های «کیهان» و «مولی»، می‌توانید با پرکردن این فرم، سفارش خود را ثبت و با پست رایگان دریافت نمایید.
گزیده مطالب، اخبار نشست‌ها و اطلاع‌رسانی در @naqdnameh_ir
شمارۀ سوم و چهارم نقدنامۀ علوم انسانی دبیر علمی این شماره (علم و فناوری): علیرضا شفاه و امیرحسین صنایعی ترجمۀ قطعاتی از رساله‌های «دربارۀ حدس‌ها» و «مرد عامی: درباب ذهن» با آثاری از سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، یوهانس هوف، عادل مشایخی، سیدحسن حسینی و... ترجمۀ مقالاتی از: جیوردانو برونو، هانس گئورگ گادامر، درموت موران، دیوید آلبرتسون، توماس مک‌تایگه و... برای تهیه این شماره، علاوه بر امکان خرید حضوری از کتابفروشی‌های «کیهان» و «مولی»، می‌توانید با پرکردن این فرم، سفارش خود را ثبت و با پست رایگان دریافت نمایید.گزیده مطالب، اخبار نشست‌ها و اطلاع‌رسانی در
@naqdnameh_ir۸:۰۹
بازارسال شده از
شوکران جهل شمارۀ سوم و چهارم نقدنامۀ علوم انسانی دبیر علمی این شماره (علم و فناوری): علیرضا شفاه و امیرحسین صنایعی
ترجمۀ قطعاتی از رساله‌های «دربارۀ حدس‌ها» و «مرد عامی: درباب ذهن» با آثاری از سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، یوهانس هوف، عادل مشایخی، سیدحسن حسینی و... ترجمۀ مقالاتی از: جیوردانو برونو، هانس گئورگ گادامر، درموت موران، دیوید آلبرتسون، توماس مک‌تایگه و...
برای تهیه این شماره، علاوه بر امکان خرید حضوری از کتابفروشی‌های «کیهان» و «مولی»، می‌توانید با پرکردن این فرم، سفارش خود را ثبت و با پست رایگان دریافت نمایید.
گزیده مطالب، اخبار نشست‌ها و اطلاع‌رسانی در @naqdnameh_ir
شمارۀ سوم و چهارم نقدنامۀ علوم انسانی دبیر علمی این شماره (علم و فناوری): علیرضا شفاه و امیرحسین صنایعی ترجمۀ قطعاتی از رساله‌های «دربارۀ حدس‌ها» و «مرد عامی: درباب ذهن» با آثاری از سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، یوهانس هوف، عادل مشایخی، سیدحسن حسینی و... ترجمۀ مقالاتی از: جیوردانو برونو، هانس گئورگ گادامر، درموت موران، دیوید آلبرتسون، توماس مک‌تایگه و... برای تهیه این شماره، علاوه بر امکان خرید حضوری از کتابفروشی‌های «کیهان» و «مولی»، می‌توانید با پرکردن این فرم، سفارش خود را ثبت و با پست رایگان دریافت نمایید.گزیده مطالب، اخبار نشست‌ها و اطلاع‌رسانی در
@naqdnameh_ir۸:۰۹
۳۰ خرداد
#سرمقالهتنشِ تولید و تعادلانتخابات ریاست‌جمهوری و فقدان طرح دفاع از اراده ملی
متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:https://scienceandpolitics.net/article.aspx?id=70274موسسه علم و سیاست اشراق@ScienceAndPoliticshttps://scienceandpolitics.net
۷:۲۹
بازارسال شده از
سیمافکر و خانه اندیشه‌ورزان برگزار می‌کنند: آینده سیاسی ایرانبررسی وضعیت روحی انسان ایرانی و انتخابات ریاست‌جمهوری با حضور: علیرضا شفاه محمدجواد روح بهاره آروین سیدعلی کشفی سیدعلی سیدان پنج‌شنبه، ۳۱ خردادماه، ساعت ۱۳ تا ۱۶ خانه اندیشه‌ورزان برای شرکت در رویداد از طریق نام کاربری @khana_itt ثبت‌نام کنید. سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com۱۹:۱۶
۲ تیر
بازارسال شده از
علیرضا شفاه و محمد فدایی - محفل دال - صندلی ریاست جمهوری ایران به چه شخصیتی نیاز دارد؟ (1).mp3
۰۲:۳۵:۱۸-۱۴۲.۱۹ مگابایت
صندلی ریاست جمهوری ایران به چه شخصیتی نیاز دارد؟
علیرضا شفاه و محمد فدایی - محفل دال
۲ ساعت و ۳۵ دقیقهحجم فایل : ۱۴۲ مگابایت
سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com
علیرضا شفاه و محمد فدایی - محفل دال
۲ ساعت و ۳۵ دقیقهحجم فایل : ۱۴۲ مگابایت سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com۲۳:۱۳
بازارسال شده از
امر خطیر مذاکره
علیرضا شفاه - خرداد ۱۴۰۳
جهان در این سالها رنگ و بوی متفاوتی گرفته است. همه چیز منادی اتفاقی بزرگ است.
علیرضا شفاه در این ویدئو می‌گوید: «مذاکره خطرناک است نه غلط!» وقتی از خطر مذاکره سخن گفته می‌شود، مهیب بودن اتفاقی را نشان می‌دهد که چه بسا بسیار خاموش رخ دهد.
او در واقع لحظه‌ای را نشانه گرفته که همه چیز در منطقه عادی شده و خبری از اراده‌ای سیاسی نیست؛ وقتی اراده‌ای در جریان نباشد گویا اصلاً موجودیتی در کار نیست یا دست کم وجود چیزها با عدم آنها علی السویه می‌شود. تمام ایران با انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ مواجه با این پرسش که می‌خواهد عادی شود و به راه تنفسی که آمریکا برایش قرار می‌دهد خو بگیرد یا راه رسیدن به نظم مطلوب خودش را بجوید و بپیماید؟
فیلم بخشی از اولین ویژه برنامه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ است که توسط محفل دال برگزار شده است.
فیلم کامل را اینجا ببینید :https://www.aparat.com/v/nxd382z
هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com
علیرضا شفاه - خرداد ۱۴۰۳
جهان در این سالها رنگ و بوی متفاوتی گرفته است. همه چیز منادی اتفاقی بزرگ است.
علیرضا شفاه در این ویدئو می‌گوید: «مذاکره خطرناک است نه غلط!» وقتی از خطر مذاکره سخن گفته می‌شود، مهیب بودن اتفاقی را نشان می‌دهد که چه بسا بسیار خاموش رخ دهد.
او در واقع لحظه‌ای را نشانه گرفته که همه چیز در منطقه عادی شده و خبری از اراده‌ای سیاسی نیست؛ وقتی اراده‌ای در جریان نباشد گویا اصلاً موجودیتی در کار نیست یا دست کم وجود چیزها با عدم آنها علی السویه می‌شود. تمام ایران با انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ مواجه با این پرسش که می‌خواهد عادی شود و به راه تنفسی که آمریکا برایش قرار می‌دهد خو بگیرد یا راه رسیدن به نظم مطلوب خودش را بجوید و بپیماید؟
فیلم بخشی از اولین ویژه برنامه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ است که توسط محفل دال برگزار شده است.
فیلم کامل را اینجا ببینید :https://www.aparat.com/v/nxd382z
هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com۲۳:۱۳
۴ تیر
بازارسال شده از
آینده سیاسی ایران
با حضور: علیرضا شفاه محمدجواد روح بهاره آروین سیدعلی کشفی سیدعلی سیدان
در سیمافکر ببینید :
نسخه کامل :https://simafekr.com/post/271
نسخه کوتاه‌شده :https://simafekr.com/post/272
سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com
با حضور: علیرضا شفاه محمدجواد روح بهاره آروین سیدعلی کشفی سیدعلی سیدان در سیمافکر ببینید :نسخه کامل :https://simafekr.com/post/271
نسخه کوتاه‌شده :https://simafekr.com/post/272
سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com۱۲:۲۰
۵ تیر
بیانیۀ شماره 1 ائتلاف انسجام (ائتلاف نیروهای سیاسی-مدنی جبهۀ مقاومت) دربارۀ انتخابات ریاست جمهوری 1403 منتشر شد.متن کامل این بیانیه و اسامی امضاکنندگان آن را در علم و سیاست ببینید:https://scienceandpolitics.net/Article.aspx?ID=70275
۸:۳۷
بازارسال شده از
بیانیه شماره ۱ ائتلاف انسجام درباره انتخابات ریاست جمهوری ١۴۰۳
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا ٱصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَٱتَّقُوا ٱللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
یکم. مشارکت اجتماعی بر انتخاب اصلح تقدم دارد«مشارکت اجتماعی بر انتخاب اصلح تقدم دارد». این اگرچه می‌تواند یک رأی دلیرانه در نگرش سیاسی رهبر جمهوری اسلامی ایران تلقی شود، پیش از آن، هشداری است دربارۀ رابطۀ سیاست و جامعه در ایران ۱۴۰۳ هجری شمسی. در انتخابات پیش رو چیزی بسیار حیاتی‌تر از تعیین شخص رئیس‌جمهور وجود دارد. شرکت در انتخابات را غالباً صرفاً در کمیت آرایی که در صندوق‌های رأی ریخته می‌شود، مورد سنجش قرار می‌دهند؛ اما اگر اهمیت مشارکت کمتر از تعیین شخص دوم مملکت نیست، کیفیت اعداد مشارکت نیز باید زیر ذره‌بین هر کسی که خود را متعهد به ملّت ایران می‌شمارد، قرار بگیرد و دربارۀ آن حساسیت‌های لازم را داشته باشد.
دوم. معنای تعهدتعهد به ملّت ایران به چه معناست؟ نیروی ملّت ایران خاموش نباید بشود. ملّت ایران در نیم‌قرن اخیر چونان آتشفشانی در میانۀ جهان، گدازه‌های روحی انسان را به هر سو پراکنده کرده است و متذکر شده است که انسان‌بودن تا چه اندازه به استقبال خطرات رفتن است؛ در جهانی که در استقبال از جنگ‌های بی‌معنا، لحظه‌ای تردید نمی‌کند تا جا برای هر جنگ حقیقی پیشاپیش اشغال شده باشد. برای تحقق ایدۀ یک صلح طولانی که هرگز نخواهد آمد، باید آمادۀ بی‌شمار جنگ بود. ما مرغ آتش‌خوار بودیم. ما در مواجهه با همین بیهودگی سفّاک، همان‌طوری جنگیدیم که جنگ‌ها مقدس می‌شوند. در چنین جهانی انسان بار دیگر از سرزمینی به نام ایران ظاهر شده است. هرچه اهل حقیقت، چه در اروپا و چه در روسیه و چین، عقب نشستند، ما پیش رفتیم. ما توانسته‌ایم پوچی این دنیا را تاب بیاوریم و این ملّت از آن جنگ‌های بیهوده، برای اهل زمین و آسمان مائده‌ها ساخته است. این جهان بی‌معنا اصلاً میدان ما است. ما برای مواجهه با همین آخرین دوران رنج پا به عرصه گذاشتیم و به خداوند برای ابتلا به جهانی که بیهودگی را به رخ می‌کشد و از آن نیرویی دیوگون می‌سازد، لبیک گفته‌ایم.
سوم. مساله فترت سیاست در ایران امروزاما فقدان جبهۀ لیبرال یا سازشگرانی مانند آنچه در دولت حسن روحانی شاهدش بودیم، هشیاریِ واکنشی جامعۀ ایران را به کمترین حد خود رسانده است؛ زیرا رقابت در سیاست داخلی ایران ده‌ها سال است که خود را در رقابت نمادین میان لیبرالیسم با مقاومت پدیدار می‌کرده است و این، سیاست داخلی ایران را نسبت به چنین رقابتی شرطی کرده است. به‌طوری که اکنون در کمینه‌شدن حضور جناح لیبرال در انتخابات، محتوای سیاست که همواره به شکل غلبه بر حریف و نه غلبه بر مشکلات یا محدودیت‌ها پی گرفته می‌شد، می‌تواند به‌طور کامل نادیده گرفته شود.
علامت چنین خطایی، استقبال از عدم مشارکت طبقات مختلف جامعه در سیاست و دشمنی با اراده‌های اجتماعی است. علامت دیگر آن، این است که سیاست به‌کلی به پشت‌پرده کوچ می‌کند و مردم را شغب تبلیغات فرهنگی و هویتی، از صحن واقعی تولید و توزیع قدرت محجوب می‌کند. جامعۀ ایده‌آل در چنین وضعی، نه جامعه‌ای خواهنده، مبارز و پیگیر، بلکه جامعه‌ای است که از طریق ناامیدیِ اجتماعی، به مصرف رو آورده و تتمّۀ ارادۀ آن هم در میدان‌های فرعی و دست‌چندم (چه از جنس فرهنگ باشد یا از جنس فعالیت‌های کارشناسانه و علمی یا مدنی) به انحراف کشانده شده است. چنین جامعه‌ای آرام است و حتی اگر دچار ناآرامی هم بشود، به دلیل فقدان انسجام اراده (که تنها با رصد و هوشیاریِ سیاسی رخ می‌دهد،) به‌نحو کم‌وبیش مشروعی می‌تواند به شکل فیزیکی سرکوب شود؛ زیرا تا آنجا که اراده‌اش تعبیر سیاسی ندارد، صرفاً آشوب و بی‌نظمی و نتیجتاً نامشروع است. سیاستی که می‌خواهد از طریق جایابی در جغرافیای تعادل میان نیروهای شرقی و غربی، اراده‌ای را که ایرانیان به خرج داده‌اند، نقد کند و دست از تولیدِ آینده بدارد.
@Ensejam_iri
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا ٱصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَٱتَّقُوا ٱللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
یکم. مشارکت اجتماعی بر انتخاب اصلح تقدم دارد«مشارکت اجتماعی بر انتخاب اصلح تقدم دارد». این اگرچه می‌تواند یک رأی دلیرانه در نگرش سیاسی رهبر جمهوری اسلامی ایران تلقی شود، پیش از آن، هشداری است دربارۀ رابطۀ سیاست و جامعه در ایران ۱۴۰۳ هجری شمسی. در انتخابات پیش رو چیزی بسیار حیاتی‌تر از تعیین شخص رئیس‌جمهور وجود دارد. شرکت در انتخابات را غالباً صرفاً در کمیت آرایی که در صندوق‌های رأی ریخته می‌شود، مورد سنجش قرار می‌دهند؛ اما اگر اهمیت مشارکت کمتر از تعیین شخص دوم مملکت نیست، کیفیت اعداد مشارکت نیز باید زیر ذره‌بین هر کسی که خود را متعهد به ملّت ایران می‌شمارد، قرار بگیرد و دربارۀ آن حساسیت‌های لازم را داشته باشد. دوم. معنای تعهدتعهد به ملّت ایران به چه معناست؟ نیروی ملّت ایران خاموش نباید بشود. ملّت ایران در نیم‌قرن اخیر چونان آتشفشانی در میانۀ جهان، گدازه‌های روحی انسان را به هر سو پراکنده کرده است و متذکر شده است که انسان‌بودن تا چه اندازه به استقبال خطرات رفتن است؛ در جهانی که در استقبال از جنگ‌های بی‌معنا، لحظه‌ای تردید نمی‌کند تا جا برای هر جنگ حقیقی پیشاپیش اشغال شده باشد. برای تحقق ایدۀ یک صلح طولانی که هرگز نخواهد آمد، باید آمادۀ بی‌شمار جنگ بود. ما مرغ آتش‌خوار بودیم. ما در مواجهه با همین بیهودگی سفّاک، همان‌طوری جنگیدیم که جنگ‌ها مقدس می‌شوند. در چنین جهانی انسان بار دیگر از سرزمینی به نام ایران ظاهر شده است. هرچه اهل حقیقت، چه در اروپا و چه در روسیه و چین، عقب نشستند، ما پیش رفتیم. ما توانسته‌ایم پوچی این دنیا را تاب بیاوریم و این ملّت از آن جنگ‌های بیهوده، برای اهل زمین و آسمان مائده‌ها ساخته است. این جهان بی‌معنا اصلاً میدان ما است. ما برای مواجهه با همین آخرین دوران رنج پا به عرصه گذاشتیم و به خداوند برای ابتلا به جهانی که بیهودگی را به رخ می‌کشد و از آن نیرویی دیوگون می‌سازد، لبیک گفته‌ایم. سوم. مساله فترت سیاست در ایران امروزاما فقدان جبهۀ لیبرال یا سازشگرانی مانند آنچه در دولت حسن روحانی شاهدش بودیم، هشیاریِ واکنشی جامعۀ ایران را به کمترین حد خود رسانده است؛ زیرا رقابت در سیاست داخلی ایران ده‌ها سال است که خود را در رقابت نمادین میان لیبرالیسم با مقاومت پدیدار می‌کرده است و این، سیاست داخلی ایران را نسبت به چنین رقابتی شرطی کرده است. به‌طوری که اکنون در کمینه‌شدن حضور جناح لیبرال در انتخابات، محتوای سیاست که همواره به شکل غلبه بر حریف و نه غلبه بر مشکلات یا محدودیت‌ها پی گرفته می‌شد، می‌تواند به‌طور کامل نادیده گرفته شود.علامت چنین خطایی، استقبال از عدم مشارکت طبقات مختلف جامعه در سیاست و دشمنی با اراده‌های اجتماعی است. علامت دیگر آن، این است که سیاست به‌کلی به پشت‌پرده کوچ می‌کند و مردم را شغب تبلیغات فرهنگی و هویتی، از صحن واقعی تولید و توزیع قدرت محجوب می‌کند. جامعۀ ایده‌آل در چنین وضعی، نه جامعه‌ای خواهنده، مبارز و پیگیر، بلکه جامعه‌ای است که از طریق ناامیدیِ اجتماعی، به مصرف رو آورده و تتمّۀ ارادۀ آن هم در میدان‌های فرعی و دست‌چندم (چه از جنس فرهنگ باشد یا از جنس فعالیت‌های کارشناسانه و علمی یا مدنی) به انحراف کشانده شده است. چنین جامعه‌ای آرام است و حتی اگر دچار ناآرامی هم بشود، به دلیل فقدان انسجام اراده (که تنها با رصد و هوشیاریِ سیاسی رخ می‌دهد،) به‌نحو کم‌وبیش مشروعی می‌تواند به شکل فیزیکی سرکوب شود؛ زیرا تا آنجا که اراده‌اش تعبیر سیاسی ندارد، صرفاً آشوب و بی‌نظمی و نتیجتاً نامشروع است. سیاستی که می‌خواهد از طریق جایابی در جغرافیای تعادل میان نیروهای شرقی و غربی، اراده‌ای را که ایرانیان به خرج داده‌اند، نقد کند و دست از تولیدِ آینده بدارد.
@Ensejam_iri۱۵:۱۲
بازارسال شده از
این سیاستی خسته است و جامعه را هم خسته می‌خواهد؛ از خستگیِ جامعه بسیار استقبال می‌کند و علاوه بر آن، جامعه را به خستگی هم دعوت می‌نماید. چنین سیاستی تا آنجا که سیاستی وابسته به قدرت‌های بیرونی است، نیازی به ملّت ندارد. منطقۀ ما مملو از چنین دولت‌هایی است؛ دولت‌هایی که هرچه کمتر به ارادۀ مردان و زنانشان احتیاج دارند. عاجل‌ترین نیاز چنین دولت‌هایی، سرکوبِ هرگونه اراده‌ایست که می‌تواند تغذیۀ این دولت‌ها از تعادل‌های برون‌گرای جغرافیای کشورهایشان را تحت‌الشعاع قرار دهد و برای بودن، الگویی غیر از وابستگی ارائه کند. این سرکوب تا جزئیات زندگی فردی شهروندان پیگیری می‌شود. هیچ‌کس حق ندارد آن‌قدر خودش باشد که الگوی شهروندِ مصرف‌کننده را که در تناسب با تعادل‌های برون‌زای جغرافیایی این دولت‌ها شکل یافته است، بر هم بزند؛ یا احیاناً توانایی تولید جامعه‌ای حولِ خودش را به وجود بیاورد. ظهور جامعه و رهبران اجتماعی، خطرناک‌ترین چیزی استکه چنین دولت‌هایی می‌توانند تجربه کنند. همۀ این دولت‌ها معمولاً نقابی از اصالت‌ها و هویت‌های فرهنگی یا حتی استقلال و مقاومت بر چهره دارند. این نقاب نمی‌گذارد شهروندان فقدانِ ارادۀ خود را احساس کنند.
چهارم. خطر بُردارهای تعادلهر اندازه اقتصاد سیاسی این کشورها بی‌اراده، وابسته و برون‌زاست، لوایی از فرهنگ، این سستی را می‌پوشاند و هرچه این سستی شدیدتر باشد، آن لوای فرهنگی باید پرزرق‌وبرق‌تر و پرسروصداتر در میدان حاضر شود. در مورد ایران چنین خطری می‌تواند پیچیده‌تر باشد. دشمنان ما ممکن است ما را در تعادل‌هایی قرار دهند که حاوی توازن‌های نظامی یا حتی تبادل دائمی و متعادل آتش در برخی جبهه‌ها هم بشود.
این همه نشان می‌دهد که ما چه‌بسا در یک نقطۀ عطف تاریخی واقع شده باشیم. به‌طوری‌که باید هشیاری خود را در نسبت با خطرِ مشروعیت‌یافتنِ حذف جامعه از سیاست، به حداکثر ممکن برسانیم؛ زیرا جغرافیای بین‌المللی و منطقه‌ای آمادۀ تغییرات بزرگی است و اغلبِ قدرت‌های بزرگ جهان به‌سمت ایجاد تعادل‌های طولانی‌مدت در منطقۀ غرب آسیا پیش می‌روند. خون‌بهای چنین تعادلی، ازمیان‌برداشتن ارادۀ ملّت‌هایی است که در این منطقه، رو به سوی استقلال داشته‌اند و تلاطم‌های نیرومندی را در برابر نظم‌های برون‌زای منطقه ایجاد کرده‌اند.
طرح‌های شرقی و غربی ورای همۀ تضادها و تعارض‌هایش، چه‌بسا در منطقه ما در مورد تولیدِ صلحی سرکوبگر بتوانند همگرا شوند. نمونۀ این همگرایی را می‌توان در استقبال از پایان‌دادن به منازعه مسلمانان با اسرائیل از طریق راهکار دو دولتی در فلسطین به تماشا نشست. رژیم‌های مختلف منطقه نیز که اغلب دوام خود را مدیون قرارگرفتن در چارچوب تعادل میان قدرت‌های بزرگ بوده‌اند، اکنون آماده‌اند میان دو منزل شرق و غرب مسکن گزینند و حتی به همگرایی سیاست‌های آنها در منطقۀ غرب آسیا مدد رسانند. بغرنج‌ترین موردی که از چنین چارچوب‌هایی بیرون می‌افتد، ملّت ایران است. لذا تقریباً تمام طرح‌های سیاسی در منطقۀ ما، به طرح‌هایی در سیاست داخلی ایران که ارادۀ ملی را پس بزند، امتیاز می‌دهند.
پنجم. تحلیلی از آرایش انتخابات پیش رواگر چنین مختصات خطیری را در آرایش نامزدهایی که در صحنهٔ انتخابات حاضر شده‌اند، اعمال کنیم، درمی‌یابیم که همگی به‌نحوی از «زندگی» و «معیشت» و «کارآمدی» و «اقتصاد» سخن می‌گویند که گویا این‌ها همه اموری ازپیش‌مشخص و قابل‌دسترس‌اند که با رجوع به نظرات کارشناسی و با یک مدیریت مقتدر و کارآمد، به‌سادگی می‌توان آنها را حاصل کرد. لازمه این گفتار، که در آن، اقتصاد و معیشت و زندگی مردم، فاقد انعکاسی از ارادۀ ملی است، تن‌دادن به تعادلی است که در آن، کشورها نمی‌توانند واجد یک نیروی درون‌زای ملی و طرحی از استقلال باشند. آن‌چنان‌که کشورهای بی‌شماری در اروپا، شرق آسیا و منطقۀ ما توانسته‌اند منافعی در قبال عدم استقلال و انفعال نسبت به تعادل موجود، برده باشند. اما چه‌بسا موقعیت جغرافیایی و تاریخی ایران، حتی اجازه نمی‌دهد کشور ما بتواند با تکیه به این گفتار، امنیت و رفاه چندانی به‌دست آورد. ایران به‌سادگی نمی‌تواند از منافع تعادلی بهره‌مند شود که از اساس، با موجودیت کشور یکپارچه و پهناوری در این مختصات جغرافیایی در تعارض است. در این صورت، توفیق در هر طرح کارشناسی، تنها در صورتی به دست می‌آید که بتواند حامل نیروی سیاسی ملت ایران در جهت استقلال آن باشد.
@Ensejam_iri
چهارم. خطر بُردارهای تعادلهر اندازه اقتصاد سیاسی این کشورها بی‌اراده، وابسته و برون‌زاست، لوایی از فرهنگ، این سستی را می‌پوشاند و هرچه این سستی شدیدتر باشد، آن لوای فرهنگی باید پرزرق‌وبرق‌تر و پرسروصداتر در میدان حاضر شود. در مورد ایران چنین خطری می‌تواند پیچیده‌تر باشد. دشمنان ما ممکن است ما را در تعادل‌هایی قرار دهند که حاوی توازن‌های نظامی یا حتی تبادل دائمی و متعادل آتش در برخی جبهه‌ها هم بشود.این همه نشان می‌دهد که ما چه‌بسا در یک نقطۀ عطف تاریخی واقع شده باشیم. به‌طوری‌که باید هشیاری خود را در نسبت با خطرِ مشروعیت‌یافتنِ حذف جامعه از سیاست، به حداکثر ممکن برسانیم؛ زیرا جغرافیای بین‌المللی و منطقه‌ای آمادۀ تغییرات بزرگی است و اغلبِ قدرت‌های بزرگ جهان به‌سمت ایجاد تعادل‌های طولانی‌مدت در منطقۀ غرب آسیا پیش می‌روند. خون‌بهای چنین تعادلی، ازمیان‌برداشتن ارادۀ ملّت‌هایی است که در این منطقه، رو به سوی استقلال داشته‌اند و تلاطم‌های نیرومندی را در برابر نظم‌های برون‌زای منطقه ایجاد کرده‌اند.
طرح‌های شرقی و غربی ورای همۀ تضادها و تعارض‌هایش، چه‌بسا در منطقه ما در مورد تولیدِ صلحی سرکوبگر بتوانند همگرا شوند. نمونۀ این همگرایی را می‌توان در استقبال از پایان‌دادن به منازعه مسلمانان با اسرائیل از طریق راهکار دو دولتی در فلسطین به تماشا نشست. رژیم‌های مختلف منطقه نیز که اغلب دوام خود را مدیون قرارگرفتن در چارچوب تعادل میان قدرت‌های بزرگ بوده‌اند، اکنون آماده‌اند میان دو منزل شرق و غرب مسکن گزینند و حتی به همگرایی سیاست‌های آنها در منطقۀ غرب آسیا مدد رسانند. بغرنج‌ترین موردی که از چنین چارچوب‌هایی بیرون می‌افتد، ملّت ایران است. لذا تقریباً تمام طرح‌های سیاسی در منطقۀ ما، به طرح‌هایی در سیاست داخلی ایران که ارادۀ ملی را پس بزند، امتیاز می‌دهند.
پنجم. تحلیلی از آرایش انتخابات پیش رواگر چنین مختصات خطیری را در آرایش نامزدهایی که در صحنهٔ انتخابات حاضر شده‌اند، اعمال کنیم، درمی‌یابیم که همگی به‌نحوی از «زندگی» و «معیشت» و «کارآمدی» و «اقتصاد» سخن می‌گویند که گویا این‌ها همه اموری ازپیش‌مشخص و قابل‌دسترس‌اند که با رجوع به نظرات کارشناسی و با یک مدیریت مقتدر و کارآمد، به‌سادگی می‌توان آنها را حاصل کرد. لازمه این گفتار، که در آن، اقتصاد و معیشت و زندگی مردم، فاقد انعکاسی از ارادۀ ملی است، تن‌دادن به تعادلی است که در آن، کشورها نمی‌توانند واجد یک نیروی درون‌زای ملی و طرحی از استقلال باشند. آن‌چنان‌که کشورهای بی‌شماری در اروپا، شرق آسیا و منطقۀ ما توانسته‌اند منافعی در قبال عدم استقلال و انفعال نسبت به تعادل موجود، برده باشند. اما چه‌بسا موقعیت جغرافیایی و تاریخی ایران، حتی اجازه نمی‌دهد کشور ما بتواند با تکیه به این گفتار، امنیت و رفاه چندانی به‌دست آورد. ایران به‌سادگی نمی‌تواند از منافع تعادلی بهره‌مند شود که از اساس، با موجودیت کشور یکپارچه و پهناوری در این مختصات جغرافیایی در تعارض است. در این صورت، توفیق در هر طرح کارشناسی، تنها در صورتی به دست می‌آید که بتواند حامل نیروی سیاسی ملت ایران در جهت استقلال آن باشد.@Ensejam_iri۱۵:۱۲
بازارسال شده از
اما در میان نامزدهای اصلی جبهه انقلاب و مقاومت، آن تصویری از محمدباقر قالیباف که اطرافیان او تلاش دارند برای جلب رأی، از او بسازند و چه‌بسا او خود به استقبال آن برود، یک مدیر مقتدر کارآمد است که می‌تواند هر برنامه و طرحی را مستقل از هر جهت سیاسی به انجام رساند. در چنین مدیریتی، دیگر ضرورتی برای مشارکت سیاسی مردم در اداره کشور وجود نخواهد داشت و مردم در یک انفعال یا فعالیت غیرضرور، تنها از مواهب و خدمات دستگاه اداره کشور بهره می‌برند
ششم. تصویری از اراده و مقاومت ملتآن نامزد حاضر در صحنه که تصویری از اراده و مقاومت ملت ایران را بازنمایی می‌کند، یعنی سعید جلیلی به‌واسطۀ نیروهایی که پیرامون او مجتمع شده‌اند، بیشترین استعداد را برای غلبه بر صحنه دارد. این غلبه بر صحنه قبل از آنکه غلبه بر رقبا برای پیروزی در انتخابات باشد، توان هدایت اراده‌هایی است که به صرافتِ طبع اطراف وی جمع شده‌اند و تصویری از برپاداشت ارادهٔ ملت ایران را در سر می‌پرورانند. از این جهت، شکست سعید جلیلی چه در شکل انصراف از انتخابات یا شکست از رقبا یا شکستی ثانویه در ادارهٔ امور پس از پیروزی می‌تواند به اضمحلال و ناامیدیِ مستعدترین بخش جامعه برای برپاداشت ارادۀ ملت ایران منجر شود. شکست در این موقعیت، آرایش اجتماعی ایران را تغییر خواهد داد و چه‌بسا آن را مستعد ورود به طرح‌های تعادل‌گرایانۀ قدرت‌های بزرگ نماید.
هفتم. ضرورت عاجل سازماندهی سیا‌سیچگونه باید جامعه را از چنین خطری حراست کرد؟ آیا این جامعۀ اراده‌مند که می‌تواند هستۀ رقم‌زدن آیندۀ ایران باشد، توان آن را دارد که خود را همچون نقطه اتکای دولت جمهوری اسلامی سازماندهی نماید؟ آیا امکان تشکیل هسته‌ای اراده‌مند که تکلیف خویش را ضمن تلاش برای پیروزی در انتخابات، حفاظت از امر سیاسی در جامعۀ ایران بداند، وجود دارد؟
هستۀ چنین تشکیلاتی را باید شخصیت‌هایی بسازند که دارای دیدگاه علمیِ منسجم و مستحکمی دربارۀ رابطۀ جامعه و سیاست بوده و شجاعت حضور در صحنه‌های سیاسی به نفع چنین رابطه‌ای را داشته باشند. ما از این افراد و نیز عموم کسانی که نمی‌خواهند امتیاز سیاسی ملّت ایران با رؤیاهای دروغین تعادل‌های مرفه، معامله شود، دعوت می‌کنیم ضمن حمایت از دکتر سعید جلیلی، نسبت به ایجاد آن هستۀ تشکیلاتی که ایستادگی در برابر اضمحلال سیاسی جامعه را در دستور کار خود قرار می‌دهد، اهتمام ورزند.
@Ensejam_iri
ششم. تصویری از اراده و مقاومت ملتآن نامزد حاضر در صحنه که تصویری از اراده و مقاومت ملت ایران را بازنمایی می‌کند، یعنی سعید جلیلی به‌واسطۀ نیروهایی که پیرامون او مجتمع شده‌اند، بیشترین استعداد را برای غلبه بر صحنه دارد. این غلبه بر صحنه قبل از آنکه غلبه بر رقبا برای پیروزی در انتخابات باشد، توان هدایت اراده‌هایی است که به صرافتِ طبع اطراف وی جمع شده‌اند و تصویری از برپاداشت ارادهٔ ملت ایران را در سر می‌پرورانند. از این جهت، شکست سعید جلیلی چه در شکل انصراف از انتخابات یا شکست از رقبا یا شکستی ثانویه در ادارهٔ امور پس از پیروزی می‌تواند به اضمحلال و ناامیدیِ مستعدترین بخش جامعه برای برپاداشت ارادۀ ملت ایران منجر شود. شکست در این موقعیت، آرایش اجتماعی ایران را تغییر خواهد داد و چه‌بسا آن را مستعد ورود به طرح‌های تعادل‌گرایانۀ قدرت‌های بزرگ نماید. هفتم. ضرورت عاجل سازماندهی سیا‌سیچگونه باید جامعه را از چنین خطری حراست کرد؟ آیا این جامعۀ اراده‌مند که می‌تواند هستۀ رقم‌زدن آیندۀ ایران باشد، توان آن را دارد که خود را همچون نقطه اتکای دولت جمهوری اسلامی سازماندهی نماید؟ آیا امکان تشکیل هسته‌ای اراده‌مند که تکلیف خویش را ضمن تلاش برای پیروزی در انتخابات، حفاظت از امر سیاسی در جامعۀ ایران بداند، وجود دارد؟هستۀ چنین تشکیلاتی را باید شخصیت‌هایی بسازند که دارای دیدگاه علمیِ منسجم و مستحکمی دربارۀ رابطۀ جامعه و سیاست بوده و شجاعت حضور در صحنه‌های سیاسی به نفع چنین رابطه‌ای را داشته باشند. ما از این افراد و نیز عموم کسانی که نمی‌خواهند امتیاز سیاسی ملّت ایران با رؤیاهای دروغین تعادل‌های مرفه، معامله شود، دعوت می‌کنیم ضمن حمایت از دکتر سعید جلیلی، نسبت به ایجاد آن هستۀ تشکیلاتی که ایستادگی در برابر اضمحلال سیاسی جامعه را در دستور کار خود قرار می‌دهد، اهتمام ورزند.
@Ensejam_iri۱۵:۱۲
بازارسال شده از
امضاکنندگان بیانیه تا این لحظه:حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی موسوی - مدیر پژوهشکده باقرالعلوم علیه‌السلام
علیرضا کمیلی - دبیرکل اتحادیۀ بین‌المللی امت واحده
حسین کمیلی - فعال سیاسی و فرهنگی
حمید عظیمی - پژوهشگر اندیشکده مرصاد
دکتر محمدجواد حاجی‌احمدی - عضو هیئت‌علمی دانشگاه علم و صنعت ایران
دکتر رقیه فاضل - پژوهشگر تعلیم و تربیت
دکتر سعید شعرباف تبریزی - شهردار سابق کرمان
دکتر رضا تنهایی مقدم - اقتصاددان
دکتر محمد نیازی - پژوهشگر تاریخ معاصر
دکتر اباصالح تقی‌زاده طبری - دبیر شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق
دکتر محمدحسن نیلی - دبیر شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی
دکتر علیرضا بلیغ - عضو پژوهشکده هنر و اندیشه اسلامی
دکتر سیدعلی متولی امامی - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق
دکتر محسن ردادی - عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
سیدباقر نبوی ثالث - مدیرمسئول سایت سیمافکر
علیرضا شفاه - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق
دکتر حامد دهقانی فیروزآبادی - سردبیر سایت خبری-تحلیلی سیاق
سیدعلی کشفی - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق
امین حیدرلو - فعال دانشجویی
مجتبی کاوه - معلم
محمدحسین تسخیری - سردبیر مجله نقدنامه علوم انسانی
محمدرضا هدایتی - پژوهشگر موسسه علم و سیاست اشراق
امیرحسین صنایعی - پژوهشگر فلسفه علم
صادق آقاجری - دبیر سیاسی سابق دفتر تحکیم وحدت
امین وجدانی - طلبه درس خارج و دانشجوی دکتری مدیریت دولتی
جواد شکری - طلبه حوزه علمیه و فعال فرهنگی
شایان کریمی - معلم
محمدجواد صراطی - طلبه حوزه علمیه و کارشناس ارشد حقوق عمومی
علیرضا سمیعی - نویسنده، شاعر و پژوهشگر ادبیات و فلسفه
رضا محمدی - پژوهشگر فلسفه و سردبیر فصلنامه تخصصی حکمرانی مردمی امت
مهدی براتی - پژوهشگر حقوق و سیاست، کارشناس ارشد حقوق عمومی
عبدالله اسدی - پژوهشگر حکمرانی
محمد فیضی - پژوهشگر ارتباطات و سیاستگذاری
زهرا ظرفچی شیرازی - پژوهشگر سیاستگذاری فرهنگی
محمدحسین ابراهیمی‌مود - معلم
سبحان جدیدساز - پژوهشگر مطالعات سازمان
امیرحسین صادقی - دبیر سابق تشکل دانشجویی آرمان دانشگاه صنعتی اصفهان
جواد زمانی‌نسب - مسئول اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی
علیرضا مجیری - دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان
معصومه ندیری - پژوهشگر بازارملی و مدیرعامل موسسه جامعه شناسی اقتصادی راه
ضحی قائمی - مسئول خواهران سابق بسیج دانشگاه امیرکبیر
سجاد خدایی - فعال دانشجویی
علی حمصی - فعال حوزه پیشرفت منطقه‌ای
مهدی حقدوست - عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی
محمدمهدی دستی - فعال دانشجویی
محمدحسین بهشتی - معاون بین‌المللی بسیج دانشگاه شریف
امیرمحمد ذاکری - پژوهشگر علم
محمد محمدی نیا - عضو هیأت علمی گروه غرب‌شناسی در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه
محمد اسکندری - دبیر اسبق جنبش عدالت‌خواه دانشجویی، پژوهشگر حوزه سیاستگذاری منابع آب
مرتضی نقره ای - دانش آموخته دکتری تعلیم و تربیت گرایش مطالعات برنامه درسی و پژوهشگر دانشگاهی
ابراهیم دهنوی - پژوهشگر حقوق عمومی
دکتر محمدعلی روزبهانی - عضو هیئت علمی و معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه هنر ایران
دکتر عاطفه صادقی - کارشناس امور سیاسی و پژوهشگر علوم اجتماعی
محمدعلی اشراقی - مسئول اسبق واحد جهادعلمی بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام
حامد سهرابی - پژوهشگر حوزه سیاستگذاری فرهنگی
علی عباسی دانشجوی پزشکی دانشگاه شهید بهشتی
محمد خانزاده نقره کشوری المپیاد زیست شناسی و دانشجوی پزشکی شهید بهشتی
محدثه شاه حسینی دانشجوی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران
فاطمه اصغری کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران
امیر حسین فرخ زاده - عضو سابق شورای مرکزی جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف
@Ensejam_iri۱۵:۱۲
۹ تیر
بازارسال شده از
بسمه‌تعالی
گردهم‌آیی ائتلاف انسجام در میانه‌ی دو انتخابات تیرماه
در فرایند انتخابات ۱۴۰۳، دلبستنِ صرف به موفقیت نامزد دلخواه، نه تنها ممکن است ضرورت مشارکت سیاسی مردم را از یادمان ببرد، بلکه چه بسا امکان تفسیر سیاسی رای‌مان را نیز دشوار نماید. در تنگنای این روزها و ساعات، جریان متعهد به جمهوری اسلامی ایران باید بیش از پیش راهِ خود را بازیابی کند و مجالی را برای گفتگوهای بی‌پرده و سخت باز کند. شما دعوتید به گردهم‌آیی انسجام و تلاشی که حول آن برای شروع این گفتگو و پیشنهاد مسیر برای حرکت در جریان است.این نشست فعلا مختص آن دسته از عزیزانی است که بیانیه‌های انسجام را امضا کرده اند.
فردا یکشنبه دهم تیرماه، ساعت هفده تا نماز مغرب
تهران، خیابان ولیعصر، خیابان شهید فلاحی (زعفرانیه)، نبش امیری ثوری، مجتمع آموزشی سماء
گردهم‌آیی ائتلاف انسجام در میانه‌ی دو انتخابات تیرماه
در فرایند انتخابات ۱۴۰۳، دلبستنِ صرف به موفقیت نامزد دلخواه، نه تنها ممکن است ضرورت مشارکت سیاسی مردم را از یادمان ببرد، بلکه چه بسا امکان تفسیر سیاسی رای‌مان را نیز دشوار نماید. در تنگنای این روزها و ساعات، جریان متعهد به جمهوری اسلامی ایران باید بیش از پیش راهِ خود را بازیابی کند و مجالی را برای گفتگوهای بی‌پرده و سخت باز کند. شما دعوتید به گردهم‌آیی انسجام و تلاشی که حول آن برای شروع این گفتگو و پیشنهاد مسیر برای حرکت در جریان است.این نشست فعلا مختص آن دسته از عزیزانی است که بیانیه‌های انسجام را امضا کرده اند.فردا یکشنبه دهم تیرماه، ساعت هفده تا نماز مغرب تهران، خیابان ولیعصر، خیابان شهید فلاحی (زعفرانیه)، نبش امیری ثوری، مجتمع آموزشی سماء۲۲:۱۸
۱۲ تیر
بازارسال شده از
بسمه تعالی
بیانیه ائتلاف انسجام در خصوص دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳
انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ کمترین مشارکت سیاسی مردم را از ابتدای انقلاب تا به امروز در پی داشت. البته این میزان مشارکت برای بسیاری آنقدرها نگران‌کننده هم نبود؛ چه بسا بگویند آنچه مهم است اداره معقول کشور به دور از جنجال‌های سیاسی است و این میزان مشارکت برای تداوم ساختارها معقول است. عده‌ی دیگری هم که ابراز نگرانی می‌کنند، باز همه چیز را به مدیریت ضعیف کشور و تدبیر غیر کارشناسانه امور در این سالها حواله می‌دهند. این جریان‌های حاکم، با تمام تفاوت‌های ظاهری‌شان، مردم را توده‌ای منفعل می‌فهمند که باید نشاط سیاسی‌شان را کنترل کرد و در مدل‌های کارشده‌ی حکمرانی گنجاند. حذف مردم از سیاست اینک پروژه رسمیِ این جریان‌هاست و چه بسا از سوی مردمِ ناامیدشده پذیرفته نیز شود.
اما حذف معقول مردم، اثر نهایی خود را در استقلال کشور ظاهر خواهد کرد. کشوری که نیروی مردم خود را نخواهد و مشارکت حقیقی سیاسی‌شان را در مدل‌های مختلف حکمرانی یا عرصه‌های رنگارنگ فرهنگی هدم کند، آماده است تا جذب تعادل‌های خارجی قدرت‌های شرقی و غربی شود و در گوشه‌ای از معادله‌ای طراحی‌شده بنشیند. البته این راهِ رفته‌ی بسیاری از کشورهای جهان است و اینک دعوتش از دور و نزدیک، از دوست و دشمن به گوش ما می‌رسد. حساسیت نسبت به مشارکت حقیقی مردم که اصالتاً و ابتدائاً در سیاست ممکن است و پس از آن در دیگر عرصه‌ها، حساسیت نسبت به استقلال کشور و ایستادگی بر شخصیت ملی است. امروز جهان و مشخصاً کشورهای منطقه چشم به استواریِ شخصیت ملی ما دارند. برای آنها این استواری، ابداً معنی داخلی ندارد، بلکه نماد مقاومت ایران پس از همه تحریم‌ها و تطمیع‌هاست. نماد تصمیم ملی ایران برای حمایت از جغرافیای سیاسی مقاومت و ملت‌های مظلوم آن است. در یک کلمه، مشارکت سیاسی مردم پیامی روشن به همه، از قدرت‌های شرقی و غربی تا ملت‌های منطقه دارد و معلوم می‌کند که چه مراوده‌ای باید با ما داشته باشند.
امروز، این مشارکت آسیب دیده و چه مبارک است انتخابات ۸ تیر که درد آن را به ما چشانده است. جمعیت ملی ایران رو به ضعف نهاده و جالب آنکه شورهای مصنوعی انتخاباتی نیز نتوانسته موقتاً آن را بپوشاند. حالا و پس از باطل شدنِ همه‌ی تحلیل‌های کارشناسی و آماری روشن شده است که دوگانه‌سازی‌های مرسوم حزبی، مردم را گرم سیاست نمی‌کند و آنها نیک، از مشارکت مصنوعی تن زده‌اند. آیا امروز کسی یا گروهی هست که به‌صدق مردم کشور را فرابخواند و مشارکت سیاسی آنها را طلب کند؟ آیا هنوز جمهوری اسلامی می‌تواند مقاومت بر سر استقلال را با مردم ایران شریک شود؟
صحنه انتخابات ۱۴۰۳ در روزهای گرم تیرماه باید تفسیر خود را پیدا کند؛ اینجا ابداً نزاعی فرهنگی بر سر پوشش زنان و فیلترینگ در میان نیست، همچنین ربطی به اصولگرایی و اصلاح‌طلبی با همه سابقه‌شان ندارد، نزاع اصلی مابین قرار گرفتنِ ایران در تعادل‌های اقتصادی و سیاسی جهانی و اتکا به سرمایه‌های خارجی (به نام رفع تحریم و احیاء برجام) و ایستادن بر نیروی درون‌زای مردم و مشارکت سیاسی با آنهاست. در این چند روز باقیمانده به انتخابات دور دوم، باید این نزاع اساسی را بیش از پیش برآفتاب کرد و اجازه نداد تا نام مردم بازیچه‌ی لفاظی‌های تکراری قرار گیرد.
امروز سعید جلیلی و آنها که اطراف او گرد هم آمده‌اند و او را برگزیده‌اند، نظر به شخصیت ملی مستقل ایران دارند و علی‌رغم تهمت‌ها، از مشارکت عمومی مردم در صحنه اقتصاد و سیاست سخن می‌گویند. هر چه بیشتر از رقابت انتخاباتی می‌گذرد این تصویرِ متکی به مردم و بدور از جناح‌بندی‌های کهنه سیاسی و حتی مذهبی در او و اطرافیانش آشکارتر می‌شود. آنها که استقامت ایران را در استقلال و مشارکت سیاسی مردم می‌جویند نباید نسبت به این فرصت بی‌اعتنا باشند و اتفاقاً در استقبال آگاهانه از آن، در تقویت و تعمیق این گفتار بکوشند.
نکته مهم دیگر خطاب به گروه‌هایی است که اطراف سعید جلیلی جمع شده‌اند و در تلاشند. باز کردنِ راه مشارکت سیاسی مردم با تشکیل جبهه‌ای خودبسنده با ویژگی‌های معلوم بدست نمی‌آید. نباید این جمعیت مستعد، حمیت خود را صرف استحکام پیوندهای درونی خود و اضافه کردن دیگرانی به آن کند؛ بلکه باید استقامت استقبال از همه آن مردمی را داشته باشد که بیش از هر روز دیگری از قالب‌های تئوریک، جناحی و حتی آماری بیرون زده‌اند و همچون اتفاقی در صحنه سیاست حاضر شده‌اند.
بیانیه ائتلاف انسجام در خصوص دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳
انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ کمترین مشارکت سیاسی مردم را از ابتدای انقلاب تا به امروز در پی داشت. البته این میزان مشارکت برای بسیاری آنقدرها نگران‌کننده هم نبود؛ چه بسا بگویند آنچه مهم است اداره معقول کشور به دور از جنجال‌های سیاسی است و این میزان مشارکت برای تداوم ساختارها معقول است. عده‌ی دیگری هم که ابراز نگرانی می‌کنند، باز همه چیز را به مدیریت ضعیف کشور و تدبیر غیر کارشناسانه امور در این سالها حواله می‌دهند. این جریان‌های حاکم، با تمام تفاوت‌های ظاهری‌شان، مردم را توده‌ای منفعل می‌فهمند که باید نشاط سیاسی‌شان را کنترل کرد و در مدل‌های کارشده‌ی حکمرانی گنجاند. حذف مردم از سیاست اینک پروژه رسمیِ این جریان‌هاست و چه بسا از سوی مردمِ ناامیدشده پذیرفته نیز شود.اما حذف معقول مردم، اثر نهایی خود را در استقلال کشور ظاهر خواهد کرد. کشوری که نیروی مردم خود را نخواهد و مشارکت حقیقی سیاسی‌شان را در مدل‌های مختلف حکمرانی یا عرصه‌های رنگارنگ فرهنگی هدم کند، آماده است تا جذب تعادل‌های خارجی قدرت‌های شرقی و غربی شود و در گوشه‌ای از معادله‌ای طراحی‌شده بنشیند. البته این راهِ رفته‌ی بسیاری از کشورهای جهان است و اینک دعوتش از دور و نزدیک، از دوست و دشمن به گوش ما می‌رسد. حساسیت نسبت به مشارکت حقیقی مردم که اصالتاً و ابتدائاً در سیاست ممکن است و پس از آن در دیگر عرصه‌ها، حساسیت نسبت به استقلال کشور و ایستادگی بر شخصیت ملی است. امروز جهان و مشخصاً کشورهای منطقه چشم به استواریِ شخصیت ملی ما دارند. برای آنها این استواری، ابداً معنی داخلی ندارد، بلکه نماد مقاومت ایران پس از همه تحریم‌ها و تطمیع‌هاست. نماد تصمیم ملی ایران برای حمایت از جغرافیای سیاسی مقاومت و ملت‌های مظلوم آن است. در یک کلمه، مشارکت سیاسی مردم پیامی روشن به همه، از قدرت‌های شرقی و غربی تا ملت‌های منطقه دارد و معلوم می‌کند که چه مراوده‌ای باید با ما داشته باشند.امروز، این مشارکت آسیب دیده و چه مبارک است انتخابات ۸ تیر که درد آن را به ما چشانده است. جمعیت ملی ایران رو به ضعف نهاده و جالب آنکه شورهای مصنوعی انتخاباتی نیز نتوانسته موقتاً آن را بپوشاند. حالا و پس از باطل شدنِ همه‌ی تحلیل‌های کارشناسی و آماری روشن شده است که دوگانه‌سازی‌های مرسوم حزبی، مردم را گرم سیاست نمی‌کند و آنها نیک، از مشارکت مصنوعی تن زده‌اند. آیا امروز کسی یا گروهی هست که به‌صدق مردم کشور را فرابخواند و مشارکت سیاسی آنها را طلب کند؟ آیا هنوز جمهوری اسلامی می‌تواند مقاومت بر سر استقلال را با مردم ایران شریک شود؟صحنه انتخابات ۱۴۰۳ در روزهای گرم تیرماه باید تفسیر خود را پیدا کند؛ اینجا ابداً نزاعی فرهنگی بر سر پوشش زنان و فیلترینگ در میان نیست، همچنین ربطی به اصولگرایی و اصلاح‌طلبی با همه سابقه‌شان ندارد، نزاع اصلی مابین قرار گرفتنِ ایران در تعادل‌های اقتصادی و سیاسی جهانی و اتکا به سرمایه‌های خارجی (به نام رفع تحریم و احیاء برجام) و ایستادن بر نیروی درون‌زای مردم و مشارکت سیاسی با آنهاست. در این چند روز باقیمانده به انتخابات دور دوم، باید این نزاع اساسی را بیش از پیش برآفتاب کرد و اجازه نداد تا نام مردم بازیچه‌ی لفاظی‌های تکراری قرار گیرد.امروز سعید جلیلی و آنها که اطراف او گرد هم آمده‌اند و او را برگزیده‌اند، نظر به شخصیت ملی مستقل ایران دارند و علی‌رغم تهمت‌ها، از مشارکت عمومی مردم در صحنه اقتصاد و سیاست سخن می‌گویند. هر چه بیشتر از رقابت انتخاباتی می‌گذرد این تصویرِ متکی به مردم و بدور از جناح‌بندی‌های کهنه سیاسی و حتی مذهبی در او و اطرافیانش آشکارتر می‌شود. آنها که استقامت ایران را در استقلال و مشارکت سیاسی مردم می‌جویند نباید نسبت به این فرصت بی‌اعتنا باشند و اتفاقاً در استقبال آگاهانه از آن، در تقویت و تعمیق این گفتار بکوشند.نکته مهم دیگر خطاب به گروه‌هایی است که اطراف سعید جلیلی جمع شده‌اند و در تلاشند. باز کردنِ راه مشارکت سیاسی مردم با تشکیل جبهه‌ای خودبسنده با ویژگی‌های معلوم بدست نمی‌آید. نباید این جمعیت مستعد، حمیت خود را صرف استحکام پیوندهای درونی خود و اضافه کردن دیگرانی به آن کند؛ بلکه باید استقامت استقبال از همه آن مردمی را داشته باشد که بیش از هر روز دیگری از قالب‌های تئوریک، جناحی و حتی آماری بیرون زده‌اند و همچون اتفاقی در صحنه سیاست حاضر شده‌اند.۹:۴۲
۱۳ تیر
بازارسال شده از
چگونه می‌توان از اقتصاد ایران سخن گفت؟
علیرضا شفاهصادق الحسینی
۱۲ تیر ۱۴۰۳
صوت کامل گفت‌وگوحجم فایل: ۱۲۶ مگابایت ۳ ساعتhttps://t.me/simafekr_com/996
این گفتگو که در گردهمایی انسجام طراحی و برنامه‌ریزی شده، با همکاری سیمافکر، ائتلاف انسجام و ستاد آقای دکتر جلیلی برگزار شده است. ویدئوی کامل گفتگو به زودی توسط سیمافکر، منتشر خواهد شد.
سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com
علیرضا شفاهصادق الحسینی۱۲ تیر ۱۴۰۳
صوت کامل گفت‌وگوحجم فایل: ۱۲۶ مگابایت
۳ ساعتhttps://t.me/simafekr_com/996این گفتگو که در گردهمایی انسجام طراحی و برنامه‌ریزی شده، با همکاری سیمافکر، ائتلاف انسجام و ستاد آقای دکتر جلیلی برگزار شده است. ویدئوی کامل گفتگو به زودی توسط سیمافکر، منتشر خواهد شد.
سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com۱۸:۲۸
#دیدگاهفرصت نادر غیاب رئیسیانتخابات ایران می‌تواند جغرافیای خاورمیانه را آرام کند
متن کامل را در علم و سیاست بخوانید:https://scienceandpolitics.net/Article.aspx?id=70276موسسه علم و سیاست اشراق@ScienceAndPoliticshttps://scienceandpolitics.net
۱۸:۵۲
۱۴ تیر
بازارسال شده از
آخرین فرصت طبقه متوسط
علیرضا شفاه - ۱۲ تیر ۱۴۰۳
فیلم کامل:https://simafekr.com/post/273
صوت کامل:https://ble.ir/simafekr_com/-5871922261351931592/1720092996047
هر فیلم آغاز یک گفتگوست@simafekr_com
علیرضا شفاه - ۱۲ تیر ۱۴۰۳
فیلم کامل:https://simafekr.com/post/273
صوت کامل:https://ble.ir/simafekr_com/-5871922261351931592/1720092996047
هر فیلم آغاز یک گفتگوست@simafekr_com۷:۰۷
